‘พี่เร’ รัก ‘อาวิน’ ทั้งๆที่รู้ว่าอาวินรัก ‘ใครคนนั้น’ อาวินไม่ต้องกังวลถึงปัญหาที่มันเกิดจากพี่เร...เพราะในวันที่คนที่อาวินรักกลับมาอยู่เคียงข้าง พี่เรพร้อมจากไปอย่างเงียบๆ พี่เรรู้ดีว่าเป็นได้แค่กระต่ายที่หลงพร่ำเพ้อกับเงาจันทร์บนผิวน้ำ...ที่รู้ดีว่าไม่มีทางได้เป็นเจ้าของแต่ก็ยังหลงใหลเฝ้ามองอยู่นั่นเอง

“อาวินมีอะไรจะใช้พี่เรคะ”

หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป แล้วเดินไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงานอาชวิน เธอก้มหน้าประสานมือกันไว้บริเวณเอว เพื่อซ่อนใบหน้าที่ยังระเรื่อไว้ไม่ให้เขาเห็น สายตาเสมองแจกันปักดอกคาร์เนชั่น ที่เธอจัดมาวางบนโต๊ะเขาแทนดอกไอริสเมื่อวันก่อน

“ใครจะไปกล้าใช้คุณเรวดีกันครับ ท่านออกจะใหญ่โต”

เธอค้อนขวับ ส่วนคนเย้าปิดแฟ้มงานที่เปิดค้างไว้ ก่อนเอนพิงพนักเก้าอี้ แล้วทำในแบบที่ใครไม่เคยเห็น เขายกแขกขึ้นสูง ประสานมือกันทำท่าเหยียดแขนจนสุด และคนมองก็อดหัวเราะไม่ได้ หากชายหนุ่มไม่สนใจ เขาลดแขนลงแล้วปิดเปลือกตา ยกมือขึ้นนวดขมับ

“เหนื่อยจัง พี่เรนวดขมับให้พี่ได้มั้ย เหมือนตอนเล็กๆน่ะ”

หญิงสาวไม่อิดออด ยอมทำตามความต้องการของเขาแต่โดยดี

เรวดีเข้าไปยืนอยู่หลังเก้าอี้ ก่อนที่นิ้วเรียวของคนตัวเล็กจะค่อยคลึงขมับให้ชายหนุ่มอย่างเบามือ

อาชวินดูผ่อนคลายขึ้น เธอนวดให้เขาอยู่เกือบๆสิบนาที มือใหญ่ก็เอื้อมขึ้นมาแตะมือเธอ ดวงตาคู่คมลืมขึ้น อาชวินส่งยิ้มมาให้พลางบอกว่า

“ตอนเย็นว่างใช่มั้ย พี่เรไปงานเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ พอดีวันนี้มีงานฉลองครบรอบยี่สิบปีของบริษัท....”

พอเขาเอ่ยชื่อออกมา หญิงสาวก็ทำตาโต

“นั่นบริษัทฯ พ่อของนันนี่คะ เมื่อวันก่อนนันก็ชวน พี่เรเลยไปถามคุณพ่อคุณแม่ แต่คุณพ่อคุณแม่ว่าไม่อยากให้ไป มัน...ออกจะน่าเกลียดไปหน่อย แล้วก็ไม่เหมาะค่ะ พี่เร...เลยไม่ได้รับปาก แต่ป่านนี้นันคงรู้ว่าพี่เรไม่ไปแน่”

“คราวนี้ไปกับพี่ คงไม่มีอะไรไม่เหมาะหรอก”

อาชวินว่ายิ้มนิดๆ และเรวดีก็ค้อนขวับ แต่ก็ยังไม่วายกังวล

“จะดีเหรอคะอาวิน พี่เรกลัวทำอาวินขายหน้า พี่เรยิ่งป้ำๆเป๋อๆอยู่ด้วย”

เขาไม่ตอบ ก่อนปล่อยมือเธอชั่วคราวเพื่อโทร.สั่งงานสุชาวดี และบอกให้เก็บกระเป๋าให้เธอ โดยมีเรวดียืนเกาะพนักเก้าอี้มองอย่างงงๆ พอสั่งความเสร็จเขาก็ลุกขึ้นยืน คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะถูกปิดอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว แสดงว่าวันนี้อาชวินค่อนข้างว่าง

อาวินของเธอฉวยมือเธอไปจับจูง พร้อมเอ่ยชวน

“เอาล่ะพี่ทำงานเสร็จแล้ว เราก็ไปกันเถอะ”

คนที่ยังงงๆเลยแย้งทันควัน

“ไปไหนคะ นี่เพิ่งจะบ่ายสองโมง แล้วถึงงานอาวินจะเสร็จ แต่งานพี่เรยัง!”

