ข้อเสนอสังกัดรัก
เพราะรักงานยิ่งชีพ งานที่รักของนีราจึงตอบแทนกลับมาอย่างสาสม เมื่อลูกค้าของเธอคือ สุภาพบุรุษมาดดีมีปัญญาที่สวมหนังแกะปกปิดความเป็นซาตานวายร้าย!
Tags: จิตแพทย์,CEO หนุ่ม,เซ็กซี่,โรมานซ์,น่ารักกุ๊กกิ๊ก

ตอน: Chapter 7 The Beast -จบตอน-

“ตอนแรกฉันยอมรับว่ากลัวจนสติแตก แต่ตอนนี้ฉันรับมือกับมันได้ค่ะ ขอบคุณ”

แม้จะมีเรื่องให้ไม่ลงรอยและปะทะกันมา แต่นีราก็อดซึ้งในน้ำใจเขาไม่ได้จริงๆ ซึ่งเธอก็คงไม่รั้งเขาไว้อีก แต่เพราะกรอบภาพวาดลายเส้นที่เป็นภาพของผู้หญิงหันหลัง จูงมือเด็กน้อยผู้ชายกับสุนัขอีกตัวทำให้เธอสงสัย เพราะเพิ่งสังเกตว่าที่ห้องโถงชั้นล่างนั่นก็มีภาพนี้เหมือนกัน จะต่างก็แค่มีเด็กเพิ่มขึ้นมาเท่านั้น “เอ่อ ภาพวาดสวยจังเลยนะคะ นี่เป็นงานของศิลปินคนไหนคะ ฉันว่าภาพมันดูเหงาๆ”

คลินตันชะงัก และนีราก็รู้สึกผิดที่ความอยากรู้อยากเห็นไปสะกิดอะไรสักอย่างในใจเขาเข้า

“ฉันขอโทษค่ะ แค่เอ่อ อยากรู้” เธอยอมรับออกไปตรงๆ และคลินตันก็หันมา เขาก้าวเข้าไปหยุดที่กรอบภาพถ่ายห่างจากประตูห้องไม่กี่ก้าว แล้วหันมาพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้เธอเดินตามไป

“ฝีมือผมเอง”

คำตอบทำให้นีรามองหน้าคนพูดตาแทบเหลือก “คุณ”

เขายิ้ม และละสายตาจากภาพวาดมาสบตากับเธอ “ใช่ผม” เขาเบือนสายตากลับไปจับที่ภาพอีกครั้ง “ส่วนเด็กในภาพนี่ผมเอง ผมกับแม่ แล้วก็บิล เพื่อนของผม เราโตมาด้วยกันและมันตายตอนผมอายุสิบสี่ เราจากกันตั้งแต่ผมเก้าขวบ ก็ห้าปีหลังจากที่ผมไม่ได้อยู่กับมัน”

น้ำเสียงเขาเศร้า และแม้จะเคืองเขานิดๆ โกรธหน่อยๆ โมโหก็ไม่น้อย แต่ความเป็นหมอก็ทำให้นีราอดไม่ได้

“คุณอยากพูดอะไรที่จะทำให้สบายใจออกมาบ้างไหมคะ ฉันสัญญาว่ามันจะเป็นความลับระหว่างคุณกับฉัน”

เขาหันมามองเธอ และนีราก็ยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร

“นี่นอกเวลางานครับ ผมว่าคุณควรพักบ้าง”

นีราอึ้งค้างกับการตอบแบบกวนประสาทนั่น และกว่าเธอจะหาเสียงตัวเองเจอก็ตอนที่เขากำลังจะปิดประตูห้อง

“อย่าลืมนะครับ หกโมงเย็น เพราะแม่บ้านจะต้องกลับตอนหนึ่งทุ่ม”

“คุณ--” ประตูห้องปิดลงเบาๆ พอกันกับตอนที่ถูกเปิดก่อนหน้านี้ นีราพยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจ สุดท้ายก็อดไม่ได้ “อีตาบ้ากวนประสาทเอ๊ย!”




ไลรีย์ เบลลาทิสไม่อยากเชื่อหูตัวเองเท่าไหร่นัก เมื่อนักสืบที่จ้างให้คอยติดตามนีรา พิชาธรณ์รายงานเข้ามาว่าตอนนี้จิตแพทย์สาวดูเหมือนจะเป็นที่สนใจของคริส รวมถึงคลินตัน ที่รับหน้าดูแลคริสที่อเมริกา

“ว่าไงนะ ทั้งคริส แล้วก็คุณเกรแฮมน่ะเหรอ”

“ใช่ครับท่านหญิง ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับดยุคเหมือนจะพัฒนามากเกินกว่าคนไข้กับหมอ แต่จู่ๆ ก็สะดุด ดูเหมือนจะเป็นคุณเกรแฮมที่เข้าไปแทรกกลาง และเอ่อความสัมพันธ์ของทั้งคู่เกิดขึ้นเร็วมาก ตอนนี้คุณหมอพีทย้ายเข้าไปอยู่กับคุณเกรแฮมที่เพ้นต์เฮ้าส์เรียบร้อยแล้วครับ ผมคิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างคุณเกรแฮมกับคุณหมอพีทคงพัฒนา หลังจากที่คุณเกรแฮมได้พูดคุยกับเธอ ถึงเรื่องความเหมาะสมในการวางตัวของเธอน่ะครับ”

