ม่านนทีปรารถนา
เมื่อโพไซดอนเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ก่อเรื่องวิวาทกับอพอลโลจนถูกอัปเปหิลงมาอยู่ในร่างมนุษย์ในดินแดนที่เขาแสนเกลียดชัง พร้อมกับโดนริบพลังไปเสียกว่าครึ่ง ทางเดียวที่จะกลับคืนสู่โอลิมปัสและได้พลังทั้งหมดกลับมา เขาจะต้องร่วมมือกับอพอลโลทำภารกิจบางอย่างให้สำเร็จ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
Tags: โพไซดอน เทพเจ้ากรีก รักหวาน ฟิน
ตอน: 13 ท่องซานโตรินี
กันธิชาตื่นแต่เช้าพร้อมกับแม่เพื่อมาส่งพ่อเลี้ยงและกุลนารีกลับเอเธนส์ เนื่องจากนิคอสต้องเดินทางไปประชุมกับลูกค้าที่ต่างประเทศ ส่วนกุลนารีก็เข้าไปเรียนรู้ดูงานที่บริษัท Hellas Group ของพ่อเลี้ยง บ้านที่ซานโตรินีจึงเหลือเพียงกันธิชา กันตา กับมาล่าและโอเลสสองสามีภรรยา ส่วนพยาบาลส่วนตัวที่ชื่อลิเดียซึ่งนิคอสจ้างมาเป็นพิเศษเพื่อดูแลกันจะเดินทางมาถึงเกาะซานโตรินีในวันนี้
กันธิชาเริ่มเดินทางท่องเที่ยวในเมืองเอีย โดยมีมารดาไปด้วย สองแม่ลูกเดินดูร้านรวงต่างๆ ในเมือง ซึ่งมีสินค้าที่ระลึกมากมาย รวมถึงโบสถ์ที่เป็นสัญลักษณ์ของเกาะที่มียอดโดมสีฟ้า ตัวโบสถ์สีขาว กันธิชาเดินดูไปพร้อมกับถ่ายรูปไปเรื่อยๆ โดยมีมารดาเป็นไกด์แนะนำและเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังก่อนจะพามาชมอาทิตย์อัสดงในวิวที่สวยงามที่สุดของเมืองเอีย หญิงสาวได้รูปถ่ายที่จุดชมวิวมากเป็นพิเศษเพราะคิดว่าเอาไปใช้ในการเขียนบทความท่องเที่ยวได้ โดยเฉพาะจังหวะที่มีเรือแบบกรีกโบราณที่พานักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมยังเกาะต่างๆ เข้ามาอยู่ในเฟรม หญิงสาวกดชัตเตอร์ไปหลายครั้งทีเดียว
“วิวตรงนี้สวยดีนะคะแม่ เสียนิดเดียวคนเยอะไปหน่อย” หญิงสาวเอ่ยชวนมารดาคุยหลังจากเดินมาที่ร้านอาหารเย็น
“มุมยอดนิยมก็อย่างนี้แหละ จริงๆ ที่บ้านพักของเราก็มองเห็นวิวอาทิตย์ตกนะ แต่แม่อยากให้แอลมาเห็นตรงจุดนี้ ที่เป็นไฮไลต์ของเกาะ วันอื่นๆ ก็ค่อยไปดูมุมอื่นกัน”
“พรุ่งนี้แอลว่าจะล่องเรือไปดูเกาะภูเขาไฟ แต่เห็นว่าต้องมีเดินขึ้นเขาด้วย แม่ไม่ต้องพาแอลเที่ยวก็ได้นะเดี๋ยวแอลเที่ยวเอง เพราะหาข้อมูลมาเยอะแล้ว”
“ไม่เป็นไรแม่เดินไหวจ้ะ เห็นอายุเยอะแบบนี้แต่ยังแข็งแรงนะ” กันตาทำท่ายกแขนแล้วเบ่งกล้ามให้ลูกสาวดู เลยได้เสียงหัวเราะจากลูกสาวกลับมา
“แอลรู้แล้วจ้าว่าแม่แข็งแรง แต่แดดมันร้อนเดี๋ยวแม่จะผิวเสีย เอาไว้แม่พาแอลไปเดินเที่ยวที่เมืองฟีร่า (Fira) ดีกว่านะ หรือจะเป็นเมืองอื่นๆ ก็ได้ แม่จะได้อธิบายให้แอลฟังไง” หญิงสาวหาเหตุผลมาอ้างเพราะไม่อยากเห็นมารดาเหนื่อยกับการพาเธอเที่ยว เท่าที่สังเกตคนเป็นแม่แบบใกล้ชิด ก็พบว่าเหมือนมารดาจะเหนื่อยง่ายกว่าเมื่อก่อน ซึ่งนั่นอาจจะเป็นเพราะอายุของท่านที่เพิ่มมากขึ้น
