: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 43 (75%)
แดดช่วงบ่ายแก่ราความร้อนไปมากแล้ว ร่มเงาจากไม้ยืนต้นที่แผ่กิ่งก้านสาขาอยู่เบื้องบนรวมถึงบึงน้ำขนาดใหญ่โดยรอบช่วยกรองแสงและลดอุณหภูมิให้เย็นสบาย ทว่าทั้งหมดนั้นกลับไม่อาจประโลมหัวใจใครบางคนให้คลายความร้อนรนได้ สาวัชวิ่งไปตามทางปูนที่ปูลาดแทรกอยู่ระหว่างสนามหญ้า สอดส่ายสายตาไปยังเก้าอี้ข้างทางทุกตัวหวังว่าจะพบคนที่ตามหา แต่กลับต้องคว้าน้ำเหลวเพราะแม้จะวิ่งวนราวหนูติดจั่นไปทั่วทั้งสวนสาธารณะ แต่เขากลับไม่พบกระทั่งเงาของอิงอรุณ
ชายหนุ่มคอตกเดินลากขามุ่งตรงไปที่รถ ครุ่นคิดถึงสถานที่อื่นที่มีความเป็นไปได้ว่าอิงอรุณจะไป พลันเสียงจ๋อมแผ่วๆที่ดังมาจากริมน้ำก็ทำให้เขาเหลียวมองด้วยความอยากรู้ จึงเห็นว่าไม่ไกลจากขอบบึงเท่าไรนัก แผ่นน้ำกำลังแผ่กระจายเป็นริ้วคลื่นระลอกบางๆขยายตัวกว้างขึ้น แสดงว่าเพิ่งมีคนโยนของบางอย่างลงในนั้น เขาละสายตาและกำลังจะเดินต่อ หินอีกก้อนก็ถูกขว้างลงไปในน้ำ!
สาวัชชะงัก ความเอะใจทำให้เดินอ้อมไปยังริมบึงซึ่งมีต้นไม้ใหญ่ยืนต้นอยู่เพื่อสำรวจให้หายข้องใจ พลันหัวใจเขาก็โลดขึ้นด้วยความยินดีเมื่อเห็นว่าตรงจุดที่น้ำกระเพื่อมเมื่อครู่มีสตรีผู้หนึ่งนั่งพิงต้นไม้ใหญ่ซึ่งบังเธอไว้จนมิด หญิงสาวชันขาวางศีรษะซบเข่า ด้วยเครื่องแต่งกาย ด้วยกระเป๋าแอร์เมสสีฟ้าที่วางอยู่ข้างตัว ด้วยสร้อยห้อยอัญมณีหลากสีที่ข้อมือข้างซ้าย ทำให้ชายหนุ่มมั่นใจว่าต้องเป็นอิงอรุณแน่นอน ไหล่บอบบางไหวเบาๆ ทำให้พอเดาได้ว่าเจ้าตัวน่าจะร้องไห้อยู่
หัวใจคนมองวูบไหวด้วยความสะท้อนใจและห่วงใย ชายหนุ่มก้าวเข้าไปยืนนิ่งๆเฝ้ามองเธออย่างเงียบงันพร้อมกับส่งกำลังใจให้โดยไม่เอ่ยสิ่งใด
เสียงสะอื้นของอิงอรุณบาดลึกในหัวใจจนสาวัชต้องกำมือแน่นด้วยความหวังว่าความเจ็บทางกายจะบรรเทาความรู้สึกในใจให้บางเบาลงได้บ้าง เขาคอยจนเธอคลายสะอื้นแล้ว จึงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงปรานี “ทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียว”
หญิงสาวสะดุ้งโหยง ดวงหน้าที่เงยขวับขึ้นมามอมด้วยควาบน้ำตา ขณะดวงตาหวั่นไหวดุจกวางระแวงภัย ครั้นเห็นเขาแววตานั้นก็แปรเป็นโล่งอก มือยกขึ้นปาดเช็ดน้ำตาพยายามซ่อนรอยหมองไหม้จากเขา...ซึ่งไม่สำเร็จ!
“คุณสาวัช” สีหน้าและรอยยินดีในดวงตาเธอทำให้หัวใจสาวัชโลดเป็นจังหวะประหลาด ทว่าเขารีบกดเก็บมันลงไปสู่ก้นบึ้งของความรู้สึกตรงที่เดิมที่มันเคยอยู่ ย้ำให้ตัวเองจดจำว่าเขาไม่ควรมีหัวใจให้เธอ ไม่ว่าจะด้วยสถานะของสตรีที่มีคู่หมั้นแล้ว หรือจะเป็นฐานะเจ้าของคนใหม่แห่งปรเมศวร์เทรดดิ้งก็ตาม!