ดัชเชสหม้ายอยู่ในห้องนอน ที่ซึ่งเป็นส่วนตัวสูง เธอนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ที่โซฟาข้างประตูระเบียง คำรายงานของปลายสายทำให้เธอขมวดคิ้ว นีรา พิชาธรณ์ดูจะไม่ใช่แค่ผู้หญิงธรรมดาๆ

ประวัติของหล่อนไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ความทะเยอทะยานก็ไม่สามารถวัดได้จากประวัตินั่นอยู่แล้ว

“เอาละ ขอบใจมาก คุณช่วยติดตามดูผู้หญิงคนนี้อีกสักพักนะ ส่วนจะเลิกเมื่อไหร่ฉันจะบอกอีกที”

ปลายสายรับคำ ไลรีย์จึงวางสาย และไม่รอช้า เธอกดเบอร์โทรศัพท์ที่จำได้ขึ้นใจ ไม่นานปลายสายก็รับ

“คลินตัน” ดัชเชสหม้ายถึงกับนั่งไม่ติดโซฟาทีเดียว “ฉันได้รับรายงานที่น่าทึ่ง ว่าเธอกับคุณหมอพีทย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วอย่างนั้นเหรอ”

ปลายสายเงียบไปอึดใจ “ใช่ครับท่านหญิง และผมก็คิดว่ามันจะเป็นการก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวมากไปนะครับ”

“ระหว่างเรายังมีเรื่องส่วนตัวอีกเหรอคลินท์!” ไลรีย์ระเบิดอารมณ์ออกไปและนิ่ง เธอสูดลมหายใจเข้าลึก “คลินท์ฉันไม่รู้นะว่าเธอทำแบบนี้เพื่ออะไร จะประชดฉันหรือเพราะต้องการเอาชนะคริส--”

“ผมรักเธอ และสำหรับผม เธอไม่มีอะไรเสียหาย เธอจะออกสมบูรณ์แบบมากเกินไปสำหรับผมด้วยซ้ำ ถ้าหากท่านหญิงจะได้เรียนรู้ความเป็นตัวเธอมากกว่าประวัติที่นักสืบส่งให้”

“ฉันไม่เสียเวลาเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นหรอกคลินท์ เพราะทั้งสำหรับเธอและคริส หล่อนไม่เหมาะสม”

“ถ้าหากเรียกหาความเหมาะสม ผมต่างหากที่ไม่เหมาะกับเธอ”

“คลินตัน เธอเป็นใคร แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เธอก็รู้ ที่ฉันเตือนก็เพราะฉันหวังดีและรักเธอ!”

“ขอบคุณสำหรับคำว่ารักที่ท่านหญิงคอยพร่ำบอกผมทุกครั้งที่มีโอกาส แต่เรื่องของผมมันจบไปนานแล้วครับ ท่านหญิงอย่าได้กังวลอีกต่อไปเลย ส่วนสำหรับดยุคเรื่องมันคงยังไม่จบ ถ้าท่านหญิงมีเวลาใส่ใจเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้แล้วละก็ ผมแนะนำ ท่านหญิงควรใส่ใจคริสให้มากกว่านี้เช่นกัน เพราะสิ่งที่เขาเคยเผชิญนั่นท่านหญิงก็มีส่วน”

“หล่อนจะทำให้ทั้งเธอและคริสต้องเจ็บปวด” ไลรีย์บอกย้ำ “หล่อนจะเหมือนกับคริสทีน ผู้หญิงคนนั้นที่ทำให้คริสเสียใจ ผู้หญิงเจ้ามารยาที่เข้าหาทั้งเธอแล้วก็คริสในเวลาเดียวกัน!”

“ขอบคุณที่ท่านหญิงช่วยย้ำว่าครั้งหนึ่ง ทั้งผมและดยุคโง่มากแค่ไหน แต่ผมยังยืนยัน นีลไม่เหมือนคริสทีน เธอมีค่าและเกียรติมากกว่าผู้หญิงคนนั้น--” คลินตันเงียบไปเมื่อมีเสียงลอดเข้ามา เหมือนใครสักคนร้องเรียกเขา และเมื่อเขากลับมาพูดกับเธออีกครั้ง “ผมเกรงว่าอาจจะต้องวางสาย ขอบคุณท่านหญิงอีกครั้งที่กรุณาเป็นห่วง แต่ตอนนี้คนที่ต้องการความรักความห่วงใยมากที่สุดคือดยุค... ไม่ใช่ผม”

ปลายสายถูกตัดไปในทันที และไลรีย์ก็กำมือถือนั้นไว้แน่น เธอกัดริมฝีปากก่อนปาโทรศัพท์มือถือออกไปกระทบผนัง มันตกกระทบพื้นและแตกกระจาย ดวงตาคู่งามของดัชเชสหม้ายคลอไปด้วยหยดน้ำ

หยดน้ำนั้นดังเพชรเมื่อประกายต้องแสงไฟ

แต่หยดน้ำนั้นจะมาจากความคับแค้นใจ หรือความเศร้าที่กัดกินใจ ก็หาทราบได้ไม่




ดังปัณณ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 ม.ค. 2561, 22:05:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 2 ม.ค. 2561, 22:05:20 น.

จำนวนการเข้าชม : 786





<< Chapter 7 The Beast (85%)   Chapter 8 โฉมงาม >>
ดังปัณณ์ 2 ม.ค. 2561, 22:06:36 น.
สวัสดีปีใหม่ค่า กลับมาแล้วววววว 555 ต่อไปมายาวจนจบเลย ><

ฝากป๋าคลินท์อีกรอบนะค้า


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account