ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก
ตอน: ตอนที่ 5 (70%)
“เครียดเรื่องอะไรนะ” นับดาวบ่นลอยๆ ทั้งอยากรู้ทั้งเป็นห่วง
“ถ้าเป็นห่วงก็ลองถามดูสิครับ แต่ถ้าให้ผมเดา หนุ่มหล่อเสน่ห์แรงอย่างลูกพี่ผมเนี่ย คงหนีไม่พ้นเรื่องสาวๆ แน่ ว่าไหมครับคุณดาว”
มาวินถามอย่างล้อเลียนแล้วก็ได้ค้อนวงโตตอบกลับมา
“รู้ดี รีบไปทำงานเลยไป ดาวจะลงไปรอลูกค้าที่ล็อบบี” เซลล์สาวออกปากไล่อย่างหงุดหงิดเหมือนเช่นทุกครั้งที่มาวินชอบเอาเรื่องผู้หญิงของคีรินทร์มาพูดให้เธอฟัง ถึงเธอจะรู้ว่าไม่มีหวังแต่ก็ยังตัดใจไม่ได้สักที อีกอย่างเรื่องแบบนี้ก็ไม่อยากฟังให้เจ็บกระดองใจหรอก
หลังจากเลิกงานคีรินทร์ก็ตรงกลับบ้านทันที ขณะกำลังก้าวเท้าเดินเข้ามาในบ้าน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ครับพี่ตี๋” ชายหนุ่มรับสายช่างที่รู้จักกัน
“มีงานมาให้”
“งานอะไรครับ” ปากขยับปากแต่สายตากลับจดจ้องไปยังพี่ชายซึ่งกำลังเดินลงบันไดพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมที่ฟุ้งตลบ
“งานเดินระบบไฟฟ้าในอาคารสามชั้นน่ะ สนใจไหม”
“สนใจครับพี่ ผมมีช่างที่พอทำงานนี้ได้อยู่เหมือนกัน เอ่อ...พี่ตี๋ครับ พอดีตอนนี้ผมติดธุระ ถ้าพี่จะไปดูหน้างานวันไหนก็โทร.นัดผมอีกทีนะครับ สวัสดีครับ”
คุยยังไม่ทันจะจบดีคีรินทร์ก็รีบตัดสาย เมื่อคีรีหันมายิ้มให้น้อยๆ แล้วเดินผ่านหน้าไป
“เดี๋ยวสิพี่ภู นั่นพี่จะไปไหนเหรอ”
คนที่กำลังจะเดินพ้นหน้าประตูบ้านเอี้ยวตัวกลับมาตอบอย่างคนอารมณ์ดี
“ไปข้างนอก”
“ผมเพิ่งรู้จากแม่เมื่อเช้าว่าพี่คบกับคุณรักแล้ว”
คำพูดของน้องชายทำให้รอยยิ้มที่มีอยู่บนใบหน้าค่อยๆ เลือนหายไป คีรีถอนหายใจแล้วหันมาพูดแบบไม่เต็มปากนัก
“ก็...ตามน้ำน่ะ”
“จะตามน้ำหรือตามใจ ผมก็เบื่อจะพูดแล้วละครับ โตๆ กันแล้ว เอาเป็นว่าถ้าคิดว่าดีก็ทำไปละกัน”
พูดจบคีรินทร์ก็หมุนตัวเดินหนี แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงตะโกนที่ดังตามมา
“แกคงไม่เอาเรื่องนี้ไปโพนทะนาหรอกนะ”
“พี่เห็นผมเป็นคนแบบนั้นเหรอครับ” คีรินทร์พูดโดยไม่หันมามองหน้าพี่ชาย
“ก็ไม่รู้สิ เห็นแกไม่ชอบที่ฉันจะคบกับคุณรัก”
“พี่จะคบกับใครมันก็เรื่องของพี่ แต่ที่ผมพูดผมเตือนนี่ เพราะสงสารผู้หญิงก็เท่านั้น”
พูดย้ำเจตนารมณ์ของตัวเองจบคีรินทร์ก็เดินหนี
“เออ ฉันรู้น่าว่ากำลังทำอะไรอยู่” คีรีตะโกนตามหลังน้องชายแล้วหมุนตัวเดินออกจากบ้าน แม้จะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่มันไม่ค่อยถูกต้องนัก ถึงกระนั้นก็คิดว่าเขายังควบคุมทุกอย่างได้
การสานสัมพันธ์ระหว่างคีรีและร้อยรักเป็นไปอย่างราบรื่นด้วยการสนับสนุนจากฉายรวี แม้คราแรกคีรินทร์จะแสดงท่าทีอย่างเด่นชัดว่าไม่เห็นด้วย แต่พอคัดค้านไปเรื่อยๆ แล้วไม่มีใครฟัง เขาก็เบื่อที่จะพูด จึงได้แต่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ว่างานนี้ต้องมีคนเจ็บแน่นอน และไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วปานนี้
คีรินทร์ที่กลับบ้านดึกเพราะทำงานนอกต่อหลังจากเลิกงานประจำชะงักเท้าเล็กน้อยเมื่อเดินเข้าบ้านแล้วได้ยินเรื่องที่แม่กับพี่ชายคุยกัน
“แม่ว่าภูขอหนูรักแต่งงานดีไหม” แม้จะพูดเหมือนถามความคิดเห็น แต่สิ่งที่ฉายรวีต้องการได้ยินคือการเห็นด้วยเท่านั้น
“เอ่อ...ผมว่า...”
