บ่วงหฤหรรษ์
เรื่องราวของมนุษย์ผู้ยังติดอยู่ในบ่วงของราคะ ตัณหา จากชีวิตที่เคยเพียบพร้อม แต่หลังจากติดอยู่ในบ่วงของความหฤหรรษ์แล้ว ชีวิตของเขาย่อมเปลี่ยนไป
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: คุณแม่คนใหม่

ผ่านสัปดาห์แรกของการทำงานในจังหวัดที่เคยประจำการเมื่อหลายปีก่อน หลายสิ่งยังคงเดิม อาทิ หน่วยเดิม สถานที่เดิม ผู้ใต้บังคับบัญชาเดิมและผู้หญิงคนเดิมอย่างน้องแหม่ม ส่วนสิ่งใหม่ก็อาทิ ตำแหน่งใหม่ ความรับผิดชอบในการงานใหม่ๆ บ้านพักหลังใหม่และหน้าอกใหม่ของน้องแหม่มอีกนั่นแหล่ะ ฮิฮิ
วันศุกร์แห่งชาติ ผมยังคงนโยบายเดิมที่ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาคนใดที่บ้านไกล หลังจากจัดการงานเสร็จแล้วต้องการกลับภูมิลำเนา สามารถกลับได้ตั้งแต่บ่ายสองโมง แต่คนบ้านใกล้หลายคนเลือกที่จะอยู่ที่ทำงานต่อ
เช่นจ่าเปี๊ยกที่นั่งอยู่ในห้องฝ่ายยุทธการ ผมจึงเข้าไปถามว่า “เปี๊ยกไม่กลับบ้านอีกรึ?”
“จะรีบกลับทำไมครับ บ้านผมอยู่หน้าเขื่อนนี่เอง อีกอย่างกลับบ้านเร็วเมียก็ใช้ให้ทำโน่นทำนี่ บ่นอีกต่างหาก ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่ทำงานดีกว่าครับ เย็นย่ำค่อยกลับ”
นี่แหล่ะครับ สาเหตุของคนบางคนที่เราเห็นว่าขยันทำงานถึงเย็น มันมีเหตุผลอยู่ ฮ่าฮ่า มนุษย์เมียเหมือนกันทั่วโลก
ผมเดินตรวจตราหน่วย เริ่มจากอาคารกองบัญชาการ ดูห้องของฝ่ายต่างๆ ว่าลืมปิดน้ำ ปิดไฟ ปิดแอร์ ปิดคอมฯ หรือไม่ หากเจอจะต้องโดนลงโทษ ค่าไฟเดือนๆ หนึ่งไม่ใช่น้อย ประหยัดได้ก็ควรช่วยชาติประหยัด
สรุปไม่มีห้องฝ่ายใดละเลย เพราะทุกคนรู้ว่าคนใจดีอย่างผม หากลงโทษใครแล้ว โทษจะโคตรพ่อโคตรแม่หนัก ดังนั้นทุกคนจึงหลีกเลี่ยงการกระทำผิด ผมเดินออกจากอาคารกองบัญชาการไปตรวจที่โรงนอนทหาร โรงอาหาร ฯลฯ จะบอกว่าตำแหน่งเสนาธิการก็เปรียบเสมือนแม่บ้านของหน่วยนั้นๆ มีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของลูกบ้านให้ดีและให้อยู่ในระเบียบวินัยเสมอ
