ข้อเสนอสังกัดรัก
เพราะรักงานยิ่งชีพ งานที่รักของนีราจึงตอบแทนกลับมาอย่างสาสม เมื่อลูกค้าของเธอคือ สุภาพบุรุษมาดดีมีปัญญาที่สวมหนังแกะปกปิดความเป็นซาตานวายร้าย!
Tags: จิตแพทย์,CEO หนุ่ม,เซ็กซี่,โรมานซ์,น่ารักกุ๊กกิ๊ก
ตอน: Chapter 4 ผู้ต้องสงสัย -จบตอน-
เธอหน้าแดง! นีราไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงได้อาย แค่เพราะคำพูดไม่กี่คำที่ได้ฟังมาตามสาย
“มันเป็นทางของนางฟ้าสินะคะ” เธอแก้ขวย “แต่ในความจริงคือโง่มาก เพราะมันอาจทำให้ตัวฉันเองเป็นอันตรายหนักมากขึ้น ถ้าเกิดกรณีฉันถูกทำร้ายหรือถูกคุกคามหนักมากกว่านี้”
“คุณเป็นผู้หญิงฉลาดที่รัก”
หัวใจใต้อกของนีราพองตัวโตจนเบียดปอด
“อ่อนโยน จิตใจดี และผมรักลักษณะแบบนี้ในตัวของใครก็ตามที่ผมตกหลุมรัก”
ให้ตายสิ! นีราพูดไม่ออกแล้วตอนนี้ได้แต่จิกหมอนบิดอย่างเดียว!
‘นี่มันโลกแห่งความฝันนีรา มันไม่มีทางเป็นจริง และนี่ก็เป็นแค่คำพูด คำพูดที่คนจะปั้นแต่งให้ดูดีเช่นไรก็ได้’
สมองเตือน แต่หัวใจเธอมันฟังเสียที่ไหน!
“ลูซ” นีราเผลอทอดเสียงเรียกเขา “วันนี้ที่ได้คุยกับคุณ มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในช่วงนี้เลย”
“เหรอ ถ้างั้นผมยินดีนะที่จะโทร.หาคุณทุกวัน และจะดีกว่านี้ถ้าได้คุยกันโดยที่ไม่ต้องผ่านสายใคร”
“ดะ--” ปากไวกว่าสมองแต่ก็ยังยั้งทัน การพูดอย่างนี้หมายความว่าเขากำลังขอเบอร์โทรศัพท์เธอ และมันผิดกฎ ซึ่งนีราจะไม่ยอมทำผิดในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้เด็ดขาด “ขอโทษนะลูซ ฉันก็อยากทำอย่างนั้น แต่คุณก็รู้ฉัน... ไม่อยากทำผิดสัญญาที่ให้ไว้”
เขาถอนหายใจ “ไม่เป็นไร” น้ำเสียงฟังดูผิดหวังมากจริงๆ “ผมเข้าใจ”
“ลูซ”
“ครับ”
“จูบฉันหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้” นีรากัดปาก เพราะดันเผลอพูดสิ่งที่คิดไว้ เขานิ่งไปเหมือนอึ้งก่อนเธอได้ยินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึก
“คุณกำลังทำลายความมั่นใจของลูกผู้ชายนะโรส ได้ไงที่คุณขอให้ผมจูบคุณ ทั้งๆ ที่ผมห้ามตัวเองไม่ให้พูดออกไปน่ะที่รัก”
นีราหัวเราะคิกคัก “ฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบเห็นผู้ชายเสียความมั่นใจน่ะสิคะ”
“แต่วันนี้ผมไม่ต้องการแค่จูบนะนิ--” เขาเงียบไปเลยและนีราก็สงสัยว่า นิ นั่นเขาจะพูดต่อว่าอะไร
“วันนี้ผมต้องการมากกว่านั้น ถ้าคุณพร้อม ได้ไหม” คำขอตรงๆ ทำให้สติเธอกระเจิดกระเจิง เรื่องอย่างว่าผ่านสายโทรศัพท์กับเขาเนี่ยนะ ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าเธอเจอเรื่องอะไรมา แต่เขาก็ยัง...
พระเจ้า! วันนี้เธอสบถกี่ครั้งแล้ว!!
