รักนี้มีให้SALEs! [Based on true story]
เรื่องราวจากประสบการณ์จริง100%
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
Tags: เซลส์แมน พริตตี้ สาวออฟฟิศ วัยรุ่น ธุรกิจ การตลาด
ตอน: -6-
-6-
ซ้ายมือเป็นโต๊ะอาหาร มีน้ำตกด้วย น้ำตกจริงๆค่ะไม่ใช่สวนหย่อมมมม
วุ้ยยยย...ขวามือเป็นทางเข้าร้าน ริมข้างๆเป็นหน้าผา เห็นทั้งเชียงใหม่เลย เปิดไฟระยิบระยับ
อากาศก็ดี โอยยย...อยากอยู่บนนี้ทั้งคืนจังง
พี่ : "วันนี้ เป็นวันข้างแรม สักสามทุ่มจะเห็นดาวเต็มท้องฟ้าเลยนะ"
เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ แบบเหมือนฝันเลย ซื่อร้าน "ผาลาดตะวันรอน" ค่ะ
ปกติจะเข้าแต่ผับแถวรัชดา ตอนเรียน ก็ RCA หรือไม่ก็หมูกะทะ
พี่ : “ไปครับ เชิญด้านใน จะเข้าห้องน้ำก่อนไหม ทางโน้นครับ”
นู๋ : “โหยย...รู้ใจไปหมด ค่ะเข้าห้องน้ำก่อน เข้าไปรีบดึงกางเกง พร้อม bikini ที่เข้าวินอยู่ ลงพร้อมกันทันที พรืดดด…ยางยืดขาดป่าววะ
เพราะปวดมาก เสียงกระทบดังมาก ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีใครอยู่ข้างนอกป่าววะ ช่างมันเถอะ ปวดมาก ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮ้อออ...อ้าววว! ไม่มีทิชชู่ เอาไงฟะ หันซ้ายหันขวา รอหยดสักพัก ช่างเหอะ กดน้ำ รีบออกมาล้างมือ เติมปาก โบ๊ะแป้ง Root บางๆ
คลุมผ้า ซ้อมเสยผมอีกนิด หมุนตูดซ้ายหมุนตูดขวา กางเกงเลอะฉี่ตัวเองป่าววะ ไม่มี
นึกทบทวนในใจ พี่มันรู้ที่แบบนี้ได้ไงฟะ รสนิยมแบบนี้แต่ก่อนไม่มีนี่หว่า พาไปแต่ละที่ สุดยอดขั้นเทพทั้งนั้นเลย แล้วเนี่ยยย เทคแคร์ตูรู้จักหวะไปหมด ขั้น....เทพ....เลยนะเนี่ย.....
สงสัยคิดจะซั่มตูซะแล้ววว ต้องระวังตัวละตู เดี๋ยวออกไป สั่งน้ำมะนาวเปรี้ยวๆ เตรียมไว้ก่อน แล้วขอทั้งลูกเก็บไว้ มีอะไรก็รีบกิน อื่มมม...ป้องกัน ป้องกัน! (น้ำมะนาวเปรี้ยวๆ ป้องกันยาปลุกเซ็กส์ได้จ้าาา)
ตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง มีคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา อ้าววว...นังพริตตี้นี่เอง
นังพริตตี้ : ยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะพี่นู๋ วันนี้สวยจังนะคะ จำไม่ได้เลยย ใส่น้ำหอมซะฮ้อมม หอม แล้วยี่ห้อไรคะ ขอยืมดูขวดหน่อยนะคะ”
“หนูชื่อมิ้นท์นะคะ อีกหน่อยเราอยู่ทีมเดียวกันค่ะ มิ้นท์เป็นลูกน้องพี่ค่ะ” แล้วก็ บลาาาาาา
นู๋ : รับไว้แบบ งงๆ “ค่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ” ไม่ให้ยืมน้ำหอมโว้ยยย เดี๋ยวกลิ่นเหมือนตู ความลับที่ไม่ควรเปิดเผยวะน้อง 5555 “งั้นพี่ไปก่อนนะคะ”
กำลังจะเปิดประตูออกไป มีคนเข้ามาอีก
“อ้าวว! คุณกมลชนก” ชื่อจริงนู๋เอง
“โหยย...สวยจังจำไม่ได้เลยย...” นึกในใจใครวะคุ้นๆ อ้อออ…รองประธานบริษัทฯที่สัมภาษณ์เรานี่หว่า แล้วมาทำไมวะเนี่ย สงสัยมาหมดบริษัทฯเปล่าวะงงง
นู๋ : “คะ” สวัสดี ยกมือไหว้ “ขอบคุณค่ะ พี่ก็สวยนะคะ จำไม่ได้เหมือนกัน สบายดีเปล่าคะ?” ทักทายตามมารยาทที่รวดเร็วที่สุด
รองประธาน : “ค่ะ เชิญที่โต๊ะเลยนะคะ ท่านประธานกำลังมา ผู้บริหารท่านอื่นมาหมดแล้ว”
ฮึ! อาไรฟะ ฟังไม่ชัดดด ประธานอาไร แล้วผู้บริหารไหนกันนี่ ตูยังไม่ได้ไปเริ่มงานเลย อาไรวะ แล้วนี่ พ่อตัวดีไม่เห็นบอกสักคำ
นี่ถ้ารู้ก็คงไม่มาหรอก นึกว่าจะมาสวีท อุตส่าห์เตรียมมาเต็มที่.....
