รักนี้มีให้SALEs! [Based on true story]
เรื่องราวจากประสบการณ์จริง100%
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
Tags: เซลส์แมน พริตตี้ สาวออฟฟิศ วัยรุ่น ธุรกิจ การตลาด
ตอน: -3-
-3-
วันจันทร์ต้นเดือนพฤศจิกายนพอดี ก็ไปยื่นใบลาออกเลยค่ะ ตัดสินใจแล้ว สบายใจสุดๆค่ะ งานการก็ช่างมัน นั่งสบายๆ 1 เดือนค่ะ บริษัทฯก็ยังไม่มีคนมารับงานต่อก็เลยสบายๆไป 1 เดือน รอรับเงินสะสมคืน เป็นแสนเหมือนกัน ชีวิตเหมือนเดิมแล้วค่ะ ก็ตกลงกะพ่อว่าจะไปอยู่ช่วยที่เชียงใหม่สักพักแล้วค่อยคิดไรต่อ
แล้ววันพุธพี่เค้าก็โทรมาชวนไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทที่เค้าทำอยู่ ก็ตำแหน่ง ผช. ผจก . ขนาด Sup ยังไม่รอดเลย เป็นผช.จะรอดไหม แล้วผู้ช่วยใครกัน
เอาก็เอา ไม่ได้ทำไรอยู่แล้ว ให้ส่ง Resume ไปก่อน แล้วไปสัมภาษณ์จันทร์หน้า ดันส่งเป็นภาษาไทยไป อีกวันโทรกลับมา ต้องเขียนเป็นEng . ซวยละสิ เก็บเข้าหม้อหมดแล้ว ให้ไปดูที่ Mail แปลให้เรียบร้อยแล้ว
อ้าววว…แปลแล้ว ก็รู้อายุเราหมด เออ...แล้วรู้ได้ไงฟะ เปิดดูซะหน่อย นามสกุลผิดไปหน่อย ชื่อพ่อแม่สะกดผิด แก้ไขแล้วพริ้นต์ ก่อนไปสัมภาษณ์พี่เค้าก็โทรมาติว แนะนำแต่จำไม่ค่อยได้หรอกค่ะ แต่ก็สัมภาษณ์กับรองประธานบริษัทฯ เป็นผู้หญิงสวยสวย สัมภาษณ์ไม่ถึง 10 นาที “พรุ่งนี้จะแจ้งกลับไปค่ะ พูดจาคล่องดีนะคะ คุณนู๋บุคลิกก็ดี ขอบคุณค่ะ” ในใจคิดว่าไม่ได้แน่เลย ตอบไม่ค่อยดีเพราะตื่นๆไงไม่รู้ แล้วพี่เค้าไปไหนล่ะเนี่ย ตั้งแต่มายังไม่เห็นหัวเลย ก็ดีนะ บริษัทฯนี้มีแต่เด็กๆสวยๆเอ๊กซ์ๆ ทั้งนั้นเลย กลับดีกว่า
กลับมาถึงบ้าน ทำไมพี่เค้าไม่โทรมาเลยฟะ แล้วฝ่ายบุคคลก็โทรมา ให้เข้ามาเซ็นสัญญาพรุ่งนี้ แจ้งเงินเดือน โหยยย..เร็วมาก เงินเพิ่มขึ้น 2 เท่า มีรถด้วยไม่ต้องใช้รถตัวเอง ชอบๆๆๆ ค่าน้ำมัน ค่ารีพอร์ท ค่า...ฯลฯโหยยย...ตาโตเลย
เลยรับปากไปก่อนว่าจะไปเซ็นสัญญา
โทรไปขอบคุณพี่เค้าดีกว่า
ตืดดดดด...ฝากข้อความ...ตืดดดด...ฝากข้อความ
เริ่มโมโหแล้ว ติดต่อไม่ได้ เลยฝากข้อความด้วยความโมโห
"กรุณาอย่าโทรกลับมาอีกอีตาทึ่ม โคตรรรเกลียดดเลยยย" ตืดดด
ฝากข้อความแล้วนึกขึ้นได้ อ้าวพูดไปได้ไงเนี่ย อาจประชุมอยู่ก็ได้ ชั่ววูบบ...แก้ไม่หายซักทีเราเลยตามเลย โทรไปขอโทษดีกว่า คิดอีกที ไม่ดีกว่า คนอย่างเราไม่เคยขอโทษใคร ตูไม่ผิด เจือกไม่รับเอง...สม...หึ
