ข้อเสนอสังกัดรัก
เพราะรักงานยิ่งชีพ งานที่รักของนีราจึงตอบแทนกลับมาอย่างสาสม เมื่อลูกค้าของเธอคือ สุภาพบุรุษมาดดีมีปัญญาที่สวมหนังแกะปกปิดความเป็นซาตานวายร้าย!
Tags: จิตแพทย์,CEO หนุ่ม,เซ็กซี่,โรมานซ์,น่ารักกุ๊กกิ๊ก
ตอน: Chapter 1 หมอโรคจิต & สุภาพบุรุษ (หลุด) (4/4 )
ในหน้าจอปรากฏภาพผู้หญิงในวัยเกือบเจ็ดสิบปี หากเค้าโครงความสวยไม่ได้เลือนหายไปเลย ไลย์รีย์ เบลลาทิส คือดัชเชสที่สวยที่สุดก็ว่าได้ หล่อนไม่ได้ตัวโตเหมือนสาวสาวในฝั่งยุโรปทั่วไป แต่กลับมีรูปร่างแบบบางอ้อนแอ้นราวกับคนเอเชีย ผมสีทองเป็นสัญลักษณ์ของผู้ดีอังกฤษ นัยน์ตายามมองสบแม้มีแววเศร้าแต่กลับยังหวานล้ำ รูปหน้า ริมฝีปาก ทุกอย่างคือความสมบูรณ์แบบที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติหาใช่การปรุงแต่งจากศัลยกรรมไม่
‘สำหรับประวัติของดยุคแห่งซอเมอร์เซ็ตที่สิบเก้า อดัม เคิร์ก โฆษกรัฐบาลท้องถิ่นให้การแถลงว่า เบลลาทิสถือเป็น ‘พ่อพระ’ ของประชาชนชาวซอเมอร์เซ็ต--’
ภาพหน้าจอในโทรทัศน์ถูกปิดลงทันที ชายหนุ่มผู้นั่งอยู่แค่นยิ้มกับประโยคสุดท้ายที่ได้ยินนั่น
“พ่อพระ” เขาเอนหลังพิงพนัก ก่อนยกขาขึ้นไขว้ห้าง “คลื่นไส้ดิมิทรี”
ดิมิทรี ครูเซเพียงแค่ยิ้มมุมปาก เขาขยับเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของเจ้านายอีกหนึ่งก้าว และเอื้อมมือมาขยับแฟ้มที่วางซ้อนกันอยู่เพื่อนำไปเปิด และวางมันลงตรงหน้าของ ‘คลินตัน แอล. เกรแฮม’
เจ้านายหนุ่มที่เป็นชาวอังกฤษทุกกระเบียดนิ้ว ซีอีโอของกิจการในเครือเกรแฮม เจ้าของสินทรัพย์รวมมูลค่าทั้งจากฝั่งอังกฤษและอเมริกากว่าสามร้อยล้านล้านดอลล่าห์สหรัฐฯ
หล่อ รวย และยังเป็นผู้ดีมาก-มาก อีกด้วย!
“What The F*ck!”
ดิมิทรีถอนหายใจ... ยกเว้นเวลาของขึ้น ผู้ดีก็หยาบคายได้!!
“ไอ้เวรเอฟ! ดันส่งคลิปบ้านั่นมาอีกแล้ว ไอ้พวกมีปัญหากับเมียแล้วชอบป่วนชาวบ้าน!”
คำสบถดังตามมาอีกหลายต่อหลายคำ เมื่อเจ้านายหนุ่มของดิมิทรีไม่ได้สนใจเอกสารในแฟ้มที่เขายื่นส่งให้ ผู้ช่วยมือขวาของคลินตัน แอล. เกรแฮมถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะถึงแม้จะแค่ได้ยินเสียงเพลงจากคลิปที่เปิด ทว่าเขาก็รู้ดีว่ามันเป็นคลิปอะไร
ไม่ใช่คลิปแบล็คมงแบล็คเมล์บ้าบออะไรหรอก เพราะมันเป็นคลิป... ปาร์ตี้สละโสดของหนึ่งในสองเพื่อนซี้ของคลินตัน เพื่อนรักสุดโฉดที่ชอบหักเหลี่ยมโหด
ยกนี้ อีวอนน์ เอส. บราวน์ ชนะ!
