สูตรลับจับรัก
เรื่องรักของคุณพ่อลูกติดมาดเซอรกับครูสาวสุดเปิ่น ผู้ถูกความรักผลักไสให้หลงทางมาเจอกันในวันบอบช้ำ สองหนุ่มสาวต่างวัยกับกาวใจลูกสาวตัวเล็กและชีวิตที่พลิกผัน
Tags: สูตรลับจับรัก ทักษ์ปิ่น คุณพ่อนักเล่านิทาน รักดราม่า
ตอน: บทที่ 4 : 100%
ทักษ์นึกรู้ความนัยรีบตัดบท
“วันนี้ผมเดินทางแล้วแม่นวลชวนศีมานอนเป็นเพื่อนด้วยก็ได้นะครับ จะได้ไม่เหงา”
“ไม่เป็นไรหรอกลูก แม่ชินแล้ว” พิมพ์นวลยิ้มเจื่อนแล้วเลียบๆ เคียงๆ อีก “คราวนี้ทักษ์พาน้ำหอมไปนานไหมลูก”
“ก็คงกลับมาก่อนผมลงทำงานครับ น้ำหอมก็จะได้ใกล้เปิดเทอมพอดี พาแกไปเยี่ยมญาติทางโน้นบ้าง แกจะได้ไม่รู้สึกเหมือนไร้ญาติ”
“ที่จริงแม่ก็แก่แล้ว อยากไปแต่กลัวเป็นภาระพ่อทักษ์ เอาแม่ศีไปช่วยดูน้ำหอมด้วยดีไหมจ๊ะ”
“ไม่ต้องหรอกครับไม่รบกวน”
ทักษ์ตัดบทไม่รับมุข หันกลับหันไปหาลูกสาวเลี่ยงบาลีแทน
“แล้วเราจะเอายังไงดีคะลูก ครูก็ไปแล้ว กินเองซะดีมั้ง”
“ดีมากๆ เลยค่ะคุณพ่อ” น้ำหอมปรบมือเปาะแปะยิ้มร่า” “น้ำหอมกำลังจะขอคุณพ่อพอดีเลยว่าชามนี้น้ำหอมขอกินกับปาท่องโก๋ด้วย”
เด็กหญิงวางมือบนโต๊ะ ก้มสูดกลิ่นหอมของโจ๊กในชามแล้วหันมาหายาย
“หรือเอาไปกินต่อที่เรือนใหญ่จะได้กินน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ของคุณยายด้วย”
“คุณยายขา เราไปกินโจ๊กฝีมือคุณพ่อด้วยกันนะคะ”
“กินกันเถอะลูก เดี๋ยวยายไปปลุกน้าศีก่อน กว่าจะตื่นคงทันกินมื้อเที่ยงพอดีละรายนั้น”
น้ำหอมหัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินยายสุดที่รักพูดค่อนแคะน้าสาวแล้วเดินไปทางเรือนใหญ่ เด็กน้อยดึงมือพ่อให้นั่งลงข้างๆ แล้วป้อนโจ๊กให้ชิม ทักษ์อิดออดแต่ก็ยอมลูกสาวโดยดี
“ไหนว่าจะเอาไปกินบนเรือนใหญ่ไงคะ”
“น้ำหอมชิมสองคำ คุณพ่อหนึ่งคำแล้วค่อยไปนะคะ” เด็กน้อยต่อรอง
“กินเสร็จแล้วไปต้องกำลังกายด้วยนะลูก แล้ววันนี้เราไปซื้อของฝากคุณป้ากัน”
“คราวนี้คุณพ่อจะไปกี่วันคะ น้ำหอมจะได้จัดกระเป๋าถูก” เด็กน้อยยิ้มกริ่ม เอานิ้วแตะริมฝีปากครุ่นคิด “น้ำหอมจะเตรียมชุดว่ายน้ำไปด้วย คราวนี้คุณพ่อต้องพาเล่นน้ำทะเลด้วยนะคะ”
“ได้สิลูก” ทักษ์หัวเราะเบาๆ ลูบหัวทุยลูกสาวด้วยความเอ็นดู “เอาไว้พ่อจะพาไปเล่นน้ำที่หาดแก้วแทนดีไหม”
“ดีค่ะ คุณพ่อสัญญาแล้วนะ น้ำหอมจะนั่งเรือข้ามฟากไปหาลิงบนเขาด้วย”
“ก็ต้องได้อยู่แล้วสิ ตามบัญชาเจ้าหญิงของพ่อ”
ทักษ์โยกหัวลูกสาวด้วยความหมั่นเขี้ยว เด็กน้อยเบี่ยงตัวหลบแต่ไม่พ้นได้แต่ยู่ปากอีกรอบ สองพ่อลูกหัวเราะเสียงดังและเกี่ยวก้อยกันให้สัญญา
พิมพ์นวลพอแอบฟังสองพ่อลูกคุยกันเสร็จก็รีบหันหลังกลับไปเรือนใหญ่ด้วยความสบายใจที่ในประเด็นสนทนาไม่มีเรื่องของครูสาวเข้ามาเกี่ยวข้อง หลังจากเมื่อเช้าหล่อนลงทุนเดินไปส่งปิ่นมณีขึ้นรถแท็กซี่กลับไปและโล่งอกที่หลอกถามแล้วหญิงสาวไม่มีทีท่ากับลูกเขยแต่อย่างใด
ใครจะอยากให้หญิงอื่นชุบมือเปิบ...
