ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก
ตอน: ตอนที่ 4 (30%)
ตอนที่ 4
แม้คีรีจะบอกว่าไม่มีอะไร แต่บ่อยครั้งที่คีรินทร์รู้จากมารดาว่าผู้เป็นพี่ไปหาผู้หญิงที่เขารู้ข้อมูลแค่เพียงว่าเธอชื่อ ‘รัก’ และเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่ ซึ่งวันนี้ก็เช่นกัน
“แม่ก็รู้ว่าพี่ภูมี...”
คีรินทร์พยายามจะค้านและพูดให้คนเป็นแม่คำนึงถึงความเป็นจริง แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมคือท่านไม่ฟัง
“ไม่ต้องพูด แม่ไม่อยากได้ยิน และถ้าหนูรักมาถึงก็ห้ามพูดเรื่องนี้เด็ดขาด ไม่งั้นแม่เอาเรื่องแกแน่ๆ”
ฉายรวีที่ขะมักเขม้นกับการทำอาหารมื้อเย็นขู่ลูกชายคนเล็ก
“ผู้หญิงคนนั้นจะมาที่นี่เหรอครับ”
“ใช่ เย็นนี้หนูรักจะมากินข้าวที่นี่ แกทำตัวให้ดีๆ ละ รู้ใช่ไหมอะไรควรพูดไม่ควรพูด”
“ครับ” คีรินทร์ยอมรับปากอย่างเสียไม่ได้
“แล้วทำไมวันนี้เลิกงานไว ไม่มีจ๊อบหรือไง” ฉายรวีถามต่อเมื่อเห็นว่าลูกชายคนเล็กที่ปกติจะกลับถึงบ้านสามสี่ทุ่มแต่วันนี้ดันกลับบ้านไว
“โห...แม่ครับ งานจ๊อบไม่ใช่งานประจำนะครับ ถึงจะมีให้ทำทุกวัน” ชายหนุ่มโอดครวญพลางเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องที่ตนซื้อตุนเอาไว้มาเปิดดื่ม
“จะไปรู้เหรอ เห็นกลับบ้านช้าทีไรก็บอกว่าทำงานจ๊อบทุกที ไม่รู้ว่าจ๊อบงานหรือจ๊อบแจ๊บสาวกันแน่”
“ช่วงนี้แค่งานจ๊อบอย่างเดียวก็จะไม่ไหวแล้วครับ คงต้องพักจ๊อบแจ๊บไปก่อน ไว้ว่างๆ ค่อยหา”
คีรินทร์ยักไหล่ ยกเบียร์ขึ้นดื่มอย่างไม่ยี่หระ
“แม่หาให้เอาไหม” ผู้สูงวัยกว่าเอ่ยถามดวงตาเป็นประกาย แต่เพียงแวบเดียวใบหน้าก็กลายเป็นบึ้งตึงเมื่อโดนเบรก
“ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจ ของแบบนี้หาเองดีกว่า” คีรินทร์ปฏิเสธแบบไม่คิดจะถนอมน้ำใจคนเป็นแม่แล้วลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องครัว
“แล้วนั่นแกจะไปไหน”
“ผมว่าจะไปดูมอเตอร์ไซค์สักหน่อยนะครับ เหมือนโซ่จะหย่อน”
“แกนี่นา บอกให้ซื้อรถยนต์ก็ไม่ยอม”
ฉายรวีบ่นเหมือนเช่นทุกครั้งที่ลูกชายคนเล็กเอ่ยถึงมอเตอร์ไซค์ นั่นก็เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของผู้เป็นลูก เนื้อหุ้มเหล็กเช่นนี้หากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมามันจะเหลืออะไร ไม่อยากจะคิดเลย
“เอาไว้มีลูกมีเมียก่อนแล้วกันครับ” ชายหนุ่มตอบเลี่ยงๆ แบบติดตลก
“แล้วเมื่อไรจะมี”
“มีแล้วแม่จะเอาไหมล่ะ”
ย้อนถามกลับอย่างท้าทาย ก่อนจะหัวเราะเสียงหยันเมื่อได้ยินคำตอบของมารดา
“เอาสิ”
“ให้มันจริงเถอะครับ ไม่ใช่พอจะพามาแนะนำก็ติโน่นตินี่”
