สายรัก(ษ์)
'เพราะ 'รัก' จึงปกปักษ์ พิทักษ์ (ใจ) เธอ'
คุณคิดว่าคนสายไหนน่ากลัวที่สุด
แต่ก่อนคุณจะตอบ ฉันจะบอกให้
ว่าไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมะ สายเงียบ สายซึน
สายไหนๆ ก็ไม่น่ากลัวเท่า สาย (ขึ้น) คาน!
คุณคิดว่าคนสายไหนน่ากลัวที่สุด
แต่ก่อนคุณจะตอบ ฉันจะบอกให้
ว่าไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมะ สายเงียบ สายซึน
สายไหนๆ ก็ไม่น่ากลัวเท่า สาย (ขึ้น) คาน!
Tags: แอบรัก,เพื่อนสนิท,หนีใจ
ตอน: บทที่ ๕ 1/5 + แจ้งข่าววางขาย 'สายรัก(ษ์)'
๕
“อุ้ยแม่!” เสียงอุทานของชุดาดังมาแว่วๆ ทำให้กฤษฎ์รู้สึกตัว เขาหันไปมองและพบว่าชุดากำลังเช็ดโต๊ะ ดูท่าน้ำคงหก แต่สายตาจ้องจับของอภิสราบอกชัดว่าเห็นทุกการกระทำของเขา กฤษฎ์หันกลับมากะพริบตาและยันตัวลุกขึ้นยืน
“คุณย่ามาค่ะ คุณชุดาหาน้ำให้คุณย่า พี่เลยเข้ามาปลุกพรรษ”
“อ๋อ” นวพรรษเบือนหน้าหนีสองมือสางผมที่ยุ่งๆ หัวใจเธอเต้นแรง และตอนนี้ก็เหมือนแก้มจะแดงอีกด้วย “ขอพรรษล้างหน้าแป๊บเดียว”
“จ้ะ” กฤษฎ์พยักหน้ารับและยังยืนเก้งก้าง นวพรรษเงยมองเขาและหลุบตาไม่สบด้วย ก่อนรู้ตัวว่าไม่ได้อยู่กันตามลำพังเมื่อได้ยินเสียงกระแอมกระไอของชุดาที่ดังแว่วมา นวพรรษรีบหันไปมอง เธอตาโตยิ้มเรี่ย
“คุณย่าขา”
หญิงสาวเปลี่ยนเป็นนั่งพับขา ยกมือไหว้อภิสราที่มองเข้ามาพร้อมส่งยิ้มให้ หญิงชราบอกไม่ต้องรีบเมื่อนวพรรษเอ่ยว่า
“ขอโทษค่ะ พรรษขอล้างหน้าห้านาทีนะค้า”
นั่นแหละที่ทำให้กฤษฎ์รู้ว่าต้องทำอะไร เขารีบหมุนตัวเดินออกจากห้องมา นวพรรษแอบมองจากทางหางตา ก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อเขาเปิดประตูห้องลงให้ พออยู่ลำพังเธอก็ยกวางมือทาบตรงหัวใจ
มันยังเต้นแรง
เมื่อครู่เธอฝัน ฝันถึงกฤษฎ์ ฝันว่าเขาส่งยิ้มมาให้และยื่นมือรอ ซึ่งเธอไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อลืมตาตื่น จะเจอกับเขาในอิริยาบถคล้ายๆ กัน
โดยเฉพาะสายตานั่น
นวพรรษยกมือขึ้นตีแก้มเบาๆ บอกตัวเองว่าห้ามคิด!
เธอใช้เวลาไม่นานนักก็เข้ามานั่งปร๋ออยู่ข้างอภิสรา นวพรรษถูกเอ็ดยกใหญ่ที่ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง ยังไม่ทันได้สำนึกดี ชุดาก็หยิบโทรศัพท์ส่วนตัวของเธอที่ส่งเสียงดังมาส่งให้พร้อมกับยิ้มพิฆาต
นวพรรษเสียวสันหลังวาบ ยิ่งเห็นชื่อที่ปรากฏหน้าจอก็กลืนน้ำลายเอื๊อก
“ไหนว่าจะไม่บอกไง นี่โกหกกันชัดๆ เลย” หญิงสาวบ่นพึมพำ แต่ไม่กล้าออกฤทธิ์มากเพราะอภิสราอยู่ด้วย จึงได้แต่หน้าง้ำหน้างอ มองกฤษฎ์อย่างงอนๆ
“ฮัลโหลเจ้า อีพ่ออีแม่ยะหยังก๋า ตึ๋งโทร.หาพรรษตอนจะอี้”
“ตั๋วอย่ามาทำเป็นพูดดีเน้อ ก่อเรื่องอะไรไว้ อย่าคิดว่าแม่จะบ่ฮู้!”