เสียดายริสาไม่น่าด่วนตาย สู้หล่อนยกลูกสาวฝาแฝดอีกคนให้ลูกเขยเสียยังดีกว่า ทั้งบ้านที่ดิน เรือกสวนหลายสิบไร่แถบชานเมืองที่พ่อแม่ของทักษ์ทิ้งไว้ให้ก่อนตาย รวมไปถึงโรงเรียนอนุบาลพิทักษ์ภักดิ์ที่ปิ่นมณีเป็นครูสอนอยู่ ยังไม่นับรวมยางนับร้อยไร่ที่ชุมพรนั่นอีก
จะมีใครดีไปกว่าผ้าขี้ริ้วห่อทองตรงหน้าได้อีก...
ทักษ์คือขุมทรัพย์ที่หล่อนและลูกจะต้องจับไว้ให้มั่น ไม่ให้พลาดตกไปเป็นของคนอื่นเป็นเด็ดขาด พิมพ์นวลยิ้มหมายมาดเดินขึ้นไปปลุกลูกสาวหัวดื้ออย่างอารมณ์ดี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“วันนี้ผมเดินทางแล้วแม่นวลชวนศีมานอนเป็นเพื่อนด้วยก็ได้นะครับ จะได้ไม่เหงา”
“ไม่เป็นไรหรอกลูก แม่ชินแล้ว” พิมพ์นวลยิ้มเจื่อนแล้วเลียบๆ เคียงๆ อีก “คราวนี้ทักษ์พาน้ำหอมไปนานไหมลูก”
“ก็คงกลับมาก่อนผมลงทำงานครับ น้ำหอมก็จะได้ใกล้เปิดเทอมพอดี พาแกไปเยี่ยมญาติทางโน้นบ้าง แกจะได้ไม่รู้สึกเหมือนไร้ญาติ”
“ที่จริงแม่ก็แก่แล้ว อยากไปแต่กลัวเป็นภาระพ่อทักษ์ เอาแม่ศีไปช่วยดูน้ำหอมด้วยดีไหมจ๊ะ”
“ไม่ต้องหรอกครับไม่รบกวน”
ทักษ์ตัดบทไม่รับมุข หันกลับหันไปหาลูกสาวเลี่ยงบาลีแทน
“แล้วเราจะเอายังไงดีคะลูก ครูก็ไปแล้ว กินเองซะดีมั้ง”
“ดีมากๆ เลยค่ะคุณพ่อ” น้ำหอมปรบมือเปาะแปะยิ้มร่า” “น้ำหอมกำลังจะขอคุณพ่อพอดีเลยว่าชามนี้น้ำหอมขอกินกับปาท่องโก๋ด้วย”
เด็กหญิงวางมือบนโต๊ะ ก้มสูดกลิ่นหอมของโจ๊กในชามแล้วหันมาหายาย
“หรือเอาไปกินต่อที่เรือนใหญ่จะได้กินน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ของคุณยายด้วย”
“คุณยายขา เราไปกินโจ๊กฝีมือคุณพ่อด้วยกันนะคะ”
“กินกันเถอะลูก เดี๋ยวยายไปปลุกน้าศีก่อน กว่าจะตื่นคงทันกินมื้อเที่ยงพอดีละรายนั้น”
น้ำหอมหัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินยายสุดที่รักพูดค่อนแคะน้าสาวแล้วเดินไปทางเรือนใหญ่ เด็กน้อยดึงมือพ่อให้นั่งลงข้างๆ แล้วป้อนโจ๊กให้ชิม ทักษ์อิดออดแต่ก็ยอมลูกสาวโดยดี
“ไหนว่าจะเอาไปกินบนเรือนใหญ่ไงคะ”
