รักนี้มีให้SALEs! [Based on true story]
เรื่องราวจากประสบการณ์จริง100%
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"

เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้

กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง

ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???

ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ

Tags: เซลส์แมน พริตตี้ สาวออฟฟิศ วัยรุ่น ธุรกิจ การตลาด

ตอน: -5-

-5-


สรุปหมดเงินไป 3,700 +ค่าน้ำมันรถ 500บ.



เสียเวลา 9.00 ถึง 5 โมงเย็น 8 ชั่วโมงสำหรับแต่งตัว ไม่ได้ค่ะ เท่าไหร่เท่ากัน ไม่ยอมให้ใครสวยกว่าอยู่แล้ววว...อึมมม...นังพริตตี้ ไม่รู้จักตูซะแล้ว


นึกขึ้นได้ ไม่ได้นัดเวลาแล้วจะไปยังไงเนี่ย โทรหาดีก่า
"พี่อยู่ไหนคะ จะไปกี่โมง"
"กำลังไป รอแป๊ป พอดีไปหาเช่ารถ" เข้าไปหมุนหน้ากระจกอีกรอบ ลืมอะไรไปอย่างวะนึกไม่ออก อ้อ! น้ำหอม ปืดดดด ทำไมมันไม่หอมเลยฟะ
ปืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปืดดดดดดดดดดดดดดด
อีกสักปืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ฉีดหลังด้วยเผื่อเดินตามหลัง ปืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ้าวว...ยกแขนดู ตายยยย!!! ลืมถอนนน ส่องดูใกล้ๆ
ช่างเหอะไม่ทันละ หนีบๆไว้คงไม่เห็น




เดินออกมาจากห้อง คนงานเดินสวนมา
"โหยย...พี่ สวยจัง กลิ่นไรอะพี่ ฉุนกึกเลย"
“อ้าว! นังนี่ปากแมวซะแล้ว เดี๋ยวโดนแบ็คคิก!" ออกมารอหน้าประตู
"พี่! ไปยัง ไหนรถล่ะ แล้วคนอื่นๆล่ะ?"
“อ้ออ...ไปเจอกันที่ร้านน่ะครับ แยกกันไป บางคนเค้าไม่ได้พักที่นี่"
"แล้วจะไปที่ไหนหรอคะ? แล้วนี่กระเป๋าไรหรอคะ?"
“อ๋อ กระเป๋ากล้องครับ เดี๋ยวเราไปตลาดคนเดิน หน้าวัดสิงห์กันก่อน แล้วค่อยไปทานข้าวที่ "ผาลาดตะวันลอน" เชิงดอยสุเทพ” เคยได้ยินค่ะแต่ไม่เคยมาเลย
"แล้วรถล่ะพี่ ไปคันไหน?"
“นี่ไง!” แป่ววววว...
"ฟีโน่ สีบานเย็น เช่ามาร้อยเดียวเอง มีหมวกกันน็อค 2 ใบ พร้อมเสื้อกันลมด้วย สีสวยดี” พูดแบบภูมิใจมาก ได้ของแถม
นึกในใจ ไรฟะ รู้จักกันมา 4 ปี พาออกเดทครั้งแรก ฟีโน่ สีบานเย็น!
เอาไงดี อุตส่าห์ไปทำผมมาเกือบสี่พัน จะยืมรถพ่อ ดีไหมนะ...ขี้เกียจตอบคำถาม
“ไปก็ไป ไปค่ะพี่”
“เอ้านี่! ที่คลุมผมก่อนใส่หมวก ผมจะได้ไม่ยับ" รับมาแบบงงๆ
“ใส่ไง?”
"อ้าว! ใส่ไม่เป็นอีก รวบผมแบบนี้แล้วใส่ ผมไม่ยับ แล้วเอาไอ้นี่มาคลุมที่แก้มกะปากไว้ ลองใส่หมวกจิ" เหลือแต่ลูกกะตา ใส่เสื้อด้วย
"อ้าว...ลงก่อนๆ อย่านั่งแบบเฉียง นั่งแบบคร่อมๆเลย เดี๋ยวตกเขา" อ้าว...เคยขึ้นแต่มอไซค์วินนี่หว่า