คลิปนี้ถือเป็นหมัดน็อก เพราะมันมักถูกส่งมาเพื่อยั่วโมโหให้เจ้านายของเขาสติแตกบ่อยๆ ดิมิทรีชำเลืองมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเจ้านาย และตอนนี้คุณเกรแฮมก็กำลังทำหน้าเหมือนกับจะฆ่าคนได้ เขาเบือนสายตากลับมาและหันหน้าหนีเปิดยิ้มมุมปาก
รู้ถึงไหน ฮาถึงนั่น ผู้ดีอังกฤษที่ไหนรั่วถึงขนาดยอมใส่กางเกงในตัวเดียวเต้นยั่วเป็นหนุ่มโฮสต์ในบาร์แบบนั้น!
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อดิมิทรีกำลังจะเตือนคลินตันเรื่องแฟ้มเอกสารที่ต้องเซ็น เลขาฯ หนุ่มกดรับ นิ่งฟัง ก่อนรายงานผู้เป็นนายซึ่งเลิกสนใจคลิปในโทรศัพท์มือถือแล้ว
“คุณหมอพีทมาถึงแล้วครับ”
คลินตันพยักหน้ารับ ก่อนลุกขึ้นยืนและเดินไปหยุดยังผนังกระจกที่มองลงไปเห็นถนนเบื้องล่าง จากตรงนี้แม้ไกลแต่ก็ยังเห็นรถยนต์คันที่จอดข้างถนนตรงหน้าตึกสำนักงาน
ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจ เรื่องหยุมหยิมน่าปวดหัวอีกเรื่องกำลังจะจบลง เรื่องนี้อันที่จริงไม่ต้องถึงมือเขา แต่เพราะมันเป็นเรื่องของ คริส เบลลาทิส เขาจึงต้องจัดการด้วยตัวเอง
สำนักงานของ เกรแฮม พาวเวอร์ แอนด์ เคมมิทเซาส์ติ้ง ตั้งอยู่ที่แมคลีน บนถนน Park Run Dr ในเทศมณฑล Fairfax County ย่านเศรษฐกิจที่ค่าเช่าสำนักงานแพงยิ่งกว่าริชมอนด์ เมืองหลวงของมลรัฐเวอร์จิเนีย ซึ่งแน่นอนว่า ในช่วงเวลาแบบนี้ ถ้าเดินทางด้วยบริการรถสาธารณะย่อมถึงเร็วกว่าการนั่งรถยนต์ส่วนตัวมาแน่นอน แต่... จะทำอย่างไรได้ เมื่อผู้มาเชิญยืนยันหนักแน่นว่าต้องการให้เธอนั่งรถยนต์มาพร้อมกับเขา เพื่อความสะดวกสบายและรวดเร็ว
ฟังดูดีนะ ทั้งๆ ที่ความหมายมันก็คือการ ‘คุม’ ตัวพวกเธอมานั่นแหละ!
นีราแอบลอบผ่อนลมหายใจยามสบตากับไครีย์ ภายในรถลีมูซีนคันยาวเฟื้อยสีดำที่เรียกความสนใจของผู้คนได้ชะงัด นับตั้งแต่พวกเธอเดินเข้าไปหยุดและต้อง ‘รอ’ พ่อหนุ่มผู้ดีผู้ทำหน้าที่ของตนเองให้เสร็จเรียบร้อย
จิตแพทย์สาวสารภาพว่านอกจากคริส เบลลาทิสแล้ว เธอไม่เคยเจอใครมากพิธีการแบบนี้มาก่อน
โดโลแวน ครูเซเริ่มด้วยการหยุดยืนตัวตรงแหน่ว จากนั้นเขาก็ไขว้มือข้างหนึ่งไปด้านหลัง แล้วโค้งให้พวกเธอเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูรถออกให้ และสิ่งสุดท้ายคือการขยับหลีกทางและผายมือเชื้อเชิญให้พวกเธอเข้าไปนั่งด้านใน ซึ่งมันทำให้เขาดูเหมือนพ่อบ้านอังกฤษมาก เพราะสิ่งที่ขาดก็มีเพียงสูทหางยาวแบบ BesPoke และหนวดรูปร่างประหลาดเหนือริมฝีปากที่เขาไม่ได้ไว้เท่านั้น
มารยาทโคตรจะเป๊ะ!
