ม่านนทีปรารถนา
เมื่อโพไซดอนเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ก่อเรื่องวิวาทกับอพอลโลจนถูกอัปเปหิลงมาอยู่ในร่างมนุษย์ในดินแดนที่เขาแสนเกลียดชัง พร้อมกับโดนริบพลังไปเสียกว่าครึ่ง ทางเดียวที่จะกลับคืนสู่โอลิมปัสและได้พลังทั้งหมดกลับมา เขาจะต้องร่วมมือกับอพอลโลทำภารกิจบางอย่างให้สำเร็จ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
Tags: โพไซดอน เทพเจ้ากรีก รักหวาน ฟิน
ตอน: 7 ไม่ชอบหน้า
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ใคร” เอ่ยถามออกไปก่อนจะได้มีเสียงเข้มๆ ดังกลับมา
“ได้เวลาทำงานแล้วอย่าอู้ อย่าคิดว่ามีลูกทัวร์ชื่นชมนายเป็นพิเศษแล้วจะอู้งานได้เข้าใจไหม”
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของเสียงคือใคร แมกซิมอส นั่นเอง ชายหนุ่มลุกจากเตียง ยกมือเสยผมลวกๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องพักก็เห็นร่างสูงใหญ่กำยำของผู้จัดการฟาร์มม้า ใบหน้าเข้มนั้นมีแววไม่พอใจปรากฏอยู่
“ผู้จัดการมีเรื่องอื่นใช้ผมหรือเปล่าครับ ถึงได้มาตามด้วยตัวเอง” แม้ใจจริงอยากจะสั่งสอนผู้จัดการปากร้ายและใจคับแคบคนนี้ให้หลาบจำเสียหน่อย โทษฐานที่บังอาจมาวางอำนาจใส่เทพอย่างเขา แต่เอาเข้าจริงเทพแห่งท้องทะเลในร่างของคีรีล เซวาลาสก็ทำได้เพียงค้อมศีรษะเป็นการขอโทษ ที่ทำให้ผู้จัดการต้องเสียเวลาเดินมาถึงบ้านพักคนงานบนเนินเขาด้านท้ายของรีสอร์ต
“คุณเอสโตรสั่งให้นายไปพบที่สำนักงาน อีกเรื่องฉันอยากจะบอกว่าถึงจะมีลูกทัวร์กลุ่มนี้มา แต่ก็อย่าลืมหน้าที่ของตัวเอง อ้อ นายอย่าลืมไปตะไบเล็บเจ้าไนท์วินด์ด้วย เพราะถ้าปล่อยให้เล็บมันเสียทรงนายโดนฉันเล่นงานแน่ๆ เจ้านี่ราคาไม่ใช่น้อยๆ”
“ครับผม” คีรีลค้อมศีรษะรับคำสั่ง ทว่าอาการนั้นกลับทำให้อีกฝ่ายหมั่นไส้โดยที่เขาก็ไม่รู้ตัว
“อย่าคิดว่าการที่นายดูแลม้าเก่งและพวกมันเชื่อฟังนาย จะทำให้นายมาแข็งข้อกระด้างกระเดื่องกับฉันได้นะ อย่าลืมว่าถ้าให้คุณเอสโตรเลือกระหว่างคนงานเลี้ยงม้าไม่มีหัวนอนปลายเท้า กับผู้จัดการที่ช่วยงานเขามายาวนานอย่างฉัน คุณเอสโตรจะเลือกใคร”
“ผมไม่คิดแข็งข้อกับคุณแมกซิมอสหรอกครับ”
“ดี ถ้าอย่างนั้นก็ไปได้แล้ว” แมกซิมอสยกมือขึ้นกอดอกมองมาด้วยสายตาดูถูก
โพไซดอนในร่างคีรีลไม่อยากจะมีปัญหากับการทำงานที่นี่ เพราะอย่างน้อยการได้อยู่ใกล้ชิดกับม้า และการได้มองทะเลอีเจี้ยนจากหน้าต่างห้องพักบนภูเขา และพื้นที่อื่นๆ ในรีสอร์ตก็ทำให้เขาพอจะหายหงุดหงิดกับการลงทัณฑ์ของซูสได้บ้าง ชายหนุ่มจึงรีบรุดไปพบเอสโตรก่อนจะกลับมาที่คอกม้า
เมื่อได้อยู่กับเหล่าอาชารูปร่างงาม อารมณ์ขุ่นมัวที่มีก็มักจะมลายหายไปเสมอ หลายเดือนที่ผ่านมาชีวิตในโอดิสซีฟาร์มในฐานะคนเลี้ยงม้านั้นต้องทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาบน้ำแปรงขนให้ม้า ตะไบเล็บ ให้อาหารซึ่งไม่ใช่งานสนุกๆ เพราะม้าต้องมีอาหารให้คอยเคี้ยวกินราวๆ สิบหกชั่วโมงต่อวัน คอยจับสังเกตถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับพวกมัน รวมถึงงานที่แสนต่ำต้อยอย่างการเก็บกวาดคอกม้า ทำความสะอาดพื้นคอกที่เต็มไปด้วยมูลและปัสสาวะของอาชาตัวงามทั้งหลาย
ตอนเป็นราชาแห่งท้องทะเลเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนเองจะต้องมาทำงานพวกนี้ ยิ่งเมื่อคราวแข่งขันประชันปัญญาเพื่อเลือกว่าใครจะเป็นเทพผู้ปกครองนครแห่งใหม่ และครานั้นอธีนามอบต้นมะกอกให้ ส่วนเขาเลือกที่จะมอบม้าที่แสนสง่างาม ในตอนนั้นเขาไม่เคยรู้เลยว่าการเลี้ยงม้ามันต้องทำอย่างไรบ้าง แน่นอนเพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของเขา จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมานานแสนนานจนถึงปัจจุบัน วันนี้เขาได้ซาบซึ้งแล้วว่าม้าที่เขาเคยประทานให้กับเมืองเอเธนส์ในคราวนั้น หากต้องมาเลี้ยงมันอย่างเป็นจริงเป็นจังคนเลี้ยงต้องเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน
แต่เอาเหอะ อย่างน้อยๆ เวลาอยู่กับม้าก็ไม่ต้องไปวุ่นวายกับผู้คนที่ต่างมีจิตใจคับแคบ เห็นแก่ตัวเองเป็นที่ตั้ง ดูน่าชิงชังกว่าสัตว์เป็นไหนๆ
เทพแห่งท้องทะเลคิดคำนึงอยู่ในใจ ในขณะที่กำลังลงมือตรวจดูเล็บเท้าของเจ้าไนท์วินด์ตามคำสั่งของแมกซิมอส
“ใคร” เอ่ยถามออกไปก่อนจะได้มีเสียงเข้มๆ ดังกลับมา
“ได้เวลาทำงานแล้วอย่าอู้ อย่าคิดว่ามีลูกทัวร์ชื่นชมนายเป็นพิเศษแล้วจะอู้งานได้เข้าใจไหม”
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของเสียงคือใคร แมกซิมอส นั่นเอง ชายหนุ่มลุกจากเตียง ยกมือเสยผมลวกๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องพักก็เห็นร่างสูงใหญ่กำยำของผู้จัดการฟาร์มม้า ใบหน้าเข้มนั้นมีแววไม่พอใจปรากฏอยู่
“ผู้จัดการมีเรื่องอื่นใช้ผมหรือเปล่าครับ ถึงได้มาตามด้วยตัวเอง” แม้ใจจริงอยากจะสั่งสอนผู้จัดการปากร้ายและใจคับแคบคนนี้ให้หลาบจำเสียหน่อย โทษฐานที่บังอาจมาวางอำนาจใส่เทพอย่างเขา แต่เอาเข้าจริงเทพแห่งท้องทะเลในร่างของคีรีล เซวาลาสก็ทำได้เพียงค้อมศีรษะเป็นการขอโทษ ที่ทำให้ผู้จัดการต้องเสียเวลาเดินมาถึงบ้านพักคนงานบนเนินเขาด้านท้ายของรีสอร์ต
“คุณเอสโตรสั่งให้นายไปพบที่สำนักงาน อีกเรื่องฉันอยากจะบอกว่าถึงจะมีลูกทัวร์กลุ่มนี้มา แต่ก็อย่าลืมหน้าที่ของตัวเอง อ้อ นายอย่าลืมไปตะไบเล็บเจ้าไนท์วินด์ด้วย เพราะถ้าปล่อยให้เล็บมันเสียทรงนายโดนฉันเล่นงานแน่ๆ เจ้านี่ราคาไม่ใช่น้อยๆ”
“ครับผม” คีรีลค้อมศีรษะรับคำสั่ง ทว่าอาการนั้นกลับทำให้อีกฝ่ายหมั่นไส้โดยที่เขาก็ไม่รู้ตัว
“อย่าคิดว่าการที่นายดูแลม้าเก่งและพวกมันเชื่อฟังนาย จะทำให้นายมาแข็งข้อกระด้างกระเดื่องกับฉันได้นะ อย่าลืมว่าถ้าให้คุณเอสโตรเลือกระหว่างคนงานเลี้ยงม้าไม่มีหัวนอนปลายเท้า กับผู้จัดการที่ช่วยงานเขามายาวนานอย่างฉัน คุณเอสโตรจะเลือกใคร”
