สมมติว่าเรารักกัน
เมื่อเขาและเธอ ต่างก็คิดว่า เพศตรงข้าม เป็นมาร ขวางความสำเร็จ ความรักหลอกๆ ที่สมมติขึ้นขายผ้าเอาหน้ารอด จะจบลงแบบใด
ติดตามได้ใน สมมติว่าเรารักกัน
ติดตามได้ใน สมมติว่าเรารักกัน
Tags: โรแมนติกคอมมาดี้
ตอน: ตอนที่ 7
ไทม์เดินออกมาจากห้องอย่างหัวเสีย ซักวันเถอะ ยัยฝรั่งหัวดำ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันไม่ใช่คนที่จะมาข่มกันได้ง่ายๆ ชายหนุ่มเข็ดเขี้ยวฟันกับแคล ตั้งแต่แรกที่เขาคบกับกะทิ เขาก็ไม่เคยชอบขี้หน้าเพื่อนร่วมวงของกะทิคนนี้เลย เธอมองเขาด้วยสายตารู้เท่าทันตลอดเวลา ยิ่งเวลาที่อยู่ลำพัง เธอจะคอยแต่พูดให้เขาเลิกยุ่งกับกะทิ เชอะ แต่คนอย่างเขาน่ะรึ จะฟัง แม่ยังห้ามเขาไม่ได้ อีนี่มันเป็นใคร จะมาสั่งห้ามเขา ชายหนุ่มรู้สึกเครียด จึงควักบุหรี่ออกมาจุดสูบโดยไม่สนใจว่า จะเป็นที่ห้ามสูบหรือไม่
“ตรงนี้มันไม่ใช่ที่สูบบุหรี่นะไทม์ อยากสูบไปสูบที่อื่น”
เสียงอันทรงอำนาจของประธานบริษัท ดังมาว่ากล่าวเขาด้วยน้ำเสียงตำหนิ แล้วมองหน้าด้วยแววตาดุๆ ไทม์รีบดับบุหรี่แทบไม่ทัน
“ผมมารอพบป๋าครับ”
“ฉันรู้แล้ว เข้ามาสิ”
ท่านบรรพตเดินนำชายหนุ่มเข้าไปในห้อง ก่อนจะชี้ให้เขานั่งลง
“เป็นยังไงบ้าง สบายดีอยู่หรือ”
ท่าทีเรียบเฉย ไม่แสดงอากัปกิริยาใดนั่น ทำให้ไทม์รู้สึกหวาดๆ ขึ้นมานิดๆ
“ครับป๋า”
“แล้วที่มานี่ มีอะไร”
ท่านบรรพตยิงตรงประเด็น
“คือ ผมมาขอโอกาสกับป๋านะครับ ช่วงที่ผมไปเรียนที่เมืองนอก ผมก็ได้ทบทวนว่าสิ่งที่ผมทำ มันผิดพลาดไปมาก ผมไม่ควรจะทำแบบนั้น”
“อ้อ เพิ่งจะคิดได้หรือ ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเธอไปมากกว่าที่เคยพูดนะ ฉันถือว่า ฉันพูดหมดแล้ว ขอบใจที่เธอยังอุตส่าห์นึกถึงฉัน ส่วนเรื่องงาน ฉันขอให้เธอโชคดีกับบริษัทอื่นก็แล้วกัน ที่นี่คงไม่เหมาะกับเธอแล้วละ ฉันมีประชุมต่อ ขอตัวนะ”
พูดจบท่านประธานบริษัทก็ลุกขึ้นและเดินออกไปไม่สนใจไทม์ที่กำลังเหมือนโดนฟ้าผ่า
มันยังไม่จบง่ายๆหรอก ท่านประธาน
ชายหนุ่มคิดอย่างเคียดแค้น ก่อนลุกขึ้น เดินออกไป
“ป๋ามีอะไรจะคุยกับพวกเราหรือครับ”
นัทธ์เอ่ยถามผู้สูงวัยกว่า ทุกวันนี้ ท่านบรรพตเรียกพวกเขาสองคนมาพบบ่อยมากจนเหมือนจะกลายเป็นเรื่องปกติ
“ใช่ค่ะ ป๋ามีอะไรเหรอคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามกลับบ้าง เมื่อเห็นว่า บิดาของเรย์ยังคงง่วนอยู่กับเอกสารกองโต
“อ้อ ขอโทษทีที่เรียกพวกเธอมาอีกแล้วนะ เธอคงเบื่อแล้วสินัทธ์”
ท่านบรรพตพูดเหมือนรู้ทัน
“ก็มีเรื่องอยากให้เธอสองคนเอาไปตัดสินใจ นิตยสาร love เขาส่งเรื่องมา ว่าอยากให้เธอสองคนถ่ายแบบคู่ร่วมกัน ให้ค่าตอบแทนหกหลักเชียวนะ อีกอย่างพวกเธอก็ได้ไปเที่ยวด้วย ฉันอนุญาตให้เธอพาเพื่อนในวงไปได้ เขาจะไปถ่ายกันที่หัวหิน ฉันมีบ้านพักที่นั่น จะให้ไปพักกัน”
น้ำตาลมีสีหน้าลังเล และนั่นไม่พ้นสายตาท่านบรรพต
“หนูกังวลก็ไม่ต้องไปก็ได้นะ ป๋าไม่ได้บังคับอะไร”
“เอ่อ คือว่าหนู” ยังไม่ทันที่เธอจะพูด คนงกเงินก็โพล่งขึ้นมา
“โถ่คุณ รับๆไปเถอะ ได้ตั้งหกหลักเลยนะ แพงมากๆ ถ้าไปถ่าย ผมยกให้คุณ60%เลยเอ้า”
น้ำตาลหันไปค้อนให้ชายหนุ่มวงใหญ่เต็มๆ สร้างความแปลกใจให้ประธานบริษัทอยู่เงียบๆ เพราะปกติแล้ว เขาไม่เคยเห็นเธอมีอากัปกิริยาแบบนี้กับชายคนใดเลย
