รักนี้มีให้SALEs! [Based on true story]
เรื่องราวจากประสบการณ์จริง100%
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
จากกระทู้แนะนำ ณ ห้องสีลมเว็บพันทิป "นู๋แอบหลงรักเจ้านาย"
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวหลากหลายตำแหน่งในการตลาด เซลส์แมน นักขาย พริตตี้
กมลชนกซึ่งจับพลัดจับผลูมาดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการจะทำอย่างไรเมื่อแอบหลงรักผู้จัดการหัวหน้าเธอเอง
ท่ามกลางเหล่าพริตตี้ที่คอยสอดส่องความเป็นไป
ในขณะที่ก็ไม่แน่ใจว่าผู้จัดการคิดยังไงกันแน่???
ติดตามอ่านเรื่องเล่าสนุกสนาน ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ เซี้ยว เปรี้ยว แสบ ซ่า ห่าม ทะโมน ของกมลชนกไปพร้อมๆกับกลเม็ดเด็ดพราย เทคนิคชั้นเลิศของเซลส์แมนกันเลยค่ะ
Tags: เซลส์แมน พริตตี้ สาวออฟฟิศ วัยรุ่น ธุรกิจ การตลาด
ตอน: -7-
-7-
ฟังพี่เค้าPresent วิเคราะห์
เหลือเชื่อค่ะ รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง ศัพท์ Marketing ทั้งนั้น ไรฟะ Brand Awareness Rebranding, PositionของBrand, DNA, POP, Ebitdaของคู่แข่ง แล้วเจือกรู้ได้ไง
โหยยย…ฉอดดดๆๆนั่งฟังเพลินค่ะ ไม่พบกัน 8 เดือน เมื่อก่อนไม่เห็นแบบนี้เลย แบบฟังแล้วทุกอย่างจับต้องได้หมดเลย เห็นเป็นตัวเลขชัดเจน เห็นว่าต้องทำอะไร 1,2,3 ผลที่ตามมา แก้ไขยังไง 1,2,3
นั่งฟังแบบชื่นชม (อ้าวว...นี่ตูยังโกรธอยู่เลยย ชื่นชมซะงั้น) ฟังจนจบ
ได้กินข้าวแล้วตู เย้ๆๆๆ ดีใจ สามทุ่มแล้วยังไม่ได้กินเลยยย
อ้าวว...ประธานพูดต่อ อาไรวะเนี่ยหิวข้าว นั่งกระสับกระส่าย
ประธานหันมาถามเราก่อนพูด
“หิวข้าวหรือยังครับคุณกมลชนก”
นู๋ : ตอบแบบไม่ต้องคิด “หิวมากเลยค่ะ”
ไม่สนละ เจือกถามทำไม รู้นะว่าอยากได้ทำตอบว่าไม่หิว แล้วจะได้พูดต่อ เสียใจด้วยตูยังไม่ใช่พนักงานโว้ยยย ไม่เลีย หมดสิทธิ์
ประธานไปไหนต่อไม่ได้ละ เจือกถามเอง
“ทุกคนทานข้าวได้ “ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เชิญทุกท่านทานข้าวด้านนอกระเบียง ริมด้านนู้นค่ะ เฉพาะของบริษัทเราเลย ทางโน้นค่ะ” รองประทานคนสวยแจ้งให้ทราบ
เย้ๆๆๆๆ หม่ำๆๆๆๆๆ หิวหิว
เอาไง พี่ไปไหนวะ? ปวดเยี่ยว มิบไว้ตั้งนานละ รีบเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวคนเยอะ
รีบเดินบึ่งๆๆๆๆๆ เปิดประตู เย้คนแรก!
อ้าววว…มีทิชชู่ป่าววะ เอออ...มี ค่อยยังชั่ว
สำรวจดู สะอาดดีวุ้ยย เช็ดขอบซะหน่อย
เอาแอลกอฮอล์แบบสเปรย์ออกมาจากเป๋าฉีดดดดฝารองนั่ง เช็ดดดดดดดด อื่มมมม...สบายใจหน่อย โอ้ยย…ทำไมมาปวดขี้ตอนนี้วะ!
โรคเก่ากำเริบ เวลาเครียดๆ แล้วชอบปวดขี้ (ไม่รู้ท่านอื่นเป็นป่าว)
ระหว่างนั่งทำธุระหนักอยู่ เสียงเปิดประตูห้องน้ำ เสียงผู้หญิง จ๊อกๆๆๆแจ็กกกกก
“Eeeee-นิ่ม ให้ตูก่อน”
“สาดดด อย่าแย่งตู!” จ๊อกแจ๊กกก จ๊อกแจ๊กกก “เอาเร็วววว ตูมั่งงงง” จ๊อกแจ๊กกกก
“เดี๋ยววโว้ยย อย่าเร่ง ล้างหอยก่อน” เสียงฉีดน้ำ ฉีดดดดดดดด
“จ้ากกก น้ำโคตรรรรงแรงเลยย แม-ร่งเกือบเสร็จแน่ะ” แล้วเสียงหัวเราะก็ฮากันนนตึงง 55555
เสียงเปิดประตู คนใหม่เดินเข้ามา พรึดดดด ฉี่........เสียงฉีดน้ำ
ฉีดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดดดด ดดดดดดดดดดด
เสียงคนตะโกนเข้าไป : “เฮ้ยยย เร็วๆ จะไหลแล้ว!”