นีราชั่งใจอยู่นานทีเดียว เธอเดินไปที่ประตู แง้มออกไปมองข้างนอกและเห็นไครีย์กำลังง่วนกับการออกกำลังกาย หญิงสาวปิดมันลง และเพราะความเครียดก็ทำให้เธอนึกทำอะไรบ้าๆ นีราจึงกระซิบโดยที่ไม่จำเป็น
“คุณอาบน้ำหรือยังคะลูซ”
เขาหัวเราะเบาแสนเบา “ผมรอให้คุณอาบน้ำให้ผมจนจะรอไม่ไหวแล้วเบบี๋” สติกระเจิงของเธอกำลังจะกลับมาแล้วเชียวถ้าหากเขาไม่พูด “เซ็กซ์จะทำให้คุณสบายใจขึ้น สมองคุณจะโล่งและปัญหาของคุณมันคงจะถูกแก้ได้ถ้าคุณได้ผ่อนคลายบ้าง--จริงสิผมลืมถาม คุณให้ความสุขตัวเองด้วยตัวเองบ่อยไหมทูนหัว”
นีราแทบกรี๊ดกับคำถามห่ามๆ นั่นของเขา และลูซก็คงรู้หลังยั่วเธอเขาถึงได้บอก
“ผมรู้น่าว่าคุณเครียด ผมไม่ขอให้คุณมานั่งนึกบทเซ็กซ์โฟนตอนนี้หรอกโรส”
นีรากัดริมฝีปาก นึกอยากให้เขาอยู่ตรงหน้าจะได้ฟาดฝ่ามือไม่ยั้ง “คุณนี่มันจอมยั่วจริงๆ”
“ถ้าผมเป็นจอมยั่วนะโรส เพื่อนคนหนึ่งของผมคงเป็นปรมาจารย์ด้านการยั่วแล้วละ ทั้งยั่วโมโหแล้วก็ยั่วสวาท” และนีราก็ยิ้มโดยที่หุบไม่ได้เมื่อเดินกลับไปนั่งที่เตียงและเขาบอกว่า “ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณนะคืนนี้ ถึงเราจะไม่ได้พูดกันแต่ถ้ามีผมในสายนั่งทำงานไป คอยตอบคำถามคุณไป มันก็คงเป็นอีกคืนที่ดีเยี่ยมว่าไหม”
ถ้าเขาไม่ได้เป็นแค่ คนในสายโทรศัพท์ นีราคิดว่าเธอคงตกหลุมรักเขาเข้าแล้วจริงๆ
“แต่คุณต้องเสียค่าบริการแบบเยอะมากๆ เลยนะคะลูซ มันคงไม่ดีและฉันไม่อยากทำแบบนั้น”
“ผมว่ามันคุ้ม อย่างน้อยผมก็ได้ตอบแทนผู้หญิงคนหนึ่งที่ตลอดหนึ่งปีมานี้เธอทำให้ผมผ่านช่วงแย่ๆ ช่วงหนึ่งของชีวิตมาได้ แค่เท่านี้ผมว่ากับการที่ผมทำให้ มันน้อยไปด้วยซ้ำ”
นีรายิ้มหัวใจเต้นตึ้กตั้กด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เธอไม่แย้งเขาอีกและเริ่มชวนเขาคุยอีกครั้ง
เวลาหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปไวเสมอ และมันมักสูญเปล่าไปอย่างไร้ประโยชน์ โดยเฉพาะเวลาที่เราต้องครุ่นคิดถึงเรื่องใดเรื่องหนึ่งจนถึงกับหมกมุ่น และนีราก็เป็นหนึ่งในนั้น
เธอยังไม่ได้แจ้งความ เพราะอาการโรคหัวใจของบิดากำเริบขึ้นตอนที่ดีใจเกินไปเพราะเล่นไพ่ชนะ
มารดาของเธอบอกว่ามันเป็นเกมไพ่แห่งศักดิ์ศรีของสโมสร ‘หกสิบยังแจ๋ว’ ซึ่งเป็นสโมสรแถวบ้านของเธอ มีสมาชิกราวหนึ่งร้อยคนที่รวมอายุได้เกือบสหัสวรรษ
แต่เรื่องนี้ยังไม่น่ากังวลเท่ากับเรื่องชายโค้ดดำคนนั้น หมอนั่นตามเธอไปถึงที่บ้านและมันน่ากลัวมาก
