หัวใจลายกระต่าย (รอลงต่อนะคะ)
ถ้าหัวใจคือดวงจันทร์ที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง
ความรักก็คงเหมือนดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงจันทร์สว่างไสว
หัวใจที่ได้รับความรักจากเธอก็เช่นกัน
เธอเห็นความรักของฉันใช่ไหม?
ความรักก็คงเหมือนดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงจันทร์สว่างไสว
หัวใจที่ได้รับความรักจากเธอก็เช่นกัน
เธอเห็นความรักของฉันใช่ไหม?
Tags: หัวใจ กระต่าย ปิ่นนลิน รัก คุณหมอ
ตอน: ตอนที่ 3 - 50%
ตอนที่ 3 - 50%
ข่าวลือของศัลยแพทย์ณฐาประจำศูนย์หัวใจดังไปทั่วโรงพยาบาลชั่วข้ามคืน มีแต่เจ้าตัวที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองถูกเข้าใจผิด ณฐาไม่ได้เข้าเวชธีระช่วงสองวัน และเสาร์อาทิตย์ เขาไม่มีสิทธิ์แก้ต่างข่าวลือ รวมถึงแพรมณีก็ไม่มีโอกาสเจอหน้าหมอหัวใจหนุ่มหล่อด้วย จะให้รอจนวันจันทร์ก็อีกสองวัน เธอรอไม่ไหวแน่ จึงนึกถึงเพื่อนสนิทของณฐาแทน แพรมณีรู้ว่าทันตแพทย์ศิลามีเวรตรวจทุกวันจันทร์ พุธ ศุกร์ และวันเสาร์ตอนบ่าย
วันศุกร์เที่ยง แพรมณีรีบไปแผนกทันตกรรมประจำโรงพยาบาล เพื่อให้ทันก่อนศิลาจะออกไปกินข้าวเที่ยงที่ไหน นับว่าโชคดี แพรมณีเห็นทันตแพทย์หนุ่มวัยสามสิบเอ็ดปีกำลังย่อตัวโบกมือบ๊ายบายคนไข้เด็กอยู่หน้าห้องทำฟัน ศิลาเป็นทันตแพทย์ที่เด็กๆ รักกันมากเลย เขาใจดีและใจเย็นกับเด็กเล็กๆ มาก
“คุณหินคะ” แพรมณีรอจนทันตแพทย์หนุ่มร่ำลาคนไข้เด็กเรียบร้อยก่อนจะส่งเสียงเรียก
“อ้าวคุณแพร มีอะไรหรือครับ หรือว่าปวดฟัน” ศิลาเป็นทันตแพทย์ประจำตัวของแพรมณี มีเพียงเหตุผลเดียวที่เขานึกออก
“เปล่าค่ะ แพรไม่ได้ปวดฟันค่ะ” แพรมณีทำท่าเขินเล็กน้อย แต่จะให้ทนอึดอัดต่อก็ไม่ไหวแล้ว “คุณหินว่างไหมคะ ไปกินข้าวเที่ยงกับแพรไหมคะ”
“ผมหรือครับ” ศิลาชี้ตัวเอง เขาแสดงออกว่าแปลกใจ แพรมณีไม่เคยมาชวนเขาไปไหนมาไหนก่อนแบบนี้
“ค่ะ แต่ถ้าไม่ว่าง หรือไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวรีบบอก ทั้งๆ ที่อยากรู้เรื่องหมอณัฐมาก แต่อาจจะเป็นการรบกวนชายหนุ่มก็ได้
“ผมว่างครับ ไปได้นะ แต่เดี๋ยวผมไปหยิบของในห้องก่อน” ศิลาเดินหายเข้าไปในห้องทำฟันที่มีชื่อของเขาอยู่ที่ป้ายหน้าห้อง เขามีเวลาพักเที่ยงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ทั้งสองจึงเลือกกินข้าวเที่ยงกันในร้านอาหารเล็กๆ แถวๆ โรงพยาบาล แพรมณีเลือกร้านข้างนอกเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็นเธอกับศิลา จนเกิดความเข้าใจผิด
หลังจากชายหนุ่มหญิงสาวสั่งอาหารเรียบร้อย แพรมณีก็ลดความอึดอัดลงด้วยการชวนศิลาคุย
“คุณหินสบายดีใช่ไหมคะ”
“ครับ ผมสบายดี ไม่ได้เจ็บไข้อะไร” ศิลารู้สึกแปลกๆ กับคำถามหญิงสาว “ทำไมหรือครับ ผมดูป่วยๆ หรือครับ”
