หัวใจลายกระต่าย (รอลงต่อนะคะ)
ถ้าหัวใจคือดวงจันทร์ที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง
ความรักก็คงเหมือนดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงจันทร์สว่างไสว
หัวใจที่ได้รับความรักจากเธอก็เช่นกัน
เธอเห็นความรักของฉันใช่ไหม?
ความรักก็คงเหมือนดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงจันทร์สว่างไสว
หัวใจที่ได้รับความรักจากเธอก็เช่นกัน
เธอเห็นความรักของฉันใช่ไหม?
Tags: หัวใจ กระต่าย ปิ่นนลิน รัก คุณหมอ
ตอน: ตอนที่ 6 -100%
ตอนที่ 6 -100%
ตกเย็น อาการของมาสิณีก็แปลกผิดปกติ ทั้งเงียบและทำหน้าเศร้า
คนึงมาสได้แต่มองอย่างเป็นห่วง ตลอดเส้นทางจากบ้านมาถึงสนามบิน แม่เอาแต่เงียบงัน ไม่พูดคุยอะไรเท่าไหร่ แม้คนึงมาสจะถามอย่างเป็นห่วง แม่ก็ได้แต่ส่งยิ้มให้แล้วไม่ตอบคำถาม อ้างว่าไม่อยากจากเธอไปไกล คนึงมาสไม่อยากเชื่อ ปกติแม่ของเธอเป็นคนอารมณ์ดี แต่ถ้าเวลาไหนเกิดเครียดหรือมีอะไรในใจ ก็จะแสดงอาการแบบนื้ทุกครั้ง
คนึงมาสเก็บความกังวลใจมาเล่าให้ศิลาฟังตอนรับประทานอาหารเช้าวันจันทร์
“พี่แตน่ะหรือซึมๆ น้าก็เห็นปกตินี่นา” ศิลายกกาแฟขึ้นดื่ม หน้าตาสบายๆ ไม่ได้ทุกข์ร้อนกังวลอะไรเหมือนหลานสาว
“จริงหรือคะ กระต่ายคิดมากไปเองหรือคะน้าหิน” คนึงมาสถามอย่างสงสัยตัวเอง
“ใช่ หนูน่ะคิดมากไปเอง คิดถึงแม่ล่ะสิ” ศิลาเอ่ยถามกลับ พอเห็นหลานสาวยังไม่หายเคลือบแคลงสงสัยก็บอกให้เธอสบายใจ
“พี่แตไม่ได้เป็นอะไรหรอก เชื่อน้าสิ แต่ถึงจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พี่แตก็เข้มแข็งและหาทางออกได้ หนูไม่เชื่อหรือว่าคุณแม่หนูเก่งมากๆ น่ะ กระต่าย เลิกคิดมากได้แล้ว เวลานี้หนูต้องทำสิ่งที่ฝันไว้ให้สำเร็จนะ แม่จะได้ดีใจ รู้ไหม”
“ค่ะ” คนึงมาสเชื่อฟังน้าชาย เธอก้มหน้าจิ้มไส้กรอกขึ้นมากินเงียบๆ โดยไม่สังเกตแววตาของศิลาเลย
เมื่อวาน มาสิณีเป็นคนบอกเขาเอง ‘พี่เจอเขาที่นี่ เจอพ่อของกระต่ายที่นี่’
‘เขารู้เรื่องกระต่ายไหมครับ เขารู้หรือเปล่า’ ศิลาร้อนใจ แม้รู้ว่าไม่มีใครพรากหลานสาวไปได้ แต่ก็อดกลัวไม่ได้เหมือนกัน
‘เขาไม่รู้หรอกว่ากระต่ายยังอยู่ คิดมาตลอดว่าพี่เอาลูกออกไปแล้ว พี่กลัวจังเลยหิน กลัวเขาจะเจอกับกระต่าย!’ พี่สาวบอกอย่างหวาดกลัวมาก นานมากแล้วที่ศิลาไมได้เห็นพี่สาววิตกขนาดนี้ เขาได้แต่ให้สัญญาพี่สาวไปว่าจะไม่ยอมให้ใครมาพรากคนึงมาสไปจากอกพวกเขาแน่นอน
แพรมณีกำลังลำบาก เธอไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เทพทัตเดินมาชวนเธอไปกินอาหารเย็น แม้เธอจะเดินหนีออกจากห้องทำงาน ออกจากสำนักงาน มายังทางเดินที่จะไปด้านหน้าโรงพยาบาล มีคนเดินผ่านไปมาให้สบายใจ แต่เทพทัตก็เดินตามไม่ห่าง
“แพรมีนัดแล้วค่ะคุณเทพ” เธอก้มหน้าก้มตาอ้างไปก่อน ทั้งที่เธอยังไม่ได้นัดใครตอนเย็นเลยด้วยซ้ำ
“อะไรกัน นานๆ ทีผมจะว่างชวนหนูแพรไปกินข้าวด้วยนะ” เทพทัตตามตื๊อ นัยน์ตาวิบวับกับบ่อเงินบ่อทองของเขา คงเพราะเสียพนันในคาสิโนสองคืนติด เงินเก็บร่อยหรอจนทำอะไรก็ติดขัด พอเทพทัตคิดว่าภรรยาก็จากไปนานแล้ว ลูกโตกันหมด ตัวเขาเองก็แค่ห้าสิบกลางๆ ไมได้แก่มากอะไร จะหาเมียใหม่สักคนน่าจะไม่ยาก แพรมณีก็น่าสนใจ ทั้งสวย หวาน และรวย!