“เมื่อวานทำไมไม่กลับบ้าน ไปนอนที่ไหนมา” เขามัวแต่ข้องใจที่บิดาของอิงอรุณเข้าใจว่าลูกสาวหายตัวไป จึงคาดคั้นจริงจังโดยไม่ทันคิดว่านัยของประโยคนั้นฟังคล้ายแฟนหนุ่มขี้หึงมากแค่ไหน!
“แล้วเมื่อวานทำไมคุณสาวัชไม่ไปตามนัดคะ”
“ผมถาม คุณก็ตอบผมก่อนสิ”
“อิงไปค้างกับเพื่อนค่ะ”
“พ่อคุณโทร.เช็กกับเพื่อนทุกคน พวกเขาบอกว่าไม่ได้เจอคุณมาหลายวันแล้ว”
“คงไม่ทุกคนหรอกค่ะ เพราะถ้าโทร.ครบจริง ก็ต้องรู้แล้วว่าอิงไปอยู่กับใคร”
คำตอบนั้นเป็นผลให้แผลในใจที่ยังสดใหม่ฉีดขาดอีกครั้งจนเลือดไหลโซมท้นท่วมหัวใจ ชายหนุ่มกลืนรอยขมๆในคอลงอย่างยากเย็น เมื่อตระหนักว่าเพื่อนคนที่อิงอรุณไป ‘ค้าง’ ด้วย คงเป็นเพื่อนคนเดียวกับที่เขาโทร.หา ขอร้องให้ไปรับหญิงสาวยังภัตตาคารฝรั่งเศสนั่น!
“ในเมื่อคุณปลอดภัยดีอยู่ งั้นผมขอตัว” นี่เป็นโหมดที่สาวัชใช้มาตลอดทั้งชีวิต...หนี!
“อยู่ตรงนี้นานขึ้นอีกสักนาทีได้ไหมคะ” อิงอรุณคว้ามือเขาไว้ ทั้งยังแหงนเงยขึ้นมาด้วยสายตาเว้าวอน
“โทร.เรียก ‘เพื่อนคนนั้น’ ของคุณมาดีกว่า”
“แต่ตอนนี้อิงไม่อยากเจอคนอื่น อิงอยากอยู่ตรงนี้...กับคุณ ไม่ได้เหรอคะ” น้ำเสียงสั่นเครือของเธอกำลังสั่นคลอนความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจเขาอย่างหนัก หากคำพูดก่อนหน้าของเธอทำให้สาวัชน้อยใจ ประโยคนี้ก็เปลี่ยนอารมณ์ชายหนุ่มได้ราวพลิกฝ่ามือ สำหรับอิงอรุณแล้ว เขาไม่ใช่ ‘คนอื่น’! แค่นั้นก็พอแล้ว ไม่ต้องเป็นคนสำคัญ ไม่ต้องเป็นอะไรไปมากกว่านี้ ขอแค่ไม่ใช่ ‘คนอื่น’ ก็พอแล้ว...
สุดท้ายสิ่งเดียวที่ชายหนุ่มทำได้ก็คือนั่งลงเคียงข้าง
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ไหนๆๆ มีใครทายว่าอิงอรุณถูกจับตัวไปบ้างค้า
ผิดคาดชิมิล่าาาา อิอิ
อ่านกันต่อ ลุ้นกันต่อ ทายกันต่อเนอะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ
ชายหนุ่มคอตกเดินลากขามุ่งตรงไปที่รถ ครุ่นคิดถึงสถานที่อื่นที่มีความเป็นไปได้ว่าอิงอรุณจะไป พลันเสียงจ๋อมแผ่วๆที่ดังมาจากริมน้ำก็ทำให้เขาเหลียวมองด้วยความอยากรู้ จึงเห็นว่าไม่ไกลจากขอบบึงเท่าไรนัก แผ่นน้ำกำลังแผ่กระจายเป็นริ้วคลื่นระลอกบางๆขยายตัวกว้างขึ้น แสดงว่าเพิ่งมีคนโยนของบางอย่างลงในนั้น เขาละสายตาและกำลังจะเดินต่อ หินอีกก้อนก็ถูกขว้างลงไปในน้ำ!