เสียงฉีดยังฉีดต่อ : ฉีดดดดดดดดดดด ดดดดดดด “เออวะ น้ำแรงดี แป๊บนึงจะเสร็จแล้ว” ฉีดดดดด เสียงข้องนอกก็ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
นึกในใจ เสียงลูกน้องในอนาคตตูนี่หว่า โหยย...ใช้ได้เลยว่ะ โคตรรแสบเลยย นี่มันเอาจริงหรอวะเนี่ย!
คนใหม่เดินเข้ามา พรึดดดดด ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปูดดดด เสียงฉีดน้ำ ฉีดดดดดดดดดดดดดดดด ดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงเปิดประตู “เฮ้ยย...ทำไมเร็วจังวะ? ล้างหอยเปล่าวะ! ไม่ลองดูวะ ดีนะโว้ยยย 55555!”
เสียงตอบ “ไม่มี’รมณ์ว่ะ เมื่อเช้าเพิ่งเสร็จไปสอง” เสียง5555555555555555555
เสียงคนใหม่เข้ามาที่นี้เสียงฉีดน้ำดังมากกกกกกกก
ฉีดดดดดดดดดดดด ดดดดดด
เสียง “ว้ายยย ว้ายยยยย!!!!”
“กระเด็นหายไปไหนวะ” เสียงตะโกนออกมาจากห้องส้วม
“พวกแกอยู่เฉยยนะเว้ยยยย อย่าขยับเดี๋ยววเหยียบ”
“อาไรหายฟะ เดี๋ยยวช่วยหาา “
นั่งนึกในใจนะคะว่า คอนแทคเลนส์หรือไม่ก็แหวนหรืออะไรเล็กๆหล่นหาย
เสียงเหมือนกำลังช่วยกันหาใหญ่
เสียงเปิดประตู “น้ำแรงสุดสุดเลยว่ะ ฉีดทีเม็ดตูกระเด็นหายไปไหนไม่รู้เลย ช่วยหาหน่อย” เสียงระเบิดหัวเราะเซ็งแซ่ 5555555555555555555 555555555555555555555 55555555555555555555555555
โหยย...มุขนี้ฮาตึง ขำโว้ยยยย...ขำขำๆๆ หัวเราะขี้หดตดหายเลยย โคตตรรแสบเลยย แบบนี้ใช้ได้ ลูกน้องตูน่าทำงานด้วย
พอสิ้นเสียงหัวเราะที่ ฮ่า แบบเสียงดังมากๆ ลั่นห้องน้ำเลย
มีเสียงกระซิบเสียแผ่วๆ (เสียงเหมือนจะกระซิบ แต่ตูได้ยิน)
“จุ๊ๆๆๆๆ พวกเมิงเบาๆหน่อย เกรงใจคนอื่นเค้า”
“ ใครอยู่ห้องนั้นวะ ขี้โคตตรรเหม็นเลย นั่งเงียบเลย สงสัยหลับคาส้วมป่าววะ”
(555 เบาๆๆๆ นี่ขนาดมันเบานะเนี่ย)
โอ้วว ตูว่าแล้ว นั่งเงียบๆต่อดีก่า รอให้มันออกกันไปก่อน คงไม่นาน
“เฮ้ยย เดี๋ยว ยืมลิป หน่อยจิ เออออ เติมหน้าซะหน่อยดีกว่า”
อ้าว...ซวยละตู คงอีกนาน นี่นั่งจนตูดเป็นรอยหมดแล้ว ภาวนาขอให้พวกมันออกไปเร็วๆ หิวข้าวโว้ยยย
“พวกเมิงเห็นประธานป่าววะ โคตรรรสมาร์ทเลย แต่วันนี้ทำไมพูดน้อยจัง”
….. เสียงตอบบ เอออ วะ เอออ วะ จ๊อกแจ๊กก จอแจ...จุ๊บจิบบและแล้วววว บรรยากาศของการนินทา ก็เริ่มขี้นน...คนต่อไปรองประธาน จุ๊บจิ๊ปปป
“เมิงว่าเค้ามีผัวยังงะ” จ๊อกแจ๊กกก
คนต่อไป ตาหัวล้านฝ่ายบุคคล
“โหยย สะใจว่ะ โดนไล่ออกแน่ว่ะ ตูไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกแล้ว ชอบฟอร์มยืนข้างหลังแอบดูนมตู..”