นวพรรษยกโทรศัพท์มือถือออกห่างหูแทบไม่ทัน
“ยะหยังน่ะจะได๋บ่กึ๊ดให้หนักก่อน บ่มีผัวนี่จะตายก๋า เป็นแม่หญิงอยากมีผัวจนตัวสั่นมันบ่งามฮู้ก่อ แม่สอนให้เฮ็ดจะอี้ก๋านัดป้อจ้ายค่ำมืดดึกดื่น คนฮู้จักกันก็ไม่ใช่ ถ้าเปิ้นไปช่วยบ่ทัน พรรษฮู้ก่อมันจะเกิดอะไรขึ้น พ่อกับแม่จะฮู้สึกยังไง ตัวของพรรษน่ะจะเป็นยังไง” หญิงสาวหน้าแห้งเมื่อมารดาดุไม่ยั้ง หนำซ้ำผู้ที่คอยแก้ต่างให้เธอก็พลอยโดนหางเลขไปด้วย เมื่อได้ยินเสียงมณฑาเอ่ยแว่วๆ
“ปี้ก็ พรรษมันก็กึ๊ดไม่ถึงนั่นแหละ เพิ่งเจอเรื่องร้ายๆ แทนที่ปี้จะปลอบลูกหน่อยก็ไม่ได้ ยังจะดุอีก พรรษมันก็ใจเสียแย่แล้ว”
“หื้อ! อย่ามาแก้ตัวแทนกันเน้อมณ ปี้จะบอกให้ พรรษทำแบบนี้มันผิดเน้อ อย่าให้ท้ายมันนัก นี่พรรษเป็นแบบนี้ตั๋วก็มีส่วนเน่อ!”
เท่านั้นนวพรรษก็จ๋อยสนิท เธอถูกบ่นยาวเหยียดจนหูชา กว่ามารดาจะวางสาย หญิงสาวมีโอกาสสนทนากับมณฑานิดหน่อย ก่อนคนปิดท้ายจะเป็นบิดา
“พรรษฟังป้อนะลูก ป้อเข้าใจว่าพรรษแก่แล้ว ก็อยากมีผัวกับเปิ้น”
นวพรรษจุกไปถึงลิ้นปี่ เสียงพ่อเนิบๆ แต่บาดใจยิ่งกว่าคมมีดผ่าตัด!
“ป้อบ่ขัดพรรษหนา แต่เฮ็ดจะอี้ป้อบ่ผ่อด้วย ลูกคนเดียว บ่มีผัวป้อก็เลี้ยงได้ ขนาดน้ามณของพรรษบ่มีผัว ป้อกับแม่ก็ยังเลี้ยงมาจนแก่ป่านนี้แล้ว บ้านนี้จะมีสาวเทื้อสักสองคนสามคนสี่คน มันบ่หนักบ้านหรอกลูก จะอั๋นพรรษบ่ต้องกึ้ดหนัก บ่ต้อง
ขวนขวายหาผัวให้ป้อจ้ายฮาตั้วเอาอีกเน้อลูก!”
สีหน้าของนวพรรษตอนนี้แทบจะร้องไห้ เธอกะพริบตาปริบๆ สูดจมูกฟุดฟิด
“เจ้าอีป้อ อู้ขนาดนี้แปลว่ากึ๊ดเติ่งหาพรรษหนักขนาดเน้อ!”