สาวัชชะงัก ความเอะใจทำให้เดินอ้อมไปยังริมบึงซึ่งมีต้นไม้ใหญ่ยืนต้นอยู่เพื่อสำรวจให้หายข้องใจ พลันหัวใจเขาก็โลดขึ้นด้วยความยินดีเมื่อเห็นว่าตรงจุดที่น้ำกระเพื่อมเมื่อครู่มีสตรีผู้หนึ่งนั่งพิงต้นไม้ใหญ่ซึ่งบังเธอไว้จนมิด หญิงสาวชันขาวางศีรษะซบเข่า ด้วยเครื่องแต่งกาย ด้วยกระเป๋าแอร์เมสสีฟ้าที่วางอยู่ข้างตัว ด้วยสร้อยห้อยอัญมณีหลากสีที่ข้อมือข้างซ้าย ทำให้ชายหนุ่มมั่นใจว่าต้องเป็นอิงอรุณแน่นอน ไหล่บอบบางไหวเบาๆ ทำให้พอเดาได้ว่าเจ้าตัวน่าจะร้องไห้อยู่
หัวใจคนมองวูบไหวด้วยความสะท้อนใจและห่วงใย ชายหนุ่มก้าวเข้าไปยืนนิ่งๆเฝ้ามองเธออย่างเงียบงันพร้อมกับส่งกำลังใจให้โดยไม่เอ่ยสิ่งใด
เสียงสะอื้นของอิงอรุณบาดลึกในหัวใจจนสาวัชต้องกำมือแน่นด้วยความหวังว่าความเจ็บทางกายจะบรรเทาความรู้สึกในใจให้บางเบาลงได้บ้าง เขาคอยจนเธอคลายสะอื้นแล้ว จึงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงปรานี “ทำไมมาอยู่ตรงนี้คนเดียว”
หญิงสาวสะดุ้งโหยง ดวงหน้าที่เงยขวับขึ้นมามอมด้วยควาบน้ำตา ขณะดวงตาหวั่นไหวดุจกวางระแวงภัย ครั้นเห็นเขาแววตานั้นก็แปรเป็นโล่งอก มือยกขึ้นปาดเช็ดน้ำตาพยายามซ่อนรอยหมองไหม้จากเขา...ซึ่งไม่สำเร็จ!
“คุณสาวัช” สีหน้าและรอยยินดีในดวงตาเธอทำให้หัวใจสาวัชโลดเป็นจังหวะประหลาด ทว่าเขารีบกดเก็บมันลงไปสู่ก้นบึ้งของความรู้สึกตรงที่เดิมที่มันเคยอยู่ ย้ำให้ตัวเองจดจำว่าเขาไม่ควรมีหัวใจให้เธอ ไม่ว่าจะด้วยสถานะของสตรีที่มีคู่หมั้นแล้ว หรือจะเป็นฐานะเจ้าของคนใหม่แห่งปรเมศวร์เทรดดิ้งก็ตาม!
“เมื่อวานทำไมไม่กลับบ้าน ไปนอนที่ไหนมา” เขามัวแต่ข้องใจที่บิดาของอิงอรุณเข้าใจว่าลูกสาวหายตัวไป จึงคาดคั้นจริงจังโดยไม่ทันคิดว่านัยของประโยคนั้นฟังคล้ายแฟนหนุ่มขี้หึงมากแค่ไหน!
“แล้วเมื่อวานทำไมคุณสาวัชไม่ไปตามนัดคะ”
“ผมถาม คุณก็ตอบผมก่อนสิ”
“อิงไปค้างกับเพื่อนค่ะ”
“พ่อคุณโทร.เช็กกับเพื่อนทุกคน พวกเขาบอกว่าไม่ได้เจอคุณมาหลายวันแล้ว”
“คงไม่ทุกคนหรอกค่ะ เพราะถ้าโทร.ครบจริง ก็ต้องรู้แล้วว่าอิงไปอยู่กับใคร”
คำตอบนั้นเป็นผลให้แผลในใจที่ยังสดใหม่ฉีดขาดอีกครั้งจนเลือดไหลโซมท้นท่วมหัวใจ ชายหนุ่มกลืนรอยขมๆในคอลงอย่างยากเย็น เมื่อตระหนักว่าเพื่อนคนที่อิงอรุณไป ‘ค้าง’ ด้วย คงเป็นเพื่อนคนเดียวกับที่เขาโทร.หา ขอร้องให้ไปรับหญิงสาวยังภัตตาคารฝรั่งเศสนั่น!