คืนนั้นนอนคิดและตัดสินใจว่าจะไม่ทำดีกว่า กลัวทำไม่ได้ เบี้ยวว...แบบหน้าด้านๆเลย
วันรุ่งขึ้นกะจะเข้าบริษัทฯเดิมก่อน แต่ดันรถติด อ้อมไปอ้อมมา คิดใหม่ไปเซ็นสัญญาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจอีกทีก็ได้ เพราะยังไงก็ต้องขอเริ่มงานปีใหม่อยู่ดี
เซ็นสัญญาโดยที่อ่านแบบคร่าวๆ อ่านแต่ผลประโยชน์ อิอิ...เซ็นก็เซ็น เข้าที่ทำงานเก่า นั่งสบายใจ นินทาชาวบานสบายใจเฉิบบบ...ผจก.พูดอะไรก็ไม่สนใจ ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว เข้าประชุมก็ไม่เข้าเพราะไม่เกี่ยวกันแล้ว...55555…สบายยย...สบายยย บอกน้องๆเพื่อนๆว่าลาออกแล้ว แต่จะไปช่วยพ่อที่เชียงใหม่
แต่บอกนังนุชเพื่อนซี้ว่าสัมภาษณ์งานได้ที่บริษัทฯเดียวกับพี่เค้า
"ว่าแล้วไง ว่าพี่เค้าต้องชอบแก นี่มีไรกันหรือยัง Work เปล่า"
"อ้าววว...นังนี่ ปากไม่ดี ไม่ใช่โว้ยยย...ฝีมือตูล้วนๆ" แล้วโม้ๆๆๆๆๆ บลาาาาาาา ฉอดดดดดดดดด นินทา นินทา นินทาาาาาาตั้งแต่เจ้าของบริษัทฯยันแม่บ้าน วันๆหมดไปแบบนี้มีความสุขจริงๆค่ะ
วันสุดท้ายของการทำงาน ก็เลี้ยงกันจนเมาปลิ้นเลยค่ะ อ้วกแตกอ้วกแตน
เพื่อนๆมานอนที่ห้อง มันสุดๆ
ก็ไม่ได้ติดต่อพี่เค้าเลย แล้วก็ไม่มีใครโทรหากันเลย เอาไงดี เดี๋ยวหาว่าเราง้อ
Mailไปบอกดีกว่า“พรุ่งนี้จะไปเชียงใหม่แล้ว เจอกันปีหน้านะคะ Happy New Year. ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องงาน แค่นี้นะคะ จุ๊บๆ” หยอดซะหน่อย
ลืมบอกไป นู๋ไม่ได้เป็นคนเชียงใหม่นะคะ เป็นคนกทม.เมืองรถติดค่ะ
บ้านอยู่ ถ.วิภาวดี ค่ะ ก็ใกล้ๆกะหอการค้าล่ะค่ะ อยู่กะพี่ชาย พี่สะใภ้ แล้วก็หลาน
พ่อกะแม่ลงทุนทำบ้านพักกึ่งรีสอร์ทเล็กๆอยู่ที่จอมทอง เชียงใหม่ค่ะ
มีน้องสาวชื่อนังอิ๋วเป็นลูกอาคือโตมาด้วยกันแล้วเรียนมาด้วยกันคอยช่วยพ่ออยู่ค่ะ ก็เลยไม่เป็นห่วงเท่าไหร่
ไปเชียงใหม่ เย้ๆๆๆโน้ตบุค 1 เป๋า, เสื้อผ้า 1 เป๋า,เครื่องสำอางอีก 1 เป๋าและอื่นๆที่ไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่ แบบเผื่อไว้อีก 4 เป๋า บ้าหอบฟางเลยเรา ต้องจ่ายค่าโหลดกระเป๋าเพิ่มเลยค่ะ พี่ชายไปส่งที่หนามบิน กระเป๋าเอียดเลยยย...ขำดี พี่ชายเป็นเบ๊เข็นกระเป๋าให้ เราก็เดินนำหน้าเป็นคุณนาย ชอบบบ...
