ม่านนทีปรารถนา
เมื่อโพไซดอนเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ก่อเรื่องวิวาทกับอพอลโลจนถูกอัปเปหิลงมาอยู่ในร่างมนุษย์ในดินแดนที่เขาแสนเกลียดชัง พร้อมกับโดนริบพลังไปเสียกว่าครึ่ง ทางเดียวที่จะกลับคืนสู่โอลิมปัสและได้พลังทั้งหมดกลับมา เขาจะต้องร่วมมือกับอพอลโลทำภารกิจบางอย่างให้สำเร็จ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
เรื่องคงไม่ยากนักถ้ารู้ว่าภารกิจนั้นคืออะไร แต่นี่เขาไม่รู้อะไรสักอย่างต้องคำตอบด้วยตัวเอง เปรียบไปก็เหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร ซ้ำอพอลโลยังไม่ตั้งใจคิดจะช่วยเสียอีก งานนี้ราชันแห่งท้องทะเลจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะจู่ๆ ก็มีตัวแปรหน้าใสผู้มีลมหายใจแห่งท้องทะเลติดกาย มาปรากฏในภารกิจครั้งนี้ด้วย
มาร่วมติดตามลุ้นกันได้ใน "ม่านนทีปรารถนา" ค่ะ
Tags: โพไซดอน เทพเจ้ากรีก รักหวาน ฟิน
ตอน: 24 ความคิดเห็น
ทว่าคนโดนแซวไม่ขำไปด้วย เพราะเขาไม่ชอบมะกอก อะไรที่เกี่ยวกับมะกอกไม่ชอบทั้งนั้น เพราะเจ้าต้นไม้ชนิดนี้ทำให้เขาแพ้การแข่งขันประลองปัญญากับอธีน่าเพื่อชิงนครใหม่ ครั้งนั้นซูสตั้งเงื่อนไขว่าจงมอบสิ่งที่มีประโยชน์สูงสุดให้กับมนุษย์ เขามอบอาชาแสนงาม และบอกว่ามันมีประโยชน์เหลือหลาย ทั้งทำให้การเดินทางว่องไวกว่าเดิม ควบทะยานมันออกไปรบ ช่วยบรรทุกสิ่งของ แต่อธีน่าเลือกที่มอบต้นมะกอกให้มนุษย์ นางบอกว่ามะกอกนั้นมีประโยชน์มากมาย ทั้งกิน ทั้งใช้ และสุดท้ายนางก็ชนะการประลองในคราวนั้นไป ดังนั้นการที่กันธิชาบอกว่าจับเขามาใส่ขุดสีขาวสวมมงกุฎใบมะกอกนั่นเป็นอะไรที่เขาไม่มีทางยอมเด็ดขาด แม้แต่ในจินตนาการของหญิงสาวก็ตามที เพราะเขาเองมีมงกุฎที่ล้ำค่ากว่านั้นมาก มงกุฎที่บ่งบอกว่าเขานั้นมีฤทธาอำนาจไม่แพ้ซูส
“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นคะ” เสียงของกันธิชาปลุกเขาจากภวังค์ความคิด
“หลังจากที่ต้องส่งหนุ่มสาวไปสังเวยให้กับมิโนทอร์มานานยี่สิบกว่าปี ในที่สุดเจ้าชายเธซิอุส บุตรชายของกษัตริย์อีจิอุสแห่งเอเธนส์ก็ต้องการที่จะยกเลิกบรรณาการมนุษย์นี้เสีย โดยเขาได้ปลอมแปลงตัวร่วมไปกับหนุ่มสาวที่ถูกส่งไปเกาะครีต เมื่อไปถึงเขาได้รับการช่วยเหลือจากแอรีแอดเน่ บุตรสาวของไมนอส นางได้ส่งด้ายให้เขาหนึ่งกลุ่ม