: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 41 (100%)

ร้านอาหารย่านชานเมืองค่อนข้างเงียบ แม้จะจัดตกแต่งด้วยโทนอบอุ่นและเป็นกันเอง ทว่าบรรยากาศที่โต๊ะด้านในสุดซึ่งจัดแยกเป็นสัดส่วนกลับอึมครึม อึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก อาหารและเครื่องดื่มที่สั่งมาถูกวางเปล่าดายไร้คนแตะ

“มดขอโทษค่ะคุณเพชรคุณอิง” คนพูดพนมมือปลกๆน้ำตาไหลพราก ลูบคอซึ่งเป็นรอยแดงก่ำจากการถูกทำร้าย “มดเสียใจจริงๆที่ก่อเรื่องในบริษัทของพวกคุณ อย่าเอาเรื่องมดเลยนะคะ มดเข็ดแล้ว ไม่กล้าทำแบบนี้อีกแล้ว”

“ผมว่านำตัวส่งตำรวจเลยเถอะครับ คดีฉ้อโกง ข่มขู่เอาทรัพย์อย่างนี้ อย่าต่อรองด้วยเลย” การุณซึ่งเผ่าภาคินส่งมาอารักขาภรรยาเสนอในฐานะที่ทำงานคลุกคลีอยู่ในแวดวงนี้มานาน

ดูเหมือนคนผิดจะรู้ตัวว่าอิงอรุณยังไม่ตัดสินใจ จึงหาทางโน้มน้าวตรงจุดนี้ก่อน “มดจดบัญชีไว้ว่าใครให้เงินมดมาเท่าไหร่ มดจะโอนคืนให้ทุกคนจนครบเลย คุณอิงอย่าเอามดเข้าคุกเลยนะคะ ขอร้องละ หรือถ้าคุณอิงไม่เชื่อ จะเอาหนังสือสัญญามาให้มดเซ็นหรือจะอัดคลิปคำสารภาพของมดไว้ก็ได้ มดยอมทั้งนั้น”

อิงอรุณเหลียวมองรอบตัว รู้สึกได้ว่าทุกคนกำลังรอการตัดสินใจของเธอ แม้รอยแดงก่ำรอบคอคู่กรณีจะทำให้เห็นใจและสงสาร แต่เพราะไม่อยากถูกกล่าวหาว่า ‘โลกสวย’ เธอจึงพยักหน้าอย่างจำใจ “เอาตามที่ทุกคนว่าก็ได้”

“คุณอิง มดไม่อยากติดคุก” โสมสุรางค์เอื้อมมาคว้ามือเธอเขย่าด้วยสีหน้าอ้อนวอน น้ำตาไหลพรากจนคราบมาสคาราไหลเปื้อนเป็นทางชวนให้น่าเวทนายิ่งขึ้น “อย่าพามดไปโรงพักเลยนะคะ”

หญิงสาวหนักใจ และความรู้สึกนั้นคงฉายชัดในหน้าเช่นกัน

“ถ้าคุณไม่สบายใจ งั้นลองเสนอหนทางที่คุณกำลังคิดอยู่ออกมาสิ ทุกคนจะได้ช่วยคิด” สาวัชแนะนำ

“ในเมื่อคุณมดยืนยันว่าจะคืนเงินให้กับทุกคน และลบคลิปทิ้งทั้งหมด อิงว่าก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีเหมือนกันนะ วินวินกันทุกฝ่าย”

แพรวเพชรใคร่ครวญอยู่พักใหญ่ จึงตกลงใจ “เอาตามนั้นก็ได้ หวังว่าคุณมดจะทำตามที่พูดนะคะ”

“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณเพชร มดไม่ผิดสัญญาแน่นอน”

แพรวเพชรพยักหน้า “เอาเป็นว่าเราสองคนเชื่อใจคุณ แต่...ไม่ทั้งหมดนะคะ เราจะอัดคลิปคำสารภาพของคุณไว้ แล้วคุณก็ต้องเขียนหนังสือรับสารภาพให้เราด้วย”