“แพรไม่สะดวกค่ะคุณเทพ!” แพรมณีชักจะหมดความอดทน เธอขยะแขยงสายตาและสุ้มเสียงของเทพทัตอย่างมาก
การเดินตามกันของทั้งสองไม่ค่อยระวังมาก ทำให้แพรมณีชนกับผู้หญิงที่เดินสวนมาอย่างแรง ร่างบางของเธอคนนั้นล้มไปในสนามหญ้าข้างๆ
“เดินยังไงเนี่ย!” เทพทัตออกตัวปกป้องสาวสวย ตวาดแทนแพรมณีอย่างหงุดหงิด ผิดกับคนถูกชน เธอกลับรีบเข้าไปช่วยหญิงสาวคนนั้น
“เป็นอะไรมากไหมคะ ชุดคุณเลอะหมดเลย ขอโทษนะคะ ฉันเดินไม่ระวังเอง” แพรมณีช่วยพยุงหญิงสาวร่างแบบบางในชุดสีพาลเทลน่ารักขึ้นยืน และเมื่อเห็นใบหน้าหญิงสาวที่ล้มจนชุดสวยเปรอะดิน ก็เป็นเธอเสียเองที่ชะงักนิ่งงันไป
สาวน้อยคนนี้คือแฟนของหมอณัฐ … แพรมณีจำไม่ผิดคนแน่นอน
“ไม่หรอกค่ะ ฉันต่างหากที่รีบเดินมากเกินไป” คนึงมาสรีบโบกมือไปมา ยอมรับความผิดไว้เอง
“หนูแพรไม่เจ็บใช่ไหม” เทพทัตถามคนในสายตา มองข้ามคนึงมาสไปอย่างหน้าตาเฉย
แพรมณีได้ยินเสียงเทพทัตก็ถอนหายใจ อยากให้มีใครสักคนช่วยเธอออกไปจากเทพทัตที แต่เธอก็ไม่ผิดหวัง เมื่อได้ยินเสียงคุ้นเคยดังมาจากอีกด้าน
“คุณแพร! เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ” ทินกฤตพร้อมบวรเพิ่งเดินมาถึง ชายทั้งสองอยู่ในสูททำงาน ตามกำหนดการพวกเขาเพิ่งกลับมาจากพูดธุระ แพรมณีมักจะทำงานเอกสารให้ลีลาเป็นส่วนใหญ่
“คุณทิน คุณบวร ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แพรชนกับคุณคนนี้น่ะค่ะ”
แพรมณีตอบ เธอค่อนข้างสบายใจ สายตาของทินกฤตมองเทพทัตอย่างรังเกียจ เขาจะต้องหาทางช่วยเธอได้แน่นอน
ทินกฤตไม่รู้ตัวว่ากลายเป็นฮีโร่ของแพรมณี เพราะมัวแต่ส่งยิ้มให้สาวอีกคน โดยรอยยิ้มอ่อนโยนของทินกฤตนั้นไม่พ้นสายตาคมกริบสงสัยจากเทพทัต
“กระต่าย ไม่เจอกันหลายวันเลย สบายดีใช่ไหม” ทินกฤตทักทาย แววตาระบายความสุขอย่างปิดไม่มิด
“สวัสดีค่ะคุณทิน พอดีแม่ของกระต่ายมาจากต่างจังหวัด กระต่ายเลยอยู่กับแม่น่ะค่ะ” คนึงมาสยกมือไหว้คนสูงวัยกว่า พร้อมรอยยิ้มสดใส
“เป็นเด็กดีนะ แล้วนี่ล้มไปเจ็บหรือเปล่า ให้หมอตรวจดูหน่อยไหมคะ” ทินกฤตถามกลับ เขาช่างแปลกใจตัวเองว่าทำไมถึงได้เอ็นดูคนึงมาสเป็นพิเศษ ปกติแล้วทินกฤตปิดใจกับผู้หญิงทุกคนเลย แม้แต่แพรมณีก็ไม่ได้เห็นรอยยิ้ม หรือแววตาจากเขาเช่นนี้หรอก
“กระต่ายไม่เจ็บตรงไหนเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” คนตอบก็ยิ้มหวานให้เช่นกัน
ทางสาวสวยอีกคนนั้นมัวแต่แปลกใจว่าทำไมทินกฤตถึงได้รู้จักกับแฟนสาวของณฐา รอยยิ้มทั้งคู่มีความหมายอะไรหรือเปล่า
“หนูแพร ปล่อยเขาคุยกันแล้วเราไปดินเนอร์กันดีกว่านะ” เทพทัตยังเซ้าซี้ไม่เลิกไม่รา แพรมณีขมวดคิ้วอย่างหนักใจ ดูเหมือนทินกฤตจะเข้าใจสถานการณ์ได้ทันที จึงตอบแทนเจ้าตัว
“คุณแพรไม่ว่างไปกับน้าหรอกครับ น้าเทพ ผมสัญญาจะพาคุณแพรไปดินเนอร์น่ะครับ”
แพรมณีหันมองหน้าเจ้านายเหวอๆ จำไม่ได้เลยว่ามีนัดกับทินกฤต แต่ไม่นานก็รับมุขเจ้านาย เขาคงช่วยเธออยู่!