เวลาที่เขาเดินเข้าไปในเขาวงกตนั้นก็ให้ผูกด้ายไว้ที่ประตูทางเข้า แล้วค่อยๆ ปล่อยด้ายไปเรื่อยๆ เพื่อที่ว่าขากลับเขาจะได้กลับถูกทาง เมื่อเธซิอุสได้เจอกับมิโนทอร์เขาได้จัดการสังหารมันเสียแล้วก็กลับออกมาโดยเดินตามเส้นด้าย แม้เขาจะรักนางแอริแอดเน่มากแต่ก็ไม่สามารถครองคู่กับนางได้ ทั้งที่ได้ให้สัญญากับนางไว้แล้วว่าจะพานางไปเอเธนส์ด้วยกัน นั่นเพราะไมนอสบิดาของนางได้ฆ่าคนเอเธนส์มามากมาย ดังนั้นเมื่อขากลับออกมาจากเกาะครีตเขาก็ได้พานางไปไว้ที่เกาะแห่งหนึ่ง และเดินทางกลับเอเธนส์เพียงคนเดียว”
“ไม่มีใครรักษาคำพูดเลย ทั้งกษัตริย์ไมนอส และเจ้าชายเธซิอุส” กันธิชารำพึงออกมาเบาๆ ด้วยความเห็นใจเจ้าหญิงแอรีแอดเน่ที่มีใจให้กับเจ้าชายเธซิอุส ยอมทรยศบิดาตนเองแต่เจ้าชายกลับเลือกที่จะทิ้งนางไว้ตามลำพัง
“นั่นล่ะมนุษย์ที่น่าชิงชัง ยามอยากได้สิ่งใดก็อ้อนวอนขอ ให้สัตย์สัญญาว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอได้สมใจแล้วก็หลงลืมคำพูดของตนเองไปจนหมด สมควรแล้วที่พวกมันจะล่มจมไปเสียทั้งวงศ์ตระกูล” เสียงของคีรีลเข้มเสียจนกันธิชาต้องหันมามองเขา
“ล่มจม คุณหมายถึงพวกของไมนอสน่ะหรือคะ” ในวูบหนึ่งของความรู้สึกกันธิชาคล้ายกับสัมผัสได้ถึงความเศร้าโศกเสียใจอย่างสุดแสน แต่มันก็ผ่านมาแวบเดียวแล้วจางหายไป เธอจึงหันมาสนใจเรื่องเล่าของเขาต่อ
“ใช่ เมืองที่แสนใหญ่โตของกษัตริย์ไมนอส ถล่มล่มจมลงเพราะแผ่นดินไหวสองครั้งสองครา จนแทบไม่เหลือซากอะไรนอกจากที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ เป็นอันปิดฉากความน่ารังเกียจของคนพวกนี้”
“น่าเสียดายนะคะ หากพระราชวังยังอยู่คงจะใหญ่โตมาก ขนาดแค่ที่เหลือซากนี่ก็ยังพอเห็นความยิ่งใหญ่ได้ ในวังคงมีห้องหับมากมายทีเดียว ดูแต่พวกไหนี่สิคะใบใหญ่จริง ตามข้อมูลในอินเตอร์เนตเขาว่าเอาไว้เก็บน้ำผึ้ง น้ำมัน แล้วก็พวกเหล้าองุ่น”
เทพแห่งท้องทะเลไม่ได้พูดอะไรออกมา นอกจากคิดแย้งในใจว่าคนอย่างไมนอสและบรรดาพวกที่สืบเชื้อสายของไมนอส สมควรที่จะไม่เหลืออะไรไว้เลย แม้แต่อาคารบ้านเรือน หรือชีวิต