“ได้ค่ะ มดบอกแล้วไงคะว่าจะให้ทำอะไรก็ได้ ขอแค่อย่าเอามดเข้าคุกก็พอ” คนพูดน้ำตาไหลพราก ดวงหน้าที่มอมด้วยคราบน้ำตามีร่องรอยยินดี มือที่กุมมืออิงอรุณไว้เขย่าแรงๆ “ขอบคุณคุณอิงกับคุณเพชรมากค่ะที่เมตตามด”

อิงอรุณฝืนยิ้ม “คุณมดไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ แค่อย่าเล่นตุกติกก็พอ แล้วเรื่องทั้งหมดจะจบแค่ตรงนี้”

โสมสุรางค์พยักหน้า เน้นเสียงหนักแน่น “คุณอิงคุณเพชรไม่ต้องห่วงค่ะ มดสัญญาว่าจะแก้ไขเรื่องนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้สมกับความใจดีของคุณสองคนแน่นอน”

หลังถ่ายวิดีโอโสมสุรางค์สารภาพเรื่องการแบล็คเมล์ที่กระทำ และเขียนจดหมายสัญญาว่าจะนำเงินไปคืนให้เจ้าทุกข์ทุกคน รวมถึงลบคลิปฉาวทั้งหมดที่ใช้ในการขู่กรรโชกทรัพย์ การุณก็คุมตัวโสมสุรางค์กลับไปที่พักเพื่อนำหลักฐานการข่มขู่มาคืนผู้เสียหาย บอดี้การ์ดประจำตัวแพรวเพชรเฝ้าหญิงสาวใกล้ชิด และโทร.กลับมารายงานเจ้านายเป็นระยะ

เพียงแพรวเพชรตัดการติดต่อ คุณแม่ป้ายแดงจึงอธิบาย “คุณมดส่งมอบคลิปให้พี่การุณ แล้วก็เชื่อมต่อเข้าไปที่คลาวด์เพื่อลบไฟล์ทั้งหมดแล้วด้วย”

คนฟังถอนหายใจอย่างโล่งอก “จบๆไปซะที”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้น...กลับกันดีไหมครับ” สาวัชเสนอ

“มีอะไรหรือเปล่าคะ” อิงอรุณมองชายหนุ่มด้วยความประหลาดใจ สีหน้าเขามีความอึดอัดตกหล่นอยู่บางเบา

“ผมต้องไปประชุมน่ะ” เขาบอกเสียงเรียบ

“แล้วทำไมเพิ่งบอกคะ งั้นเรารีบกลับกันเลยดีกว่า” กามเทพสาวตัวเล็กเป็นเดือดเป็นร้อน เธอหันไปเรียกพนักงานนำบิลมาให้ แล้วจึงนึกได้ “ความจริงคุณสาวัชแยกไปธุระเลยดีไหมคะ ไม่ต้องวนไปวนมาด้วย เดี๋ยวเพชรกับอิงกลับกันเองก็ได้”

“รออยู่นี่แหละ” สาวัชบอกสั้นแค่นั้น แล้วลุกไปที่ีเคาน์เตอร์ ดึงบิลที่พนักงานกำลังนำมาให้เธอ แย่งชำระเงินก่อน เขาวางธนบัตรลงในแฟ้มหนังเล่มเล็ก จากนั้นหันมาบอกเธอแค่ “ผมจะไปเอารถวนมารับที่หน้าร้าน”

อิงอรุณพยักหน้า หัวเราะเบาๆอย่างอดไม่ได้ เธอมองชายหนุ่มผ่านประตูออกไปเบื้องนอก พลางก้าวมาคล้องแขนหุ้นส่วนให้ค่อยๆเดินไปที่ประตูด้วยกัน

“เย็นชาชะมัด” แพรวเพชรเปรยลอยๆ

“เพชรว่าอะไรนะ”

“ก็คุณสาวัชนี่น่ะสิ ถ้าจำใจมากนัก ไม่ต้องมาก็ได้นะ ทำหน้าตาไร้อารมณ์อย่างนี้ เห็นแล้วรำคาญจัง”

“ใครว่าคุณสาวัชจำใจ เขากำลังเขินต่างหาก” อิงอรุณแก้ตัวแทน รอยยิ้มป้ายเต็มหน้า

“เขิน? มีอะไรให้เขินไม่ทราบจ๊ะคุณหนูอิงอรุณ”