และการที่ได้รับเกียรติมากขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่มันคงจะไม่ทำให้เธอรู้สึกสมเพชตัวเอง ถ้าหากว่าพวกเธอจะอยู่ในชุดราตรี เครื่องเพชรอื้อ หน้าเชิดหลังตรงและดูเป็นไฮโซ ไม่ใช่ผู้หญิงใส่เชิ้ตธรรมดา หน้าตาออกล้าและมันหน่อยๆ ผมยุ่งเล็กน้อย และตัวบวมนิดๆ หลังจากฟาดเค้กกันเกือบจะหนึ่งปอนด์ต่อหนึ่งคน!
“ถึงแล้วครับคุณหมอ”
โดโลแวนเอ่ยขึ้นและทำให้นีราเลิกคิดวุ่นวาย เธอมองชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันซึ่งกำลังเปิดประตูรถออกไป นีราต้องรอจนโดโลแวนเปิดประตูรถให้ เพื่อแสดงถึงมารยาทอันดีต่อหน้าที่ของเขา ก่อนขยับลงไปยืนรอจนไครีย์ตามออกมาจึงได้เงยคอตั้งบ่ามองตึกสำนักงานที่ต้องบอกว่าหรูสุด ใหญ่สุด และสูงที่สุดในย่านนี้
ถ้าไม่บอกว่าเป็นสำนักงาน เธอก็คิดว่ามันคงเป็นโรงแรมหรูๆ ที่ราคาแพงปรี๊ดอีกที่หนึ่ง!
โดโลแวนเชื้อเชิญให้เธอออกเดิน ประตูและผนังด้านหน้าเป็นกระจกทั้งหมดอย่างจะอวดความหรูหราของตึกนี้ นีราและไครีย์ไม่ได้เอ่ยอะไรเลยในระหว่างที่ถูกนำไปขึ้นลิฟต์ และชายหนุ่มผู้นำทางของพวกเธอก็ไม่ได้อธิบายอะไรอีกเช่นกัน เขาเงียบขรึม ยิ้มตามมารยาท และหน้าเชิดคอตั้ง ปากไม่ขยับเหมือนกลัวว่าดอกพิกุลจะร่วง
ชั้นห้าสิบหกคือเป้าหมาย ลิฟต์กระจกทำให้พวกเธอเห็นวิวย่านนี้ได้เกือบทั้งหมด ขณะที่เคลื่อนขึ้นสู่เป้าหมาย ความสูงที่ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ ก็น่าหวาดเสียวมาก นีรากลัวความสูง เธอแทบกลั้นใจตายกับสิ่งที่ปรากฏแก่สายตา
เมื่อลิฟต์เปิดออก ชายในชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่ด้านนอกก็ปราดเข้ามาโค้งอย่างสวยงามให้แก่พวกเธอ โดโลแวนเอ่ยถึง ‘คุณเกรแฮม’ และอีกฝ่ายก็รายงานสั้นๆ ว่ากำลังรอ จากนั้นเขาก็หันมาสนใจเธอสองคนอีกครั้ง พาพวกเธอเดินไปตามโถงทางเดิมโอ่โถง ซึ่งเพดานประดับด้วยแชนเดอเลียทุกสิบเก้าไปจนเกือบจะสุดชั้นนั้น ไครีย์ถูกเชิญอย่างมีมารยาทให้ไปรอที่โซฟาในโถงกว้างซ้ายมือ เธอถูกต้อนให้เดินไปยังโถงทางขวาตรงไปยังประตูไม้บานใหญ่เบิ้ม
“คุณเกรแฮมรู้สึกกังวลเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ครับ เพราะคุณเบลลาทิสเป็นลูกค้ากิตติมศักดิ์ของเรา ที่กำลังให้เราดูแลภาพลักษณ์” โดโลแวนเอ่ยขึ้นเมื่อเราเดินเข้าใกล้ประตูบานใหญ่บานหนึ่ง “ซึ่งแน่นอนว่าการให้สัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ของคุณเบลลาทิสเราเป็นผู้ดูแล ดังนั้นในเมื่อคุณหมอคือผู้ร่วมให้สัมภาษณ์ คุณเกรแฮมจึงอยากทำความเข้าใจถึงความสำคัญในการออกสื่อครั้งนี้ของคุณเบลลาทิสครับ”
