ข้อเสนอสังกัดรัก
เพราะรักงานยิ่งชีพ งานที่รักของนีราจึงตอบแทนกลับมาอย่างสาสม เมื่อลูกค้าของเธอคือ สุภาพบุรุษมาดดีมีปัญญาที่สวมหนังแกะปกปิดความเป็นซาตานวายร้าย!
Tags: จิตแพทย์,CEO หนุ่ม,เซ็กซี่,โรมานซ์,น่ารักกุ๊กกิ๊ก
ตอน: Chapter 8 โฉมงาม (100%)
“อาเธอร์คุณให้เขากินยาหรือยัง”
“ดยุคไม่ยอมรับครับ” อาเธอร์ที่เดินตามหลังมาหยุดใกล้ๆ ค่อยๆ พูด “ผมอยากให้คุณใจเย็นๆ อย่าขัดใจเขา คุณก็รู้คริสเป็นแบบไหนถ้าเกิดถูกขัดใจขึ้นมา”
คลินตันนิ่งไปพัก ขณะมองสบตากับคริสที่จ้องเขาเขม็ง “ไม่ได้หรอกอาเธอร์ กรณีนี้ไม่!” เขาเดินจากพ่อเก่าแก่ของดยุคมาโดยไม่รับฟังเรื่องอันใด เมื่อหยุดลงตรงหน้าคริส เบลลาทิส ครั้งนี้ไม่มีการโค้งคำนับ ไม่มีการแสดงการให้เกียรติใดๆ และคริสที่นั่งอยู่ก็ยกยิ้มมุมปาก เขาเอนหลังพิงพนักมองชายที่อยู่ตรงหน้า
“อย่ายุ่งกับนีล”
คลินตันถอนหายใจ “คนที่ควรพูดควรเป็นฉันมากกว่า นายควรหยุดได้แล้วคริส”
“ไม่มีทาง” สามคำสั้นๆ และดยุคก็ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับคลินตัน “นายต่างหากที่ถอยไป!”
“ฉันจะถอยได้ยังไงในเมื่อนายทำให้เธอกลัว!”
“เธอกลัว” คริสหัวเราะหยันๆ “ใช่เธอต้องกลัว แล้วเธอจะได้จำว่าเธอไม่มีสิทธิ์มีใครนอกจากฉัน”
คลินตันถอนหายใจ เขายกมือขึ้นเท้าสะเอว แลบลิ้นเลียริมฝีปากขณะกำลังคิดหาวิธีพูดกับคนตรงหน้า
“เธอเกือบจะไปแจ้งตำรวจแล้วนะคริส เธอกลัวมาก และเธอก็กำลังสติแตกตอนที่ฉันไปดักหน้าเธอไว้ทันก่อนที่นายคิดจะทำอะไรกับเธอตอนที่ไปถึงตรอกนั่น!”