“บางทีนะคะฉันก็คิดว่าเทพเจ้ากรีกนี่ทำอะไรตามอำเภอใจตัวเองเหลือเกิน ถ้ารักก็พร้อมจะมอบทุกอย่างให้ แต่พอเกลียดก็สามารถสาปส่งให้คนคนนั้นหรือเผ่าพงศ์ของเขาพินาศล่มจมได้ แถมเทพบางองค์ก็เจ้าชู้เสียเหลือเกินเกี้ยวพาราสีหญิงสาวไปทั่ว ทั้งนางมนุษย์ทั้งเทพอัปสร แถมแต่ละนางที่ได้ฝากใจรักให้กับเหล่าเทพ ชะตาชีวิตก็ไม่สมหวังกันเลยสักคน เพราะโดนเทพีที่เป็นเมียหลวงมาตามอาละวาด ดูแล้วเทพเจ้านี่ก็มีกิเลสไม่แพ้มนุษย์เดินดินอย่างเราเลย” กันธิชาเอ่ยสรุปเมื่อได้ฟังเรื่องราวของกษัตริย์ไมนอส หญิงสาวไม่ได้รู้เลยว่าคำพูดของตนเองนั้นกำลังทำให้เทพผู้มีอารมณ์รุนแรงแปรปรวนไม่ต่างจากท้องทะเลพิโรธ
“คุณคิดอย่างนั้นหรือ” เทพแห่งท้องทะเลเอ่ยถามเสียงห้วน รู้สึกไม่พอใจเป็นอันมากที่โดนวิจารณ์ซึ่งๆ หน้าเช่นนี้
“ฉันก็อ่านตำนานเทพเจ้ากรีกมาพอสมควรค่ะ เรื่องราวของเทพแต่ละองค์นี่โลดโผนเหลือเกินอย่างซูส ที่เขาว่าเป็นองค์มหาเทพนั่นก็เจ้าชู้จริงๆ มเหสีอย่างพระนางเฮราก็ตามหึงหวงทำร้ายบรรดาหญิงชู้รักของซูสทุกคน แทบไม่มีหญิงคนไหนมีจุดจบที่ดีเลย”
“แล้วเทพโพไซดอนล่ะ” เขาถามเพื่อหยั่งความคิดของหญิงสาวตรงหน้า ด้วยอยากรู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับเรื่องของเขา
“รายนี้ก็ไม่แพ้น้องชายอย่างซูสหรอกค่ะ ในตำนานเล่ากันว่าพระองค์ขืนใจนางเมดูซ่าที่เป็นนางรับใช้ในวิหารเทพีอธีน่าเสียด้วย เพราะนางไม่รับรักพระองค์ แทนที่เทพีอธีน่าจะโกรธเทพโพไซดอนที่มาก่อเรื่องบัดสีในวิหารของนาง แต่นางกลับลงโทษนางเมดูซ่าเสียอย่างนั้น ดูไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”
ได้ฟังมาถึงตรงนี้เทพผู้เป็นใหญ่เหนือน่านน้ำทั้งปวงก็รู้สึกขัดใจนัก หญิงสาวที่มีอายุเพียงน้อยนิดเทียบไม่ได้เลยกับชีวิตอัน
เป็นนิรันดร์แสนยาวนานของเขา แต่กันธิชากลับปากกล้าวิจารณ์เรื่องราวของเทพเจ้า โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเทพที่เธอวิจารณ์นั้นกำลังยืนต่อหน้านี่เอง แล้วเรื่องที่เธอยกมากล่าวนั้นก็ใช่ว่าจะจริงเสียทั้งหมด นั่นทำให้เขารู้สึกขัดใจ แต่เมื่อได้ฟังคำพูดประโยคต่อมาของเธอก็ทำให้ความรู้สึกนั้นหายไปจนหมดสิ้น
“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นคะ” เสียงของกันธิชาปลุกเขาจากภวังค์ความคิด