“นีลครับ” แค่เรียกเท่านี้เองนีราก็สะดุ้ง หญิงสาวกะพริบตาดึงสติกลับมา คริสนั่งอยู่ต่อหน้าเธอ สีหน้าท่าทางเขาตกใจเหมือนกันที่เห็นเธอตกใจเอามากมาย นีรายิ้มเจื่อนๆ ส่งให้เขาแทนการขอโทษที่ใจลอย “เป็นอะไรหรือเปล่า คุณดูใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วแค่ผมเรียก--คุณก็เอ่อ ดูตกใจมากๆ เลย”
นี่คือวันศุกร์ของสัปดาห์ใหม่ และคริสก็มาตามนัดหมอปกติ
“ฉันมีปัญหาค่ะ มัน--แก้ไม่ตกเลยเครียดนิดหน่อย”
“ผมช่วยอะไรคุณได้ไหม” เบลลาทิสเสนอตัว จากท่าทีแบบเด็กๆ เขาดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ความห่วงใยในน้ำเสียง แววตานั้นทำให้หญิงสาวตื้นตันและประทับใจ คริสดูจะอายๆ เมื่อสบตากับเธอ เขากลับมาเป็นหนุ่มน้อยผู้ใจดีอีกครั้ง “เอ่อ ผมรู้ผมก็ยังเอาตัวไม่รอด แต่ผมอยากช่วยคุณ จริงๆ นะ”
“โถ คริส ฉันไม่รู้จะพูดยังไงแต่ ขอบคุณ”
“แค่ขอบคุณเหรอ ผมขอมากกว่านั้นได้ไหม” สายตาวิบวับ น้ำออดอ้อนเหลือร้ายกับใจของนีรามาก ณ จุดๆ นี้ “มาอยู่ที่นี่คนเดียวผมเหงามากเลย คนที่ตามมาด้วยก็ไม่มีใครยอมเป็นเพื่อนกับผม พวกเขาเห็นผมเป็นเจ้านายและพวกเขาจะไม่ล่วงล้ำเส้นแบ่งนั่นมาเด็ดขาด คุณรู้ไหมนีล การดินเนอร์คนเดียวบนโต๊ะตัวยาวๆ กับอาหารเต็มโต๊ะที่เรากินแค่คนเดียว มันว้าเหว่และน่าหดหู่มากขนาดไหน”
เขาทอดถอนใจ แววตาเศร้าสร้อย
“ผมอยากมีเพื่อน เพื่อนที่ไว้ใจได้ แล้วมันก็หายากเหลือเกิน นีล นะครับ ดินเนอร์กับผมสักครั้งได้ไหม”
“เอ่อ ฉัน--” นีราจะปฏิเสธ แต่จะปฏิเสธได้อย่างไรเมื่อเขามองเธอเปี่ยมความหวังเสียขนาดนั้น “คือคริสคะ เรา--”
“ผมรู้เรายังเป็นคุณหมอกับคนไข้ แต่มันเป็นดินเนอร์ส่วนตัว มีบอดีการ์ดของคุณเกรแฮม มีอาเธอร์คนสนิทของผม เรามีพยานและเรื่องนี้จะไม่มีวันกระจายออกไป หรือถ้ามีคนรู้เขาก็แค่จะคิดว่า ผมอาจจะป่วยและคุณที่เป็นหมอประจำตัวของผม ไปเพื่อดูแลผมก็เท่านั้น”
ข้อเสนอนั้นยั่วยวนใจมาก นีรามองตอบแววตาละห้อยของคริสและทอดถอนใจ
ไม่ไหว... เธอแพ้เด็ก!
“มันเป็นทางของนางฟ้าสินะคะ” เธอแก้ขวย “แต่ในความจริงคือโง่มาก เพราะมันอาจทำให้ตัวฉันเองเป็นอันตรายหนักมากขึ้น ถ้าเกิดกรณีฉันถูกทำร้ายหรือถูกคุกคามหนักมากกว่านี้”
“คุณเป็นผู้หญิงฉลาดที่รัก”
หัวใจใต้อกของนีราพองตัวโตจนเบียดปอด
“อ่อนโยน จิตใจดี และผมรักลักษณะแบบนี้ในตัวของใครก็ตามที่ผมตกหลุมรัก”
ให้ตายสิ! นีราพูดไม่ออกแล้วตอนนี้ได้แต่จิกหมอนบิดอย่างเดียว!
