มงกุฎแสงดาว (พิริตา) (เปิดจองรูปแบบเล่มพร้อมE-Book)
‘วาวพลอย’ เจ้าหญิงพลัดถิ่นผู้ไม่เคยรู้สถานะของตัวเองมาก่อน
จนกระทั่งวันหนึ่งที่ถูกคุกคามด้วยภัยและความจริง การพลัดพรากจากคนที่รักก็มาถึง
พร้อมกับการเดินทางกลับสู่ ‘บ้าน’ ที่เธอไม่เคยรู้จักก็เริ่มต้นขึ้น
ด้วยการนำทางของ ‘หัสตะ’ ชายหนุ่มลูกครึ่งอดีตหน่วยซีลผู้เก่งกล้าสามารถ
ท่ามกลางเส้นทางที่เต็มไปด้วยอุปสรรค อันตรายที่ทั้งคู่ต้องร่วมกันฝ่าฟัน
ความรู้สึกบางอย่างได้ถักทอขึ้นในหัวใจทั้งสองดวง
แต่ทว่าชาติกำเนิดในอดีตกลับเป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่กว่า
เจ้าหญิงและผู้นำทางจะทำอย่างไรกับความรักที่ไม่เห็นหนทางเป็นไปได้
จนกระทั่งวันหนึ่งที่ถูกคุกคามด้วยภัยและความจริง การพลัดพรากจากคนที่รักก็มาถึง
พร้อมกับการเดินทางกลับสู่ ‘บ้าน’ ที่เธอไม่เคยรู้จักก็เริ่มต้นขึ้น
ด้วยการนำทางของ ‘หัสตะ’ ชายหนุ่มลูกครึ่งอดีตหน่วยซีลผู้เก่งกล้าสามารถ
ท่ามกลางเส้นทางที่เต็มไปด้วยอุปสรรค อันตรายที่ทั้งคู่ต้องร่วมกันฝ่าฟัน
ความรู้สึกบางอย่างได้ถักทอขึ้นในหัวใจทั้งสองดวง
แต่ทว่าชาติกำเนิดในอดีตกลับเป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่กว่า
เจ้าหญิงและผู้นำทางจะทำอย่างไรกับความรักที่ไม่เห็นหนทางเป็นไปได้
Tags: เจ้าหญิง เจ้าชาย มงกุฎ แสงดาว ติดเกาะ โจรสลัด หน่วยซีล ทะเล
ตอน: บทที่ 26
เปิดจอง‘มงกุฎแสงดาว’
นิยายรักโรแมนติค ผสมผสานการผจญภัย แอ็คชั่น สนุกสนาน และน่าลุ้น!!
จะเป็นอย่างไรเมื่อเจ้าหญิงพลัดถิ่นต้องเดินทางกลับบ้านเมืองของตน
ด้วยการนำทางของหนุ่มลูกครึ่งอดีตหน่วยซีลฯ ที่เป็นดังแสงสว่าง
และแฝงไปด้วยอดีตที่เกี่ยวพันกันอย่างไม่น่าเชื่อ
มงกุฎแสงดาว มี 2 เล่มจบ ราคาเล่มละ 289 บ.
2 เล่ม ในราคาพิเศษเพียง 548 บ. ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 40 บ.
สั่งจองได้ทาง กล่องข้อความ http://web.facebook.com/pirita.boonta
หรือในเพจ ‘พิริตา อเมทริน นักเขียน’
Email: kanplu@windowslive.com
โทร.062665624 หรือทางไลน์ ID: pirita-ametrine
สั่งพิมพ์ประมาณต้นเดือนสิงหาคมนี้จ้า!!