“สองแม่ลูกคุยอะไรกันอยู่ครับ” คีรินทร์ร้องทักเสียงดังเมื่อเห็นพี่ชายทำหน้าลำบากใจ
“อ้าว ตาผากลับมาแล้วเหรอ กินข้าวมาหรือยัง” ฉายรวีถามลูกชายคนเล็กอย่างเป็นห่วง
“เรียบร้อยแล้วครับ ว่าแต่เมื่อกี้คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอครับ” คีรินทร์ถามพลางเดินไปทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ พี่ชาย
“เรื่องตาภูกับหนูรักน่ะ”
“ทะเลาะกันเหรอครับ” คนที่เพิ่งเข้ามาใหม่เอ่ยถามทั้งที่รู้และได้ยินเต็มสองรูหูเมื่อตอนเดินเข้ามา
“ปากเสีย แกไม่เห็นพวกเขาสวีตหวานกันหรือไง ถึงได้บอกว่าพวกเขาทะเลาะกัน” ฉายรวีตำหนิพลางมองค้อนลูกชายคนเล็กอย่างหงุดหงิดเช่นเคย
“ก็ไม่รู้ เห็นแม่บอกว่าคุยเรื่องพี่ภูกับคุณรักนี่ครับ” คีรินทร์ตีหน้าซื่อ
“แม่ว่าจะให้พี่แกไปขอหนูรักแต่งงานน่ะ” พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ใบหน้าที่บูดบึ้งเมื่อครู่ก็มีรอยยิ้มมาประดับเต็มวงหน้า น้ำเสียงที่ขุ่นมัวก็สดใสขึ้นทันตา
“พี่ภูว่าไง” คราวนี้คีรินทร์ไม่คิดจะขัด แถมยังหันไปถามความคิดเห็นจากพี่ชายที่นั่งหน้าเครียด ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี
“ผมว่ามันจะเร็วไปไหมครับ ผมกับคุณรักเพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือนเอง” คีรีตอบเสียงแผ่ว และไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนเป็นแม่ เพราะรู้ดีว่านั่นไม่ใช่คำตอบที่ท่านต้องการได้ยิน
“คนรักกันไม่มีคำว่าช้าหรือเร็วหรอก ไม่รู้ละ แม่ได้เกริ่นๆ เรื่องนี้กับน้าแก้วไปแล้ว ถ้าหนูรักไม่ว่าอะไร แกต้องทำตามที่แม่สั่ง”
ฉายรวีสั่งเสียงเข้ม สีหน้าจริงจังจนคีรีปฏิเสธไม่ออก
“แม่ครับ” คีรินทร์ครางเรียก มองหน้าพี่ชายที่ดูเครียดตลอดเวลาแล้วถอนหายใจ “แต่งงานนะครับไม่ใช่เล่นขายของ เผื่อมันเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมาแม่จะทำยังไง”
“ไม่มีอะไรผิดพลาดทั้งนั้น แกต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างที่จะเป็นปัญหาต่อชีวิตรักของแกกับหนูรักให้เร็วที่สุด”
สั่งจบฉายรวีก็ลุกเดินขึ้นห้องไปด้วยไม่ต้องการฟังการต่อรองจากลูกชายทั้งสอง
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
“ถ้าเป็นห่วงก็ลองถามดูสิครับ แต่ถ้าให้ผมเดา หนุ่มหล่อเสน่ห์แรงอย่างลูกพี่ผมเนี่ย คงหนีไม่พ้นเรื่องสาวๆ แน่ ว่าไหมครับคุณดาว”
มาวินถามอย่างล้อเลียนแล้วก็ได้ค้อนวงโตตอบกลับมา
“รู้ดี รีบไปทำงานเลยไป ดาวจะลงไปรอลูกค้าที่ล็อบบี” เซลล์สาวออกปากไล่อย่างหงุดหงิดเหมือนเช่นทุกครั้งที่มาวินชอบเอาเรื่องผู้หญิงของคีรินทร์มาพูดให้เธอฟัง ถึงเธอจะรู้ว่าไม่มีหวังแต่ก็ยังตัดใจไม่ได้สักที อีกอย่างเรื่องแบบนี้ก็ไม่อยากฟังให้เจ็บกระดองใจหรอก
