ข้อเสนอสังกัดรัก
เพราะรักงานยิ่งชีพ งานที่รักของนีราจึงตอบแทนกลับมาอย่างสาสม เมื่อลูกค้าของเธอคือ สุภาพบุรุษมาดดีมีปัญญาที่สวมหนังแกะปกปิดความเป็นซาตานวายร้าย!
Tags: จิตแพทย์,CEO หนุ่ม,เซ็กซี่,โรมานซ์,น่ารักกุ๊กกิ๊ก
ตอน: Chapter 2 ความใน (2/5)
“ลองอ่านดูก่อนครับถึงข้อตกลงที่ผมเอ่ยไปเมื่อสักครู่นี้”
ชายหนุ่มดึงตัวเองออกมาจากความคิดสับสน คลินตันยังคงท่าทีสุภาพเหมือนแรกเริ่มเมื่อขยับเลื่อนเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะไปตรงหน้านีรา
จิตแพทย์สาวมองแผ่นกระดาษนั่น ก่อนเงยมองคนส่งให้นิ่งๆ อีกราวห้าวินาทีแล้วจึงได้หยิบขึ้นมาอ่าน ใช้เวลาไม่นานเพราะรายละเอียดไม่ได้มากมายอะไร นอกไปเสียจากให้บอกว่าอาการของคริส เบลลาทิส เป็นแค่อาการซึมเศร้าชั่วคราวสำหรับคนที่สูญเสีย และต้องเจอกับความกดดันจากการรับผิดชอบในสิ่งที่ใหญ่กว่าที่เคยเป็นมา และเขาไม่มีอาการอะไรอื่นอีก ซึ่งมันขัดกับผลการตรวจล่าสุดของเธอ
“ฉันเข้าใจในสิ่งที่คุณต้องการนะคะ คุณเกรแฮม” เธอวางเอกสารลงบนโต๊ะกลับคืน หญิงสาวนั่งไขว้ห้าง แผ่นหลังตรงแน่ว และมือทั้งสองประสานกันวางไว้บนต้นขา “แต่ฉันคงทำตามที่คุณต้องการไม่ได้เพราะนี่ถือเป็นการก้าวล่วงสิทธิของคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด และมันผิดต่อจรรยาบรรณของฉัน อีกอย่างคุณเบลลาทิสมีหน้าที่ความรับผิดชอบที่ไม่ใช่เล็กๆ อาการผิดปกติของเขาหากถูกบิดเบือนมันอาจส่งผลกระทบต่อคนอีกหลายคน”
คลินตันยิ้มมุมปาก ท่าทางเหมือนจะเห็นด้วยกับเหตุผลของเธอ แต่...
“ผมได้รับการอนุญาตจากเจ้าของโรงพยาบาลที่คุณสังกัดอยู่แล้วนะคุณหมอ”
นีราอ้าปากจะค้านเพราะเธอไม่เชื่อแต่คลินตันชิงพูดต่อเสียก่อนว่า
“คุณรู้หรือยัง กรรมการบริหารเปลี่ยนประธานบอร์ดคนใหม่แล้ว หุ้น 51 เปอร์เซ็นเป็นของผม”
จิตแพทย์สาวอ้าปากค้าง อึ้งไปสามวินาทีก่อนดึงสติกลับมาได้
“แต่ถึงอย่างนั้นนี่ก็เป็นความลับของคนไข้ และฉันเป็นหมอ ฉันมีจรรยาบรรณที่ต้องรักษาค่ะ”
“จรรยาบรรณของคุณหมอจะไม่ผิดเพี้ยนไปแม้แต่นิดครับ เพราะผมได้รับอนุญาตจากคุณเบลลาทิสแล้ว และถ้าคุณหมอไม่มั่นใจจะคุยกับคุณเบลลาทิส เพื่อยืนยันข้อความในเอกสารแผ่นที่สองที่คุณยังไม่ได้อ่านก็ยินดีครับ”
นีราพูดไม่ออกแล้วตอนนี้ และคลินตันก็ยังยิ้มเย็น
“แต่ต้องแจ้งก่อนว่าคุณเบลลาทิสมอบสิทธิ์ให้ผมดูแล ครอบคลุมทุกเรื่องในชีวิตของเขา รวมถึงเรื่องการให้รายละเอียดสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ว่าสมควรที่จะเปิดเผยมากน้อยแค่ไหน ซึ่งมันเป็นเหตุผลในเอกสารแผ่นแรกที่คุณอ่านและวางไว้ว่าทำไม ถึงต้องให้สัมภาษณ์นักข่าวแบบนั้น” เขาหยุดและร้องอ๋อเหมือนนึกขึ้นได้ “และผมขอเตือนคุณหมอด้วยความหวังดีอย่างยิ่งนะครับว่า คุณหมอควรใจเย็นมากกว่านี้และควรตรวจสอบด้วยว่า ได้อ่านรายละเอียดในเอกสารทั้งหมดแล้วหรือยัง”
นีราหุบปากฉับ รู้สึกว่าตัวเองกำลังเหวอขั้นสุด ที่เขาปิดท้ายด้วยการตำหนิเธอ!