เกิดอะไรขึ้นกับหล่อนกันหนอ
อากาศค่อนข้างร้อน เมื่อมาถึง ทางกองถ่ายขอร้องให้ทั้งคู่เตรียมตัวถ่ายทันที เพราะแดดกำลังสวย นัทธ์อยากจะตอกว่า กำลังสวยหรือกำลังร้อนวะ แม่ง ตับจะเละคาท้องอยู่แล้ว และนั่นทำให้เขาแสดงสีหน้าอาการไม่พอใจออกมาตรงๆ ทำให้ทางทีมงานก็หน้าเสียไป
ตรงกันข้ามกับน้ำตาล
ด้วยความเป็นมืออาชีพ น้ำตาลไม่พูดไม่บ่น ไม่มีสีหน้าอันใดที่แสดงว่าเธอไม่พอใจ
และนั่นก็ทำให้นัทธ์หมั่นไส้เล็กๆ
“คุณ ช่วงนี้ปวดหน้ามั่งไหม”
ชายหนุ่มเอ่ยถามเหมือนชวนคุยทั่วไปขณะที่กำลังจะถ่ายเซทแรก
“ก็เห็นคุณทำหน้าเดียวตลอด ร้อนก็หน้าเนี้ย เหนื่อยก็หน้าเนี้ย”
พูดไม่พอ เขายังแสดงท่าทางประกอบและสีหน้า ทำให้เธอหลุดขำ
“อ้อ นี่หายแล้วสิ หัวเราะได้ นี่นะคุณ คนเรามันก็มีร้อน มีเหนื่อย คุณก็แสดงออกมาบ้างก็ได้”
น้ำตาลถอนหายใจ ในหลายๆ ครั้ง นัทธ์ก็ทำตัวเหมือนเด็กผู้ชายนึง ทำให้เธอรู้สึกแย่กับเขา
“คุณนัทธ์ ฟังฉันดีๆ นะคะ ฉันเป็นศิลปิน ฉันทำงานก็ต้องใส่ความตั้งใจ แม้จะร้อน จะเหนื่อย หรือจะติดขัดอะไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องของฉัน ไม่ใช่เรื่องของผู้ร่วมงานที่จะมารับรู้อารมณ์ของฉัน ในขณะที่ฉันเดินๆ ร้องๆ ยิ้มให้กล้อง ไม่นาน มันก็จบ แต่พวกที่ทำงานต่อจากนั้นละ เขาไม่ได้จบพร้อมกับที่ฉันทำงานเสร็จหรอกนะ หน้าที่เขายังมีต่อจากนี้ออกไปอีกมากมายกว่าจะเสร็จสมบูรณ์
ถ้าฉันทำหน้าเหนื่อย ร้อน เซ็ง คุณคิดว่าพวกเขาจะทำงานแบบมีความสุขไหมล่ะ ฉันไม่อยากเพิ่มภาระให้พวกเขาด้วยการต้องมานั่งเอาใจฉัน” เธอร่ายยาว และนั่นทำให้นัทธ์เงียบไป คำพูดของเธอ ทำให้เขาเก็บกลับมาคิด เธออายุน้อยกว่าเขาก็จริง แต่เธอกลับเข้าใจและรู้วิธีการทำงานที่ดี ในแบบที่เขาต้องรู้สึกละอายใจ
การถ่ายทำออกมาดีมากในเซทแรก แต่เสียที่นัทธ์ไม่ค่อยยิ้ม ผกก.จึงเปลี่ยนคอนเซปให้เขาอมยิ้มน้อยๆ แทนการฉีกยิ้มกว้างๆ และนั่นก็ทำให้นัทธ์ดูมีเสน่ห์ลึกลับหน้าค้นหา เขาโพสท่าได้ดี น้ำตาลหมดคิวแล้ว แต่ผกก.ขอถ่ายนัทธ์เพิ่ม น้ำตาลจึงขอตัวไปพัก อีกพักใหญ่ นัทธ์ถึงได้เดินกลับมาที่บ้านพักด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อน
เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา น้ำตาลก็ตรงเข้าไปทัก
“เป็นไงบ้างคะ ฉันกลับเข้ามาตั้งนานแล้ว คุณยังไม่เสร็จเลย ฉันก็เลยกลับมาพัก”
นัทธ์มองหน้าน้ำตาลด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะตอบสั้นๆ
“ก็ดี”
พูดจบ เขาก็เดินไปห้องพัก ไม่ได้เหน็บแนม หยอกล้อแบบที่เคยทำ
หลังจากอาบน้ำแล้ว แม่บ้านก็ตั้งโต๊ะเสร็จพอดี แม่บ้านที่เป็นอภินันทนาการจากท่านประธานบริษัทที่ให้ตามเรย์มาจากกรุงเทพเพื่อมาดูแลด้วย
แล้วทั้งหมดก็ได้พบกับแขกคนใหม่ เพราะเมื่อเสียงรถจอด เรย์ก็วิ่งถลาออกไปรับ ไม่นานก็เดินควงชายหนุ่มแล้วฉีกยิ้มกว้าง180องศาเข้ามา
“สวัสดีค่ะพี่รุจ”
หญิงสาวทั้งสามคนพร้อมใจกันยกมือไหว้หนุ่มใหญ่ ฝ่ายสี่หนุ่ม เมื่อเห็นหญิงสาวไหว้ พวกเขาก็ไหว้ตาม
“นี่พี่รุจค่ะ”
เรย์แนะนำให้ชายหนุ่มรู้จักกัน รุจก้มศีรษะให้น้อยๆ
“นี่พี่มาเป็นส่วนเกินหรือเปล่าคะเนี่ยหนูเรย์ มีแต่หนุ่มๆสาวๆ”
หนุ่มใหญ่หยอกขำๆ
