คู่หมั้นคืนเหงาใจ
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
Tags: ไตรติมา, คู่หมั้นคืนเหงาใจ, ดราม่า, ซึ้ง, โรแมนติก,
ตอน: ตอน 21[1]
..........ภัตตาคารหรูที่มีห้องจัดเลี้ยงพิเศษ เพชรน้ำหนึ่งเดินรั้งท้ายตามหลังคุณยูตะและคุณอายูมิกับไทธรรพ์
ทุกคนพากันมาฉลองวันเกิดเป็นการส่วนตัว ครบรอบปีที่ยี่สิบของไทธรรพ์ ซึ่งได้เป็นผู้บรรลุนิติภาวะในปีนี้
“พี่ไทธรรพ์นั่นคู่ต่อสู้ที่เอาชนะหนึ่งได้ ยูริ ทาเคชิม่า” เพชรน้ำหนึ่งสะกิดให้ไทธรรพ์หันไปมอง พร้อมกระซิบกระซาบเสียงเบาเพื่อไม่ให้ผู้ใหญ่ที่เดินนำหน้าได้ยิน เมื่อเธอเห็นผู้หญิงสามคนและผู้ชายท่าทางน่ากลัวดูเหมือนบอดี้การ์ดเดินตามหลังอีกสองคน กำลังเดินตามกันเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงพิเศษของภัตตาคาร
“เออ... จริงด้วยพี่ลืมบอกไป เบื้องหลังยูริคนนี้เป็นลูกสาวยากูซ่า หนึ่งอย่าไปยุ่งด้วยเลย พวกเขาน่ากลัวทุกคน”
“ไม่เป็นไรมั้งหนึ่งแค่ทักทายเขานิดหน่อย หนึ่งไม่มีเจตนาร้ายกับเขานี่” ว่าอย่างนั้นแล้วเพชรน้ำหนึ่งจึงเดินตามคนกลุ่มนั้นเข้าไปเอ่ยทักทาย
“สวัสดีคุณทาเคชิม่า ฉันเพชรน้ำหนึ่งจำได้ไหม ฉันแค่แวะมาทักทาย” เพชรน้ำหนึ่งพูดจายิ้มแย้มเข้าหา
“อ๋อ... จำได้สิ แผลที่หางคิ้วเธอเป็นไงมั่ง”
“เย็บสามเข็ม ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ” ตอบพร้อมยิ้มมีมิตรไมตรี
“เธอไม่โกรธฉันเหรอที่ทำให้หน้าเธอมีรอยแผล”
“การบาดเจ็บจากการชกมวยฉันคิดไว้แล้วว่าต้องเจอ ฉันประมาทเลยพลาดเอง ได้ชกกับคู่ต่อสู้ที่เก่งกว่า เป็นธรรมดาที่ต้องแพ้อยู่แล้ว”
“เธอนี่มีน้ำใจนักกีฬาดีนะ แล้วมาที่นี่มีเลี้ยงอะไรกันเหรอ”
“ฉันเป็นนักเรียนทุนเอกชน ครบรอบวันเกิดลูกชายของผู้ที่ให้ทุนเรียนกับฉัน ฉันเลยต้องมา” เพชรน้ำหนึ่งบอก
ขณะนั้นไทธรรพ์เดินตามมาใกล้พอดี
“ครบรอบวันเกิดของผมครับ ปีนี้บรรลุนิติภาวะแล้ว”
“ยินดีด้วยค่ะ คุณชายตระกูลทาคาดะ” ยูริเอ่ยอย่างมีมารยาท เธอเคยเห็นหน้าจากวีดีโอแนะนำตัวของเพชรน้ำหนึ่ง เพราะว่าเขาเป็นผู้สนับสนุนหลักของคู่ต่อสู้ของเธอนั่นเอง
“แล้วคุณทาเคชิม่า มากินเลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรครับ”
“เพิ่งจะมาเลี้ยงฉลองชัยชนะครั้งล่าสุด” ยูริตอบไทธรรพ์ และหันมาพูดกับเพชรน้ำหนึ่ง
“ไว้ครั้งหน้าคงได้แก้มือกันอีกนะ”
“คงไม่มีครั้งหน้าแล้วล่ะค่ะ เพราะทางฉันถูกสั่งห้าม ต้องเลิกชกมวย”
“น่าเสียดายฝีมือ ความจริงฉันไม่ได้ชมเกินจริงนะ ฉันว่าเธอมีฝีมือ มีแววจะก้าวขึ้นมาอยู่ในระดับนักมวยหญิงแถวหน้า”