“เออวะ ดูดิ วันนั้นมาบอกว่าแผนกเราแต่งตัวผิดระเบียบบริษัทฯ วับๆแวมๆ ให้ใส่ชุดฟอร์ม”
“แล้วเมิงรู้ได้ไง” ก็ตูเห็นมี Email มา เจือกส่งผิดมาให้ตู แล้ววันนั้นเค้ายืนเถียงกะ พี่เค้า (ผจก.)”
“เออๆ มันจะบ้าป่าววะ นี่ไม่ใช่เด็กนักเรียนนะโว้ยย โตๆกันแล้ว สาดด มีผัวกันหมดแล้ว”
“ไม่เอาด้วยคนละ ถ้าให้ใส่ ตูจะลาออก “
“นี่เห็นวันนั้นมาถามเรื่องค่าแต่งหน้า บอกว่าทำไมได้เยอะจัง มีแผนกไหนได้บ้าง”
“แล้วตูจะรู้ไหมเนี่ย นี่ถ้าไม่ให้ ตูก็ไม่แต่ง ไปหาลูกค้าแบบซีดๆ นี่หละ ดูดิ๊ ลูกค้าไม่คุยด้วย ยอดตก ให้เจ๊งทั้งบริษัทฯไปเลย”
แล้วก็อีกมากมายยยยยย
นั่งนึก เออ ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าพวกมันคิดไรกัน แต่ก็ถูกของมัน ให้ใส่ชุดฟอร์มก็ไม่เอาเหมือนกัน
สักพักเดี๋ยวมันคงนินทาตูแน่ๆ
แป่ววว (ซื้อหวยไม่เคยถูก)
“พวกเมิง หัวหน้าเราคนใหม่ไหม ออ ออ เห็น...ทำไม ก็น่ารักดูดีนี่หว่า” (เอ้อออ ค่อยยังชั่วหน่อย)
“เป็นคนเดียวกับนังเด็กหน้าเค้านเตอร์ที่โรงแรมที่เราพักป่าววะ” (นั่งนิ่งๆ รอฟังมันก่อน)
“ตูว่าใช่ว่ะ!”
“ตูว่าไม่ใช่ว่ะ คนนั้นมันโทรมกว่านี้ว่ะ!” (เออ ตูเองโว้ยย)
“เมิงว่าเค้าใช้น้ำหอมอะไรวะ กลิ่นโคตรหอมเลย ตูเจอเค้าในห้องน้ำ ถามก็ไม่บอก โคตรหวงเลย”(ให้ตายตูก็ไม่บอก เคล็ดลับความงามจ้าาา ใครจาบอกง่ายๆ)
“เอออ วะ เดินผ่านใคร ก็มีแต่คนมอง “(ใช่ซิ ก็ตูสวยนี่หว่า)
“ตูว่ากลิ่นคุ้นๆวะ CC. ละ 2 บาทแถวบ้านตู”(อ้าววว นังนี่ ใครวะ ดูถูกตู สาดดด สี่พันกว่าโว้ยย)
“แต่ตูว่า เค้าหน้าใสดีว่ะ ผิวก็ดี เมิงว่าเค้าใช้ไรวะ” (แน่นอนน้อง ต้องใสแน่อยู่แล้ว หมดไปกะนิติพนเกือบแสนแล้ว)
“เมิงว่าเค้าทำจมูกป่าววะ”
“ตูว่าทำว่ะ”(เอ้ออ Eeeeนี่ใช้ได้ แต่ตูทำนิดเดียวโว้ยย ทำนานแล้วด้วยสมัยเรียนปี 1)
“แต่ตูว่านมเค้าเล็กไปวะ” (อ้าววว นังนี่ปาวแมวซะแล้ว ใครวะ! โคตรรรโกรธเลยยยย หาว่าตูนมเล็ก สาดดด ออกไปตบซะดีไหมเนี่ย เดื๋ยวเถอะเมิง คอยดู โกรธๆๆๆๆเดี๋ยวออกไปต้องไปดูหน้าซะหน่อย สาดดดดด นมมันใหญ่แค่ไหนวะ หาว่าตูนมเล็ก โกรรธธธธธธธธธธธธ) แล้วก็อีกหลายอย่างจ๊อกกแจ๊กกก จ๊ออกแจ๊กกก อีกหลายคน
พวกมันนินทาจนพอใจแล้วก็เดินจากไป ปิดประตูห้องน้ำดังโครมมมมมมมมม!