“อืม เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ถ้าแอลจะไปเมืองฟีร่าหรือเมืองอื่นๆ ต้องให้โอเลสขับพาไปนะลูก แม่ไม่อยากให้นั่งรถประจำทางไป บางทีคนเยอะต้องเบียดกัน ยิ่งหน้าท่องเที่ยวแบบนี้ด้วยยิ่งเบียด แถมถนนก็ชันด้วย”
“ได้ค่ะแม่ แล้วแอลจะให้โอเลสเป็นคนขับรถพาไป” แม้ใจจริงอยากจะเดินทางเอง เพื่อเป็นประสบการณ์ตรงเอาไปเขียนเล่าให้คนอ่านได้รู้ว่าการเดินทางไปไหนมาไหนในเกาะซานโตรินีนั้นทำได้อย่างไร แต่ในเมื่อมารดายอมให้เธอเที่ยวตามลำพังแล้ว เธอก็ควรจะยอมทำตามเงื่อนไขของมารดาบ้างเป็นการแลกเปลี่ยนกัน
กลับจากการเดินท่องเที่ยวในเมือง หลังอาหารเย็นกันตาก็เข้ามาพูดคุยกับลูกสาวอยู่จนดึกดื่นเพื่อให้หายคิดถึงสมกับที่ต้องจากกันไปหลายปี ก่อนจะกลับห้องไปนอนพักผ่อนในห้องส่วนตัว คล้อยหลังจากที่มารดาออกจากห้องไปแล้ว กันธิชาก็หยิบกล้องดิจิตัลแบบโปรขึ้นมากดไล่ดูภาพทีละภาพ แล้วก็เขียนบันทึกประจำวันลงในสมุด เพื่อบอกเล่าเอาไว้กันลืมว่าวันนี้เธอไปเที่ยวที่ใดมาบ้าง นั่นคือสิ่งที่กันธิชาทำทุกครั้งเมื่อออกเดินทางไปหาประสบการณ์มาใช้ในการทำงาน แม้จะง่วงเพียงใดก็ตามหญิงสาวก็ไม่เคยละเลยสองสิ่งนี้
วันต่อมากันธิชาก็ออกจากบ้านโดยมีโอเลสมาส่งที่ท่าเรือ Amoudi ซึ่งอยู่ตอนเหนือของเมืองเอีย กันธิชาต้องต่อรองกับมารดาหลายรอบ กว่าท่านจะยอมให้เธอโดยสารเรือร่วมกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เนื่องจากพ่อเลี้ยงมีกิจการเรือท่องเที่ยวอยู่ที่ซานโตรินีเหมือนกัน แต่หญิงสาวก็อ้างว่าต้องการเดินทางแบบนักท่องเที่ยวทั่วไป เพื่อจะได้เล่าให้คนอ่านเห็นภาพ สุดท้ายมารดาก็ยอมตายใจอีกเช่นเคย แต่ก่อนจะยอมอนุญาตหญิงสาวก็โดนประชดเล็กๆ ว่าเธอนั้นดื้อรั้นเกินกว่าใครในสามคนพี่น้อง ดื้อชนิดที่ว่าหากจะทำอะไรก็จะทำให้ได้ แม้จะต้องใช้ทั้งไม้อ่อนและไม้แข็ง หรือต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม
การเดินทางไปเกาะภูเขาไฟนั้น เรือจะแวะรับนักท่องเที่ยวตามจุดต่างๆ แล้วล่องไปรอบๆ เกาะ จากนั้นก็แวะที่เกาะภูเขาไฟเพื่อให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นเขาไปชมภูเขาไฟที่ยังมีควันลอยขึ้นมาจางๆ จากนั้นกันธิชาก็ต้องรีบเดินกลับมาที่เรือเพราะทางเจ้าหน้าที่มีเวลาให้จำกัด เพื่อจะพานักท่องเที่ยวไปเล่นน้ำบริเวณที่มีน้ำอุ่นเรียกว่า Hot Spring