“จะว่าไปยัยพรรษนี่ก็โชคไม่ดีเอาเรื่องนะ” อิ่มอุ่นเอ่ยกับกรองจิต ระหว่างเดินไปยังร้านทำผมเจ้าประจำบนห้างดัง วันนี้หลังรู้เรื่องที่นวพรรษถูกตุลามอมยา กฤษฎ์ที่กลับมาเมื่อตอนสายก็พาอภิสราออกไปตอนบ่ายเพื่อเยี่ยมนวพรรษ ส่วนอลงกรณ์กับกรองกาญจ์ก็จะตามไปสมทบทีหลัง
แน่นอนอิ่มอุ่นกับกรองจิตปฏิเสธ สองอาหลานที่ถูกทิ้งไว้ที่บ้าน จึงชวนกันออกมาช็อปปิ้งให้หายเบื่อ ทั้งคู่แต่งตัวแทบจะเรียกได้ว่าแฝด ชุดขาวทั้งตัว ตัดฉับกับริมฝีปากสีแดง ที่เข้ากับรองเท้าส้นสูงแบบสาน และกระเป๋าถือแบรนด์หรูที่คล้องแขนในท่วงท่าเดียวกัน
กรองจิตด้วยความหมั่นไส้และอคติส่วนตัวจึงเอ่ย “ว่าได้หรือคะอาอุ่นโปะยาสลบเนี่ยนะ”
อิ่มอุ่นขมวดคิ้วหยุดเดิน “ก็ใช่นะมันดูละครไป ก้อยว่าไหมลูก”
กรองจิตพยักหน้า “ก็... จริงด้วยค่ะ นี่ก้อยเพิ่งเห็นในเพจหมอที่ตามอยู่นะคะ ยาโปะนี่ห้านาทีขึ้นนะคะกว่าจะออกฤทธิ์ แถมก็ไม่ได้หลับคอหักไปเลยด้วย”
“ก็นั่นสิ” อิ่มอุ่นเออออ
“นี่แหละค่ะประเด็น ก้อยว่ายัยพี่พรรษต้องสำออยใส่พี่กลางแน่ๆ!” กรองจิตดีดนิ้วเปาะ “อุ้ย นี่ไม่ใช่ว่ายัยพี่พรรษจัดฉากนะคะ แบบเพื่อเรียกร้องความสนใจแล้วงาบหัวงาบหางพี่กลาง ต๊าย! ยัยนี่แผนสูง!”
“ก้อย” อิ่มอุ่นสะกิดหลานสาว “ละครไปลูก”
“อู้ย! ละครก็มาจากชีวิตจริงนี่ละค่ะคุณอา เคยได้ยินไหมคะ โลกนี้มันก็โรงละครโรงใหญ่นั่นละค้า” กรองจิตกัดริมฝีปาก “ไม่ได้การละ อย่างนี้เราจะใจเย็นไม่ได้นะคะ ก้อยไม่เอายัยนั่นเป็นพี่สะใภ้หรอกนะ”
“อาก็ไม่เอาเป็นหลานสะใภ้เหมือนกัน”
อิ่มอุ่มจับมือกับกรองจิต มองตากันแล้วพร้อมถอนหายใจ
“เอ่อ คุณอาสวัสดีค่ะ” เสียงนั้น เจ้าของเป็นหญิงสาวร่างแบบบางแทบจะปลิวลม เจ้าหล่อนตัวเล็ก ผิวขาวเนียนละเอียด เรือนร่างระเหิดระหงนั้นสวมเสื้อแขนกุดโชว์สะดือ กับกางเกงขายาวสีดำ ดูเซ็กซี่ชวนมองให้เหลียวหลัง ทว่าที่สะดุดใจสองอาหลานเข้าอย่างจังก็คือดวงหน้านี้ช่างคุ้นตาอย่างน่าประหลาด “จำนัฐได้ไหมคะ นัฐฐาเพื่อนของกลางไงคะ ตอนเรียนปริญญาโท”
เท่านั้นที่กรองจิตตาโต เพราะไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงตรงหน้าที่ไว้ผมสั้นซอยไล่ระดับรับกับรูปหน้าเรียว ริมฝีปากสีแดงสดอิ่มเอิบ และดวงตาคู่โตคมเข้มด้วยอายไลน์เนอร์คนนี้ ที่ดูสวยเผ็ดเป็นขุ่นแม่ตัวท็อป จะใช่คนเดียวกับสาวหล่อที่เธอเคยคุ้น!