ยูริพูดตามประสบการณ์ของเธอ ยังไม่เคยเจอนักมวยไทยหญิงคนไหนว่องไวในการหลบหลีกคู่ต่อสู้เท่าเทียมเพชรน้ำหนึ่งคนนี้ อีกทั้งมีเท้าไวในการเตะถีบ ถึงได้เห็นแววว่าจะมีโอกาสได้เป็นนักมวยหญิงชั้นแนวหน้าได้ไม่ยาก
“ฉันไม่เคยนึกอยากเลิกชกมวยเลยสักนิด แต่คงต้องทำตามคำสั่งผู้ใหญ่ไปก่อน ฉันถูกสั่งห้ามใช้ห้องซ้อมที่บ้านและห้ามไปที่ค่ายมวย แต่ใจจริงฉันคิดถึงมากอยากฝึกซ้อมมวยอยู่ตลอดเวลา”
“ถูกสั่งห้ามเหรอ แล้วเธออยากซ้อมมวยจริงจังใช่หรือเปล่า”
“ใช่... ถึงจะยังขึ้นชกมวยไม่ได้ แต่ไม่อยากห่างจากการฝึกซ้อม”
“ซ้อมที่อื่นนอกจากค่ายมวยได้ไหมล่ะ”
“ถ้ามีที่อื่นที่ซ้อมได้ก็ดีสิ”
“ถ้าอย่างนั้นที่บ้านฉันมีที่ซ้อมมวย ไปเที่ยวที่บ้านฉันสิ”
“เฮ้! ยูริไม่ได้นะเดี๋ยวโดนนายท่านว่า ห้ามนำคนนอกเข้าบ้านเด็ดขาด” เพื่อนหญิงคนหนึ่งของยูริคัดค้าน
“คนนอกที่ไหนกันเล่า คนในวงการมวยด้วยกัน”
“ฉันนับถือน้ำใจเธอนะ เธอใจกว้างจริง แล้วฉันจะไปเที่ยวบ้านเธอ นี่นามบัตรของฉัน” ว่าแล้ว เพชรน้ำหนึ่งยื่นนามบัตรให้
ใช่แล้วเพชรน้ำหนึ่งรีบรับไมตรีของยูริ ใจนั้นจดจ่อรอคอยอยากกลับไปชกมวยไทยหญิงบนสังเวียนการต่อสู้อันท้าทายและตื่นเต้น
“อืม... จริงสิฉันมีนามบัตรนี่ให้เธอ” ยูริหยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าเงินและยื่นให้เช่นกัน ไม่วายสงสัยจึงถาม
“สาเหตุที่เธอชกมวยเพราะต้องการหารายได้พิเศษหรือ”
“เปล่า... ฉันชอบการต่อสู้และฝันอยากเป็นผู้ชนะ แต่ฉันกลับเริ่มต้นด้วยการแพ้ ...ตลกดี” เธอกล่าวและยิ้มให้เห็นเป็นเรื่องขบขัน
..........เพชรน้ำหนึ่งแอบไปซ้อมมวยที่บ้านของทาเคชิม่า ยูริ โดยการรู้เห็นเป็นใจจากไทธรรพ์
“ไปได้แต่ต้องไม่บ่อยนะเดี๋ยวแม่พี่สงสัย ถ้าจับได้ มันจะแย่มาก เข้าใจนะหนึ่ง”
“หนึ่งจะพยายามไม่ไปบ่อย อีกอย่างหนึ่งยังต้องเรียนพิเศษภาษาญี่ปุ่น เสียเวลาออกนอกเส้นทางบ้างนิดหน่อยคุณผู้หญิงคงไม่สงสัยหรอก” เธอรับปาก
ขณะเรียนไฮสคูลปีสุดท้าย หลังเลิกเรียนเป็นต้องแอบแวะไปซ้อมมวยที่บ้านของยูริ แต่เป็นช่วงเวลาไม่นานวันละชั่วโมงเดียว ...จนเวลาล่วงเลยผ่านเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง
..........เพชรน้ำหนึ่งต้องเรียนทำอาหาร หลังจากนั้นถึงมาเรียนเย็บปักถักร้อยกับคุณอายูมิ เริ่มต้นจากเรียนถักไหมพรมด้วยโครเชต์
“จวนใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวอีกไม่เกินสองเดือนจะถึงเทศกาลคริสต์มาส ควรจะทำของที่ให้เป็นของขวัญได้ดีกว่า ประดิษฐ์ด้วยฝีมือตัวเอง ผู้รับเขาจะได้ประทับใจ ฉันจะสอนให้เธอถักผ้าพันคอขนมิ้งก์” คุณอายูมิให้ความเห็นที่เพชรน้ำหนึ่งต้องทำตาม แล้วนำแบบจากหนังสือมากางให้ดูแผนผังลายถัก