หลังจากนั่งจนตูดแทบจะติดซักโครกก็ออกมาบิดไปบิดมาสักรอบ
ท้องร้องจ๊ออกกกก หิวๆๆๆ ดูนาฬิกา สามทุ่มกว่าแล้ว
ออกมา...อ้าว! ตาหัวล้านกำลังเดินมา
ทำไงดีฟะ? ยิ้มให้ก็เหมือนเยาะเย้ย หรือจาขอโทษเรา เดินเชิดๆดีกว่า
เดินสวนทำเป็นมองโน่นมองนี่ ฟึบบบ...
เอ้อออ...โล่งใจ เดินไปทางไหนฟะ?
อ้ออ...ทางโน้นน...ผ่านโต๊ะแขกคนอื่นๆ
นั่นนน...แอบมองตูดตูละสิ
โหยยย!!! อาหารวางบนโต๊ะเพียบ มีขาหมูเยอรมันด้วย
โหยย!!! เบ้อเริ่มม ยำกุ้ง สลัดครีมกุ้ง เห็ดหอมทอด ปลาไรไม่รู้ตัวใหญ่ๆฯลฯ แล้วก็มี หนอนของโปรด แล้วพี่เค้าไปไหนฟะ...อ้อ...นั่งอยู่โต๊ะประธาน อ้าวว! ปล่อยตูเลย
แล้วเอาไงเนี่ย
“พี่นู๋ๆๆๆๆทางนี้” อ้อออ...นังพริตตี้เดินมาจูงมือไปนั่งโต๊ะ โต๊ะนึงนั่งได้ประมาณ 8 คน
“พี่ๆนั่งตรงนี้ แผนกเราทั้งหมดเลยห้าคนพอแล้ว เอา’เป๋ากันไว้พี่ เดี๋ยวมีคนมานั่ง แย่งกิน Eeeeพวกนี้มันกินจุ”
นั่งเด๋อๆเพราะไม่รู้จักใคร อึดอัดนิดๆ แล้วนี่พี่ชายตัวดีทิ้งตูเลย
“พี่นู๋ๆ กินเลยพี่ ไม่ต้องอาย เร็วๆเลย เดี๋ยวไม่ทันพวกมันนะ”
หันมาอีกที อ้าวว...หนอนที่เล็งไว้เหลือไม่กี่ตัว เอื้อมช้อนไปตักหนอน 2-3 ตัว หนอนกลิ้งไปกลิ้งมาไม่เข้าช้อน
“พี่นู๋ มือเลยพี่ ไม่ต้องอาย” ตอนนั้นยังเขินๆอยู่ มือก็มือ กุ๊บบบ!
หันมาอีกที หนอนหมด! กินอย่างอื่น เริ่มติดเครื่องละ
ขาหมู กินหนัง อ้าวว...หนังหายไปไหนฟะ! ตูอุตสาห์เล็ง
โหยย...อยู่ในจานนังพริตตี้เพียบ...
ไก่ก็ได้ฟะ “พี่พี่, ขอหนังไก่นะ” ฟึบบ!!! โดนจิ๊กหนังไก่!
ไม่ได้การละ นังพวกนี้! เจือกชอบเหมือนตู ต้องสปีด!!
แล้วนี่ไม่มีใครกินกุ้งหรอวะ?
ส้อมจิ้มม อ้าวว...ไม่มีหัว! สงสัยร้านนี้เอาหัวออก
หันไปเห็น นังอี๊ดตุนแต่หัวกุ้ง โหยย...มันเยิ้มเลย
นึกในใจ จากินไรก็มีแต่ปอบแย่ง ไม่น่านั่งโต๊ะมันเลยยยย เจือกชอบเหมือนๆกันอีก
สักพักมีคนมาขอนั่ง มีที่วางไหมคะ
เสียงนังพริตตี้ ดังขึ้นมา “ไม่มีค่ะ ตรงนี้จองไว้ให้ผจก. แล้วตรงที่นี้ไปเข้าห้องน้ำ” อ้าวว... แสบบบจริงๆพวกนี้
สักพักอาหารบนโต๊ะก็เรียบภายใน 5 นาที ปอบลง
“เฮ้ยย! พวกเมิงอิ่มกันยัง สั่งเพิ่มได้ป่าววะ?”
“เดี๋ยวตูเดินไปขอหนอนโต๊ะโน้นให้ ไม่เห็นมีใครกินเลยว่ะ" แล้วนังอี๊ดก็ลุกไปขอหนอนโต๊ะข้างๆมา
แถมด้วยขาหมูอีกครึ่งขา กุ้งอีกครึ่งจาน
"โน้นนน...โต๊ะนั้นด้วย" เอาหนอน เอาขาหมู กุ้งฯลฯ มาอีก
มีแต่คนมอง โคตตรรอายเลย ไอ้พวกนี้มันสุดยอดเลยฟะ
ทีนี้ไม่สนล่ะ ตุนมั่ง หัวกุ้ง หนังไก่ ขาหมู หนอน ซี่โครงอ่อนฯลฯ พูนจานข้าวอีก 2 จาน เรียบบบ...วิญญาณปอบเข้าสิง
"พี่ พี่ ทานจุเนอะ ไม่กลัวอ้วนหรอ?" แล้วก็จุ๊กจิ๊กกๆๆจิ๊กก
เด็กเสิร์ฟมาเก็บโต๊ะเรียบก่อนคนอื่นเลย
สรุปนั่ง 5 คน กับข้าว 3 ชุด หมดก่อนโต๊ะอื่น ????????!!!!!!!!!