“อย่าหาว่าแพรเสียมารยาทเลยนะคะ พอดีอาทิตย์ก่อนแพรบังเอิญได้ยินคุณหินคุยโทรศัพท์ว่าเพิ่งเลิกกับแฟน”
คนฟังแทบสำลักกาแฟเย็นที่ดูดอยู่ เขายิ้มเจื่อนไปเล็กน้อย แพรมณีถึงรู้ตัวว่าเธอไม่ควรเล่าออกไปเลย
“แพรขอโทษค่ะ แพรไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณหินเสียใจนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนจริงๆ นั่นแหละครับ” ศิลาจำได้ว่าเขาเล่าให้พี่สาวฟังผ่านโทรศัพท์มือถือ ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาได้ยิน นอกจากมาสิณีแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเขาเลิกกับแฟนด้วยสาเหตุอะไร หลานสาวเองยังไม่รู้เลยว่าเขามีแฟน
“แต่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ เราคบกันเดือนกว่าๆ เอง” ศิลารีบบอกเพราะแพรมณีกำลังมองเขาอย่างเห็นใจ
“แพรก็เพิ่งอกหักค่ะ แพรเพิ่งรู้ว่าคนที่แพรชอบเขามีคนรักแล้ว” แพรมณีถอนหายใจ เธอไม่เคยกล้าแสดงออกว่าเธอชอบณฐา รู้จักณฐามาเป็นปีก็ได้แต่แอบมอง หรือคุยแบบเพื่อนกันตลอด ณฐาไม่เคยเปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนไหนเลยด้วย แพรมณีสงสัยว่าคงเพราะณฐามีคนรักอยู่แล้ว ซึ่งก็อาจจะจริงตามข่าวลือ
“คุณแพรไม่ได้คบกับคุณทินอยู่หรือครับ” ศิลาถามตามที่ได้ยินมา
“เปล่านะคะ แพรกับคุณทินไม่ได้คบกัน คุณหินไปฟังมาจากไหนคะ” แพรมณีรีบปฏิเสธ “จริงอยู่ว่าคุณลีลากับคุณพ่อของแพรพยายามจับคู่ แต่แพรไม่ได้ชอบคุณทินแบบนั้นค่ะ คุณทินเองก็หวงเนื้อหวงตัวมากเลยนะคะ”
“คนที่คุณแพรชอบก็ทำงานอยู่ที่เวชธีระหรือครับ” ศิลาเริ่มเดาหาเหตุผลว่าทำไมแพรมณีถึงชวนเขาออกมากินข้าว บางทีคนที่แพรมณีชอบ อาจะอยู่รอบตัวเขา
“เอ่อ ค่ะ” แพรมณีตอบเขินๆ บริกรเริ่มเสิร์ฟอาหารลงบนโต๊ะ แต่ศิลาก็ถามต่อ
“เป็นคุณหมอหรือครับ”
แพรมณีลังเลว่าควรจะบอกไปเลยไหมว่าคือณฐา แต่โทรศัพท์มือถือของศิลาดังแทรกขึ้น ทำให้ศิลาเอ่ยขอรับโทรศัพท์ก่อน
“ว่าไงณัฐ … โอเค เดี๋ยวจัดการให้ โอเคๆ บาย”
ศิลาคุยกับณฐาไม่นานก็วางสาย ก่อนจะถามหญิงสาวคนสวย
“คนที่คุณแพรชอบคือคุณหมอหรือครับ เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าเป็นหมอณัฐเพื่อนผม” ศิลาแค่เดาขำๆ ไม่คิดว่าจะทำให้ช้อนในมือหญิงสาวร่วง ศิลาได้คำตอบจากปฏิกริยาของแพรมณีทันที
“คุณแพรชอบหมอณัฐหรือครับ”
หน้าของแพรมณีแดงมากกว่าปกติ เธอเอาแต่มองหน้าคนถาม แล้วก็พยักหน้า
“ขอโทษนะคะ”
“ไม่เห็นต้องขอโทษเลยครับ ว่าแต่ณัฐมีแฟนตอนไหนหรือครับ ผมไม่รู้เลยว่าณัฐมีแฟนแล้ว” ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน ศิลาไม่เห็นว่าณฐาจะมีอาการแบบคนมีความรักเลย ไปทำงานเสร็จก็กลับบ้าน วันไหนไม่ทำงานก็ขลุกอยู่กับหนังสือทั้งวัน หรือไม่ก็เห็นแปลงร่างจากหมอซ่อมหัวใจไปซ่อมนู่นนี่ในบ้านให้เขา
“ก็ในโรงพยาบาลเห็นหมอณัฐมีสาวมารอ แล้วก็กลับบ้านด้วยกัน” แพรมณีเล่าตามที่ได้ยินมา
“อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ แต่คุณแพรอย่าเพิ่งด่วนอกหักไปเลยครับ ไว้ผมไปสืบให้ชัวร์ๆ ก่อนค่อยเสียใจก็ได้ครับ”
“คุณหินจะช่วยแพรหรือคะ” แพรมณีถามอย่างแปลกใจ เห็นทันตแพทย์หนุ่มยิ้มให้ทั้งแววตา
“ครับ เดี๋ยวผมไปสืบให้ว่าณัฐมีแฟนจริงหรือเปล่า เพราะงั้นคุณแพรก็ต้องสู้ๆ ต่อนะครับ อย่าเพิ่งตัดใจ ตอนนี้รีบกินข้าวดีกว่านะ” ศิลารับปาก หญิงสาวเริ่มมีรอยยิ้ม เธอตักอาหารใส่ปากด้วยท่าทางผ่อนคลายมากขึ้น
ศิลาเสียเองอีกที่ขมวดคิ้วสงสัยว่า ณฐามีแฟนจริงหรือ ถ้าจริงเพื่อนเขาแอบไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่
กว่าศิลาจะกลับจากที่ทำงาน ฟ้าก็ค่ำแล้ว ทันตแพทย์หนุ่มจอดรถเสร็จ เมื่อมองผ่านประตูกระจกด้านริมสนาม เห็นณฐานั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาอย่างปกติ ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือณฐามีแอบมองหลานสาวเขาเป็นระยะๆ คนึงมาสนั่งอยู่ใกล้ๆ กัน สายตาของณฐาเต็มไปด้วยความสนอกสนใจ พอคนึงมาสเงยหน้าจากคอมพิวเตอร์ ณฐาก็รีบหลบตา ทำเป็นก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ
สองคนนี้แปลกๆ … ศิลาพบพิรุธของเพื่อนชัดเจน หรือว่าเพื่อนเขาจะคิดอะไรกับคนึงมาส?
ศิลาขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ก็ลงมารวมกลุ่มกับเพื่อนและหลานสาว ศิลาตั้งใจนั่งลงตรงกลางระหว่างณฐากับหลานสาว อย่างน้อยก็กันสายตาเพื่อนที่เอาแต่มองหลานเขาได้บ้าง
“เบียร์ไหม” ศิลาหยิบเบียร์มากระป๋องเดียว แต่ก็มีน้ำใจถามเพื่อน ทั้งที่รู้ดีว่าณฐาไม่ดื่มแอลกอฮอล์
“แกก็รู้ว่าฉันไม่ดื่มเบียร์” ณฐากระตุกคิ้วตอบโต้สายตาดุๆ ของเพื่อนซี้
“ลืมไปว่ะ” ศิลาไหวไหล่ แล้วเลิกสนใจเพื่อน ไปคุยเล่นกับหลานสาวแทน เธอกำลังเล่นเฟชบุ๊ค และคุยแชทกับมารดาอยู่
“แม่จะกลับแล้วค่ะน้าหิน ไว้เราไปรับแม่กันนะคะ” คนึงมาสบอกน้าชายด้วยสีหน้าสดใส
“ได้สิ ไว้เราไปรับพี่แตกันนะ นี่ดึกแล้ว กระต่ายขึ้นห้องเถอะ พรุ่งนี้เรียนแต่เช้านี่” ศิลารู้ดีว่าหลานสาวไม่เคยดื้อกับเขาสักครั้ง คนึงมาสยอมปิดฝาโน้ตบุ๊ค ก่อนจะไหว้ลาน้าทั้งสอง ศิลารอจนได้ยินเสียงประตูห้องนอนหลานสาวปิด เขามีเรื่องจะถามเพื่อนตัวดี แต่เพื่อนดันแทรกขึ้นมาก่อน
“หิน แกคิดว่าคนอายุห่างกันเป็นสิบปีจะรักกันได้ไหมวะ”
คำถามของณฐาทำให้ศิลานั่งตัวทื่อ แข็งเป็นหินสมชื่อเจ้าตัวอยู่นานกว่าสติจะกลับร่าง ดวงตาของณฐาจับจ้องหน้าหนังสือ ดูเหมือนณฐาจะไม่ได้ต้องการคำตอบจากเพื่อน เพราะยังคงมีเรื่องคับข้องใจ