จนกระทั่งสมควรแก่เวลา นางมาเรียกับนางลินดาจึงขอตัวไปพักผ่อน แต่กลุ่มคนหนุ่มสาวยังคงนั่งพูดคุยกันถึงสิ่งที่พบเจอมาหมาดๆ อย่างออกรส
วาวพลอยเองก็ยิ้มแย้มแจ่มใสกับทุกคนตามปกติ การกลับมาพบทุกคนในทีมครั้งนี้ ทำให้เธอรู้สึกว่าความผูกพันแน่นแฟ้นขึ้นกว่าเดิมมากมายนัก อาจเป็นเพราะต่างก็ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน
แม้ว่าพวกเขาจะทำงานเพื่อเงิน แต่ที่สุดแล้วพวกเขาต่างเป็นเหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้อง หญิงสาวจึงค่อนข้างสบายใจที่ได้กลับมานั่งคุยกันพร้อมหน้าพร้อมตาเช่นนี้
“แล้วตกลง เราจะพาเจ้าหญิงไปส่งที่เมืองหลวงเมื่อไหร่คะหัวหน้า” จิญจายะถามขึ้นช่วงหนึ่งของการสนทนา
หัสตะนิ่งไปครู่หนึ่ง โดยมีสายตาของทุกคนมองเขาเป็นจุดเดียว ไม่เว้นแม้แต่ตัววาวพลอยเอง
“ให้เจ้าหญิงพักอยู่ที่นี่ก่อนเถอะ ที่นี่ปลอดภัยที่สุด พวกเราเองต่างก็ผ่านอะไรกันมามาก จะได้ถือโอกาสนี้พักกันไปในตัวด้วย แล้วค่อยว่ากันอีกที” เขาตอบ
ก่อนจะชวนวาวพลอยกลับไปพักผ่อน ซึ่งหญิงสาวก็ลุกขึ้นตาม จิญจายะมองตามร่างของคนทั้งคู่ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแววครุ่นคิด
“คุณคงเห็นด้วยนะ ที่ผมอยากให้คุณพักอยู่ที่นี่ก่อนสักพัก” หัสตะถามขึ้นขณะเดินเคียงกันไป
“ค่ะ ก็ดีเหมือนกัน ฉันเองก็กำลังต้องการเวลาทำใจเหมือนกัน” วาวพลอยพูดยิ้มๆ
และหญิงสาวก็รู้ตัวดีว่า การทำใจ ของตนไม่ใช่แค่เรื่องกลับไปพบเจอญาติๆ ที่เมืองหลวงเท่านั้น แต่มันเป็นการทำใจลาจากคนข้างๆ เธอในตอนนี้ด้วย เพราะยิ่งคิดใจก็ยิ่งว่างโหวง
วาวพลอยจึงก้าวเท้าช้าๆ ไม่อยากให้ช่วงเวลาดีๆ ระหว่างเขาและเธอหมดลงเร็วเกินไป พอมาถึงหน้าบ้านเธอกลับรู้สึกแปลกใจที่หัสตะเงียบผิดปกติ
“เป็นอะไรไปคะ ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า” หญิงสาวอดถามอย่างเป็นห่วงไม่ได้
เนื่องจากสังเกตเห็นว่าตั้งแต่มาถึงหมู่บ้านของเขา จนถึงตอนนี้ท่าทางหัสตะดูแปลกๆ ไป แม้ช่วงเวลาที่ได้ใกล้ชิดกันมาไม่นานเท่าไหร่ แต่ก็สนิทสนมกันมากพอที่จะสัมผัสถึงอารมณ์ของอีกฝ่ายได้ตามสัญชาติญาณ ชายหนุ่มถอนหายใจหนักหน่วง ก่อนเอ่ย
“วาวพลอย ถ้าหากเรื่องราวต่างๆ ไม่เป็นอย่างที่คุณเห็น คุณเชื่อมาตลอด คุณจะโกรธผมไหม” น้ำเสียงนั้นสั่นไหว ไม่เหมือนหัสตะคนเดิมที่มั่นใจในทุกสิ่งเลยสักนิด
“คุณหมายความว่ายังไงคะ” วาวพลอยถาม ดวงหน้างามซึ้งเต็มไปด้วยความฉงน
“เอ่อ... เปล่าหรอก ผมเพียงแต่กังวลมากไปหน่อยเรื่องที่ต้องพาคุณเข้าเมืองหลวงน่ะ ผมไม่อยากพาคุณไปเลย” เขาบอก พลางจับมือเธอมาเกาะกุมไว้ หญิงสาวจึงถอนหายใจโล่งอก
“นึกว่าเรื่องอะไร อย่ากังวลเลยค่ะ คุณบอกฉันเองไม่ใช่เหรอคะว่า เจ้าหญิงต้องเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว ฉันจะไม่เป็นไรค่ะ”
วาวพลอยคิดว่าเขาคงเป็นห่วงเธอเรื่องที่ต้องเผชิญหน้ากับพี่ชายจอมเหี้ยมโหด และส่วนหนึ่งคงรู้สึกเหมือนกันกับเธอ ที่ไม่อยากจากเขาเลยสักนิด หญิงสาวจึงรีบบอกเขาไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แสดงถึงความสบายดี และปลอบใจเขาไปในตัว ชายหนุ่มจึงได้ยิ้มออกมาบ้าง
“โอเค. ผมนี่แย่จริงๆ คุณไปนอนเถอะ” เขาปล่อยมือบาง หญิงสาวรับคำพลางเอ่ยราตรีสวัสดิ์ แต่พอเธอกำลังจะก้าวขึ้นบันไดก็ต้องตกใจเมื่อแขนถูกดึงไว้