Go..Go G...ooo....
กลัวตกก็กลัว ลมก็เย็น น้าวว หนาว หลบลมซุกที่หลังพี่เค้า นั่งเกร็งไปตลอด 15 นาทีถึงสะพานนวรัฐ จอดเชิงสะพาน
“จอดไมพี่ ถึงแล้วหรอ?"
“เปล่า เราไปหาไรกินเบาๆแถวนี้ก่อน หิวกาแฟ"
ไปไหนไปกันค่ะ เลี้ยวซ้ายเชิงสะพาน เลี้ยวซ้ายอีกที เข้าซอยอีกนิด อยู่ขวามือ
บ้านใครฟะ จอดรถหน้าบ้าน กำแพงเป็นไม้เลื้อยๆๆ หน้าบ้านมีป้ายขาวๆ
"Love At First Bite" ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นร้านดัง เป็นมายังไงก็ไม่รู้ แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ พอตอนหลังมารู้ โหยย!!!
อายๆยังไงไม่รู้ แต่ก็รู้สึกดี



เดินเข้าไป ซ้ายมือโต๊ะน่ารักใต้ต้นไม้สีขาว ขวามือเป็นห้องแอร์ ด้านในสวนเห็นมีเด็กๆวัยรุ่นหลายคนกำลังถ่ายรูปนางแบบกันอยู่
“นั่งโน้นนน...ดีกว่าค่ะ ร่มดี ดูเค้าถ่ายแบบไปด้วย” อ้าว...กลายเป็นรีวิวร้านกาแฟไปซะงั้น


พี่เค้าสั่ง White Chocolate Cheesecake กะไรไม่รู้ เค้กใส่ในนมสดเป็นถ้วยๆแปลกดี แต่อร่อยชื่นใจดี
หมดไป สั่งเพิ่มอีก อร่อยดี งั่มมมม งั่มมมม ดูดม็อคค่าเย็น ปืดดดด ปืดดดด
ก็หิวนี่หว่า นั่งดูโน่น ดูนี่ มองกันไป มองกันมาไม่พูดไร
สักพักกลุ่มเด็กที่กำลังถ่ายรูป อยู่ก็มีคนเดินเข้ามาถามพี่เค้าว่า "พี่พานางแบบมาถ่ายรูปหรอครับ"
"เปล่าครับ มาทานกาแฟ เดี๋ยวจะไปละ"
"งั้นผมขอถ่ายรูปน้องเค้าได้เปล่าครับ"
"กำลังจะไปแล้วครับ" อ้าวว...ตอบแทนเราซะงั้น ไม่รู้ไง อยากเป็นนางแบบ หวงละจิ อิอิ



หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนเอารูป Candid นู๋มาลงในห้องกล้องพันทิปกะWEBกล้องที่เชียงใหม่
แต่ Mail ให้เอาออกไปล่ะค่ะ แล้วบอกเค้าไปว่า ให้ไปหัดถ่ายเยอะๆค่อยเอามาลง ฝีมือห่วยมากๆๆ55…




ช่วงนี้จำได้ละเอียดเลยค่ะ ผ่านมาห้าปีละ ยังประทับใจอยู่เลย
ถ้าวันไหนหงุดหงิดก็นึกถึงเรื่องนี้ค่ะ ‘รมณ์ดีขึ้นเยอะ



เช็คบิลเข้าห้องน้ำก่อน กะว่าจะไปเติมลิปซักหน่อย ห้องน้ำน่ารักดีค่ะ
เดินเข้าไป มีเสียง ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆ จ๊ออกกกก ปูดดด ๆๆๆๆๆ ใครฟะเยี่ยวดังโคตรร เจือกตด ยาวววเลย
ยืนเติมลิปซักพัก ประตูเปิดมา อ้าววว...น้องนางแบบตะกี้นี่เอง
เดินออกมา ยิ้มให้แบบเขินน อ้าวว...มือก็ไม่ล้าง สงสัยอาย
นึกในใจ อายทำไมวะเรื่องธรรมชาติ ตูก็เป็น ตดดังก่าอีก



นึกขึ้นได้
อ้าวตายลืมเรื่องสำคัญ กะว่าจะโชว์นมสักหนึ่งShot ลืมเลยย...เดี๋ยวหาจังหวะใหม่
ทำธุระเสร็จเดินออกมา ใส่เสื้อ ใส่ที่คลุมหัว ใส่หมวก โหยย...หลายขั้นตอน
Go...