“คนที่แก่กว่าคบคนเด็กกว่าเป็นสิบปี ดูเหมือนพวกเฒ่าหัวงูไหมวะ”
“จริงๆ แล้วเรื่องอายุไม่น่าเกี่ยว แต่อายุห่างกันมากก็ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างวัย ต้องพยายามเข้าใจกันให้มาก โดยเฉพาะวัยเริ่มทำงานกับคนที่อายุอย่างเราๆ เด็กน่ะคบยากนะ” ศิลาตอบเพื่อนโดยยังมองหน้าเพื่อนอึ้งๆ อยู่
ณฐาหมายถึงหลานสาวเขาหรือเปล่าเนี่ย
ศิลารู้จักนิสัยเพื่อนดี ณฐาดูนิ่งๆ วางมาดมั่นใจเวลาทำงาน หรือแม้แต่เรื่องส่วนตัว เพราะเป็นคนขี้อายและไม่รู้จักแสดงออกเท่าไหร่ ถ้าศิลาถามก็ไม่มีทางได้คำตอบที่แท้จริง
แต่ถ้าณฐาชอบพอกับคนึงมาส ศิลาก็สบายใจได้ว่าคนึงมาสจะไม่เสียใจเรื่องเจอผู้ชายเจ้าชู้แน่ๆ
ณฐาเป็นผู้ชายประเภทสุภาพบุรุษ ไม่ฉวยโอกาส ไม่แต๊ะอั๋งผู้หญิง
“นั่นสิ ต้องเกิดปัญหาแน่ๆ แล้วคงไปกันไม่ยืด” ณฐาค่อนข้างมั่นใจว่าคนึงมาสสนใจทินกฤต เธอถามเรื่องราวเกี่ยวกับทินกฤตจากเขามากผิดปกติ คำพูดของหญิงสาวมีชื่อ ‘ทินกฤต’ หลุดแทบทุกประโยค คนึงมาสอาจจะไม่รู้สึกตัว แต่คนฟังน่ะจับพิรุธได้
ณฐาตอบคำถามหญิงสาวได้บ้างไม่ได้บ้าง เขาเองก็ไม่รู้จักทินกฤตดีนัก ทินกฤตเป็นพวกเก็บเนื้อเก็บตัว ไม่ค่อยออกงานสังคม ไม่มีข่าวฉาวแต่ก็ไม่เคยได้ยินข่าวอย่างอื่น เรื่องผู้หญิงเรื่องเดียวที่เคยผ่านหูณฐาก็มีแค่เรื่องแพรมณี ที่แม่เจ้าตัวพยายามจับคู่ให้ทินกฤต สำหรับจริยา ณฐาขอยกเว้นก็แล้วกัน ไม่มีใครยอมรับจริยาลงหรอก
แม้เนื้อแท้ของทินกฤตนั้นยังเป็นปริศนา หากณฐาเชื่อว่าทินกฤตเป็นผู้ชาย อายุก็เกือบสี่สิบ อย่างไรก็น่ากลัวสำหรับคนึงมาสที่ยังเด็กและอ่อนประสบการณ์เรื่องผู้ชายอยู่ดี
“ท่าทางแกจะจริงจังมากเลยนะ” ศิลาทักเพราะเห็นเพื่อนทำหน้าคิดหนัก ก่อนจะออกความเห็นบ้างว่า
“ฉันว่าขึ้นอยู่กับนิสัยคนสองคนด้วยนะณัฐ ถ้ารักกันและพยายามที่จะเข้าใจอีกฝ่าย ยังไงก็น่าจะไปได้รอด เอาเรื่องอายุต่างกันมาตัดสินไม่ได้หรอก คนอายุเท่ากันไปกันไม่รอดยังมีเลย แต่ถ้ายังไม่มั่นใจ ก็อย่าทำอะไรเสียหายก็แล้วกัน สงสารผู้หญิง”
ศิลาอดกังวลไม่ได้ แม้เพื่อนจะเป็นสุภาพบุรุษ กลัวณฐาจะหน้ามืดเลือดร้อน อย่างไรเพื่อนก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน คนึงมาสก็น่ารักมากด้วย
“จะทำอะไรก็คิดดีๆ ก่อน เข้าใจไหม”
“อะไรวะ” ณฐางุนงงว่าอยู่ๆ เรื่องมาจบที่เขาได้อย่างไร
“เอาน่า ค่อยๆ ดูไปนะเพื่อน ค่อยๆ อย่ารีบ” ศิลาตบไหล่คนทำหน้างงแล้วลุกจากโซฟา เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ณฐาถอนหายใจ ท่าทางศิลาจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเรื่องของเขาสินะ
“ไอ้หิน แกเข้าใจผิดนะเว้ย หิน!”
“ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ” ศิลาตะโกนกลับลงมา คนฟังส่ายหน้า เพื่อนไม่ได้เข้าใจตามที่ตอบแน่นอน!