หลังจากเลิกงานคีรินทร์ก็ตรงกลับบ้านทันที ขณะกำลังก้าวเท้าเดินเข้ามาในบ้าน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ครับพี่ตี๋” ชายหนุ่มรับสายช่างที่รู้จักกัน
“มีงานมาให้”
“งานอะไรครับ” ปากขยับปากแต่สายตากลับจดจ้องไปยังพี่ชายซึ่งกำลังเดินลงบันไดพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมที่ฟุ้งตลบ
“งานเดินระบบไฟฟ้าในอาคารสามชั้นน่ะ สนใจไหม”
“สนใจครับพี่ ผมมีช่างที่พอทำงานนี้ได้อยู่เหมือนกัน เอ่อ...พี่ตี๋ครับ พอดีตอนนี้ผมติดธุระ ถ้าพี่จะไปดูหน้างานวันไหนก็โทร.นัดผมอีกทีนะครับ สวัสดีครับ”
คุยยังไม่ทันจะจบดีคีรินทร์ก็รีบตัดสาย เมื่อคีรีหันมายิ้มให้น้อยๆ แล้วเดินผ่านหน้าไป
“เดี๋ยวสิพี่ภู นั่นพี่จะไปไหนเหรอ”
คนที่กำลังจะเดินพ้นหน้าประตูบ้านเอี้ยวตัวกลับมาตอบอย่างคนอารมณ์ดี
“ไปข้างนอก”
“ผมเพิ่งรู้จากแม่เมื่อเช้าว่าพี่คบกับคุณรักแล้ว”
คำพูดของน้องชายทำให้รอยยิ้มที่มีอยู่บนใบหน้าค่อยๆ เลือนหายไป คีรีถอนหายใจแล้วหันมาพูดแบบไม่เต็มปากนัก
“ก็...ตามน้ำน่ะ”
“จะตามน้ำหรือตามใจ ผมก็เบื่อจะพูดแล้วละครับ โตๆ กันแล้ว เอาเป็นว่าถ้าคิดว่าดีก็ทำไปละกัน”
พูดจบคีรินทร์ก็หมุนตัวเดินหนี แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงตะโกนที่ดังตามมา
“แกคงไม่เอาเรื่องนี้ไปโพนทะนาหรอกนะ”
“พี่เห็นผมเป็นคนแบบนั้นเหรอครับ” คีรินทร์พูดโดยไม่หันมามองหน้าพี่ชาย
“ก็ไม่รู้สิ เห็นแกไม่ชอบที่ฉันจะคบกับคุณรัก”
“พี่จะคบกับใครมันก็เรื่องของพี่ แต่ที่ผมพูดผมเตือนนี่ เพราะสงสารผู้หญิงก็เท่านั้น”
พูดย้ำเจตนารมณ์ของตัวเองจบคีรินทร์ก็เดินหนี
“เออ ฉันรู้น่าว่ากำลังทำอะไรอยู่” คีรีตะโกนตามหลังน้องชายแล้วหมุนตัวเดินออกจากบ้าน แม้จะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่มันไม่ค่อยถูกต้องนัก ถึงกระนั้นก็คิดว่าเขายังควบคุมทุกอย่างได้
การสานสัมพันธ์ระหว่างคีรีและร้อยรักเป็นไปอย่างราบรื่นด้วยการสนับสนุนจากฉายรวี แม้คราแรกคีรินทร์จะแสดงท่าทีอย่างเด่นชัดว่าไม่เห็นด้วย แต่พอคัดค้านไปเรื่อยๆ แล้วไม่มีใครฟัง เขาก็เบื่อที่จะพูด จึงได้แต่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ว่างานนี้ต้องมีคนเจ็บแน่นอน และไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วปานนี้
คีรินทร์ที่กลับบ้านดึกเพราะทำงานนอกต่อหลังจากเลิกงานประจำชะงักเท้าเล็กน้อยเมื่อเดินเข้าบ้านแล้วได้ยินเรื่องที่แม่กับพี่ชายคุยกัน
“แม่ว่าภูขอหนูรักแต่งงานดีไหม” แม้จะพูดเหมือนถามความคิดเห็น แต่สิ่งที่ฉายรวีต้องการได้ยินคือการเห็นด้วยเท่านั้น
“เอ่อ...ผมว่า...”