“ฉันเข้าใจค่ะ และมีจรรยาบรรณในการเป็นแพทย์มากพอเรื่องรักษาความลับของคนไข้”
“ขอบคุณที่คุณหมอเข้าใจเจตนาของคุณเกรแฮมครับ”
เราหยุดเมื่อเดินไปถึงหน้าประตูบานนั้น และบทสนทนาก็จบลง โดโลแวนเอื้อมมือไปเคาะประตูสองสามครั้ง มีเสียงคลิก และชายหนุ่มก็กดรหัสผ่านอีกสองสามรอบ ก่อนที่ประตูจะเลื่อนเปิดออก เขาหันมาหาเธออีกครั้ง และต้องย้ำว่ายิ้มแบบมีมารยาทยามเอ่ยว่า
“เชิญครับคุณหมอ”
นีราแทบถอนลมหายใจใส่หน้าเขา ก่อนออกเดินนำหน้าในครั้งนี้
ห้องนี้กว้างมาก อาจเพราะเป็นห้องเดียวของชั้นนี้ก็เป็นได้ เสาแบบโรมัน สีขาวตัดสีน้ำตาลไหม้ ผนังกระจกใสกิ๊กมองเห็นวิวหนึ่งร้อยแปดสิบองศา เธอเบือนสายตาจากโซนห้องทางขวาเพราะเสียวไส้กับความสูง ไปยังห้องด้านซ้ายและได้พบกับชายหนุ่มอีกสองคน หนึ่งนั้นหน้าตาเหมือนกันกับโดโลแวนอย่างกับแกะ จะต่างก็แค่ทรงผมและแว่นตา ซึ่งเขายืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานที่อีกหนึ่งหนุ่มนั่งอยู่ เมื่อมองเห็นเธอเขาขยับลุกขึ้นยืน ทำให้เห็นว่าเตี้ยกว่าผู้ชายอีกคนเล็กน้อย ร่างสูงเปรียวสมส่วนให้เดาก็รู้ว่าคนสวมสูทแล้วดูดีเพอร์เฟกต์แบบนี้ ต้องหุ่นดีมากขนาดไหน!
และให้ตาย หล่อเป็นบ้า ผู้ชายตาสีฟ้าที่ดูเหมือนกับคริส ไพน์!!
‘สำหรับประวัติของดยุคแห่งซอเมอร์เซ็ตที่สิบเก้า อดัม เคิร์ก โฆษกรัฐบาลท้องถิ่นให้การแถลงว่า เบลลาทิสถือเป็น ‘พ่อพระ’ ของประชาชนชาวซอเมอร์เซ็ต--’
ภาพหน้าจอในโทรทัศน์ถูกปิดลงทันที ชายหนุ่มผู้นั่งอยู่แค่นยิ้มกับประโยคสุดท้ายที่ได้ยินนั่น
“พ่อพระ” เขาเอนหลังพิงพนัก ก่อนยกขาขึ้นไขว้ห้าง “คลื่นไส้ดิมิทรี”
ดิมิทรี ครูเซเพียงแค่ยิ้มมุมปาก เขาขยับเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของเจ้านายอีกหนึ่งก้าว และเอื้อมมือมาขยับแฟ้มที่วางซ้อนกันอยู่เพื่อนำไปเปิด และวางมันลงตรงหน้าของ ‘คลินตัน แอล. เกรแฮม’
เจ้านายหนุ่มที่เป็นชาวอังกฤษทุกกระเบียดนิ้ว ซีอีโอของกิจการในเครือเกรแฮม เจ้าของสินทรัพย์รวมมูลค่าทั้งจากฝั่งอังกฤษและอเมริกากว่าสามร้อยล้านล้านดอลล่าห์สหรัฐฯ
หล่อ รวย และยังเป็นผู้ดีมาก-มาก อีกด้วย!