“อ๋อ ตายจริง อาจำไม่ได้เลย หนูนัฐหรือนี่ลูก ไปยังไงมายังไงหายหน้าหายตาไปนาน ดูสิ อาจำแทบไม่ได้ นี่ถ้าไม่เข้ามาทัก อาก็คงไม่คิดว่าใช่หนู”
“อุ้ยแม่!” เสียงอุทานของชุดาดังมาแว่วๆ ทำให้กฤษฎ์รู้สึกตัว เขาหันไปมองและพบว่าชุดากำลังเช็ดโต๊ะ ดูท่าน้ำคงหก แต่สายตาจ้องจับของอภิสราบอกชัดว่าเห็นทุกการกระทำของเขา กฤษฎ์หันกลับมากะพริบตาและยันตัวลุกขึ้นยืน
“คุณย่ามาค่ะ คุณชุดาหาน้ำให้คุณย่า พี่เลยเข้ามาปลุกพรรษ”
“อ๋อ” นวพรรษเบือนหน้าหนีสองมือสางผมที่ยุ่งๆ หัวใจเธอเต้นแรง และตอนนี้ก็เหมือนแก้มจะแดงอีกด้วย “ขอพรรษล้างหน้าแป๊บเดียว”
“จ้ะ” กฤษฎ์พยักหน้ารับและยังยืนเก้งก้าง นวพรรษเงยมองเขาและหลุบตาไม่สบด้วย ก่อนรู้ตัวว่าไม่ได้อยู่กันตามลำพังเมื่อได้ยินเสียงกระแอมกระไอของชุดาที่ดังแว่วมา นวพรรษรีบหันไปมอง เธอตาโตยิ้มเรี่ย
“คุณย่าขา”
หญิงสาวเปลี่ยนเป็นนั่งพับขา ยกมือไหว้อภิสราที่มองเข้ามาพร้อมส่งยิ้มให้ หญิงชราบอกไม่ต้องรีบเมื่อนวพรรษเอ่ยว่า
“ขอโทษค่ะ พรรษขอล้างหน้าห้านาทีนะค้า”
นั่นแหละที่ทำให้กฤษฎ์รู้ว่าต้องทำอะไร เขารีบหมุนตัวเดินออกจากห้องมา นวพรรษแอบมองจากทางหางตา ก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อเขาเปิดประตูห้องลงให้ พออยู่ลำพังเธอก็ยกวางมือทาบตรงหัวใจ
มันยังเต้นแรง
เมื่อครู่เธอฝัน ฝันถึงกฤษฎ์ ฝันว่าเขาส่งยิ้มมาให้และยื่นมือรอ ซึ่งเธอไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อลืมตาตื่น จะเจอกับเขาในอิริยาบถคล้ายๆ กัน
โดยเฉพาะสายตานั่น
นวพรรษยกมือขึ้นตีแก้มเบาๆ บอกตัวเองว่าห้ามคิด!
เธอใช้เวลาไม่นานนักก็เข้ามานั่งปร๋ออยู่ข้างอภิสรา นวพรรษถูกเอ็ดยกใหญ่ที่ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง ยังไม่ทันได้สำนึกดี ชุดาก็หยิบโทรศัพท์ส่วนตัวของเธอที่ส่งเสียงดังมาส่งให้พร้อมกับยิ้มพิฆาต
นวพรรษเสียวสันหลังวาบ ยิ่งเห็นชื่อที่ปรากฏหน้าจอก็กลืนน้ำลายเอื๊อก
“ไหนว่าจะไม่บอกไง นี่โกหกกันชัดๆ เลย” หญิงสาวบ่นพึมพำ แต่ไม่กล้าออกฤทธิ์มากเพราะอภิสราอยู่ด้วย จึงได้แต่หน้าง้ำหน้างอ มองกฤษฎ์อย่างงอนๆ
“ฮัลโหลเจ้า อีพ่ออีแม่ยะหยังก๋า ตึ๋งโทร.หาพรรษตอนจะอี้”
“ตั๋วอย่ามาทำเป็นพูดดีเน้อ ก่อเรื่องอะไรไว้ อย่าคิดว่าแม่จะบ่ฮู้!”