คริสชะงัก หลบสายตาของคลินตันที่จ้องเขม็ง เขารู้ตั้งแต่แรกๆ แล้วว่าคริสกำลังแอบสะกดรอยตามนีรา เขาจึงส่งคนให้คุมเชิงดูอยู่ห่างๆ คิดว่าไม่นานคงจะเลิกตามหญิงสาวไปเอง เพราะคริสในขณะนั้นมีท่าทีว่าหลงรักนีราจริงจัง และพยายามทำทุกทางที่จะพิชิตหัวใจเธอ ทว่าพอนานไปกลับไม่ใช่ นับวันคริสยิ่งหนักข้อขึ้น
นี่เองจึงเป็นสาเหตุที่เขาพยายามยื่นข้อเสนอหลากหลายในทีแรกให้กับจิตแพทย์สาว เพื่อให้กันตัวออกห่างจากคนไข้กิตติมศักดิ์ที่ดูจะไม่ใช่แค่รัก แต่คลั่งไคล้ในตัวเธอขนาดหนัก แม้ว่าเขาจะถูกเธอเข้าใจผิดว่าเป็นพวกเหยียดก็ตาม เพราะกลัวว่าคริส เบลลาทิสจะนึกทำอะไรบ้าๆ ไปตามอารมณ์ชั่ววูบ แล้วผลที่ตามมาก็คงจะไม่สวยนัก ซึ่งความพยายามของเขาก็ดูจะสายไปสักหน่อย แต่ก็ยังดีที่ยังไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น
“ฉันเฝ้าดูนายอยู่ตลอดนะคริส ฉันจะไม่ยุ่งเลยถ้านายเข้าหาเธอแบบธรรมดาไม่ใช่ใช้วิธีแบบนี้ นายไม่กลัวเหรอว่าเธอจะคิดยังไง ถ้ารู้ว่าสตอล์กเกอร์คนนั้นเป็นนาย นายคิดว่าถ้าเกิดเธอรักนายขึ้นมาจริงๆ แล้วเธอจะไม่สนใจงั้นเหรอว่านายใช้วิธีไหนที่ทำให้ได้ใจเธอมา”
คลินตันพยายามอธิบายอย่างใจเย็นที่สุด
“อีกอย่างนายมีชื่อเสียงที่ต้องรักษา ท่านหญิงจะเป็นยังไงถ้าเกิดนายถูกตำรวจจับในข้อหาสตอล์กเกอร์ รัฐบาลทอนทันดีนจะปล่อยนายไว้งั้นเหรอถ้านายมีข้อหาทางอาญาพ่วงติดตัว พวกเขาจะปลดนายออกจากบรรดาศักดิ์ ทุกอย่างของเบลลาทิสที่สะสมมาจะพินาศ และนายจะไม่เหลืออะไรเลย”
“สุดท้าย” คริสยิ้มเยาะมุมปาก “นายมันก็ห่วงเท่านี้แหละลูเซียน!”
คลินตันหลับตาลงและสูดลมหายใจเข้าลึก
“ไม่ว่าจะยังไงคริส เลิกทำให้นีลกลัวซะ”
เขาจำต้องทำแบบนี้ เพราะความอดทนของนีรามาถึงที่สุดแล้ว เขาสงสารเธออยากช่วย แต่มันก็ลำบากเพราะเขามีหน้าที่ปกป้องคริสเช่นกัน หลายหนที่เขาเตือนอีกฝ่ายแบบอ้อมๆ แต่กลับไม่ได้ผล หลายอาทิตย์ก่อนคลินตันจึงเอาตัวเข้าไปขวางด้วยการป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ นีรา หวังว่าคริสจะนึกขึ้นมาได้และเลิกรา สุดท้ายก็ไม่ได้ผลอีกเช่นกัน
“เธอไม่ใช่คริสทีนคริส ไม่ใช่ ไม่ได้เหมือนเลยแม้แต่น้อย”
“ก็ใครว่าเหมือน ฉันรักนีลและนายอย่ามายุ่ง” คริสแผดเสียง “ทุกอย่างที่เกิดกับนังแพศยานั่นก็เป็นเพราะนาย คนผิดมันก็คือนายไม่ใช่ฉัน”
“ฉันรู้ ฉันผิดที่เลือกใช้วิธีที่ทำให้นายรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง แต่ฟังนะคริสทีนเข้าหานายเพราะผลประโยชน์ ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้นหล่อนก็จะไม่ถอดหน้ากาก ไม่งั้นป่านนี้นายไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกคริส นายจะหมดตัวและต้องไปเร่ร่อนข้างถนน สิ่งที่ฉันทำก็เพราะหวังดีกับนาย ฉัน ไลรีย์ อาเธอร์ทุกคนหวังดีกับนาย ทุกคนปกป้องนาย”
“ปกป้องเหรอ” คริสหัวเราะ “ปกป้องจากอะไรบ้าง!” เขาแค่นเสียงถาม “นายคิดว่าฉันเจออะไรมาบ้างคลินท์ มันน่าขยะแขยงมากแค่ไหนและไม่มีใครปกป้องฉัน ไม่มี นายก็รู้ไม่มีอะไรปกป้องฉันได้ แม่เหรอ แม่เคยปกป้องฉันเหรอ ไม่เลย แม่ก็รักแต่ตัวเองเท่านั้นแหละ และแม่ก็รักนาย แต่แม่ไม่เคยรักฉัน!”