“ค่ะ เราไปกันเลยดีกว่านะคะ คุณทิน” แพรมณีตอบแล้วเอ่ยร่ำลากับเทพทัต “คุณเทพ แพรขอตัวนะคะ”
“ผมมีธุระ ขอตัวก่อนนะกระต่าย โอกาสหน้าเราค่อยคุยกันนะ” ทินกฤตส่งยิ้มให้คนึงมาส ก่อนจะดึงให้แพรมณีเดินตามไปอีกด้าน
เทพทัตมองตามตาโต อ้าปากค้าง งุนงงว่าทำไมอยู่ๆ ทินกฤตถึงพาแพรมณีไปจากเขาได้ง่ายๆ แบบนี้! ไหนว่าไม่สนใจแพรมณี หรือพอรู้ว่าเขาสนใจแพรมณีก็คิดจะแย่งแพรมณีไปจากเขากัน!!
พอคิดแบบนี้ เทพทัตก็โมโหจนควันแทบออกหู สะบัดตัวเดินจากไปพร้อมอารมณ์แรงๆ ทันที เหลือเพียงคนึงมาสกับบวรที่ยืนเคว้งอยู่สองคน
“คุณทินพาคุณแพรไปนู่นแล้ว เลยไม่ได้คุยกับคุณหนูกระต่ายเลยนะครับ” บวรยิ้มให้หญิงสาวอย่างเห็นใจ
“หรือว่านั่นคือแฟนของคุณทินคะ” คนึงมาสค่อนข้างตกใจ เธอเห็นจะๆ คาตาเลยว่าพ่อจูงมือสาวสวยไปพร้อมรอยยิ้ม!
“ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คุณลีลา คุณแม่ของคุณทินก็หมายมั่นให้สองคนนั้นคู่กันอยู่ คุณหนูกระต่ายไม่สบายใจหรือเปล่าครับ” คำถามของบวรทำให้คนึงมาสได้สติ เธอมองตอบสายตาแปลกๆ ของบวร
“กระต่ายไมได้ไม่สบายใจหรอกค่ะ แค่ตกใจเฉยๆ แฟนคุณทินสวยมากเลยนะคะ แล้วก็ใจดีด้วย” กลิ่นตัวก็หอม ตอนแพรมณีก้มลงมาช่วยเธอ คนึงมาสสัมผัสถึงทุกสิ่งอย่างที่ดีงามจากแพรมณี สวย หอม และใจดี ไม่แปลกถ้าผู้ชายจะหลงจะรัก!
แต่คนึงมาสก็รู้สึกเศร้าแปลกๆ บอกไม่ถูก มันปวดหนึบในใจ อิจฉานิดๆ อย่างไรก็ไม่รู้
“สองคนนั้นเขาเหมาะกันมากครับ ผมขอตัวก่อนนะครับคุณหนูกระต่าย” บวรพูดเพราะชื่นชมกับคู่รักเจ้านาย ก่อนจะเอ่ยขอตัวจากคนึงมาส เดินเข้าไปทางสำนักงานด้านหลัง
คนึงมาสถอนหายใจ ขมวดคิ้วมองภาพบิดาเดินกับผู้หญิงแสนสวยลิบๆ ตา ในเมื่อพ่อเธอมีชีวิตใหม่แล้ว เธอก็ควรเลิกสนใจเขาเสียที แล้วเอาเวลาไปทำความฝันให้สำเร็จดีกว่า!
หญิงสาวเดินตรงไปยังแผนกหัวใจที่ณฐาทำงานอยู่ เพราะรับปากชายหนุ่มว่าจะกลับบ้านด้วยกันหลังเธอเรียนเสร็จ เธอไปนั่งเล่นรอถึงเวลานัดที่ร้านกาแฟ ยอมรับว่าคาดหวังจะได้เจอพ่อ ได้พูดคุย แต่ก็ผิดหวัง มาได้พบทินกฤตก็ตอนโดนชนล้มเมื่อครู่ ใจดวงน้อยหงอยเหงาเงียบงัน
หากเพียงก้าวเข้าสู่ศูนย์หัวใจของโรงพยาบาลเอกชน เธอก็เห็นณฐายืนคุยกับพยาบาลสาวๆ แถวเคาน์เตอร์ด้านหน้า
“วันนี้แฟนไม่มารอหรือคะหมอณัฐ” พยาบาลสาวคนหนึ่งส่งเสียงแซว คนึงมาสรีบหลบไปข้างประตูทางเข้า ใจห่อเหี่ยวเริ่มเต้นตึกตัก
พวกพยาบาลเข้าใจผิด แต่คนึงมาสก็รอฟังณฐาจะตอบพยาบาลพวกนั้นว่าอย่างไร
“อ๋อ คนนั้นไม่ใช่แฟนหรอกครับ” ณฐาตอบเสียงธรรมดาๆ ไม่ได้ปฏิเสธแบบตกใจ หรือแสดงอารมณ์อะไร
คนึงมาสแอบผิดหวังนิดๆ อีกแล้ว น้ำเสียงราบเรียบของณฐาทำให้คนึงมาสสงสัยสายตาหวานๆ ของเขา ตุ๊กตากระต่ายน้อยน่ารักนั่น เขาขวนเธอไปดูหนัง กินไอศกรีมอร่อยๆ
แม้จะเคยได้ยินน้าชายเล่าให้เธอว่าณฐาเป็นพวกไม่ค่อยแสดงความรู้สึก นิ่งขรึมจนเกินไป หลายๆ วันคนึงมาสก็เห็นต่างมาตลอด ณฐาออกจะใจดีและคอยทำให้เธอใจเต้นแรง เกิดความหวังหลายครั้งต่อหลายครั้ง
เธอรู้ว่าณฐาก็มีความรู้สึก แต่คงไม่ใช่ความรู้สึกแบบเดียวกับที่เธอมีต่อเขา
เสียงของพยาบาลดังตามหลังมา คนึงมาสไม่แน่ใจว่าพยาบาลผิดหวังหรือดีใจกันแน่ เพียงแต่คำพูดต่อมาของศัลยแพทย์หัวใจหนุ่มก็ทำเอาหัวใจคนึงมาสแทบหยุดเต้น เขาพูดด้วยเสียงที่มองเห็นรอยยิ้มติดอยู่
“ถึงผมจะอยากได้เธอเป็นแฟนก็เถอะ ยังจีบไม่ติดเลยครับ”
คนึงมาสตกใจในคำตอบที่ได้ยิน … อะไรนะ ณฐาหมายถึงใคร? อยากเป็นแฟนกับใคร?? เธอหรือ???