ข้ามสะพานนวรัฐ ตรงมาเรื่อยๆ เข้าคูเมืองรอบใน ลัดเข้าซอย ไปมาเข้าซอยไปเรื่อยๆ จอดรถ เอี้ยดดด...คนเพียบบบ
จอดรถในวัด ถอดเสื้อคลุมออก โหยย...หนาวว่ะ! ขนลุกขึ้นเป็นเม็ดๆเลย เสื้อไม่มีแขนซะด้วย สมน้ำหน้า เจือกอยากโชว์ ต้องอดทน
ฟ้ายังไม่มืด เห็นพี่เค้าเดินไปเดินมารอบๆโบสถ์วัดสิงห์ เอากล้องส่องไปมา เดินไปไหว้พระด้วยกัน นั่งอธิฐานใกล้ๆกัน


เดินออกมา หยอดสักดอกดีกว่า
"พี่อธิษฐานว่าไงหรือคะ?"
พี่ตอบ "อยากรู้หรอ? ห้ามโกรธนะ จริงๆนะ ฟังดีดีนะ "ขอให้เกิดขาติหน้าพบกันเร็วกว่านี้"
นู๋กรี๊ดดดดดด ช็อคคคคค เดินไปไหนไม่ถูกเลย น้ำตาซึมๆไหลมาเอง งง ไม่เข้าใจความหมาย
รู้สึกตัว อ้าวหายไปไหนละ ไม่น่าหยอดเลยตูโดนสวน น็อคเลยย ฝากไว้ก่อน...
อื่มมมม…ชะเง้ออ...หา ไปไหนฟะ
เอ้ยย! หายไปไหน? เดินหา ตายละ! ไม่เคยมาซะด้วย คนก็เยอะ



เดินหาสักพัก เจ็บนิ้วเท้าจังงง...รองเท้านังอิ๋วทำพิษ ก้มดูพองเลยย...ไรฟะ! เดินเป๋ เดี๋ยวโทรหาดีกว่า
“พี่คะ อยู่ไหน?”
“...แป๊บนึง ยืนรอตรงนั้นล่ะ” วางสายตืดดดด ยืนโดดเดี่ยว ไปไหนของมันวะ โมโหแล้ววว โมโห โมโห โมโหหโว้ยยย



คอยดูนะ ถ้ามาจะอาลาวาด แป่ววว...มาละ
"เอ้านี่! ซื้อรองเท้าแตะมาให้ เห็นเดินกะต๊อกกะแต๊กตั้งแต่อยู่ในร้านกาแฟละ ซื้อใหม่หรอรองเท้าสวยดีนะ วันหลังกัดมันก่อนนะ"
”เอาใส่ซะ สวยดีนะ เข้ากับกางเกงไม่เชยหรอก"
นึกในใจ โหยยย...อาไรวะ ด่าไม่ลง เจ็บต.รองเท้าก็ลอยมา สวยดีพอใส่ได้ ค่อยๆถอดรองเท้าออก
"โหยย...แดงเลย พองด้วย เจ็บมากไหม?"
"เจ็บจิ ถามได้"
แล้วเค้าก็เอารองเท้านังอิ๋วใส่ถุงหิ้ว มือขวาประคองกล้อง มือซ้ายหิ้วรองเท้า เออออ สม หิ้วรองเท้าซะให้เข็ด
แล้วนั่นถุงอะไรอีกใบ ช่างเหอะ
"เดินไหวไหม"
"ค่ะไหวๆ "




ที่จริงก็ไม่เจ็บอะไรแล้วหรอกค่ะ
แต่ทำเป็นสตอฯ... ไปยังงั้นล่ะ คิดแล้วก็ให้รางวัลสักนิดดีกว่า
ทำเป็นก้มๆแล้วโชว์นม ก้มหน้าา เสยผมแบบ XX สะบัดนิดๆ ตามที่ซ้อมมา นี่....


ชำเลืองมองเค้านิดๆ คิดในใจ
เห็นป่าววะ ดอกนี้...ให้รางวัล 2 ดอก
ฮิ้ววว...สำเร็จป่าววะ…เดี๋ยวเดินนำหน้าโชว์ตูดซะหน่อย 5555+


เดินดูสักพักตื่นตาตื่นใจ เพราะกทม.ไม่มี พวกของทำมือเยอะดีค่ะ
คนเยอะอะค่ะ ต้องเดินเรียงๆกันไป ถูกใจค่ะอยากซื้อหลายอย่างเลย น่ารักทั้งนั้น กะว่าไว้ วันหลังมากะนังอิ๋วค่อยซื้อ ตอนนี้เดินดูไปก่อน