“คุณหมอยังมีอะไรคาใจอีกไหมครับ” คลินตันยิ้มก่อนขยับลุกขึ้นยืน เขาขยับสูทตามองไปยังประตูห้องทำงานที่ถูกผลักเข้ามา นีราหันไปมองตามและพบว่าครูเซคู่แฝดก้าวเข้ามา ที่ด้านหลังเป็นผู้ชายค่อนข้างอวบ อายุประมาณสี่สิบต้นๆ แต่ดวงตาคมกริบอย่างกับเหยี่ยว ท่าทางจะเคี่ยวน่าดู “คุณหมอพีท ผมอยากแนะนำให้รู้จัก คุณไมเคิล โอลิเวอร์ ทนายความส่วนตัวของคุณเบลลาทิสที่จะมาตกลงเรื่องสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ของคุณหมอ”
นีราลุกขึ้นยืนตามและสวมหน้ากากแป๊ะยิ้ม ตามองไปยังทนายความส่วนตัวของคริส เบลลาทิส โดยข่มใจไม่ให้หันไปถลึงตาใส่คลินตัน แอล. เกรแฮม ที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงกึ่งจะขำๆ ว่า
“คิดว่าคุณหมอคงจะไม่มีปัญหาอะไร ในการที่จะให้สัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้แล้วใช่ไหมครับ”
พื้นที่หนึ่งพันเอเคอร์ในเซาท์ซอเมอร์เซ็ตคือบริเวณทั้งหมดของปราสาทตระกูลเบลลาทิส
มันเป็นป้อมปราการหินขนาดใหญ่ในอดีตแห่งหนึ่งของอังกฤษ สร้างในแบบสถาปัตยกรรมกอทิกผสมระหว่างสมัยกลางและยุคแรกเริ่ม ตัวปราสาทประกอบด้วยหอคอยสามหลัง โดยที่หอคอยตรงกลางจะมีความสูงน้อยกว่าหอคอยซ้ายขวา แต่เด่นด้วยมีหอคอยเล็กๆ ขนาบอีกทั้งสองข้าง อาคารทางเดินรอบหอคอยซ้ายและขวา สร้างเป็นวงกลมเชื่อมต่อกัน ล้อมรอบสวนกุหลาบขนาดใหญ่
ปราสาทเก่าแก่นี้คือที่สุดของความโรแมนติก พื้นที่ราวหนึ่งร้อยไร่ที่กันไว้ไม่ได้ให้ชาวบ้านเช่าอาศัยทำเกษตรกรรมรอบล้อมด้วยป่าไม้ และทุ่งหญ้าเขียวขจี เนินเขาสูงๆ ต่ำๆ แสงอาทิตย์ยามเช้าและเย็นที่สาดไปทั่วทุกหนแห่ง ทำให้ที่นี่ดูเหมือนสถานที่ในความฝัน ถึงแม้ว่าจะเคยถูกโรมันตีแตกในอดีตก็ตาม แต่ความสวยงามหลังการบูรณะนั้นก็ไม่ได้ถดถอยลงเลย ดังนั้นนักท่องเที่ยวที่มาเยือนแม้จะได้ชมความงามจากที่ไกลๆ แต่ก็ยังแวะเวียนผ่านมาไม่ขาดสาย เพื่อยลโฉมความเข้มขลังตามแบบฉบับปราสาทเก่า
ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ก็กลายเป็นของไลย์รีย์ และคริส เบลลาทิส หลังการเสียชีวิตของลูเซียโน่ เบลลาทิส
