บ่วงหฤหรรษ์
เรื่องราวของมนุษย์ผู้ยังติดอยู่ในบ่วงของราคะ ตัณหา จากชีวิตที่เคยเพียบพร้อม แต่หลังจากติดอยู่ในบ่วงของความหฤหรรษ์แล้ว ชีวิตของเขาย่อมเปลี่ยนไป
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: เป็นของกันและกัน
ภายในศาลาการเปรียญไม้สัก ด้านหน้าเป็นพระพุทธรูปปางสมาธิองค์ทองเหลืองอร่าม ถัดมาเป็นโต๊ะหมู่บูชาหมู่ใหญ่และแจกันดอกไม้หลากสีสวยงาม พื้นกระดานที่ถูกขัดจนเลื่อม คณะทำบุญวันเกิดกำลังถวายภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์และสามเณร
หลังการฉันภัตตาหารเพล คณะทำบุญถวายสังฆทาน จากนั้นพระสงฆ์สวดอนุโมทนาวิธีหรือบทสวดมนต์ของพระสงฆ์ เพื่ออนุโมทนาให้พรแด่ผู้ทำบุญกุศล โดยเริ่มจากอนุโมทนารัมภคาถา (บทสวดมนต์กรวดน้ำ)
และสวดสามัญญานุโมทนาคาถา (บทสวดมนต์ให้พร)
จากนั้นต่างตั้งจิตอธิษฐานรวมบุญและนำน้ำไปรดลงดินที่ใต้ต้นไม้ เพื่อให้แม่พระธรณีและปวงเทพเทวาเป็นสักขีพยานในการทำบุญนี้ ผมมองหมอลดาด้วยสีหน้าอิ่มเอิบ วันนี้เธอมีอายุเต็มยี่สิบแปดปีแล้ว แต่ว่าที่ภรรยาของผมหน้ายังละอ่อนอยู่มาก แน่ล่ะสิ อิ่มรักนี่นา ความรักสามารถทำให้หน้าเด็กได้นะครับ
ออกจากวัดแล้วพวกเราเดินทางไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยรถตู้ที่หมวดน้อยขอยืมเพื่อนของแกมา คันเดียวกับที่ใช้ไปล้างแค้นเสี่ยอ๋านั่นแหล่ะ ผมพูดขึ้นว่า “ผมคิดว่าทีมหมอลดาซื้อรถตู้สักคันดีกว่าว่ะ คนเยอะเหลือเกิน ไปไหนมาไหนจะได้สะดวก อีกหน่อยไอ้จ้อยก็มีลูก บวกลูกของหมวดน้อย ไหนจะเมียสามของหมวดเด่น ผมเกรงใจเจ้าของรถว่ะ”
หมวดน้อยหัวเราะ “ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรครับ เพื่อนผมไม่ว่าหรอก มันมีตั้งสองสามคัน ว่าแต่ถ้าซื้อก็ดีเหมือนกันครับ ดูคู่ไอ้จ้อยสิ ครองพื้นที่แถวหลังไปหมดเลย”
“ว่าหนูอ้วนหรือคะพี่หมวด ว่าแต่ถ้าครบจำนวนจริงๆ นะ รถตู้ไม่พอหรอก คณะเราต้องรสบัสเล็ก ลำพังแค่สาวๆ ของ เสธ.ฯ ก็เต็มคันแล้ว อุ๊ปส!!”
จี๊ดนี่ชอบโยนขี้ให้กูซะจริงๆ แกล้งตายดีกว่า...คร่อกกก!!
เดินทางจากวัดมาไม่ไกลก็มาถึงสถานที่ฝากท้อง เป็นร้านอาหารอีสานที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอแก่งกระจาน บรรยากาศโอ่โถง ปลูกต้นไม้ใบหญ้าไว้ทั่วทั้งร้าน กลางคืนมีดนตรีโฟล์คซองด้วย แต่ผมเพิ่งเคยมาครั้งแรก ไอ้ที่โม้ไว้ข้างต้นนั่นคือที่พี่อ๊อฟเล่าให้ฟัง
ทุกคนสั่งอาหารมาทานกันอย่างเต็มที่ ส้มตำ ต้มแซ่บ หมูแดดเดียว ปลานิลทอดกระเทียม ฯลฯ วันนี้เถ้าแก่เนี๊ยะลดาเป็นผู้จ่าย เธอบอกว่าไม่อยากให้ผมเปลืองเงินเพื่อเธอไปเปล่าๆ ปลี้ๆ
“อีกหน่อยเราก็เหมือนคนเดียวกันแล้วค่ะ พี่ก้องไม่ต้องจ่ายหรอก”
นี่ไง..เมียกูสปอร์ตจริงๆ คืนนี้จัดรวมร่างเลยดีไหม ประสานร่างเป็นหนึ่งเดียว นึกถึงคืนนั้นที่ส่วนหัวของมังกรหยกเข้าไปในถ้ำสวาทนิดนึงแล้วเสียวหว่างขาขึ้นมาทันที ฮิฮิ วุ้ย!! ภาพเปลือยของหมอลดาลอยขึ้นมาแล้วคึกคักว่ะ
..เพี๊ยะ.. หมอลดาตีแขนผมดังสนั่นแล้วบ่นว่า “พี่ก้องเป็นอะไรเนี่ย นั่งเหม่อลอยตาหวานเยิ้มเชียว ต้องคิดเรื่องลามกอยู่แน่ๆ”
รู้ทันแฮะ พี่อ๊อฟบอกว่า “นั่นสิครับ เมื่อกี้เรียกตั้งหลายครั้ง ผมรู้จักแกดีครับ ถ้าทำหน้าแบบนี้เมื่อไหร่ ต้องนึกถึงภายในของสาวคนไหนอยู่แน่ๆ”
หมอลดาถามพี่อ๊อฟว่า “มารับตำแหน่งใหม่ที่นี่ พี่ก้องทำตาเยิ้มแบบนี้กี่ครั้งแล้วคะ”
“ยังเลยครับคุณนายหมอ” ดีมากพี่อ๊อฟ พี่ต้องเป็นทีมผมสิ แล้วแกก็พูดต่อ “ยังไม่มีวันไหนที่ไม่ทำเลยครับ เสธ.ฯ ทำตาเยิ้มแบบนี้ทุกวัน”
...เพี๊ยะ... โอ๊ย..มือหนักจังวะ เสียงหัวเราะดังครื้นเครง
ผมจับมือนั้นไว้แล้วดึงหมอลดามาหอมแก้มดังจ๊วบ “ทำตาแบบนั้นเพราะคิดถึงลดาน่ะสิ คนอะไร๊ สวยทุกส่วน”
อาหารร้านนี้อร่อยดีว่ะ ทุกคนต่างทานอย่างเอร็ดอร่อย เด็กหญิงภีรดาสบายที่สุด เพราะคุณแม่หมอกำลังป้อนอาหารให้จนแก้มตุ่ย
ผมบอกว่า “เออๆ เอาใจกันเข้าไป ถ้าลูกอ้วนแล้วไม่ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัย พี่จะต่อว่าลดา”
หมอลดาหันขวับแล้วพูดว่า “ทำไมคะ ถ้าลูกไม่ได้เป็นดาว พี่ก้องจะไม่รักลูกหรือไง”
ลูกสาวกล่าวสมทบทันที “ใช่ค่ะแม่ พ่อจะไม่รักหนูเหรอ?”
หมอลดากอดน้องพลอยแล้วพูดแกมประชดว่า “ช่างเถอะลูก เค้าไม่รัก แต่แม่รักก็พอ ชิ..”
ทุกคนหัวเราะกับความน่ารักของสองแม่ลูก ผมได้แต่กุมหัว เออ..เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เดี๋ยวคืนนี้ชั้นจับแม่เธอมาปล้ำ...
ทานอาหารเสร็จแล้ว เรามุ่งหน้าต่อไปยังโครงการชั่งหัวมันซึ่งอยู่ห่างไปอีกสามสิบกิโลเมตร ผมอยากให้ทุกคนได้ไปชมโครงการพระราชดำริแห่งนี้ ซึ่งเกิดขึ้นจากความเอาพระทัยใส่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีต่อเกษตรกร ในการที่จะพัฒนาส่งเสริมอาชีพเกษตรกรรมให้ประสบความสำเร็จและเลี้ยงครอบครัวได้อย่างยั่งยืน
เมื่อเดินทางมาถึงด้านหน้าโครงการมีทุ่งปอเทืองเหลืองอร่าม ก็เลยพากันลงจากรถมาถ่ายรูปเป็นการใหญ่ ผมถือโอกาสถ่ายรูปครอบครัวซะเลย พอดูภาพที่ถ่ายออกมา เออว่ะ หน้าตาเราสามคนคล้ายกันเหมือนที่จี๊ดพูด ไม่น่าเชื่อนะ ลิขิตฟ้าชัดๆ
จากนั้นขับรถไปด้านใน ทุกคนตื่นตาตื่นใจไปกับทัศนียภาพที่สวยงามของโครงการที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาในตำบลเขากระปุก อำเภอท่ายาง ภายในมีฟาร์มปศุสัตว์ทั้งโคนม ซึ่งนำโคมาจากโครงการพระราชดำริจิตรลดา ฟาร์มไก่ ฟาร์มแกะ รวมถึงแปลงปลูกพืชผักเศรษฐกิจต่างๆ อาทิ แก้วมังกร ชมพู่เพชร กล้วย ฟักทอง สับปะรด มะนาว ข้าว ฯลฯ โดยให้ชาวบ้านและเกษตรกรเข้ามาศึกษาได้ตลอดเวลา นับว่าเป็นโครงการเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง
แต่ที่ทุกคนประทับใจที่สุดคือพระตำหนักทรงงานของพระองค์ที่เป็นเพียงบ้านไม้สองชั้นธรรมดาๆ ไม่หรูหรา ไม่ตกแต่งให้วิเศษวิโส แต่เรียบง่ายสมถะ เราทุกคนเห็นแล้วต่างยกมือไหว้ท่วมหัว
ก่อนจะกลับพี่ศรีกับหมอลดาแวะเข้าไปซื้อพืชผักไร้สารพิษในร้านโกลเด้นเพลส พี่ศรีบอกว่าจะเอาไปทำสุกี้ทานกันเย็นนี้...
ออกจากโครงการพระราชดำริชั่งหัวมัน เรากลับมาที่เขื่อนแก่งกระจานเพื่อนั่งเรือชมทัศนียภาพตามโปรแกรมที่ตั้งไว้ รถแล่นมาบนสันเขื่อนแล้วลงไปที่ท่าเรือซึ่งมีเรือนำเที่ยวให้บริการจอดอยู่
เรือลำนี้นั่งได้สิบคน มีเสื้อชูชีพบริการพร้อมสรรพ สนนราคาไม่แพงครับ นั่งเรือรอบทะเลสาบใช้เวลาประมาณสี่สิบนาที
หมวดเด่นลงเรือเป็นคนสุดท้าย แกยืนที่หัวเรือนับจำนวนคนแล้วพูดว่า “ครบสิบคนตามที่กำหนดพอดี”
พี่อ๊อฟถามว่า “สิบอะไรวะ คณะเรามีครอบครัว เสธ.ฯ..ไอ้น้อยกับเมีย..กู..มึง..ไอ้จ้อยกับเมีย เก้าคน ไม่เกินจำนวนนี่หว่า มึงนับอย่างไรวะ”
“ก็ไอ้จ้อยกับเมียนี่แหล่ะ สองคนน้ำหนักเท่ากับสาม นี่ถ้ามันมีลูกสงสัยกูคงจะไม่ได้นั่งเรือ” หมวดเด่นสงสัยอยากจะตายจึงพูดแบบนี้
พลายจี๊ดยืนขึ้นทันที ขย่มตัวด้วยความโมโห “พี่หมวดอยากตายหรือคะ”
เรือทั้งลำโยกไปมา จนคนขับเรือร้องบอกด้วยความตกใจว่า “เหวอ!!..คุณช้าง เอ๊ย..คุณครับ นั่งเถิดครับ เรือของผมยังต้องใช้ทำมาหากินอีกนาน ผมกลัวว่าพื้นเรือจะทะลุเสียก่อน”
ฮ่าฮ่า ฮิ้ววว!!! ฮาดีว่ะ
ระหว่างเรือแล่นในทะเลสาบ อากาศเย็นสบาย ผมนั่งจับมือลูกสาวและหมอลดาตลอดเวลา นี่คือช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆ ได้อยู่พร้อมหน้ากับลูกและเมีย อันที่จริงถ้าเป็นวิลันดาก็คงจะดีไม่น้อย เพราะเธอคือแม่ที่แท้จริงของน้องพลอย แต่ทำอย่างไรได้ล่ะ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ไปแล้ว โชคดีอยู่อย่างหนึ่งที่หมอลดารักน้องพลอยมาก มิเช่นนั้นผมเองก็คงอึดอัดใจ นี่คือสาเหตุอย่างหนึ่งที่ขอเธอแต่งงาน ต่อไปนี้หน้าที่ของผมคือทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อผู้หญิงสองคนตรงนี้เท่านั้น
ผมเอนหน้าไปหาหมอลดาแล้วพูดว่า “พี่รักลดามากนะครับ รักที่สุดเลย”
หมอลดายิ้มหวาน “ลดาก็รักพี่ค่ะ”
พี่อ๊อฟตะโกนมาจากท้ายเรือว่า “นั่นแน่ คู่นั้นอย่าหวานมากสิครับ เกรงใจคนโสดท้ายเรือบ้าง ฮิ้ววว!!!”