“What The F*ck!”
ดิมิทรีถอนหายใจ... ยกเว้นเวลาของขึ้น ผู้ดีก็หยาบคายได้!!
“ไอ้เวรเอฟ! ดันส่งคลิปบ้านั่นมาอีกแล้ว ไอ้พวกมีปัญหากับเมียแล้วชอบป่วนชาวบ้าน!”
คำสบถดังตามมาอีกหลายต่อหลายคำ เมื่อเจ้านายหนุ่มของดิมิทรีไม่ได้สนใจเอกสารในแฟ้มที่เขายื่นส่งให้ ผู้ช่วยมือขวาของคลินตัน แอล. เกรแฮมถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะถึงแม้จะแค่ได้ยินเสียงเพลงจากคลิปที่เปิด ทว่าเขาก็รู้ดีว่ามันเป็นคลิปอะไร
ไม่ใช่คลิปแบล็คมงแบล็คเมล์บ้าบออะไรหรอก เพราะมันเป็นคลิป... ปาร์ตี้สละโสดของหนึ่งในสองเพื่อนซี้ของคลินตัน เพื่อนรักสุดโฉดที่ชอบหักเหลี่ยมโหด
ยกนี้ อีวอนน์ เอส. บราวน์ ชนะ!
คลิปนี้ถือเป็นหมัดน็อก เพราะมันมักถูกส่งมาเพื่อยั่วโมโหให้เจ้านายของเขาสติแตกบ่อยๆ ดิมิทรีชำเลืองมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเจ้านาย และตอนนี้คุณเกรแฮมก็กำลังทำหน้าเหมือนกับจะฆ่าคนได้ เขาเบือนสายตากลับมาและหันหน้าหนีเปิดยิ้มมุมปาก
รู้ถึงไหน ฮาถึงนั่น ผู้ดีอังกฤษที่ไหนรั่วถึงขนาดยอมใส่กางเกงในตัวเดียวเต้นยั่วเป็นหนุ่มโฮสต์ในบาร์แบบนั้น!
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อดิมิทรีกำลังจะเตือนคลินตันเรื่องแฟ้มเอกสารที่ต้องเซ็น เลขาฯ หนุ่มกดรับ นิ่งฟัง ก่อนรายงานผู้เป็นนายซึ่งเลิกสนใจคลิปในโทรศัพท์มือถือแล้ว
“คุณหมอพีทมาถึงแล้วครับ”
คลินตันพยักหน้ารับ ก่อนลุกขึ้นยืนและเดินไปหยุดยังผนังกระจกที่มองลงไปเห็นถนนเบื้องล่าง จากตรงนี้แม้ไกลแต่ก็ยังเห็นรถยนต์คันที่จอดข้างถนนตรงหน้าตึกสำนักงาน
ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจ เรื่องหยุมหยิมน่าปวดหัวอีกเรื่องกำลังจะจบลง เรื่องนี้อันที่จริงไม่ต้องถึงมือเขา แต่เพราะมันเป็นเรื่องของ คริส เบลลาทิส เขาจึงต้องจัดการด้วยตัวเอง
สำนักงานของ เกรแฮม พาวเวอร์ แอนด์ เคมมิทเซาส์ติ้ง ตั้งอยู่ที่แมคลีน บนถนน Park Run Dr ในเทศมณฑล Fairfax County ย่านเศรษฐกิจที่ค่าเช่าสำนักงานแพงยิ่งกว่าริชมอนด์ เมืองหลวงของมลรัฐเวอร์จิเนีย ซึ่งแน่นอนว่า ในช่วงเวลาแบบนี้ ถ้าเดินทางด้วยบริการรถสาธารณะย่อมถึงเร็วกว่าการนั่งรถยนต์ส่วนตัวมาแน่นอน แต่... จะทำอย่างไรได้ เมื่อผู้มาเชิญยืนยันหนักแน่นว่าต้องการให้เธอนั่งรถยนต์มาพร้อมกับเขา เพื่อความสะดวกสบายและรวดเร็ว
ฟังดูดีนะ ทั้งๆ ที่ความหมายมันก็คือการ ‘คุม’ ตัวพวกเธอมานั่นแหละ!