จากนั้นจึงเริ่มลงมือทำกันไปเงียบเชียบอยู่พักหนึ่ง คงเพราะเมื่อยและไม่ชินกับการต้องนั่งพับเพียบเป็นกุลสตรี จึงพลิกกายซ้ายทีขวาที แล้วอดจะบ่นเล็กบ่นน้อยไม่ได้ เพราะในใจของเธออยากซ้อมมวยให้มากกว่านี้
“แต่ก่อนนั้นเคยซ้อมมวยก่อนเข้านอนด้วย จนกระทั่งเหนื่อยเพลียแล้วอาบน้ำเข้านอน พอหัวถึงหมอนได้หลับเป็นตาย คิดถึงตอนนั้นจังเลยค่ะ คิดถึงห้องยิมในบ้านที่ถูกปิดตาย ร้างการใช้งานมาเป็นแรมเดือน อยากให้คุณผู้หญิงอนุญาตให้เข้าไปใช้งานได้อีก”
“ฉันไม่มีทางอนุญาต เลิกคิดไปได้เรื่องชกมวย ปล่อยให้เป็นกีฬาของผู้ชายเขาเถิด เธอเป็นผู้หญิงเรียนเย็บปักถักร้อยอย่างนี้ดีแล้ว ค่อยสมเป็นลูกผู้หญิงหน่อย ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นกุลสตรีหรือ?”
“ก๊าก... ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ” เสียงหัวเราะงอหายจากไทธรรพ์
เมื่อเขาเพิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่นของคุณอายูมิแล้วเห็นเพชรน้ำหนึ่งนั่งพับเพียบขะมักเขม้นกับการถักโครเชต์
เล่นเอาผู้ที่นั่งอยู่ในที่นั้นทำหน้าเหรอหรา งงไปตามกัน
“สอนนักมวยหญิงถักไหมพรม? มันจะเป็นสับปะรดหรือแม่ ไม่รู้ผลมันจะออกมาเป็นยังไง” ไทธรรพ์พูดกับแม่ของตน ทั้งยังขำไม่หายเลยหุบยิ้มขบขันไม่ลง
“อะไรกันเพิ่งเริ่มเรียนเอง พี่ไทธรรพ์รีบมาดูถูกฝีมือกันไว้ล่วงหน้าแล้ว” เธอต่อว่าเขา
“แล้วนี่ทำอะไรกัน อ๋อ... ผ้าพันคอขนมิ้งค์” ไทธรรพ์ถามเองตอบเอง เขาดูรูปภาพในหนังสือสอนถักไหมพรม “ดูในแบบสวยหรู แต่ถ้าถักเสร็จออกมาคงดูไม่จืด”
“ดีสิหนึ่งจะเอามันพันคอพี่ไทธรรพ์ จะได้ดูไม่จืดไปด้วย” เธอทำหน้าดุใส่เขา
“เอาสิพี่อยากดูไม่จืดจะได้มีรสชาติสีสัน ฮะ ฮะ ฮะ... ” ไทธรรพ์ว่าพร้อมหัวเราะชอบใจ “นี่ถ้าจะถักให้พี่ ต้องลายเสือนะทำเป็นหรือเปล่า สร้างสรรค์หน่อยจะได้แปลกแหวกแนวสุดสุด ฮะ ฮะ ฮะ... ” ว่าแล้วยังไม่วายหัวเราะซ้ำอีก
“ได้... ลายเสือใช่ไหม ...จัดให้ คุณผู้หญิงสอนหนึ่งใหม่อีกแบบเถอะค่ะ หนึ่งจะทำผ้าพันคออีกอันให้พี่ไทธรรพ์”
..........ด้วยความมุมานะ หวังเอาชนะคำสบประมาทของไทธรรพ์ ทำให้เพชรน้ำหนึ่งมีแรงฮึด ถักผ้าพันคอทั้งวันทั้งคืนจนสำเร็จ
“หนาวนี้คุณจะอบอุ่นด้วยผ้าพันคอขนมิ้งค์ของเพชรน้ำหนึ่ง หนึ่งให้พี่ไทธรรพ์ค่ะ” เธอนำมันมาคล้องคอเขา ขณะอยู่ในห้องนอนเป็นการแอบเข้ามาโดยไม่มีใครเห็น
“ว้าว! ขอบคุณมาก ลายตามสั่งเลยสวยแปลกดี หนึ่งนี่สุดยอดไปเลย ทำได้จริงด้วยขนาดพี่พูดเล่นนะหนึ่งยังทำให้ได้” เขากล่าวชื่นชมไม่ขาดปาก ตาโตด้วยความทึ่งอีกทั้งประหลาดใจไปพร้อมกันด้วย