ฟังพี่เค้าPresent วิเคราะห์
เหลือเชื่อค่ะ รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง ศัพท์ Marketing ทั้งนั้น ไรฟะ Brand Awareness Rebranding, PositionของBrand, DNA, POP, Ebitdaของคู่แข่ง แล้วเจือกรู้ได้ไง
โหยยย…ฉอดดดๆๆนั่งฟังเพลินค่ะ ไม่พบกัน 8 เดือน เมื่อก่อนไม่เห็นแบบนี้เลย แบบฟังแล้วทุกอย่างจับต้องได้หมดเลย เห็นเป็นตัวเลขชัดเจน เห็นว่าต้องทำอะไร 1,2,3 ผลที่ตามมา แก้ไขยังไง 1,2,3
นั่งฟังแบบชื่นชม (อ้าวว...นี่ตูยังโกรธอยู่เลยย ชื่นชมซะงั้น) ฟังจนจบ
ได้กินข้าวแล้วตู เย้ๆๆๆ ดีใจ สามทุ่มแล้วยังไม่ได้กินเลยยย
อ้าวว...ประธานพูดต่อ อาไรวะเนี่ยหิวข้าว นั่งกระสับกระส่าย
ประธานหันมาถามเราก่อนพูด
“หิวข้าวหรือยังครับคุณกมลชนก”
นู๋ : ตอบแบบไม่ต้องคิด “หิวมากเลยค่ะ”
ไม่สนละ เจือกถามทำไม รู้นะว่าอยากได้ทำตอบว่าไม่หิว แล้วจะได้พูดต่อ เสียใจด้วยตูยังไม่ใช่พนักงานโว้ยยย ไม่เลีย หมดสิทธิ์
ประธานไปไหนต่อไม่ได้ละ เจือกถามเอง
“ทุกคนทานข้าวได้ “ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เชิญทุกท่านทานข้าวด้านนอกระเบียง ริมด้านนู้นค่ะ เฉพาะของบริษัทเราเลย ทางโน้นค่ะ” รองประทานคนสวยแจ้งให้ทราบ
เย้ๆๆๆๆ หม่ำๆๆๆๆๆ หิวหิว
เอาไง พี่ไปไหนวะ? ปวดเยี่ยว มิบไว้ตั้งนานละ รีบเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวคนเยอะ
รีบเดินบึ่งๆๆๆๆๆ เปิดประตู เย้คนแรก!
อ้าววว…มีทิชชู่ป่าววะ เอออ...มี ค่อยยังชั่ว
สำรวจดู สะอาดดีวุ้ยย เช็ดขอบซะหน่อย
เอาแอลกอฮอล์แบบสเปรย์ออกมาจากเป๋าฉีดดดดฝารองนั่ง เช็ดดดดดดดด อื่มมมม...สบายใจหน่อย โอ้ยย…ทำไมมาปวดขี้ตอนนี้วะ!
โรคเก่ากำเริบ เวลาเครียดๆ แล้วชอบปวดขี้ (ไม่รู้ท่านอื่นเป็นป่าว)
ระหว่างนั่งทำธุระหนักอยู่ เสียงเปิดประตูห้องน้ำ เสียงผู้หญิง จ๊อกๆๆๆแจ็กกกกก
“Eeeee-นิ่ม ให้ตูก่อน”
“สาดดด อย่าแย่งตู!” จ๊อกแจ๊กกก จ๊อกแจ๊กกก “เอาเร็วววว ตูมั่งงงง” จ๊อกแจ๊กกกก
“เดี๋ยววโว้ยย อย่าเร่ง ล้างหอยก่อน” เสียงฉีดน้ำ ฉีดดดดดดดด
“จ้ากกก น้ำโคตรรรรงแรงเลยย แม-ร่งเกือบเสร็จแน่ะ” แล้วเสียงหัวเราะก็ฮากันนนตึงง 55555
เสียงเปิดประตู คนใหม่เดินเข้ามา พรึดดดด ฉี่........เสียงฉีดน้ำ
ฉีดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดดดด ดดดดดดดดดดด
เสียงคนตะโกนเข้าไป : “เฮ้ยยย เร็วๆ จะไหลแล้ว!”