กว่าจะเดินตรวจจนรอบหน่วยก็ปาเข้าไปห้าโมงเย็น ขากลับเดินผ่านสโมสรประทวน แกล้งเข้าไปตรวจที่โต๊ะสนุ๊กเกอร์ดีกว่า ไอ้พวกคิวทองทั้งหลายกำลังเล่นพนันอยู่แน่ๆ ทั้งไฟฟ้า ผีลาย ผีไพ่ มันเอากันทุกอย่าง แต่จริงๆ แล้วก็แค่น้ำจิ้มเล็กๆ น้อยๆ ในการเล่น ผมไม่ได้ว่าอะไรหรอก ระเบียบวินัยจะตึงไปซะทุกอย่างมันก็ไม่ดี
เดินผ่านประตูสโมสรเข้าไป ทหารที่ยังไม่กลับบ้านและกำลังจับกลุ่มนั่งดื่มเบียร์เห็นผมแล้วก็ลุกขึ้นยืนตรง ผมต้องโบกมือให้แล้วบอกเชิญตามสบาย จนเดินมาหยุดที่หน้าห้องสนุกเกอร์
“ฮ่าฮ่า กูตองโว้ย มาๆ แดกเรียบ สามต่อ”
หนอย..เล่นผีไพ่ซะด้วย เสียงตาอ๊อฟนี่ดังกว่าใคร
มีเสียงเตือนว่า “พี่อ๊อฟเบาๆ หน่อยสิ ถ้า เสธ.ฯ มาได้ยินก็ซวยกันหมด”
เสียงพี่อ๊อฟยังดังอยู่ “เย็นแบบนี้แกออกไปหาสาวแล้วล่ะ เสธ.ฯ รูปหล่อของกูสาวเพียบ”
นั่นแน่..นินทาซะด้วย ผมเปิดประตูเข้าไปเห็นพี่อ๊อฟกำลังก้มเล็งหาเหลี่ยมอยู่ ทุกคนเห็นผมก็ยืนตาค้าง ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก แต่อีตาแก่ยังคงไม่รู้เรื่อง
“ตาค้างเลยหรือพวกมึง ดูลูกนี้นะ ถ้าลงเตรียมเสียสองต่อเลย ยะฮู้ว!!” มือฉมังยังไม่รู้ชะตากรรม ยังคงโม้อยู่
พรรคพวกที่ยืนรายล้อมโต๊ะสนุ๊กเริ่มเหงื่อตก มือที่ถือไม้คิวเริ่มอ่อนแรง ผมถามพี่อ๊อฟว่า “สองต่อนี่กี่บาทวะพี่”
“มึงเล่นเป็นหรือเปล่าวะ เล่นลูกละห้าสิบ สองต่อก็ใบละร้อย ไพ่ในมือมึงเหลือกี่ใบก็คูณเอาสิวะ ใครวะเนี่ย โง่ฉิบหาย”
สมาชิกปาดเหงื่อหลับตาปี๋ทันทีที่ได้ยินพี่อ๊อฟพูดกับผมแบบนั้น พี่อ๊อฟหันมาด้วยความโมโห สงสัยตั้งใจจะด่าเต็มที่ พอเห็นเท่านั้นแหล่ะ แกเข่าทรุดลงไปกับพื้นทันที
“วะ..เหวอออ!! สะ..เสธ.ฯ”
ผมเดินไปนั่งบนเก้าอี้ยาวแล้วพูดว่า “คิวทองทั้งหลาย วิ่งรอบโต๊ะยี่สิบรอบแล้วคลานใต้โต๊ะอีกห้ารอบ ปฏิบัติ!!!”