“แล้วดูไม่จืด ไม่เป็นสับปะรดหรือเปล่าล่ะ” เธอไม่วายเหน็บเขานิดหน่อย
“ดูดีมีคุณค่าจ้า เพราะว่าเป็นฝีมือสุดที่รักของพี่ทำเอง เรื่องไม่เป็นสับปะรดนั้นเป็นไปไม่ได้ ถักผ้าพันคอขนมิ้งก์มันย่อมต้องเป็นผ้าพันคอขนมิ้งก์นะสิจริงไหมจ๊ะ”
“แหม... แต่แรกทำเป็นดูถูกกันนะ”
“อ้าว... นั่นทำให้หนึ่งมีแรงฮึดที่จะเอาชนะไม่ใข่เหรอ ไม่อย่างนั้นจะได้ผลงานที่ดีเยี่ยมอย่างนี้รึ”
“หนึ่งว่าจะถักให้ป้ายาสุโอะแม่ครัวของบ้านเรา แล้วถักให้อีกหลายคนด้วยเป็นของขวัญวันคริสต์มาส ไม่ต้องไปหาซื้อของขวัญอื่น”
“จะไหวเหรอ พี่ว่าหนึ่งคงต้องนั่งถักทั้งวันทั้งคืน เดี๋ยวเสียสุขภาพไปอันนี้พี่เป็นห่วง”
“ไม่เป็นไร ยังพอมีเวลาทำตอนนี้ปิดเทอมเพิ่งเปิดเรียนยังไม่ค่อยมีการบ้านเยอะมาก เพราะว่าหนึ่งอยากได้ใจของทุกคน เป็นที่รักดีกว่าเป็นที่เกลียด” พูดอย่างนั้น แล้วหันมากอดคอประสานสายตากัน
“หนึ่งรักพี่ไทธรรพ์ค่ะ” กระซิบบอกอย่างอ่อนโยนและจูบริมฝีปากคลอเคลียอย่างแผ่วเบา
ทำให้เขาถึงกับเคลิ้มตามรสสัมผัสจากการจูบที่หวานละมุนนั้น เหม่อเผลอใจลอยไปเลย
..........คืนต่อมา ไทธรรพ์แต่งบทกลอนให้เพชรน้ำหนึ่ง เป็นการขอบคุณสำหรับผ้าพันคอที่เธอถักให้ และนำบทกลอนนั้นพิมพ์เป็นที่คั่นหนังสือ มันถูกเคลือบพลาสติกแล้วสอดไว้ในหนังสือ นำมาให้ก่อนนอนพร้อมนมสดอุ่นเพิ่งออกจากไมโครเวฟ
จูบ
บทกลอนจาก... ไทธรรพ์
จูบเจ้าย้ำให้พี่ทุกวัน
เก็บเอาไปฝันจนสั่นไปทั้งใจ
จูบมีฤทธิ์สถิตทรวงใน
อย่าไปไหนอยู่กับพี่นิรันดร
อยากคลอเคล้าข้างกายเจ้าเฝ้าไม่ห่าง
มิมีจืดจางสิเน่หาอาวรณ์
หากขาดเจ้าไปใจคงม้วยมรณ์
อยู่เคียงหมอนพี่คงนอนหลับฝันดี
“พี่ให้ที่คั่นหนังสือ เก็บไว้อ่านเล่น” บอกพร้อมส่งหนังสือบทกลอนมีแผ่นที่คั่นหนังสือเคลือบพลาสติกแทรกอยู่ยื่นให้เพชรน้ำหนึ่งด้วยอมยิ้มละมัย
“ขอบคุณค่ะ” เพชรน้ำหนึ่งรับมาและอ่านมัน “พี่ไทธรรพ์ก็... แต่งกลอนเกินจริง หนึ่งไม่ได้จูบพี่ไทธรรพ์ทุกวัน แค่จูบราตรีสวัสดิ์บางคืนเท่านั้น” เธอว่าอย่างอาย
“ไทธรรพ์แอบเข้ามาทำอะไรในห้องนอนเพชรน้ำหนึ่ง” คุณอายูมิเสียงดัง หลังจากตามเข้ามาดูลูกชาย
“โธ่แม่... ผมแค่เอานมสดมาให้ เปล่าทำอะไรสักหน่อยถามหนึ่งดูได้ พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยจริงไหม”
“จริงค่ะ พี่ไทธรรพ์เอานมมาให้หนึ่งเท่านั้น พูดคุยกันไม่กี่คำเอง”