เสียงฉีดยังฉีดต่อ : ฉีดดดดดดดดดดด ดดดดดดด “เออวะ น้ำแรงดี แป๊บนึงจะเสร็จแล้ว” ฉีดดดดด เสียงข้องนอกก็ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
นึกในใจ เสียงลูกน้องในอนาคตตูนี่หว่า โหยย...ใช้ได้เลยว่ะ โคตรรแสบเลยย นี่มันเอาจริงหรอวะเนี่ย!
คนใหม่เดินเข้ามา พรึดดดดด ฉี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปูดดดด เสียงฉีดน้ำ ฉีดดดดดดดดดดดดดดดด ดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงเปิดประตู “เฮ้ยย...ทำไมเร็วจังวะ? ล้างหอยเปล่าวะ! ไม่ลองดูวะ ดีนะโว้ยยย 55555!”
เสียงตอบ “ไม่มี’รมณ์ว่ะ เมื่อเช้าเพิ่งเสร็จไปสอง” เสียง5555555555555555555
เสียงคนใหม่เข้ามาที่นี้เสียงฉีดน้ำดังมากกกกกกกก
ฉีดดดดดดดดดดดด ดดดดดด
เสียง “ว้ายยย ว้ายยยยย!!!!”
“กระเด็นหายไปไหนวะ” เสียงตะโกนออกมาจากห้องส้วม
“พวกแกอยู่เฉยยนะเว้ยยยย อย่าขยับเดี๋ยววเหยียบ”
“อาไรหายฟะ เดี๋ยยวช่วยหาา “
นั่งนึกในใจนะคะว่า คอนแทคเลนส์หรือไม่ก็แหวนหรืออะไรเล็กๆหล่นหาย
เสียงเหมือนกำลังช่วยกันหาใหญ่
เสียงเปิดประตู “น้ำแรงสุดสุดเลยว่ะ ฉีดทีเม็ดตูกระเด็นหายไปไหนไม่รู้เลย ช่วยหาหน่อย” เสียงระเบิดหัวเราะเซ็งแซ่ 5555555555555555555 555555555555555555555 55555555555555555555555555
โหยย...มุขนี้ฮาตึง ขำโว้ยยยย...ขำขำๆๆ หัวเราะขี้หดตดหายเลยย โคตตรรแสบเลยย แบบนี้ใช้ได้ ลูกน้องตูน่าทำงานด้วย
พอสิ้นเสียงหัวเราะที่ ฮ่า แบบเสียงดังมากๆ ลั่นห้องน้ำเลย
มีเสียงกระซิบเสียแผ่วๆ (เสียงเหมือนจะกระซิบ แต่ตูได้ยิน)
“จุ๊ๆๆๆๆ พวกเมิงเบาๆหน่อย เกรงใจคนอื่นเค้า”
“ ใครอยู่ห้องนั้นวะ ขี้โคตตรรเหม็นเลย นั่งเงียบเลย สงสัยหลับคาส้วมป่าววะ”
(555 เบาๆๆๆ นี่ขนาดมันเบานะเนี่ย)
โอ้วว ตูว่าแล้ว นั่งเงียบๆต่อดีก่า รอให้มันออกกันไปก่อน คงไม่นาน
“เฮ้ยย เดี๋ยว ยืมลิป หน่อยจิ เออออ เติมหน้าซะหน่อยดีกว่า”
อ้าว...ซวยละตู คงอีกนาน นี่นั่งจนตูดเป็นรอยหมดแล้ว ภาวนาขอให้พวกมันออกไปเร็วๆ หิวข้าวโว้ยยย
“พวกเมิงเห็นประธานป่าววะ โคตรรรสมาร์ทเลย แต่วันนี้ทำไมพูดน้อยจัง”
….. เสียงตอบบ เอออ วะ เอออ วะ จ๊อกแจ๊กก จอแจ...จุ๊บจิบบและแล้วววว บรรยากาศของการนินทา ก็เริ่มขี้นน...คนต่อไปรองประธาน จุ๊บจิ๊ปปป
“เมิงว่าเค้ามีผัวยังงะ” จ๊อกแจ๊กกก
คนต่อไป ตาหัวล้านฝ่ายบุคคล
“โหยย สะใจว่ะ โดนไล่ออกแน่ว่ะ ตูไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกแล้ว ชอบฟอร์มยืนข้างหลังแอบดูนมตู..”
“เออวะ ดูดิ วันนั้นมาบอกว่าแผนกเราแต่งตัวผิดระเบียบบริษัทฯ วับๆแวมๆ ให้ใส่ชุดฟอร์ม”
“แล้วเมิงรู้ได้ไง” ก็ตูเห็นมี Email มา เจือกส่งผิดมาให้ตู แล้ววันนั้นเค้ายืนเถียงกะ พี่เค้า (ผจก.)”