-----
เข้าใจผิดวนกันไปค่ะ ฮ่าๆ
ตอบคุณแว่นใส - กระต่ายจะเป็นกาวใจได้ไหมน้า ^^
พบกันใหม่ตอนหน้านะคะ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านค่า
ข่าวลือของศัลยแพทย์ณฐาประจำศูนย์หัวใจดังไปทั่วโรงพยาบาลชั่วข้ามคืน มีแต่เจ้าตัวที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองถูกเข้าใจผิด ณฐาไม่ได้เข้าเวชธีระช่วงสองวัน และเสาร์อาทิตย์ เขาไม่มีสิทธิ์แก้ต่างข่าวลือ รวมถึงแพรมณีก็ไม่มีโอกาสเจอหน้าหมอหัวใจหนุ่มหล่อด้วย จะให้รอจนวันจันทร์ก็อีกสองวัน เธอรอไม่ไหวแน่ จึงนึกถึงเพื่อนสนิทของณฐาแทน แพรมณีรู้ว่าทันตแพทย์ศิลามีเวรตรวจทุกวันจันทร์ พุธ ศุกร์ และวันเสาร์ตอนบ่าย
วันศุกร์เที่ยง แพรมณีรีบไปแผนกทันตกรรมประจำโรงพยาบาล เพื่อให้ทันก่อนศิลาจะออกไปกินข้าวเที่ยงที่ไหน นับว่าโชคดี แพรมณีเห็นทันตแพทย์หนุ่มวัยสามสิบเอ็ดปีกำลังย่อตัวโบกมือบ๊ายบายคนไข้เด็กอยู่หน้าห้องทำฟัน ศิลาเป็นทันตแพทย์ที่เด็กๆ รักกันมากเลย เขาใจดีและใจเย็นกับเด็กเล็กๆ มาก
“คุณหินคะ” แพรมณีรอจนทันตแพทย์หนุ่มร่ำลาคนไข้เด็กเรียบร้อยก่อนจะส่งเสียงเรียก
“อ้าวคุณแพร มีอะไรหรือครับ หรือว่าปวดฟัน” ศิลาเป็นทันตแพทย์ประจำตัวของแพรมณี มีเพียงเหตุผลเดียวที่เขานึกออก
“เปล่าค่ะ แพรไม่ได้ปวดฟันค่ะ” แพรมณีทำท่าเขินเล็กน้อย แต่จะให้ทนอึดอัดต่อก็ไม่ไหวแล้ว “คุณหินว่างไหมคะ ไปกินข้าวเที่ยงกับแพรไหมคะ”
“ผมหรือครับ” ศิลาชี้ตัวเอง เขาแสดงออกว่าแปลกใจ แพรมณีไม่เคยมาชวนเขาไปไหนมาไหนก่อนแบบนี้
“ค่ะ แต่ถ้าไม่ว่าง หรือไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวรีบบอก ทั้งๆ ที่อยากรู้เรื่องหมอณัฐมาก แต่อาจจะเป็นการรบกวนชายหนุ่มก็ได้
“ผมว่างครับ ไปได้นะ แต่เดี๋ยวผมไปหยิบของในห้องก่อน” ศิลาเดินหายเข้าไปในห้องทำฟันที่มีชื่อของเขาอยู่ที่ป้ายหน้าห้อง เขามีเวลาพักเที่ยงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ทั้งสองจึงเลือกกินข้าวเที่ยงกันในร้านอาหารเล็กๆ แถวๆ โรงพยาบาล แพรมณีเลือกร้านข้างนอกเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็นเธอกับศิลา จนเกิดความเข้าใจผิด
หลังจากชายหนุ่มหญิงสาวสั่งอาหารเรียบร้อย แพรมณีก็ลดความอึดอัดลงด้วยการชวนศิลาคุย
“คุณหินสบายดีใช่ไหมคะ”
“ครับ ผมสบายดี ไม่ได้เจ็บไข้อะไร” ศิลารู้สึกแปลกๆ กับคำถามหญิงสาว “ทำไมหรือครับ ผมดูป่วยๆ หรือครับ”
“อย่าหาว่าแพรเสียมารยาทเลยนะคะ พอดีอาทิตย์ก่อนแพรบังเอิญได้ยินคุณหินคุยโทรศัพท์ว่าเพิ่งเลิกกับแฟน”
คนฟังแทบสำลักกาแฟเย็นที่ดูดอยู่ เขายิ้มเจื่อนไปเล็กน้อย แพรมณีถึงรู้ตัวว่าเธอไม่ควรเล่าออกไปเลย
“แพรขอโทษค่ะ แพรไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณหินเสียใจนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนจริงๆ นั่นแหละครับ” ศิลาจำได้ว่าเขาเล่าให้พี่สาวฟังผ่านโทรศัพท์มือถือ ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาได้ยิน นอกจากมาสิณีแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเขาเลิกกับแฟนด้วยสาเหตุอะไร หลานสาวเองยังไม่รู้เลยว่าเขามีแฟน
“แต่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ เราคบกันเดือนกว่าๆ เอง” ศิลารีบบอกเพราะแพรมณีกำลังมองเขาอย่างเห็นใจ