“อุ๊ย! คุณ... ” เจ้าของร่างบอบบางเอ่ยออกมาได้เพียงแค่นั้น
เพราะพอหันหน้ามา ชายหนุ่มก็ดึงร่างของเธอเข้าไปกอดแนบแน่น วาวพลอยตัวแข็งทื่อ ไม่ได้หวาดกลัวกับสัมผัสของเขาแต่อย่างใด เธอคุ้นเคยกับสัมผัสแบบนี้ดีตอนอยู่ที่เกาะนียา แต่หญิงสาวแปลกใจเพราะรู้สึกได้ถึงความหวั่นไหวของคนตัวโตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ” วาวพลอยถามเสียงเบา ราวกับกลัวว่าถ้อยคำของเธอจะทำให้เขาแตกสลาย
“วาวพลอยผมรักคุณ” หัสตะกระซิบเสียงแผ่วอยู่ริมหู หัวใจของหญิงสาวพองโตด้วยความเต็มตื้นกับคำรักนั้น แม้ความรู้สึกแปลกๆ ยังไม่คลายไปจากใจก็ตาม
“คุณหัสตะ” ชายหนุ่มผละออกมา ก่อนจะเชยคางมนขึ้นและกดจุมพิตริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว
วาวพลอยสัมผัสกับความอ่อนหวาน อ่อนโยนจากจุมพิตของเขา แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่แปลกออกไป บางอย่างที่เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่
ชายหนุ่มจูบซับริมฝีปากบางช้าๆ เหมือนกับต้องการเก็บรสสัมผัสนี้ให้ติดตรึงในใจ ขณะเดียวกันก็เปิดเปลือยความรู้สึกของหัวใจจนหมดสิ้นเช่นกัน
“ไม่ว่าคุณจะเป็นเจ้าหญิงหรือเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาผมก็รักคุณ จำเอาไว้นะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณคือความจริง มันจริงยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก” หัสตะบอกหลังจากถอนริมฝีปากออกมา แล้วจึงผละจากไป
ทิ้งให้อีกคนมองตามด้วยความรู้สึกประหลาดใจระคนงุนงงในคราวเดียวกัน ก่อนจะก้าวขึ้นบันไดอย่างคนใจลอย วาวพลอยปิดประตูห้องของนางมาเรียที่สละให้เธอนอน ส่วนตัวนางเองไปนอนกับน้องสาวอีกห้อง
หญิงสาวล้มตัวลงนอนบนเตียงไม้ไผ่ ปูด้วยฟูกบางๆ อากาศในหุบเขาแห่งนี้ค่อนข้างหนาว เธอจึงซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มนวมผืนหนา ในใจคิดไปถึงรสสัมผัสจากหัสตะ และท่าทางของเขา เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่นะ?
ทำไมเธอถึงรู้สึกว่ามันแปลก แม้แต่รสจุมพิตก็ยังรู้สึกได้ถึงความเศร้าสร้อย เธอไม่เคยเห็นหัสตะเป็นอย่างนี้มาก่อน เขาเคยเชื่อมั่นในทุกสิ่งที่คิดและทำ แม้ยามบาดเจ็บเจียนตายก็ไม่มีอะไรทำให้เขาหวั่นไหว
แต่ตอนนี้... ทั้งๆ ที่อยู่ในที่ปลอดภัยทุกอย่าง ไม่มีภยันตรายใดๆ มากรายกล้ำ แต่เขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหวรุนแรง วาวพลอยไม่อยากเห็นเขาเป็นอย่างนี้เลย เธอไม่รู้ว่าทำไมความรู้สึกไม่สบายใจ เป็นห่วงกังวลยามเห็นเขาเป็นทุกข์จึงมากมายเช่นนี้
ที่สำคัญเธอไม่อาจสลัดมันออกจากใจได้เลย พรุ่งนี้เถอะจะถามเขาให้รู้เรื่องว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ หญิงสาวแตะแหวนตรงนิ้วนางข้างซ้าย ลูบไล้มันเบาๆ ก่อนจะพยายามข่มตาให้หลับลงไป
*-*-*-*-*-*
“ตื่นแล้วเหรอหนูวาวพลอย” นางลินดาทักทาย เมื่อเห็นหญิงสาวก้าวเข้ามาในครัวในตอนเช้า
“ค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้าลินดากับป้ามาเรียทำอะไรกันอยู่คะ ให้หนูช่วยไหมคะ” วาวพลอยรีบขันอาสา พลางเข้าไปใกล้
“เตรียมอาหารเช้ากันน่ะจ้ะหนูวาวพลอย แต่เสร็จแล้วล่ะจ้ะ ยังไม่มีใครมาทานอาหารเช้ากันเลย สงสัยจะตื่นสาย” นางมาเรียบอก แต่หรคุณกับโก๋โผล่หน้าขึ้นมาบนบ้านพอดี
“แม่ น้าลินดา คุณวาวพลอย ตื่นแต่เช้าเลยนะครับ โอ้โห... อาหารน่าทานทั้งนั้นเลย ทานได้เลยไหมครับแม่ ผมหิว” หรคุณทักทายทุกคน ก่อนจะเข้าไปกอดแม่ประจบพลางถามในตอนท้าย และนางมาเรียเองก็กอดลูกชายตอบเช่นกัน
“รอพี่ก่อนสิลูก แล้วนี่พี่ไปไหน ไม่มาด้วยกันเหรอ” นางพูดสายตามองไปด้านนอก
“สงสัยยังไม่ตื่นมั้งครับแม่ ทานกันก่อนเถอะครับสายแล้ว เดี๋ยวหัสตะตื่นก็มาหาทานเองแหล่ะครับ โก๋จัดโต๊ะกันเร็ว” หรคุณบอก พลางหันมาทางโก๋
“ได้เลยครับลูกพี่” ที่ก็รีบรับคำอย่างกระตือรือร้นในทันที
“นี่เราไปเป็นลูกพี่ลูกน้องกับคุณหรคุณเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กันโก๋” วาวพลอยกระซิบถามน้องชาย ตอนช่วยกันจัดโต๊ะ
“แหม... เจ๊ ก็ลุยกันมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ คุณหรคุณน่ะ สอนอะไรโก๋เยอะแยะก็เลยเป็นลูกพี่ไปโดยอัตโนมัติ ที่สำคัญคุณหรคุณเป็นน้องคุณหัสตะ โก๋ก็เป็นน้องของเจ๊ ยังไงก็เป็นญาติกันเห็นๆ ” โก๋แซวในตอนท้ายให้พอได้ยินกันสองคน พลางยักคิ้วหลิ่วตาล้อเลียนพี่สาว
“ทะลึ่งใหญ่แล้วโก๋” หญิงสาวว่าทั้งที่หน้าเริ่มร้อนผะผ่าวขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“อ้าว ก็จริงไหมล่ะ ไม่ต้องมาปฏิเสธหรอกน่า โก๋เห็นหรอกนะเวลาคุณหัสตะมองเจ๊น่ะ อย่างกะจะกลืนกิน ว่าแต่จะให้โก๋ไปตามคุณหัสตะไหมอะเจ๊” ตอนท้ายไม่วายจะอาสาด้วยท่าทางจริงจังขึ้น วาวพลอยนิ่งไปนิดหนึ่ง
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวทานอาหารเสร็จพี่จะไปดูเขาเอง” หญิงสาวคิดไปถึงเรื่องที่ค้างคาใจเมื่อคืน ก่อนตัดสินใจในที่สุด
“นั่นไง... เป็นห่วงเป็นใยกันแบบนี้ยังจะมาปฏิเสธอีก ถามจริงคุณหัสตะเขาขอเจ๊แต่งงานหรือยัง” โก๋นึกสนุกจึงแกล้งกระเซ้าหนักขึ้น และนั่นก็ทำให้คนถูกกระเซ้าหน้าร้อนเห่อยิ่งกว่าเดิม
“พูดอะไรบ้าๆ น่าโก๋” วาวพลอยผลักไหล่น้องชายแรงๆ แต่โก๋กลับหัวเราะชอบใจเสียเต็มประดา ที่เห็นพี่สาวเขินอายจนหน้าแดง
**‘มงกุฎแสงดาว’ รูปแบบ E-Book สนใจเข้าไปโหลดฉบับเต็มกันได้นะคะ ที่
MEB
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=Y
ToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNzEy
OTE2IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjY2NzYiO30
ookbee
http://www.ookbee.com/Shop/Book/3cbffb2b-d724-41df-87e9-b81cd2f83d83
ebooks.in.th
http://www.ebooks.in.th/ebook/34430/%E0%B8%A1%E0%B8%87%E0
%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%8E%E0%B9%81%E0%B8%AA%E
0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7/
Hytexts
http://www.hytexts.com/ebook/book/B004883
นายอินทร์ปัณณ์
https://www.naiin.com/product/detail/184068/
ซีเอ็ด
https://www.se-ed.com/product/มงกุฎแสงดาว-PDF.aspx?no=9786164063174
banbanbook
http://banbanbook.com/banbanbook/cart/get_detail_book/1110
กานพลู เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ก.ค. 2559, 13:19:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ก.ค. 2559, 13:19:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 899
| << บทที่ 25 | บทที่ 27 >> |