สมาชิกคิวทองที่มีอยู่ประมาณสิบคน ทำตามคำสั่งของผมอย่างอลหม่าน ฮิฮิ แกล้งลูกน้องนี่สนุกที่สุด กูเป็นนายขี้แกล้งซะด้วย นึกถึงการแกล้งลูกน้องแล้วยังขำที่แกล้งหลอกผีไอ้จ้อยคราวนั้น ฮิ้ว!! ยังขำมาจนบัดนี้
ทุกคนทั้งวิ่งและคลานเสร็จแล้วก็มายืนเรียงแถวหน้ากระดานทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม ผมบอกว่า “จริงๆ ผมไม่ได้ว่าหรอกนะไอ้การที่จะมีน้ำจิ้มเล็กๆ น้อยๆ แต่นี่เล่นกันหนักเหลือเกิน” ผมหันหน้าไปทางปลายแถวที่มีสิบเอกหน้าละอ่อนยืนอยู่ “อย่างมึงไอ้ป๊อบ ตาเมื่อกี้ไพ่มึงเหลือเต็มมือ เสียแน่ๆ ห้าร้อยบาท แล้วมึงจะเอาเงินที่ไหนแดกข้าววะ เล่นให้มันเบาๆ หน่อยสิ”
จากนั้นกวาดตามายังผู้อาวุโสที่ยืนหัวแถว “พี่อ๊อฟนี่ก็แก่แล้ว ยังมาหลอกกินน้องๆ อยู่ได้ ไอ้พวกนี้ก็เซ่อเหลือเกิน รู้ทั้งรู้ว่าแกเคยเป็นแชมป์กองทัพบกก็ยังมาให้เค้ากินอยู่ได้”
ผมเรียกพี่อ๊อฟมาแล้วถามว่า “โต๊ะและอาหารที่ให้จัดเรียบร้อยหรือยัง เย็นนี้พรรคพวกของผมก็มาถึงแล้ว”
พี่อ๊อฟตอบว่าเรียบร้อย ไม่ต้องกังวล หลังจากนั้นผมก็กลับบ้าน นอนเอกเขนกเอาขาชี้ฟ้าบนโซฟา ลมที่แก่งกระจานพัดแรงดีจริงๆ เปิดประตูหน้าบ้านทิ้งไว้ให้ลมเข้ามาแล้วเคลิ้มหลับไป
ลดาจ๋า..คิดถึงจังเลย คิดถึงแก้มนุ่ม ผมหอม ปากหอม ตัวหอม นมหอม หอยหอม อุ๊ย..ฟุ้งซ่านอีกแล้ว คิดถึงว่าที่ภรรยามากจนละเมอว่า “ลดา..มามะ มาให้จูบซะดีๆ”
มีใครสักคนมาหยิกแก้ม ผมลืมตาขึ้นมาแล้วอุทานว่า “ละ..ลดา”
“ฮิฮิ คิดถึงมากหรือคะไอ้พี่บ้า แหม..ถึงกับละเมอ” เธอจุมพิตผมแล้วพูดว่า“ลดาก็คิดถึงพี่ค่ะ ถึงได้รีบมาหาไง พี่ก้องสบายดีไหม”
ผมลุกขึ้นนั่งแล้วยกตัวเธอมานั่งตัก ระดมจูบไปทั่วใบหน้าเปล่งปลั่ง จนมีเสียงดังมาจากประตูหน้าบ้าน “ฮั่นแน่คุณพ่อ กอดอาลดาอีกแล้วนะคะ”
“น้องพลอย..มาได้ยังไงเนี่ย”
หมอลดาดึงน้องพลอยมานั่งตัก กลายเป็นว่าผมอุ้มทั้งสองสาวไว้ “ลดาโทรนัดกับน้องพลอยว่าตอนเย็นวันศุกร์จะไปรับมาหาคุณพ่อที่นี่ แหม..พี่ก้องไม่ได้ไปหาลูกสองสัปดาห์แล้วนะ ไม่คิดถึงลูกหรือไง”
“คิดถึงสิครับ ช่วงนี้ยุ่งน่ะสิ ไหนจะเตรียมตัวย้ายมาจากชลบุรี ไหนจะเตรียมรับตำแหน่งที่นี่อีก คิดถึงทั้งสองสาวแหล่ะจ้า ว่าแต่ลูกหมูสองตัว ลงไปเดี๋ยวนี้เลย คิดว่าชั้นหนักหนักไหมเนี่ย”
น้องพลอยขย่มตัวแล้วบอกว่า “อาลดาคะ ขย่มคุณพ่อเลยค่ะ พูดมากจัง มาว่าพวกเราอ้วน นี่แน่ะๆ”
ฮ่าฮ่า นี่แหล่ะคือความสุขของครอบครัว ตอนนี้หมอลดากลายมาเป็นส่วนหนึ่งของผมกับลูกไปแล้ว จริงๆ เป็นมานานแล้วล่ะ และจะเป็นตลอดไป
ผมนึกขึ้นได้แล้วถามว่า “ลดาครับ ลูกทีมมีใครมาบ้างล่ะ”
หมอลดายังไม่ทันตอบ ก็มีเสียงดังขึ้นพร้อมกันหลายเสียงที่หน้าประตู
“เสธ.ฯ สวัสดีครับ/ค่ะ!!!”
หมวดน้อย หมวดเด่น หมู่ เอ๊ย..จ่าจ้อย พี่ศรี พลายจี๊ด เข้ามาทักทายอย่างพร้อมเพรียง ผมยกมือรับไหว้ทุกคนอย่างตื้นตัน นี่คือมิตรภาพ
ผมเชิญทุกคนมานั่งที่โต๊ะยาวหน้าบ้านซึ่งให้ทหารจัดเตรียมไว้ เป็นจังหวะที่พี่อ๊อฟเดินนำพลทหารถืออาหารมาให้พอดี พอแกเห็นหมวดน้อยกับหมวดเด่นก็ร้องทักด้วยความดีใจ สรุปแล้วพี่อ๊อฟเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนนายสิบของสองหมวด แถมตอนเป็นสิบเอกยังเคยอยู่หน่วยเดียวกันและร่วมรบด้วยกัน จากนั้นต่างคนต่างแยกย้ายไปตามวิถีของตน
ผมแนะนำให้พี่อ๊อฟรู้จักกับหมอลดา แกลืมตาโพลงแล้วบอกว่า “หมอสวยจังเลยครับ แหม..ผู้หญิงสวยในเมืองไทยนี่จะเป็นของ เสธ.ฯ คนเดียวหมดเลยหรือเนี่ย แต่ก่อนผู้หญิงในเพชรบุรีก็เสร็จแกหมด อุ๊ปส!!”
พี่อ๊อฟนึกขึ้นได้ว่าหมอลดาอยู่ด้วยก็รีบปิดปากตัวเอง หมอลดาหันมามองผมแล้วทำแก้มป่อง บอกพี่อ๊อฟว่า “เสร็จอะไรคะ หมอไม่ได้เป็นอะไรกับอีตาแก่นี่สักหน่อย แค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น”
หมวดเด่นแซวว่า “เหรอออ..คร้าบ แล้วจะแต่งงานกันทำไมล่ะครับ บอกรักกันอย่างนั้น รักกันอย่างนี้”
น้องพลอยจับมือหมอลดาแล้วถามด้วยความตื่นเต้นว่า “จริงหรือคะ อาลดาจะแต่งงานกับพ่อหรือคะ?”
หมอลดาพยักหน้าแล้วหอมแก้มว่าที่ลูกสาว ผมบอกกับลูกว่า “พ่อตั้งใจจะบอกหนูอยู่แล้วล่ะ น้องพลอยไม่ได้ว่าอะไรพ่อใช่ไหมลูก?”
“ไชโยๆ ไม่ว่าค่ะพ่อ คุณพ่อทำถูกใจหนูที่สุด ไชโยๆ” น้องพลอยกระโดดดีใจอย่างร่าเริง
พี่ศรีถามผมว่า “เสธ.ฯ คะ..โปรแกรมสำหรับวันเกิดคุณหมอมีอะไรบ้างคะ”
ผมพยักหน้าให้พี่อ๊อฟตอบแทน แกจึงบอกกับทุกคนว่า “พรุ่งนี้จะไปถวายเพลที่วัดครับ ให้พ่อครัวเตรียมอาหารไว้สามอย่างแล้ว จากนั้นไปชมโครงการชั่งหัวมันแล้วกลับมานั่งเรือชมทัศนียภาพในทะเลสาบแก่งกระจาน ขึ้นจากเรือก็มางานเลี้ยงของคุณนายหมอที่นี่ ผมให้เด็กจัดเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว”
ผมหัวเราะแล้วถามว่า “พี่เรียกหมอลดาว่าอะไรนะ?”
“คุณนายหมอครับ เธอเป็นเมีย เสธ.ฯ ต้องเรียกคุณนายสิ แล้วเป็นหมออีกต่างหาก ดังนั้นผมก็เลยเรียกว่าคุณนายหมอ”
จ่าจ้อยหัวเราะก๊าก “ฮ่าฮ่า เท่ห์ดีครับ..คุณนายหมอ ต่อไปนี้ผมจะเรียกแบบนี้บ้าง”
พลายจี๊ดที่ทะลึ่งไม่แพ้ผัวพูดว่า “เอ้า..พูดพร้อมกันค่ะ” จี๊ดเป็นต้นเสียงแล้วคณะของความทะลึ่งตึงตังก็พูดพร้อมกันว่า “คูนนน..นายยย..หมอออ”
หมอลดาหัวเราะกับลูกทีม โดยมีว่าที่ลูกสาวกอดฉอเลาะอยู่ใกล้ๆ พี่ศรีบอกว่า “พรุ่งนี้เช้าพี่จะทำอาหารเพิ่มอีกสักอย่างแล้วกัน ดีเหมือนกันค่ะ ให้หนุ่มๆ ได้ทำบุญซะบ้าง ผิดศีลกันตลอด”
ไอ้จ้อยพูดแทรกขึ้นมาว่า “ใช่ครับพี่ศรี โดยเฉพาะศีลข้อสามและข้อห้า แก๊งค์นี้ทำผิดตลอด”
..โป๊กกก!.. หมวดเด่นเขกหัวมันดังสนั่นแล้วด่าว่า “มึงนี่ดีเหลือเกินนะไอ้พ่อนักบุญ แล้วน้องปุ๊กหลานป้าพรล่ะ เห็นมึงทำกะลิ้มกะเหลี่ยอยู่เรื่อย”
..ฉาดด!!.. พลายจี๊ดประเคนฝ่ามือใส่ไอ้จ้อยจนกระเด็นหล่นเก้าอี้ พูดหน้าตาถมึงทึงราวกับช้างตกมันว่า “ไอ้พี่จ้อย..มึงยังเจ้าชู้อยู่รึ?”
หมวดเด่นตกใจรีบไปประคองไอ้จ้อยขึ้นมานั่งโต๊ะแล้วยกมือไหว้จี๊ด “แฮ่ะแฮ่ะ พี่ล้อเล่นน่ะจี๊ด โห..หน้ามึงยุบไปเลยว่ะจ้อย โดนช้างเท้าหน้าเข้าไป”
จี๊ดถลึงตาใส่หมวดเด่นจนแกต้องรีบหลบไปยืนหลังพี่อ๊อฟ จ่าจ้อยกุมหน้าสูดปากแล้วพูดด้วยความเจ็บปวดว่า “อูยย..พี่เด่น อย่าล้อเล่นแบบนี้บ่อยนะครับ ผมกลัวว่าจะตายก่อนเกษียณ”
ผมบอกหมอลดาว่า “ลดาจ๋า..อย่าตบพี่แบบนี้นะ พี่กลัว”
“ไม่ตบหรอกค่ะ อย่างพี่ต้องโดนมีดผ่าตัดเจื๋อนอย่างเดียว”
ผมหลับตาปี๋ เสียงหัวเราะดังครื้นเครง จากนั้นชาวคณะนั่งดื่มกินกันอีกสักพักก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้เตรียมทำบุญตอนเพล
สำหรับห้องพักทั้งคืนนี้และคืนพรุ่งนี้ หมวดน้อยกับพี่ศรีนอนห้องข้างบนที่มีอีกหนึ่งห้อง จ่าจ้อยกับเมียนอนที่ห้องเล็กด้านล่าง ส่วนหนุ่มโสดชั่วคราวอย่างหมวดเด่นไปนอนที่บ้านพี่อ๊อฟ
พี่อ๊อฟกอดคอรุ่นน้องแล้วบอกว่า “เราสองคนยังไม่ต้องนอนโว้ย ไปสวนอาหารหน้าอำเภอดีกว่า มีนักร้องติดกูด้วยนะมึง เดี๋ยวจะแนะนำสาวๆ ให้รู้จัก”...

ภายในห้องนอนของผมตอนนี้ น้องพลอยนอนตรงกลางระหว่างผมกับหมอลดา น้องพลอยพูดว่า “คุณพ่อขา..หนูมีความสุขจังเลย หนูอยากอยู่กับพ่อและอาลดาแบบนี้ทุกวัน”
ผมถามลูกว่า “พลอย..พ่อถามจริงๆ นะ หนูคิดถึงแม่หรือเปล่า”
“คิดถึงค่ะ แต่แม่ไม่อยู่แล้ว หนูเหลือแต่คุณพ่อ อากง อาม่าและอาลดา ทำอย่างไรได้ล่ะคะ เอ่อ..อาลดาขา หนูเรียกคุณอาว่าแม่ได้ไหมคะ ไหนๆ ก็จะแต่งงานกับคุณพ่อแล้ว”
หมอลดากอดน้องพลอยแนบแน่นแล้วบอกว่า “ได้สิคะ อาก็รักน้องพลอยมากเหมือนกัน..ลูกจ๋า”
น้องพลอยร้องไห้ “ฮือฮือ หนูคิดถึงแม่วิ แต่แม่ไม่ไม่คิดถึงหนู ฮือฮือ”
หมอลดาปลอบว่า “ไม่ร้องนะคะ เชื่อแม่นะคะ แม่วิมีความจำเป็น แม่วิยังรักและคิดถึงน้องพลอยเหมือนเดิมแหล่ะค่ะ ไม่ร้องนะ คนเก่งของแม่”
“อีกปีเดียวหนูจบปอหก คุณแม่ลดาก็จะหมดวาระที่ชลบุรีเช่นกันแล้วจะขอย้ายมาที่นี่ จากนั้นพวกเราจะได้อยู่ด้วยกัน อดทนอีกนิดเดียวนะลูก”
ผมบอกแบบนี้น้องพลอยจึงยิ้มออกมาได้แล้วก็ตะแคงตัวไปกอดคุณแม่คนใหม่หลับไป
ลูกหลับแล้ว ผมลุกไปหอมแก้มหมอลดาเบาๆ แล้วอุ้มเธอออกมาที่ระเบียงด้านนอก ให้เธอนอนหนุนตัก “ลดาจ๋า..ขอบคุณนะครับที่ดีกับลูกของพี่ ขอบคุณจริงๆ”
เธอจับมือผมไปจูบเบาๆแล้วบอกว่า “ลดาบอกแล้วยังไงว่าลดารักแก พี่ก้องสบายใจได้นะคะ ว่าแต่ไม่ใช่ลูกของพี่คนเดียวนะ ตอนนี้เป็นลูกของลดาด้วย”
มือซุกซนของผมล้วงเข้าไปในเสื้อนอนแล้วบีบเคล้นอกใหญ่อย่างเมามัน “ลูกลดาเหรอ ถ้าแบบนั้นมาทบทวนการทำลูกกันหน่อยไหม”
หมอลดารีบจับมือประหลาดคู่นี้ไว้ พูดด้วยเสียงกระเส่าว่า “ทะ..ทำได้ยังไงคะ อืมมม..ลูกอยู่ด้วย โอววว..อย่าบีบเล่นสิ อูวว”
มือของผมเริ่มล้วงไปภายในกางเกงนอนด้านล่างแล้วพูดว่า “ทำได้สิ ระเบียงกว้างจะตายไป แต่ลดาห้ามร้องดังนะ”
หมอลดาพลิกตัวแล้วลุกขึ้นหนีเข้าไปในห้อง “แหวะ..ลดาไปนอนแล้ว อีตาเฒ่าบ้าตัณหา จะมีอะไรกันครั้งแรกที่ระเบียงหรือไง ฮิฮิ นอนแล้วนะคะ”
ค้างเลยกู ได้สิจ๊ะเมียจ๋า ครั้งแรกของเมียนะ ผัวจะจัดเตียงนุ่มเด้งดึ๋งให้เลยจ้า...



ทรายละเอียด
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ต.ค. 2559, 08:36:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ต.ค. 2559, 08:36:10 น.

จำนวนการเข้าชม : 763





<< ตงฉินกับสินบนก้อนใหญ่   เป็นของกันและกัน >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account