อาชวินคงไม่ตอบ เขาจะพาเธอเดินออกนอกห้องให้ได้ แต่คนถามหายอมแพ้ไม่ เพราะขืนตัวไว้

“นี่อาวินจะให้พี่เรเกงานหรือคะ”

“พี่เป็นเจ้านายมีสิทธิ์สั่งอยู่แล้ว” คราวนี้ได้คำตอบละ...แต่ริมฝีปากอิ่มสีสดเม้มแน่น เพราะรู้ชัดว่าอีกฝ่ายกำลังยั่ว ด้วยคนตอบช่างทำหน้ายวนได้ดีนัก!

“ไม่เอา อาวินต้องตอบ อาวินจะพาพี่เรไปไหน ไปทำไม แล้วทำไมต้องไปเวลานี้ แล้วมีเหตุผลอะไรที่อาวินจะต้องมาแกล้งพี่เรด้วย พี่เรจะฟ้องคุณปู่ จะบอกน้องลี ว่าพี่ชายสุดที่รักเขาน่ะชอบแกล้งพี่เร อาวินน่ะนิสัยเสียชอบแกล้งพี่เร!”

ชายหนุ่มหัวเราะเมื่อได้ฟัง แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาคุยกับเธอ ด้วยท่าทางชอบอกชอบใจใหญ่

“ครบห้าร้อยคำถามหรือยัง ไหนใครว่าพี่เรโตแล้ว ทำไมเวลาอยู่กับพี่ พี่เรยังเป็นเด็กหญิงเรวดีอยู่เลย”

เรวดีแทบกรี๊ด “อาวิน!”

หญิงสาวเม้มปากแน่น ยกมือขึ้นกอดอก ช้อนตาเหลือบมองคนที่ยังยิ้มยั่ว แล้วเธอก็สะบัดค้อนก่อนทำเมิน ในขณะที่อาชวินหัวเราะพอใจ ดึงเธอเข้าไปซบกับบ่าหนา หญิงสาวถอนหายใจ บ่นอู้อี้ยามยกมือขึ้นโอบเอวสอบเหมือนเคยๆ และแรงโอบก็แน่นขึ้น พร้อมกับเสียงทุ้มพึมพำดังขึ้นเบาๆ

“ยายน้องแสนงอนของพี่”

หญิงสาวยิ้มรับ ก่อนผละออก คราวนี้เธอยอมให้เขาจับจูงแต่โดยดี ก่อนจะหยุดกันอยู่ที่หน้าห้อง อาชวินยื่นมือไปรับกระเป๋าของเธอ จากสุชาวดีมาถือไว้ และคงฟังรายงานจากเลขาสาวที่รายงานจ๋อยๆ

“เรียบร้อยนะคะคุณวิน บอกคุณติ้งให้แล้วค่ะ ว่าอีกครึ่งชั่วโมงคุณวินจะไป”

อาชวินเอ่ยขอบคุณ แล้วหันมาฉุดเธอให้เดินตาม โดยไม่ปล่อยให้เธอได้ซักหรือถามอะไร หญิงสาวเดินพลางเหลียวไปมองสุชาวดีพลาง ก็เห็นแต่เลขาพี่เลี้ยงยกมือโบกบ๊ายบายส่งท้าย พร้อมกับทำหน้าทำตาปลื้มจนเกินเหตุ

เรวดีอยากจะทำหน้าบึ้งอยู่หรอกนะ แต่สุดท้ายก็หลุดยิ้ม ได้แต่นึกค่อนขอดอาชวินอยู่ในใจ คนเผด็จการ!



==========================================================


ดีค้า พาพี่เรกับอาวินมาส่งค่ะ ^^

คุณZephyr เฟอร์รี่จัง อาวินจะได้จ่ายค่าสึกหรอกไหมนั่น 555

และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ

สำหรับวันนี้ หนอนน้อยไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

ดังปัณณ์

จำนวนการเข้าชม : 1037

---

---

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account

Copyright (c) 2012 love-stories.net. All Rights Reserved. Designed by @windygallery