รัตนมณีแห่งหัวใจ (รัตน)
Tags: ความรักเดียวที่กษัตริย์แดนเถื่อนมีต่อเจ้าหญิงแห่งรัตนที่ตราตรึงในหัวใจ
ตอน: ตอนที่ 10/1
ตอนที่ 10 /1
ภายในเขตพระราชฐานแห่งรัตนนคร องค์ตีรณธรเสด็จมาเยี่ยมพระอัยยิกาที่ตำหนัก
“มีอะไรกับย่าหรือชายตี” เจ้าของตำหนักรับสั่งถามเมื่อเห็นผู้มาเยือนมีสีพระพักตร์กังวล
“เกิดเรื่องกับน้องหญิงระหว่างทาง” องค์ตีรณธรทรงบอกให้ผู้เป็นย่ารับรู้เรื่องราวที่ได้รับทราบมา
“แล้วตอนนี้หญิงอัมเป็นอย่างไรบ้าง” พระอัยยิกาทรงตกพระทัยอย่างหนัก
“ท่านย่าไม่ต้องห่วงน้องหญิงปลอดภัยดี แต่พวกนางกำนัลที่ตามไปรับใช้น้องหญิงไปไม่ถึงหิรัณย์
ต้องกลับรัตนก่อน ทหารหิรัณย์พามาส่งเพราะมีเรื่องระหว่างทาง” จากนั้นก็ทรงเล่าเรื่องทั้งหมดให้พระอัยยิกา
ทรงรับทราบ
“ขอบคุณคุณพระคุณเจ้าที่ช่วยคุ้มครองหญิงอัม ย่านึกว่าจะเป็นอะไรไปอีก เอาล่ะหมดห่วงเรื่อง
หญิงอัมแล้วชายมีเรื่องอะไรบอกย่าอีกไหม” พระอัยยิการับสั่งถามต่อ ด้วยวัยที่มากกว่าและทรงเห็นองค์
ตีรณธรมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์จึงทำให้พอมองออกว่าพระราชนัดดาของพระองค์ต้องมีเรื่องอื่นในใจแน่
\ “ท่านย่าฉลาดเสมอ ชายเพียงแค่อยากบอกว่า บางที เราอาจต้องเลือกข้างหรือไม่ก็เข้าสู่สงคราม”
องค์ตีรณธรทรงหนักพระทัยไม่น้อย
“ชายหมายถึงเรื่องที่เรายกหญิงอัมให้หิรัณย์จะเป็นเหตุให้สินธุบีบให้เราเลือกข้าง ถ้าเราเลือกอยู่ข้าง
สินธุก็จะได้ศัตรูเพิ่มมาหนึ่งคือหิรัณย์ เมื่อนั้นหญิงอัมอาจเดือดร้อน แต่ถ้าเราไม่เลือก สินธุอาจหาเหตุบุกยึด
รัตน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงชายจะตัดสินใจอย่างไร”
“ชายยังคิดไม่ออก เพราะเราไม่รู้ว่าสินธุจะยกเหตุอันใดมาบีบรัตนให้เลือกข้าง ถ้ารู้อาจพอมีทาง”
“สิ่งที่ยังมาไม่ถึง กังวลไปก็เปล่าประโยชน์ ที่ควรระวังคือคนของเราเองมากกว่า” ถ้อยรับสั่งของ
พระอัยยิกานั้นกินความนัก
“ชายเข้าใจ ท่านย่าไม่ต้องห่วง ศัตรูภายนอกอาจกำจัดได้ง่ายกว่าศัตรูภายใน บางที..เราอาจต้องดึง
หิรัณย์ให้มาเป็นเกราะป้องกันตัว ประชาชนของเรารักสงบเกินไป อ่อนแอเกินกว่าจะไปจับอาวุธรบกับใครได้
หากเกิดสงคราม ไม่รู้ว่า....” องค์ตรีณธรไม่ตรัสต่อทว่ากลับทอดถอนพระทัยแทน
“ย่าเข้าใจ บางครั้งการได้รับบทเรียนอันเจ็บปวดอาจจะทำให้อะไรๆดีขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ย่าเชื่อว่า
ชายของย่าทำดีที่สุดแล้ว” แม้จะเป็นเพียงแค่ถ้อยรับสั่งปลอบประโลมแต่กลับทำให้องค์ตีรณธรทรงรู้สึกแช่มชื่น
ได้อย่างอย่างประหลาด บางครั้งการรับรู้ถึงความทุกข์ของผู้อื่นโดยผ่านคำพูดปลอบประโลมเพียงไม่กี่ประโยค
อาจช่วยหล่อเลี้ยงหัวใจที่เหนื่อยล้าของใครบางคนได้ดั่งเช่นถ้อยรับสั่งของพระอัยยิกาที่มีต่อองค์ตีรณธรผู้เป็น
เจ้าเหนือหัวแห่งรัตนนคร
=====================================================================
ภายในห้องทรงงาน พระมเหสีวัสสิกาเสด็จมาพร้อมด้วยพระกระยาหารกลางวันในพระหัตถ์