เรื่องนี้เขาไม่ได้พูดเกินจริงเลยสักนิด เห็นตัวอย่างได้บ่อยๆ จากพี่ชายที่พอคบหากับแฟนได้สักพักก็คิดอยากจะพามาแนะนำให้คนเป็นแม่รู้จัก แต่แค่เอ่ยปากเท่านั้นก็โดนท่านซักไซ้ประวัติของฝ่ายหญิง จากนั้นก็จะเริ่มติมากกว่าชม สุดท้ายก็บอกว่าเอาไว้ก่อน และจบลงด้วยประโยคเดิมๆ ว่า ‘เสียดายจังที่ลูกสาวของเพื่อนแม่มีแฟนไปแล้ว’
เอ๊ะ! หรือลูกสาวของเพื่อนที่แม่พูดถึงอยู่บ่อยๆ ก็คือหนูรักคนนี้ เลิกกับแฟนแล้วเหรอ ดีละ ไหนๆ วันนี้ก็จะมาที่นี่ ขอดูหน้าสักหน่อยละกัน อยากรู้นักว่าจะสวยน่ารักขนาดไหน แม่ของเขาถึงได้หวงพี่ชายไว้ให้เธอเสียจริง
“นี่แกหลอกด่าแม่ใช่ไหม จะไปซ่อมมอเตอร์ไซค์ก็ไปเลยไป ชอบทำให้อารมณ์เสียเรื่อยเลยแกนี่”
คนที่ไม่เคยสั่งลูกชายคนเล็กให้ทำตามใจได้เอ่ยไล่ด้วยท่าทีหงุดหงิด
“ครับๆ” คีรินทร์รับคำกลั้วหัวเราะอย่างพอใจที่ได้แกล้งแหย่คนเป็นแม่ให้อารมณ์เสีย
คีรินทร์ที่ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะมือและเสื้อเลอะคราบน้ำมันจากการซ่อมมอเตอร์ไซค์กำลังก้าวลงบันได แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักฝีเท้า หรี่ตามองหญิงสาวที่เดินเคียงคู่พี่ชายเข้ามาในบ้าน
“ทำไมหน้าคุ้นๆ” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองก่อนที่สองเท้าจะเดินลงบันไดตรงไปหาทั้งคู่อย่างข้องใจ
“แม่ไปไหน” คีรีถามน้องชายขณะที่สายตาก็กวาดมองหามารดา
“ในครัวมั้ง” คีรินทร์ตอบแล้วหยุดนิ่ง มองผู้หญิงตรงหน้าอย่างพิจารณา สุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าไม่ผิดตัวแน่!
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ไปแหกปากตะโกนตีราวเหล็กแล้วร้องห่มร้องไห้ในสวนสาธารณะเพราะถูกผู้ชายทิ้ง
“ผา...ผา...ไอ้ผา!” คีรีตะโกนเรียกน้องชายสุดเสียง เมื่อคนตรงหน้าเอาแต่จ้องมองร้อยรักนิ่งไม่สนใจใคร
“อะ...อะไรพี่ภู” คีรินทร์หลุดจากภวังค์แล้วหันมาถามพี่ชายด้วยสีหน้ายุ่งๆ
“มองอะไร มองอย่างนี้คุณรักกลัวแกนะ”
คีรีตำหนิน้องชายเมื่อเห็นอีกฝ่ายจ้องร้อยรักตาไม่กะพริบ ถึงกระนั้นก็ไม่ได้รู้สึกหึงหวง เพราะจากแววตาของน้องชายไม่ได้มองด้วยความพิศวาส แต่เป็นเวทนาสงสารมากกว่า และเขาก็รู้ดีว่าเพราะอะไร
“ปะ...เปล่า ขอโทษนะครับที่เสียมารยาท พอดีเห็นคุณรักแล้วนึกถึงผู้หญิงดวงซวยคนหนึ่ง” คีรินทร์ตอบเสียงกลั้วหัวเราะกลบเกลื่อน
ผู้หญิงคนนี้จำเขาไม่ได้งั้นเหรอ
“คุณรักครับ นี่ผาน้องชายผมเองครับ”
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
แม้คีรีจะบอกว่าไม่มีอะไร แต่บ่อยครั้งที่คีรินทร์รู้จากมารดาว่าผู้เป็นพี่ไปหาผู้หญิงที่เขารู้ข้อมูลแค่เพียงว่าเธอชื่อ ‘รัก’ และเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่ ซึ่งวันนี้ก็เช่นกัน
“แม่ก็รู้ว่าพี่ภูมี...”
