ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก

ตอน: ตอนที่ 8 (70%) + แจ้งการปรับเปลี่ยนราคา

ก้าวไปได้สักพักกรองแก้วก็กลายเป็นคนเดินนำสองแม่ลูกไปหยุดตรงหน้าห้องของลูกสาว ตอนแรกตั้งใจว่าจะเป็นผู้เคาะประตู แต่พอยืนชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก็เดินเลี่ยงออกมาและดันคีรินทร์ให้ทำหน้าที่นั้นแทน ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วเคาะประตู ไม่นานคนในห้องก็มาเปิดให้ คีรินทร์ส่งยิ้มให้กับช่างแต่งหน้า เพื่อนเจ้าสาว และท้ายสุดคือเจ้าสาว

“คุณผา แล้วคุณภูล่ะคะ”

คำถามแรกหลุดลอดจากปากของเจ้าสาวที่อยู่ในชุดผ้าลูกไม้สีขาวจับจีบรอบและผ้าไหมไหมจับจีบด้านหน้า เมื่อยังไม่เห็นหน้าเจ้าบ่าวทั้งที่ใกล้ได้เวลาเต็มที

คีรินทร์หันไปมองหน้าผู้สูงวัยทั้งสองคนที่เดินตามเข้ามาในห้องเล็กน้อย ก่อนจะหันไปพูดกับช่างแต่งหน้าและเพื่อนเจ้าสาว

“เอ่อ...ทุกคนครับ ผมขอคุยกับเจ้าสาวเป็นการส่วนตัวจะได้ไหมครับ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นทุกคนต่างก็ลุกและเดินออกจากห้องอย่างไม่อิดออด โดยมีธารีที่คุ้นกับบ้านนี้ที่สุดเป็นคนเดินนำและรับคำสั่งจากกรองแก้ว

“หนูธารพาทุกคนไปรอที่ห้องที่ติดกับห้องของป้าหน่อยนะจ๊ะ” กรองแก้วหมายถึงห้องว่างที่วันนี้ตนเปิดไว้ให้ใช้งาน

“ค่ะ” เธอรับคำแล้วเดินนำทุกคนออกไปทั้งที่ในใจนั้นรู้สึกสงสัยในสถานการณ์ตอนนี้ เพราะทุกคนยกเว้นเพื่อนของเธอต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดจนเธอรู้สึกได้

“มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทุกคนดูหน้าเครียดกันจัง” ร้อยรักเอ่ยถามเมื่อเพื่อนๆ และช่างแต่งหน้าออกไปจากห้อง ทว่ารอยยิ้มอันแสนสดใสนั้นกลับสร้างความอึดอัดระคนสงสารให้กับคนทั้งสามเป็นอย่างมาก

“หนูรัก น้า...” ฉายรวีเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าพูดจนจบ แถมยังเดินหนีไปอยู่มุมห้อง

“อะไรกันคะเนี่ย รักลุ้นจนตัวเกร็งไปหมดแล้วนะคะ” ร้อยรักที่แม้จะสัมผัสได้ถึงบรรยากาศตึงเครียดยังพูดเสียงกลั้วหัวเราะ ด้วยไม่คิดว่าจะมีอะไรร้ายแรงขนาดที่แก้ไขไม่ได้

“คืออย่างนี้นะรัก มันมีบางอย่างผิดพลาด บางที...” กรองแก้วเอ่ยได้เท่านี้ก็หยุดพร้อมกับร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“แม่!” ร้อยรักถลาเข้าไปประคองมารดาอย่างตกใจ

“บางทีเราอาจจะต้องยกเลิกงานในวันนี้” คนที่พูดต่อประโยคของกรองแก้วจนจบก็คือคีรินทร์

“คุณว่าไงนะคะ”

เจ้าสาวคนสวยอุทานถามเสียงหลง คีรินทร์มองหญิงสาวที่แต่งตัวสวยอย่างเห็นใจระคนสงสาร ภาพที่เธอร้องไห้ฟูมฟายเพราะอกหักในสวนสาธารณะวันนั้นยังคงติดตา แล้ววันนี้มันไม่ใช่แค่อกหักธรรมดา เธอจะรับมันได้แค่ไหน ถึงจะเป็นห่วงอย่างไรก็ต้องบอกออกไปอยู่ดี

“พี่ภูไม่อยู่ หนีไปตั้งแต่เมื่อคืน”

“คุณล้อเล่นใช่ไหมคะ” ร้อยรักถามเสียงแผ่ว แขนทั้งสองข้างที่ประคองคนเป็นแม่ตกลงมาอยู่ข้างตัวราวกับหมดแรง ดวงตากลมโตที่ถูกช่างตกแต่งไว้อย่างสวยงามจ้องคีรินทร์ราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน

“ผมพูดเรื่องจริงครับ”

คีรินทร์ย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ทำเอาร้อยรักถึงกับส่ายหน้าช้าๆ น้ำตาไหลนองอาบแก้มนวล

“ไม่จริง...” เธอครางอย่างเจ็บปวดราวกับมีมือของใครสักคนมาบีบขยำหัวใจให้แตกสลาย และคนคนนั้นก็คงเป็นคีรี ผู้ชายที่แสนดีแต่ใจร้ายเสียเหลือเกิน

ไม่ไหวแล้ว เธอถูกหักหลังอีกแล้ว

“คุณรัก!”