เคยมาที่รีสอร์ทนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อตอนมาดูที่กะพ่อค่ะ เมื่อสัก 3 ปีที่แล้วก็ไม่ได้มาอีกเลย
อื่มมมม...ลูกสาวเจ้าของรีสอร์ทมาแล้ววว...จ้าา ระหว่างนั่งเครื่องก็นึกว่าจะทำไรดี เวลาตั้งเดือนนึง...กะว่าจะนอนนนนนนนนนน...แล้วก็กินนนนนนน…นอนนนนนนน...กินนนนนแล้วก็นั่งเป็นคุณนายนับเงิน แล้วก็ชี้นิ้วสั่งคนงานให้เก็บกวาด...อื่มม...
ฝันหวาน ฝันหวาน ลงเครื่องบิน พ่อกะแม่มารับ กอดแม่ร้องไห้เลยยย
รอกระเป๋าอีกครึ่งชั่วโมง เพลียยยยยย…เยอะกว่าคนอื่นเลยยย...
ฝรั่งเพียบ หนามบินเชียงใหม่หน้าท่องเที่ยวคนเยอะมากๆค่ะ จะเหยียบกันตาย นั่งรถแป๊บนึงก็ถึงรีสอร์ท โหหห...ร่มรื่นดีจัง ก็เล็กๆล่ะค่ะ ค่าเช่าไม่แพง คืนละ 600-1000บ.สำหรับหน้าท่องเที่ยว พักได้ 2 คนต่อห้อง ถ้าใครเป็นเซลส์ภาคเหนือก็อาจจะเคยพักที่นี่ ถ้าเป็นเซลส์ก็ลดเหลือ 400บ.ค่ะ สงวนชื่อไว้ละกันเดี๋ยวหาว่ามาโฆษณา
วันแรกไปถึงนึกว่าจะได้นอนเล่น เฮอะะะ!...ต้องไปช่วยคนงานอบผ้าปูที่นอน
เพียบบบบ...ร้อนก็ร้อน
ตอนค่ำๆก็มานั่งทำหน้าสวยหน้าเค้านเตอร์ ลงทะเบียน เปิดห้อง ฝากกุญแจ
ค่ะ ก็พอจะทำได้อยู่ค่ะ เพราะเป็นเซลส์นี่คะ ไปไหนมาไหนก็เหมือนกันล่ะค่ะ
ไปพักที่อื่นบ่อยๆ ก็เรียงน้ำขวดเข้าตู้ จัดของในซุปเปอร์ ขายยาสีฟัน ขนมจุกจิก แต่ถุงยางขายดีค่ะ แบบวันละ 30 กล่องเลย
วิ่งเสริฟอาหารตามสั่งถึงห้องค่ะ ตอนแรกก็เหนื่อยค่ะ แต่ก็คิดว่าได้ออกกำลังกายไปด้วย วิ่งขึ้นบันได ขนผ้าปู ปูที่นอนแบบนี้ทุกวัน
ก็งาน Operation ในโรงแรมนั่นล่ะค่ะ ไม่ได้เที่ยวไหนเลย แต่ก็รู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้นนะคะ แขนก็ไม่ย้อย นมก็ฟู รูก็ฟิต ตูดก็เด้ง ฮ่าอ่าาา หน้าก็ไม่มีสิว
แล้วงานอีกอย่างก็คือโทรศัพท์เรียกหมอนวดแผนโบราณ อันนี้เรียกกันทั้งวัน บางทีตี 3 ยังโทรไปเรียกเลยยย...ก็เข้าใจค่ะ แล้วมีอยู่ครั้งนึ่ง มีแขกอาแปะแก่ๆเข้ามา หิ้วอีหนูมาด้วย ดันมาถามเราว่า
"เอาผัวหรือยัง" โหยยย...ของขึ้นเลย เลยด่า “เฮ้ยยยยย สาดดดดด”กลับไป แต่เค้าก็ยังพักนะคะ งง
แต่มารู้จากนังอิ๋วว่า เค้าหมายถึง "มีแฟนหรือยัง" อ้าวหรือ แล้วมาถามทำไมฟะ
เช้าวันที่ 8 ธันวาคม กริ้งๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์
ปลายทาง : “วันนี้มีห้องพักว่างไหมครับ ขอ 6 ห้องครับ”
นู๋ : “มีค่ะ จะพักกี่วันคะ?”