โหยยย...ออกไปจะ อา. ละ. วาดดดดด... โมโห โมโห โมโห อีกละ
ระหว่างยืนงง เสียงปู้ดเบาๆมีกลิ่นโชยยมา ว้ากก!! ไม่ไหวละ
ใครแม-ร่งตดวะ โคตรเหม็นเลย สามคนมองหน้ากันไปมา...ไปดีกว่า
นู๋ : "ขอตัวก่อนนะคะ ไม่ไหวล่ะค่ะ เหม็นค่ะ" แล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำ
เดินก้มหน้าก้มตาแบบ โมโหมากๆ อ้าววว...เลี้ยวผิด หันหลังกลับ เดินโมโหโมโห
เอาไงดี หลอกมาทำไมฟะ ใครวะยืนขวางทาง ชนแม่นมมเลยย ผั่วววะ ชน
ไม่ขอโทษ มีอาไรป่าว เจือกยืนขวางทำไม พาลโว้ยย พาลล
“นู๋ นู๋ จะเดินไปไหน” หันไปดู อ้าวว...ชนพี่เค้านี่หว่า
“เชิญทางนี้ครับ ห้องนี้” ยืนกัดฟันมองหน้าแบบไม่รู้จะพูดไร พูดไม่ออก แล้วนี่ไปเปลี่ยนชุดมาเมื่อไหร่ถึงว่าจำไม่ได้
เดินเข้าไปในห้องจัดโต๊ะแบบตัวU เต็มห้องแบบประชุมเต็มรูปแบบ มีคนนั่งในนั้นเต็มไปหมด ระหว่างเดินเข้าไปนั่ง มีสาวสวยๆห้าคนเดินเข้ามาสวัสดีค่าาาาาาพี่นู๋ ยกมือรับไหว้แบบงงงง ใครกัน?
ต่างคนต่างแย่งกันแนะนำตัว ชื่อนั่น ชื่อนี่ จำไม่ได้ เป็นลูกน้องพี่นะคะ เอ้ออ ค่ะค่ะ ยินดีที่รู้จักทุกคนค่ะ
เดินเข้าไปนั่งแบบงงๆ ทำหน้าไม่ถูก ทุกคนในโต๊ะสิบกว่าคนมองมาที่เราคนเดียว ใครมั่งฟะเนี่ย
เรานั่งคนที่สองซ้ายมือจากพี่เค้า หัวมุมตรงตัวUเว้นไว้สามที่ สงสัยที่นั่งประธาน คนทางซ้ายมือเป็นผู้หญิง ท่าทางใจดี แต่งตัวทันสมัย มาคุยด้วยย เรียกเราคุณทุกคำ
เห็นทุกคนคุยกันเบาๆ หน้าตาเอาจริงเอาจัง เอกสารวางบนโต๊ะ อาไรวะ นี่มัน เกือบ 2 ทุ่มละ แล้วมันมาทำไรกันฟะเนี่ย แต่ดูพี่เค้าสบายๆ ไม่เห็นมีเอกสารไรเลย มีแต่ไดอารี่เล่มเดียว สังเกตดูแต่งตัวดูดีเฮะ มาดไม่เหมือนก่อนเลยย ดูดีกว่าคนในห้องอีก
แถมท่านั่งยังแบบ พูดไม่ถูกค่ะ ไม่เหมือนก่อน แบบดูมีความมั่นใจตัวเองมากๆ เลย ไอ้เราก็เกร็งๆ โกรธก็โกรธ ไม่อยากพูดด้วยเลย
แล้ว ตอนนี้ "ท้องร้องแล้วด้วยยย เมื่อไหร่มันจากินกันสักทีวะ มีแต่น้ำเปล่า เซ็งวุ้ยยย...เริ่มหิวละ!"