“หลังจากที่ต้องส่งหนุ่มสาวไปสังเวยให้กับมิโนทอร์มานานยี่สิบกว่าปี ในที่สุดเจ้าชายเธซิอุส บุตรชายของกษัตริย์อีจิอุสแห่งเอเธนส์ก็ต้องการที่จะยกเลิกบรรณาการมนุษย์นี้เสีย โดยเขาได้ปลอมแปลงตัวร่วมไปกับหนุ่มสาวที่ถูกส่งไปเกาะครีต เมื่อไปถึงเขาได้รับการช่วยเหลือจากแอรีแอดเน่ บุตรสาวของไมนอส นางได้ส่งด้ายให้เขาหนึ่งกลุ่ม เวลาที่เขาเดินเข้าไปในเขาวงกตนั้นก็ให้ผูกด้ายไว้ที่ประตูทางเข้า แล้วค่อยๆ ปล่อยด้ายไปเรื่อยๆ เพื่อที่ว่าขากลับเขาจะได้กลับถูกทาง เมื่อเธซิอุสได้เจอกับมิโนทอร์เขาได้จัดการสังหารมันเสียแล้วก็กลับออกมาโดยเดินตามเส้นด้าย แม้เขาจะรักนางแอริแอดเน่มากแต่ก็ไม่สามารถครองคู่กับนางได้ ทั้งที่ได้ให้สัญญากับนางไว้แล้วว่าจะพานางไปเอเธนส์ด้วยกัน นั่นเพราะไมนอสบิดาของนางได้ฆ่าคนเอเธนส์มามากมาย ดังนั้นเมื่อขากลับออกมาจากเกาะครีตเขาก็ได้พานางไปไว้ที่เกาะแห่งหนึ่ง และเดินทางกลับเอเธนส์เพียงคนเดียว”
“ไม่มีใครรักษาคำพูดเลย ทั้งกษัตริย์ไมนอส และเจ้าชายเธซิอุส” กันธิชารำพึงออกมาเบาๆ ด้วยความเห็นใจเจ้าหญิงแอรีแอดเน่ที่มีใจให้กับเจ้าชายเธซิอุส ยอมทรยศบิดาตนเองแต่เจ้าชายกลับเลือกที่จะทิ้งนางไว้ตามลำพัง
“นั่นล่ะมนุษย์ที่น่าชิงชัง ยามอยากได้สิ่งใดก็อ้อนวอนขอ ให้สัตย์สัญญาว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอได้สมใจแล้วก็หลงลืมคำพูดของตนเองไปจนหมด สมควรแล้วที่พวกมันจะล่มจมไปเสียทั้งวงศ์ตระกูล” เสียงของคีรีลเข้มเสียจนกันธิชาต้องหันมามองเขา
“ล่มจม คุณหมายถึงพวกของไมนอสน่ะหรือคะ” ในวูบหนึ่งของความรู้สึกกันธิชาคล้ายกับสัมผัสได้ถึงความเศร้าโศกเสียใจอย่างสุดแสน แต่มันก็ผ่านมาแวบเดียวแล้วจางหายไป เธอจึงหันมาสนใจเรื่องเล่าของเขาต่อ
“ใช่ เมืองที่แสนใหญ่โตของกษัตริย์ไมนอส ถล่มล่มจมลงเพราะแผ่นดินไหวสองครั้งสองครา จนแทบไม่เหลือซากอะไรนอกจากที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ เป็นอันปิดฉากความน่ารังเกียจของคนพวกนี้”
“น่าเสียดายนะคะ หากพระราชวังยังอยู่คงจะใหญ่โตมาก ขนาดแค่ที่เหลือซากนี่ก็ยังพอเห็นความยิ่งใหญ่ได้ ในวังคงมีห้องหับมากมายทีเดียว ดูแต่พวกไหนี่สิคะใบใหญ่จริง ตามข้อมูลในอินเตอร์เนตเขาว่าเอาไว้เก็บน้ำผึ้ง น้ำมัน แล้วก็พวกเหล้าองุ่น”
เทพแห่งท้องทะเลไม่ได้พูดอะไรออกมา นอกจากคิดแย้งในใจว่าคนอย่างไมนอสและบรรดาพวกที่สืบเชื้อสายของไมนอส สมควรที่จะไม่เหลืออะไรไว้เลย แม้แต่อาคารบ้านเรือน หรือชีวิต