เดินเพลินดีค่ะ หยุดหน้าร้านขายน้ำ ดูดชาเขียวดีก่า ร้อนและคนเยอะ ข้างๆเป็นร้านขายสตรอเบอร์รี่ ลูกเบ้อเริ่มม
"เอาสตรอเบอร์รี่ใส่แก้ว พริกเกลือเยอะๆครับ" อ้าว...อีตานี่เดาะกิน สตรอเบอร์รี่
"อะ...พี่ซื้อให้ กินด้วยกัน หวานดีนะ หวานกว่ากทม. กินกับพริกเกลือหย่อยยย..." แล้วก็หยิบเข้าปากทั้งลูก เคี้ยวตุ้ยยยยย


คิดในใจ แขวะตูป่าววะ กินก็กิน หวานจริงๆด้วย หย่อย ...ยยย
หยิบมาทั้งแก้ว ดูดด จุ่บบบ กิน กิน กิน กินคนเดียว กลัวแย่ง อ้าวหมดละกินคนเดียวเลย ดูดชาเขียววต่อ เดินไปดูดไป
หยุดอีกทีหน้ารถขายแมลงทอด
"ซื้อหนอน 30 บาทครับ"
แล้วรู้ได้ไงว่าตูชอบกินหนอนฟะเนี่ย กะจะบอกว่า 30 บาทไม่พอหรอกต้อง 50
แต่...ไม่เอาดีก่า ฟอร์มออดอ้อนเป็นลูกคุณหนูดีกว่า เลียนแบบซีรีย์เกาหลี ถ้าใครชอบดูซีรีย์เกาหลีให้สังเกตนะคะ


นางเอกทุกเรื่องเวลาพูดกะพระเอกจะพูดว่าขึ้นต้น "พี่คะ...พี่คะ" อย่าลืมทำเสียงกระแดะๆ ลงท้ายคำว่า "คะ" ด้วย
อันนี้ชอบส่วนตัวค่ะ จำไว้ใช้เวลาออดอ้อนค่ะ อิอิ


นู๋ : “พี่คะ...ยี้ๆๆๆ กินหนอนด้วย สกปก”
พี่ : “ลองดูครับ มันๆดี มีแคลเซียม มันอยู่ในไม้ไผ่ ไม่สกปกหรอก แล้วหยิบหนอนกิน กุ๊บๆ กุ๊บๆ”
นู๋ : “พี่คะ...ไม่ลองนะคะ ไม่กล้า”
พี่ : “ครับ” แล้วหยิบหยิบหนอนกินอีก ไอ้เราก็อยากกินดันมาเคี้ยวยั่ว
นู๋ : “พี่คะ...อร่อยไหมคะ กินน้ำไหมเดี๋ยวติดคอ” หยอดอีกสักหน่อย
พูดเสร็จเปรี้ยวปากอยากกินหนอนมั่งโว้ยยย ไม่น่ากระแดะเลยตู อดหนอน ตัวอวบๆ ซะด้วย
พี่ : “ฝากถือถุงก่อน ขอถ่ายรูปแถวนี้นิดนึง” ยื่นถุงหนอน ถุงผ้าอะไรไม่รู้ ถุงรองเท้า ให้ถือ


ระหว่างยืนรอถ่ายรูป เดินไปเดินมาแถวนั้น แอบกินหนอนดีก่า สองสามตัวคงไม่เป็นไร กินไป กุ๊ป กุ๊ป กุ๊ป อื่มมม...อวบดี หนอนแถวนี้ กุ๊ป กุ๊ป
กินจนเพลิน อ้าวว! เหลือไม่กี่ตัว ซวยละตู เอาไงดี นึกออกละ.....
กินให้หมด แล้วบอกว่าทำหล่นดีกว่า กุ๊ป กุ๊ป กุ๊ป หมด! มองซ้ายมองขวา ไม่มีใครเห็น โยนถุงนี่แน่ะ เหยียบไว้... ่



ดูดชาเขียวแก้ติดคอ ปืดดดดดดด...หมด
อมโบตันมิ้นท์บอล 3 เม็ดพร้อมกันแก้ปากเหม็น จ๊ากก!...เผ็ดๆๆๆ
สักพักพี่เดินมา "ไปเถอะ วัดสิงห์เปิดไฟละ กำลังสวย เอาถุงมาถือเอง อ้าวแล้วหนอนละ"
นู๋ : “พี่คะ....นู๋ทำหล่นไปแล้ว เด๋วนู๋ซื้อให้ใหม่นะคะ”
พี่ : “หรอ...ไม่เป็นไร แล้วหล่นไหนละ?”
นู๋ : “พี่คะ....มันหล่น หมามันคาบไปแล้ว...”