คีรินทร์พยายามจะค้านและพูดให้คนเป็นแม่คำนึงถึงความเป็นจริง แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมคือท่านไม่ฟัง
“ไม่ต้องพูด แม่ไม่อยากได้ยิน และถ้าหนูรักมาถึงก็ห้ามพูดเรื่องนี้เด็ดขาด ไม่งั้นแม่เอาเรื่องแกแน่ๆ”
ฉายรวีที่ขะมักเขม้นกับการทำอาหารมื้อเย็นขู่ลูกชายคนเล็ก
“ผู้หญิงคนนั้นจะมาที่นี่เหรอครับ”
“ใช่ เย็นนี้หนูรักจะมากินข้าวที่นี่ แกทำตัวให้ดีๆ ละ รู้ใช่ไหมอะไรควรพูดไม่ควรพูด”
“ครับ” คีรินทร์ยอมรับปากอย่างเสียไม่ได้
“แล้วทำไมวันนี้เลิกงานไว ไม่มีจ๊อบหรือไง” ฉายรวีถามต่อเมื่อเห็นว่าลูกชายคนเล็กที่ปกติจะกลับถึงบ้านสามสี่ทุ่มแต่วันนี้ดันกลับบ้านไว
“โห...แม่ครับ งานจ๊อบไม่ใช่งานประจำนะครับ ถึงจะมีให้ทำทุกวัน” ชายหนุ่มโอดครวญพลางเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องที่ตนซื้อตุนเอาไว้มาเปิดดื่ม
“จะไปรู้เหรอ เห็นกลับบ้านช้าทีไรก็บอกว่าทำงานจ๊อบทุกที ไม่รู้ว่าจ๊อบงานหรือจ๊อบแจ๊บสาวกันแน่”
“ช่วงนี้แค่งานจ๊อบอย่างเดียวก็จะไม่ไหวแล้วครับ คงต้องพักจ๊อบแจ๊บไปก่อน ไว้ว่างๆ ค่อยหา”
คีรินทร์ยักไหล่ ยกเบียร์ขึ้นดื่มอย่างไม่ยี่หระ
“แม่หาให้เอาไหม” ผู้สูงวัยกว่าเอ่ยถามดวงตาเป็นประกาย แต่เพียงแวบเดียวใบหน้าก็กลายเป็นบึ้งตึงเมื่อโดนเบรก
“ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจ ของแบบนี้หาเองดีกว่า” คีรินทร์ปฏิเสธแบบไม่คิดจะถนอมน้ำใจคนเป็นแม่แล้วลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องครัว
“แล้วนั่นแกจะไปไหน”
“ผมว่าจะไปดูมอเตอร์ไซค์สักหน่อยนะครับ เหมือนโซ่จะหย่อน”
“แกนี่นา บอกให้ซื้อรถยนต์ก็ไม่ยอม”
ฉายรวีบ่นเหมือนเช่นทุกครั้งที่ลูกชายคนเล็กเอ่ยถึงมอเตอร์ไซค์ นั่นก็เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของผู้เป็นลูก เนื้อหุ้มเหล็กเช่นนี้หากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมามันจะเหลืออะไร ไม่อยากจะคิดเลย
“เอาไว้มีลูกมีเมียก่อนแล้วกันครับ” ชายหนุ่มตอบเลี่ยงๆ แบบติดตลก
“แล้วเมื่อไรจะมี”
“มีแล้วแม่จะเอาไหมล่ะ”
ย้อนถามกลับอย่างท้าทาย ก่อนจะหัวเราะเสียงหยันเมื่อได้ยินคำตอบของมารดา
“เอาสิ”
“ให้มันจริงเถอะครับ ไม่ใช่พอจะพามาแนะนำก็ติโน่นตินี่”
เรื่องนี้เขาไม่ได้พูดเกินจริงเลยสักนิด เห็นตัวอย่างได้บ่อยๆ จากพี่ชายที่พอคบหากับแฟนได้สักพักก็คิดอยากจะพามาแนะนำให้คนเป็นแม่รู้จัก แต่แค่เอ่ยปากเท่านั้นก็โดนท่านซักไซ้ประวัติของฝ่ายหญิง จากนั้นก็จะเริ่มติมากกว่าชม สุดท้ายก็บอกว่าเอาไว้ก่อน และจบลงด้วยประโยคเดิมๆ ว่า ‘เสียดายจังที่ลูกสาวของเพื่อนแม่มีแฟนไปแล้ว’