“สองแม่ลูกคุยอะไรกันอยู่ครับ” คีรินทร์ร้องทักเสียงดังเมื่อเห็นพี่ชายทำหน้าลำบากใจ
“อ้าว ตาผากลับมาแล้วเหรอ กินข้าวมาหรือยัง” ฉายรวีถามลูกชายคนเล็กอย่างเป็นห่วง
“เรียบร้อยแล้วครับ ว่าแต่เมื่อกี้คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอครับ” คีรินทร์ถามพลางเดินไปทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ พี่ชาย
“เรื่องตาภูกับหนูรักน่ะ”
“ทะเลาะกันเหรอครับ” คนที่เพิ่งเข้ามาใหม่เอ่ยถามทั้งที่รู้และได้ยินเต็มสองรูหูเมื่อตอนเดินเข้ามา
“ปากเสีย แกไม่เห็นพวกเขาสวีตหวานกันหรือไง ถึงได้บอกว่าพวกเขาทะเลาะกัน” ฉายรวีตำหนิพลางมองค้อนลูกชายคนเล็กอย่างหงุดหงิดเช่นเคย
“ก็ไม่รู้ เห็นแม่บอกว่าคุยเรื่องพี่ภูกับคุณรักนี่ครับ” คีรินทร์ตีหน้าซื่อ
“แม่ว่าจะให้พี่แกไปขอหนูรักแต่งงานน่ะ” พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ใบหน้าที่บูดบึ้งเมื่อครู่ก็มีรอยยิ้มมาประดับเต็มวงหน้า น้ำเสียงที่ขุ่นมัวก็สดใสขึ้นทันตา
“พี่ภูว่าไง” คราวนี้คีรินทร์ไม่คิดจะขัด แถมยังหันไปถามความคิดเห็นจากพี่ชายที่นั่งหน้าเครียด ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี
“ผมว่ามันจะเร็วไปไหมครับ ผมกับคุณรักเพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือนเอง” คีรีตอบเสียงแผ่ว และไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนเป็นแม่ เพราะรู้ดีว่านั่นไม่ใช่คำตอบที่ท่านต้องการได้ยิน
“คนรักกันไม่มีคำว่าช้าหรือเร็วหรอก ไม่รู้ละ แม่ได้เกริ่นๆ เรื่องนี้กับน้าแก้วไปแล้ว ถ้าหนูรักไม่ว่าอะไร แกต้องทำตามที่แม่สั่ง”
ฉายรวีสั่งเสียงเข้ม สีหน้าจริงจังจนคีรีปฏิเสธไม่ออก
“แม่ครับ” คีรินทร์ครางเรียก มองหน้าพี่ชายที่ดูเครียดตลอดเวลาแล้วถอนหายใจ “แต่งงานนะครับไม่ใช่เล่นขายของ เผื่อมันเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมาแม่จะทำยังไง”
“ไม่มีอะไรผิดพลาดทั้งนั้น แกต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างที่จะเป็นปัญหาต่อชีวิตรักของแกกับหนูรักให้เร็วที่สุด”
สั่งจบฉายรวีก็ลุกเดินขึ้นห้องไปด้วยไม่ต้องการฟังการต่อรองจากลูกชายทั้งสอง
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ก.พ. 2560, 07:40:44 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ก.พ. 2560, 07:40:44 น.
จำนวนการเข้าชม : 920
| << ตอนที่ 5 (30%) | ตอนที่ 5 (100%) >> |