คลินตันสูดลมหายใจเข้าลึก เขามองสบตากับคริสเอ่ยขึ้นพอให้พ่อบ้านได้ยิน
“อาเธอร์ออกไปก่อนขอผมคุยกับเขาตามลำพัง”
“คุณ--”
คลินตันไม่ฟังคำแย้ง “ไปซะอาเธอร์ ผมจะคุยกับเขาเอง”
คนรับคำสั่งมองยังสองหนุ่มที่เผชิญหน้ากัน ก่อนถอยร่นออกไป และคริสก็เป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มก่อนขวางมันเฉียดเท้าแขกไปนิดเดียว “ครั้งต่อไปจะเป็นหัวนาย”
ผู้มาเยือนล้วงเอามือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาแล้ววางมันลงบนโต๊ะ
“ดูซะ นี่ฉันจะถือว่าเป็นคำเตือน และถ้านายไม่ยอมรับมันโดยดีล่ะก็ นายคงรู้ว่าฉันไม่ได้ขู่ สำหรับนีลนายควรเลิกหวังในตัวเธอได้แล้ว เธอไม่เหมาะกับนายหรอก โดยเฉพาะตอนนี้คริส”
คลินตันพูดและไม่รอฟังเมื่อเดินหันหลังจากไปทางประตู การจากไปของแขกทำให้คริสได้สติ เขาขบกรามแน่นก่อนหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู สิ่งที่เห็นยิ่งทำให้เขาหายใจเร็วขึ้น และแรงขึ้น ใบหน้าถมึงทึง และโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้นก็ปลิวหวือกระแทกกับผนังห้อง
“อาเธอร์ อาเธอร์มานี่!” เสียงแผดดังของคริส เบลลาทิสที่เรียกหาพ่อบ้านก็ดังขึ้น เขายืนงุ่นง่านอยู่ในห้องโถง หมอนอิงบนโซฟากระจายเกลื่อน ข้าวของทุกอย่างถูกกวาดเรียบลงกับพื้น “อาเธอร์!” จากนั้นเสียงดังอันเกิดจากเนื้อกระแทกกระจกดังขึ้น และพ่อบ้านสูงวัยก็รีบวิ่งออกมาจากห้องใต้โค้งบันได คริส เบลลาทิสกำหมัดชกกับผนังกระจก และเหล่าแม่บ้านที่รับใช้ก็ยืนตัวสั่นงันงกหลบอยู่ด้านหลังของบาร์เครื่องดื่ม
ไม่มีเวลาให้พ่อบ้านสูงวัยได้ตกใจนานนัก อาเธอร์ตั้งสติได้หลังคริสตะโกนซ้ำๆ
“มัน มัน มันอีกแล้ว!” และยังคงชกกับผนังกระจกของโถงจนเริ่มมีรอยร้าว
เขาตะโกนบอกแม่บ้าน “ไปเอายามา!” เสียงสั่งเฉียบขาด “ไป๊!” หนึ่งในแม่บ้านลนลานวิ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง
“ดยุคไม่ยอมรับครับ” อาเธอร์ที่เดินตามหลังมาหยุดใกล้ๆ ค่อยๆ พูด “ผมอยากให้คุณใจเย็นๆ อย่าขัดใจเขา คุณก็รู้คริสเป็นแบบไหนถ้าเกิดถูกขัดใจขึ้นมา”
คลินตันนิ่งไปพัก ขณะมองสบตากับคริสที่จ้องเขาเขม็ง “ไม่ได้หรอกอาเธอร์ กรณีนี้ไม่!” เขาเดินจากพ่อเก่าแก่ของดยุคมาโดยไม่รับฟังเรื่องอันใด เมื่อหยุดลงตรงหน้าคริส เบลลาทิส ครั้งนี้ไม่มีการโค้งคำนับ ไม่มีการแสดงการให้เกียรติใดๆ และคริสที่นั่งอยู่ก็ยกยิ้มมุมปาก เขาเอนหลังพิงพนักมองชายที่อยู่ตรงหน้า
“อย่ายุ่งกับนีล”
คลินตันถอนหายใจ “คนที่ควรพูดควรเป็นฉันมากกว่า นายควรหยุดได้แล้วคริส”
“ไม่มีทาง” สามคำสั้นๆ และดยุคก็ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับคลินตัน “นายต่างหากที่ถอยไป!”