ปลายทาง : “พักถึงวันที่ 12 ครับ แล้วคืนล่ะเท่าไหร่? ผมเป็นเซลส์พาทีมงานมาพัก”
นู๋ : “คืนละ 800 ค่ะ แอร์ น้ำอุ่น กาแฟ อาหารเช้า wifi นวดแผนโบราณ ก็มีพร้อมค่ะ ช่วงนี้เทศกาลไม่ลดค่ะ แล้วจะจองเลยไหมคะ?”
ปลายทาง : “อ๋อ,ครับนวดแผนโบราณเอามาทำไมครับไม่เมื่อย จองเลยครับ คงเข้าถึงบ่ายๆครับ ตอนนี้ยังอยู่กทม.” ตืดดดดด วางสาย
นึกในใจ เสียงคุ้นๆว่ะ แล้วพูดดีดี ทำไมกวน ต.วะ
อ้าวนึกขึ้นได้ ลืมถามชื่อ เออ...ช่างเหอะ Book ไว้ก่อน
วันจันทร์ต้นเดือนพฤศจิกายนพอดี ก็ไปยื่นใบลาออกเลยค่ะ ตัดสินใจแล้ว สบายใจสุดๆค่ะ งานการก็ช่างมัน นั่งสบายๆ 1 เดือนค่ะ บริษัทฯก็ยังไม่มีคนมารับงานต่อก็เลยสบายๆไป 1 เดือน รอรับเงินสะสมคืน เป็นแสนเหมือนกัน ชีวิตเหมือนเดิมแล้วค่ะ ก็ตกลงกะพ่อว่าจะไปอยู่ช่วยที่เชียงใหม่สักพักแล้วค่อยคิดไรต่อ
แล้ววันพุธพี่เค้าก็โทรมาชวนไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทที่เค้าทำอยู่ ก็ตำแหน่ง ผช. ผจก . ขนาด Sup ยังไม่รอดเลย เป็นผช.จะรอดไหม แล้วผู้ช่วยใครกัน
เอาก็เอา ไม่ได้ทำไรอยู่แล้ว ให้ส่ง Resume ไปก่อน แล้วไปสัมภาษณ์จันทร์หน้า ดันส่งเป็นภาษาไทยไป อีกวันโทรกลับมา ต้องเขียนเป็นEng . ซวยละสิ เก็บเข้าหม้อหมดแล้ว ให้ไปดูที่ Mail แปลให้เรียบร้อยแล้ว
อ้าววว…แปลแล้ว ก็รู้อายุเราหมด เออ...แล้วรู้ได้ไงฟะ เปิดดูซะหน่อย นามสกุลผิดไปหน่อย ชื่อพ่อแม่สะกดผิด แก้ไขแล้วพริ้นต์ ก่อนไปสัมภาษณ์พี่เค้าก็โทรมาติว แนะนำแต่จำไม่ค่อยได้หรอกค่ะ แต่ก็สัมภาษณ์กับรองประธานบริษัทฯ เป็นผู้หญิงสวยสวย สัมภาษณ์ไม่ถึง 10 นาที “พรุ่งนี้จะแจ้งกลับไปค่ะ พูดจาคล่องดีนะคะ คุณนู๋บุคลิกก็ดี ขอบคุณค่ะ” ในใจคิดว่าไม่ได้แน่เลย ตอบไม่ค่อยดีเพราะตื่นๆไงไม่รู้ แล้วพี่เค้าไปไหนล่ะเนี่ย ตั้งแต่มายังไม่เห็นหัวเลย ก็ดีนะ บริษัทฯนี้มีแต่เด็กๆสวยๆเอ๊กซ์ๆ ทั้งนั้นเลย กลับดีกว่า