‘นี่มันโลกแห่งความฝันนีรา มันไม่มีทางเป็นจริง และนี่ก็เป็นแค่คำพูด คำพูดที่คนจะปั้นแต่งให้ดูดีเช่นไรก็ได้’
สมองเตือน แต่หัวใจเธอมันฟังเสียที่ไหน!
“ลูซ” นีราเผลอทอดเสียงเรียกเขา “วันนี้ที่ได้คุยกับคุณ มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในช่วงนี้เลย”
“เหรอ ถ้างั้นผมยินดีนะที่จะโทร.หาคุณทุกวัน และจะดีกว่านี้ถ้าได้คุยกันโดยที่ไม่ต้องผ่านสายใคร”
“ดะ--” ปากไวกว่าสมองแต่ก็ยังยั้งทัน การพูดอย่างนี้หมายความว่าเขากำลังขอเบอร์โทรศัพท์เธอ และมันผิดกฎ ซึ่งนีราจะไม่ยอมทำผิดในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้เด็ดขาด “ขอโทษนะลูซ ฉันก็อยากทำอย่างนั้น แต่คุณก็รู้ฉัน... ไม่อยากทำผิดสัญญาที่ให้ไว้”
เขาถอนหายใจ “ไม่เป็นไร” น้ำเสียงฟังดูผิดหวังมากจริงๆ “ผมเข้าใจ”
“ลูซ”
“ครับ”
“จูบฉันหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้” นีรากัดปาก เพราะดันเผลอพูดสิ่งที่คิดไว้ เขานิ่งไปเหมือนอึ้งก่อนเธอได้ยินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึก
“คุณกำลังทำลายความมั่นใจของลูกผู้ชายนะโรส ได้ไงที่คุณขอให้ผมจูบคุณ ทั้งๆ ที่ผมห้ามตัวเองไม่ให้พูดออกไปน่ะที่รัก”
นีราหัวเราะคิกคัก “ฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบเห็นผู้ชายเสียความมั่นใจน่ะสิคะ”
“แต่วันนี้ผมไม่ต้องการแค่จูบนะนิ--” เขาเงียบไปเลยและนีราก็สงสัยว่า นิ นั่นเขาจะพูดต่อว่าอะไร
“วันนี้ผมต้องการมากกว่านั้น ถ้าคุณพร้อม ได้ไหม” คำขอตรงๆ ทำให้สติเธอกระเจิดกระเจิง เรื่องอย่างว่าผ่านสายโทรศัพท์กับเขาเนี่ยนะ ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าเธอเจอเรื่องอะไรมา แต่เขาก็ยัง...
พระเจ้า! วันนี้เธอสบถกี่ครั้งแล้ว!!