หันไปมองอีกที ไดอารี่ของพี่เค้าคุ้นๆนะ
ของเรานี่หว่า ที่เคยให้ไว้ตอนต้นปี ดูอีกที ใช่ด้วยย!!
สักพักมีคนแก่ๆเดินเข้ามาแต่ก็ดูดีเฮะ ผมขาวแต่ยังสมาร์ทมาก
ทุกคนเงียบบ แล้วก็ทักทายทุกคน แล้วหันมาที่เราแล้วกล่าวคำขอโทษเราว่า "ทางบริษัทฯขอขอบคุณกมลชนกด้วยที่เสียสละเวลามา”
แล้วก็ บลาาาา จำไม่ได้ละ อื่มมม...ค่อยยังชั่วหน่อย ดีเฮะ ให้เกียรติมากๆ แน้ะ... รู้จักชื่อเราด้วย รู้สึกดี ลงทุนดี พามาประชุมนอกสถานที่ น่าสนุก
คือเรื่องของเรื่อง งานนี้ทาง Supplier อะไรสักอย่าง เป็นสปอนเซอร์ ตอนเช้าที่นี่ประชุมเลี้ยงข้าวตัวแทนจำหน่ายเขตภาคเหนือทั้งหมด แล้วแบบในงานก็แนะนำผู้บริหารที่เกี่ยวข้องกับลูกค้าทั้งหมดมาพบเพื่อให้ทราบปัญหาเอาไปแก้ไข วางแผน อะไรประมาณแบบนี้ละค่ะ แล้วตอนกลางคืน ก็เลี้ยงข้าวผู้บริหารไปในตัว แต่ประชุมนี่ เป็นอะไรที่ฉลาดมาก โคตรคุ้มเลย ไม่ให้มาเที่ยวฟรีๆ
ก็มีผู้บริหารเข้าใหม่ 4 คนก็ได้มาด้วย แต่เรานี่ตัวแถม แบบอยู่แถวนี้เลยได้มา นึกๆนี่ตูยังไม่เริ่มงานแต่เอามานั่งก่อน...โคตรร...เลยย
ที่จริงบริษัทฯไม่ได้ออกสักบาทเดียว แต่ได้งานด้วยย แล้วแถมไปคุยได้ Image ด้วยว่าพาผู้บริหารประชุมเชียงใหม่ แถมคนยังไม่เริ่มงานก็ต้องมาด้วย อันนี้ในมุมบริษัทฯ ถ้าในมุมของพนักงานถ้าจะพูดแบบให้ดูดี ก็ได้มาทำงาน ได้ประสบการณ์เพิ่ม แล้วก็ได้พบปะกินข้าวเพื่อเพิ่มความสามัคคี ได้นู้นได้นี้ แล้วแต่จะคิดให้ดูดี
แต่ในมุมนู๋ ตูหิวข้าวแล้วโว้ยยยยยย ตูอยากนั่งดูดาว ดูวิวโว้ยยย
แล้วทุกคนก็ต้องแนะนำตัวทีละคน บอกชื่อ บอกประสบการณ์ บอกการศึกษา บอกว่ามาทำไรตำแหน่งอาไร เพราะมีคนใหม่ห้าคนรวมนู๋ด้วย
บรรยากาศ กำลังจะเริ่ม มาคุค่ะ
เราแนะนำตัวคนแรก ไรวะ คนแรกเลยย สบายมาก จิ๊บๆๆ
พอมาถึงตำแหน่งผช.ผจก.ฝ่ายขาย แล้วเจือกมีคนหัวล้านๆ หน้ามันๆ อ้วน ลงพุง เจือกมาถามแล้วทำหน้าทะเล้นๆ ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเป็น ผจก.ฝ่ายบุคคลคนใหม่มาไม่ถึงเดือน ถามว่าผช.ใครครับผมหรือเปล่า เราก็ตอบไป "ไม่ทราบค่ะ" แล้วทุกคนก็หัวเราะหึๆๆๆ ไอ้หัวล้านหัวเราะดังสุด ตั้งตัวไม่ถูกเลยย โดนซะแล้ว
แล้วพี่เราก็ขออนุญาตพูดมั่ง
"คุณ...(ตาหัวล้าน)...ถามแบบนี้ต้องการอะไรหรอครับ? คุณก็รุ้ว่าน้องเค้าก็อุตสาห์เสียสละเวลามา แล้วเค้าก็ยังไม่เป็นพนักงานของเราด้วย เห็นคุณหัวเราะดังๆนี่เยาะเย้ยคนอื่นแบบนี้ ผู้บริหารที่ดีเค้าไม่ทำกันนะครับ ขนาดพนักงานธรรมดา น้องๆผม ยังรู้มารยาทเรื่องนี้เลย ผมว่าคุณควรจะขอโทษน้องเค้านะครับ แล้วกรุณาพิจารณาตัวเองนะครับ พนักงานเค้ายังรู้ แต่ผู้บริหารอย่างคุณไม่รู้ คงไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้นะครับ"
โหยยยย...พี่เราเปลี่ยนไป สะใจว่ะ!
แล้วนี้ปากโคตะรระจัดเลย ไม่เคยเห็นแบบนี้ที่บริษัทเก่าเลย
โหยย ทุกคนเงียบสนิท....
เอาแล้ว...ตูเป็นเหตุ บรรยากาศมาคุ ตาหัวล้านนจ๋อยยยสนิท หน้ามันแผล็บกว่าเดิม สังเกตหน้าประธานเจือกนั่งยิ้มๆ ดีใจพนักงานตีกัน
พวกเด็กๆ สาวๆ ที่นั่งอยู่โต๊ะอีกข้างๆ ชูไม้ชูมือ หัวเรากันคิกคักๆๆๆ
หันไปมองพี่เรา หันมาสบตากัน ปิ๊งๆๆๆ เจือกยักคิ้วให้ ไรวะ เค้าครียดกันเจือกทำหน้าทะเล้น สงสัยสะใจด่าคนได้
เอ้าคนต่อไป ทีนี้ไม่มีใครถามไรกันเลยยย มาถึงพี่เรา
ชื่อ-นามสกุล...การศึกษาป.ตรี...วิทย์คอม+บัญชี +MBA Maketing
เอ้ยยยย!!! ไรฟะสามปริญญา ไม่เคยเห็นบอกเราเลยย จำได้ว่าจบปวส.นี่หว่า แถมจบรัฐบาลหมดด้วย
หลอกตูอีกละ ตำแหน่งผจก.ฝ่ายขาย National
โหยยย งง งง ไม่เคยบอกเราเลย แม่นมม...แค้นนนนนนนน
หลอกเรามาได้ตั้ง 4 ปี ทำไมผู้ชายคนนี้ไม่เคยบอกเราเลยย ปิดไว้ทำไม?!
นั่งนึกอยู่คนเดียวไม่สนใจใคร นั่งจมูดฟืดๆๆ เหมือนจะร้องไห้ นั่งไม่สนใจ Present อีกเลย คิดอย่างเดียวว่าทำไมไม่บอก สับสน...
หันไปมองหน้า นั่งเขียนไรไม่รู้ นั่งมองไปนอกหน้าต่าง เหม่อลอย
สักพักอะไรมาสะกิดแขนวะ? หันไปดู
บนสมุดโน้ตพี่เค้าแอบวางบนตัก ปั้บบบ! อาไรวะ? ค่อยๆมองซ้ายมองขวา แอบอ่านกลัวคนเห็น เขียนว่า "วันนี้สวยมากๆครับ น่ารักเหมือน อากิโฮะ ยูชิซาว่า...กำลังPresentละ ขอกำลังใจหน่อยนะ"
ใครวะ...ดาราญี่ปุ่นหรออ เขินนนว่ะ กลัวคนเห็น
แล้วนี่ตื่นเต้นนน...เล่นไรวะ? มือสั่นเลย กลัวคนเห็น
แล้วมาชมอาไรวะตอนนี้ บ้าป่าววะเนี่ย! แล้วตอบไงดี บ้าจริงๆ
เลยแอบเขียนไปว่า "จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ" มองซ้ายมองขวา ส่งพุ้ฟฟฟ! ตื่นเต้นว่ะ เล่นไรไม่รู้ ใจเต้นตึกๆ ลืมหิวเลยตู
หันมายิ้มทำหน้าตายๆ ตูไม่น่าเขียนเล้ยยย แล้วนี่จะคิดยังไงกะตูฟะ?
(มารู้ทีหลังว่า อากิโฮะ ยูชิซาว่าเป็นดาราหนัง AV ญี่ปุ่นอะ ก็น่ารักจริงๆดูหนังของเธอด้วยย...สุดดยอดดดด!)