“เขาไม่ยอมให้พวกเรากลับกันเอง เพราะเป็นห่วง แต่เพชรก็รู้คนอย่างนี้พูดตรงๆว่าห่วงไม่เป็นหรอก นี่แหละวิธีแสดงความห่วงใยแบบของคุณสาวัชเขาละ”

“แหม...รู้จักรู้ใจกันดีเหลือเกินนะ ลืมแล้วหรือว่าเธอมีคู่หมั้นแล้วน่ะ” แพรวเพชรกระแทกเสียงประชด คว้ามือซ้ายเธอขึ้นมาราวกับจะช่วยทวนความจำ แต่แล้ว... “เอ๊ะ! แหวนหมั้นไปไหนน่ะอิง ทำไมไม่สวมติดมือไว้ล่ะ”

“เรื่องมันยาวน่ะ ถ้าเล่าสรุปก็คือ แม่สั่งให้เราถอนหมั้น”

“ดื้อมาตั้งไกลขนาดนี้ แต่พอแม่สั่งคำเดียวก็เชื่องั้นเหรอ”

อิงอรุณส่ายหน้า เอียงศีรษะไปกระซิบเบาๆเล่าเรื่องราวอย่างย่นย่อให้อีกฝ่ายฟัง

“ดีแล้ว” แพรวเพชรเห็นด้วย ทั้งยังบุ้ยปากไปยังคนที่เดินนำลิ่วไปไกลแล้ว “แปลว่าอิงจะให้โอกาสคนนี้”

อิงอรุณพยักหน้า “ถ้าเขายอมฟังอิงพูดให้จบอะนะ”

“อ้าว...อะไร ยังไง ไม่เข้าใจ”

“อิงยังไม่ได้บอกคุณสาวัชเรื่องถอนหมั้นเลย” อิงอรุณถอนหายใจ “เพชรว่าคุณสาวัชจะรู้สึกไม่ดีกับอิงหรือเปล่า ทำแบบนี้มันเหมือนผู้หญิงหลายใจเลยนะ ถอนหมั้นคนนึงมาหาอีกคนนึงน่ะ”

“คิดมากไปแล้ว จะเรียกว่าหลายใจได้ยังไง อิงกับเทพไม่ได้รักกัน ใจอิงก็อยู่กับอิงนั่นแหละ”

“เพชรพูดจริงเหรอ”

แพรวเพชรอมยิ้ม “รู้ตัวไหมว่าอิงตกหลุมรักที่ลึกที่สุดไปแล้วน่ะ”

“ตกหลุมรักงั้นเหรอ” เพียงคำนั้นตกกระทบถึงหัวใจ อิงอรุณก็หน้าแดง มือเย็นเฉียบ กระทั่งหัวใจก็เต้นแรงเริงตูมตามเป็นจังหวะซุมบ้า

“ก็ใช่น่ะสิ คนไม่เคยแคร์ความสายตาคนอย่างคุณหนูอิงอรุณ วันดีคืนดีกลับมัวแต่กังวลว่าใครบางคนจะคิดยังไงกับตัวเอง อย่างนี้น่ะเขาเรียกความรักชัดๆ”

‘ตกหลุมรัก!’ อิงอรุณเพิ่งรู้ว่าคำนี้เพราะเสนาะหูยิ่งกว่าคำไหนๆในโลกนี้ ความรักคือความรู้สึกแบบนี้เอง มิน่า...ผู้คนถึงอยากรู้จัก อยากมีความรักกัน และมันดีที่สุดที่เธอได้มีโอกาสรักผู้ชายคนนี้!

“แน่ะ! พูดแค่นี้ก็ยิ้มคนเดียวอีกละ หน้าตาอิงน่ะมันปิดไม่มิดหรอกนะ”

“พอแล้วเพชร อย่าแกล้งอิงเลย” เธอโอดครวญ รู้สึกเหมือนอากาศโดยรอบจู่ๆก็อบอ้าวกะทันหันจนต้องยกมือขึ้นมาโบกลมพัดเข้าหาตัว

แพรวเพชรหัวเราะคิก กอดเอวเพื่อนแล้วยืนกราน “นึกว่าชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้เห็นอิงในโหมดมีความรักซะแล้ว อุตส่าห์เจอคนที่ทำให้อิงพะวักพะวันจนไม่เป็นตัวของตัวเองได้ขนาดนี้ อย่าปล่อยเขาหลุดมือไปซะละ รู้ไหม!”