นวพรรษยกโทรศัพท์มือถือออกห่างหูแทบไม่ทัน
“ยะหยังน่ะจะได๋บ่กึ๊ดให้หนักก่อน บ่มีผัวนี่จะตายก๋า เป็นแม่หญิงอยากมีผัวจนตัวสั่นมันบ่งามฮู้ก่อ แม่สอนให้เฮ็ดจะอี้ก๋านัดป้อจ้ายค่ำมืดดึกดื่น คนฮู้จักกันก็ไม่ใช่ ถ้าเปิ้นไปช่วยบ่ทัน พรรษฮู้ก่อมันจะเกิดอะไรขึ้น พ่อกับแม่จะฮู้สึกยังไง ตัวของพรรษน่ะจะเป็นยังไง” หญิงสาวหน้าแห้งเมื่อมารดาดุไม่ยั้ง หนำซ้ำผู้ที่คอยแก้ต่างให้เธอก็พลอยโดนหางเลขไปด้วย เมื่อได้ยินเสียงมณฑาเอ่ยแว่วๆ
“ปี้ก็ พรรษมันก็กึ๊ดไม่ถึงนั่นแหละ เพิ่งเจอเรื่องร้ายๆ แทนที่ปี้จะปลอบลูกหน่อยก็ไม่ได้ ยังจะดุอีก พรรษมันก็ใจเสียแย่แล้ว”
“หื้อ! อย่ามาแก้ตัวแทนกันเน้อมณ ปี้จะบอกให้ พรรษทำแบบนี้มันผิดเน้อ อย่าให้ท้ายมันนัก นี่พรรษเป็นแบบนี้ตั๋วก็มีส่วนเน่อ!”
เท่านั้นนวพรรษก็จ๋อยสนิท เธอถูกบ่นยาวเหยียดจนหูชา กว่ามารดาจะวางสาย หญิงสาวมีโอกาสสนทนากับมณฑานิดหน่อย ก่อนคนปิดท้ายจะเป็นบิดา
“พรรษฟังป้อนะลูก ป้อเข้าใจว่าพรรษแก่แล้ว ก็อยากมีผัวกับเปิ้น”
นวพรรษจุกไปถึงลิ้นปี่ เสียงพ่อเนิบๆ แต่บาดใจยิ่งกว่าคมมีดผ่าตัด!
“ป้อบ่ขัดพรรษหนา แต่เฮ็ดจะอี้ป้อบ่ผ่อด้วย ลูกคนเดียว บ่มีผัวป้อก็เลี้ยงได้ ขนาดน้ามณของพรรษบ่มีผัว ป้อกับแม่ก็ยังเลี้ยงมาจนแก่ป่านนี้แล้ว บ้านนี้จะมีสาวเทื้อสักสองคนสามคนสี่คน มันบ่หนักบ้านหรอกลูก จะอั๋นพรรษบ่ต้องกึ้ดหนัก บ่ต้อง
ขวนขวายหาผัวให้ป้อจ้ายฮาตั้วเอาอีกเน้อลูก!”
สีหน้าของนวพรรษตอนนี้แทบจะร้องไห้ เธอกะพริบตาปริบๆ สูดจมูกฟุดฟิด
“เจ้าอีป้อ อู้ขนาดนี้แปลว่ากึ๊ดเติ่งหาพรรษหนักขนาดเน้อ!”