กลับมาถึงบ้าน ทำไมพี่เค้าไม่โทรมาเลยฟะ แล้วฝ่ายบุคคลก็โทรมา ให้เข้ามาเซ็นสัญญาพรุ่งนี้ แจ้งเงินเดือน โหยยย..เร็วมาก เงินเพิ่มขึ้น 2 เท่า มีรถด้วยไม่ต้องใช้รถตัวเอง ชอบๆๆๆ ค่าน้ำมัน ค่ารีพอร์ท ค่า...ฯลฯโหยยย...ตาโตเลย
เลยรับปากไปก่อนว่าจะไปเซ็นสัญญา
โทรไปขอบคุณพี่เค้าดีกว่า
ตืดดดดด...ฝากข้อความ...ตืดดดด...ฝากข้อความ
เริ่มโมโหแล้ว ติดต่อไม่ได้ เลยฝากข้อความด้วยความโมโห
"กรุณาอย่าโทรกลับมาอีกอีตาทึ่ม โคตรรรเกลียดดเลยยย" ตืดดด
ฝากข้อความแล้วนึกขึ้นได้ อ้าวพูดไปได้ไงเนี่ย อาจประชุมอยู่ก็ได้ ชั่ววูบบ...แก้ไม่หายซักทีเราเลยตามเลย โทรไปขอโทษดีกว่า คิดอีกที ไม่ดีกว่า คนอย่างเราไม่เคยขอโทษใคร ตูไม่ผิด เจือกไม่รับเอง...สม...หึ
คืนนั้นนอนคิดและตัดสินใจว่าจะไม่ทำดีกว่า กลัวทำไม่ได้ เบี้ยวว...แบบหน้าด้านๆเลย
วันรุ่งขึ้นกะจะเข้าบริษัทฯเดิมก่อน แต่ดันรถติด อ้อมไปอ้อมมา คิดใหม่ไปเซ็นสัญญาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจอีกทีก็ได้ เพราะยังไงก็ต้องขอเริ่มงานปีใหม่อยู่ดี
เซ็นสัญญาโดยที่อ่านแบบคร่าวๆ อ่านแต่ผลประโยชน์ อิอิ...เซ็นก็เซ็น เข้าที่ทำงานเก่า นั่งสบายใจ นินทาชาวบานสบายใจเฉิบบบ...ผจก.พูดอะไรก็ไม่สนใจ ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว เข้าประชุมก็ไม่เข้าเพราะไม่เกี่ยวกันแล้ว...55555…สบายยย...สบายยย บอกน้องๆเพื่อนๆว่าลาออกแล้ว แต่จะไปช่วยพ่อที่เชียงใหม่
แต่บอกนังนุชเพื่อนซี้ว่าสัมภาษณ์งานได้ที่บริษัทฯเดียวกับพี่เค้า
"ว่าแล้วไง ว่าพี่เค้าต้องชอบแก นี่มีไรกันหรือยัง Work เปล่า"
"อ้าววว...นังนี่ ปากไม่ดี ไม่ใช่โว้ยยย...ฝีมือตูล้วนๆ" แล้วโม้ๆๆๆๆๆ บลาาาาาาา ฉอดดดดดดดดด นินทา นินทา นินทาาาาาาตั้งแต่เจ้าของบริษัทฯยันแม่บ้าน วันๆหมดไปแบบนี้มีความสุขจริงๆค่ะ