“เออๆ มันจะบ้าป่าววะ นี่ไม่ใช่เด็กนักเรียนนะโว้ยย โตๆกันแล้ว สาดด มีผัวกันหมดแล้ว”
“ไม่เอาด้วยคนละ ถ้าให้ใส่ ตูจะลาออก “
“นี่เห็นวันนั้นมาถามเรื่องค่าแต่งหน้า บอกว่าทำไมได้เยอะจัง มีแผนกไหนได้บ้าง”
“แล้วตูจะรู้ไหมเนี่ย นี่ถ้าไม่ให้ ตูก็ไม่แต่ง ไปหาลูกค้าแบบซีดๆ นี่หละ ดูดิ๊ ลูกค้าไม่คุยด้วย ยอดตก ให้เจ๊งทั้งบริษัทฯไปเลย”
แล้วก็อีกมากมายยยยยย
นั่งนึก เออ ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าพวกมันคิดไรกัน แต่ก็ถูกของมัน ให้ใส่ชุดฟอร์มก็ไม่เอาเหมือนกัน
สักพักเดี๋ยวมันคงนินทาตูแน่ๆ
แป่ววว (ซื้อหวยไม่เคยถูก)
“พวกเมิง หัวหน้าเราคนใหม่ไหม ออ ออ เห็น...ทำไม ก็น่ารักดูดีนี่หว่า” (เอ้อออ ค่อยยังชั่วหน่อย)
“เป็นคนเดียวกับนังเด็กหน้าเค้านเตอร์ที่โรงแรมที่เราพักป่าววะ” (นั่งนิ่งๆ รอฟังมันก่อน)
“ตูว่าใช่ว่ะ!”
“ตูว่าไม่ใช่ว่ะ คนนั้นมันโทรมกว่านี้ว่ะ!” (เออ ตูเองโว้ยย)
“เมิงว่าเค้าใช้น้ำหอมอะไรวะ กลิ่นโคตรหอมเลย ตูเจอเค้าในห้องน้ำ ถามก็ไม่บอก โคตรหวงเลย”(ให้ตายตูก็ไม่บอก เคล็ดลับความงามจ้าาา ใครจาบอกง่ายๆ)
“เอออ วะ เดินผ่านใคร ก็มีแต่คนมอง “(ใช่ซิ ก็ตูสวยนี่หว่า)
“ตูว่ากลิ่นคุ้นๆวะ CC. ละ 2 บาทแถวบ้านตู”(อ้าววว นังนี่ ใครวะ ดูถูกตู สาดดด สี่พันกว่าโว้ยย)
“แต่ตูว่า เค้าหน้าใสดีว่ะ ผิวก็ดี เมิงว่าเค้าใช้ไรวะ” (แน่นอนน้อง ต้องใสแน่อยู่แล้ว หมดไปกะนิติพนเกือบแสนแล้ว)
“เมิงว่าเค้าทำจมูกป่าววะ”
“ตูว่าทำว่ะ”(เอ้ออ Eeeeนี่ใช้ได้ แต่ตูทำนิดเดียวโว้ยย ทำนานแล้วด้วยสมัยเรียนปี 1)
“แต่ตูว่านมเค้าเล็กไปวะ” (อ้าววว นังนี่ปาวแมวซะแล้ว ใครวะ! โคตรรรโกรธเลยยยย หาว่าตูนมเล็ก สาดดด ออกไปตบซะดีไหมเนี่ย เดื๋ยวเถอะเมิง คอยดู โกรธๆๆๆๆเดี๋ยวออกไปต้องไปดูหน้าซะหน่อย สาดดดดด นมมันใหญ่แค่ไหนวะ หาว่าตูนมเล็ก โกรรธธธธธธธธธธธธ) แล้วก็อีกหลายอย่างจ๊อกกแจ๊กกก จ๊ออกแจ๊กกก อีกหลายคน
พวกมันนินทาจนพอใจแล้วก็เดินจากไป ปิดประตูห้องน้ำดังโครมมมมมมมมม!
หลังจากนั่งจนตูดแทบจะติดซักโครกก็ออกมาบิดไปบิดมาสักรอบ
ท้องร้องจ๊ออกกกก หิวๆๆๆ ดูนาฬิกา สามทุ่มกว่าแล้ว
ออกมา...อ้าว! ตาหัวล้านกำลังเดินมา
ทำไงดีฟะ? ยิ้มให้ก็เหมือนเยาะเย้ย หรือจาขอโทษเรา เดินเชิดๆดีกว่า
เดินสวนทำเป็นมองโน่นมองนี่ ฟึบบบ...
เอ้อออ...โล่งใจ เดินไปทางไหนฟะ?