นีราชั่งใจอยู่นานทีเดียว เธอเดินไปที่ประตู แง้มออกไปมองข้างนอกและเห็นไครีย์กำลังง่วนกับการออกกำลังกาย หญิงสาวปิดมันลง และเพราะความเครียดก็ทำให้เธอนึกทำอะไรบ้าๆ นีราจึงกระซิบโดยที่ไม่จำเป็น
“คุณอาบน้ำหรือยังคะลูซ”
เขาหัวเราะเบาแสนเบา “ผมรอให้คุณอาบน้ำให้ผมจนจะรอไม่ไหวแล้วเบบี๋” สติกระเจิงของเธอกำลังจะกลับมาแล้วเชียวถ้าหากเขาไม่พูด “เซ็กซ์จะทำให้คุณสบายใจขึ้น สมองคุณจะโล่งและปัญหาของคุณมันคงจะถูกแก้ได้ถ้าคุณได้ผ่อนคลายบ้าง--จริงสิผมลืมถาม คุณให้ความสุขตัวเองด้วยตัวเองบ่อยไหมทูนหัว”
นีราแทบกรี๊ดกับคำถามห่ามๆ นั่นของเขา และลูซก็คงรู้หลังยั่วเธอเขาถึงได้บอก
“ผมรู้น่าว่าคุณเครียด ผมไม่ขอให้คุณมานั่งนึกบทเซ็กซ์โฟนตอนนี้หรอกโรส”
นีรากัดริมฝีปาก นึกอยากให้เขาอยู่ตรงหน้าจะได้ฟาดฝ่ามือไม่ยั้ง “คุณนี่มันจอมยั่วจริงๆ”
“ถ้าผมเป็นจอมยั่วนะโรส เพื่อนคนหนึ่งของผมคงเป็นปรมาจารย์ด้านการยั่วแล้วละ ทั้งยั่วโมโหแล้วก็ยั่วสวาท” และนีราก็ยิ้มโดยที่หุบไม่ได้เมื่อเดินกลับไปนั่งที่เตียงและเขาบอกว่า “ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณนะคืนนี้ ถึงเราจะไม่ได้พูดกันแต่ถ้ามีผมในสายนั่งทำงานไป คอยตอบคำถามคุณไป มันก็คงเป็นอีกคืนที่ดีเยี่ยมว่าไหม”
ถ้าเขาไม่ได้เป็นแค่ คนในสายโทรศัพท์ นีราคิดว่าเธอคงตกหลุมรักเขาเข้าแล้วจริงๆ
“แต่คุณต้องเสียค่าบริการแบบเยอะมากๆ เลยนะคะลูซ มันคงไม่ดีและฉันไม่อยากทำแบบนั้น”
“ผมว่ามันคุ้ม อย่างน้อยผมก็ได้ตอบแทนผู้หญิงคนหนึ่งที่ตลอดหนึ่งปีมานี้เธอทำให้ผมผ่านช่วงแย่ๆ ช่วงหนึ่งของชีวิตมาได้ แค่เท่านี้ผมว่ากับการที่ผมทำให้ มันน้อยไปด้วยซ้ำ”
นีรายิ้มหัวใจเต้นตึ้กตั้กด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เธอไม่แย้งเขาอีกและเริ่มชวนเขาคุยอีกครั้ง
เวลาหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปไวเสมอ และมันมักสูญเปล่าไปอย่างไร้ประโยชน์ โดยเฉพาะเวลาที่เราต้องครุ่นคิดถึงเรื่องใดเรื่องหนึ่งจนถึงกับหมกมุ่น และนีราก็เป็นหนึ่งในนั้น
เธอยังไม่ได้แจ้งความ เพราะอาการโรคหัวใจของบิดากำเริบขึ้นตอนที่ดีใจเกินไปเพราะเล่นไพ่ชนะ
มารดาของเธอบอกว่ามันเป็นเกมไพ่แห่งศักดิ์ศรีของสโมสร ‘หกสิบยังแจ๋ว’ ซึ่งเป็นสโมสรแถวบ้านของเธอ มีสมาชิกราวหนึ่งร้อยคนที่รวมอายุได้เกือบสหัสวรรษ
แต่เรื่องนี้ยังไม่น่ากังวลเท่ากับเรื่องชายโค้ดดำคนนั้น หมอนั่นตามเธอไปถึงที่บ้านและมันน่ากลัวมาก
“นีลครับ” แค่เรียกเท่านี้เองนีราก็สะดุ้ง หญิงสาวกะพริบตาดึงสติกลับมา คริสนั่งอยู่ต่อหน้าเธอ สีหน้าท่าทางเขาตกใจเหมือนกันที่เห็นเธอตกใจเอามากมาย นีรายิ้มเจื่อนๆ ส่งให้เขาแทนการขอโทษที่ใจลอย “เป็นอะไรหรือเปล่า คุณดูใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วแค่ผมเรียก--คุณก็เอ่อ ดูตกใจมากๆ เลย”
นี่คือวันศุกร์ของสัปดาห์ใหม่ และคริสก็มาตามนัดหมอปกติ