นีราแอบลอบผ่อนลมหายใจยามสบตากับไครีย์ ภายในรถลีมูซีนคันยาวเฟื้อยสีดำที่เรียกความสนใจของผู้คนได้ชะงัด นับตั้งแต่พวกเธอเดินเข้าไปหยุดและต้อง ‘รอ’ พ่อหนุ่มผู้ดีผู้ทำหน้าที่ของตนเองให้เสร็จเรียบร้อย
จิตแพทย์สาวสารภาพว่านอกจากคริส เบลลาทิสแล้ว เธอไม่เคยเจอใครมากพิธีการแบบนี้มาก่อน
โดโลแวน ครูเซเริ่มด้วยการหยุดยืนตัวตรงแหน่ว จากนั้นเขาก็ไขว้มือข้างหนึ่งไปด้านหลัง แล้วโค้งให้พวกเธอเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูรถออกให้ และสิ่งสุดท้ายคือการขยับหลีกทางและผายมือเชื้อเชิญให้พวกเธอเข้าไปนั่งด้านใน ซึ่งมันทำให้เขาดูเหมือนพ่อบ้านอังกฤษมาก เพราะสิ่งที่ขาดก็มีเพียงสูทหางยาวแบบ BesPoke และหนวดรูปร่างประหลาดเหนือริมฝีปากที่เขาไม่ได้ไว้เท่านั้น
มารยาทโคตรจะเป๊ะ!
และการที่ได้รับเกียรติมากขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่มันคงจะไม่ทำให้เธอรู้สึกสมเพชตัวเอง ถ้าหากว่าพวกเธอจะอยู่ในชุดราตรี เครื่องเพชรอื้อ หน้าเชิดหลังตรงและดูเป็นไฮโซ ไม่ใช่ผู้หญิงใส่เชิ้ตธรรมดา หน้าตาออกล้าและมันหน่อยๆ ผมยุ่งเล็กน้อย และตัวบวมนิดๆ หลังจากฟาดเค้กกันเกือบจะหนึ่งปอนด์ต่อหนึ่งคน!
“ถึงแล้วครับคุณหมอ”
โดโลแวนเอ่ยขึ้นและทำให้นีราเลิกคิดวุ่นวาย เธอมองชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันซึ่งกำลังเปิดประตูรถออกไป นีราต้องรอจนโดโลแวนเปิดประตูรถให้ เพื่อแสดงถึงมารยาทอันดีต่อหน้าที่ของเขา ก่อนขยับลงไปยืนรอจนไครีย์ตามออกมาจึงได้เงยคอตั้งบ่ามองตึกสำนักงานที่ต้องบอกว่าหรูสุด ใหญ่สุด และสูงที่สุดในย่านนี้
ถ้าไม่บอกว่าเป็นสำนักงาน เธอก็คิดว่ามันคงเป็นโรงแรมหรูๆ ที่ราคาแพงปรี๊ดอีกที่หนึ่ง!