ผมชูมะเหงกให้แกแทนการขอบคุณ หมอลดายิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วซบศีรษะกับไหล่ของคนรัก
ทันทีที่เรือเทียบท่า จ่าจ้อยตะโกนว่า “ยะฮู้ว!! จะได้ดื่มเหล้าแล้วโว้ย วันนี้ไม่ต้องเฝ้าร้าน กูจะซัดให้เต็มที่เลย”
พี่อ๊อฟบอกด้วยแววตากรุ้มกริ่มว่า “กูจัดเด็กชงเหล้าให้ด้วยนะโว้ย สามคนเลย สั่งให้ใส่กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋ทุกคนด้วย อายุเพิ่งยี่สิบเอ็ดเอง”
จ่าจ้อยตาลุกวาวแล้วพูดด้วยความหื่นกระหายว่า “จริงหรือครับพี่ ว้าวๆ มามะมามะ”
..ฉาดดด!!.. ไอ้จ้อยหน้าคะมำอีกแล้ว คู่นี้มันอยู่กันด้วยลำแข้งจริงๆ พลายจี๊ดกระชากคอเสื้อจ่าจ้อยขึ้นมาแล้วพูดว่า “นี่แน่ะ..มามะมามะ อยากอีกไหม”
จ่าจ้อยยกมือไหว้เมียตัวเอง “มะ..ไม่อยากแล้วจ้า พะ..พี่เผลอไปน่ะ”
หมวดเด่นรีบถามว่า “จริงหรือเปล่าพี่อ๊อฟ สามคนเลยรึ มีแต่พี่กับผมที่โสด แบ่งกันอย่างไรดีล่ะ ผมสองคนแล้วกัน ที่เหลือคนหนึ่งให้พี่”
พี่อ๊อฟตบไหล่แล้วหัวเราะ “ฮ่าฮ่า น้องมาทั้งที กูให้มึงเหมาเลยไอ้เด่น”
หมอลดาหยิกผมแล้วบอกว่า “พี่เอาบ้างไหมล่ะ ผู้ชายนี่พอรวมกลุ่มกันไม่ได้เลยนะ”
“ไม่เอาครับ พี่มีผู้หญิงที่ทั้งสวยและหุ่นดีที่สุดอยู่แล้ว ว่าแต่คืนนี้นอนกอดกันนะ ไม่ไหวแล้ว น้ำท่วมปอดแล้วเนี่ย”
หมอลดาทุบผมเบาๆ หน้าแดงแป๊ด “บ้าเหรอ ลูกอยู่ด้วย อดใจไม่ได้หรือไง”
ผมดิ้นพล่านเหมือนเด็ก กระจองอแงว่า “ไม่เอาๆ เค้าอยากกอด เค้าคิดถึงตัวเองแย่แล้ว”
หมอลดาส่ายหน้าแล้วจูงมือน้องพลอยเดินไปที่รถทันที “ไปค่ะลูก หนีคนบ้ากันเถอะ ดูสิ แก่ขนาดนี้ยังมาดีดดิ้นเหมือนเด็กๆ ฮิฮิ”
แล้วสองสาวก็หันหน้ามาแลบลิ้นใส่ผม ชิ..ทำเล่นตัวไปเถอะยัยลดา ชั้นจะเปิดซิงเธอวันนี้แหล่ะ ฤกษ์งามยามดีที่สุด ต้องหาแนวร่วมซะแล้ว...
คืนนี้ที่สวนหน้าบ้าน ทหารจัดไฟราวหลากสีประดับไว้ตามสุมทุมพุ่มไม้ส่องแสงกระพริบสวยงาม จัดคาราโอเกะไว้ให้ด้วย และเนื่องจากหน่วยของผมอยู่ติดเขื่อนแก่งกระจานที่อุดมไปด้วยปลาน้ำจืดหลายชนิด อาหารที่พ่อครัวจัดมาจึงเต็มไปด้วยเมนูปลา อาทิ ผัดฉ่าปลากด ปลาคังลวกจิ้ม ทอดมันปลา ปลานิลสามรส ปลาบู่นึ่งมะนาว ฯลฯ
เมื่อทุกอย่างพร้อม หนุ่มๆ ไม่รอล่ะครับ อยากดื่มเหล้ากันแล้ว พยาธิแอลกอฮอล์เรียกร้อง หมวดเด่นถามพี่อ๊อฟว่า “พี่ครับ..ไหนเด็กเสิร์ฟล่ะ มาหรือยัง”
“มาแล้วๆ มึงนี่หื่นใช้ได้เลย เมื่อคืนนัวเนียกับนักร้องยังไม่อิ่มอีกหรือวะ” แล้วพี่อ๊อฟก็ตะโกนเรียก “เอ้า..เด็กเสิร์ฟขาสั้นมาได้แล้วจ้า”
พลันเด็กวัยละอ่อนนุ่งสั้นก็พากันเดินเข้ามา แต่ละคนเอวคอด หน้าอกผาย ร่างสูงโปร่ง ผิวดำคล้ำแดด และ ผะ..ผมเกรียน หมวดเด่นสะดุ้งโหยง ร้องดังลั่นว่า “เฮ้ย..ทหารเกณฑ์นี่นา โธ่..พี่อ๊อฟ เซ็งเลย ตั้งใจจะซั่มสักหน่อย”
พี่อ๊อฟหัวเราะแล้วปลอบว่า “เอาน่า..คืนนี้ก็ไปสวนอาหารอีก มึงได้ปลดปล่อยแน่ๆ หื่นจังเลยน้องกู”
เด็กเสิร์ฟผมเกรียนจัดแจงเข้ามาชงเหล้า ส่งสายตาปิ๊งๆ ให้หมวดเด่นด้วย แฮ่ะแฮ่ะ
ดื่มเหล้าได้สักพักสาวๆ ก็ออกมาจากบ้าน ผมเห็นว่าที่ภรรยาตัวเองแล้วถึงกับตาค้าง เธอใส่ชุดแซ็คสีขาวบริสุทธิ์ ถึงแม้ชุดจะธรรมดาไม่ได้หรูหราหรือวาบหวิว แต่พอถูกสวมใส่โดยผู้หญิงที่สุดเพอร์เฟ็คอย่างเธอ โอโฮ..นางฟ้าชัดๆ และที่น่ารักยิ่งกว่าคือแม่ลูกใส่ชุดเหมือนกันเปี๊ยบ ดูผาดๆ คล้ายคู่แฝดต่างวัย
ผมกวักมือเรียกสองสาวเข้ามาหาแล้วหอมแก้มทั้งคู่ “วันนี้ลูกกับเมียสวยจังเลย ชื่นใจ๊ชื่นใจ”
แล้วงานวันเกิดของที่รักก็เริ่มขึ้น บรรยากาศคึกคักและอบอุ่น ทุกคนมีความสุขที่เห็นเจ้าของงานอย่างหมอลดายิ้มแย้มแจ่มใสร่าเริง หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมาย โดยเฉพาะเรื่องที่เธอถูกเพื่อนของผมทำร้าย
ผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมแอบเข้าครัวเพื่อเอาเค้กที่เตรียมไว้ หมอลดาชอบทานเค้กช๊อกโกแลต ผมก็เลยไปจัดมาซะก้อนเบ้อเริ่ม แต่งหน้าเค้กสวยงาม มีข้อความสั้นๆ ว่า ..รักลดาที่สุด..
แหม..ไม่รู้จะให้เขียนว่าอะไร ใส่ข้อความเชยๆ นี่แหล่ะ แต่เป็นข้อความที่สื่อความรู้สึกของผม แล้วก็จัดการปักเทียน จุดไฟ ทันทีที่ผมก้าวมาบนสนามหญ้า แสงไฟดับพรึ่บ พร้อมกับเสียงเพลงพรวันเกิดที่ดังขึ้น
...ให้โชคดีสุขีวันเกิด สิ่งประเสริฐใดหวังตั้งใจ
ให้ได้สมดังฝันใฝ่ จิตแจ่มใสทุกวันทุกคืน
ให้ร่ำรวยเงินทองยศศักดิ์ ให้คนรักมากมีดาษดื่น
ทำสิ่งใดจงลุล่วงราบรื่น อายุยืนปลอดโรคปลอดภัย...
ผมเดินถือเค้กจนถึงโต๊ะ หมอลดาอุ้มน้องพลอยมานั่งบนตัก สบตาผมด้วยแววตารักล้นปรี่ ผมเป็นต้นเสียงในการร้องเพลงภาคภาษาอังกฤษ แล้วทุกคนก็ร้องตาม
...Happy birthday to you Happy birthday to you
Happy birthday Happy birthday.....Happy..birthday..to..you.
ผมยืนอยู่ตรงหน้า หมอลดากุมมือลูกสาวแล้วยกขึ้นพร้อมกับหลับตาอธิษฐาน หลังจากนั้นลืมตาขึ้นมาแล้วเป่าเทียน เสียงปรบมือดังลั่นพร้อมรอยยิ้มของทุกคน
ผมหอมแก้มเธอแล้วบอกว่า “ขอให้ลดามีความสุขมากๆ ไร้โรคภัยไข้เจ็บและไม่มีภยันตรายใดๆ มาแผ้วพานนะครับ”
เธอน้ำตาซึมแล้วกอดผมแน่น “ขอบคุณนะคะพี่ก้อง ขอบคุณจริงๆ”
จากนั้นทีมหมอลดาทยอยนำของขวัญมาให้และอวยพร เธอยิ้มแย้มด้วยความปลาบปลื้มที่สุด บอกกับทุกคนว่า “จริงๆ แล้วลดาไม่ได้ต้องการสิ่งของใดหรอกค่ะ แค่ได้เห็นทุกคนอยู่พร้อมหน้าก็มีความสุขที่สุดแล้ว ขอบคุณมากนะคะ ลดาขออำนวยพรอันประเสริฐให้กลับไปหาทุกคนเช่นกัน”
น้องพลอยยื่นของสิ่งหนึ่งให้แล้วบอกว่า “หนูก็มีของให้คุณแม่นะคะ หนูเก็บจากค่าขนม”
ของขวัญที่น้องพลอยให้เป็นปากกาหมึกซึม ราคาน่าจะหลายร้อยบาทอยู่ เธอบอกว่า “ถูกใจไหมคะ คุณแม่จะได้เอาไว้เขียนเวลาตรวจคนไข้”
หมอลดาเช็ดน้ำตา นั่งคุกเข่าแล้วดึงน้องพลอยเข้าไปกอด “ขอบใจนะลูก ขอบใจจริงๆ แม่จะใช้ปากกานี้เขียนใบตรวจคนไข้ตลอดไปเลย แม่รักหนูนะคะ”
“หนูก็รักแม่ลดาค่ะ”
ครอบครัวเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตที่ดี หากครอบครัวซึ่งเป็นสถาบันพื้นฐานของสถาบันชาติ แข็งแรงแล้วย่อมส่งผลให้ชาติแข็งแรงไปด้วย ครอบครัวแข็งแรงนั้นสร้างได้ด้วยความรัก ดังนั้นหมั่นบอกและแสดงออกซึ่งความรักต่อคนในครอบครัวของเรานะครับ
“ฮือฮือ น่ารักที่สุด ขอให้แม่ลูกมีความสุขมากๆ นะคะ” พลายจี๊ดพูดเสียงสะอื้นแล้วหันหน้ามาทางจ่าจ้อย “ฮือฮือ พี่จ้อย..กลับบ้านไปคราวนี้ เราทำลูกกันเถอะ หนูจะไม่คุมแล้ว เห็นแบบนี้อยากมีลูกบ้าง”
หมวดเด่นหัวเราะ “ฮิ้ววว!!! ทำปางช้างเลยไอ้จ้อย แข่งกับปางช้างอยุธยาเลยมึง”
จี๊ดปาไข่ไก่ที่จะเอาไว้ตอกใส่สุกี้เข้าหาหมวดเด่นทันที แต่ตาเฒ่าแกไวครับ หลบทัน ไข่ดิบฟองนั้นก็เลยปะทะกับหน้าของจ่าจ้อยที่อยู่หลังหมวดเด่นพอดิบพอดี ..เผละ!!..
“โฮโฮ จี๊ดปาพี่ทำไม เปื้อนหมดเลย โฮโฮ”
ฮาว่ะ เป็นงานเลี้ยงวันเกิดที่เรียบง่าย แต่สนุกและอบอุ่นที่สุด
พี่อ๊อฟถามผมว่า “เสธ.ฯ ไม่มีของขวัญให้คุณนายหมอหรือครับ”
หมอลดาบอกว่า “ไม่ต้องหรอกค่ะพี่อ๊อฟ ลดามีของที่พี่ก้องให้สองชิ้นแล้ว แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ”
ผมล้วงมือไปใต้โต๊ะ หยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมาแล้วยื่นให้หมอลดา เธอถามว่า “อะไรคะ?”
ผมพยักหน้าให้เธอเปิดออกดู ภายในกล่องนั้นมีสมุดภาพเล่มหนึ่ง หน้าแรกมีลายมือของผมเขียนไว้ว่า ...นางฟ้าของผม...
หมอลดามีสีหน้าตื่นเต้น เปิดดูอย่างช้าๆ ทุกคนชะโงกหน้าเข้ามาดูด้วย หน้าถัดๆ ไปเป็นภาพของหมอลดาในอิริยาบถต่างๆ ที่ผมแอบถ่ายไว้ ต้องขอบคุณเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่มีแค่โทรศัพท์มือถือก็สามารถบันทึกภาพทุกสิ่งได้อย่างง่ายดาย
ทุกภาพผมเรียงลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกับเธอ วันที่เจอกันครั้งแรกเธอเป็นคนเชิญรางวัลชนะเลิศกีฬาฟุตบอล แต่เธอทำหน้าดุเหมือนเสือ ผมเขียนกำกับภาพนี้ว่า ..นางสีดาหน้าเสือ..
หมอลดาหัวเราะคิก จากนั้นเป็นภาพวันต่อมาที่ผมไปตรวจโรค เป็นภาพหมอลดาในชุดกราวด์ ผมถ่ายไว้หลายภาพเลย แต่เป็นภาพหลุดๆ ฮาๆ เพราะวันนั้นหมั่นไส้ที่เธอแกล้งสั่งถุงยางให้ผม จากนั้นภาพร้อยกว่าภาพก็เรียงลำดับเหตุการณ์ไปเรื่อยตลอดระยะเวลาที่เราพบกัน ไม่ว่าจะเป็นภาพตอนเข้าป่าด้วยกัน ภาพที่เธอทำแผลให้ ภาพเธอนอนเฝ้าไข้ข้างเตียงคราวที่ผมถูกซุ่มทำร้าย แม้กระทั่งตอนพาน้องพลอยไปเที่ยวแล้วเราเริ่มระหองระแหงกันผมก็ยังถ่ายไว้
จนมาถึงภาพหน้าสุดท้าย เป็นภาพเหตุการณ์วันที่ผมขอเธอแต่งงาน ผมเขียนกำกับภาพว่า ..คู่ชีวิต พี่รักลดานะครับ..
หมอลดาโผเข้ามาในอ้อมกอด น้ำตาไหลอาบแก้ม “ลดาก็รักพี่ก้องค่ะ”
ทุกคนปรบมือดังสนั่น “ว้าวๆ โรแมนติกจังเลยค่ะ เหมือนในละครเลย”
จากนั้นเราดื่มกินและร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะพี่อ๊อฟกับรุ่นน้องอย่างหมวดเด่นแทบจะไม่วางไมค์เลย สงสัยคืนนี้ตั้งใจไปสวนอาหารเต็มที่
หมอลดายื่นหน้ามาถามผมว่า “พี่ก้องแอบถ่ายลดาตอนไหนเนี่ย ไวจริงๆ”
ผมบอกว่า “มีภาพนู๊ดด้วยนะ แต่เผยแพร่ไม่ได้ พี่เก็บไว้ดูคนเดียว”
เธอลืมตาโพลง ตีแขนผมดังสนั่น “จริงเหรอ ลบเดี๋ยวนี้เลยนะตาเฒ่า ถ้ามันหลุดไปจะทำยังไง”
ผมหัวเราะ “ไอ้ต๊อง ใครจะถ่ายวะ พี่ก็กลัวภาพเมียตัวเองหลุดเหมือนกัน ไม่ต้องกลัวนะ เรือนร่างเปลือยเปล่าของลดามันอยู่ในหัวพี่หมดแล้ว ทุกส่วนนูน ส่วนเว้า ส่วนยื่น พี่จำได้หมด ฮิฮิ”
หมอลดาซบกับหัวไหล่ของผมด้วยความอาย ผมกระซิบว่า “คืนนี้นอนกอดกันนะ พี่คิดถึงลดาแย่แล้ว”
“บ้า..ลูกอยู่ด้วยนะคะ รอให้ลดามาหาพี่วันหลังดีกว่า”
“อยากวันนี้อ่ะ วันนี้ลดาสวยจัง นะ..นะ ผัวไม่ไหวแล้ว”
“อีตาบ้า หื่นมาจากไหนเนี่ย ไม่เอาแล้ว ไปร้องเพลงกับลูกดีกว่า” หมอลดาบ่นแล้วก็ลุกหนีไป
ชิ..ไม่รอดหรอกเธอ ชั้นหมายมั่นปั้นมือจะเปิดซิงให้ได้ ก่อนอื่นไปหาแนวร่วมก่อน ผมจึงเดินไปหาพี่ศรีกับพลายจี๊ดแล้วบอกว่า “พี่ศรีครับ จี๊ดจ๊ะ ช่วยอะไรอย่างหนึ่งสิ”
“อะไรคะ?”
ผมประสานมือไว้ด้านหน้าแล้วแกว่งไปมา พูดด้วยความอายว่า “ผะ..ผมอยาก กะ..กอดหมอลดาอ่ะ”
พี่ศรีหัวเราะ “เอ้า..ก็กอดสิคะ เมื่อกี้ก็กอดกันนี่นา มาให้ช่วยทำไมคะ”
“เอ่อ..อยากนอนกอดแบบหนุ่มสาวอ่ะ ลูกอยู่จะกอดยังไงล่ะครับ”
จี๊ดพูดบ้าง “แหมๆ สัปดาห์หน้าก็ไปหาหมอลดาที่ชลบุรีสิคะ ลูกก็ไม่อยู่ เสธ.ฯ เป็นเอามากนะคะ”
ผมดิ้นโวยวายกระจองอแงอีก “ไม่เอาๆ เค้าอยากกอดเมียคืนนี้ ถ้าไม่ช่วยจะงอนนะ แงๆ”
“ค่ะๆ เดี๋ยวคืนนี้จะแยกน้องพลอยให้นะคะ เสธ.ฯ นี่นะ สุดๆ จริงๆ”
ผมถามจี๊ดว่า “อะไรสุดๆ?”
“หื่นค่ะ เสธ.ฯ หื่นสุดๆ”
หึหึ..เสร็จชั้นล่ะยัยลดาตัวแสบ ภารกิจต่อไป เปิดบริสุทธิ์เจ้าสาว!!!...
ช่วงเวลาแห่งความสนุกสนานดำเนินมาเรื่อย ผมเหลือบไปมองลูกสาว ฮิฮิ หาวหวอดแล้วลูกกู แต่ขำตัวเองว่ะ ทำไมวันนี้ตื่นเต้นชะมัดเมื่อรู้ว่าจะได้อยู่สองต่อสอง ทั้งๆ ที่ตัวผมเองก็ผ่านผู้หญิงมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ อีกอย่างเราสองคนก็เคยนอนกอดจูบลูบคลำกันมาแล้ว ขาดแต่เพียงมอบความเป็นชายให้เท่านั้น แต่ทำไมคืนนี้ผมจึงตื่นเต้นร้อนรนราวกับมีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรกซะอย่างนั้น
ผมดื่มเหล้าไปเหงื่อตกไป พี่อ๊อฟเห็นก็ทักว่า “เสธ.ฯ ร้อนหรือครับ ลมก็พัดเย็นนี่นา”
“นั่นสิ..ร้อนอะไรวะเนี่ย”
พี่อ๊อฟยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วบอกว่า “ร้อนไฟสวาทน่ะสิ คุณนายหมอทั้งสาวและสวยแบบนี้ แถมห่างกันมาหลายวัน ผมรู้ว่า เสธ.ฯ ตื่นเต้น ดังนั้นอย่าลืมใช้ของที่ผมให้ไปนะครับ”
มือผมคลำกระเป๋ากางเกง ..มังกรบิน.. ยาเพิ่มสมถรรภาพ ผู้ชายแข็งแรงอย่างผมต้องใช้หรือเนี่ย? แต่เอาวะ ใช้สักหน่อยก็ดี หมอลดาไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน สัดส่วนสงวนต้องบีบแน่นแน่นอน ถ้าเรือของผมพาเธอไปล่มแค่ปากแม่น้ำเจ้าพระยาล่ะก้อ อายแทบแทรกแผ่นดิน ลดาจ๋า..เรือโลกีย์ของพี่จะพาล่องลอยไปถึงเกาะสวาทหาดสวรรค์เลยจ้า ฮิฮิ
“สองคนนั่นคุยอะไรกันน่ะ พี่ก้องทำตาเยิ้มอีกแล้วนะ คู่นี้นี่ลามกที่สุด” หมอลดาที่กำลังร้องเพลงกับลูกสาวพูดออกไมค์ ฮ่าฮ่า เมียกูนี่จับผิดจริงๆ
สองแม่ลูกร้องเพลงจนเหนื่อยก็กลับมานั่งโต๊ะ พลทหารนำน้ำเย็นมาเสิร์ฟ อยู่ดีๆ เพลงสากลเพลงหนึ่งก็ดังกระหึ่มทั่วสนามหญ้า
...You're just too good to be true. I can't take my eyes off you.
You feel like heaven to touch. I wanna hold you so much.
พลทหารคนนี้เริ่มเต้นประกอบเพลง ทุกคนหยุดการกระทำแล้วยืนมองด้วยความสงสัย มันเป็นบ้าอะไรของมัน ไอ้นี่ไม่สนใจ ยังคงเต้นไม่หยุด เพลงของ Frankie Valli ก็ยังคงเล่นไปเรื่อย
...So darling if you feel like I feel. Darling let me know if it's real.
You're just too good to be true. I can't take my eyes off you.
น้องพลอยชี้ให้คุณแม่ดูที่ริมสนาม มีพลทหารอีกห้านายยืนเรียงแถวหน้ากระดานและเต้นตามจังหวะด้วยท่าทางเดียวกันกับพลทหารที่โต๊ะ
จี๊ดวิ่งมาชวนน้องพลอยไปด้านหน้า “ไปค่ะน้องพลอย น่าสนุกดีจัง เต้นตามพี่ๆ ทหารกันไหมคะ”
ทุกคนในทีมเห็นแล้วน่าสนุกก็พากันเต้นตาม กลายเป็นว่าสนามหญ้าตอนนี้กลายเป็นฟลอร์เต้นรำไปแล้ว หมอลดาหัวเราะจนตัวงอ หันมามองหน้าผมแล้วถามว่า “can’t take my eyes off you..เพลงโปรดพี่ก้องนี่คะ ลดาได้ยินพี่เปิดที่บ้านพักบ่อยๆ นี่คือฝีมือพี่ก้องใช่ไหม?”
ผมผายมือออกสองข้าง หมายความว่าไม่รู้แล้วลุกขึ้นเดินไปกลางสนามหญ้าพร้อมกับจังหวะเพลงที่เริ่มเร็วขึ้น
...Ba da ba da ba da da ba. Ba da da ba da ba da da.
ผมเต้นบิดเอวส่ายสะโพกด้วยลีลาเดียวกับพลทหาร แหม..จะไม่ลีลาเดียวกันได้อย่างไรล่ะ ผมส่งวีดีโอไปให้พี่อ๊อฟแล้วสั่งแกดำเนินการซ้อมเต้นให้ไอ้พวกนี้ที่กองพัน ส่วนตัวผมแอบซ้อมคนเดียวที่บ้าน ฮิฮิ
I love you baby. And if it's quite all right. I need you baby. To warm a lonely night. I love you baby. Trust in me when I say.
Oh pretty baby. Don't bring me down, I pray. Oh pretty baby.Now that I've found this day. So let me love you baby. Let me love you.
ท่าจบเป็นการนำมือมาทำเป็นรูปหัวใจเหนือศีรษะ หมอลดาลุกขึ้นยืนแล้วปรบมือให้ทุกคน ยิ้มสดใสจนเห็นฟันขาวเป็นระเบียบ
ผมตะโกนว่า “Lada I love you.”
“I love you, too. P’Kong” หมอลดาป้องปากตะโกนตอบอย่างร่าเริง
แล้วงานวันเกิดของที่รักก็จบลงอย่างน่าประทับใจ การทำบางสิ่งให้คนรัก บางครั้งไม่ต้องเลิศหรูพิธีการใดมากหรอกครับ แค่ให้ออกมาจากใจและเป็นธรรมชาติ ส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นการเสริมสร้างความรักให้มั่นคงดีนะ
สักพักพี่ศรี พลายจี๊ด เดินจูงมือน้องพลอยมาขออนุญาตไปพักผ่อน สรุปคืนนี้สามคนนั้นนอนที่ห้องชั้นบน ส่วนห้องเล็กด้านล่างให้หมวดน้อยนอนกับจ่าจ้อย
หมอลดาขมวดคิ้วแล้วบ่นพึมพำว่า “เอ๊ะ..ทำไมลูกไม่นอนกับเรานะ ไปนอนกับพี่ศรี พี่จี๊ดเฉยเลย ได้กลิ่นความเจ้าเล่ห์พิกล”
ผมจิบเหล้าแล้วผิวปากลอยหน้าลอยตาไปเรื่อยเปื่อย ซัดมังกรบินไปแล้วด้วย เตรียมความพร้อมเพื่อสมรภูมิกับสาวคนรัก อูยยย...ทำไมยังตื่นเต้นอยู่วะ
สี่หนุ่มเดินกอดคอกันเข้ามานั่งที่โต๊ะ จ่าจ้อยยกมือไหว้หมอลดาแล้วบอกว่า “เอ่อ..คุณนายหมอครับ คะ .. คืนนี้ ผะ..ผมขออนุญาตไปเที่ยวกับพี่อ๊อฟนะครับ”
หมอลดาถามว่า “อ้าว..มาบอกหมอทำไมล่ะ”
“เอ่อ..คุณนายหมออย่าบอกเมียผมนะครับ ถ้าจี๊ดรู้ผมตายแน่ๆ เพราะเมื่อสักครู่ก่อนเธอขึ้นไปนอน ผมบอกว่าขอไปเล่นไพ่ที่บ้านพี่อ๊อฟแค่นั้น แฮ่ะแฮ่ะ”
หมอลดาหันมามองผมแล้วส่ายหน้า จากนั้นบอกจ่าจ้อยว่า “ค่ะๆ หมอไม่บอกหรอก รวมกลุ่มกันเป็นไม่ได้เลยนะ โดยเฉพาะหัวหน้ากลุ่มเนี่ย มันน่าจับเจื๋อนจริงๆ”
ผมจีบปากจีบคอเถียงคอเป็นเอ็น “เจื๋อนแล้วเมียจะใช้อะไรสร้างความสุขล่ะครับ”
ชาวคณะหัวเราะครืน หมอลดาเบิกตากว้างแล้วทุบตีผมเป็นการใหญ่ “นี่แน่ะๆ พูดอะไรน่ะ คนนั่งอยู่เต็มเลย”
พี่อ๊อฟลุกขึ้นยืนแล้วบอกกับรุ่นน้องว่า “ไปโว้ยพวกเรา สาวๆ รออยู่ ตรงนี้ปล่อยคู่บ่าวสาวให้อยู่ตามลำพังเถอะ”
หมวดน้อยกับจ่าจ้อยที่ปกติทำตัวเหมือนแมวป่วยต่อหน้าเมีย แต่คืนนี้หนทาง (น่าจะ) สะดวกรีบลุกขึ้นยืนตาวาวทันที เหมือนกันไปหมดผู้ชายทั่วโลก เอิ่ม..ยกเว้นก้องภพกับผู้เขียนที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยผิดวิสัยชายทั่วไป ฮิฮิ
หมอลดาหยิบธนบัตรในกระเป๋าแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟ “นี่ค่ะพี่ ลดาให้เป็นค่าออกไปเที่ยว ถือว่าตอบแทนที่จัดงานให้เป็นอย่างดี”
พี่อ๊อฟรีบยกมือไหว้แล้วส่ายหน้า “ไม่เอาหรอกครับคุณนายหมอ ผมพอมีเที่ยวกันครับ”
หมอลดาบอกว่า “ลดาให้จริงๆ นะคะ เป็นสินน้ำใจ อย่าคิดมากเลย”
ผมพยักหน้าให้พี่อ๊อฟรับไป เสือลายพาดกลอนสี่ตัวรีบมายืนตรงเบื้องหน้า ยกมือไหว้พร้อมกับพูดอย่างพร้อมเพรียง “ขอบบบ..คูนนน..คร้าบบบ..คูนนน...นายยย...หมอออ”
มันทะเล้นกันจริงๆ ขนาดอายุรวมกันสี่คนเกือบสองร้อยแล้วนะนั่น หมวดเด่นตะโกนว่า “ยะฮู้ววว!!! ไอ้เสือบุกกก!!! ไปโว้ย ล่อเหล้าฝรั่งเลยคืนนี้ ยังเหลือเป็นค่ามาลัยอีกเพียบ”
จ่าจ้อยสะดุ้งโหยง รีบยกนิ้วมาแตะปากหมวดเด่น “ชู่ววว เบาๆ สิพี่ จี๊ดได้ยินผมโดนกระทืบตายห่า”
แล้วคณะลาดตระเวนความกามก็ค่อยๆ ย่องออกจากสนามหญ้าไปขึ้นรถตู้ที่แอบจอดไว้ ผมกับหมอลดานั่งยิ้มในความทะลึ่งตึงตังของชาวคณะ
ตอนนี้เหลือผมนั่งอยู่กับเจ้าของวันเกิดสองคน ผมจับมือเธอแล้วถามว่า “ลดามีความสุขหรือเปล่า?”
“มีสิคะ มีความสุขมากมายเลย ได้อยู่ร่วมกับคนที่เรารักและคนที่รักเรา ขอบคุณพี่อีกครั้งนะที่จัดงานน่ารักแบบนี้ให้”
ผมหอมเส้นผมหนานุ่มที่แสนหอมของเธอด้วยความรัก “ไม่ใช่แค่เรื่องเล็กๆ แบบนี้ที่พี่จะทำให้ลดานะ” ผมจับหน้าเธอให้หันมา จุมพิตริมฝีปากนุ่มแผ่วเบา “แม้แต่ชีวิตพี่ก็ให้ลดากับลูกได้”
เธอสบตาผมแน่นิ่ง หยดน้ำใสๆ เอ่อเต็มเบ้าตา “ลดาตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ ที่ตกหลุมรักและยอมใช้ชีวิตกับพี่”
เราสองคนนั่งกอดกันแบบนั้น ท้องฟ้าคืนนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน ดวงจันทร์นวลลอยเด่นส่องแสงกระจ่างฟ้า ลมจากภูเขาพัดหวีดหวิวสลับกับเสียงสัตว์ป่าที่ลอยตามลมมาไกลๆ
หมอลดานึกขึ้นได้ก็ลุกขึ้นนั่งหลังตรงแล้วถามว่า “ทำไมคืนนี้ลูกไม่นอนกับเราคะ เหมือนจะมีคนเจ้าเล่ห์บงการอยู่เบื้องหลัง”
ศักรินทร์ ดาวร้ายยิ้มแหยๆ ยอมรับว่า “เอ่อ..พี่ทำเองแหล่ะ แหม..เมียจ๋า ผัวอยากกอดเมียนี่นา เดี๋ยวก็ไม่เจอกันอีกตั้งหลายวัน”
หมอลดาจับมือผมที่กำลังจะหยิบแก้วเหล้า “ถ้าแบบนั้น ห้ามดื่มแล้ว ลดาก็อยากกอดกับพี่ในขณะที่มีสติครบถ้วน”
ผมแหงนหน้ามองฟ้าแล้วหัวเราะร่วน หันไปหอมแก้มเธอแล้วบอกว่า “ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ต่อให้เมาจนหัวทิ่มบ่อ แต่เมื่อใดที่ก้องภพเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนของเมียแล้ว สติทุกอย่างจะกลับคืนมาโดยพลัน”
พูดเสร็จผมลุกขึ้นแล้วอุ้มว่าที่ภรรยาแสนสวยเข้าบ้านทันที หมอลดาโอบคอผมแล้วซุกหน้าไปกับแผงอกอันกำยำ หน้าของเธอแดงเข้มด้วยเลือดฝาดของวัยสาว กิริยาอุธัชเอียงอายที่รู้ว่าหลังจากนี้ผมจะทำอะไรกับเธอ...
ภายในห้องนอนกว้างใหญ่ อากาศในห้องเย็นสบาย ที่นอนหนานุ่มซึ่งปูด้วยผ้าปูสีขาวนั้นยุบตัวลงไปทันทีที่ผมบรรจงวางหมอลดาลงไปอย่างแผ่วเบา ผมมองผู้หญิงที่กำลังนอนหันหน้าไปอีกด้านด้วยความอายอย่างเสน่หา
ผมเลื่อนตัวไปหาเธอช้าๆ ก้มหน้าไปแตะริมฝีปากนุ่มอย่างแผ่วเบาดุจแมงปอแตะผวน้ำ ค่อยๆ ชำแรกลิ้นเข้าไปในปากน้อย แขนทั้งสองข้างของเธอโอบรอบคอของผมแล้วยื่นลิ้นมาพันตูอย่างรัญจวน
มือประหลาดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกอย่างแช่มช้า พลันที่พันธนาการห่อหุ้มชิ้นสุดท้ายพ้นจากตัว ภาพเบื้องหน้าของผมตอนนี้คือผู้หญิงคนหนึ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุด ใบหน้าสวยงามปานเทพธิดาแดงเข้มด้วยเลือดลมแห่งความกระสันโหยหา ผมยาวดำขลับแผ่สยาย ปากน้อยจิ้มลิ้มเผยอนิดๆ เพิ่มความน่าพิศวาสเข้าไปอีก
ถัดลงมาเป็นลำคอขาวผ่องยาวระหงส์ รับกับบ่าไหล่ขาวกลมกลึง จากนั้นเป็นหน้าอกที่ผู้ชายทุกคนบนปฐพีพิภพต้องหลงใหลบ้าคลั่ง
เลื่อนสายตาลงมาจากหน้าอกคู่นั้นเป็นหน้าท้องขาวราบเรียบที่ไร้ไขมันส่วนเกินแม้แต่น้อย หน้าท้องของเธอเหมือนกับนางแบบของแบรนด์ชุดชั้นในชื่อดัง และแน่นอนว่าสัดส่วนอวบอูมนูนเนินถัดจากนี้ คือสัดส่วนที่ผมกำลังจะมอบความเป็นสามีโดยสมบูรณ์แบบให้กับเธอ
“ลดาจ๋า..ลดาพร้อมจะเป็นเมียของพี่หรือยัง”
เธอดึงผมไปจูบอย่างดูดดื่มแล้วพูดด้วยเสียงกระเส่า “พะ..พร้อมค่ะ ลดา ระ..รักพี่ อยากเป็นเมียของพี่”
ในที่สุดระหว่างผมกับหมอลดา เราก็ตกเป็นของกันและกันทั้งทางใจและทางกายอย่างสมบูรณ์ ตกเป็นของกันและกันหลังจากผ่านการยับยั้งชั่งใจมาแสนนาน...
หลังการฉันภัตตาหารเพล คณะทำบุญถวายสังฆทาน จากนั้นพระสงฆ์สวดอนุโมทนาวิธีหรือบทสวดมนต์ของพระสงฆ์ เพื่ออนุโมทนาให้พรแด่ผู้ทำบุญกุศล โดยเริ่มจากอนุโมทนารัมภคาถา (บทสวดมนต์กรวดน้ำ)
และสวดสามัญญานุโมทนาคาถา (บทสวดมนต์ให้พร)
จากนั้นต่างตั้งจิตอธิษฐานรวมบุญและนำน้ำไปรดลงดินที่ใต้ต้นไม้ เพื่อให้แม่พระธรณีและปวงเทพเทวาเป็นสักขีพยานในการทำบุญนี้ ผมมองหมอลดาด้วยสีหน้าอิ่มเอิบ วันนี้เธอมีอายุเต็มยี่สิบแปดปีแล้ว แต่ว่าที่ภรรยาของผมหน้ายังละอ่อนอยู่มาก แน่ล่ะสิ อิ่มรักนี่นา ความรักสามารถทำให้หน้าเด็กได้นะครับ
ออกจากวัดแล้วพวกเราเดินทางไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยรถตู้ที่หมวดน้อยขอยืมเพื่อนของแกมา คันเดียวกับที่ใช้ไปล้างแค้นเสี่ยอ๋านั่นแหล่ะ ผมพูดขึ้นว่า “ผมคิดว่าทีมหมอลดาซื้อรถตู้สักคันดีกว่าว่ะ คนเยอะเหลือเกิน ไปไหนมาไหนจะได้สะดวก อีกหน่อยไอ้จ้อยก็มีลูก บวกลูกของหมวดน้อย ไหนจะเมียสามของหมวดเด่น ผมเกรงใจเจ้าของรถว่ะ”
หมวดน้อยหัวเราะ “ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรครับ เพื่อนผมไม่ว่าหรอก มันมีตั้งสองสามคัน ว่าแต่ถ้าซื้อก็ดีเหมือนกันครับ ดูคู่ไอ้จ้อยสิ ครองพื้นที่แถวหลังไปหมดเลย”
“ว่าหนูอ้วนหรือคะพี่หมวด ว่าแต่ถ้าครบจำนวนจริงๆ นะ รถตู้ไม่พอหรอก คณะเราต้องรสบัสเล็ก ลำพังแค่สาวๆ ของ เสธ.ฯ ก็เต็มคันแล้ว อุ๊ปส!!”
จี๊ดนี่ชอบโยนขี้ให้กูซะจริงๆ แกล้งตายดีกว่า...คร่อกกก!!
เดินทางจากวัดมาไม่ไกลก็มาถึงสถานที่ฝากท้อง เป็นร้านอาหารอีสานที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอแก่งกระจาน บรรยากาศโอ่โถง ปลูกต้นไม้ใบหญ้าไว้ทั่วทั้งร้าน กลางคืนมีดนตรีโฟล์คซองด้วย แต่ผมเพิ่งเคยมาครั้งแรก ไอ้ที่โม้ไว้ข้างต้นนั่นคือที่พี่อ๊อฟเล่าให้ฟัง
ทุกคนสั่งอาหารมาทานกันอย่างเต็มที่ ส้มตำ ต้มแซ่บ หมูแดดเดียว ปลานิลทอดกระเทียม ฯลฯ วันนี้เถ้าแก่เนี๊ยะลดาเป็นผู้จ่าย เธอบอกว่าไม่อยากให้ผมเปลืองเงินเพื่อเธอไปเปล่าๆ ปลี้ๆ
“อีกหน่อยเราก็เหมือนคนเดียวกันแล้วค่ะ พี่ก้องไม่ต้องจ่ายหรอก”
นี่ไง..เมียกูสปอร์ตจริงๆ คืนนี้จัดรวมร่างเลยดีไหม ประสานร่างเป็นหนึ่งเดียว นึกถึงคืนนั้นที่ส่วนหัวของมังกรหยกเข้าไปในถ้ำสวาทนิดนึงแล้วเสียวหว่างขาขึ้นมาทันที ฮิฮิ วุ้ย!! ภาพเปลือยของหมอลดาลอยขึ้นมาแล้วคึกคักว่ะ
..เพี๊ยะ.. หมอลดาตีแขนผมดังสนั่นแล้วบ่นว่า “พี่ก้องเป็นอะไรเนี่ย นั่งเหม่อลอยตาหวานเยิ้มเชียว ต้องคิดเรื่องลามกอยู่แน่ๆ”
รู้ทันแฮะ พี่อ๊อฟบอกว่า “นั่นสิครับ เมื่อกี้เรียกตั้งหลายครั้ง ผมรู้จักแกดีครับ ถ้าทำหน้าแบบนี้เมื่อไหร่ ต้องนึกถึงภายในของสาวคนไหนอยู่แน่ๆ”
หมอลดาถามพี่อ๊อฟว่า “มารับตำแหน่งใหม่ที่นี่ พี่ก้องทำตาเยิ้มแบบนี้กี่ครั้งแล้วคะ”
“ยังเลยครับคุณนายหมอ” ดีมากพี่อ๊อฟ พี่ต้องเป็นทีมผมสิ แล้วแกก็พูดต่อ “ยังไม่มีวันไหนที่ไม่ทำเลยครับ เสธ.ฯ ทำตาเยิ้มแบบนี้ทุกวัน”
...เพี๊ยะ... โอ๊ย..มือหนักจังวะ เสียงหัวเราะดังครื้นเครง
ผมจับมือนั้นไว้แล้วดึงหมอลดามาหอมแก้มดังจ๊วบ “ทำตาแบบนั้นเพราะคิดถึงลดาน่ะสิ คนอะไร๊ สวยทุกส่วน”
อาหารร้านนี้อร่อยดีว่ะ ทุกคนต่างทานอย่างเอร็ดอร่อย เด็กหญิงภีรดาสบายที่สุด เพราะคุณแม่หมอกำลังป้อนอาหารให้จนแก้มตุ่ย
ผมบอกว่า “เออๆ เอาใจกันเข้าไป ถ้าลูกอ้วนแล้วไม่ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัย พี่จะต่อว่าลดา”
หมอลดาหันขวับแล้วพูดว่า “ทำไมคะ ถ้าลูกไม่ได้เป็นดาว พี่ก้องจะไม่รักลูกหรือไง”
ลูกสาวกล่าวสมทบทันที “ใช่ค่ะแม่ พ่อจะไม่รักหนูเหรอ?”
หมอลดากอดน้องพลอยแล้วพูดแกมประชดว่า “ช่างเถอะลูก เค้าไม่รัก แต่แม่รักก็พอ ชิ..”
ทุกคนหัวเราะกับความน่ารักของสองแม่ลูก ผมได้แต่กุมหัว เออ..เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เดี๋ยวคืนนี้ชั้นจับแม่เธอมาปล้ำ...
ทานอาหารเสร็จแล้ว เรามุ่งหน้าต่อไปยังโครงการชั่งหัวมันซึ่งอยู่ห่างไปอีกสามสิบกิโลเมตร ผมอยากให้ทุกคนได้ไปชมโครงการพระราชดำริแห่งนี้ ซึ่งเกิดขึ้นจากความเอาพระทัยใส่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีต่อเกษตรกร ในการที่จะพัฒนาส่งเสริมอาชีพเกษตรกรรมให้ประสบความสำเร็จและเลี้ยงครอบครัวได้อย่างยั่งยืน
เมื่อเดินทางมาถึงด้านหน้าโครงการมีทุ่งปอเทืองเหลืองอร่าม ก็เลยพากันลงจากรถมาถ่ายรูปเป็นการใหญ่ ผมถือโอกาสถ่ายรูปครอบครัวซะเลย พอดูภาพที่ถ่ายออกมา เออว่ะ หน้าตาเราสามคนคล้ายกันเหมือนที่จี๊ดพูด ไม่น่าเชื่อนะ ลิขิตฟ้าชัดๆ
จากนั้นขับรถไปด้านใน ทุกคนตื่นตาตื่นใจไปกับทัศนียภาพที่สวยงามของโครงการที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาในตำบลเขากระปุก อำเภอท่ายาง ภายในมีฟาร์มปศุสัตว์ทั้งโคนม ซึ่งนำโคมาจากโครงการพระราชดำริจิตรลดา ฟาร์มไก่ ฟาร์มแกะ รวมถึงแปลงปลูกพืชผักเศรษฐกิจต่างๆ อาทิ แก้วมังกร ชมพู่เพชร กล้วย ฟักทอง สับปะรด มะนาว ข้าว ฯลฯ โดยให้ชาวบ้านและเกษตรกรเข้ามาศึกษาได้ตลอดเวลา นับว่าเป็นโครงการเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง
แต่ที่ทุกคนประทับใจที่สุดคือพระตำหนักทรงงานของพระองค์ที่เป็นเพียงบ้านไม้สองชั้นธรรมดาๆ ไม่หรูหรา ไม่ตกแต่งให้วิเศษวิโส แต่เรียบง่ายสมถะ เราทุกคนเห็นแล้วต่างยกมือไหว้ท่วมหัว
ก่อนจะกลับพี่ศรีกับหมอลดาแวะเข้าไปซื้อพืชผักไร้สารพิษในร้านโกลเด้นเพลส พี่ศรีบอกว่าจะเอาไปทำสุกี้ทานกันเย็นนี้...
ออกจากโครงการพระราชดำริชั่งหัวมัน เรากลับมาที่เขื่อนแก่งกระจานเพื่อนั่งเรือชมทัศนียภาพตามโปรแกรมที่ตั้งไว้ รถแล่นมาบนสันเขื่อนแล้วลงไปที่ท่าเรือซึ่งมีเรือนำเที่ยวให้บริการจอดอยู่
เรือลำนี้นั่งได้สิบคน มีเสื้อชูชีพบริการพร้อมสรรพ สนนราคาไม่แพงครับ นั่งเรือรอบทะเลสาบใช้เวลาประมาณสี่สิบนาที
หมวดเด่นลงเรือเป็นคนสุดท้าย แกยืนที่หัวเรือนับจำนวนคนแล้วพูดว่า “ครบสิบคนตามที่กำหนดพอดี”
พี่อ๊อฟถามว่า “สิบอะไรวะ คณะเรามีครอบครัว เสธ.ฯ..ไอ้น้อยกับเมีย..กู..มึง..ไอ้จ้อยกับเมีย เก้าคน ไม่เกินจำนวนนี่หว่า มึงนับอย่างไรวะ”
“ก็ไอ้จ้อยกับเมียนี่แหล่ะ สองคนน้ำหนักเท่ากับสาม นี่ถ้ามันมีลูกสงสัยกูคงจะไม่ได้นั่งเรือ” หมวดเด่นสงสัยอยากจะตายจึงพูดแบบนี้
พลายจี๊ดยืนขึ้นทันที ขย่มตัวด้วยความโมโห “พี่หมวดอยากตายหรือคะ”
เรือทั้งลำโยกไปมา จนคนขับเรือร้องบอกด้วยความตกใจว่า “เหวอ!!..คุณช้าง เอ๊ย..คุณครับ นั่งเถิดครับ เรือของผมยังต้องใช้ทำมาหากินอีกนาน ผมกลัวว่าพื้นเรือจะทะลุเสียก่อน”
ฮ่าฮ่า ฮิ้ววว!!! ฮาดีว่ะ
ระหว่างเรือแล่นในทะเลสาบ อากาศเย็นสบาย ผมนั่งจับมือลูกสาวและหมอลดาตลอดเวลา นี่คือช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆ ได้อยู่พร้อมหน้ากับลูกและเมีย อันที่จริงถ้าเป็นวิลันดาก็คงจะดีไม่น้อย เพราะเธอคือแม่ที่แท้จริงของน้องพลอย แต่ทำอย่างไรได้ล่ะ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ไปแล้ว โชคดีอยู่อย่างหนึ่งที่หมอลดารักน้องพลอยมาก มิเช่นนั้นผมเองก็คงอึดอัดใจ นี่คือสาเหตุอย่างหนึ่งที่ขอเธอแต่งงาน ต่อไปนี้หน้าที่ของผมคือทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อผู้หญิงสองคนตรงนี้เท่านั้น
ผมเอนหน้าไปหาหมอลดาแล้วพูดว่า “พี่รักลดามากนะครับ รักที่สุดเลย”
หมอลดายิ้มหวาน “ลดาก็รักพี่ค่ะ”
พี่อ๊อฟตะโกนมาจากท้ายเรือว่า “นั่นแน่ คู่นั้นอย่าหวานมากสิครับ เกรงใจคนโสดท้ายเรือบ้าง ฮิ้ววว!!!”