“ไม่หรอกครับ คุณรุจ ครื้นเครงดีออก” เวย์เป็นฝ่ายตอบก่อนจะรีบพูดขึ้นด้วยความหิว
“เราไปกินข้าวกันเถอะครับ ไส้ผมจะขาดเละคาท้องอยู่แล้ว หิวมาก”
ในขณะรับประทานอาหาร รุจดูแลเอาใจใส่เรย์อย่างดี ทำให้คนไม่มีแฟนออกจะอิจฉาตาร้อนอยู่บ้าง และเวย์ก็เป็นคนแรกที่ทนไม่ได้
“ขอโทษครับคุณรุจ ผมอิจฉาคุณมากเลยครับ จะทนดูไม่ไหวแล้ว”
และนั่นก็เรียกเสียงฮาได้จากทุกคนในวง ยกเว้นนัทธ์ที่นั่งทานอาหารไปเงียบๆ
“โอ๊ย คุณก็หาไว้ซักคนสิเวย์ จะมาพูดลอยๆ ทำไม”
แคลอดไม่ได้ที่จะเหน็บแนม
“หาของคุณให้ได้ก่อนเถอะคุณเอแคล แล้วค่อยมาเป็นห่วงผม”
ไม่มีใครยอมใคร เวย์และแคลยังคงต่อปากต่อคำกันไปจิกกัดกันเป็นที่สนุกสนาน จนกระทั่งนัทธ์เช็ดปาก แล้วขอตัว
“อิ่มแล้วหรือครับ คุณนัทธ์ ทานไปได้นิดเดียวเอง”
รุจเอ่ยทักเมื่อข้าวในจานของนัทธ์ไม่พร่องไปเท่าไหร่
“ครับ อยากไปนั่งตากลมทะเลเย็นๆ ขอตัวนะฮะ”
พูดจบนัทธ์ก็เดินไปเงียบๆ น้ำตาลมองตามด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ
เขาต้องมีเรื่องอะไรในใจ
ด้วยความอยากรู้ น้ำตาลจึงเดินตามเขามาเงียบๆ นัทธ์ถือกีต้าร์คู่ใจออกมา เดินห่างตัวบ้านออกมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ริมหาดอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง เขานั่งลง วางกีต้าร์ไว้ข้างตัว มองไปยังทะเลสีดำที่เวิ้งว้าง
“นั่งด้วยได้ไหมคะ”
หญิงสาวเอ่ยทักแล้วนั่งลงข้างๆ ไม่รอให้เขาอนุญาต
“ตามออกมาทำไม มันมืดมากแล้ว”
น้ำเสียงนั้น บ่งบอกถึงความเป็นห่วง
“ก็แล้วคุณเดินออกมาทำไมล่ะคะ”
เขามองหน้าเธอ ก่อนจะหันไปมองทะเลอย่างเก่า
“ก็อยากจะตากลมทะเล”
“ไปตากหน้าบ้านก็ก็ได้ ที่ออกกว้าง”
ทีนี้เขาเงียบ ไม่ตอบ
“มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ ฉันเป็นคุณสีหน้าไม่ดีตั้งแต่อยู่ที่กองแล้ว”
คำถามนี้ ทำให้นัทธ์หันมามองเธออีกครั้ง เขาถอนหายใจ
“ผมละอายใจนะ น้ำตาล”
“อะไรคะ” หญิงสาวรู้สึกงง
“เรื่องที่คุณสอนผม ว่าการทำงานเมื่อตอนที่เราจะถ่ายแบบ ผมเอากลับมาคิดทบทวนนะ ผมอายุมากกว่าคุณแท้ๆ แต่กลับไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลย งอแง โวยวาย ทำให้ทีมงานเขาต้องลำบากใจ ผมนี่มันแย่จริงๆ”
นัทธ์ด่าตัวเอง
“โธ่ เรื่องนี้เอง อย่าคิดมากสิคะ ฉันก็เห็นคุณตั้งใจทำงานดีนี่นา”
“แล้วยิ่งเมื่อได้เปรียบเทียบเรื่องความยากลำบากของคุณที่กว่าจะได้เป็นนักร้อง ผมยิ่งรู้สึกแย่มาก เพราะเส้นทางของผม มันแทบไม่มีอุปสรรคเลย ผมขอโทษนะ น้ำตาล ที่ทำให้คุณต้องลำบากใจเวลาทำงานกะผม”
น้ำตาลมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกออกไป ก่อนจะยิ้มให้
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อย่ามาขอโทษอะไรฉันเลย คุณไม่ได้มีความผิดซักหน่อย”
นัทธ์มองเธอดวงตาคม วาววับ เกิดความรู้สึกบางอย่างในจิตใจ รุนแรง
รอยยิ้มของเธอ
รอยยิ้มของเขา
น้ำตาลรู้สึกเหมือนหัวใจจะโลดออกมานอกอก สายตาของเขา รอยยิ้มที่มุมปาก ทำให้ความรู้สึกบางอย่าง ดีดตัวอยู่ในร่างกายของเธอ
และเธอควบคุมมันไม่ได้
นัทธ์ขยับตัว ใบหน้าของเขาเคลื่อนไปใกล้ใบหน้าของหญิงสาวแล้วพูดว่า
“อยากฟังเพลงไหมครับ ผมจะเล่นให้ฟัง”
เหมือนต้องมนต์สะกด เธอพยักหน้ารับ นัทธ์เคลื่อนหน้าออกไป ก่อนจะหยิบกีต้าร์ขึ้น