“แพรก็เพิ่งอกหักค่ะ แพรเพิ่งรู้ว่าคนที่แพรชอบเขามีคนรักแล้ว” แพรมณีถอนหายใจ เธอไม่เคยกล้าแสดงออกว่าเธอชอบณฐา รู้จักณฐามาเป็นปีก็ได้แต่แอบมอง หรือคุยแบบเพื่อนกันตลอด ณฐาไม่เคยเปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนไหนเลยด้วย แพรมณีสงสัยว่าคงเพราะณฐามีคนรักอยู่แล้ว ซึ่งก็อาจจะจริงตามข่าวลือ
“คุณแพรไม่ได้คบกับคุณทินอยู่หรือครับ” ศิลาถามตามที่ได้ยินมา
“เปล่านะคะ แพรกับคุณทินไม่ได้คบกัน คุณหินไปฟังมาจากไหนคะ” แพรมณีรีบปฏิเสธ “จริงอยู่ว่าคุณลีลากับคุณพ่อของแพรพยายามจับคู่ แต่แพรไม่ได้ชอบคุณทินแบบนั้นค่ะ คุณทินเองก็หวงเนื้อหวงตัวมากเลยนะคะ”
“คนที่คุณแพรชอบก็ทำงานอยู่ที่เวชธีระหรือครับ” ศิลาเริ่มเดาหาเหตุผลว่าทำไมแพรมณีถึงชวนเขาออกมากินข้าว บางทีคนที่แพรมณีชอบ อาจะอยู่รอบตัวเขา
“เอ่อ ค่ะ” แพรมณีตอบเขินๆ บริกรเริ่มเสิร์ฟอาหารลงบนโต๊ะ แต่ศิลาก็ถามต่อ
“เป็นคุณหมอหรือครับ”
แพรมณีลังเลว่าควรจะบอกไปเลยไหมว่าคือณฐา แต่โทรศัพท์มือถือของศิลาดังแทรกขึ้น ทำให้ศิลาเอ่ยขอรับโทรศัพท์ก่อน
“ว่าไงณัฐ … โอเค เดี๋ยวจัดการให้ โอเคๆ บาย”
ศิลาคุยกับณฐาไม่นานก็วางสาย ก่อนจะถามหญิงสาวคนสวย
“คนที่คุณแพรชอบคือคุณหมอหรือครับ เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าเป็นหมอณัฐเพื่อนผม” ศิลาแค่เดาขำๆ ไม่คิดว่าจะทำให้ช้อนในมือหญิงสาวร่วง ศิลาได้คำตอบจากปฏิกริยาของแพรมณีทันที
“คุณแพรชอบหมอณัฐหรือครับ”
หน้าของแพรมณีแดงมากกว่าปกติ เธอเอาแต่มองหน้าคนถาม แล้วก็พยักหน้า
“ขอโทษนะคะ”
“ไม่เห็นต้องขอโทษเลยครับ ว่าแต่ณัฐมีแฟนตอนไหนหรือครับ ผมไม่รู้เลยว่าณัฐมีแฟนแล้ว” ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน ศิลาไม่เห็นว่าณฐาจะมีอาการแบบคนมีความรักเลย ไปทำงานเสร็จก็กลับบ้าน วันไหนไม่ทำงานก็ขลุกอยู่กับหนังสือทั้งวัน หรือไม่ก็เห็นแปลงร่างจากหมอซ่อมหัวใจไปซ่อมนู่นนี่ในบ้านให้เขา
“ก็ในโรงพยาบาลเห็นหมอณัฐมีสาวมารอ แล้วก็กลับบ้านด้วยกัน” แพรมณีเล่าตามที่ได้ยินมา
“อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ แต่คุณแพรอย่าเพิ่งด่วนอกหักไปเลยครับ ไว้ผมไปสืบให้ชัวร์ๆ ก่อนค่อยเสียใจก็ได้ครับ”
“คุณหินจะช่วยแพรหรือคะ” แพรมณีถามอย่างแปลกใจ เห็นทันตแพทย์หนุ่มยิ้มให้ทั้งแววตา
“ครับ เดี๋ยวผมไปสืบให้ว่าณัฐมีแฟนจริงหรือเปล่า เพราะงั้นคุณแพรก็ต้องสู้ๆ ต่อนะครับ อย่าเพิ่งตัดใจ ตอนนี้รีบกินข้าวดีกว่านะ” ศิลารับปาก หญิงสาวเริ่มมีรอยยิ้ม เธอตักอาหารใส่ปากด้วยท่าทางผ่อนคลายมากขึ้น
ศิลาเสียเองอีกที่ขมวดคิ้วสงสัยว่า ณฐามีแฟนจริงหรือ ถ้าจริงเพื่อนเขาแอบไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่
กว่าศิลาจะกลับจากที่ทำงาน ฟ้าก็ค่ำแล้ว ทันตแพทย์หนุ่มจอดรถเสร็จ เมื่อมองผ่านประตูกระจกด้านริมสนาม เห็นณฐานั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาอย่างปกติ ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือณฐามีแอบมองหลานสาวเขาเป็นระยะๆ คนึงมาสนั่งอยู่ใกล้ๆ กัน สายตาของณฐาเต็มไปด้วยความสนอกสนใจ พอคนึงมาสเงยหน้าจากคอมพิวเตอร์ ณฐาก็รีบหลบตา ทำเป็นก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ
สองคนนี้แปลกๆ … ศิลาพบพิรุธของเพื่อนชัดเจน หรือว่าเพื่อนเขาจะคิดอะไรกับคนึงมาส?
ศิลาขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ก็ลงมารวมกลุ่มกับเพื่อนและหลานสาว ศิลาตั้งใจนั่งลงตรงกลางระหว่างณฐากับหลานสาว อย่างน้อยก็กันสายตาเพื่อนที่เอาแต่มองหลานเขาได้บ้าง
“เบียร์ไหม” ศิลาหยิบเบียร์มากระป๋องเดียว แต่ก็มีน้ำใจถามเพื่อน ทั้งที่รู้ดีว่าณฐาไม่ดื่มแอลกอฮอล์
“แกก็รู้ว่าฉันไม่ดื่มเบียร์” ณฐากระตุกคิ้วตอบโต้สายตาดุๆ ของเพื่อนซี้
“ลืมไปว่ะ” ศิลาไหวไหล่ แล้วเลิกสนใจเพื่อน ไปคุยเล่นกับหลานสาวแทน เธอกำลังเล่นเฟชบุ๊ค และคุยแชทกับมารดาอยู่
“แม่จะกลับแล้วค่ะน้าหิน ไว้เราไปรับแม่กันนะคะ” คนึงมาสบอกน้าชายด้วยสีหน้าสดใส
“ได้สิ ไว้เราไปรับพี่แตกันนะ นี่ดึกแล้ว กระต่ายขึ้นห้องเถอะ พรุ่งนี้เรียนแต่เช้านี่” ศิลารู้ดีว่าหลานสาวไม่เคยดื้อกับเขาสักครั้ง คนึงมาสยอมปิดฝาโน้ตบุ๊ค ก่อนจะไหว้ลาน้าทั้งสอง ศิลารอจนได้ยินเสียงประตูห้องนอนหลานสาวปิด เขามีเรื่องจะถามเพื่อนตัวดี แต่เพื่อนดันแทรกขึ้นมาก่อน
“หิน แกคิดว่าคนอายุห่างกันเป็นสิบปีจะรักกันได้ไหมวะ”
คำถามของณฐาทำให้ศิลานั่งตัวทื่อ แข็งเป็นหินสมชื่อเจ้าตัวอยู่นานกว่าสติจะกลับร่าง ดวงตาของณฐาจับจ้องหน้าหนังสือ ดูเหมือนณฐาจะไม่ได้ต้องการคำตอบจากเพื่อน เพราะยังคงมีเรื่องคับข้องใจ
“คนที่แก่กว่าคบคนเด็กกว่าเป็นสิบปี ดูเหมือนพวกเฒ่าหัวงูไหมวะ”
“จริงๆ แล้วเรื่องอายุไม่น่าเกี่ยว แต่อายุห่างกันมากก็ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างวัย ต้องพยายามเข้าใจกันให้มาก โดยเฉพาะวัยเริ่มทำงานกับคนที่อายุอย่างเราๆ เด็กน่ะคบยากนะ” ศิลาตอบเพื่อนโดยยังมองหน้าเพื่อนอึ้งๆ อยู่
ณฐาหมายถึงหลานสาวเขาหรือเปล่าเนี่ย
ศิลารู้จักนิสัยเพื่อนดี ณฐาดูนิ่งๆ วางมาดมั่นใจเวลาทำงาน หรือแม้แต่เรื่องส่วนตัว เพราะเป็นคนขี้อายและไม่รู้จักแสดงออกเท่าไหร่ ถ้าศิลาถามก็ไม่มีทางได้คำตอบที่แท้จริง
แต่ถ้าณฐาชอบพอกับคนึงมาส ศิลาก็สบายใจได้ว่าคนึงมาสจะไม่เสียใจเรื่องเจอผู้ชายเจ้าชู้แน่ๆ
ณฐาเป็นผู้ชายประเภทสุภาพบุรุษ ไม่ฉวยโอกาส ไม่แต๊ะอั๋งผู้หญิง
“นั่นสิ ต้องเกิดปัญหาแน่ๆ แล้วคงไปกันไม่ยืด” ณฐาค่อนข้างมั่นใจว่าคนึงมาสสนใจทินกฤต เธอถามเรื่องราวเกี่ยวกับทินกฤตจากเขามากผิดปกติ คำพูดของหญิงสาวมีชื่อ ‘ทินกฤต’ หลุดแทบทุกประโยค คนึงมาสอาจจะไม่รู้สึกตัว แต่คนฟังน่ะจับพิรุธได้
ณฐาตอบคำถามหญิงสาวได้บ้างไม่ได้บ้าง เขาเองก็ไม่รู้จักทินกฤตดีนัก ทินกฤตเป็นพวกเก็บเนื้อเก็บตัว ไม่ค่อยออกงานสังคม ไม่มีข่าวฉาวแต่ก็ไม่เคยได้ยินข่าวอย่างอื่น เรื่องผู้หญิงเรื่องเดียวที่เคยผ่านหูณฐาก็มีแค่เรื่องแพรมณี ที่แม่เจ้าตัวพยายามจับคู่ให้ทินกฤต สำหรับจริยา ณฐาขอยกเว้นก็แล้วกัน ไม่มีใครยอมรับจริยาลงหรอก
แม้เนื้อแท้ของทินกฤตนั้นยังเป็นปริศนา หากณฐาเชื่อว่าทินกฤตเป็นผู้ชาย อายุก็เกือบสี่สิบ อย่างไรก็น่ากลัวสำหรับคนึงมาสที่ยังเด็กและอ่อนประสบการณ์เรื่องผู้ชายอยู่ดี
“ท่าทางแกจะจริงจังมากเลยนะ” ศิลาทักเพราะเห็นเพื่อนทำหน้าคิดหนัก ก่อนจะออกความเห็นบ้างว่า
“ฉันว่าขึ้นอยู่กับนิสัยคนสองคนด้วยนะณัฐ ถ้ารักกันและพยายามที่จะเข้าใจอีกฝ่าย ยังไงก็น่าจะไปได้รอด เอาเรื่องอายุต่างกันมาตัดสินไม่ได้หรอก คนอายุเท่ากันไปกันไม่รอดยังมีเลย แต่ถ้ายังไม่มั่นใจ ก็อย่าทำอะไรเสียหายก็แล้วกัน สงสารผู้หญิง”
ศิลาอดกังวลไม่ได้ แม้เพื่อนจะเป็นสุภาพบุรุษ กลัวณฐาจะหน้ามืดเลือดร้อน อย่างไรเพื่อนก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน คนึงมาสก็น่ารักมากด้วย
“จะทำอะไรก็คิดดีๆ ก่อน เข้าใจไหม”
“อะไรวะ” ณฐางุนงงว่าอยู่ๆ เรื่องมาจบที่เขาได้อย่างไร
“เอาน่า ค่อยๆ ดูไปนะเพื่อน ค่อยๆ อย่ารีบ” ศิลาตบไหล่คนทำหน้างงแล้วลุกจากโซฟา เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ณฐาถอนหายใจ ท่าทางศิลาจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเรื่องของเขาสินะ
“ไอ้หิน แกเข้าใจผิดนะเว้ย หิน!”
“ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ” ศิลาตะโกนกลับลงมา คนฟังส่ายหน้า เพื่อนไม่ได้เข้าใจตามที่ตอบแน่นอน!
-----
เข้าใจผิดวนกันไปค่ะ ฮ่าๆ
ตอบคุณแว่นใส - กระต่ายจะเป็นกาวใจได้ไหมน้า ^^
พบกันใหม่ตอนหน้านะคะ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านค่า
ปิ่นนลิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ก.พ. 2560, 00:26:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ก.พ. 2560, 00:26:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1042
| << ตอนที่ 2 - 100% | ตอนที่ 3 - 100% >> |
แว่นใส 5 ก.พ. 2560, 07:40:46 น.
เข้าใจกันไปคนละทางเลยนะ
เข้าใจกันไปคนละทางเลยนะ
Zephyr 27 มี.ค. 2560, 00:59:03 น.
เหิย แบบ เข้าใจมั่วไปหมด กุกุ
เหิย แบบ เข้าใจมั่วไปหมด กุกุ