ซ้ายมือเป็นโต๊ะอาหาร มีน้ำตกด้วย น้ำตกจริงๆค่ะไม่ใช่สวนหย่อมมมม
วุ้ยยยย...ขวามือเป็นทางเข้าร้าน ริมข้างๆเป็นหน้าผา เห็นทั้งเชียงใหม่เลย เปิดไฟระยิบระยับ
อากาศก็ดี โอยยย...อยากอยู่บนนี้ทั้งคืนจังง
พี่ : "วันนี้ เป็นวันข้างแรม สักสามทุ่มจะเห็นดาวเต็มท้องฟ้าเลยนะ"
เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ แบบเหมือนฝันเลย ซื่อร้าน "ผาลาดตะวันรอน" ค่ะ
ปกติจะเข้าแต่ผับแถวรัชดา ตอนเรียน ก็ RCA หรือไม่ก็หมูกะทะ
พี่ : “ไปครับ เชิญด้านใน จะเข้าห้องน้ำก่อนไหม ทางโน้นครับ”
นู๋ : “โหยย...รู้ใจไปหมด ค่ะเข้าห้องน้ำก่อน เข้าไปรีบดึงกางเกง พร้อม bikini ที่เข้าวินอยู่ ลงพร้อมกันทันที พรืดดด…ยางยืดขาดป่าววะ
เพราะปวดมาก เสียงกระทบดังมาก ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีใครอยู่ข้างนอกป่าววะ ช่างมันเถอะ ปวดมาก ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮ้อออ...อ้าววว! ไม่มีทิชชู่ เอาไงฟะ หันซ้ายหันขวา รอหยดสักพัก ช่างเหอะ กดน้ำ รีบออกมาล้างมือ เติมปาก โบ๊ะแป้ง Root บางๆ
คลุมผ้า ซ้อมเสยผมอีกนิด หมุนตูดซ้ายหมุนตูดขวา กางเกงเลอะฉี่ตัวเองป่าววะ ไม่มี
นึกทบทวนในใจ พี่มันรู้ที่แบบนี้ได้ไงฟะ รสนิยมแบบนี้แต่ก่อนไม่มีนี่หว่า พาไปแต่ละที่ สุดยอดขั้นเทพทั้งนั้นเลย แล้วเนี่ยยย เทคแคร์ตูรู้จักหวะไปหมด ขั้น....เทพ....เลยนะเนี่ย.....
สงสัยคิดจะซั่มตูซะแล้ววว ต้องระวังตัวละตู เดี๋ยวออกไป สั่งน้ำมะนาวเปรี้ยวๆ เตรียมไว้ก่อน แล้วขอทั้งลูกเก็บไว้ มีอะไรก็รีบกิน อื่มมม...ป้องกัน ป้องกัน! (น้ำมะนาวเปรี้ยวๆ ป้องกันยาปลุกเซ็กส์ได้จ้าาา)
ตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง มีคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา อ้าววว...นังพริตตี้นี่เอง
นังพริตตี้ : ยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะพี่นู๋ วันนี้สวยจังนะคะ จำไม่ได้เลยย ใส่น้ำหอมซะฮ้อมม หอม แล้วยี่ห้อไรคะ ขอยืมดูขวดหน่อยนะคะ”
“หนูชื่อมิ้นท์นะคะ อีกหน่อยเราอยู่ทีมเดียวกันค่ะ มิ้นท์เป็นลูกน้องพี่ค่ะ” แล้วก็ บลาาาาาา
นู๋ : รับไว้แบบ งงๆ “ค่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ” ไม่ให้ยืมน้ำหอมโว้ยยย เดี๋ยวกลิ่นเหมือนตู ความลับที่ไม่ควรเปิดเผยวะน้อง 5555 “งั้นพี่ไปก่อนนะคะ”
กำลังจะเปิดประตูออกไป มีคนเข้ามาอีก
“อ้าวว! คุณกมลชนก” ชื่อจริงนู๋เอง
“โหยย...สวยจังจำไม่ได้เลยย...” นึกในใจใครวะคุ้นๆ อ้อออ…รองประธานบริษัทฯที่สัมภาษณ์เรานี่หว่า แล้วมาทำไมวะเนี่ย สงสัยมาหมดบริษัทฯเปล่าวะงงง
นู๋ : “คะ” สวัสดี ยกมือไหว้ “ขอบคุณค่ะ พี่ก็สวยนะคะ จำไม่ได้เหมือนกัน สบายดีเปล่าคะ?” ทักทายตามมารยาทที่รวดเร็วที่สุด
รองประธาน : “ค่ะ เชิญที่โต๊ะเลยนะคะ ท่านประธานกำลังมา ผู้บริหารท่านอื่นมาหมดแล้ว”
ฮึ! อาไรฟะ ฟังไม่ชัดดด ประธานอาไร แล้วผู้บริหารไหนกันนี่ ตูยังไม่ได้ไปเริ่มงานเลย อาไรวะ แล้วนี่ พ่อตัวดีไม่เห็นบอกสักคำ
นี่ถ้ารู้ก็คงไม่มาหรอก นึกว่าจะมาสวีท อุตส่าห์เตรียมมาเต็มที่.....