“จะว่าไปยัยพรรษนี่ก็โชคไม่ดีเอาเรื่องนะ” อิ่มอุ่นเอ่ยกับกรองจิต ระหว่างเดินไปยังร้านทำผมเจ้าประจำบนห้างดัง วันนี้หลังรู้เรื่องที่นวพรรษถูกตุลามอมยา กฤษฎ์ที่กลับมาเมื่อตอนสายก็พาอภิสราออกไปตอนบ่ายเพื่อเยี่ยมนวพรรษ ส่วนอลงกรณ์กับกรองกาญจ์ก็จะตามไปสมทบทีหลัง
แน่นอนอิ่มอุ่นกับกรองจิตปฏิเสธ สองอาหลานที่ถูกทิ้งไว้ที่บ้าน จึงชวนกันออกมาช็อปปิ้งให้หายเบื่อ ทั้งคู่แต่งตัวแทบจะเรียกได้ว่าแฝด ชุดขาวทั้งตัว ตัดฉับกับริมฝีปากสีแดง ที่เข้ากับรองเท้าส้นสูงแบบสาน และกระเป๋าถือแบรนด์หรูที่คล้องแขนในท่วงท่าเดียวกัน
กรองจิตด้วยความหมั่นไส้และอคติส่วนตัวจึงเอ่ย “ว่าได้หรือคะอาอุ่นโปะยาสลบเนี่ยนะ”
อิ่มอุ่นขมวดคิ้วหยุดเดิน “ก็ใช่นะมันดูละครไป ก้อยว่าไหมลูก”
กรองจิตพยักหน้า “ก็... จริงด้วยค่ะ นี่ก้อยเพิ่งเห็นในเพจหมอที่ตามอยู่นะคะ ยาโปะนี่ห้านาทีขึ้นนะคะกว่าจะออกฤทธิ์ แถมก็ไม่ได้หลับคอหักไปเลยด้วย”
“ก็นั่นสิ” อิ่มอุ่นเออออ
“นี่แหละค่ะประเด็น ก้อยว่ายัยพี่พรรษต้องสำออยใส่พี่กลางแน่ๆ!” กรองจิตดีดนิ้วเปาะ “อุ้ย นี่ไม่ใช่ว่ายัยพี่พรรษจัดฉากนะคะ แบบเพื่อเรียกร้องความสนใจแล้วงาบหัวงาบหางพี่กลาง ต๊าย! ยัยนี่แผนสูง!”
“ก้อย” อิ่มอุ่นสะกิดหลานสาว “ละครไปลูก”
“อู้ย! ละครก็มาจากชีวิตจริงนี่ละค่ะคุณอา เคยได้ยินไหมคะ โลกนี้มันก็โรงละครโรงใหญ่นั่นละค้า” กรองจิตกัดริมฝีปาก “ไม่ได้การละ อย่างนี้เราจะใจเย็นไม่ได้นะคะ ก้อยไม่เอายัยนั่นเป็นพี่สะใภ้หรอกนะ”
“อาก็ไม่เอาเป็นหลานสะใภ้เหมือนกัน”
อิ่มอุ่มจับมือกับกรองจิต มองตากันแล้วพร้อมถอนหายใจ
“เอ่อ คุณอาสวัสดีค่ะ” เสียงนั้น เจ้าของเป็นหญิงสาวร่างแบบบางแทบจะปลิวลม เจ้าหล่อนตัวเล็ก ผิวขาวเนียนละเอียด เรือนร่างระเหิดระหงนั้นสวมเสื้อแขนกุดโชว์สะดือ กับกางเกงขายาวสีดำ ดูเซ็กซี่ชวนมองให้เหลียวหลัง ทว่าที่สะดุดใจสองอาหลานเข้าอย่างจังก็คือดวงหน้านี้ช่างคุ้นตาอย่างน่าประหลาด “จำนัฐได้ไหมคะ นัฐฐาเพื่อนของกลางไงคะ ตอนเรียนปริญญาโท”
เท่านั้นที่กรองจิตตาโต เพราะไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงตรงหน้าที่ไว้ผมสั้นซอยไล่ระดับรับกับรูปหน้าเรียว ริมฝีปากสีแดงสดอิ่มเอิบ และดวงตาคู่โตคมเข้มด้วยอายไลน์เนอร์คนนี้ ที่ดูสวยเผ็ดเป็นขุ่นแม่ตัวท็อป จะใช่คนเดียวกับสาวหล่อที่เธอเคยคุ้น!
“อ๋อ ตายจริง อาจำไม่ได้เลย หนูนัฐหรือนี่ลูก ไปยังไงมายังไงหายหน้าหายตาไปนาน ดูสิ อาจำแทบไม่ได้ นี่ถ้าไม่เข้ามาทัก อาก็คงไม่คิดว่าใช่หนู”
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 เม.ย. 2560, 09:51:55 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 เม.ย. 2560, 09:51:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 1297
| << บทที่ ๔ 5/5 | บทที่ ๕ 2/5 >> |
ดังปัณณ์ 25 เม.ย. 2560, 09:57:16 น.