ทางเดินเชื่อมด้านข้างของหอคอยนั้นว่างเปล่า ซุ้มประตูโค้งแหลมที่เรียงรายตลอดแนวระเบียงทางเดินเผยให้เห็นวิวยามใกล้ค่ำได้ดี แสงอาทิตย์รอนลงมากแล้วและเปลี่ยนสนามหญ้าสีเขียวให้กลายเป็นสีทอง พนักงานของปราสาทกำลังพาเจ้ามิดเดิลเอิร์ธ สุนัขตัวโปรดของไลย์รีย์สายพันธ์คอร์กี้เดินเล่น พร้อมกับเจ้าลัคกี้ สุนัขพันธ์ซามอยสีขาวที่เพิ่งซื้อมาเลี้ยงได้ไม่นาน
ดัชเชสหม้ายสวมเชิ้ตสีดำ กับกระโปรงยาวกรอมเท้าสีเดียวกัน ผมที่เริ่มมีสีเลามัดรวบตึงไปด้านหลังที่ลำคอสวมสร้อยไข่มุกเม็ดงาม เช่นเดียวกับที่นิ้วนางข้างซ้ายสวมแหวนแต่งงานซึ่งเป็นเพชรเม็ดโต และหล่อนหยุดยืนที่ข้างโค้งประตูตรงกึ่งกลางทางเดิน เรือนร่างระหงที่สาวสาวหลายคนเห็นยังอาย ยังคงท่วงท่าสง่างามได้แม้ว่าสีหน้าในยามที่กำลังพูดโทรศัพท์จะเคร่งเครียดและเต็มไปด้วยแววกังวลก็ตามที
“แม่ให้คุณเกรแฮมจัดการเรื่องพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้วนะคริส แล้วเป็นยังไงคุณหมอยินยอมหรือเปล่า”
การให้สัมภาษณ์สื่อของบุตรชายในวันพรุ่งนี้ยังผลให้เธอกังวลใจมาก เพราะเธอเองก็เพิ่งจะรู้จากข่าวเมื่อบ่ายแก่วันนี้เองว่าลูกชายมีนัดให้สัมภาษณ์พร้อมจิตแพทย์ประจำตัว
“แม่เป็นห่วงลูก ตอนนี้ลูกกำลังเป็นที่จับตามอง รัฐบาลท้องถิ่นของเราเดินทางมาจากทอนทันดีนเพื่อถามเรื่องนี้กับแม่โดยตรง พวกเขาซีเรียสมากจนถึงขนาดไม่ยอมที่จะพูดคุยทางโทรศัพท์”
“เกรแฮมบอกว่าหล่อนตกลงตามนั้น แต่แม่ครับ รัฐมนตรีพวกนั้นไม่คิดเหรอว่ามันเป็นการก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของผมมากเกินไป” น้ำเสียงที่ตอบกลับมาของคริสบอกชัดว่าหงุดหงิด
“โถคริส ลูกอย่าคิดแบบนั้นเลย เพราะสำหรับพวกเขาเราคือคนสำคัญที่สุดนะ”
ไลย์รีย์รีบพูดด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งอ่อนหวานมากกว่าเดิม
“พวกเขาเป็นห่วงลูก ลูกก็รู้ ลูกคือดยุคคนที่ยี่สิบของพวกเขา ลูกมีอิทธิพลมากกับทุกสิ่งที่เขาต้องการจะปฏิรูปในมณฑลนี้ และประชาชนของเราก็ต่างตั้งความหวังไว้ที่ลูก เขาหวังจะได้เห็นดยุคที่สง่างาม อ่อนโยนและแสนดี ซึ่งลูกมีคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วน”
ชายหนุ่มดึงตัวเองออกมาจากความคิดสับสน คลินตันยังคงท่าทีสุภาพเหมือนแรกเริ่มเมื่อขยับเลื่อนเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะไปตรงหน้านีรา