โหยยย...ออกไปจะ อา. ละ. วาดดดดด... โมโห โมโห โมโห อีกละ
ระหว่างยืนงง เสียงปู้ดเบาๆมีกลิ่นโชยยมา ว้ากก!! ไม่ไหวละ
ใครแม-ร่งตดวะ โคตรเหม็นเลย สามคนมองหน้ากันไปมา...ไปดีกว่า
นู๋ : "ขอตัวก่อนนะคะ ไม่ไหวล่ะค่ะ เหม็นค่ะ" แล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำ
เดินก้มหน้าก้มตาแบบ โมโหมากๆ อ้าววว...เลี้ยวผิด หันหลังกลับ เดินโมโหโมโห
เอาไงดี หลอกมาทำไมฟะ ใครวะยืนขวางทาง ชนแม่นมมเลยย ผั่วววะ ชน
ไม่ขอโทษ มีอาไรป่าว เจือกยืนขวางทำไม พาลโว้ยย พาลล
“นู๋ นู๋ จะเดินไปไหน” หันไปดู อ้าวว...ชนพี่เค้านี่หว่า
“เชิญทางนี้ครับ ห้องนี้” ยืนกัดฟันมองหน้าแบบไม่รู้จะพูดไร พูดไม่ออก แล้วนี่ไปเปลี่ยนชุดมาเมื่อไหร่ถึงว่าจำไม่ได้
เดินเข้าไปในห้องจัดโต๊ะแบบตัวU เต็มห้องแบบประชุมเต็มรูปแบบ มีคนนั่งในนั้นเต็มไปหมด ระหว่างเดินเข้าไปนั่ง มีสาวสวยๆห้าคนเดินเข้ามาสวัสดีค่าาาาาาพี่นู๋ ยกมือรับไหว้แบบงงงง ใครกัน?
ต่างคนต่างแย่งกันแนะนำตัว ชื่อนั่น ชื่อนี่ จำไม่ได้ เป็นลูกน้องพี่นะคะ เอ้ออ ค่ะค่ะ ยินดีที่รู้จักทุกคนค่ะ
เดินเข้าไปนั่งแบบงงๆ ทำหน้าไม่ถูก ทุกคนในโต๊ะสิบกว่าคนมองมาที่เราคนเดียว ใครมั่งฟะเนี่ย
เรานั่งคนที่สองซ้ายมือจากพี่เค้า หัวมุมตรงตัวUเว้นไว้สามที่ สงสัยที่นั่งประธาน คนทางซ้ายมือเป็นผู้หญิง ท่าทางใจดี แต่งตัวทันสมัย มาคุยด้วยย เรียกเราคุณทุกคำ
เห็นทุกคนคุยกันเบาๆ หน้าตาเอาจริงเอาจัง เอกสารวางบนโต๊ะ อาไรวะ นี่มัน เกือบ 2 ทุ่มละ แล้วมันมาทำไรกันฟะเนี่ย แต่ดูพี่เค้าสบายๆ ไม่เห็นมีเอกสารไรเลย มีแต่ไดอารี่เล่มเดียว สังเกตดูแต่งตัวดูดีเฮะ มาดไม่เหมือนก่อนเลยย ดูดีกว่าคนในห้องอีก
แถมท่านั่งยังแบบ พูดไม่ถูกค่ะ ไม่เหมือนก่อน แบบดูมีความมั่นใจตัวเองมากๆ เลย ไอ้เราก็เกร็งๆ โกรธก็โกรธ ไม่อยากพูดด้วยเลย
แล้ว ตอนนี้ "ท้องร้องแล้วด้วยยย เมื่อไหร่มันจากินกันสักทีวะ มีแต่น้ำเปล่า เซ็งวุ้ยยย...เริ่มหิวละ!"