“ยายรัก!”

ทุกคนอุทานเรียกร้อยรักที่จู่ๆ ก็เป็นลมล้มพับไปอย่างตกใจ และก็เป็นคีรินทร์ที่ถลาเข้าไปรับร่างแล้วอุ้มไปวางบนเตียง

“ยาดม! ยาดม! ยายแก้ว ยาดม”

ฉายรวีบอกเพื่อนรักที่ทำตัวไม่ถูก นั่นเองจึงเรียกสติกรองแก้วให้คืนกลับร่างแล้วรีบเปิดประตูวิ่งออกไปเอายาดม

“มีอะไรกันคะ”

ธารีที่เดินออกมานอกห้องเพราะยังติดใจสงสัยกับสถานการณ์ก่อนหน้านี้รีบวิ่งเข้ามาดูอย่างตกใจ เมื่อได้ยินเสียงคนในห้องตะโกนเรียกชื่อของเพื่อนรัก แล้วเธอก็เห็นร้อยรักนอนหมดสติอยู่บนเตียงโดยมีฉายรวีนั่งใช้สมุดพัดระบายอากาศให้

“แล้วนี่ยายรักเป็นอะไรคะ”

“คงช็อกน่ะครับ”

“มาแล้วๆ เป็นยังไงบ้าง”

กรองแก้ววิ่งตรงเข้าไปหาลูกสาวแล้วรีบเอายาดมจ่อที่ปลายจมูก ก่อนจะเอ่ยถ้อยคำพลางปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มด้วยความสงสารลูกจับใจ

“โธ่...ลูกแม่ ทำไมเรื่องแย่ๆ ถึงยังไม่หมดไปจากชีวิตของหนูเสียทีนะ”

“มันเกิดอะไรขึ้นคะ” ธารีถามชายหนุ่มหนึ่งเดียวในห้องอย่างสงสัย

“พี่ภูหนีงานแต่ง”

“ไม่จริง!” หญิงสาวอุทานเสียงดังแล้วรีบปิดปากตัวเอง สายตาทอดมองหน้าของคีรินทร์อย่างไม่อยากจะเชื่อ

“จริงครับ”

“พี่คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย แล้วจะทำยังไง ยกเลิกงานแต่งอย่างนั้นเหรอ”

ธารีถามเสียงเข้มด้วยความไม่พอใจชายหนุ่มที่เคยเป็นเทพบุตรแสนดีในสายตาของเธอ ทว่ายังไม่มีใครจะได้พูดอะไรกันต่อ ก็มีหญิงสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยถาม

“เตรียมตัวกันไปถึงไหนแล้ว เสร็จหรือยัง ใกล้ได้เวลาแล้วนะ และนี่มัวทำอะไรกันอยู่ ทำไมไม่มีใครไปคอยต้อนรับแขกอยู่ข้างล่างเลย”

กรองทองบ่นน้องสาวซึ่งก็คือกรองแก้ว ก่อนสายตาจะไปสะดุดเข้ากับร่างหลานสาวที่นอนอยู่บนเตียง

“นี่ยายรักเป็นอะไร” ถามพลางรีบเดินตรงรี่เข้าไปหาอย่างเป็นห่วง

“เป็นลมค่ะพี่” กรองแก้วบอกพี่สาวเสียงแผ่ว

“หิวข้าวจนเป็นลมเลยเหรอ ทำไมไม่หาข้าวหาน้ำให้ลูกกินก่อนล่ะยายแก้ว ปล่อยให้เป็นลมเป็นแล้งไปจนได้ เป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย”

“ไม่ใช่ค่ะ คือว่า...” กรองแก้วเอ่ยแย้งการคาดเดาสาเหตุการเป็นลมของร้อยรัก แต่กระนั้นก็ยังลังเลที่จะบอกเหตุผลที่แท้จริงกับผู้เป็นพี่

“ลูกชายดิฉันหนีงานแต่งไปตั้งแต่เมื่อคืนค่ะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ” ฉายรวีตัดสินใจบอกออกมาพร้อมกับยกมือไหว้กรองทองอย่างรู้สึกผิด

“ฮ้า! ว่าอะไรนะ” กรองทองอุทานเสียงหลง มองหน้าทุกคนในห้องแล้วเซจะเป็นลมไปอีกคน

“พี่กาน!” กรองแก้วที่อยู่ใกล้ที่สุดเข้าไปประคองพี่สาวเอาไว้แล้วพาไปนั่งบนเตียง

“ไม่เป็นไร”