จิตแพทย์สาวมองแผ่นกระดาษนั่น ก่อนเงยมองคนส่งให้นิ่งๆ อีกราวห้าวินาทีแล้วจึงได้หยิบขึ้นมาอ่าน ใช้เวลาไม่นานเพราะรายละเอียดไม่ได้มากมายอะไร นอกไปเสียจากให้บอกว่าอาการของคริส เบลลาทิส เป็นแค่อาการซึมเศร้าชั่วคราวสำหรับคนที่สูญเสีย และต้องเจอกับความกดดันจากการรับผิดชอบในสิ่งที่ใหญ่กว่าที่เคยเป็นมา และเขาไม่มีอาการอะไรอื่นอีก ซึ่งมันขัดกับผลการตรวจล่าสุดของเธอ
“ฉันเข้าใจในสิ่งที่คุณต้องการนะคะ คุณเกรแฮม” เธอวางเอกสารลงบนโต๊ะกลับคืน หญิงสาวนั่งไขว้ห้าง แผ่นหลังตรงแน่ว และมือทั้งสองประสานกันวางไว้บนต้นขา “แต่ฉันคงทำตามที่คุณต้องการไม่ได้เพราะนี่ถือเป็นการก้าวล่วงสิทธิของคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด และมันผิดต่อจรรยาบรรณของฉัน อีกอย่างคุณเบลลาทิสมีหน้าที่ความรับผิดชอบที่ไม่ใช่เล็กๆ อาการผิดปกติของเขาหากถูกบิดเบือนมันอาจส่งผลกระทบต่อคนอีกหลายคน”
คลินตันยิ้มมุมปาก ท่าทางเหมือนจะเห็นด้วยกับเหตุผลของเธอ แต่...
“ผมได้รับการอนุญาตจากเจ้าของโรงพยาบาลที่คุณสังกัดอยู่แล้วนะคุณหมอ”
นีราอ้าปากจะค้านเพราะเธอไม่เชื่อแต่คลินตันชิงพูดต่อเสียก่อนว่า
“คุณรู้หรือยัง กรรมการบริหารเปลี่ยนประธานบอร์ดคนใหม่แล้ว หุ้น 51 เปอร์เซ็นเป็นของผม”
จิตแพทย์สาวอ้าปากค้าง อึ้งไปสามวินาทีก่อนดึงสติกลับมาได้
“แต่ถึงอย่างนั้นนี่ก็เป็นความลับของคนไข้ และฉันเป็นหมอ ฉันมีจรรยาบรรณที่ต้องรักษาค่ะ”
“จรรยาบรรณของคุณหมอจะไม่ผิดเพี้ยนไปแม้แต่นิดครับ เพราะผมได้รับอนุญาตจากคุณเบลลาทิสแล้ว และถ้าคุณหมอไม่มั่นใจจะคุยกับคุณเบลลาทิส เพื่อยืนยันข้อความในเอกสารแผ่นที่สองที่คุณยังไม่ได้อ่านก็ยินดีครับ”
นีราพูดไม่ออกแล้วตอนนี้ และคลินตันก็ยังยิ้มเย็น
“แต่ต้องแจ้งก่อนว่าคุณเบลลาทิสมอบสิทธิ์ให้ผมดูแล ครอบคลุมทุกเรื่องในชีวิตของเขา รวมถึงเรื่องการให้รายละเอียดสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ว่าสมควรที่จะเปิดเผยมากน้อยแค่ไหน ซึ่งมันเป็นเหตุผลในเอกสารแผ่นแรกที่คุณอ่านและวางไว้ว่าทำไม ถึงต้องให้สัมภาษณ์นักข่าวแบบนั้น” เขาหยุดและร้องอ๋อเหมือนนึกขึ้นได้ “และผมขอเตือนคุณหมอด้วยความหวังดีอย่างยิ่งนะครับว่า คุณหมอควรใจเย็นมากกว่านี้และควรตรวจสอบด้วยว่า ได้อ่านรายละเอียดในเอกสารทั้งหมดแล้วหรือยัง”
นีราหุบปากฉับ รู้สึกว่าตัวเองกำลังเหวอขั้นสุด ที่เขาปิดท้ายด้วยการตำหนิเธอ!