สวัสดีค่า พายัยพรรษมาส่งและ และ และ ตอนนี้ยัยพรรษเปิดให้ดาสน์โหลดไปลำไยกันได้ที่ MEB แล้วนะค้า 
มาแปะลิงก์นำทาง https://goo.gl/Rkb1Oq
และเราก็ไม่ลืมที่จะโปรย
'เคยคิดไหม คนสายไหนน่ากลัวมากที่สุด ไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมมะ สายซึน หรือสายมึน ก็ยังไม่น่ากลัวเท่า สาย 'ขึ้นคาน'!'
เพราะ 'คนใกล้' ไม่ใช่ผู้ชาย นวพรรษจึงฝังใจหนักหนาพร้อมประกาศลั่นเธอจะไม่มีวันคว้าเขาเป็นคนรักเด็ดขาด และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ เมื่ออายุอานามเฉียดเลขสามเข้าไปทุกที เธอจึงต้องค้นฟ้าคว้าดาวหามิสเตอร์ไรท์ให้เจอ ก่อนชีวิตจะลงเอยด้วยการแห้งเหี่ยวบนคาน!
แต่... ทุกอย่างมักไม่เป็นไปอย่างที่คิด ผู้ชายในชีวิตเธอล้วนผ่านเข้าและ 'เผ่น' ออกไป
แม้นสวรรค์ยังมีตา ส่งผู้ชายเข้ามาในชีวิตนวพรรษ เหมือนกับเป็นขบวนรถไฟสองขบวนสุดท้าย
กฤษฎ์ คู่ควงออกงานขาประจำ แต่ใครจะรู้ เขามีรสนิยมส่วนตัวค่อนข้างพิเศษ และนวพรรษก็เคยอกหักเพราะเขา เขา... เขาคนเดียวที่ตอนนี้ยังวนเวียนอยู่ในชีวิตเธอ
ปัฐน์ หนุ่มหน้าใหม่ กับลักยิ้มพิฆาตใจ อุบัติเหตุทำให้เราเจอกัน เหมือนดั่งพรหมลิขิตแสนหวาน แต่จะทำยังไง เพราะเขาไม่ได้สนใจเธอ
แล้วชีวิตรักของนวพรรษจะจบลงอย่างไร เมื่อเธอยังหามิสเตอร์ไรท์คนนั้นไม่เจอ หรือว่าชั่วชีวิตนี้ของนวพรรษจะจบลงที่คาน ด้วยการสิงสถิตไปตลอดกาลจนแก่ตาย!
ฝากไปจิ้มยัยพรรษกันด้วยน้า ตอนนี้แม่หมากำลังหาตังค์ไปสู่ขอลูกตะใภ้ ให้ลูกชายยย (ว่าไปนั่น) 5555
คุณKIM นี่ถ้าไม่เกรงใจกับใจแข็งจริง พี่ข้าวกล้าตบะแตกไปแย้วววว 555
คุณKaelek อุต๊ะ ช่วงนี้คุณปัฐน์ยังไม่ออก ต่อแต้มให้พี่ข้าวกล้าไปก่อน ฮี่ๆๆๆๆ
คุณแว่นใส 55555 มันมีฟามลับอะไรซ่อนอยู่ ฮิ้ววววววววววว
คุณgoldensun ไม่ๆ แต่ยัยพรรษรู้แล้วจะทำไง นี่ต้องไปลุ้นนะคะ ฮี่ๆๆ
และคุณๆรีดเดอร์ ที่เข้ามาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ
สำหรับวันนี้ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า บ๊ายบาย
สวัสดีค่า พายัยพรรษมาส่งและ และ และ ตอนนี้ยัยพรรษเปิดให้ดาสน์โหลดไปลำไยกันได้ที่ MEB แล้วนะค้า มาแปะลิงก์นำทาง https://goo.gl/Rkb1Oq
และเราก็ไม่ลืมที่จะโปรย
'เคยคิดไหม คนสายไหนน่ากลัวมากที่สุด ไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมมะ สายซึน หรือสายมึน ก็ยังไม่น่ากลัวเท่า สาย 'ขึ้นคาน'!'
เพราะ 'คนใกล้' ไม่ใช่ผู้ชาย นวพรรษจึงฝังใจหนักหนาพร้อมประกาศลั่นเธอจะไม่มีวันคว้าเขาเป็นคนรักเด็ดขาด และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ เมื่ออายุอานามเฉียดเลขสามเข้าไปทุกที เธอจึงต้องค้นฟ้าคว้าดาวหามิสเตอร์ไรท์ให้เจอ ก่อนชีวิตจะลงเอยด้วยการแห้งเหี่ยวบนคาน!
แต่... ทุกอย่างมักไม่เป็นไปอย่างที่คิด ผู้ชายในชีวิตเธอล้วนผ่านเข้าและ 'เผ่น' ออกไป
แม้นสวรรค์ยังมีตา ส่งผู้ชายเข้ามาในชีวิตนวพรรษ เหมือนกับเป็นขบวนรถไฟสองขบวนสุดท้าย
กฤษฎ์ คู่ควงออกงานขาประจำ แต่ใครจะรู้ เขามีรสนิยมส่วนตัวค่อนข้างพิเศษ และนวพรรษก็เคยอกหักเพราะเขา เขา... เขาคนเดียวที่ตอนนี้ยังวนเวียนอยู่ในชีวิตเธอ
ปัฐน์ หนุ่มหน้าใหม่ กับลักยิ้มพิฆาตใจ อุบัติเหตุทำให้เราเจอกัน เหมือนดั่งพรหมลิขิตแสนหวาน แต่จะทำยังไง เพราะเขาไม่ได้สนใจเธอ
แล้วชีวิตรักของนวพรรษจะจบลงอย่างไร เมื่อเธอยังหามิสเตอร์ไรท์คนนั้นไม่เจอ หรือว่าชั่วชีวิตนี้ของนวพรรษจะจบลงที่คาน ด้วยการสิงสถิตไปตลอดกาลจนแก่ตาย!
ฝากไปจิ้มยัยพรรษกันด้วยน้า ตอนนี้แม่หมากำลังหาตังค์ไปสู่ขอลูกตะใภ้ ให้ลูกชายยย (ว่าไปนั่น) 5555
คุณKIM นี่ถ้าไม่เกรงใจกับใจแข็งจริง พี่ข้าวกล้าตบะแตกไปแย้วววว 555
คุณKaelek อุต๊ะ ช่วงนี้คุณปัฐน์ยังไม่ออก ต่อแต้มให้พี่ข้าวกล้าไปก่อน ฮี่ๆๆๆๆ
คุณแว่นใส 55555 มันมีฟามลับอะไรซ่อนอยู่ ฮิ้ววววววววววว
คุณgoldensun ไม่ๆ แต่ยัยพรรษรู้แล้วจะทำไง นี่ต้องไปลุ้นนะคะ ฮี่ๆๆ
และคุณๆรีดเดอร์ ที่เข้ามาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ
สำหรับวันนี้ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า บ๊ายบาย
แว่นใส 25 เม.ย. 2560, 17:05:48 น.
คู่แข่งพรรษมาละ
คู่แข่งพรรษมาละ
kaelek 25 เม.ย. 2560, 17:11:50 น.
โอยยยยืมีทั้งคุณปัฐน์ที่ยังค้างคา ยังมีจะยัยณัฐ คู่กรณีเก่าโผล่มาอีก พรรษเอ้ยยย สู้ไหวบ่เจ้า
โอยยยยืมีทั้งคุณปัฐน์ที่ยังค้างคา ยังมีจะยัยณัฐ คู่กรณีเก่าโผล่มาอีก พรรษเอ้ยยย สู้ไหวบ่เจ้า
goldensun 25 เม.ย. 2560, 20:12:55 น.
ศัตรูเก่าที่ตีพรรษแตกรอบก่อน จะมาทำให้พรรษหายคิดว่ากฤษฎ์เป็นเกย์รึเปล่า
ศัตรูเก่าที่ตีพรรษแตกรอบก่อน จะมาทำให้พรรษหายคิดว่ากฤษฎ์เป็นเกย์รึเปล่า