โดโลแวนเชื้อเชิญให้เธอออกเดิน ประตูและผนังด้านหน้าเป็นกระจกทั้งหมดอย่างจะอวดความหรูหราของตึกนี้ นีราและไครีย์ไม่ได้เอ่ยอะไรเลยในระหว่างที่ถูกนำไปขึ้นลิฟต์ และชายหนุ่มผู้นำทางของพวกเธอก็ไม่ได้อธิบายอะไรอีกเช่นกัน เขาเงียบขรึม ยิ้มตามมารยาท และหน้าเชิดคอตั้ง ปากไม่ขยับเหมือนกลัวว่าดอกพิกุลจะร่วง
ชั้นห้าสิบหกคือเป้าหมาย ลิฟต์กระจกทำให้พวกเธอเห็นวิวย่านนี้ได้เกือบทั้งหมด ขณะที่เคลื่อนขึ้นสู่เป้าหมาย ความสูงที่ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ ก็น่าหวาดเสียวมาก นีรากลัวความสูง เธอแทบกลั้นใจตายกับสิ่งที่ปรากฏแก่สายตา
เมื่อลิฟต์เปิดออก ชายในชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่ด้านนอกก็ปราดเข้ามาโค้งอย่างสวยงามให้แก่พวกเธอ โดโลแวนเอ่ยถึง ‘คุณเกรแฮม’ และอีกฝ่ายก็รายงานสั้นๆ ว่ากำลังรอ จากนั้นเขาก็หันมาสนใจเธอสองคนอีกครั้ง พาพวกเธอเดินไปตามโถงทางเดิมโอ่โถง ซึ่งเพดานประดับด้วยแชนเดอเลียทุกสิบเก้าไปจนเกือบจะสุดชั้นนั้น ไครีย์ถูกเชิญอย่างมีมารยาทให้ไปรอที่โซฟาในโถงกว้างซ้ายมือ เธอถูกต้อนให้เดินไปยังโถงทางขวาตรงไปยังประตูไม้บานใหญ่เบิ้ม
“คุณเกรแฮมรู้สึกกังวลเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ครับ เพราะคุณเบลลาทิสเป็นลูกค้ากิตติมศักดิ์ของเรา ที่กำลังให้เราดูแลภาพลักษณ์” โดโลแวนเอ่ยขึ้นเมื่อเราเดินเข้าใกล้ประตูบานใหญ่บานหนึ่ง “ซึ่งแน่นอนว่าการให้สัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ของคุณเบลลาทิสเราเป็นผู้ดูแล ดังนั้นในเมื่อคุณหมอคือผู้ร่วมให้สัมภาษณ์ คุณเกรแฮมจึงอยากทำความเข้าใจถึงความสำคัญในการออกสื่อครั้งนี้ของคุณเบลลาทิสครับ”
“ฉันเข้าใจค่ะ และมีจรรยาบรรณในการเป็นแพทย์มากพอเรื่องรักษาความลับของคนไข้”
“ขอบคุณที่คุณหมอเข้าใจเจตนาของคุณเกรแฮมครับ”
เราหยุดเมื่อเดินไปถึงหน้าประตูบานนั้น และบทสนทนาก็จบลง โดโลแวนเอื้อมมือไปเคาะประตูสองสามครั้ง มีเสียงคลิก และชายหนุ่มก็กดรหัสผ่านอีกสองสามรอบ ก่อนที่ประตูจะเลื่อนเปิดออก เขาหันมาหาเธออีกครั้ง และต้องย้ำว่ายิ้มแบบมีมารยาทยามเอ่ยว่า
“เชิญครับคุณหมอ”
นีราแทบถอนลมหายใจใส่หน้าเขา ก่อนออกเดินนำหน้าในครั้งนี้
ห้องนี้กว้างมาก อาจเพราะเป็นห้องเดียวของชั้นนี้ก็เป็นได้ เสาแบบโรมัน สีขาวตัดสีน้ำตาลไหม้ ผนังกระจกใสกิ๊กมองเห็นวิวหนึ่งร้อยแปดสิบองศา เธอเบือนสายตาจากโซนห้องทางขวาเพราะเสียวไส้กับความสูง ไปยังห้องด้านซ้ายและได้พบกับชายหนุ่มอีกสองคน หนึ่งนั้นหน้าตาเหมือนกันกับโดโลแวนอย่างกับแกะ จะต่างก็แค่ทรงผมและแว่นตา ซึ่งเขายืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานที่อีกหนึ่งหนุ่มนั่งอยู่ เมื่อมองเห็นเธอเขาขยับลุกขึ้นยืน ทำให้เห็นว่าเตี้ยกว่าผู้ชายอีกคนเล็กน้อย ร่างสูงเปรียวสมส่วนให้เดาก็รู้ว่าคนสวมสูทแล้วดูดีเพอร์เฟกต์แบบนี้ ต้องหุ่นดีมากขนาดไหน!
และให้ตาย หล่อเป็นบ้า ผู้ชายตาสีฟ้าที่ดูเหมือนกับคริส ไพน์!!
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ต.ค. 2560, 20:29:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ต.ค. 2560, 20:29:20 น.
จำนวนการเข้าชม : 954
| << Chapter 1 หมอโรคจิต & สุภาพบุรุษ(หลุด)! (3/4) | Chapter 2 ความใน (1/5) >> |