หันไปมองอีกที ไดอารี่ของพี่เค้าคุ้นๆนะ
ของเรานี่หว่า ที่เคยให้ไว้ตอนต้นปี ดูอีกที ใช่ด้วยย!!
สักพักมีคนแก่ๆเดินเข้ามาแต่ก็ดูดีเฮะ ผมขาวแต่ยังสมาร์ทมาก
ทุกคนเงียบบ แล้วก็ทักทายทุกคน แล้วหันมาที่เราแล้วกล่าวคำขอโทษเราว่า "ทางบริษัทฯขอขอบคุณกมลชนกด้วยที่เสียสละเวลามา”
แล้วก็ บลาาาา จำไม่ได้ละ อื่มมม...ค่อยยังชั่วหน่อย ดีเฮะ ให้เกียรติมากๆ แน้ะ... รู้จักชื่อเราด้วย รู้สึกดี ลงทุนดี พามาประชุมนอกสถานที่ น่าสนุก
คือเรื่องของเรื่อง งานนี้ทาง Supplier อะไรสักอย่าง เป็นสปอนเซอร์ ตอนเช้าที่นี่ประชุมเลี้ยงข้าวตัวแทนจำหน่ายเขตภาคเหนือทั้งหมด แล้วแบบในงานก็แนะนำผู้บริหารที่เกี่ยวข้องกับลูกค้าทั้งหมดมาพบเพื่อให้ทราบปัญหาเอาไปแก้ไข วางแผน อะไรประมาณแบบนี้ละค่ะ แล้วตอนกลางคืน ก็เลี้ยงข้าวผู้บริหารไปในตัว แต่ประชุมนี่ เป็นอะไรที่ฉลาดมาก โคตรคุ้มเลย ไม่ให้มาเที่ยวฟรีๆ
ก็มีผู้บริหารเข้าใหม่ 4 คนก็ได้มาด้วย แต่เรานี่ตัวแถม แบบอยู่แถวนี้เลยได้มา นึกๆนี่ตูยังไม่เริ่มงานแต่เอามานั่งก่อน...โคตรร...เลยย
ที่จริงบริษัทฯไม่ได้ออกสักบาทเดียว แต่ได้งานด้วยย แล้วแถมไปคุยได้ Image ด้วยว่าพาผู้บริหารประชุมเชียงใหม่ แถมคนยังไม่เริ่มงานก็ต้องมาด้วย อันนี้ในมุมบริษัทฯ ถ้าในมุมของพนักงานถ้าจะพูดแบบให้ดูดี ก็ได้มาทำงาน ได้ประสบการณ์เพิ่ม แล้วก็ได้พบปะกินข้าวเพื่อเพิ่มความสามัคคี ได้นู้นได้นี้ แล้วแต่จะคิดให้ดูดี
แต่ในมุมนู๋ ตูหิวข้าวแล้วโว้ยยยยยย ตูอยากนั่งดูดาว ดูวิวโว้ยยย
แล้วทุกคนก็ต้องแนะนำตัวทีละคน บอกชื่อ บอกประสบการณ์ บอกการศึกษา บอกว่ามาทำไรตำแหน่งอาไร เพราะมีคนใหม่ห้าคนรวมนู๋ด้วย
บรรยากาศ กำลังจะเริ่ม มาคุค่ะ
เราแนะนำตัวคนแรก ไรวะ คนแรกเลยย สบายมาก จิ๊บๆๆ
พอมาถึงตำแหน่งผช.ผจก.ฝ่ายขาย แล้วเจือกมีคนหัวล้านๆ หน้ามันๆ อ้วน ลงพุง เจือกมาถามแล้วทำหน้าทะเล้นๆ ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเป็น ผจก.ฝ่ายบุคคลคนใหม่มาไม่ถึงเดือน ถามว่าผช.ใครครับผมหรือเปล่า เราก็ตอบไป "ไม่ทราบค่ะ" แล้วทุกคนก็หัวเราะหึๆๆๆ ไอ้หัวล้านหัวเราะดังสุด ตั้งตัวไม่ถูกเลยย โดนซะแล้ว
แล้วพี่เราก็ขออนุญาตพูดมั่ง
"คุณ...(ตาหัวล้าน)...ถามแบบนี้ต้องการอะไรหรอครับ? คุณก็รุ้ว่าน้องเค้าก็อุตสาห์เสียสละเวลามา แล้วเค้าก็ยังไม่เป็นพนักงานของเราด้วย เห็นคุณหัวเราะดังๆนี่เยาะเย้ยคนอื่นแบบนี้ ผู้บริหารที่ดีเค้าไม่ทำกันนะครับ ขนาดพนักงานธรรมดา น้องๆผม ยังรู้มารยาทเรื่องนี้เลย ผมว่าคุณควรจะขอโทษน้องเค้านะครับ แล้วกรุณาพิจารณาตัวเองนะครับ พนักงานเค้ายังรู้ แต่ผู้บริหารอย่างคุณไม่รู้ คงไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้นะครับ"
โหยยยย...พี่เราเปลี่ยนไป สะใจว่ะ!