อีกด้านหนึ่ง
บวรกลับถึงสำนักงาน โต๊ะของเขาอยู่หน้าห้องประจำตำแหน่งของทินกฤตผู้เป็นเจ้านาย นั่งทำงานที่เหลือไม่นานก็ได้รับอีเมล์ เห็นแค้ชื่อคนส่งก็รู้ว่าภายในอีเมล์จะมีข้อมูลอะไรบ้าง เขารีบจัดการเปิดเช็คดูก่อนจะกดโทรศัพท์หาเจ้านายตัวเองพร้อมรายงานผลการสืบตามคำสั่งเจ้านาย
ข้อมูลที่ได้รับมาค่อนข้างละเอียดมากทีเดียว ไม่ว่าประวัติส่วนตัว การศึกษา ชีวิต การทำงาน บวรพอใจ เรียกได้ว่าสมค่าจ้างที่จ่ายไปจริงๆ
“คุณทินครับ ผมมีเรื่องจะรายงานให้คุณทินทราบครับ” บวรรายงานผลผ่านโทรศัพท์มือถือ คาดว่านายของเขาคงนั่งรับประทานอาหารกับแพรมณีในร้านอาหารที่ไหนสักที่ใกล้ๆ โรงพยาบาล
“เรื่องอะไรครับ” ทินกฤตถามกลับ เขาไหว้วานให้บวรช่วยเหลือหลายเรื่อง จึงนึกไม่ออกว่าเรื่องไหน
“เรื่องคุณมาสิณี เมฆอรกานต์ครับ ผมได้ประวัติทั้งหมดของเธอมาแล้ว ผมจะส่งข้อมูลเข้าอีเมล์คุณทินเลยนะครับ” บวรได้คำตอบ เขาก็รีบจัดการกดส่งข้อมูล แต่พอสายตาที่ลากผ่านหน้าจอไวๆ สะดุดตากับบางอย่าง เขาห้ามใจไม่ให้ค้นหาข้อมูลไม่ได้ด้วยสิ!
บวรอ้าปากค้างหลังจากค้นหาข้อมูลใครอีกคนจนเจอ ทั้งชื่อ นามสกุล ที่อยู่ก็ตรงกันด้วย! เขาไม่ลืมจะเล่าความบังเอิญให้เจ้านายฟังด้วยการโทรกลับไปรบกวรเวลาเจ้านายอีกครั้ง!
“ผมเจอบางอย่างครับ เรียกได้ว่าบังเอิญมากเลยครับคุณทิน! คุณหนูกระต่ายเป็นลูกสาวของคุณมาสิณีครับ!”
จบตอน
มีสองคนที่จะรู้ความจริง
ความลับแตก
พ่อจะทำยังไงน้า
แล้วหนู'ต่าย จะทำยังไง ดันไปได้ยินหมอณัฐพูดแบบนั้นเข้า ฮ่าๆ!!