ดีดพริ้วโดยไม่ต้องอาศัยโน้ตเพลง
นั่งอยู่ตรงนี้ข้างกายฉันก็มีเธออยู่
ก็ลองมาคิดดู เรานั้นโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก และฉันไม่ได้ฝันไป
ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจสองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
ไม่อาจจะฝืนความสวยของเธอได้ baby
ต้องยอมรับอีกซักที ว่าเราโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก และฉันไม่ได้ฝันไป
ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจสองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
Oh baby, Oh baby, Oh baby
โอ้ โอ...ฉันจะจูบเธอ
************************************
ระหว่างร้องและดีดกีต้าร์ สายตาเขาไม่ละจากดวงหน้าของเธอ
หญิงสาวฟังเพลงอย่างรู้สึกเคลิ้บเคลิ้ม มองเขาด้วยสายตาหวานโดยที่ไม่รู้ตัว แสงจันทร์ ทำให้เขาดูดีมากกว่าทุกครั้งที่เจอกัน
น้ำตาล เธอหวั่นไหวกับนัทธ์อีกแล้วหรือ จำไม่ได้หรือว่าปณิธานมั่นของเธอคืออะไร ผู้ชายคือมารขวางความสำเร็จ เป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้ความฝันเป็นจริง กี่คนแล้ว ที่ชีวิตต้องพังทลายเพราะความรัก เพื่อนนักร้องของเธอ ที่เข้ามาพร้อมกัน ฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกัน แต่เมื่อได้พบความรัก ชีวิตก็แย่ลง และต้องละทิ้งความฝันไปในที่สุด
แสงจันทร์มีเวทมนตร์หรือเปล่า
นัทธ์คิด หญิงสาวตรงหน้า งดงาม อ่อนหวาน ดวงหน้าที่อาบไล้ด้วยแสงจันทร์ ทำให้เธอดูผุดผ่องราวกับน้ำค้าง
ดวงตาคู่สวยที่มองมา ทำให้หัวใจเขาเต้นไม่เป็นส่ำ จมูกโด่งเล็กนั่น รับกับริมฝีปากเล็ก
สีชมพู แก้มที่อิ่มเต็มนั้น ดูน่ารักชะมัดเวลาเธอยิ้ม
น้ำตาล คุณเป็นผู้หญิงที่สวยมาก รู้ตัวไหม
เขาบอกเธอในใจ
ไม่ได้นะ นัทธ์ นายกำลังจะตกหลุมผู้หญิงสวยอีกแล้ว ใจอีกด้านกำลังคัดค้านเต็มที่
จำไม่ได้รึ ผู้หญิงสวยๆ สร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้นายขนาดไหน
ผู้หญิงสวย อันตราย และจะทำให้นายไปไม่ถึงฝันนะ
นายจะสนใจเธอไม่ได้นะ นัทธ์
นายจะรักเธอไม่ได้
เสียงนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหัว แต่แล้ว จิตใจอีกฝ่ายก็ยุยงส่งเสริม
อย่าไปคิดมากสินัทธ์ เธอสวย แต่เธอก็ไม่ได้เป็นคนน่ากลัวและน่าเบื่อเหมือนแฟนนายคนก่อนๆ นะ เพราะฉะนั้น นายอย่าพลาดโอกาสแบบนี้
“คุณชอบ....เพลงนี้ไหมครับ”
นัทธ์มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนหวาน
“ชะ...ชอบค่ะ”
******************************************************
อาทิตย์ที่แล้วเบี้ยวไปตอนนึง ขอโทษนะค๊า
คุณan00
เห็นอิมเมจแล้วจะยิ่งสรุปว่าร้ายมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ
พี่พลอย
แวะมาทุกตอนแบบนี้อบชอบพระเอกแน่ๆ อิอิ
“ตรงนี้มันไม่ใช่ที่สูบบุหรี่นะไทม์ อยากสูบไปสูบที่อื่น”
เสียงอันทรงอำนาจของประธานบริษัท ดังมาว่ากล่าวเขาด้วยน้ำเสียงตำหนิ แล้วมองหน้าด้วยแววตาดุๆ ไทม์รีบดับบุหรี่แทบไม่ทัน
“ผมมารอพบป๋าครับ”
“ฉันรู้แล้ว เข้ามาสิ”
ท่านบรรพตเดินนำชายหนุ่มเข้าไปในห้อง ก่อนจะชี้ให้เขานั่งลง
“เป็นยังไงบ้าง สบายดีอยู่หรือ”
ท่าทีเรียบเฉย ไม่แสดงอากัปกิริยาใดนั่น ทำให้ไทม์รู้สึกหวาดๆ ขึ้นมานิดๆ