คนที่สูงวัยที่สุดในห้องว่าพลางโบกไม้โบกมือพร้อมกับรับยาดมจากน้องสาวมาดมพักหนึ่งก็ส่งคืน ก่อนจะหันไปมองน้องสาวและฉายรวี แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมถึงเพิ่งมาบอก คิดว่ากำลังเล่นขายของกันอยู่หรือไง ดูสิยายรักช็อกจนเป็นลม แขกเหรื่อก็มากันจนเต็มบ้านแล้ว”

“คือตอนแรกพวกเราคิดว่าจะตามตัวตาภูมาได้น่ะค่ะ” กรองแก้วแก้ตัวเสียงอ่อย

“คิดง่ายๆ แล้วทีนี้จะทำยังไง” คนสูงวัยที่สุดในห้องถามเสียงเข้มพลางกวาดสายตาดุๆ มองทุกคน และคำตอบที่ได้ก็คือความเงียบ “ไอ้ที่เงียบนี่หมายความว่าอะไร”

“ยังคิดไม่ออกเลยค่ะ ถ้ามันสุดวิสัยจริงๆ ก็คงต้องยกเลิกงาน”

“น่าขายหน้าจริงๆ คุณจะชดใช้ยังไง ก่อนจะมาขอแต่งงานลูกคุณไม่ได้รักชอบหลานสาวของฉันเลยหรือ ถึงได้ทำกันขนาดนี้” กรองทองถามเพื่อนของน้องสาวอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมเหตุการณ์แบบนี้ถึงเกิดขึ้น ด้วยความที่เธออาศัยอยู่ต่างจังหวัดกับสามีเลยรู้เรื่องราวต่างๆ เท่าที่น้องสาวโทร.ไปเล่าให้ฟังเท่านั้น

“ก็คิดว่ารักนะคะ...รักค่ะรัก แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” ฉายรวีตอบอย่างลังเลแกมรู้สึกผิดที่ตนก็มีส่วนทำให้เกิดเรื่องขึ้น

“คงได้เดินเอาปี๊บคลุมหัวก็คราวนี้แหละ” กรองทองบ่นลอยๆ กวาดสายตามองไปรอบห้อง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครคิดหาวิธีแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าได้เลย

“หาคนแทนสิคะ” จู่ๆ ธารีที่เงียบฟังผู้ใหญ่คุยกันอยู่นานก็เสนอความคิดที่แวบเข้ามาในหัว ก่อนเธอจะยิ้มแหยๆ แล้วเดินถอยเข้ามุมห้องเมื่อทุกคนหันมามองเธอด้วยสายตาตำหนิ

“เจ้าบ่าวคือคนที่จะต้องเข้าพิธีแต่งงานนะหนูธาร ไม่ใช่นักร้องหรือพิธีกรที่จะสามารถหาคนอื่นมาแทนได้ถ้าไม่มาน่ะ” กรองแก้วพูดพลางส่ายหน้าให้กับความคิดที่ไม่เข้าท่าเลยสักนิดของเพื่อนสนิทลูกสาว

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

แจ้งไขปรับราคาปก และเปลี่ยนกำหนดจัดส่ง
ขอความรักที...โดย ไหมขวัญ

1. ปรับราคาปกจาก 265 บาท เป็น 295 บาท เนื่องจากประเมินความหนาผิดพลาด ตอนนี้จัดหน้าเสร็จแล้ว พบว่าความหนาเพิ่มขึ้น ทำให้ราคาเปิดจอง ต้องเพิ่มจาก 225 บาท เป็น 250 บาท

สำหรับนักอ่านที่โอนเข้ามาแล้ว ยึดตามราคาเดิม ส่วนต่างที่เพิ่มขึ้น ไม่ต้องโอนเข้ามาค่ะ
2. จากกำหนดจัดส่งเดิม 6 มีนาคม 2560 ขอเลื่อนเป็น 20 มีนาคม 2560 เพื่อความพร้อมในการจัดทำต้นฉบับและดำเนินการพิมพ์ที่สมบูรณ์ค่ะ
จึงขอเรียนแจ้งตามข้างต้นและขออภัยด้วยค่ะ

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 295 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 10 มีนาคม 2560 ในราคา 250 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 20 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 ก.พ. 2560, 12:43:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 ก.พ. 2560, 12:43:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 817





<< ตอนที่ 8 (30%)   ตอนที่ 8 (100%) >>
Kim 13 ก.พ. 2560, 14:46:28 น.
น่าสงสารหนูรักจัง
ไม่ชอบนายภูมากเลยที่ทำแบบนี้ ไมควรมาให้ความหวังตั้งแต่แรก


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account