คุณ ตามหาฝัน - คู่คุณแม่นี่ เดี๋ยวคุณพ่อจะไปป่วนหนักแน่ๆ ค่ะ หลอกกันได้ ฮึ้ยยย ฮ่าา
คุณ แว่นใส - ผลมาแล้วค่ะ ให้เวลานักสืบนิดนึง ^___^ ดีที่คุณผู้ช่วยตาไว ฮ่าๆ
คุณ kaelek - คุณพ่อจะทำยังไงหลังจากรู้ความจริงน้าา ส่วนน้าณัฐตอนนี้ก็ตรงเกินไป๊ 55555
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^____^
ตกเย็น อาการของมาสิณีก็แปลกผิดปกติ ทั้งเงียบและทำหน้าเศร้า
คนึงมาสได้แต่มองอย่างเป็นห่วง ตลอดเส้นทางจากบ้านมาถึงสนามบิน แม่เอาแต่เงียบงัน ไม่พูดคุยอะไรเท่าไหร่ แม้คนึงมาสจะถามอย่างเป็นห่วง แม่ก็ได้แต่ส่งยิ้มให้แล้วไม่ตอบคำถาม อ้างว่าไม่อยากจากเธอไปไกล คนึงมาสไม่อยากเชื่อ ปกติแม่ของเธอเป็นคนอารมณ์ดี แต่ถ้าเวลาไหนเกิดเครียดหรือมีอะไรในใจ ก็จะแสดงอาการแบบนื้ทุกครั้ง
คนึงมาสเก็บความกังวลใจมาเล่าให้ศิลาฟังตอนรับประทานอาหารเช้าวันจันทร์
“พี่แตน่ะหรือซึมๆ น้าก็เห็นปกตินี่นา” ศิลายกกาแฟขึ้นดื่ม หน้าตาสบายๆ ไม่ได้ทุกข์ร้อนกังวลอะไรเหมือนหลานสาว
“จริงหรือคะ กระต่ายคิดมากไปเองหรือคะน้าหิน” คนึงมาสถามอย่างสงสัยตัวเอง
“ใช่ หนูน่ะคิดมากไปเอง คิดถึงแม่ล่ะสิ” ศิลาเอ่ยถามกลับ พอเห็นหลานสาวยังไม่หายเคลือบแคลงสงสัยก็บอกให้เธอสบายใจ
“พี่แตไม่ได้เป็นอะไรหรอก เชื่อน้าสิ แต่ถึงจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พี่แตก็เข้มแข็งและหาทางออกได้ หนูไม่เชื่อหรือว่าคุณแม่หนูเก่งมากๆ น่ะ กระต่าย เลิกคิดมากได้แล้ว เวลานี้หนูต้องทำสิ่งที่ฝันไว้ให้สำเร็จนะ แม่จะได้ดีใจ รู้ไหม”
“ค่ะ” คนึงมาสเชื่อฟังน้าชาย เธอก้มหน้าจิ้มไส้กรอกขึ้นมากินเงียบๆ โดยไม่สังเกตแววตาของศิลาเลย
เมื่อวาน มาสิณีเป็นคนบอกเขาเอง ‘พี่เจอเขาที่นี่ เจอพ่อของกระต่ายที่นี่’
‘เขารู้เรื่องกระต่ายไหมครับ เขารู้หรือเปล่า’ ศิลาร้อนใจ แม้รู้ว่าไม่มีใครพรากหลานสาวไปได้ แต่ก็อดกลัวไม่ได้เหมือนกัน
‘เขาไม่รู้หรอกว่ากระต่ายยังอยู่ คิดมาตลอดว่าพี่เอาลูกออกไปแล้ว พี่กลัวจังเลยหิน กลัวเขาจะเจอกับกระต่าย!’ พี่สาวบอกอย่างหวาดกลัวมาก นานมากแล้วที่ศิลาไมได้เห็นพี่สาววิตกขนาดนี้ เขาได้แต่ให้สัญญาพี่สาวไปว่าจะไม่ยอมให้ใครมาพรากคนึงมาสไปจากอกพวกเขาแน่นอน
แพรมณีกำลังลำบาก เธอไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เทพทัตเดินมาชวนเธอไปกินอาหารเย็น แม้เธอจะเดินหนีออกจากห้องทำงาน ออกจากสำนักงาน มายังทางเดินที่จะไปด้านหน้าโรงพยาบาล มีคนเดินผ่านไปมาให้สบายใจ แต่เทพทัตก็เดินตามไม่ห่าง
“แพรมีนัดแล้วค่ะคุณเทพ” เธอก้มหน้าก้มตาอ้างไปก่อน ทั้งที่เธอยังไม่ได้นัดใครตอนเย็นเลยด้วยซ้ำ
“อะไรกัน นานๆ ทีผมจะว่างชวนหนูแพรไปกินข้าวด้วยนะ” เทพทัตตามตื๊อ นัยน์ตาวิบวับกับบ่อเงินบ่อทองของเขา คงเพราะเสียพนันในคาสิโนสองคืนติด เงินเก็บร่อยหรอจนทำอะไรก็ติดขัด พอเทพทัตคิดว่าภรรยาก็จากไปนานแล้ว ลูกโตกันหมด ตัวเขาเองก็แค่ห้าสิบกลางๆ ไมได้แก่มากอะไร จะหาเมียใหม่สักคนน่าจะไม่ยาก แพรมณีก็น่าสนใจ ทั้งสวย หวาน และรวย!