“ครับป๋า”
“แล้วที่มานี่ มีอะไร”
ท่านบรรพตยิงตรงประเด็น
“คือ ผมมาขอโอกาสกับป๋านะครับ ช่วงที่ผมไปเรียนที่เมืองนอก ผมก็ได้ทบทวนว่าสิ่งที่ผมทำ มันผิดพลาดไปมาก ผมไม่ควรจะทำแบบนั้น”
“อ้อ เพิ่งจะคิดได้หรือ ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเธอไปมากกว่าที่เคยพูดนะ ฉันถือว่า ฉันพูดหมดแล้ว ขอบใจที่เธอยังอุตส่าห์นึกถึงฉัน ส่วนเรื่องงาน ฉันขอให้เธอโชคดีกับบริษัทอื่นก็แล้วกัน ที่นี่คงไม่เหมาะกับเธอแล้วละ ฉันมีประชุมต่อ ขอตัวนะ”
พูดจบท่านประธานบริษัทก็ลุกขึ้นและเดินออกไปไม่สนใจไทม์ที่กำลังเหมือนโดนฟ้าผ่า
มันยังไม่จบง่ายๆหรอก ท่านประธาน
ชายหนุ่มคิดอย่างเคียดแค้น ก่อนลุกขึ้น เดินออกไป
“ป๋ามีอะไรจะคุยกับพวกเราหรือครับ”
นัทธ์เอ่ยถามผู้สูงวัยกว่า ทุกวันนี้ ท่านบรรพตเรียกพวกเขาสองคนมาพบบ่อยมากจนเหมือนจะกลายเป็นเรื่องปกติ
“ใช่ค่ะ ป๋ามีอะไรเหรอคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามกลับบ้าง เมื่อเห็นว่า บิดาของเรย์ยังคงง่วนอยู่กับเอกสารกองโต
“อ้อ ขอโทษทีที่เรียกพวกเธอมาอีกแล้วนะ เธอคงเบื่อแล้วสินัทธ์”
ท่านบรรพตพูดเหมือนรู้ทัน
“ก็มีเรื่องอยากให้เธอสองคนเอาไปตัดสินใจ นิตยสาร love เขาส่งเรื่องมา ว่าอยากให้เธอสองคนถ่ายแบบคู่ร่วมกัน ให้ค่าตอบแทนหกหลักเชียวนะ อีกอย่างพวกเธอก็ได้ไปเที่ยวด้วย ฉันอนุญาตให้เธอพาเพื่อนในวงไปได้ เขาจะไปถ่ายกันที่หัวหิน ฉันมีบ้านพักที่นั่น จะให้ไปพักกัน”
น้ำตาลมีสีหน้าลังเล และนั่นไม่พ้นสายตาท่านบรรพต
“หนูกังวลก็ไม่ต้องไปก็ได้นะ ป๋าไม่ได้บังคับอะไร”
“เอ่อ คือว่าหนู” ยังไม่ทันที่เธอจะพูด คนงกเงินก็โพล่งขึ้นมา
“โถ่คุณ รับๆไปเถอะ ได้ตั้งหกหลักเลยนะ แพงมากๆ ถ้าไปถ่าย ผมยกให้คุณ60%เลยเอ้า”
น้ำตาลหันไปค้อนให้ชายหนุ่มวงใหญ่เต็มๆ สร้างความแปลกใจให้ประธานบริษัทอยู่เงียบๆ เพราะปกติแล้ว เขาไม่เคยเห็นเธอมีอากัปกิริยาแบบนี้กับชายคนใดเลย
เกิดอะไรขึ้นกับหล่อนกันหนอ
อากาศค่อนข้างร้อน เมื่อมาถึง ทางกองถ่ายขอร้องให้ทั้งคู่เตรียมตัวถ่ายทันที เพราะแดดกำลังสวย นัทธ์อยากจะตอกว่า กำลังสวยหรือกำลังร้อนวะ แม่ง ตับจะเละคาท้องอยู่แล้ว และนั่นทำให้เขาแสดงสีหน้าอาการไม่พอใจออกมาตรงๆ ทำให้ทางทีมงานก็หน้าเสียไป
ตรงกันข้ามกับน้ำตาล
ด้วยความเป็นมืออาชีพ น้ำตาลไม่พูดไม่บ่น ไม่มีสีหน้าอันใดที่แสดงว่าเธอไม่พอใจ
และนั่นก็ทำให้นัทธ์หมั่นไส้เล็กๆ
“คุณ ช่วงนี้ปวดหน้ามั่งไหม”
ชายหนุ่มเอ่ยถามเหมือนชวนคุยทั่วไปขณะที่กำลังจะถ่ายเซทแรก
“ก็เห็นคุณทำหน้าเดียวตลอด ร้อนก็หน้าเนี้ย เหนื่อยก็หน้าเนี้ย”
พูดไม่พอ เขายังแสดงท่าทางประกอบและสีหน้า ทำให้เธอหลุดขำ
“อ้อ นี่หายแล้วสิ หัวเราะได้ นี่นะคุณ คนเรามันก็มีร้อน มีเหนื่อย คุณก็แสดงออกมาบ้างก็ได้”
น้ำตาลถอนหายใจ ในหลายๆ ครั้ง นัทธ์ก็ทำตัวเหมือนเด็กผู้ชายนึง ทำให้เธอรู้สึกแย่กับเขา
“คุณนัทธ์ ฟังฉันดีๆ นะคะ ฉันเป็นศิลปิน ฉันทำงานก็ต้องใส่ความตั้งใจ แม้จะร้อน จะเหนื่อย หรือจะติดขัดอะไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องของฉัน ไม่ใช่เรื่องของผู้ร่วมงานที่จะมารับรู้อารมณ์ของฉัน ในขณะที่ฉันเดินๆ ร้องๆ ยิ้มให้กล้อง ไม่นาน มันก็จบ แต่พวกที่ทำงานต่อจากนั้นละ เขาไม่ได้จบพร้อมกับที่ฉันทำงานเสร็จหรอกนะ หน้าที่เขายังมีต่อจากนี้ออกไปอีกมากมายกว่าจะเสร็จสมบูรณ์