วันสุดท้ายของการทำงาน ก็เลี้ยงกันจนเมาปลิ้นเลยค่ะ อ้วกแตกอ้วกแตน
เพื่อนๆมานอนที่ห้อง มันสุดๆ
ก็ไม่ได้ติดต่อพี่เค้าเลย แล้วก็ไม่มีใครโทรหากันเลย เอาไงดี เดี๋ยวหาว่าเราง้อ
Mailไปบอกดีกว่า“พรุ่งนี้จะไปเชียงใหม่แล้ว เจอกันปีหน้านะคะ Happy New Year. ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องงาน แค่นี้นะคะ จุ๊บๆ” หยอดซะหน่อย
ลืมบอกไป นู๋ไม่ได้เป็นคนเชียงใหม่นะคะ เป็นคนกทม.เมืองรถติดค่ะ
บ้านอยู่ ถ.วิภาวดี ค่ะ ก็ใกล้ๆกะหอการค้าล่ะค่ะ อยู่กะพี่ชาย พี่สะใภ้ แล้วก็หลาน
พ่อกะแม่ลงทุนทำบ้านพักกึ่งรีสอร์ทเล็กๆอยู่ที่จอมทอง เชียงใหม่ค่ะ
มีน้องสาวชื่อนังอิ๋วเป็นลูกอาคือโตมาด้วยกันแล้วเรียนมาด้วยกันคอยช่วยพ่ออยู่ค่ะ ก็เลยไม่เป็นห่วงเท่าไหร่
ไปเชียงใหม่ เย้ๆๆๆโน้ตบุค 1 เป๋า, เสื้อผ้า 1 เป๋า,เครื่องสำอางอีก 1 เป๋าและอื่นๆที่ไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่ แบบเผื่อไว้อีก 4 เป๋า บ้าหอบฟางเลยเรา ต้องจ่ายค่าโหลดกระเป๋าเพิ่มเลยค่ะ พี่ชายไปส่งที่หนามบิน กระเป๋าเอียดเลยยย...ขำดี พี่ชายเป็นเบ๊เข็นกระเป๋าให้ เราก็เดินนำหน้าเป็นคุณนาย ชอบบบ...
เคยมาที่รีสอร์ทนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อตอนมาดูที่กะพ่อค่ะ เมื่อสัก 3 ปีที่แล้วก็ไม่ได้มาอีกเลย
อื่มมมม...ลูกสาวเจ้าของรีสอร์ทมาแล้ววว...จ้าา ระหว่างนั่งเครื่องก็นึกว่าจะทำไรดี เวลาตั้งเดือนนึง...กะว่าจะนอนนนนนนนนนน...แล้วก็กินนนนนนน…นอนนนนนนน...กินนนนนแล้วก็นั่งเป็นคุณนายนับเงิน แล้วก็ชี้นิ้วสั่งคนงานให้เก็บกวาด...อื่มม...
ฝันหวาน ฝันหวาน ลงเครื่องบิน พ่อกะแม่มารับ กอดแม่ร้องไห้เลยยย
รอกระเป๋าอีกครึ่งชั่วโมง เพลียยยยยย…เยอะกว่าคนอื่นเลยยย...