“คุณหมอยังมีอะไรคาใจอีกไหมครับ” คลินตันยิ้มก่อนขยับลุกขึ้นยืน เขาขยับสูทตามองไปยังประตูห้องทำงานที่ถูกผลักเข้ามา นีราหันไปมองตามและพบว่าครูเซคู่แฝดก้าวเข้ามา ที่ด้านหลังเป็นผู้ชายค่อนข้างอวบ อายุประมาณสี่สิบต้นๆ แต่ดวงตาคมกริบอย่างกับเหยี่ยว ท่าทางจะเคี่ยวน่าดู “คุณหมอพีท ผมอยากแนะนำให้รู้จัก คุณไมเคิล โอลิเวอร์ ทนายความส่วนตัวของคุณเบลลาทิสที่จะมาตกลงเรื่องสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ของคุณหมอ”
นีราลุกขึ้นยืนตามและสวมหน้ากากแป๊ะยิ้ม ตามองไปยังทนายความส่วนตัวของคริส เบลลาทิส โดยข่มใจไม่ให้หันไปถลึงตาใส่คลินตัน แอล. เกรแฮม ที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงกึ่งจะขำๆ ว่า
“คิดว่าคุณหมอคงจะไม่มีปัญหาอะไร ในการที่จะให้สัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้แล้วใช่ไหมครับ”
พื้นที่หนึ่งพันเอเคอร์ในเซาท์ซอเมอร์เซ็ตคือบริเวณทั้งหมดของปราสาทตระกูลเบลลาทิส
มันเป็นป้อมปราการหินขนาดใหญ่ในอดีตแห่งหนึ่งของอังกฤษ สร้างในแบบสถาปัตยกรรมกอทิกผสมระหว่างสมัยกลางและยุคแรกเริ่ม ตัวปราสาทประกอบด้วยหอคอยสามหลัง โดยที่หอคอยตรงกลางจะมีความสูงน้อยกว่าหอคอยซ้ายขวา แต่เด่นด้วยมีหอคอยเล็กๆ ขนาบอีกทั้งสองข้าง อาคารทางเดินรอบหอคอยซ้ายและขวา สร้างเป็นวงกลมเชื่อมต่อกัน ล้อมรอบสวนกุหลาบขนาดใหญ่
ปราสาทเก่าแก่นี้คือที่สุดของความโรแมนติก พื้นที่ราวหนึ่งร้อยไร่ที่กันไว้ไม่ได้ให้ชาวบ้านเช่าอาศัยทำเกษตรกรรมรอบล้อมด้วยป่าไม้ และทุ่งหญ้าเขียวขจี เนินเขาสูงๆ ต่ำๆ แสงอาทิตย์ยามเช้าและเย็นที่สาดไปทั่วทุกหนแห่ง ทำให้ที่นี่ดูเหมือนสถานที่ในความฝัน ถึงแม้ว่าจะเคยถูกโรมันตีแตกในอดีตก็ตาม แต่ความสวยงามหลังการบูรณะนั้นก็ไม่ได้ถดถอยลงเลย ดังนั้นนักท่องเที่ยวที่มาเยือนแม้จะได้ชมความงามจากที่ไกลๆ แต่ก็ยังแวะเวียนผ่านมาไม่ขาดสาย เพื่อยลโฉมความเข้มขลังตามแบบฉบับปราสาทเก่า
ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ก็กลายเป็นของไลย์รีย์ และคริส เบลลาทิส หลังการเสียชีวิตของลูเซียโน่ เบลลาทิส