ผมชูมะเหงกให้แกแทนการขอบคุณ หมอลดายิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วซบศีรษะกับไหล่ของคนรัก
ทันทีที่เรือเทียบท่า จ่าจ้อยตะโกนว่า “ยะฮู้ว!! จะได้ดื่มเหล้าแล้วโว้ย วันนี้ไม่ต้องเฝ้าร้าน กูจะซัดให้เต็มที่เลย”
พี่อ๊อฟบอกด้วยแววตากรุ้มกริ่มว่า “กูจัดเด็กชงเหล้าให้ด้วยนะโว้ย สามคนเลย สั่งให้ใส่กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋ทุกคนด้วย อายุเพิ่งยี่สิบเอ็ดเอง”
จ่าจ้อยตาลุกวาวแล้วพูดด้วยความหื่นกระหายว่า “จริงหรือครับพี่ ว้าวๆ มามะมามะ”
..ฉาดดด!!.. ไอ้จ้อยหน้าคะมำอีกแล้ว คู่นี้มันอยู่กันด้วยลำแข้งจริงๆ พลายจี๊ดกระชากคอเสื้อจ่าจ้อยขึ้นมาแล้วพูดว่า “นี่แน่ะ..มามะมามะ อยากอีกไหม”
จ่าจ้อยยกมือไหว้เมียตัวเอง “มะ..ไม่อยากแล้วจ้า พะ..พี่เผลอไปน่ะ”
หมวดเด่นรีบถามว่า “จริงหรือเปล่าพี่อ๊อฟ สามคนเลยรึ มีแต่พี่กับผมที่โสด แบ่งกันอย่างไรดีล่ะ ผมสองคนแล้วกัน ที่เหลือคนหนึ่งให้พี่”
พี่อ๊อฟตบไหล่แล้วหัวเราะ “ฮ่าฮ่า น้องมาทั้งที กูให้มึงเหมาเลยไอ้เด่น”
หมอลดาหยิกผมแล้วบอกว่า “พี่เอาบ้างไหมล่ะ ผู้ชายนี่พอรวมกลุ่มกันไม่ได้เลยนะ”
“ไม่เอาครับ พี่มีผู้หญิงที่ทั้งสวยและหุ่นดีที่สุดอยู่แล้ว ว่าแต่คืนนี้นอนกอดกันนะ ไม่ไหวแล้ว น้ำท่วมปอดแล้วเนี่ย”
หมอลดาทุบผมเบาๆ หน้าแดงแป๊ด “บ้าเหรอ ลูกอยู่ด้วย อดใจไม่ได้หรือไง”
ผมดิ้นพล่านเหมือนเด็ก กระจองอแงว่า “ไม่เอาๆ เค้าอยากกอด เค้าคิดถึงตัวเองแย่แล้ว”
หมอลดาส่ายหน้าแล้วจูงมือน้องพลอยเดินไปที่รถทันที “ไปค่ะลูก หนีคนบ้ากันเถอะ ดูสิ แก่ขนาดนี้ยังมาดีดดิ้นเหมือนเด็กๆ ฮิฮิ”
แล้วสองสาวก็หันหน้ามาแลบลิ้นใส่ผม ชิ..ทำเล่นตัวไปเถอะยัยลดา ชั้นจะเปิดซิงเธอวันนี้แหล่ะ ฤกษ์งามยามดีที่สุด ต้องหาแนวร่วมซะแล้ว...
คืนนี้ที่สวนหน้าบ้าน ทหารจัดไฟราวหลากสีประดับไว้ตามสุมทุมพุ่มไม้ส่องแสงกระพริบสวยงาม จัดคาราโอเกะไว้ให้ด้วย และเนื่องจากหน่วยของผมอยู่ติดเขื่อนแก่งกระจานที่อุดมไปด้วยปลาน้ำจืดหลายชนิด อาหารที่พ่อครัวจัดมาจึงเต็มไปด้วยเมนูปลา อาทิ ผัดฉ่าปลากด ปลาคังลวกจิ้ม ทอดมันปลา ปลานิลสามรส ปลาบู่นึ่งมะนาว ฯลฯ
เมื่อทุกอย่างพร้อม หนุ่มๆ ไม่รอล่ะครับ อยากดื่มเหล้ากันแล้ว พยาธิแอลกอฮอล์เรียกร้อง หมวดเด่นถามพี่อ๊อฟว่า “พี่ครับ..ไหนเด็กเสิร์ฟล่ะ มาหรือยัง”
“มาแล้วๆ มึงนี่หื่นใช้ได้เลย เมื่อคืนนัวเนียกับนักร้องยังไม่อิ่มอีกหรือวะ” แล้วพี่อ๊อฟก็ตะโกนเรียก “เอ้า..เด็กเสิร์ฟขาสั้นมาได้แล้วจ้า”
พลันเด็กวัยละอ่อนนุ่งสั้นก็พากันเดินเข้ามา แต่ละคนเอวคอด หน้าอกผาย ร่างสูงโปร่ง ผิวดำคล้ำแดด และ ผะ..ผมเกรียน หมวดเด่นสะดุ้งโหยง ร้องดังลั่นว่า “เฮ้ย..ทหารเกณฑ์นี่นา โธ่..พี่อ๊อฟ เซ็งเลย ตั้งใจจะซั่มสักหน่อย”
พี่อ๊อฟหัวเราะแล้วปลอบว่า “เอาน่า..คืนนี้ก็ไปสวนอาหารอีก มึงได้ปลดปล่อยแน่ๆ หื่นจังเลยน้องกู”
เด็กเสิร์ฟผมเกรียนจัดแจงเข้ามาชงเหล้า ส่งสายตาปิ๊งๆ ให้หมวดเด่นด้วย แฮ่ะแฮ่ะ
ดื่มเหล้าได้สักพักสาวๆ ก็ออกมาจากบ้าน ผมเห็นว่าที่ภรรยาตัวเองแล้วถึงกับตาค้าง เธอใส่ชุดแซ็คสีขาวบริสุทธิ์ ถึงแม้ชุดจะธรรมดาไม่ได้หรูหราหรือวาบหวิว แต่พอถูกสวมใส่โดยผู้หญิงที่สุดเพอร์เฟ็คอย่างเธอ โอโฮ..นางฟ้าชัดๆ และที่น่ารักยิ่งกว่าคือแม่ลูกใส่ชุดเหมือนกันเปี๊ยบ ดูผาดๆ คล้ายคู่แฝดต่างวัย
ผมกวักมือเรียกสองสาวเข้ามาหาแล้วหอมแก้มทั้งคู่ “วันนี้ลูกกับเมียสวยจังเลย ชื่นใจ๊ชื่นใจ”
แล้วงานวันเกิดของที่รักก็เริ่มขึ้น บรรยากาศคึกคักและอบอุ่น ทุกคนมีความสุขที่เห็นเจ้าของงานอย่างหมอลดายิ้มแย้มแจ่มใสร่าเริง หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมาย โดยเฉพาะเรื่องที่เธอถูกเพื่อนของผมทำร้าย
ผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมแอบเข้าครัวเพื่อเอาเค้กที่เตรียมไว้ หมอลดาชอบทานเค้กช๊อกโกแลต ผมก็เลยไปจัดมาซะก้อนเบ้อเริ่ม แต่งหน้าเค้กสวยงาม มีข้อความสั้นๆ ว่า ..รักลดาที่สุด..
แหม..ไม่รู้จะให้เขียนว่าอะไร ใส่ข้อความเชยๆ นี่แหล่ะ แต่เป็นข้อความที่สื่อความรู้สึกของผม แล้วก็จัดการปักเทียน จุดไฟ ทันทีที่ผมก้าวมาบนสนามหญ้า แสงไฟดับพรึ่บ พร้อมกับเสียงเพลงพรวันเกิดที่ดังขึ้น
...ให้โชคดีสุขีวันเกิด สิ่งประเสริฐใดหวังตั้งใจ
ให้ได้สมดังฝันใฝ่ จิตแจ่มใสทุกวันทุกคืน
ให้ร่ำรวยเงินทองยศศักดิ์ ให้คนรักมากมีดาษดื่น
ทำสิ่งใดจงลุล่วงราบรื่น อายุยืนปลอดโรคปลอดภัย...
ผมเดินถือเค้กจนถึงโต๊ะ หมอลดาอุ้มน้องพลอยมานั่งบนตัก สบตาผมด้วยแววตารักล้นปรี่ ผมเป็นต้นเสียงในการร้องเพลงภาคภาษาอังกฤษ แล้วทุกคนก็ร้องตาม
...Happy birthday to you Happy birthday to you
Happy birthday Happy birthday.....Happy..birthday..to..you.
ผมยืนอยู่ตรงหน้า หมอลดากุมมือลูกสาวแล้วยกขึ้นพร้อมกับหลับตาอธิษฐาน หลังจากนั้นลืมตาขึ้นมาแล้วเป่าเทียน เสียงปรบมือดังลั่นพร้อมรอยยิ้มของทุกคน
ผมหอมแก้มเธอแล้วบอกว่า “ขอให้ลดามีความสุขมากๆ ไร้โรคภัยไข้เจ็บและไม่มีภยันตรายใดๆ มาแผ้วพานนะครับ”
เธอน้ำตาซึมแล้วกอดผมแน่น “ขอบคุณนะคะพี่ก้อง ขอบคุณจริงๆ”
จากนั้นทีมหมอลดาทยอยนำของขวัญมาให้และอวยพร เธอยิ้มแย้มด้วยความปลาบปลื้มที่สุด บอกกับทุกคนว่า “จริงๆ แล้วลดาไม่ได้ต้องการสิ่งของใดหรอกค่ะ แค่ได้เห็นทุกคนอยู่พร้อมหน้าก็มีความสุขที่สุดแล้ว ขอบคุณมากนะคะ ลดาขออำนวยพรอันประเสริฐให้กลับไปหาทุกคนเช่นกัน”
น้องพลอยยื่นของสิ่งหนึ่งให้แล้วบอกว่า “หนูก็มีของให้คุณแม่นะคะ หนูเก็บจากค่าขนม”
ของขวัญที่น้องพลอยให้เป็นปากกาหมึกซึม ราคาน่าจะหลายร้อยบาทอยู่ เธอบอกว่า “ถูกใจไหมคะ คุณแม่จะได้เอาไว้เขียนเวลาตรวจคนไข้”
หมอลดาเช็ดน้ำตา นั่งคุกเข่าแล้วดึงน้องพลอยเข้าไปกอด “ขอบใจนะลูก ขอบใจจริงๆ แม่จะใช้ปากกานี้เขียนใบตรวจคนไข้ตลอดไปเลย แม่รักหนูนะคะ”
“หนูก็รักแม่ลดาค่ะ”
ครอบครัวเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตที่ดี หากครอบครัวซึ่งเป็นสถาบันพื้นฐานของสถาบันชาติ แข็งแรงแล้วย่อมส่งผลให้ชาติแข็งแรงไปด้วย ครอบครัวแข็งแรงนั้นสร้างได้ด้วยความรัก ดังนั้นหมั่นบอกและแสดงออกซึ่งความรักต่อคนในครอบครัวของเรานะครับ
“ฮือฮือ น่ารักที่สุด ขอให้แม่ลูกมีความสุขมากๆ นะคะ” พลายจี๊ดพูดเสียงสะอื้นแล้วหันหน้ามาทางจ่าจ้อย “ฮือฮือ พี่จ้อย..กลับบ้านไปคราวนี้ เราทำลูกกันเถอะ หนูจะไม่คุมแล้ว เห็นแบบนี้อยากมีลูกบ้าง”
หมวดเด่นหัวเราะ “ฮิ้ววว!!! ทำปางช้างเลยไอ้จ้อย แข่งกับปางช้างอยุธยาเลยมึง”
จี๊ดปาไข่ไก่ที่จะเอาไว้ตอกใส่สุกี้เข้าหาหมวดเด่นทันที แต่ตาเฒ่าแกไวครับ หลบทัน ไข่ดิบฟองนั้นก็เลยปะทะกับหน้าของจ่าจ้อยที่อยู่หลังหมวดเด่นพอดิบพอดี ..เผละ!!..
