คู่หมั้นคืนเหงาใจ
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
Tags: ไตรติมา, คู่หมั้นคืนเหงาใจ, ดราม่า, ซึ้ง, โรแมนติก,
ตอน: ตอน 12 [1]
..........ยุติรีบแจ้นมาหาสองตายายตั้งแต่เช้าเพิ่งจะหกโมงครึ่ง เพื่อฟ้องเรื่องเมื่อคืน
“คุณตาคุณยายรู้แล้วใช่ไหมครับ เมื่อคืนหนึ่งเขาก่อเรื่องทำร้ายร่างกายพวกวัยรุ่น”
“หา! จริงเหรอยุติ” คุณตาร้องอุทาน
“ยายไม่รู้ไม่เห็นหนึ่งเล่าให้ฟังเลย นี่กำลังแต่งตัวจะไปไหนไม่รู้”
“เมื่อคืนไปเดินห้างแต่งตัวโป๊ซะขนาดนั้น ผมเตือนให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่เชื่อผมแล้วเป็นไงล่ะ โดนพวกวัยรุ่นรุมจีบล้อมหน้าล้อมหลังฉุดกระชากลากดึง เป็นผู้หญิงคนเดียวโดนพวกผู้ชายเป็นฝูงรุมทึ้งมันน่ากลัวจริงนะ ทำให้หนึ่งเข้าใจผิดเลยไปเตะต่อยพวกเขาจนเกิดการนองเลือด ...น่าอนาถ ผมเห็นแล้วจะเป็นลม” เขาบรรยายดูออกจะเกินจริงไปบ้าง
“หา! ถึงขั้นนองเลือดกันเลยเหรอ โธ่หนึ่งหลานยาย แล้วหนึ่งเจ็บตรงไหนมั่ง” คุณยายถาม
“ไม่มีสักนิดเลยคุณตาคุณยาย เพราะเป็นฝ่ายไปทำร้ายเขา นี่เขาเรียกค่ารักษาพยาบาลแพงหูฉี่แน่นอน เมื่อคืนพากันไปส่งโรงพยาบาลเอกชนด้วย งานนี้คงจ่ายค่าหมอค่ายากันบานตะไทเลย” เขาพูดเสียงดัง จนได้ยินแว่วไปถึงเพชรน้ำหนึ่ง
ขณะนั้นเธอกำลังเดินมาหาสองตายาย
“พี่ยุติพูดเว่อร์เกินไป แค่มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย แล้วหนึ่งก็ไม่ได้โดนรุมทึ้งอย่างพี่ยุติว่านั่น พูดซะฟังดูหนึ่งเสียหายหมด”
“แต่ที่เกิดเรื่องขึ้นนี่เพราะหนึ่งไม่เชื่อฟังพี่ บอกให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแบบที่เรียบร้อยหน่อย ยังแต่งตัวล่อเสือล่อไอ้เข้อยู่อีก”
“เอ๊ะ! พี่ยุตินี่พูดว่าหนึ่งอีกแล้วนะ” เธอว่าบ้าง ไม่ค่อยชอบคำพูดของเขา
“ยายว่าจริงของพี่เขาที่เตือนเพราะเป็นห่วงอุตส่าห์หวังดี ถ้าหนึ่งเชื่อพี่เขาแต่แรกคงไม่ต้องไปเจอผู้ชายพวกนั้น ยายนึกไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องขึ้นได้ ไม่อย่างนั้นเมื่อวานยายคงเคี่ยวเข็ญให้หนึ่งไปเปลี่ยนชุด ให้ดูมิดชิดเรียบร้อย”
“วันนี้หนึ่งแต่งตัวชุดแบบเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงจะไปเยี่ยมคนเจ็บที่โรงพยาบาล เพราะต้องเอาเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลด้วย”
“แล้วเอาเงินมาจากไหนล่ะ” คุณยายถาม
“ขอเงินพ่อแม่เมื่อคืนแล้วจ้ายาย”
“งั้นแสดงว่าที่เกิดเรื่องนี้ เล่าให้พ่อแม่ฟังแล้วใช่ไหม” คุณตาถาม