“อย่างนั้นก็ดี ยังอยู่ในวันเรียนตั้งใจเรียนเป็นหลักดีกว่าจะได้เรียนให้มันจบไป ส่วนเรื่องรักใคร่ขอให้รู้จักยับยั้งชั่งใจ อนาคตยังอีกยาวไกลเรื่องแบบนี้ไม่ไปไหนเสียหรอกไม่ต้องรีบร้อน ที่แม่พูดนี่มีความหมายเข้าใจใช่ไหม”
“ครับ” “ค่ะ” ทั้งสองคนตอบพร้อมกัน และต่างเชื่อฟังคุณอายูมิ
..........ช่วงปลายฤดูหนาว เพชรน้ำหนึ่งคร่ำเคร่งกับการดูหนังสือภาษาอังกฤษเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย เชื่อมั่นว่าตนเองไม่เป็นรองใครในวิชาภาษาอังกฤษ
“นมอุ่นกับกล้วยหอม ดื่มก่อนนอนสักหน่อยนะ” ไทธรรพ์เอาเข้ามาให้ในห้องนอน เขาปรนนิบัติเธอราวกับตนเป็นแม่บ้าน
“แหมช่างเอาอกเอาใจกันจริง ส่งตรงถึงห้องนอนเลยนะไทธรรพ์” คุณอายูมิตามเข้ามาดูแลลูกชายเหมือนเคย
“ผมเป็นห่วง หมู่นี้หนึ่งดูหนังสือหนัก ถ้าอดหลับอดนอนจะได้มีอาหารเสริมพลังงาน”
“เรียบร้อยแล้ว กลับออกจากห้องนอนของเพชรน้ำหนึ่งได้”
“โถ่แม่ก็... ผมอยากจะราตรีสวัสดิ์หนึ่งหน่อยเดียวเอง แม่นะชอบตามมาคุม” ว่าแล้วได้กุมมือเพชรน้ำหนึ่งเพียงครู่เดียว “พี่ไปก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์นะหนึ่ง” เพราะมีแม่อยู่เขาจึงทำอะไรไม่ได้มาก แต่พอแม่หันหลังให้เท่านั้น ไทธรรพ์รีบฉวยโอกาสแวบเข้ามาจุมพิตเพียงแผ่วเบาบริเวณกลีบฝีปากเด็กสาว แล้วรีบโบกมือลา ยิ้มให้ก่อนเดินตามแม่ของเขาออกไป
“พี่ไทธรรพ์” เธอเรียกชื่อเขา ในใจเบาหวิว...
คุณอายูมิเพิ่งหันหลังกลับมามอง ไม่พบเห็นสิ่งใด
เพชรน้ำหนึ่งจึงยิ้มให้เท่านั้น ตอนนี้เธอไม่ค่อยสนใจอะไรมากไปกว่าการดูหนังสือเตรียมสอบ
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ส.ค. 2560, 18:39:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ส.ค. 2560, 18:39:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 943
| << ตอน 20[2] | ตอน 21[2] >> |
ไตรติมา 12 ส.ค. 2560, 18:40:01 น.
มีให้โหลดอีบุ๊กแล้วค่ะ https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
หาอ่านเพิ่มได้ >>
https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1354376
http://www.tunwalai.com/story/126612
http://www.niyayrak.com/novels/khuuhmankhuuenehngaaaicch
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
มีให้โหลดอีบุ๊กแล้วค่ะ https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
หาอ่านเพิ่มได้ >>
https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1354376
http://www.tunwalai.com/story/126612
http://www.niyayrak.com/novels/khuuhmankhuuenehngaaaicch
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove