ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ

ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...

นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ

หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง

หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง

..........ไทธรรพ์พยายามอธิบายให้วิชุดาฟัง

“ผมไม่มีอะไรกับหนึ่ง พ่อแม่เขาไม่อยู่บ้าน ผมไปค้างบ้านเขาเพราะเป็นห่วง หวังจะปกป้องช่วยเหลือเมื่อเกิดเหตุอะไรขึ้นเท่านั้น จะต้องให้พูดย้ำอีกกี่ครั้ง”

“เลยต้องเข้าไปนอนเป็นเพื่อนเขาในห้องนอน แล้วเป็นไงล่ะได้ฟันไปกี่ที หนำใจไหม”

“บอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีสิ ช่วงนี้ผมไม่ได้มีอะไรกับทั้งคุณครูและหนึ่ง เพราะผมเครียดเรื่องของคุณสองคน ทำไมทำให้ผมหนักใจขนาดนี้ ผมไม่ทิ้งหรอกผมรักทั้งสองคนนั่นแหละ”

“ตลกละ ไม่เขาก็ฉันใครสักคนเท่านั้นที่จะเหลืออยู่ ไม่มีวันอยู่ร่วมโลกกันได้ เธอต้องเลือกไทธรรพ์”

“ฐานะอย่างผมสามารถเลี้ยงดูรับผิดชอบเมียทั้งสองคนได้ สำหรับหนึ่งผมจะส่งไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ส่วนคุณครูอยากอยู่เมืองไทยก็อยู่ไป ผมจะซื้อคอนโดหรูให้อยู่กับผม แต่ผมจะต้องกลับไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ญี่ปุ่น คงมาอยู่กับคุณครูได้เดือนละครั้ง ตกลงไหม”

“มันไม่ง่ายอย่างนั้น นี่ยอมรับแล้วใช่ไหมเธอได้หนึ่งเป็นเมียแล้ว”

“เปล่า... ยังไม่ได้ ผมพูดความจริงทำไมไม่เชื่อกันบ้างเลยหนา คุณครูรักผมเป็นเมียผมต้องเชื่อฟังผมสิ อย่าทำให้ผมลำบากใจ ผมกำลังจะติดต่อป๋าของผมให้จัดการเรื่องหลายเรื่อง พรุ่งนี้ผมคงยุ่งทั้งวันยันค่ำเพราะป๋ามาเมืองไทย ผมต้องไปรับที่สนามบินด้วยคงไม่มีเวลามาทะเลาะกับคุณครู”

“แต่คืนนี้เธอต้องอยู่กับฉัน ห้ามคุยกับหนึ่ง ปิดมือถือด้วย ...นี่” แล้วคุณครูวิชุดาได้ถือวิสาสะหยิบมือถือของเขาเอามาปิดเครื่อง



..........เพชรน้ำหนึ่งเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ได้รับโทรศัพท์เข้ามือถือจากคุณครูวิชุดา

“เลิกยุ่งกับคนของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งคนไปจัดการสั่งสอนเธอ จะเอาแค่บาดเจ็บเล็กน้อยหรือสาหัสดีล่ะ ฉันไม่ได้ขู่นะ เธอต้องเป็นฝ่ายบอกไทธรรพ์แฟนฉันว่าเธอไม่ได้รักเขา”

“หนึ่งรักพี่ไทธรรพ์ เป็นตายยังไงหนึ่งก็รัก พี่ไทธรรพ์บอกรักหนึ่งเขาไม่ได้รักคุณครูแล้ว พี่ไทธรรพ์ไม่ใช่ของคุณครู”

“ถ้ายังขืนดื้อด้านพูดไม่รู้เรื่อง เธอต้องได้เห็นดีกันแน่”



..........อดไม่ได้สำหรับคนอยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนข้างบ้าน สี่ทุ่มกว่าแล้วยังไม่หลับไม่นอน ยุติอยู่ในห้องใต้หลังคา ส่องกล้องดูห้องนอนของเพชรน้ำหนึ่ง

“ในห้องมืดจัง หนึ่งคงยังไม่นอน เอ๊ะ!! ในสวนหน้าบ้านนั่นดูเหมือน... ใครวะ? ปีนชั้นสองห้องนอนหนึ่ง ...ตายล่ะหว่า” ยุติพูดอยู่คนเดียวด้วยความสงสัย ไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากบ้านตน ...มุ่งหน้าไปหาคุณตาคุณยาย

สองตายายบ้านอนัญชนานอนหลับไปแล้ว

“คุณตาคุณยายครับเปิดประตูหน่อย” ยุติเรียกอยู่หน้ากระท่อมตายายพยายามไม่ส่งเสียงดังนัก กลัวหัวขโมยที่เห็นเมื่อครู่จะมาได้ยิน สักครู่คุณตาจึงออกมา

“ดึกแล้วมีอะไรล่ะยุติ”

“ผมเป็นห่วงหนึ่ง กลัวมีขโมยปีนเข้าห้องนอนของหนึ่ง”

“หนึ่งนอนอยู่คนเดียวในห้องด้วย ยุติเห็นอะไร”

“ผมเห็นเงาคนเดินในสวน กลัวจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น ผมอยากเจอหนึ่ง ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่ครับ” ยุติกล่าว โดยไม่กล้าบอกเรื่องที่เขาเห็นเพชรน้ำหนึ่งจากการส่องกล้องดู

“ยายว่าน่าเป็นห่วงจริงอย่างที่ยุติว่า พวกเราน่าจะไปดูหนึ่งในห้องนอน”

“งั้น... พวกเราลองไปเคาะประตูห้องหนึ่งด้วยกัน ได้ไหมครับ”

“ตาว่าเดี๋ยวตาเอากุญแจสำรองไปด้วยดีกว่า เผื่อหนึ่งกำลังนอนหลับไม่เปิดประตูให้จะได้ไขกุญแจเข้าไปดู”



..........คุณยูตะเดินทางเร่งด่วนมาประเทศไทยเรื่องธุระของลูกชายคนเดียว แต่กำลังจะเจอเหตุด่วนเหตุร้ายยิ่งกว่า

“ป๋าหาโรงเรียนไฮสคูลเอกชนให้เพชรน้ำหนึ่งได้แล้ว”

“ขอบคุณมากครับป๋า”

“ความจริงป๋าว่าไม่เห็นจะต้องรีบร้อนให้ไปเรียนตอนนี้เลย” คุณยูตะยังคงคุยต่อ

“ผมจะขออนุญาตพ่อแม่ของหนึ่ง พาหนึ่งไปเรียนที่โน่นพร้อมผม ผมจะรีบกลับญี่ปุ่นเพื่อเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย” ไทธรรพ์กล่าว พร้อมกดมือถือโทรหาเพชรน้ำหนึ่งกลางดึก

“หนึ่ง... พี่มีข่าวดีจะบอกล่ะ ป๋าหาโรงเรียนเอกชนที่ญี่ปุ่นให้หนึ่งเรียนต่อได้แล้ว คืนนี้พี่ไปรับป๋าที่สนามบิน เพิ่งกลับถึงบ้านเมื่อกี้เลยโทรหาหนึ่ง วันนี้พี่ยุ่งทั้งวันเลยไม่ทันได้โทรคุยกับหนึ่ง ...ขอโทษนะ” ไทธรรพ์บอกแค่นั้น

‘บอกไม่ได้ที่จริงยุ่งอยู่กับการค้นหาคอนโดหรูในกรุงเทพฯ เพื่อขอให้ป๋าซื้อให้ เอาไว้อยู่กินกับคุณครู’