“โฮโฮ จี๊ดปาพี่ทำไม เปื้อนหมดเลย โฮโฮ”
ฮาว่ะ เป็นงานเลี้ยงวันเกิดที่เรียบง่าย แต่สนุกและอบอุ่นที่สุด
พี่อ๊อฟถามผมว่า “เสธ.ฯ ไม่มีของขวัญให้คุณนายหมอหรือครับ”
หมอลดาบอกว่า “ไม่ต้องหรอกค่ะพี่อ๊อฟ ลดามีของที่พี่ก้องให้สองชิ้นแล้ว แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ”
ผมล้วงมือไปใต้โต๊ะ หยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมาแล้วยื่นให้หมอลดา เธอถามว่า “อะไรคะ?”
ผมพยักหน้าให้เธอเปิดออกดู ภายในกล่องนั้นมีสมุดภาพเล่มหนึ่ง หน้าแรกมีลายมือของผมเขียนไว้ว่า ...นางฟ้าของผม...
หมอลดามีสีหน้าตื่นเต้น เปิดดูอย่างช้าๆ ทุกคนชะโงกหน้าเข้ามาดูด้วย หน้าถัดๆ ไปเป็นภาพของหมอลดาในอิริยาบถต่างๆ ที่ผมแอบถ่ายไว้ ต้องขอบคุณเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่มีแค่โทรศัพท์มือถือก็สามารถบันทึกภาพทุกสิ่งได้อย่างง่ายดาย
ทุกภาพผมเรียงลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกับเธอ วันที่เจอกันครั้งแรกเธอเป็นคนเชิญรางวัลชนะเลิศกีฬาฟุตบอล แต่เธอทำหน้าดุเหมือนเสือ ผมเขียนกำกับภาพนี้ว่า ..นางสีดาหน้าเสือ..
หมอลดาหัวเราะคิก จากนั้นเป็นภาพวันต่อมาที่ผมไปตรวจโรค เป็นภาพหมอลดาในชุดกราวด์ ผมถ่ายไว้หลายภาพเลย แต่เป็นภาพหลุดๆ ฮาๆ เพราะวันนั้นหมั่นไส้ที่เธอแกล้งสั่งถุงยางให้ผม จากนั้นภาพร้อยกว่าภาพก็เรียงลำดับเหตุการณ์ไปเรื่อยตลอดระยะเวลาที่เราพบกัน ไม่ว่าจะเป็นภาพตอนเข้าป่าด้วยกัน ภาพที่เธอทำแผลให้ ภาพเธอนอนเฝ้าไข้ข้างเตียงคราวที่ผมถูกซุ่มทำร้าย แม้กระทั่งตอนพาน้องพลอยไปเที่ยวแล้วเราเริ่มระหองระแหงกันผมก็ยังถ่ายไว้
จนมาถึงภาพหน้าสุดท้าย เป็นภาพเหตุการณ์วันที่ผมขอเธอแต่งงาน ผมเขียนกำกับภาพว่า ..คู่ชีวิต พี่รักลดานะครับ..
หมอลดาโผเข้ามาในอ้อมกอด น้ำตาไหลอาบแก้ม “ลดาก็รักพี่ก้องค่ะ”
ทุกคนปรบมือดังสนั่น “ว้าวๆ โรแมนติกจังเลยค่ะ เหมือนในละครเลย”
จากนั้นเราดื่มกินและร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะพี่อ๊อฟกับรุ่นน้องอย่างหมวดเด่นแทบจะไม่วางไมค์เลย สงสัยคืนนี้ตั้งใจไปสวนอาหารเต็มที่
หมอลดายื่นหน้ามาถามผมว่า “พี่ก้องแอบถ่ายลดาตอนไหนเนี่ย ไวจริงๆ”
ผมบอกว่า “มีภาพนู๊ดด้วยนะ แต่เผยแพร่ไม่ได้ พี่เก็บไว้ดูคนเดียว”
เธอลืมตาโพลง ตีแขนผมดังสนั่น “จริงเหรอ ลบเดี๋ยวนี้เลยนะตาเฒ่า ถ้ามันหลุดไปจะทำยังไง”
ผมหัวเราะ “ไอ้ต๊อง ใครจะถ่ายวะ พี่ก็กลัวภาพเมียตัวเองหลุดเหมือนกัน ไม่ต้องกลัวนะ เรือนร่างเปลือยเปล่าของลดามันอยู่ในหัวพี่หมดแล้ว ทุกส่วนนูน ส่วนเว้า ส่วนยื่น พี่จำได้หมด ฮิฮิ”
หมอลดาซบกับหัวไหล่ของผมด้วยความอาย ผมกระซิบว่า “คืนนี้นอนกอดกันนะ พี่คิดถึงลดาแย่แล้ว”
“บ้า..ลูกอยู่ด้วยนะคะ รอให้ลดามาหาพี่วันหลังดีกว่า”
“อยากวันนี้อ่ะ วันนี้ลดาสวยจัง นะ..นะ ผัวไม่ไหวแล้ว”
“อีตาบ้า หื่นมาจากไหนเนี่ย ไม่เอาแล้ว ไปร้องเพลงกับลูกดีกว่า” หมอลดาบ่นแล้วก็ลุกหนีไป
ชิ..ไม่รอดหรอกเธอ ชั้นหมายมั่นปั้นมือจะเปิดซิงให้ได้ ก่อนอื่นไปหาแนวร่วมก่อน ผมจึงเดินไปหาพี่ศรีกับพลายจี๊ดแล้วบอกว่า “พี่ศรีครับ จี๊ดจ๊ะ ช่วยอะไรอย่างหนึ่งสิ”
“อะไรคะ?”
ผมประสานมือไว้ด้านหน้าแล้วแกว่งไปมา พูดด้วยความอายว่า “ผะ..ผมอยาก กะ..กอดหมอลดาอ่ะ”
พี่ศรีหัวเราะ “เอ้า..ก็กอดสิคะ เมื่อกี้ก็กอดกันนี่นา มาให้ช่วยทำไมคะ”
“เอ่อ..อยากนอนกอดแบบหนุ่มสาวอ่ะ ลูกอยู่จะกอดยังไงล่ะครับ”
จี๊ดพูดบ้าง “แหมๆ สัปดาห์หน้าก็ไปหาหมอลดาที่ชลบุรีสิคะ ลูกก็ไม่อยู่ เสธ.ฯ เป็นเอามากนะคะ”
ผมดิ้นโวยวายกระจองอแงอีก “ไม่เอาๆ เค้าอยากกอดเมียคืนนี้ ถ้าไม่ช่วยจะงอนนะ แงๆ”
“ค่ะๆ เดี๋ยวคืนนี้จะแยกน้องพลอยให้นะคะ เสธ.ฯ นี่นะ สุดๆ จริงๆ”
ผมถามจี๊ดว่า “อะไรสุดๆ?”
“หื่นค่ะ เสธ.ฯ หื่นสุดๆ”
หึหึ..เสร็จชั้นล่ะยัยลดาตัวแสบ ภารกิจต่อไป เปิดบริสุทธิ์เจ้าสาว!!!...
ช่วงเวลาแห่งความสนุกสนานดำเนินมาเรื่อย ผมเหลือบไปมองลูกสาว ฮิฮิ หาวหวอดแล้วลูกกู แต่ขำตัวเองว่ะ ทำไมวันนี้ตื่นเต้นชะมัดเมื่อรู้ว่าจะได้อยู่สองต่อสอง ทั้งๆ ที่ตัวผมเองก็ผ่านผู้หญิงมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ อีกอย่างเราสองคนก็เคยนอนกอดจูบลูบคลำกันมาแล้ว ขาดแต่เพียงมอบความเป็นชายให้เท่านั้น แต่ทำไมคืนนี้ผมจึงตื่นเต้นร้อนรนราวกับมีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรกซะอย่างนั้น
ผมดื่มเหล้าไปเหงื่อตกไป พี่อ๊อฟเห็นก็ทักว่า “เสธ.ฯ ร้อนหรือครับ ลมก็พัดเย็นนี่นา”
“นั่นสิ..ร้อนอะไรวะเนี่ย”
พี่อ๊อฟยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วบอกว่า “ร้อนไฟสวาทน่ะสิ คุณนายหมอทั้งสาวและสวยแบบนี้ แถมห่างกันมาหลายวัน ผมรู้ว่า เสธ.ฯ ตื่นเต้น ดังนั้นอย่าลืมใช้ของที่ผมให้ไปนะครับ”
มือผมคลำกระเป๋ากางเกง ..มังกรบิน.. ยาเพิ่มสมถรรภาพ ผู้ชายแข็งแรงอย่างผมต้องใช้หรือเนี่ย? แต่เอาวะ ใช้สักหน่อยก็ดี หมอลดาไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน สัดส่วนสงวนต้องบีบแน่นแน่นอน ถ้าเรือของผมพาเธอไปล่มแค่ปากแม่น้ำเจ้าพระยาล่ะก้อ อายแทบแทรกแผ่นดิน ลดาจ๋า..เรือโลกีย์ของพี่จะพาล่องลอยไปถึงเกาะสวาทหาดสวรรค์เลยจ้า ฮิฮิ
“สองคนนั่นคุยอะไรกันน่ะ พี่ก้องทำตาเยิ้มอีกแล้วนะ คู่นี้นี่ลามกที่สุด” หมอลดาที่กำลังร้องเพลงกับลูกสาวพูดออกไมค์ ฮ่าฮ่า เมียกูนี่จับผิดจริงๆ
สองแม่ลูกร้องเพลงจนเหนื่อยก็กลับมานั่งโต๊ะ พลทหารนำน้ำเย็นมาเสิร์ฟ อยู่ดีๆ เพลงสากลเพลงหนึ่งก็ดังกระหึ่มทั่วสนามหญ้า
...You're just too good to be true. I can't take my eyes off you.
You feel like heaven to touch. I wanna hold you so much.
พลทหารคนนี้เริ่มเต้นประกอบเพลง ทุกคนหยุดการกระทำแล้วยืนมองด้วยความสงสัย มันเป็นบ้าอะไรของมัน ไอ้นี่ไม่สนใจ ยังคงเต้นไม่หยุด เพลงของ Frankie Valli ก็ยังคงเล่นไปเรื่อย
...So darling if you feel like I feel. Darling let me know if it's real.
You're just too good to be true. I can't take my eyes off you.
น้องพลอยชี้ให้คุณแม่ดูที่ริมสนาม มีพลทหารอีกห้านายยืนเรียงแถวหน้ากระดานและเต้นตามจังหวะด้วยท่าทางเดียวกันกับพลทหารที่โต๊ะ
จี๊ดวิ่งมาชวนน้องพลอยไปด้านหน้า “ไปค่ะน้องพลอย น่าสนุกดีจัง เต้นตามพี่ๆ ทหารกันไหมคะ”
ทุกคนในทีมเห็นแล้วน่าสนุกก็พากันเต้นตาม กลายเป็นว่าสนามหญ้าตอนนี้กลายเป็นฟลอร์เต้นรำไปแล้ว หมอลดาหัวเราะจนตัวงอ หันมามองหน้าผมแล้วถามว่า “can’t take my eyes off you..เพลงโปรดพี่ก้องนี่คะ ลดาได้ยินพี่เปิดที่บ้านพักบ่อยๆ นี่คือฝีมือพี่ก้องใช่ไหม?”
ผมผายมือออกสองข้าง หมายความว่าไม่รู้แล้วลุกขึ้นเดินไปกลางสนามหญ้าพร้อมกับจังหวะเพลงที่เริ่มเร็วขึ้น
...Ba da ba da ba da da ba. Ba da da ba da ba da da.