ถ้าฉันทำหน้าเหนื่อย ร้อน เซ็ง คุณคิดว่าพวกเขาจะทำงานแบบมีความสุขไหมล่ะ ฉันไม่อยากเพิ่มภาระให้พวกเขาด้วยการต้องมานั่งเอาใจฉัน” เธอร่ายยาว และนั่นทำให้นัทธ์เงียบไป คำพูดของเธอ ทำให้เขาเก็บกลับมาคิด เธออายุน้อยกว่าเขาก็จริง แต่เธอกลับเข้าใจและรู้วิธีการทำงานที่ดี ในแบบที่เขาต้องรู้สึกละอายใจ
การถ่ายทำออกมาดีมากในเซทแรก แต่เสียที่นัทธ์ไม่ค่อยยิ้ม ผกก.จึงเปลี่ยนคอนเซปให้เขาอมยิ้มน้อยๆ แทนการฉีกยิ้มกว้างๆ และนั่นก็ทำให้นัทธ์ดูมีเสน่ห์ลึกลับหน้าค้นหา เขาโพสท่าได้ดี น้ำตาลหมดคิวแล้ว แต่ผกก.ขอถ่ายนัทธ์เพิ่ม น้ำตาลจึงขอตัวไปพัก อีกพักใหญ่ นัทธ์ถึงได้เดินกลับมาที่บ้านพักด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อน
เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา น้ำตาลก็ตรงเข้าไปทัก
“เป็นไงบ้างคะ ฉันกลับเข้ามาตั้งนานแล้ว คุณยังไม่เสร็จเลย ฉันก็เลยกลับมาพัก”
นัทธ์มองหน้าน้ำตาลด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะตอบสั้นๆ
“ก็ดี”
พูดจบ เขาก็เดินไปห้องพัก ไม่ได้เหน็บแนม หยอกล้อแบบที่เคยทำ
หลังจากอาบน้ำแล้ว แม่บ้านก็ตั้งโต๊ะเสร็จพอดี แม่บ้านที่เป็นอภินันทนาการจากท่านประธานบริษัทที่ให้ตามเรย์มาจากกรุงเทพเพื่อมาดูแลด้วย
แล้วทั้งหมดก็ได้พบกับแขกคนใหม่ เพราะเมื่อเสียงรถจอด เรย์ก็วิ่งถลาออกไปรับ ไม่นานก็เดินควงชายหนุ่มแล้วฉีกยิ้มกว้าง180องศาเข้ามา
“สวัสดีค่ะพี่รุจ”
หญิงสาวทั้งสามคนพร้อมใจกันยกมือไหว้หนุ่มใหญ่ ฝ่ายสี่หนุ่ม เมื่อเห็นหญิงสาวไหว้ พวกเขาก็ไหว้ตาม
“นี่พี่รุจค่ะ”
เรย์แนะนำให้ชายหนุ่มรู้จักกัน รุจก้มศีรษะให้น้อยๆ
“นี่พี่มาเป็นส่วนเกินหรือเปล่าคะเนี่ยหนูเรย์ มีแต่หนุ่มๆสาวๆ”
หนุ่มใหญ่หยอกขำๆ
“ไม่หรอกครับ คุณรุจ ครื้นเครงดีออก” เวย์เป็นฝ่ายตอบก่อนจะรีบพูดขึ้นด้วยความหิว
“เราไปกินข้าวกันเถอะครับ ไส้ผมจะขาดเละคาท้องอยู่แล้ว หิวมาก”
ในขณะรับประทานอาหาร รุจดูแลเอาใจใส่เรย์อย่างดี ทำให้คนไม่มีแฟนออกจะอิจฉาตาร้อนอยู่บ้าง และเวย์ก็เป็นคนแรกที่ทนไม่ได้
“ขอโทษครับคุณรุจ ผมอิจฉาคุณมากเลยครับ จะทนดูไม่ไหวแล้ว”
และนั่นก็เรียกเสียงฮาได้จากทุกคนในวง ยกเว้นนัทธ์ที่นั่งทานอาหารไปเงียบๆ
“โอ๊ย คุณก็หาไว้ซักคนสิเวย์ จะมาพูดลอยๆ ทำไม”
แคลอดไม่ได้ที่จะเหน็บแนม
“หาของคุณให้ได้ก่อนเถอะคุณเอแคล แล้วค่อยมาเป็นห่วงผม”
ไม่มีใครยอมใคร เวย์และแคลยังคงต่อปากต่อคำกันไปจิกกัดกันเป็นที่สนุกสนาน จนกระทั่งนัทธ์เช็ดปาก แล้วขอตัว
“อิ่มแล้วหรือครับ คุณนัทธ์ ทานไปได้นิดเดียวเอง”
รุจเอ่ยทักเมื่อข้าวในจานของนัทธ์ไม่พร่องไปเท่าไหร่
“ครับ อยากไปนั่งตากลมทะเลเย็นๆ ขอตัวนะฮะ”
พูดจบนัทธ์ก็เดินไปเงียบๆ น้ำตาลมองตามด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ
เขาต้องมีเรื่องอะไรในใจ
ด้วยความอยากรู้ น้ำตาลจึงเดินตามเขามาเงียบๆ นัทธ์ถือกีต้าร์คู่ใจออกมา เดินห่างตัวบ้านออกมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ริมหาดอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง เขานั่งลง วางกีต้าร์ไว้ข้างตัว มองไปยังทะเลสีดำที่เวิ้งว้าง