“พี่ไทธรรพ์ไม่ได้อยู่กับคุณครูเหรอ” เสียงเพชรน้ำหนึ่งแผ่วเครือถามมาในสาย

“มากินพิซซ่ากัน ไทธรรพ์ยังไม่ได้กินอะไรเกือบทั้งวันใช่ไหม” คุณยูตะเรียก

นั่นกลายเป็นเสียงแทรกเข้าไปในขณะไทธรรพ์กำลังคุยมือถือกับเพชรน้ำหนึ่ง

“ไม่ได้อยู่กับคุณครู นั่นไงได้ยินไหมเสียงป๋าของพี่เองเรียกให้กินพิซซ่า”

“หนึ่งรักพี่ไทธรรพ์ยิ่งกว่าชีวิต...” เพชรน้ำหนึ่งพูด เป็นเสียงเครือเศร้าที่เจือปนไปด้วยการกลั้นสะอื้น

“พี่ก็รักหนึ่งมาก... มากที่สุดรู้ไหม ทำไมหนึ่งเสียงเหมือนร้องไห้เป็นอะไรไป” ไทธรรพ์ถามเริ่มผิดสังเกต

“คุณครูขู่จะทำร้ายหนึ่งถ้ายังไม่เลิกรักพี่ไทธรรพ์ ว้าย! มีคนปีนขึ้นมาที่ระเบียง...” เพชรน้ำหนึ่งเอะอะเสียงดัง จู่ ๆ วางสายไปกะทันหัน

“หนึ่ง หนึ่ง หนึ่ง...” ไทธรรพ์พยายามเรียก แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมาอีกแล้ว เขาใจเสีย... เกิดอาการหนาวยะเยือกวูบขึ้นมาถึงขั้วหัวใจ มือไม้เย็นเฉียบไปถึงปลายเท้า ...ตกใจมาก!

“ป๋า... ต้องเกิดเรื่องร้ายแรงกับหนึ่งแน่ ผมขอไปดูหนึ่งที่บ้านเดี๋ยวนี้ ป๋าช่วยไปเป็นเพื่อนผมหน่อยนะครับ”

ว่าแล้วไทธรรพ์จึงผลุนผันออกมาจากบ้านพร้อมคุณยูตะ โบกเรียกแท็กซี่กลางดึกด้วยกัน



..........ขณะเดียวกันประตูห้องนอนของเพชรน้ำหนึ่งถูกคุณตาไขกุญแจเปิดห้อง

คุณยายเปิดไฟภายในห้อง

“หนึ่ง... หนึ่งเป็นอะไร” ยุติตะโกนเรียก ตกใจ! เมื่อเห็นเพชรน้ำหนึ่งนอนตะแคงตัวงอ ทั้งเลือดไหลหยดรดลงบนพื้นพรม!

“เอ๊ะ!! หนึ่งบาดเจ็บตรงท้อง เลือดไหลเยอะมากทำไงดี” คุณตาตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน

“หนึ่งแน่นิ่งไปแล้ว” ยุติบอก

“หนึ่ง หนึ่ง หนึ่ง...” คุณยายพยายามตะโกนเรียกหลายครั้ง แต่ร่างชุ่มเลือดไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ ไม่ไหวติงแม้สักน้อย

“คุณตาคุณยายต้องรีบพาหนึ่งส่งโรงพยาบาลโดยด่วน ให้ผมอุ้มหนึ่งเอง” ว่าแล้วยุติใช้สองแขนช้อนอุ้มร่างเล็กบางนั้น เธอตัวเบามากเพราะไม่ได้กินอะไรเลยมาตลอดวัน

“ตาจะไปถอยปิคอัพมารับหน้าตึกเดี๋ยวนี้ ยุติอุ้มหนึ่งลงชั้นล่างไปก่อนเลย”

แล้วสองตายายรีบเดินตามลงบันไดไป

ไตรติมา

จำนวนการเข้าชม : 990

---

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account

Copyright (c) 2012 love-stories.net. All Rights Reserved. Designed by @windygallery