ผมเต้นบิดเอวส่ายสะโพกด้วยลีลาเดียวกับพลทหาร แหม..จะไม่ลีลาเดียวกันได้อย่างไรล่ะ ผมส่งวีดีโอไปให้พี่อ๊อฟแล้วสั่งแกดำเนินการซ้อมเต้นให้ไอ้พวกนี้ที่กองพัน ส่วนตัวผมแอบซ้อมคนเดียวที่บ้าน ฮิฮิ
I love you baby. And if it's quite all right. I need you baby. To warm a lonely night. I love you baby. Trust in me when I say.
Oh pretty baby. Don't bring me down, I pray. Oh pretty baby.Now that I've found this day. So let me love you baby. Let me love you.
ท่าจบเป็นการนำมือมาทำเป็นรูปหัวใจเหนือศีรษะ หมอลดาลุกขึ้นยืนแล้วปรบมือให้ทุกคน ยิ้มสดใสจนเห็นฟันขาวเป็นระเบียบ
ผมตะโกนว่า “Lada I love you.”
“I love you, too. P’Kong” หมอลดาป้องปากตะโกนตอบอย่างร่าเริง
แล้วงานวันเกิดของที่รักก็จบลงอย่างน่าประทับใจ การทำบางสิ่งให้คนรัก บางครั้งไม่ต้องเลิศหรูพิธีการใดมากหรอกครับ แค่ให้ออกมาจากใจและเป็นธรรมชาติ ส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นการเสริมสร้างความรักให้มั่นคงดีนะ
สักพักพี่ศรี พลายจี๊ด เดินจูงมือน้องพลอยมาขออนุญาตไปพักผ่อน สรุปคืนนี้สามคนนั้นนอนที่ห้องชั้นบน ส่วนห้องเล็กด้านล่างให้หมวดน้อยนอนกับจ่าจ้อย
หมอลดาขมวดคิ้วแล้วบ่นพึมพำว่า “เอ๊ะ..ทำไมลูกไม่นอนกับเรานะ ไปนอนกับพี่ศรี พี่จี๊ดเฉยเลย ได้กลิ่นความเจ้าเล่ห์พิกล”
ผมจิบเหล้าแล้วผิวปากลอยหน้าลอยตาไปเรื่อยเปื่อย ซัดมังกรบินไปแล้วด้วย เตรียมความพร้อมเพื่อสมรภูมิกับสาวคนรัก อูยยย...ทำไมยังตื่นเต้นอยู่วะ
สี่หนุ่มเดินกอดคอกันเข้ามานั่งที่โต๊ะ จ่าจ้อยยกมือไหว้หมอลดาแล้วบอกว่า “เอ่อ..คุณนายหมอครับ คะ .. คืนนี้ ผะ..ผมขออนุญาตไปเที่ยวกับพี่อ๊อฟนะครับ”
หมอลดาถามว่า “อ้าว..มาบอกหมอทำไมล่ะ”
“เอ่อ..คุณนายหมออย่าบอกเมียผมนะครับ ถ้าจี๊ดรู้ผมตายแน่ๆ เพราะเมื่อสักครู่ก่อนเธอขึ้นไปนอน ผมบอกว่าขอไปเล่นไพ่ที่บ้านพี่อ๊อฟแค่นั้น แฮ่ะแฮ่ะ”
หมอลดาหันมามองผมแล้วส่ายหน้า จากนั้นบอกจ่าจ้อยว่า “ค่ะๆ หมอไม่บอกหรอก รวมกลุ่มกันเป็นไม่ได้เลยนะ โดยเฉพาะหัวหน้ากลุ่มเนี่ย มันน่าจับเจื๋อนจริงๆ”
ผมจีบปากจีบคอเถียงคอเป็นเอ็น “เจื๋อนแล้วเมียจะใช้อะไรสร้างความสุขล่ะครับ”
ชาวคณะหัวเราะครืน หมอลดาเบิกตากว้างแล้วทุบตีผมเป็นการใหญ่ “นี่แน่ะๆ พูดอะไรน่ะ คนนั่งอยู่เต็มเลย”
พี่อ๊อฟลุกขึ้นยืนแล้วบอกกับรุ่นน้องว่า “ไปโว้ยพวกเรา สาวๆ รออยู่ ตรงนี้ปล่อยคู่บ่าวสาวให้อยู่ตามลำพังเถอะ”
หมวดน้อยกับจ่าจ้อยที่ปกติทำตัวเหมือนแมวป่วยต่อหน้าเมีย แต่คืนนี้หนทาง (น่าจะ) สะดวกรีบลุกขึ้นยืนตาวาวทันที เหมือนกันไปหมดผู้ชายทั่วโลก เอิ่ม..ยกเว้นก้องภพกับผู้เขียนที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยผิดวิสัยชายทั่วไป ฮิฮิ
หมอลดาหยิบธนบัตรในกระเป๋าแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟ “นี่ค่ะพี่ ลดาให้เป็นค่าออกไปเที่ยว ถือว่าตอบแทนที่จัดงานให้เป็นอย่างดี”
พี่อ๊อฟรีบยกมือไหว้แล้วส่ายหน้า “ไม่เอาหรอกครับคุณนายหมอ ผมพอมีเที่ยวกันครับ”
หมอลดาบอกว่า “ลดาให้จริงๆ นะคะ เป็นสินน้ำใจ อย่าคิดมากเลย”
ผมพยักหน้าให้พี่อ๊อฟรับไป เสือลายพาดกลอนสี่ตัวรีบมายืนตรงเบื้องหน้า ยกมือไหว้พร้อมกับพูดอย่างพร้อมเพรียง “ขอบบบ..คูนนน..คร้าบบบ..คูนนน...นายยย...หมอออ”
มันทะเล้นกันจริงๆ ขนาดอายุรวมกันสี่คนเกือบสองร้อยแล้วนะนั่น หมวดเด่นตะโกนว่า “ยะฮู้ววว!!! ไอ้เสือบุกกก!!! ไปโว้ย ล่อเหล้าฝรั่งเลยคืนนี้ ยังเหลือเป็นค่ามาลัยอีกเพียบ”
จ่าจ้อยสะดุ้งโหยง รีบยกนิ้วมาแตะปากหมวดเด่น “ชู่ววว เบาๆ สิพี่ จี๊ดได้ยินผมโดนกระทืบตายห่า”
แล้วคณะลาดตระเวนความกามก็ค่อยๆ ย่องออกจากสนามหญ้าไปขึ้นรถตู้ที่แอบจอดไว้ ผมกับหมอลดานั่งยิ้มในความทะลึ่งตึงตังของชาวคณะ
ตอนนี้เหลือผมนั่งอยู่กับเจ้าของวันเกิดสองคน ผมจับมือเธอแล้วถามว่า “ลดามีความสุขหรือเปล่า?”
“มีสิคะ มีความสุขมากมายเลย ได้อยู่ร่วมกับคนที่เรารักและคนที่รักเรา ขอบคุณพี่อีกครั้งนะที่จัดงานน่ารักแบบนี้ให้”
ผมหอมเส้นผมหนานุ่มที่แสนหอมของเธอด้วยความรัก “ไม่ใช่แค่เรื่องเล็กๆ แบบนี้ที่พี่จะทำให้ลดานะ” ผมจับหน้าเธอให้หันมา จุมพิตริมฝีปากนุ่มแผ่วเบา “แม้แต่ชีวิตพี่ก็ให้ลดากับลูกได้”
เธอสบตาผมแน่นิ่ง หยดน้ำใสๆ เอ่อเต็มเบ้าตา “ลดาตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ ที่ตกหลุมรักและยอมใช้ชีวิตกับพี่”
เราสองคนนั่งกอดกันแบบนั้น ท้องฟ้าคืนนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน ดวงจันทร์นวลลอยเด่นส่องแสงกระจ่างฟ้า ลมจากภูเขาพัดหวีดหวิวสลับกับเสียงสัตว์ป่าที่ลอยตามลมมาไกลๆ
หมอลดานึกขึ้นได้ก็ลุกขึ้นนั่งหลังตรงแล้วถามว่า “ทำไมคืนนี้ลูกไม่นอนกับเราคะ เหมือนจะมีคนเจ้าเล่ห์บงการอยู่เบื้องหลัง”
ศักรินทร์ ดาวร้ายยิ้มแหยๆ ยอมรับว่า “เอ่อ..พี่ทำเองแหล่ะ แหม..เมียจ๋า ผัวอยากกอดเมียนี่นา เดี๋ยวก็ไม่เจอกันอีกตั้งหลายวัน”
หมอลดาจับมือผมที่กำลังจะหยิบแก้วเหล้า “ถ้าแบบนั้น ห้ามดื่มแล้ว ลดาก็อยากกอดกับพี่ในขณะที่มีสติครบถ้วน”
ผมแหงนหน้ามองฟ้าแล้วหัวเราะร่วน หันไปหอมแก้มเธอแล้วบอกว่า “ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ต่อให้เมาจนหัวทิ่มบ่อ แต่เมื่อใดที่ก้องภพเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนของเมียแล้ว สติทุกอย่างจะกลับคืนมาโดยพลัน”
พูดเสร็จผมลุกขึ้นแล้วอุ้มว่าที่ภรรยาแสนสวยเข้าบ้านทันที หมอลดาโอบคอผมแล้วซุกหน้าไปกับแผงอกอันกำยำ หน้าของเธอแดงเข้มด้วยเลือดฝาดของวัยสาว กิริยาอุธัชเอียงอายที่รู้ว่าหลังจากนี้ผมจะทำอะไรกับเธอ...
ภายในห้องนอนกว้างใหญ่ อากาศในห้องเย็นสบาย ที่นอนหนานุ่มซึ่งปูด้วยผ้าปูสีขาวนั้นยุบตัวลงไปทันทีที่ผมบรรจงวางหมอลดาลงไปอย่างแผ่วเบา ผมมองผู้หญิงที่กำลังนอนหันหน้าไปอีกด้านด้วยความอายอย่างเสน่หา
ผมเลื่อนตัวไปหาเธอช้าๆ ก้มหน้าไปแตะริมฝีปากนุ่มอย่างแผ่วเบาดุจแมงปอแตะผวน้ำ ค่อยๆ ชำแรกลิ้นเข้าไปในปากน้อย แขนทั้งสองข้างของเธอโอบรอบคอของผมแล้วยื่นลิ้นมาพันตูอย่างรัญจวน
มือประหลาดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกอย่างแช่มช้า พลันที่พันธนาการห่อหุ้มชิ้นสุดท้ายพ้นจากตัว ภาพเบื้องหน้าของผมตอนนี้คือผู้หญิงคนหนึ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุด ใบหน้าสวยงามปานเทพธิดาแดงเข้มด้วยเลือดลมแห่งความกระสันโหยหา ผมยาวดำขลับแผ่สยาย ปากน้อยจิ้มลิ้มเผยอนิดๆ เพิ่มความน่าพิศวาสเข้าไปอีก
ถัดลงมาเป็นลำคอขาวผ่องยาวระหงส์ รับกับบ่าไหล่ขาวกลมกลึง จากนั้นเป็นหน้าอกที่ผู้ชายทุกคนบนปฐพีพิภพต้องหลงใหลบ้าคลั่ง
เลื่อนสายตาลงมาจากหน้าอกคู่นั้นเป็นหน้าท้องขาวราบเรียบที่ไร้ไขมันส่วนเกินแม้แต่น้อย หน้าท้องของเธอเหมือนกับนางแบบของแบรนด์ชุดชั้นในชื่อดัง และแน่นอนว่าสัดส่วนอวบอูมนูนเนินถัดจากนี้ คือสัดส่วนที่ผมกำลังจะมอบความเป็นสามีโดยสมบูรณ์แบบให้กับเธอ
“ลดาจ๋า..ลดาพร้อมจะเป็นเมียของพี่หรือยัง”
เธอดึงผมไปจูบอย่างดูดดื่มแล้วพูดด้วยเสียงกระเส่า “พะ..พร้อมค่ะ ลดา ระ..รักพี่ อยากเป็นเมียของพี่”
ในที่สุดระหว่างผมกับหมอลดา เราก็ตกเป็นของกันและกันทั้งทางใจและทางกายอย่างสมบูรณ์ ตกเป็นของกันและกันหลังจากผ่านการยับยั้งชั่งใจมาแสนนาน...
ทรายละเอียด เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ต.ค. 2559, 22:01:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ต.ค. 2559, 22:01:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 738
| << คุณแม่คนใหม่ | ปฏิบัติการจิตวิทยาเพื่อประชาชน (สาว) >> |