ฝรั่งเพียบ หนามบินเชียงใหม่หน้าท่องเที่ยวคนเยอะมากๆค่ะ จะเหยียบกันตาย นั่งรถแป๊บนึงก็ถึงรีสอร์ท โหหห...ร่มรื่นดีจัง ก็เล็กๆล่ะค่ะ ค่าเช่าไม่แพง คืนละ 600-1000บ.สำหรับหน้าท่องเที่ยว พักได้ 2 คนต่อห้อง ถ้าใครเป็นเซลส์ภาคเหนือก็อาจจะเคยพักที่นี่ ถ้าเป็นเซลส์ก็ลดเหลือ 400บ.ค่ะ สงวนชื่อไว้ละกันเดี๋ยวหาว่ามาโฆษณา
วันแรกไปถึงนึกว่าจะได้นอนเล่น เฮอะะะ!...ต้องไปช่วยคนงานอบผ้าปูที่นอน
เพียบบบบ...ร้อนก็ร้อน
ตอนค่ำๆก็มานั่งทำหน้าสวยหน้าเค้านเตอร์ ลงทะเบียน เปิดห้อง ฝากกุญแจ
ค่ะ ก็พอจะทำได้อยู่ค่ะ เพราะเป็นเซลส์นี่คะ ไปไหนมาไหนก็เหมือนกันล่ะค่ะ
ไปพักที่อื่นบ่อยๆ ก็เรียงน้ำขวดเข้าตู้ จัดของในซุปเปอร์ ขายยาสีฟัน ขนมจุกจิก แต่ถุงยางขายดีค่ะ แบบวันละ 30 กล่องเลย
วิ่งเสริฟอาหารตามสั่งถึงห้องค่ะ ตอนแรกก็เหนื่อยค่ะ แต่ก็คิดว่าได้ออกกำลังกายไปด้วย วิ่งขึ้นบันได ขนผ้าปู ปูที่นอนแบบนี้ทุกวัน
ก็งาน Operation ในโรงแรมนั่นล่ะค่ะ ไม่ได้เที่ยวไหนเลย แต่ก็รู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้นนะคะ แขนก็ไม่ย้อย นมก็ฟู รูก็ฟิต ตูดก็เด้ง ฮ่าอ่าาา หน้าก็ไม่มีสิว
แล้วงานอีกอย่างก็คือโทรศัพท์เรียกหมอนวดแผนโบราณ อันนี้เรียกกันทั้งวัน บางทีตี 3 ยังโทรไปเรียกเลยยย...ก็เข้าใจค่ะ แล้วมีอยู่ครั้งนึ่ง มีแขกอาแปะแก่ๆเข้ามา หิ้วอีหนูมาด้วย ดันมาถามเราว่า
"เอาผัวหรือยัง" โหยยย...ของขึ้นเลย เลยด่า “เฮ้ยยยยย สาดดดดด”กลับไป แต่เค้าก็ยังพักนะคะ งง
แต่มารู้จากนังอิ๋วว่า เค้าหมายถึง "มีแฟนหรือยัง" อ้าวหรือ แล้วมาถามทำไมฟะ
เช้าวันที่ 8 ธันวาคม กริ้งๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์
ปลายทาง : “วันนี้มีห้องพักว่างไหมครับ ขอ 6 ห้องครับ”
นู๋ : “มีค่ะ จะพักกี่วันคะ?”
ปลายทาง : “พักถึงวันที่ 12 ครับ แล้วคืนล่ะเท่าไหร่? ผมเป็นเซลส์พาทีมงานมาพัก”
นู๋ : “คืนละ 800 ค่ะ แอร์ น้ำอุ่น กาแฟ อาหารเช้า wifi นวดแผนโบราณ ก็มีพร้อมค่ะ ช่วงนี้เทศกาลไม่ลดค่ะ แล้วจะจองเลยไหมคะ?”
ปลายทาง : “อ๋อ,ครับนวดแผนโบราณเอามาทำไมครับไม่เมื่อย จองเลยครับ คงเข้าถึงบ่ายๆครับ ตอนนี้ยังอยู่กทม.” ตืดดดดด วางสาย
นึกในใจ เสียงคุ้นๆว่ะ แล้วพูดดีดี ทำไมกวน ต.วะ
อ้าวนึกขึ้นได้ ลืมถามชื่อ เออ...ช่างเหอะ Book ไว้ก่อน
เด็กหญิงกมลชนก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2554, 11:52:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2554, 11:59:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 1860
| << -2- | -4- >> |