“ฉันมีปัญหาค่ะ มัน--แก้ไม่ตกเลยเครียดนิดหน่อย”
“ผมช่วยอะไรคุณได้ไหม” เบลลาทิสเสนอตัว จากท่าทีแบบเด็กๆ เขาดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ความห่วงใยในน้ำเสียง แววตานั้นทำให้หญิงสาวตื้นตันและประทับใจ คริสดูจะอายๆ เมื่อสบตากับเธอ เขากลับมาเป็นหนุ่มน้อยผู้ใจดีอีกครั้ง “เอ่อ ผมรู้ผมก็ยังเอาตัวไม่รอด แต่ผมอยากช่วยคุณ จริงๆ นะ”
“โถ คริส ฉันไม่รู้จะพูดยังไงแต่ ขอบคุณ”
“แค่ขอบคุณเหรอ ผมขอมากกว่านั้นได้ไหม” สายตาวิบวับ น้ำออดอ้อนเหลือร้ายกับใจของนีรามาก ณ จุดๆ นี้ “มาอยู่ที่นี่คนเดียวผมเหงามากเลย คนที่ตามมาด้วยก็ไม่มีใครยอมเป็นเพื่อนกับผม พวกเขาเห็นผมเป็นเจ้านายและพวกเขาจะไม่ล่วงล้ำเส้นแบ่งนั่นมาเด็ดขาด คุณรู้ไหมนีล การดินเนอร์คนเดียวบนโต๊ะตัวยาวๆ กับอาหารเต็มโต๊ะที่เรากินแค่คนเดียว มันว้าเหว่และน่าหดหู่มากขนาดไหน”
เขาทอดถอนใจ แววตาเศร้าสร้อย
“ผมอยากมีเพื่อน เพื่อนที่ไว้ใจได้ แล้วมันก็หายากเหลือเกิน นีล นะครับ ดินเนอร์กับผมสักครั้งได้ไหม”
“เอ่อ ฉัน--” นีราจะปฏิเสธ แต่จะปฏิเสธได้อย่างไรเมื่อเขามองเธอเปี่ยมความหวังเสียขนาดนั้น “คือคริสคะ เรา--”
“ผมรู้เรายังเป็นคุณหมอกับคนไข้ แต่มันเป็นดินเนอร์ส่วนตัว มีบอดีการ์ดของคุณเกรแฮม มีอาเธอร์คนสนิทของผม เรามีพยานและเรื่องนี้จะไม่มีวันกระจายออกไป หรือถ้ามีคนรู้เขาก็แค่จะคิดว่า ผมอาจจะป่วยและคุณที่เป็นหมอประจำตัวของผม ไปเพื่อดูแลผมก็เท่านั้น”
ข้อเสนอนั้นยั่วยวนใจมาก นีรามองตอบแววตาละห้อยของคริสและทอดถอนใจ
ไม่ไหว... เธอแพ้เด็ก!
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ย. 2560, 20:29:24 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 พ.ย. 2560, 20:29:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 735
| << Chapter 4 ผู้ต้องสงสัย (4/5) | Chapter 5 ผู้ต้องสงสัย (๑) (25%) >> |
ดังปัณณ์ 7 พ.ย. 2560, 20:31:05 น.
สวัสดีค่า พาคลินตันมาส่ง ตอนนี้นีลจะทำไงน้อ โดนสตอล์กเกอร์ป่วนหนักขึ้นทุกวัน
คุณGoldensun นั่นจิคะ ใครกันน้า อิๆ
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ
เจอกันตอนหน้า พรุ่งนี้ วันนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า ^O^
สวัสดีค่า พาคลินตันมาส่ง ตอนนี้นีลจะทำไงน้อ โดนสตอล์กเกอร์ป่วนหนักขึ้นทุกวัน
คุณGoldensun นั่นจิคะ ใครกันน้า อิๆ
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ
เจอกันตอนหน้า พรุ่งนี้ วันนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า ^O^
goldensun 8 พ.ย. 2560, 16:21:10 น.
นีลโดนรุมซะแล้ว ทางเสียงกับลูซ แถมคริสยังรุกถึงตัวซะอีก
แต่ถ้าคริสใกล้มากไป คลินตันคงขวางแหงๆ เลย
นีลโดนรุมซะแล้ว ทางเสียงกับลูซ แถมคริสยังรุกถึงตัวซะอีก
แต่ถ้าคริสใกล้มากไป คลินตันคงขวางแหงๆ เลย