เอ๊ะ! หรือลูกสาวของเพื่อนที่แม่พูดถึงอยู่บ่อยๆ ก็คือหนูรักคนนี้ เลิกกับแฟนแล้วเหรอ ดีละ ไหนๆ วันนี้ก็จะมาที่นี่ ขอดูหน้าสักหน่อยละกัน อยากรู้นักว่าจะสวยน่ารักขนาดไหน แม่ของเขาถึงได้หวงพี่ชายไว้ให้เธอเสียจริง
“นี่แกหลอกด่าแม่ใช่ไหม จะไปซ่อมมอเตอร์ไซค์ก็ไปเลยไป ชอบทำให้อารมณ์เสียเรื่อยเลยแกนี่”
คนที่ไม่เคยสั่งลูกชายคนเล็กให้ทำตามใจได้เอ่ยไล่ด้วยท่าทีหงุดหงิด
“ครับๆ” คีรินทร์รับคำกลั้วหัวเราะอย่างพอใจที่ได้แกล้งแหย่คนเป็นแม่ให้อารมณ์เสีย
คีรินทร์ที่ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะมือและเสื้อเลอะคราบน้ำมันจากการซ่อมมอเตอร์ไซค์กำลังก้าวลงบันได แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักฝีเท้า หรี่ตามองหญิงสาวที่เดินเคียงคู่พี่ชายเข้ามาในบ้าน
“ทำไมหน้าคุ้นๆ” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองก่อนที่สองเท้าจะเดินลงบันไดตรงไปหาทั้งคู่อย่างข้องใจ
“แม่ไปไหน” คีรีถามน้องชายขณะที่สายตาก็กวาดมองหามารดา
“ในครัวมั้ง” คีรินทร์ตอบแล้วหยุดนิ่ง มองผู้หญิงตรงหน้าอย่างพิจารณา สุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าไม่ผิดตัวแน่!
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ไปแหกปากตะโกนตีราวเหล็กแล้วร้องห่มร้องไห้ในสวนสาธารณะเพราะถูกผู้ชายทิ้ง
“ผา...ผา...ไอ้ผา!” คีรีตะโกนเรียกน้องชายสุดเสียง เมื่อคนตรงหน้าเอาแต่จ้องมองร้อยรักนิ่งไม่สนใจใคร
“อะ...อะไรพี่ภู” คีรินทร์หลุดจากภวังค์แล้วหันมาถามพี่ชายด้วยสีหน้ายุ่งๆ
“มองอะไร มองอย่างนี้คุณรักกลัวแกนะ”
คีรีตำหนิน้องชายเมื่อเห็นอีกฝ่ายจ้องร้อยรักตาไม่กะพริบ ถึงกระนั้นก็ไม่ได้รู้สึกหึงหวง เพราะจากแววตาของน้องชายไม่ได้มองด้วยความพิศวาส แต่เป็นเวทนาสงสารมากกว่า และเขาก็รู้ดีว่าเพราะอะไร
“ปะ...เปล่า ขอโทษนะครับที่เสียมารยาท พอดีเห็นคุณรักแล้วนึกถึงผู้หญิงดวงซวยคนหนึ่ง” คีรินทร์ตอบเสียงกลั้วหัวเราะกลบเกลื่อน
ผู้หญิงคนนี้จำเขาไม่ได้งั้นเหรอ
“คุณรักครับ นี่ผาน้องชายผมเองครับ”
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ม.ค. 2560, 09:02:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ม.ค. 2560, 09:02:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 811
| << ตอนที่ 3 (100%) | ตอนที่ 4 (70%) >> |