“เล่าแล้วจ้าตา พ่อกับแม่เลยสั่งห้ามไม่ให้ไปเดินห้าง”
“แล้วนี่จะไปโรงพยาบาลคนเดียวเหรอ คนขับรถเขากลับบ้านไปแล้วนะหนึ่ง” ตาถาม
“ตากับยายไปเป็นเพื่อนหนึ่งหน่อยสิ หนึ่งไม่อยากไปคนเดียว”
“พี่ขับรถให้หนึ่งดีกว่า” ยุติรับอาสา
“ตาว่าหนึ่งไปกันสองคนกับยุติเถอะนะ ตากับยายไม่ค่อยถูกกับโรงพยาบาล โรคติดต่อมันเยอะ”
“หนึ่งไปกับยุติสองคนดีกว่า ฝากหนึ่งให้ยุติช่วยดูแลนะจ๊ะ รีบไปรีบกลับนะหนึ่ง” เมื่อยายสั่งฝากอย่างนั้น เธอจึงต้องไปลำพังกับเขา
..........โรงพยาบาลเอกชน ในห้องพิเศษนั้นมีพวกเพื่อนของคนเจ็บมาเยี่ยมกันอยู่ครบทั้งห้าคน
“สวัสดีค่ะทุกคน คนเจ็บชื่อ... เอกวิทย์ เป็นไงบ้างคะ” เพชรน้ำหนึ่งนึกชื่อเขา เพราะเมื่อคืนวุ่นวาย จนเกือบลืมชื่อของทุกคน
“ไม่เป็นไรแล้ว หมอเขาเจาะเลือดไปตรวจ กับเอ็กซ์เรย์ด้วย ผลตรวจไม่มีโรคแทรกซ้อน แผลไม่อักเสบ บอกว่าจะให้กลับบ้านเย็นนี้ แต่ว่าค่ารักษาคงจะแพง”
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจ่ายเองทั้งหมด”
“ไม่น่าเกิดเรื่องเลย พวกเราแค่อยากรู้จัก”
“ตอนนี้เลยได้รู้จักกันแล้ว ฉันชื่อเพชรน้ำหนึ่ง ชื่อเล่น หนึ่ง ปีนี้อายุยี่สิบสอง”
“อายุเท่ากัน งั้นพวกเราเรียกเธอว่า ‘เจ้หนึ่ง’ ดีกว่า เพราะว่าท่าทางโหดชะมัด เตะต่อยพวกเราซะเจ็บไปตามกัน เรียกผมว่า ‘เดช’ ก็ได้ เมื่อวานผมโดนเสยเข้าที่ปลายคาง วันนี้เคี้ยวข้าวไปเจ็บคางไป”
“ฉันขอโทษที่เข้าใจผิด นึกว่าจะมาลวนลามฉัน เพราะมาจับแขนฉันไว้นี่นา”
“ขอโทษที่จับแขน ความจริงไม่ได้ตั้งใจจะจับแขนไว้หรอก แค่ไม่อยากให้เดินหนี ทำเชิดเมินใส่พวกเรา น่าจะทักทายกันบ้างสักนิดยังดี เพราะเราไม่ใช่พวกเด็กวัยรุ่นข้างถนน พวกเราแต่ละคนเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนนะครับ ถ้าไม่มีกะตังค์คงเรียนไม่ได้หรอก” เดชบอกกับเธอ
“เออ... แล้วทำไมถึงอยากรู้จักฉันล่ะ ผู้หญิงที่มาเดินห้าง มีตั้งมากมาย”
“เพราะเธอสวยสะดุดตา แถมเดินมาคนเดียวด้วย” เดชบอก
“แล้วผู้ชายหน้าหล่อที่มากับเธอด้วยนี่เป็นแฟนเธอเหรอ” เมฆถามเธอ เมื่อเห็นยุติยืนมองเฉยอยู่ ยังไม่แนะนำตัว
“อ๋อ... พี่เขาชื่อ... ยุติ อายุยี่สิบห้า เป็นเพื่อนบ้านที่ใจดี เขาขับรถมาส่งฉัน ส่วนฉันเรียนจบแล้วรีบมีสามีเลย สามีของฉันเป็นคนญี่ปุ่น ไม่ได้มาเมืองไทยด้วย ฉันกลับมาเยี่ยมพ่อแม่ที่เมืองไทย”
“โอ๊ย!! อกหัก หลงไปจีบหญิงมีเจ้าของแล้ว” เมฆบอก แต่ละคนทำสีหน้าเซ็งไปตามกัน