แล้วนี้ปากโคตะรระจัดเลย ไม่เคยเห็นแบบนี้ที่บริษัทเก่าเลย
โหยย ทุกคนเงียบสนิท....
เอาแล้ว...ตูเป็นเหตุ บรรยากาศมาคุ ตาหัวล้านนจ๋อยยยสนิท หน้ามันแผล็บกว่าเดิม สังเกตหน้าประธานเจือกนั่งยิ้มๆ ดีใจพนักงานตีกัน
พวกเด็กๆ สาวๆ ที่นั่งอยู่โต๊ะอีกข้างๆ ชูไม้ชูมือ หัวเรากันคิกคักๆๆๆ
หันไปมองพี่เรา หันมาสบตากัน ปิ๊งๆๆๆ เจือกยักคิ้วให้ ไรวะ เค้าครียดกันเจือกทำหน้าทะเล้น สงสัยสะใจด่าคนได้
เอ้าคนต่อไป ทีนี้ไม่มีใครถามไรกันเลยยย มาถึงพี่เรา
ชื่อ-นามสกุล...การศึกษาป.ตรี...วิทย์คอม+บัญชี +MBA Maketing
เอ้ยยยย!!! ไรฟะสามปริญญา ไม่เคยเห็นบอกเราเลยย จำได้ว่าจบปวส.นี่หว่า แถมจบรัฐบาลหมดด้วย
หลอกตูอีกละ ตำแหน่งผจก.ฝ่ายขาย National
โหยยย งง งง ไม่เคยบอกเราเลย แม่นมม...แค้นนนนนนนน
หลอกเรามาได้ตั้ง 4 ปี ทำไมผู้ชายคนนี้ไม่เคยบอกเราเลยย ปิดไว้ทำไม?!
นั่งนึกอยู่คนเดียวไม่สนใจใคร นั่งจมูดฟืดๆๆ เหมือนจะร้องไห้ นั่งไม่สนใจ Present อีกเลย คิดอย่างเดียวว่าทำไมไม่บอก สับสน...
หันไปมองหน้า นั่งเขียนไรไม่รู้ นั่งมองไปนอกหน้าต่าง เหม่อลอย
สักพักอะไรมาสะกิดแขนวะ? หันไปดู
บนสมุดโน้ตพี่เค้าแอบวางบนตัก ปั้บบบ! อาไรวะ? ค่อยๆมองซ้ายมองขวา แอบอ่านกลัวคนเห็น เขียนว่า "วันนี้สวยมากๆครับ น่ารักเหมือน อากิโฮะ ยูชิซาว่า...กำลังPresentละ ขอกำลังใจหน่อยนะ"
ใครวะ...ดาราญี่ปุ่นหรออ เขินนนว่ะ กลัวคนเห็น
แล้วนี่ตื่นเต้นนน...เล่นไรวะ? มือสั่นเลย กลัวคนเห็น
แล้วมาชมอาไรวะตอนนี้ บ้าป่าววะเนี่ย! แล้วตอบไงดี บ้าจริงๆ
เลยแอบเขียนไปว่า "จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ" มองซ้ายมองขวา ส่งพุ้ฟฟฟ! ตื่นเต้นว่ะ เล่นไรไม่รู้ ใจเต้นตึกๆ ลืมหิวเลยตู
หันมายิ้มทำหน้าตายๆ ตูไม่น่าเขียนเล้ยยย แล้วนี่จะคิดยังไงกะตูฟะ?
(มารู้ทีหลังว่า อากิโฮะ ยูชิซาว่าเป็นดาราหนัง AV ญี่ปุ่นอะ ก็น่ารักจริงๆดูหนังของเธอด้วยย...สุดดยอดดดด!)
เด็กหญิงกมลชนก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2554, 12:27:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2554, 12:27:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 1908
| << -5- | -7- >> |