ไม่มีผู้ใดตามเสด็จเพราะองค์ตีรณธรทรงห้ามมิให้มีผู้ใดรบกวน ทรงคร่ำเคร่งกับหนังสือราชการตรงหน้า
จึงไม่ทันได้สังเกตว่ามีผู้ใดเข้ามาในห้องกระทั่งได้ยินเสียงของสตรีดังขึ้นจึงเงยพระพักตร์ขึ้นแล้วทอดมอง
ดวงพักตร์งดงามหวานซึ้งของพระมเหสีแต่ในนามของพระองค์นิ่ง
‘นี่ก็อีกหนึ่งความยุ่งยากในพระทัย’
ผู้เป็นมเหสีทรงยิ้มเล็กน้อย “ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉันเห็นว่าเลยเวลาอาหารกลางวันมานาน
แล้ว จึงนำมาถวาย เกรงว่าจะทรงหิว” สุรเสียงห่วงใยนั้นมาจากน้ำพระทัยอันแท้จริงของพระนางทว่า
องค์ตีรณธรกลับคิดตรงข้าม
‘หรือนี่คืออีกหนึ่งของแผนหลอกล่อพระองค์ให้ตายใจ’
“ขอบใจองค์หญิง ความจริงไม่น่าลำบากเลย ให้นางกำนัลยกมาให้ก็ได้” ตรัสเหมือนเกรงใจแต่ยังคง
ห่างเหินอยู่ดี
‘ทำไมยามเข้าใกล้องค์ตีรณธรทีไรต้องรู้สึกเจ็บปวดหัวใจอยู่ร่ำไป’
“ไม่เป็นไรเพคะ อย่างน้อยก็เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่หม่อมฉันจะทำเพื่อพระองค์ได้ ทรงทุ่มเทกับงานมาก
เกินไป น่าจะทรงพักบ้าง” แม้จะเจ็บปวดในพระทัยแต่ทุกถ้อยคำนั้นเต็มไปด้วยความห่วงใยหรือทรงอยากให้
องค์ตีรณธรรับรู้
“องค์หญิงรู้หรือไม่ว่า รัตนนครมีปัญหามากมายที่ยากจะแก้ ทั้งภายนอกภายใน จริงอยู่ดูภายนอก
รัตนนครอาจร่ำรวยมั่งคั่ง แต่แท้จริงแล้ว ประชาชนคือปัญหาใหญ่ที่ต้องปรับปรุง ชาวรัตนรักสงบมีจิตใจดีงาม
เกินไป ไม่เคยชินกับการชิงดีชิงเด่นหรือการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ และทั้งหมดนี้คือจุดอ่อนของรัตน
หากวันหนึ่งพวกเขาต้องผจญกับสิ่งเลวร้าย ไม่รู้ว่าจะรับได้หรือไม่ ” เป็นครั้งแรกที่องค์ตีรณธรยอมเปิดเผย
เรื่องที่ทรงหนักพระทัยให้พระมเหสีรับรู้
พระนางหารู้ไม่ว่านั่นคือสิ่งที่องค์ตีรณธรต้องการ เผื่อว่าบางทีผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าจะยอมช่วยได้
อย่างน้อยก็อาจยับยั้งการสูญเสียชีวิตได้บ้างหากเกิดสงคราม เพราะนี่คือสิ่งที่ทรงทำเพื่อประชาชนของ
พระองค์ในฐานะเจ้าแผ่นดิน
พระมเหสีวัสสิกาทรงนิ่งสักพักจึงเอ่ยถ้อยความบางอย่างออกมาก่อนเสด็จจากไป
“หม่อมฉันเข้าใจแล้วเพคะ หม่อมฉันขอตัว”
พระเนตรคมเข้มทอดมองผู้ที่จากไปอย่างครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนย่างพระบาทออกจากห้องทรงงาน
ส่วนพระองค์ไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปพบกับคนผู้หนึ่ง
=======================================================================
**************มาลงให้ ตามสัญญาค่ะ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
เพลงใบไม้ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 มิ.ย. 2559, 22:05:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 มิ.ย. 2559, 22:05:10 น.
จำนวนการเข้าชม : 1029
| << ตอนที่9/3 (100%) | ตอนที่ 10/2 >> |
Zephyr 28 มิ.ย. 2559, 21:12:16 น.
อืม ดูหัวใจกับหน้าที่จะเดินกันคนละทางนะ
อืม ดูหัวใจกับหน้าที่จะเดินกันคนละทางนะ