“บางทีนะคะฉันก็คิดว่าเทพเจ้ากรีกนี่ทำอะไรตามอำเภอใจตัวเองเหลือเกิน ถ้ารักก็พร้อมจะมอบทุกอย่างให้ แต่พอเกลียดก็สามารถสาปส่งให้คนคนนั้นหรือเผ่าพงศ์ของเขาพินาศล่มจมได้ แถมเทพบางองค์ก็เจ้าชู้เสียเหลือเกินเกี้ยวพาราสีหญิงสาวไปทั่ว ทั้งนางมนุษย์ทั้งเทพอัปสร แถมแต่ละนางที่ได้ฝากใจรักให้กับเหล่าเทพ ชะตาชีวิตก็ไม่สมหวังกันเลยสักคน เพราะโดนเทพีที่เป็นเมียหลวงมาตามอาละวาด ดูแล้วเทพเจ้านี่ก็มีกิเลสไม่แพ้มนุษย์เดินดินอย่างเราเลย” กันธิชาเอ่ยสรุปเมื่อได้ฟังเรื่องราวของกษัตริย์ไมนอส หญิงสาวไม่ได้รู้เลยว่าคำพูดของตนเองนั้นกำลังทำให้เทพผู้มีอารมณ์รุนแรงแปรปรวนไม่ต่างจากท้องทะเลพิโรธ
“คุณคิดอย่างนั้นหรือ” เทพแห่งท้องทะเลเอ่ยถามเสียงห้วน รู้สึกไม่พอใจเป็นอันมากที่โดนวิจารณ์ซึ่งๆ หน้าเช่นนี้
“ฉันก็อ่านตำนานเทพเจ้ากรีกมาพอสมควรค่ะ เรื่องราวของเทพแต่ละองค์นี่โลดโผนเหลือเกินอย่างซูส ที่เขาว่าเป็นองค์มหาเทพนั่นก็เจ้าชู้จริงๆ มเหสีอย่างพระนางเฮราก็ตามหึงหวงทำร้ายบรรดาหญิงชู้รักของซูสทุกคน แทบไม่มีหญิงคนไหนมีจุดจบที่ดีเลย”
“แล้วเทพโพไซดอนล่ะ” เขาถามเพื่อหยั่งความคิดของหญิงสาวตรงหน้า ด้วยอยากรู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับเรื่องของเขา
“รายนี้ก็ไม่แพ้น้องชายอย่างซูสหรอกค่ะ ในตำนานเล่ากันว่าพระองค์ขืนใจนางเมดูซ่าที่เป็นนางรับใช้ในวิหารเทพีอธีน่าเสียด้วย เพราะนางไม่รับรักพระองค์ แทนที่เทพีอธีน่าจะโกรธเทพโพไซดอนที่มาก่อเรื่องบัดสีในวิหารของนาง แต่นางกลับลงโทษนางเมดูซ่าเสียอย่างนั้น ดูไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”
ได้ฟังมาถึงตรงนี้เทพผู้เป็นใหญ่เหนือน่านน้ำทั้งปวงก็รู้สึกขัดใจนัก หญิงสาวที่มีอายุเพียงน้อยนิดเทียบไม่ได้เลยกับชีวิตอัน
เป็นนิรันดร์แสนยาวนานของเขา แต่กันธิชากลับปากกล้าวิจารณ์เรื่องราวของเทพเจ้า โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเทพที่เธอวิจารณ์นั้นกำลังยืนต่อหน้านี่เอง แล้วเรื่องที่เธอยกมากล่าวนั้นก็ใช่ว่าจะจริงเสียทั้งหมด นั่นทำให้เขารู้สึกขัดใจ แต่เมื่อได้ฟังคำพูดประโยคต่อมาของเธอก็ทำให้ความรู้สึกนั้นหายไปจนหมดสิ้น
namon เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.ย. 2559, 18:46:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ก.ย. 2559, 18:46:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 1084
| << ไกด์กิตติมศักดิ์ | 25 เหล่าเทพเจ้า >> |
Zephyr 21 ก.ย. 2559, 22:54:14 น.
เอ้า ด่าซึ่งหน้าเลยนะ
เอ้า ด่าซึ่งหน้าเลยนะ