เมื่อรถของสาวัชวนมารอรับที่หน้าร้านอาหาร สองสาวก็กุลีกุจอรีบขึ้นประจำที่ด้วยความเกรงใจที่สารถีจะต้องไปธุระต่อ อิงอรุณขยับจะเล่าเรื่องการถอนหมั้นให้สาวัชฟัง แต่ชายหนุ่มกลับห้ามไว้ โดยบอกว่าเขาอยากใช้สมาธิกับการขับรถก่อน เดี๋ยวประชุมเสร็จแล้วค่อยคุยกันอีกที

สีหน้าจริงจังและกิริยาเคร่งเครียดของสาวัชทำให้อิงอรุณจำต้องเก็บปากคำนิ่งไว้ดังคำขอของเขา ชายหนุ่มจอดส่งเธอกับแพรวเพชรที่หน้าทางเข้าสำนักงานของคิวปิดแอสซิสแทนซ์ แล้วเร่งเครื่องนำรถออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปให้ทันนัดของตน

อิงอรุณมองตามท้ายรถญี่ปุ่นที่แล่นลับตาไปแล้วหายใจเข้าลึก หยิบโทรศัพท์ออกมากดเรียกไปยังภัตตาคารฝรั่งเศสสุดหรูที่มีบรรยากาศเงียบสงบและเป็นส่วนตัว หมายใจว่านับจากนี้ไปเธอจะไม่มีวันทำให้สาวัชต้องเป็นทุกข์อีกโดยเด็ดขาด!







♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


เสาร์อาทิตย์นี้ สิริณลาไปเรียนหนังสือนะค้า
กลับมาอ่านกันต่อวันจันทร์ค่ะ
สุขสันต์วันหยุดคับพ้ม :D






สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ก.ค. 2559, 17:35:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ก.ค. 2559, 17:35:30 น.

จำนวนการเข้าชม : 1591





<< ตอนที่ 41 (66%)   ตอนที่ 42 (66%) >>
พอใจ 22 ก.ค. 2559, 18:24:00 น.
ลุ้นมากเลย ว่านายพล พ่อตาเทพจะทำไรกับหนูอิง ฮือออ หนูอิงจะโดนจับตัวแน่เลย ตอนขณะกำลังอ่านนี่ลุ้นตลอดเวลาว่าช่วงที่อิงคลาดสายตากับสาวัช หรือเพชร จะโดนลักพาตัวไปไหม ลุ้นจนจบ ตอนนี้ยังไม่โดน ตอนหน้าก็ลุ้นก็อีก อยากให้แบบพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยทัน ตัวร้ายก็ไม่ต้องทำสำเร็จไปซะทุกอย่างก็ได้นะค๊าาา ฮืออ


goldensun 22 ก.ค. 2559, 18:44:48 น.
ใจดีทั้งคู่เลย ยอมให้มดแก้ตัว หวังว่า ความดีจะช่วยตอนถูกพ่อเทพจับตัวนะคะ
รอวันจันทร์ค่ะ


นักอ่านเหนียวหนึบ 22 ก.ค. 2559, 18:56:45 น.
คดียัยคุณมดดูจบง่ายแปลกๆ
อิคนของพ่อพันเทพนี่เดินทางช้าเนอะ เค้าไปไหนต่อไหนกันละ ยังมาไม่ถึงอี๊กกก


Kim 22 ก.ค. 2559, 20:56:55 น.
สรุปแล้วสาวัชก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าอิงถอนหมั้น แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้สักที ขัดใจจริงทำไมไม่ส่งยัยมดเข้าคุก


konhin 22 ก.ค. 2559, 22:52:35 น.
สงสัยว่าจะโดนลักพาตัวก่อนได้บอก


Zephyr 28 ก.ค. 2559, 08:17:23 น.
คิดว่าง่ายไปนะ
ถ้าแค่คุยที่ร้านอาหาร ก็ จบ
ก็ควรมีไรอื่นๆ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account