“ฉันจะถอยได้ยังไงในเมื่อนายทำให้เธอกลัว!”
“เธอกลัว” คริสหัวเราะหยันๆ “ใช่เธอต้องกลัว แล้วเธอจะได้จำว่าเธอไม่มีสิทธิ์มีใครนอกจากฉัน”
คลินตันถอนหายใจ เขายกมือขึ้นเท้าสะเอว แลบลิ้นเลียริมฝีปากขณะกำลังคิดหาวิธีพูดกับคนตรงหน้า
“เธอเกือบจะไปแจ้งตำรวจแล้วนะคริส เธอกลัวมาก และเธอก็กำลังสติแตกตอนที่ฉันไปดักหน้าเธอไว้ทันก่อนที่นายคิดจะทำอะไรกับเธอตอนที่ไปถึงตรอกนั่น!”
คริสชะงัก หลบสายตาของคลินตันที่จ้องเขม็ง เขารู้ตั้งแต่แรกๆ แล้วว่าคริสกำลังแอบสะกดรอยตามนีรา เขาจึงส่งคนให้คุมเชิงดูอยู่ห่างๆ คิดว่าไม่นานคงจะเลิกตามหญิงสาวไปเอง เพราะคริสในขณะนั้นมีท่าทีว่าหลงรักนีราจริงจัง และพยายามทำทุกทางที่จะพิชิตหัวใจเธอ ทว่าพอนานไปกลับไม่ใช่ นับวันคริสยิ่งหนักข้อขึ้น
นี่เองจึงเป็นสาเหตุที่เขาพยายามยื่นข้อเสนอหลากหลายในทีแรกให้กับจิตแพทย์สาว เพื่อให้กันตัวออกห่างจากคนไข้กิตติมศักดิ์ที่ดูจะไม่ใช่แค่รัก แต่คลั่งไคล้ในตัวเธอขนาดหนัก แม้ว่าเขาจะถูกเธอเข้าใจผิดว่าเป็นพวกเหยียดก็ตาม เพราะกลัวว่าคริส เบลลาทิสจะนึกทำอะไรบ้าๆ ไปตามอารมณ์ชั่ววูบ แล้วผลที่ตามมาก็คงจะไม่สวยนัก ซึ่งความพยายามของเขาก็ดูจะสายไปสักหน่อย แต่ก็ยังดีที่ยังไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น
“ฉันเฝ้าดูนายอยู่ตลอดนะคริส ฉันจะไม่ยุ่งเลยถ้านายเข้าหาเธอแบบธรรมดาไม่ใช่ใช้วิธีแบบนี้ นายไม่กลัวเหรอว่าเธอจะคิดยังไง ถ้ารู้ว่าสตอล์กเกอร์คนนั้นเป็นนาย นายคิดว่าถ้าเกิดเธอรักนายขึ้นมาจริงๆ แล้วเธอจะไม่สนใจงั้นเหรอว่านายใช้วิธีไหนที่ทำให้ได้ใจเธอมา”
คลินตันพยายามอธิบายอย่างใจเย็นที่สุด
“อีกอย่างนายมีชื่อเสียงที่ต้องรักษา ท่านหญิงจะเป็นยังไงถ้าเกิดนายถูกตำรวจจับในข้อหาสตอล์กเกอร์ รัฐบาลทอนทันดีนจะปล่อยนายไว้งั้นเหรอถ้านายมีข้อหาทางอาญาพ่วงติดตัว พวกเขาจะปลดนายออกจากบรรดาศักดิ์ ทุกอย่างของเบลลาทิสที่สะสมมาจะพินาศ และนายจะไม่เหลืออะไรเลย”
“สุดท้าย” คริสยิ้มเยาะมุมปาก “นายมันก็ห่วงเท่านี้แหละลูเซียน!”