“ในเมื่อคุณปลอดภัยดีอยู่ งั้นผมขอตัว” นี่เป็นโหมดที่สาวัชใช้มาตลอดทั้งชีวิต...หนี!
“อยู่ตรงนี้นานขึ้นอีกสักนาทีได้ไหมคะ” อิงอรุณคว้ามือเขาไว้ ทั้งยังแหงนเงยขึ้นมาด้วยสายตาเว้าวอน
“โทร.เรียก ‘เพื่อนคนนั้น’ ของคุณมาดีกว่า”
“แต่ตอนนี้อิงไม่อยากเจอคนอื่น อิงอยากอยู่ตรงนี้...กับคุณ ไม่ได้เหรอคะ” น้ำเสียงสั่นเครือของเธอกำลังสั่นคลอนความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจเขาอย่างหนัก หากคำพูดก่อนหน้าของเธอทำให้สาวัชน้อยใจ ประโยคนี้ก็เปลี่ยนอารมณ์ชายหนุ่มได้ราวพลิกฝ่ามือ สำหรับอิงอรุณแล้ว เขาไม่ใช่ ‘คนอื่น’! แค่นั้นก็พอแล้ว ไม่ต้องเป็นคนสำคัญ ไม่ต้องเป็นอะไรไปมากกว่านี้ ขอแค่ไม่ใช่ ‘คนอื่น’ ก็พอแล้ว...
สุดท้ายสิ่งเดียวที่ชายหนุ่มทำได้ก็คือนั่งลงเคียงข้าง
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ไหนๆๆ มีใครทายว่าอิงอรุณถูกจับตัวไปบ้างค้า
ผิดคาดชิมิล่าาาา อิอิ
อ่านกันต่อ ลุ้นกันต่อ ทายกันต่อเนอะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ก.ค. 2559, 06:30:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ก.ค. 2559, 06:30:33 น.
จำนวนการเข้าชม : 1532
| << ตอนที่ 43 (50%) | ตอนที่ 43 (100%) >> |
กาซะลองพลัดถิ่น 29 ก.ค. 2559, 06:54:58 น.
นั่งรถไฟเหาะ หรือ อ่านนิยายคะเนี่ยะ
.....แต่ต้องมีเดาถูกบ้างล่ะน่ะ 
นั่งรถไฟเหาะ หรือ อ่านนิยายคะเนี่ยะ
.....แต่ต้องมีเดาถูกบ้างล่ะน่ะ
Kim 29 ก.ค. 2559, 08:57:34 น.
โดนหลอกอีกแล้ว งั้นคนที่จะถูกจัดการคงเป็นพิมพ์สนิทสินะ น่าสงสาร
โดนหลอกอีกแล้ว งั้นคนที่จะถูกจัดการคงเป็นพิมพ์สนิทสินะ น่าสงสาร
wane 29 ก.ค. 2559, 13:42:20 น.
ไรท์เตอร์มีปมเยอะมากอ่ะ รีด แกะปมผิดตลอดเบย เมื่อไหร่จะเดาใจไรท์ถูกบ้างเนี่ย
ไรท์เตอร์มีปมเยอะมากอ่ะ รีด แกะปมผิดตลอดเบย เมื่อไหร่จะเดาใจไรท์ถูกบ้างเนี่ย
นักอ่านเหนียวหนึบ 29 ก.ค. 2559, 17:10:46 น.
อะหืมมมมม เดามั่วโม้ดดดดด ต่อไปจะส่งกระดาษเปล่าละนะ นี่ขนาดดิ่งยังไม่ถูกซักข้อ 55555
อะหืมมมมม เดามั่วโม้ดดดดด ต่อไปจะส่งกระดาษเปล่าละนะ นี่ขนาดดิ่งยังไม่ถูกซักข้อ 55555
sumitt777 29 ก.ค. 2559, 18:09:55 น.
งานดริฟ ชัดๆ ค่ะ ไรท์เตอร์ ขา ลุ้นๆๆๆ ค่ะ
งานดริฟ ชัดๆ ค่ะ ไรท์เตอร์ ขา ลุ้นๆๆๆ ค่ะ
konhin 30 ก.ค. 2559, 05:15:05 น.
โอ้ยยยยยย โดนคนเขียนหักหลัง ฮ่าๆๆ
โอ้ยยยยยย โดนคนเขียนหักหลัง ฮ่าๆๆ
Zephyr 30 ก.ค. 2559, 21:52:44 น.
อ้าว หักมุมซะงั้นอ่ะ แง
อ้าว หักมุมซะงั้นอ่ะ แง