“นี่... แต่พ่อแม่บุญธรรมชาวญี่ปุ่นของฉัน ชอบส่งเสริมการศึกษา ถ้าใครอยากไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น และมีผลการเรียนใช้ได้ ภาษาญี่ปุ่นได้ด้วย เขาจะให้ทุนการศึกษานะ สนใจกันหรือเปล่า” เธอบอกไปตามความจริง
“ผลการเรียนไม่เท่าไหร่ แต่ใจรัก อยากไปญี่ปุ่นจะได้หรือเปล่า” เดชพูดเล่นยิ้มให้
“จริงเหรอ เธอมีพ่อแม่บุญธรรมเป็นชาวญี่ปุ่น” เอกวิทย์ถามอย่างสนใจ
“จริงสิ พ่อแม่บุญธรรมของฉัน ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ถ้ามีนักศึกษาวิศวโยธา หรือช่างไฟฟ้า หรือช่างก่อสร้างนี่... กำลังต้องการ หรือพวกเรียนคณะสถาปัตย์ก็ได้ พ่อบุญธรรมของฉันส่งเสริม และอาจจะให้เข้าทำงานในบริษัทที่ญี่ปุ่นด้วย”
“น่าสนใจที่สุด ผมเรียนช่างก่อสร้าง ผลการเรียนพอไปได้ แต่ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นนี่นะสิปัญหา”
“แล้วมีเงินเรียนภาษาญี่ปุ่นหรือเปล่าล่ะ ถ้าเรียนภาษาญี่ปุ่นสักปีให้พอมีพื้นฐานบ้าง น่าจะพอไปเรียนต่อที่โน่นได้”
“อย่างนั้นเหรอ ผมไม่มีปัญหาเรื่องเงินหรอก ชักอยากไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นซะแล้วสิ” เอกวิทย์บอก
“ถ้าอย่างนั้น เอานามบัตรของฉันไว้ ถ้าหากฉันไปอยู่ต่างประเทศ ให้ติดต่อกันทางอีเมล์นี่จะสะดวกที่สุด” เพชรน้ำหนึ่งยื่นนามบัตรให้ เอกวิทย์รับมาดู
“โอ้โฮ นามบัตรนี่... มีสามภาษาทั้งไทย อังกฤษ และญี่ปุ่น”
“ขอนามบัตรพี่บ้างสิ ตั้งแต่เจอกันมา หนึ่งยังไม่เคยให้นามบัตรพี่เลย พี่อยากเก็บไว้ดูเล่น” ยุติขอบ้าง
“เอ้า นี่ค่ะพี่ยุติ” เธอส่งให้
“แล้วเบอร์มือถือของหนึ่งล่ะ ไหน? ไม่เห็นมี” เขาถามแปลกใจ
“หนึ่งไม่มีมือถือ ไม่ชอบใช้ ใช้แต่โทรศัพท์บ้านกับอีเมล์” เธอตอบเขา หลังจากนั้นทุกคนคุยสัพเพเหระเรื่องสัพเพเหระอีกเล็กน้อย ก่อนเพชรน้ำหนึ่งจะขอตัวกลับและแวะไปจ่ายค่ารักษากับทางโรงพยาบาล
..........ระหว่างทางเดินมาที่ลาดจอดรถของโรงพยาบาล
“หนึ่งนี่แปลกนะ ไปแสดงตัวว่ามีผัวแล้ว ไม่อายเขาบ้างเหรอ มีแต่ผู้หญิงเขาอยากบอกคนทั่วไปว่าเป็นโสด ขนาดมีลูกผัวแล้วบางคนยังชอบโกหกว่าเป็นโสดเลย พี่เคยเจอมาแต่แบบนั้น แบบหนึ่งนี่พี่เพิ่งเคยเจอ”
“ดับความหวัง ไม่ให้ผู้ชายคนไหนคิดอยากจีบหญิงมีผัวแล้ว ตัดปัญหายุ่งยากวุ่นวายใจ”
“กลัวผู้ชายมาจีบว่างั้นเถอะ? ผู้ชายที่เป็นคนดีถ้าเขารู้ว่ามีผัวแล้วเขาคงไม่จีบหนึ่งแน่นอน ยกเว้นพวกไม่สนไม่แคร์หรือไม่ก็พวกหื่นกระหาย พวกนั้นไม่สนใจหรอกว่าผู้หญิงจะมีผัวหรือไม่ แค่สวยถูกใจยังไงต้องโดน... หนีไม่พ้น” เขาแค่พูดลอยลม ไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่าตัวเธอเท่าไหร่นัก