“นั่งด้วยได้ไหมคะ”
หญิงสาวเอ่ยทักแล้วนั่งลงข้างๆ ไม่รอให้เขาอนุญาต
“ตามออกมาทำไม มันมืดมากแล้ว”
น้ำเสียงนั้น บ่งบอกถึงความเป็นห่วง
“ก็แล้วคุณเดินออกมาทำไมล่ะคะ”
เขามองหน้าเธอ ก่อนจะหันไปมองทะเลอย่างเก่า
“ก็อยากจะตากลมทะเล”
“ไปตากหน้าบ้านก็ก็ได้ ที่ออกกว้าง”
ทีนี้เขาเงียบ ไม่ตอบ
“มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ ฉันเป็นคุณสีหน้าไม่ดีตั้งแต่อยู่ที่กองแล้ว”
คำถามนี้ ทำให้นัทธ์หันมามองเธออีกครั้ง เขาถอนหายใจ
“ผมละอายใจนะ น้ำตาล”
“อะไรคะ” หญิงสาวรู้สึกงง
“เรื่องที่คุณสอนผม ว่าการทำงานเมื่อตอนที่เราจะถ่ายแบบ ผมเอากลับมาคิดทบทวนนะ ผมอายุมากกว่าคุณแท้ๆ แต่กลับไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลย งอแง โวยวาย ทำให้ทีมงานเขาต้องลำบากใจ ผมนี่มันแย่จริงๆ”
นัทธ์ด่าตัวเอง
“โธ่ เรื่องนี้เอง อย่าคิดมากสิคะ ฉันก็เห็นคุณตั้งใจทำงานดีนี่นา”
“แล้วยิ่งเมื่อได้เปรียบเทียบเรื่องความยากลำบากของคุณที่กว่าจะได้เป็นนักร้อง ผมยิ่งรู้สึกแย่มาก เพราะเส้นทางของผม มันแทบไม่มีอุปสรรคเลย ผมขอโทษนะ น้ำตาล ที่ทำให้คุณต้องลำบากใจเวลาทำงานกะผม”
น้ำตาลมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกออกไป ก่อนจะยิ้มให้
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อย่ามาขอโทษอะไรฉันเลย คุณไม่ได้มีความผิดซักหน่อย”
นัทธ์มองเธอดวงตาคม วาววับ เกิดความรู้สึกบางอย่างในจิตใจ รุนแรง
รอยยิ้มของเธอ
รอยยิ้มของเขา
น้ำตาลรู้สึกเหมือนหัวใจจะโลดออกมานอกอก สายตาของเขา รอยยิ้มที่มุมปาก ทำให้ความรู้สึกบางอย่าง ดีดตัวอยู่ในร่างกายของเธอ
และเธอควบคุมมันไม่ได้
นัทธ์ขยับตัว ใบหน้าของเขาเคลื่อนไปใกล้ใบหน้าของหญิงสาวแล้วพูดว่า
“อยากฟังเพลงไหมครับ ผมจะเล่นให้ฟัง”
เหมือนต้องมนต์สะกด เธอพยักหน้ารับ นัทธ์เคลื่อนหน้าออกไป ก่อนจะหยิบกีต้าร์ขึ้น
ดีดพริ้วโดยไม่ต้องอาศัยโน้ตเพลง
นั่งอยู่ตรงนี้ข้างกายฉันก็มีเธออยู่
ก็ลองมาคิดดู เรานั้นโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก และฉันไม่ได้ฝันไป
ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจสองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
ไม่อาจจะฝืนความสวยของเธอได้ baby
ต้องยอมรับอีกซักที ว่าเราโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก และฉันไม่ได้ฝันไป
ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจสองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พร่างพราว บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้ เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน โอ้ฉันจะจูบเธอ
Oh baby, Oh baby, Oh baby
โอ้ โอ...ฉันจะจูบเธอ
************************************
ระหว่างร้องและดีดกีต้าร์ สายตาเขาไม่ละจากดวงหน้าของเธอ
หญิงสาวฟังเพลงอย่างรู้สึกเคลิ้บเคลิ้ม มองเขาด้วยสายตาหวานโดยที่ไม่รู้ตัว แสงจันทร์ ทำให้เขาดูดีมากกว่าทุกครั้งที่เจอกัน
น้ำตาล เธอหวั่นไหวกับนัทธ์อีกแล้วหรือ จำไม่ได้หรือว่าปณิธานมั่นของเธอคืออะไร ผู้ชายคือมารขวางความสำเร็จ เป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้ความฝันเป็นจริง กี่คนแล้ว ที่ชีวิตต้องพังทลายเพราะความรัก เพื่อนนักร้องของเธอ ที่เข้ามาพร้อมกัน ฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกัน แต่เมื่อได้พบความรัก ชีวิตก็แย่ลง และต้องละทิ้งความฝันไปในที่สุด
แสงจันทร์มีเวทมนตร์หรือเปล่า
นัทธ์คิด หญิงสาวตรงหน้า งดงาม อ่อนหวาน ดวงหน้าที่อาบไล้ด้วยแสงจันทร์ ทำให้เธอดูผุดผ่องราวกับน้ำค้าง
ดวงตาคู่สวยที่มองมา ทำให้หัวใจเขาเต้นไม่เป็นส่ำ จมูกโด่งเล็กนั่น รับกับริมฝีปากเล็ก
สีชมพู แก้มที่อิ่มเต็มนั้น ดูน่ารักชะมัดเวลาเธอยิ้ม
น้ำตาล คุณเป็นผู้หญิงที่สวยมาก รู้ตัวไหม
เขาบอกเธอในใจ
ไม่ได้นะ นัทธ์ นายกำลังจะตกหลุมผู้หญิงสวยอีกแล้ว ใจอีกด้านกำลังคัดค้านเต็มที่
จำไม่ได้รึ ผู้หญิงสวยๆ สร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้นายขนาดไหน
ผู้หญิงสวย อันตราย และจะทำให้นายไปไม่ถึงฝันนะ
นายจะสนใจเธอไม่ได้นะ นัทธ์
นายจะรักเธอไม่ได้
เสียงนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหัว แต่แล้ว จิตใจอีกฝ่ายก็ยุยงส่งเสริม
อย่าไปคิดมากสินัทธ์ เธอสวย แต่เธอก็ไม่ได้เป็นคนน่ากลัวและน่าเบื่อเหมือนแฟนนายคนก่อนๆ นะ เพราะฉะนั้น นายอย่าพลาดโอกาสแบบนี้
“คุณชอบ....เพลงนี้ไหมครับ”
นัทธ์มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนหวาน
“ชะ...ชอบค่ะ”
******************************************************
อาทิตย์ที่แล้วเบี้ยวไปตอนนึง ขอโทษนะค๊า
คุณan00
เห็นอิมเมจแล้วจะยิ่งสรุปว่าร้ายมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ
พี่พลอย
แวะมาทุกตอนแบบนี้อบชอบพระเอกแน่ๆ อิอิ
แสนดี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2554, 21:31:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2554, 21:35:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 1629
| << ตอนที่ 6 | ตอนที่ 8 >> |
sai 9 ส.ค. 2554, 23:02:11 น.
ว้าวววว จบด้วยจูบเลยหรอคร้า อิอิเริ่มหวานกันแล้ววววว
ว้าวววว จบด้วยจูบเลยหรอคร้า อิอิเริ่มหวานกันแล้ววววว
bluelily 9 ส.ค. 2554, 23:08:45 น.
อ้าวบก.ไม่มีกระซิบบอกเลยนะว่าเอาเรื่องใหม่มาลงจะได้ตามมาวิจารณ์อิอิ
อ้าวบก.ไม่มีกระซิบบอกเลยนะว่าเอาเรื่องใหม่มาลงจะได้ตามมาวิจารณ์อิอิ
posty 10 ส.ค. 2554, 01:33:38 น.
น้องน้ำตาลสุดยอดจ้า โตมากความคิดดี
พี่รุจกับเรย์แซงหน้าทุกคู่เลยนะ ( แล้วจูนของเขาหายไปไหนนนน T_T )
แอบมาอ่านนิยายตอนอ่านหนังสือสอบ เฮ้อ ถ้าสอบตกจะโทษใครได้นิ
น้องน้ำตาลสุดยอดจ้า โตมากความคิดดี
พี่รุจกับเรย์แซงหน้าทุกคู่เลยนะ ( แล้วจูนของเขาหายไปไหนนนน T_T )
แอบมาอ่านนิยายตอนอ่านหนังสือสอบ เฮ้อ ถ้าสอบตกจะโทษใครได้นิ
gozilar 10 ส.ค. 2554, 14:31:48 น.
หวานซ้า
หวานซ้า
เพียงพลอย 10 ส.ค. 2554, 23:06:18 น.
ว้า คนเขียนรู้ซะแร้ว มาตามเป็นแฟนคลับวงอัศวิน อิอิ (เขียนเป็นไทยแล้วฟังดูเชยๆ แฮะ)
อ่าว จบตอนกันอย่างนี้เรยยย เดา (เข้าข้างตัวเอง)ว่าเดี๋ยวจะมาก้างมาขวางคอพ่อพระเอก หุหุ
ว้า คนเขียนรู้ซะแร้ว มาตามเป็นแฟนคลับวงอัศวิน อิอิ (เขียนเป็นไทยแล้วฟังดูเชยๆ แฮะ)
อ่าว จบตอนกันอย่างนี้เรยยย เดา (เข้าข้างตัวเอง)ว่าเดี๋ยวจะมาก้างมาขวางคอพ่อพระเอก หุหุ