“น้ำหอมชิมสองคำ คุณพ่อหนึ่งคำแล้วค่อยไปนะคะ” เด็กน้อยต่อรอง
“กินเสร็จแล้วไปต้องกำลังกายด้วยนะลูก แล้ววันนี้เราไปซื้อของฝากคุณป้ากัน”
“คราวนี้คุณพ่อจะไปกี่วันคะ น้ำหอมจะได้จัดกระเป๋าถูก” เด็กน้อยยิ้มกริ่ม เอานิ้วแตะริมฝีปากครุ่นคิด “น้ำหอมจะเตรียมชุดว่ายน้ำไปด้วย คราวนี้คุณพ่อต้องพาเล่นน้ำทะเลด้วยนะคะ”
“ได้สิลูก” ทักษ์หัวเราะเบาๆ ลูบหัวทุยลูกสาวด้วยความเอ็นดู “เอาไว้พ่อจะพาไปเล่นน้ำที่หาดแก้วแทนดีไหม”
“ดีค่ะ คุณพ่อสัญญาแล้วนะ น้ำหอมจะนั่งเรือข้ามฟากไปหาลิงบนเขาด้วย”
“ก็ต้องได้อยู่แล้วสิ ตามบัญชาเจ้าหญิงของพ่อ”
ทักษ์โยกหัวลูกสาวด้วยความหมั่นเขี้ยว เด็กน้อยเบี่ยงตัวหลบแต่ไม่พ้นได้แต่ยู่ปากอีกรอบ สองพ่อลูกหัวเราะเสียงดังและเกี่ยวก้อยกันให้สัญญา
พิมพ์นวลพอแอบฟังสองพ่อลูกคุยกันเสร็จก็รีบหันหลังกลับไปเรือนใหญ่ด้วยความสบายใจที่ในประเด็นสนทนาไม่มีเรื่องของครูสาวเข้ามาเกี่ยวข้อง หลังจากเมื่อเช้าหล่อนลงทุนเดินไปส่งปิ่นมณีขึ้นรถแท็กซี่กลับไปและโล่งอกที่หลอกถามแล้วหญิงสาวไม่มีทีท่ากับลูกเขยแต่อย่างใด
ใครจะอยากให้หญิงอื่นชุบมือเปิบ...
เสียดายริสาไม่น่าด่วนตาย สู้หล่อนยกลูกสาวฝาแฝดอีกคนให้ลูกเขยเสียยังดีกว่า ทั้งบ้านที่ดิน เรือกสวนหลายสิบไร่แถบชานเมืองที่พ่อแม่ของทักษ์ทิ้งไว้ให้ก่อนตาย รวมไปถึงโรงเรียนอนุบาลพิทักษ์ภักดิ์ที่ปิ่นมณีเป็นครูสอนอยู่ ยังไม่นับรวมยางนับร้อยไร่ที่ชุมพรนั่นอีก
จะมีใครดีไปกว่าผ้าขี้ริ้วห่อทองตรงหน้าได้อีก...
ทักษ์คือขุมทรัพย์ที่หล่อนและลูกจะต้องจับไว้ให้มั่น ไม่ให้พลาดตกไปเป็นของคนอื่นเป็นเด็ดขาด พิมพ์นวลยิ้มหมายมาดเดินขึ้นไปปลุกลูกสาวหัวดื้ออย่างอารมณ์ดี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
lovereason2 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 เม.ย. 2560, 08:28:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 มิ.ย. 2560, 17:49:41 น.
จำนวนการเข้าชม : 966
| << บทที่ 4 : 80% | บทที่ 5 : 50% >> |