“ผู้หญิงแบบหนึ่ง ไม่มีวันโดนชายชั่วคนไหน มาคุกคามทางเพศได้หรอก”
“นั่นสิ แบบหนึ่งคงไม่มีใคร รู้สึกอยากจะคุกคามหรอก ไม่เห็นน่ารักเลย”
“นี่... พี่ยุติ หนึ่งสวยย่ะ”
“สวยสู้แฟนพี่ไม่ได้หรอก” เขาแกล้งพูดข่ม
“อืม... อาจจะจริง แต่อีกอย่างที่บอกว่าไม่มีผู้ชายมาทำอะไรหนึ่งได้เพราะหนึ่งมีอำนาจบารมีมากมาย และเป็นใหญ่เหนือผู้ชายทั้งปวง พร้อมทั้งเตะต่อยให้น็อกได้ด้วยศิลปะการป้องกันตัวแม่ไม้มวยไทย”
“งั้นเหรอ เก่งจริงนะ เหมือนจะน่ากลัว” ยุติพูดแค่นั้น แล้วเข้ามายืนเคียงเทียบบ่าไหล่ “แต่... เตี้ยอย่างนี้จะเตะถึงเหรอ” เขาพูดล้อเล่น แต่เธอทำหน้าไม่เล่นด้วย
“ลองไหมล่ะ” เธอกล่าวท้าทาย
“ไม่ละ พี่ไม่ชอบพวกใช้ความรุนแรง มีแต่พวกชั้นต่ำ พวกสมองน้อย เขาถึงใช้วิธีรุนแรงกัน”
“นี่พี่ยุติ พูดอย่างนี้เหมือนหลอกด่ากันนี่... ว่าหนึ่งเหรอ? สมองน้อย” เธอจะหาเรื่องเขา
“เปล่า อยากจะบอกว่า... การป้องกันตัวเองจากการถูกคุกคาม ไม่เห็นต้องทำร้ายฝ่ายตรงข้าม แค่ไม่พาตัวเองไปลำพัง ให้ใครข่มขืนได้จะไปไหนมาไหน ให้มีคนที่ไว้ใจได้ไปด้วยอย่างที่หนึ่งเคยบอก ไม่ชอบไปไหนคนเดียว นั่นล่ะคิดถูกแล้ว อย่าประมาท และทำให้ได้อย่างที่พูด น่าจะปลอดภัยแล้ว”
“จริงของพี่ยุติ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปที่มืดเปลี่ยวตามลำพังหนึ่งถึงจ้างคนขับรถ”
“นั่นหนึ่งคิดได้รอบคอบแล้ว ว่าแต่คนขับรถคนนี้ หนึ่งไว้ใจเขาได้แน่หรือ”
“แล้วในสายตาของพี่ยุติ คิดว่าเขาน่าไว้ใจไหมล่ะ” เธอย้อนถาม เพราะอยากรู้ความคิดเห็นของเขา
“เขามีแฟนแล้ว ท่าทางรักแฟนมาก เคยคุยกันแล้วดูซื่อดีคงพอจะไว้ใจได้ในระดับหนึ่ง”
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ธ.ค. 2559, 14:12:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ธ.ค. 2559, 14:12:58 น.
จำนวนการเข้าชม : 980
| << ตอน 11 [2] | ตอน 12 [2] >> |
ไตรติมา 25 ธ.ค. 2559, 14:17:30 น.
อีบุ๊กรวมเล่มเดียวจบเป็นเรื่องยาวค่ะ ช่วยอุดหนุนดาวน์โหลดนะคะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฟรีอีบุ๊กดาวน์โหลด >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
อีบุ๊กรวมเล่มเดียวจบเป็นเรื่องยาวค่ะ ช่วยอุดหนุนดาวน์โหลดนะคะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฟรีอีบุ๊กดาวน์โหลด >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