รีบเดินจ้ำกลับไปหน้าวัดสิงห์ พี่เดินนำหน้า เราเดินตามหลัง โคตรเร็วเลย จ้ำๆๆๆ


อุ้ยยย! เพิ่งเห็นตูดพี่เค้าสวยดี หมับๆๆๆๆ...โรคประตัวกำเริบ ชอบดูตูดผู้ชาย... วุ้ยยย...หยิวว!
พี่ : “รอที่รถก่อนนะเดี๋ยวถ่ายรูปโบสถ์ก่อน แสงสวยมาก เห็นไหม พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า เป็นช่วงทไวไลท์ สวยมากๆๆ”
นู๋ : “พี่คะ เดี๋ยวนู๋ถือของให้ ตามสบายค่ะ” ตอนแรกไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ช่วงนั้นยังไม่เคยหัดถ่ายรูป ตอนนี้รู้แล้วคะแสงช่วงเย็นๆพระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าแสงจะสวยมากๆค่ะ



ระหว่างรอนึกในใจ แล้วไม่เห็นถ่ายตูเลยยย แล้วนี่ถุงอาไรวะ แอบดูหน่อย ซื้อมาทำไมเนี่ย ผ้าคลุมไหล่ ผืนเบอร์เริ่ม สวยซะด้วย สงสัยซื้อไปฝากนังพริ้ตตรี้แน่ๆ...
พี่เดินมาบอก...ไปต่อได้แล้วครับ
ใส่ที่คลุมผม ใส่เสื้อ ใส่หมวกซ้อนท้าย Gooooooo




ลัดเลาะออกจากซอย ข้ามสะพานคูเมือง ผ่านอาบอบนวดไรไม่รู้ตัวใหญ่ๆ จำมะได้หัวมุม ตรงไปทางดอยสุเทพฯ ผ่านหน้า มช. คนเพียยยยบ ของกินเพียบ


รถมอไซค์จอดกันเป็นแถว โหยยย...หนาววว สุดยอดเลยย! มือเย็นเจี๊ยบเลย
เกาะเสื้อพี่ไว้เน้นเลยกลัวตก จอดรถหน้าสวนสัตว์
“จอดทำไมพี่ ถึงแล้วหรอ?”
พี่ : “ไปดูหมาก่อนไหม...”
นู๋ : “หมาอาไร ไม่เห็นมีเลย?” งงงง ค่ะงง
พี่ : “หมาแพนดี้ไง!” หัวเราะคนเดียวว 5555 ??
แป่ว แป่วววว แป่วววว โหยยย คิดได้ไงฟะ โคตระฝืด...เลย เอ้า! ช่วยรับมุขแก้เก้อละกัน
นู๋ : “55555 พี่เนี่ยยยยย ตลกดี!” สตอฯอีกแล้วตู



ขับรถตรงไปขึ้นเขา ไหวไหมเนี่ย มืดๆซะด้วย กลัวก็กลัว ระหว่างทางก็นึกสงสัยว่า เอ๊ะ ทำไมพี่เค้าถึงรู้ทางดีจริงๆ? ไม่หลงเลย ชำนาญทางมากๆ ไม่กลัวเลย สงสัยๆๆๆๆ


ปืดดดด ปืดดดด จอดตรงนี้ล่ะ แล้วเดี๋ยวเดินขึ้นบันไดไป มีรถมอไซค์จอดอยู่ 5-6 คันเห็นจะได้


มองไปทางขวามือ โหยยย...สวยจังงง เป็นหน้าผา เห็นไฟระยิบระยับ
โหยย...เย็นๆๆๆๆ ขนลุกเป็นหนังไก่เลย
พี่ : "เอานี่ผ้าคลุมกันหนาว ซื้อมาตะกี้ ดึกๆหนาวกว่านี้อีก โน่นตรงโน้น แสงไฟตรงนั้น เห็นทั้งเมืองเชียงใหม่เลย ไปขึ้นไป ร้านอาหารอยู่ข้างบน"
นู๋ : “ขอบคุณค่ะ ข้างบนมีน้ำตกด้วยหรือคะ? ได้ยินเสียง" รับผ้าคลุมมาแบบว่าง่าย ไม่ต้องเล่นมุขละ นงนมก็ไม่โชว์ละ หนาววว


ระหว่างคุยไปก็มองไปรอบๆ สวยมากๆค่ะ กลัวตกบันไดจัง ตื่นเต้นตื่นเต้น ขึ้นมาถึง โหยยยย...



เด็กหญิงกมลชนก
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2554, 12:16:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2554, 12:16:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 1819





<< -4-   -6- >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account