“แพรไม่สะดวกค่ะคุณเทพ!” แพรมณีชักจะหมดความอดทน เธอขยะแขยงสายตาและสุ้มเสียงของเทพทัตอย่างมาก
การเดินตามกันของทั้งสองไม่ค่อยระวังมาก ทำให้แพรมณีชนกับผู้หญิงที่เดินสวนมาอย่างแรง ร่างบางของเธอคนนั้นล้มไปในสนามหญ้าข้างๆ
“เดินยังไงเนี่ย!” เทพทัตออกตัวปกป้องสาวสวย ตวาดแทนแพรมณีอย่างหงุดหงิด ผิดกับคนถูกชน เธอกลับรีบเข้าไปช่วยหญิงสาวคนนั้น
“เป็นอะไรมากไหมคะ ชุดคุณเลอะหมดเลย ขอโทษนะคะ ฉันเดินไม่ระวังเอง” แพรมณีช่วยพยุงหญิงสาวร่างแบบบางในชุดสีพาลเทลน่ารักขึ้นยืน และเมื่อเห็นใบหน้าหญิงสาวที่ล้มจนชุดสวยเปรอะดิน ก็เป็นเธอเสียเองที่ชะงักนิ่งงันไป
สาวน้อยคนนี้คือแฟนของหมอณัฐ … แพรมณีจำไม่ผิดคนแน่นอน
“ไม่หรอกค่ะ ฉันต่างหากที่รีบเดินมากเกินไป” คนึงมาสรีบโบกมือไปมา ยอมรับความผิดไว้เอง
“หนูแพรไม่เจ็บใช่ไหม” เทพทัตถามคนในสายตา มองข้ามคนึงมาสไปอย่างหน้าตาเฉย
แพรมณีได้ยินเสียงเทพทัตก็ถอนหายใจ อยากให้มีใครสักคนช่วยเธอออกไปจากเทพทัตที แต่เธอก็ไม่ผิดหวัง เมื่อได้ยินเสียงคุ้นเคยดังมาจากอีกด้าน
“คุณแพร! เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ” ทินกฤตพร้อมบวรเพิ่งเดินมาถึง ชายทั้งสองอยู่ในสูททำงาน ตามกำหนดการพวกเขาเพิ่งกลับมาจากพูดธุระ แพรมณีมักจะทำงานเอกสารให้ลีลาเป็นส่วนใหญ่
“คุณทิน คุณบวร ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แพรชนกับคุณคนนี้น่ะค่ะ”
แพรมณีตอบ เธอค่อนข้างสบายใจ สายตาของทินกฤตมองเทพทัตอย่างรังเกียจ เขาจะต้องหาทางช่วยเธอได้แน่นอน
ทินกฤตไม่รู้ตัวว่ากลายเป็นฮีโร่ของแพรมณี เพราะมัวแต่ส่งยิ้มให้สาวอีกคน โดยรอยยิ้มอ่อนโยนของทินกฤตนั้นไม่พ้นสายตาคมกริบสงสัยจากเทพทัต
“กระต่าย ไม่เจอกันหลายวันเลย สบายดีใช่ไหม” ทินกฤตทักทาย แววตาระบายความสุขอย่างปิดไม่มิด
“สวัสดีค่ะคุณทิน พอดีแม่ของกระต่ายมาจากต่างจังหวัด กระต่ายเลยอยู่กับแม่น่ะค่ะ” คนึงมาสยกมือไหว้คนสูงวัยกว่า พร้อมรอยยิ้มสดใส
“เป็นเด็กดีนะ แล้วนี่ล้มไปเจ็บหรือเปล่า ให้หมอตรวจดูหน่อยไหมคะ” ทินกฤตถามกลับ เขาช่างแปลกใจตัวเองว่าทำไมถึงได้เอ็นดูคนึงมาสเป็นพิเศษ ปกติแล้วทินกฤตปิดใจกับผู้หญิงทุกคนเลย แม้แต่แพรมณีก็ไม่ได้เห็นรอยยิ้ม หรือแววตาจากเขาเช่นนี้หรอก
“กระต่ายไม่เจ็บตรงไหนเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” คนตอบก็ยิ้มหวานให้เช่นกัน
ทางสาวสวยอีกคนนั้นมัวแต่แปลกใจว่าทำไมทินกฤตถึงได้รู้จักกับแฟนสาวของณฐา รอยยิ้มทั้งคู่มีความหมายอะไรหรือเปล่า
“หนูแพร ปล่อยเขาคุยกันแล้วเราไปดินเนอร์กันดีกว่านะ” เทพทัตยังเซ้าซี้ไม่เลิกไม่รา แพรมณีขมวดคิ้วอย่างหนักใจ ดูเหมือนทินกฤตจะเข้าใจสถานการณ์ได้ทันที จึงตอบแทนเจ้าตัว
“คุณแพรไม่ว่างไปกับน้าหรอกครับ น้าเทพ ผมสัญญาจะพาคุณแพรไปดินเนอร์น่ะครับ”
แพรมณีหันมองหน้าเจ้านายเหวอๆ จำไม่ได้เลยว่ามีนัดกับทินกฤต แต่ไม่นานก็รับมุขเจ้านาย เขาคงช่วยเธออยู่!
“ค่ะ เราไปกันเลยดีกว่านะคะ คุณทิน” แพรมณีตอบแล้วเอ่ยร่ำลากับเทพทัต “คุณเทพ แพรขอตัวนะคะ”
“ผมมีธุระ ขอตัวก่อนนะกระต่าย โอกาสหน้าเราค่อยคุยกันนะ” ทินกฤตส่งยิ้มให้คนึงมาส ก่อนจะดึงให้แพรมณีเดินตามไปอีกด้าน
เทพทัตมองตามตาโต อ้าปากค้าง งุนงงว่าทำไมอยู่ๆ ทินกฤตถึงพาแพรมณีไปจากเขาได้ง่ายๆ แบบนี้! ไหนว่าไม่สนใจแพรมณี หรือพอรู้ว่าเขาสนใจแพรมณีก็คิดจะแย่งแพรมณีไปจากเขากัน!!
พอคิดแบบนี้ เทพทัตก็โมโหจนควันแทบออกหู สะบัดตัวเดินจากไปพร้อมอารมณ์แรงๆ ทันที เหลือเพียงคนึงมาสกับบวรที่ยืนเคว้งอยู่สองคน
“คุณทินพาคุณแพรไปนู่นแล้ว เลยไม่ได้คุยกับคุณหนูกระต่ายเลยนะครับ” บวรยิ้มให้หญิงสาวอย่างเห็นใจ
“หรือว่านั่นคือแฟนของคุณทินคะ” คนึงมาสค่อนข้างตกใจ เธอเห็นจะๆ คาตาเลยว่าพ่อจูงมือสาวสวยไปพร้อมรอยยิ้ม!
“ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คุณลีลา คุณแม่ของคุณทินก็หมายมั่นให้สองคนนั้นคู่กันอยู่ คุณหนูกระต่ายไม่สบายใจหรือเปล่าครับ” คำถามของบวรทำให้คนึงมาสได้สติ เธอมองตอบสายตาแปลกๆ ของบวร
“กระต่ายไมได้ไม่สบายใจหรอกค่ะ แค่ตกใจเฉยๆ แฟนคุณทินสวยมากเลยนะคะ แล้วก็ใจดีด้วย” กลิ่นตัวก็หอม ตอนแพรมณีก้มลงมาช่วยเธอ คนึงมาสสัมผัสถึงทุกสิ่งอย่างที่ดีงามจากแพรมณี สวย หอม และใจดี ไม่แปลกถ้าผู้ชายจะหลงจะรัก!
แต่คนึงมาสก็รู้สึกเศร้าแปลกๆ บอกไม่ถูก มันปวดหนึบในใจ อิจฉานิดๆ อย่างไรก็ไม่รู้
“สองคนนั้นเขาเหมาะกันมากครับ ผมขอตัวก่อนนะครับคุณหนูกระต่าย” บวรพูดเพราะชื่นชมกับคู่รักเจ้านาย ก่อนจะเอ่ยขอตัวจากคนึงมาส เดินเข้าไปทางสำนักงานด้านหลัง
คนึงมาสถอนหายใจ ขมวดคิ้วมองภาพบิดาเดินกับผู้หญิงแสนสวยลิบๆ ตา ในเมื่อพ่อเธอมีชีวิตใหม่แล้ว เธอก็ควรเลิกสนใจเขาเสียที แล้วเอาเวลาไปทำความฝันให้สำเร็จดีกว่า!
หญิงสาวเดินตรงไปยังแผนกหัวใจที่ณฐาทำงานอยู่ เพราะรับปากชายหนุ่มว่าจะกลับบ้านด้วยกันหลังเธอเรียนเสร็จ เธอไปนั่งเล่นรอถึงเวลานัดที่ร้านกาแฟ ยอมรับว่าคาดหวังจะได้เจอพ่อ ได้พูดคุย แต่ก็ผิดหวัง มาได้พบทินกฤตก็ตอนโดนชนล้มเมื่อครู่ ใจดวงน้อยหงอยเหงาเงียบงัน
หากเพียงก้าวเข้าสู่ศูนย์หัวใจของโรงพยาบาลเอกชน เธอก็เห็นณฐายืนคุยกับพยาบาลสาวๆ แถวเคาน์เตอร์ด้านหน้า
“วันนี้แฟนไม่มารอหรือคะหมอณัฐ” พยาบาลสาวคนหนึ่งส่งเสียงแซว คนึงมาสรีบหลบไปข้างประตูทางเข้า ใจห่อเหี่ยวเริ่มเต้นตึกตัก
พวกพยาบาลเข้าใจผิด แต่คนึงมาสก็รอฟังณฐาจะตอบพยาบาลพวกนั้นว่าอย่างไร
“อ๋อ คนนั้นไม่ใช่แฟนหรอกครับ” ณฐาตอบเสียงธรรมดาๆ ไม่ได้ปฏิเสธแบบตกใจ หรือแสดงอารมณ์อะไร
คนึงมาสแอบผิดหวังนิดๆ อีกแล้ว น้ำเสียงราบเรียบของณฐาทำให้คนึงมาสสงสัยสายตาหวานๆ ของเขา ตุ๊กตากระต่ายน้อยน่ารักนั่น เขาขวนเธอไปดูหนัง กินไอศกรีมอร่อยๆ
แม้จะเคยได้ยินน้าชายเล่าให้เธอว่าณฐาเป็นพวกไม่ค่อยแสดงความรู้สึก นิ่งขรึมจนเกินไป หลายๆ วันคนึงมาสก็เห็นต่างมาตลอด ณฐาออกจะใจดีและคอยทำให้เธอใจเต้นแรง เกิดความหวังหลายครั้งต่อหลายครั้ง
เธอรู้ว่าณฐาก็มีความรู้สึก แต่คงไม่ใช่ความรู้สึกแบบเดียวกับที่เธอมีต่อเขา
เสียงของพยาบาลดังตามหลังมา คนึงมาสไม่แน่ใจว่าพยาบาลผิดหวังหรือดีใจกันแน่ เพียงแต่คำพูดต่อมาของศัลยแพทย์หัวใจหนุ่มก็ทำเอาหัวใจคนึงมาสแทบหยุดเต้น เขาพูดด้วยเสียงที่มองเห็นรอยยิ้มติดอยู่
“ถึงผมจะอยากได้เธอเป็นแฟนก็เถอะ ยังจีบไม่ติดเลยครับ”
คนึงมาสตกใจในคำตอบที่ได้ยิน … อะไรนะ ณฐาหมายถึงใคร? อยากเป็นแฟนกับใคร?? เธอหรือ???