อ้ออ...ทางโน้นน...ผ่านโต๊ะแขกคนอื่นๆ
นั่นนน...แอบมองตูดตูละสิ
โหยยย!!! อาหารวางบนโต๊ะเพียบ มีขาหมูเยอรมันด้วย
โหยย!!! เบ้อเริ่มม ยำกุ้ง สลัดครีมกุ้ง เห็ดหอมทอด ปลาไรไม่รู้ตัวใหญ่ๆฯลฯ แล้วก็มี หนอนของโปรด แล้วพี่เค้าไปไหนฟะ...อ้อ...นั่งอยู่โต๊ะประธาน อ้าวว! ปล่อยตูเลย
แล้วเอาไงเนี่ย
“พี่นู๋ๆๆๆๆทางนี้” อ้อออ...นังพริตตี้เดินมาจูงมือไปนั่งโต๊ะ โต๊ะนึงนั่งได้ประมาณ 8 คน
“พี่ๆนั่งตรงนี้ แผนกเราทั้งหมดเลยห้าคนพอแล้ว เอา’เป๋ากันไว้พี่ เดี๋ยวมีคนมานั่ง แย่งกิน Eeeeพวกนี้มันกินจุ”
นั่งเด๋อๆเพราะไม่รู้จักใคร อึดอัดนิดๆ แล้วนี่พี่ชายตัวดีทิ้งตูเลย
“พี่นู๋ๆ กินเลยพี่ ไม่ต้องอาย เร็วๆเลย เดี๋ยวไม่ทันพวกมันนะ”
หันมาอีกที อ้าวว...หนอนที่เล็งไว้เหลือไม่กี่ตัว เอื้อมช้อนไปตักหนอน 2-3 ตัว หนอนกลิ้งไปกลิ้งมาไม่เข้าช้อน
“พี่นู๋ มือเลยพี่ ไม่ต้องอาย” ตอนนั้นยังเขินๆอยู่ มือก็มือ กุ๊บบบ!
หันมาอีกที หนอนหมด! กินอย่างอื่น เริ่มติดเครื่องละ
ขาหมู กินหนัง อ้าวว...หนังหายไปไหนฟะ! ตูอุตสาห์เล็ง
โหยย...อยู่ในจานนังพริตตี้เพียบ...
ไก่ก็ได้ฟะ “พี่พี่, ขอหนังไก่นะ” ฟึบบ!!! โดนจิ๊กหนังไก่!
ไม่ได้การละ นังพวกนี้! เจือกชอบเหมือนตู ต้องสปีด!!
แล้วนี่ไม่มีใครกินกุ้งหรอวะ?
ส้อมจิ้มม อ้าวว...ไม่มีหัว! สงสัยร้านนี้เอาหัวออก
หันไปเห็น นังอี๊ดตุนแต่หัวกุ้ง โหยย...มันเยิ้มเลย
นึกในใจ จากินไรก็มีแต่ปอบแย่ง ไม่น่านั่งโต๊ะมันเลยยยย เจือกชอบเหมือนๆกันอีก
สักพักมีคนมาขอนั่ง มีที่วางไหมคะ
เสียงนังพริตตี้ ดังขึ้นมา “ไม่มีค่ะ ตรงนี้จองไว้ให้ผจก. แล้วตรงที่นี้ไปเข้าห้องน้ำ” อ้าวว... แสบบบจริงๆพวกนี้
สักพักอาหารบนโต๊ะก็เรียบภายใน 5 นาที ปอบลง
“เฮ้ยย! พวกเมิงอิ่มกันยัง สั่งเพิ่มได้ป่าววะ?”
“เดี๋ยวตูเดินไปขอหนอนโต๊ะโน้นให้ ไม่เห็นมีใครกินเลยว่ะ" แล้วนังอี๊ดก็ลุกไปขอหนอนโต๊ะข้างๆมา
แถมด้วยขาหมูอีกครึ่งขา กุ้งอีกครึ่งจาน
"โน้นนน...โต๊ะนั้นด้วย" เอาหนอน เอาขาหมู กุ้งฯลฯ มาอีก
มีแต่คนมอง โคตตรรอายเลย ไอ้พวกนี้มันสุดยอดเลยฟะ
ทีนี้ไม่สนล่ะ ตุนมั่ง หัวกุ้ง หนังไก่ ขาหมู หนอน ซี่โครงอ่อนฯลฯ พูนจานข้าวอีก 2 จาน เรียบบบ...วิญญาณปอบเข้าสิง
"พี่ พี่ ทานจุเนอะ ไม่กลัวอ้วนหรอ?" แล้วก็จุ๊กจิ๊กกๆๆจิ๊กก
เด็กเสิร์ฟมาเก็บโต๊ะเรียบก่อนคนอื่นเลย
สรุปนั่ง 5 คน กับข้าว 3 ชุด หมดก่อนโต๊ะอื่น ????????!!!!!!!!!
เด็กหญิงกมลชนก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2554, 12:30:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2554, 12:30:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 2086
| << -6- | -8- >> |