ทางเดินเชื่อมด้านข้างของหอคอยนั้นว่างเปล่า ซุ้มประตูโค้งแหลมที่เรียงรายตลอดแนวระเบียงทางเดินเผยให้เห็นวิวยามใกล้ค่ำได้ดี แสงอาทิตย์รอนลงมากแล้วและเปลี่ยนสนามหญ้าสีเขียวให้กลายเป็นสีทอง พนักงานของปราสาทกำลังพาเจ้ามิดเดิลเอิร์ธ สุนัขตัวโปรดของไลย์รีย์สายพันธ์คอร์กี้เดินเล่น พร้อมกับเจ้าลัคกี้ สุนัขพันธ์ซามอยสีขาวที่เพิ่งซื้อมาเลี้ยงได้ไม่นาน
ดัชเชสหม้ายสวมเชิ้ตสีดำ กับกระโปรงยาวกรอมเท้าสีเดียวกัน ผมที่เริ่มมีสีเลามัดรวบตึงไปด้านหลังที่ลำคอสวมสร้อยไข่มุกเม็ดงาม เช่นเดียวกับที่นิ้วนางข้างซ้ายสวมแหวนแต่งงานซึ่งเป็นเพชรเม็ดโต และหล่อนหยุดยืนที่ข้างโค้งประตูตรงกึ่งกลางทางเดิน เรือนร่างระหงที่สาวสาวหลายคนเห็นยังอาย ยังคงท่วงท่าสง่างามได้แม้ว่าสีหน้าในยามที่กำลังพูดโทรศัพท์จะเคร่งเครียดและเต็มไปด้วยแววกังวลก็ตามที
“แม่ให้คุณเกรแฮมจัดการเรื่องพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้วนะคริส แล้วเป็นยังไงคุณหมอยินยอมหรือเปล่า”
การให้สัมภาษณ์สื่อของบุตรชายในวันพรุ่งนี้ยังผลให้เธอกังวลใจมาก เพราะเธอเองก็เพิ่งจะรู้จากข่าวเมื่อบ่ายแก่วันนี้เองว่าลูกชายมีนัดให้สัมภาษณ์พร้อมจิตแพทย์ประจำตัว
“แม่เป็นห่วงลูก ตอนนี้ลูกกำลังเป็นที่จับตามอง รัฐบาลท้องถิ่นของเราเดินทางมาจากทอนทันดีนเพื่อถามเรื่องนี้กับแม่โดยตรง พวกเขาซีเรียสมากจนถึงขนาดไม่ยอมที่จะพูดคุยทางโทรศัพท์”
“เกรแฮมบอกว่าหล่อนตกลงตามนั้น แต่แม่ครับ รัฐมนตรีพวกนั้นไม่คิดเหรอว่ามันเป็นการก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของผมมากเกินไป” น้ำเสียงที่ตอบกลับมาของคริสบอกชัดว่าหงุดหงิด
“โถคริส ลูกอย่าคิดแบบนั้นเลย เพราะสำหรับพวกเขาเราคือคนสำคัญที่สุดนะ”
ไลย์รีย์รีบพูดด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งอ่อนหวานมากกว่าเดิม
“พวกเขาเป็นห่วงลูก ลูกก็รู้ ลูกคือดยุคคนที่ยี่สิบของพวกเขา ลูกมีอิทธิพลมากกับทุกสิ่งที่เขาต้องการจะปฏิรูปในมณฑลนี้ และประชาชนของเราก็ต่างตั้งความหวังไว้ที่ลูก เขาหวังจะได้เห็นดยุคที่สง่างาม อ่อนโยนและแสนดี ซึ่งลูกมีคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วน”
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ต.ค. 2560, 19:33:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ต.ค. 2560, 19:33:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 885
| << Chapter 2 ความใน (1/5) | Chapter 2 ความใน (3/5) >> |