อีกด้านหนึ่ง
บวรกลับถึงสำนักงาน โต๊ะของเขาอยู่หน้าห้องประจำตำแหน่งของทินกฤตผู้เป็นเจ้านาย นั่งทำงานที่เหลือไม่นานก็ได้รับอีเมล์ เห็นแค้ชื่อคนส่งก็รู้ว่าภายในอีเมล์จะมีข้อมูลอะไรบ้าง เขารีบจัดการเปิดเช็คดูก่อนจะกดโทรศัพท์หาเจ้านายตัวเองพร้อมรายงานผลการสืบตามคำสั่งเจ้านาย
ข้อมูลที่ได้รับมาค่อนข้างละเอียดมากทีเดียว ไม่ว่าประวัติส่วนตัว การศึกษา ชีวิต การทำงาน บวรพอใจ เรียกได้ว่าสมค่าจ้างที่จ่ายไปจริงๆ
“คุณทินครับ ผมมีเรื่องจะรายงานให้คุณทินทราบครับ” บวรรายงานผลผ่านโทรศัพท์มือถือ คาดว่านายของเขาคงนั่งรับประทานอาหารกับแพรมณีในร้านอาหารที่ไหนสักที่ใกล้ๆ โรงพยาบาล
“เรื่องอะไรครับ” ทินกฤตถามกลับ เขาไหว้วานให้บวรช่วยเหลือหลายเรื่อง จึงนึกไม่ออกว่าเรื่องไหน
“เรื่องคุณมาสิณี เมฆอรกานต์ครับ ผมได้ประวัติทั้งหมดของเธอมาแล้ว ผมจะส่งข้อมูลเข้าอีเมล์คุณทินเลยนะครับ” บวรได้คำตอบ เขาก็รีบจัดการกดส่งข้อมูล แต่พอสายตาที่ลากผ่านหน้าจอไวๆ สะดุดตากับบางอย่าง เขาห้ามใจไม่ให้ค้นหาข้อมูลไม่ได้ด้วยสิ!
บวรอ้าปากค้างหลังจากค้นหาข้อมูลใครอีกคนจนเจอ ทั้งชื่อ นามสกุล ที่อยู่ก็ตรงกันด้วย! เขาไม่ลืมจะเล่าความบังเอิญให้เจ้านายฟังด้วยการโทรกลับไปรบกวรเวลาเจ้านายอีกครั้ง!
“ผมเจอบางอย่างครับ เรียกได้ว่าบังเอิญมากเลยครับคุณทิน! คุณหนูกระต่ายเป็นลูกสาวของคุณมาสิณีครับ!”
จบตอน
มีสองคนที่จะรู้ความจริง
ความลับแตก
พ่อจะทำยังไงน้า
แล้วหนู'ต่าย จะทำยังไง ดันไปได้ยินหมอณัฐพูดแบบนั้นเข้า ฮ่าๆ!!
คุณ ตามหาฝัน - คู่คุณแม่นี่ เดี๋ยวคุณพ่อจะไปป่วนหนักแน่ๆ ค่ะ หลอกกันได้ ฮึ้ยยย ฮ่าา
คุณ แว่นใส - ผลมาแล้วค่ะ ให้เวลานักสืบนิดนึง ^___^ ดีที่คุณผู้ช่วยตาไว ฮ่าๆ
คุณ kaelek - คุณพ่อจะทำยังไงหลังจากรู้ความจริงน้าา ส่วนน้าณัฐตอนนี้ก็ตรงเกินไป๊ 55555
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^____^
ปิ่นนลิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 มี.ค. 2560, 00:04:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 มี.ค. 2560, 00:06:57 น.
จำนวนการเข้าชม : 994
| << ตอนที่ 6 - 80% | ตอนที่ 7 - 50% >> |
แว่นใส 1 มี.ค. 2560, 07:15:08 น.
หมอณัฐจะรุกได้ยังน๊า สาวรออยู่นะ
หมอณัฐจะรุกได้ยังน๊า สาวรออยู่นะ
ตามหาฝัน 1 มี.ค. 2560, 12:20:47 น.
รออ่านนะคะ มีให้ลุ้นกันทุกตอน คุณพ่อจะทำยังไงนะ เมื่อรู้กระต่ายเป็นลูก
รออ่านนะคะ มีให้ลุ้นกันทุกตอน คุณพ่อจะทำยังไงนะ เมื่อรู้กระต่ายเป็นลูก
kaelek 1 มี.ค. 2560, 22:47:56 น.
เปิดแล้วๆๆๆ พ่อรู้แล้ว แต่พ่อจะคิดว่ากระต่ายเป็นลูกมั้ยหว่าาาา
เปิดแล้วๆๆๆ พ่อรู้แล้ว แต่พ่อจะคิดว่ากระต่ายเป็นลูกมั้ยหว่าาาา
พอใจ 1 มี.ค. 2560, 22:53:51 น.
ตอนนี้แอบลุ้นคู่ใหญ่ก่อนค่ะ คาราคาซังกันมานาน อยากให้เข้าใจกีกัน รักกัน ต่อไปค่อยคู่คุณลูก ว่าแต่คุณพ่อจะสายโหดรึเปล่านะ อิอิ
ตอนนี้แอบลุ้นคู่ใหญ่ก่อนค่ะ คาราคาซังกันมานาน อยากให้เข้าใจกีกัน รักกัน ต่อไปค่อยคู่คุณลูก ว่าแต่คุณพ่อจะสายโหดรึเปล่านะ อิอิ
Zephyr 27 มี.ค. 2560, 01:51:34 น.
พ่อรู้แล้วววววว
พ่อรู้แล้วววววว