หญิงสาวไม่ได้ลงเล่นน้ำเหมือนนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เพราะต้องการถ่ายรูปเสียมากกว่าจึงอยู่บนเรือและเขียนบันทึกการเดินทางไปเรื่อยเปื่อย จากจุดเล่นน้ำ Hot Spring เรือก็จะพาไปที่เกาะ Thirasia แล้วแวะให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นไปชมหมู่บ้านรวมถึงทานอาหารกลางวัน ก่อนจะเดินทางกลับมาที่เมืองเอีย แต่ขากลับนี้เจ้าหน้าที่บนเรือก็ล่องเรือเลาะริมเกาะเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายภาพอาคารบ้านเรือน ที่ปลูกลดหลั่นกันตามริมหน้าผาของเกาะที่เกิดจากภูเขาไฟระเบิดรูปพระจันทร์เสี้ยวแห่งนี้
สำหรับกันธิชาแล้วการล่องเรือในวันนี้หญิงสาวได้ภาพมาพอสมควร เมื่อกลับมาถึงท่าเรือก็พบว่าโอเลสมารอรับอยู่แล้ว
“คุณหนูเที่ยวสนุกไหมครับ” โอเลสเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม
“ก็สนุกดีนะโอเลส มีอะไรน่าสนใจเยอะเหมือนกัน แล้วที่เมืองฟีร่าที่จะไปพรุ่งนี้ล่ะน่าสนใจมากไหม"
“น่าสนใจเหมือนกันครับ เป็นเมืองที่ใหญ่กว่าเมืองเอีย สำหรับนักท่องเที่ยวที่ไม่อยากพักที่พักราคาแพงๆ อย่างที่เมืองเอีย ก็จะเลือกไปพักที่ฟีร่านั่นแหละครับ” คนขับรถของบ้านตอบคำถาม ก่อนจะออกรถพาหญิงสาวกลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน ซึ่งมารดากับมาล่าเตรียมไว้ให้อย่างพิเศษเหมือนเคย เมื่อกลับมาถึงบ้านกันธิชาก็ได้ทำความรู้จักกับลิเดีย พยาบาลสาววัยสามสิบปลายๆ ที่จะมาคอยดูแลมารดาอย่างใกล้ชิด งานนี้หญิงสาวได้ยินคนเป็นแม่บ่นพ่อเลี้ยงว่าคิดมากเกินไป ท่านไม่ได้เป็นอะไรมากจนต้องจ้างพยาบาลมาเช่นนี้ แต่กันธิชาก็บอกมารดาไปว่านั่นคือความรักและความห่วงใยที่พ่อเลี้ยงต้องการมอบให้แม่เป็นพิเศษต่างหาก
กันธิชาใช้เวลาไม่กี่วันก็เที่ยวจนทั่วเกาะซานโตรินี รวมถึงเกาะที่อยู่ใกล้เคียงอย่างเกาะมิโคนอส (Mykonos) ทั้งเดินเที่ยวชมวิถีชีวิตของค้นท้องถิ่น ไปดูตลาดปลาริมถนน ไปพิพิธภัณฑ์ แหล่งขุดค้นทางประวัติศาสตร์ Excavation ที่เมือง Akrotiri ทั้งไปว่ายน้ำเล่นตามหาดชื่อดังเช่นหาดแดง (Red Beach) หาดดำ (Black Beach) และหาดขาว (White Beach) บริเวณใดที่น่าสนใจหญิงสาวก็จะให้โอเลสขับรถพาไปให้ เมื่อกลับมาถึงก็มานั่งเลือกภาพถ่ายและเขียนบันทึกเอาไว้ทุกวัน พอหมดสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ หญิงสาวก็อยู่กับบ้านขลุกอยู่กับมารดา ดูท่านทำอาหารกรีก ถักไหมพรม จัดดอกไม้ และบันทึกภาพถ่ายของมารดาเอาไว้มากมายเสียจนคนเป็นแม่ยังบ่นว่าตอนนี้ตนเองกลายเป็นนางแบบชื่อดังของลูกไปเสียแล้ว หญิงสาวหัวเราะขำและเข้าไปกอดพร้อมกับบอกว่า ที่ผ่านมาเธอถ่ายแต่สถานที่ท่องเที่ยวมาเยอะแล้ว เมื่อมีโอกาสได้อยู่กับแม่ผู้หญิงที่สวยที่สุดในชีวิต เธอก็อยากจะบันทึกภาพเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
กันธิชาเริ่มเดินทางท่องเที่ยวในเมืองเอีย โดยมีมารดาไปด้วย สองแม่ลูกเดินดูร้านรวงต่างๆ ในเมือง ซึ่งมีสินค้าที่ระลึกมากมาย รวมถึงโบสถ์ที่เป็นสัญลักษณ์ของเกาะที่มียอดโดมสีฟ้า ตัวโบสถ์สีขาว กันธิชาเดินดูไปพร้อมกับถ่ายรูปไปเรื่อยๆ โดยมีมารดาเป็นไกด์แนะนำและเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังก่อนจะพามาชมอาทิตย์อัสดงในวิวที่สวยงามที่สุดของเมืองเอีย หญิงสาวได้รูปถ่ายที่จุดชมวิวมากเป็นพิเศษเพราะคิดว่าเอาไปใช้ในการเขียนบทความท่องเที่ยวได้ โดยเฉพาะจังหวะที่มีเรือแบบกรีกโบราณที่พานักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมยังเกาะต่างๆ เข้ามาอยู่ในเฟรม หญิงสาวกดชัตเตอร์ไปหลายครั้งทีเดียว
“วิวตรงนี้สวยดีนะคะแม่ เสียนิดเดียวคนเยอะไปหน่อย” หญิงสาวเอ่ยชวนมารดาคุยหลังจากเดินมาที่ร้านอาหารเย็น
“มุมยอดนิยมก็อย่างนี้แหละ จริงๆ ที่บ้านพักของเราก็มองเห็นวิวอาทิตย์ตกนะ แต่แม่อยากให้แอลมาเห็นตรงจุดนี้ ที่เป็นไฮไลต์ของเกาะ วันอื่นๆ ก็ค่อยไปดูมุมอื่นกัน”
“พรุ่งนี้แอลว่าจะล่องเรือไปดูเกาะภูเขาไฟ แต่เห็นว่าต้องมีเดินขึ้นเขาด้วย แม่ไม่ต้องพาแอลเที่ยวก็ได้นะเดี๋ยวแอลเที่ยวเอง เพราะหาข้อมูลมาเยอะแล้ว”
“ไม่เป็นไรแม่เดินไหวจ้ะ เห็นอายุเยอะแบบนี้แต่ยังแข็งแรงนะ” กันตาทำท่ายกแขนแล้วเบ่งกล้ามให้ลูกสาวดู เลยได้เสียงหัวเราะจากลูกสาวกลับมา
“แอลรู้แล้วจ้าว่าแม่แข็งแรง แต่แดดมันร้อนเดี๋ยวแม่จะผิวเสีย เอาไว้แม่พาแอลไปเดินเที่ยวที่เมืองฟีร่า (Fira) ดีกว่านะ หรือจะเป็นเมืองอื่นๆ ก็ได้ แม่จะได้อธิบายให้แอลฟังไง” หญิงสาวหาเหตุผลมาอ้างเพราะไม่อยากเห็นมารดาเหนื่อยกับการพาเธอเที่ยว เท่าที่สังเกตคนเป็นแม่แบบใกล้ชิด ก็พบว่าเหมือนมารดาจะเหนื่อยง่ายกว่าเมื่อก่อน ซึ่งนั่นอาจจะเป็นเพราะอายุของท่านที่เพิ่มมากขึ้น
“อืม เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ถ้าแอลจะไปเมืองฟีร่าหรือเมืองอื่นๆ ต้องให้โอเลสขับพาไปนะลูก แม่ไม่อยากให้นั่งรถประจำทางไป บางทีคนเยอะต้องเบียดกัน ยิ่งหน้าท่องเที่ยวแบบนี้ด้วยยิ่งเบียด แถมถนนก็ชันด้วย”
“ได้ค่ะแม่ แล้วแอลจะให้โอเลสเป็นคนขับรถพาไป” แม้ใจจริงอยากจะเดินทางเอง เพื่อเป็นประสบการณ์ตรงเอาไปเขียนเล่าให้คนอ่านได้รู้ว่าการเดินทางไปไหนมาไหนในเกาะซานโตรินีนั้นทำได้อย่างไร แต่ในเมื่อมารดายอมให้เธอเที่ยวตามลำพังแล้ว เธอก็ควรจะยอมทำตามเงื่อนไขของมารดาบ้างเป็นการแลกเปลี่ยนกัน
กลับจากการเดินท่องเที่ยวในเมือง หลังอาหารเย็นกันตาก็เข้ามาพูดคุยกับลูกสาวอยู่จนดึกดื่นเพื่อให้หายคิดถึงสมกับที่ต้องจากกันไปหลายปี ก่อนจะกลับห้องไปนอนพักผ่อนในห้องส่วนตัว คล้อยหลังจากที่มารดาออกจากห้องไปแล้ว กันธิชาก็หยิบกล้องดิจิตัลแบบโปรขึ้นมากดไล่ดูภาพทีละภาพ แล้วก็เขียนบันทึกประจำวันลงในสมุด เพื่อบอกเล่าเอาไว้กันลืมว่าวันนี้เธอไปเที่ยวที่ใดมาบ้าง นั่นคือสิ่งที่กันธิชาทำทุกครั้งเมื่อออกเดินทางไปหาประสบการณ์มาใช้ในการทำงาน แม้จะง่วงเพียงใดก็ตามหญิงสาวก็ไม่เคยละเลยสองสิ่งนี้
วันต่อมากันธิชาก็ออกจากบ้านโดยมีโอเลสมาส่งที่ท่าเรือ Amoudi ซึ่งอยู่ตอนเหนือของเมืองเอีย กันธิชาต้องต่อรองกับมารดาหลายรอบ กว่าท่านจะยอมให้เธอโดยสารเรือร่วมกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เนื่องจากพ่อเลี้ยงมีกิจการเรือท่องเที่ยวอยู่ที่ซานโตรินีเหมือนกัน แต่หญิงสาวก็อ้างว่าต้องการเดินทางแบบนักท่องเที่ยวทั่วไป เพื่อจะได้เล่าให้คนอ่านเห็นภาพ สุดท้ายมารดาก็ยอมตายใจอีกเช่นเคย แต่ก่อนจะยอมอนุญาตหญิงสาวก็โดนประชดเล็กๆ ว่าเธอนั้นดื้อรั้นเกินกว่าใครในสามคนพี่น้อง ดื้อชนิดที่ว่าหากจะทำอะไรก็จะทำให้ได้ แม้จะต้องใช้ทั้งไม้อ่อนและไม้แข็ง หรือต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม
การเดินทางไปเกาะภูเขาไฟนั้น เรือจะแวะรับนักท่องเที่ยวตามจุดต่างๆ แล้วล่องไปรอบๆ เกาะ จากนั้นก็แวะที่เกาะภูเขาไฟเพื่อให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นเขาไปชมภูเขาไฟที่ยังมีควันลอยขึ้นมาจางๆ จากนั้นกันธิชาก็ต้องรีบเดินกลับมาที่เรือเพราะทางเจ้าหน้าที่มีเวลาให้จำกัด เพื่อจะพานักท่องเที่ยวไปเล่นน้ำบริเวณที่มีน้ำอุ่นเรียกว่า Hot Spring หญิงสาวไม่ได้ลงเล่นน้ำเหมือนนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เพราะต้องการถ่ายรูปเสียมากกว่าจึงอยู่บนเรือและเขียนบันทึกการเดินทางไปเรื่อยเปื่อย จากจุดเล่นน้ำ Hot Spring เรือก็จะพาไปที่เกาะ Thirasia แล้วแวะให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นไปชมหมู่บ้านรวมถึงทานอาหารกลางวัน ก่อนจะเดินทางกลับมาที่เมืองเอีย แต่ขากลับนี้เจ้าหน้าที่บนเรือก็ล่องเรือเลาะริมเกาะเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายภาพอาคารบ้านเรือน ที่ปลูกลดหลั่นกันตามริมหน้าผาของเกาะที่เกิดจากภูเขาไฟระเบิดรูปพระจันทร์เสี้ยวแห่งนี้
สำหรับกันธิชาแล้วการล่องเรือในวันนี้หญิงสาวได้ภาพมาพอสมควร เมื่อกลับมาถึงท่าเรือก็พบว่าโอเลสมารอรับอยู่แล้ว
“คุณหนูเที่ยวสนุกไหมครับ” โอเลสเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม
“ก็สนุกดีนะโอเลส มีอะไรน่าสนใจเยอะเหมือนกัน แล้วที่เมืองฟีร่าที่จะไปพรุ่งนี้ล่ะน่าสนใจมากไหม"
“น่าสนใจเหมือนกันครับ เป็นเมืองที่ใหญ่กว่าเมืองเอีย สำหรับนักท่องเที่ยวที่ไม่อยากพักที่พักราคาแพงๆ อย่างที่เมืองเอีย ก็จะเลือกไปพักที่ฟีร่านั่นแหละครับ” คนขับรถของบ้านตอบคำถาม ก่อนจะออกรถพาหญิงสาวกลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน ซึ่งมารดากับมาล่าเตรียมไว้ให้อย่างพิเศษเหมือนเคย เมื่อกลับมาถึงบ้านกันธิชาก็ได้ทำความรู้จักกับลิเดีย พยาบาลสาววัยสามสิบปลายๆ ที่จะมาคอยดูแลมารดาอย่างใกล้ชิด งานนี้หญิงสาวได้ยินคนเป็นแม่บ่นพ่อเลี้ยงว่าคิดมากเกินไป ท่านไม่ได้เป็นอะไรมากจนต้องจ้างพยาบาลมาเช่นนี้ แต่กันธิชาก็บอกมารดาไปว่านั่นคือความรักและความห่วงใยที่พ่อเลี้ยงต้องการมอบให้แม่เป็นพิเศษต่างหาก
กันธิชาใช้เวลาไม่กี่วันก็เที่ยวจนทั่วเกาะซานโตรินี รวมถึงเกาะที่อยู่ใกล้เคียงอย่างเกาะมิโคนอส (Mykonos) ทั้งเดินเที่ยวชมวิถีชีวิตของค้นท้องถิ่น ไปดูตลาดปลาริมถนน ไปพิพิธภัณฑ์ แหล่งขุดค้นทางประวัติศาสตร์ Excavation ที่เมือง Akrotiri ทั้งไปว่ายน้ำเล่นตามหาดชื่อดังเช่นหาดแดง (Red Beach) หาดดำ (Black Beach) และหาดขาว (White Beach) บริเวณใดที่น่าสนใจหญิงสาวก็จะให้โอเลสขับรถพาไปให้ เมื่อกลับมาถึงก็มานั่งเลือกภาพถ่ายและเขียนบันทึกเอาไว้ทุกวัน พอหมดสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ หญิงสาวก็อยู่กับบ้านขลุกอยู่กับมารดา ดูท่านทำอาหารกรีก ถักไหมพรม จัดดอกไม้ และบันทึกภาพถ่ายของมารดาเอาไว้มากมายเสียจนคนเป็นแม่ยังบ่นว่าตอนนี้ตนเองกลายเป็นนางแบบชื่อดังของลูกไปเสียแล้ว หญิงสาวหัวเราะขำและเข้าไปกอดพร้อมกับบอกว่า ที่ผ่านมาเธอถ่ายแต่สถานที่ท่องเที่ยวมาเยอะแล้ว เมื่อมีโอกาสได้อยู่กับแม่ผู้หญิงที่สวยที่สุดในชีวิต เธอก็อยากจะบันทึกภาพเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
namon เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ส.ค. 2559, 08:16:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ส.ค. 2559, 08:16:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 1217
| << 12 เทพีแอมฟริตริติ | 15 ไม่ใช่เหตุผลที่จะลอง >> |
Zephyr 22 ส.ค. 2559, 16:37:36 น.
เหมือนได้เที่ยวด้วยเลยค่ะ
เหมือนได้เที่ยวด้วยเลยค่ะ