“ผมไม่คิดแข็งข้อกับคุณแมกซิมอสหรอกครับ”
“ดี ถ้าอย่างนั้นก็ไปได้แล้ว” แมกซิมอสยกมือขึ้นกอดอกมองมาด้วยสายตาดูถูก
โพไซดอนในร่างคีรีลไม่อยากจะมีปัญหากับการทำงานที่นี่ เพราะอย่างน้อยการได้อยู่ใกล้ชิดกับม้า และการได้มองทะเลอีเจี้ยนจากหน้าต่างห้องพักบนภูเขา และพื้นที่อื่นๆ ในรีสอร์ตก็ทำให้เขาพอจะหายหงุดหงิดกับการลงทัณฑ์ของซูสได้บ้าง ชายหนุ่มจึงรีบรุดไปพบเอสโตรก่อนจะกลับมาที่คอกม้า
เมื่อได้อยู่กับเหล่าอาชารูปร่างงาม อารมณ์ขุ่นมัวที่มีก็มักจะมลายหายไปเสมอ หลายเดือนที่ผ่านมาชีวิตในโอดิสซีฟาร์มในฐานะคนเลี้ยงม้านั้นต้องทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาบน้ำแปรงขนให้ม้า ตะไบเล็บ ให้อาหารซึ่งไม่ใช่งานสนุกๆ เพราะม้าต้องมีอาหารให้คอยเคี้ยวกินราวๆ สิบหกชั่วโมงต่อวัน คอยจับสังเกตถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับพวกมัน รวมถึงงานที่แสนต่ำต้อยอย่างการเก็บกวาดคอกม้า ทำความสะอาดพื้นคอกที่เต็มไปด้วยมูลและปัสสาวะของอาชาตัวงามทั้งหลาย
ตอนเป็นราชาแห่งท้องทะเลเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนเองจะต้องมาทำงานพวกนี้ ยิ่งเมื่อคราวแข่งขันประชันปัญญาเพื่อเลือกว่าใครจะเป็นเทพผู้ปกครองนครแห่งใหม่ และครานั้นอธีนามอบต้นมะกอกให้ ส่วนเขาเลือกที่จะมอบม้าที่แสนสง่างาม ในตอนนั้นเขาไม่เคยรู้เลยว่าการเลี้ยงม้ามันต้องทำอย่างไรบ้าง แน่นอนเพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของเขา จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมานานแสนนานจนถึงปัจจุบัน วันนี้เขาได้ซาบซึ้งแล้วว่าม้าที่เขาเคยประทานให้กับเมืองเอเธนส์ในคราวนั้น หากต้องมาเลี้ยงมันอย่างเป็นจริงเป็นจังคนเลี้ยงต้องเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน
แต่เอาเหอะ อย่างน้อยๆ เวลาอยู่กับม้าก็ไม่ต้องไปวุ่นวายกับผู้คนที่ต่างมีจิตใจคับแคบ เห็นแก่ตัวเองเป็นที่ตั้ง ดูน่าชิงชังกว่าสัตว์เป็นไหนๆ
เทพแห่งท้องทะเลคิดคำนึงอยู่ในใจ ในขณะที่กำลังลงมือตรวจดูเล็บเท้าของเจ้าไนท์วินด์ตามคำสั่งของแมกซิมอส
namon เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ส.ค. 2559, 22:47:35 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ส.ค. 2559, 22:47:35 น.
จำนวนการเข้าชม : 1185
| << 6 เทพแห่งอาชาสู่คนเลี้ยงม้าแสนต่ำต้อย | 8 พบหน้าแม่ >> |
namon 3 ส.ค. 2559, 22:48:43 น.
เซฟเฟอร์...เป็นชื่อแบบกรีกค่ะ เลยจำยากหน่อย แต่เดี๋ยวอ่านไปเรื่อยๆก็น่าจะคุ้นเคย ^_^ ยังไงมาอ่านกันบ่อยๆนะค้า
เซฟเฟอร์...เป็นชื่อแบบกรีกค่ะ เลยจำยากหน่อย แต่เดี๋ยวอ่านไปเรื่อยๆก็น่าจะคุ้นเคย ^_^ ยังไงมาอ่านกันบ่อยๆนะค้า