คลินตันหลับตาลงและสูดลมหายใจเข้าลึก
“ไม่ว่าจะยังไงคริส เลิกทำให้นีลกลัวซะ”
เขาจำต้องทำแบบนี้ เพราะความอดทนของนีรามาถึงที่สุดแล้ว เขาสงสารเธออยากช่วย แต่มันก็ลำบากเพราะเขามีหน้าที่ปกป้องคริสเช่นกัน หลายหนที่เขาเตือนอีกฝ่ายแบบอ้อมๆ แต่กลับไม่ได้ผล หลายอาทิตย์ก่อนคลินตันจึงเอาตัวเข้าไปขวางด้วยการป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ นีรา หวังว่าคริสจะนึกขึ้นมาได้และเลิกรา สุดท้ายก็ไม่ได้ผลอีกเช่นกัน
“เธอไม่ใช่คริสทีนคริส ไม่ใช่ ไม่ได้เหมือนเลยแม้แต่น้อย”
“ก็ใครว่าเหมือน ฉันรักนีลและนายอย่ามายุ่ง” คริสแผดเสียง “ทุกอย่างที่เกิดกับนังแพศยานั่นก็เป็นเพราะนาย คนผิดมันก็คือนายไม่ใช่ฉัน”
“ฉันรู้ ฉันผิดที่เลือกใช้วิธีที่ทำให้นายรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง แต่ฟังนะคริสทีนเข้าหานายเพราะผลประโยชน์ ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้นหล่อนก็จะไม่ถอดหน้ากาก ไม่งั้นป่านนี้นายไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกคริส นายจะหมดตัวและต้องไปเร่ร่อนข้างถนน สิ่งที่ฉันทำก็เพราะหวังดีกับนาย ฉัน ไลรีย์ อาเธอร์ทุกคนหวังดีกับนาย ทุกคนปกป้องนาย”
“ปกป้องเหรอ” คริสหัวเราะ “ปกป้องจากอะไรบ้าง!” เขาแค่นเสียงถาม “นายคิดว่าฉันเจออะไรมาบ้างคลินท์ มันน่าขยะแขยงมากแค่ไหนและไม่มีใครปกป้องฉัน ไม่มี นายก็รู้ไม่มีอะไรปกป้องฉันได้ แม่เหรอ แม่เคยปกป้องฉันเหรอ ไม่เลย แม่ก็รักแต่ตัวเองเท่านั้นแหละ และแม่ก็รักนาย แต่แม่ไม่เคยรักฉัน!”
คลินตันสูดลมหายใจเข้าลึก เขามองสบตากับคริสเอ่ยขึ้นพอให้พ่อบ้านได้ยิน
“อาเธอร์ออกไปก่อนขอผมคุยกับเขาตามลำพัง”
“คุณ--”
คลินตันไม่ฟังคำแย้ง “ไปซะอาเธอร์ ผมจะคุยกับเขาเอง”
คนรับคำสั่งมองยังสองหนุ่มที่เผชิญหน้ากัน ก่อนถอยร่นออกไป และคริสก็เป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มก่อนขวางมันเฉียดเท้าแขกไปนิดเดียว “ครั้งต่อไปจะเป็นหัวนาย”
ผู้มาเยือนล้วงเอามือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาแล้ววางมันลงบนโต๊ะ
“ดูซะ นี่ฉันจะถือว่าเป็นคำเตือน และถ้านายไม่ยอมรับมันโดยดีล่ะก็ นายคงรู้ว่าฉันไม่ได้ขู่ สำหรับนีลนายควรเลิกหวังในตัวเธอได้แล้ว เธอไม่เหมาะกับนายหรอก โดยเฉพาะตอนนี้คริส”
คลินตันพูดและไม่รอฟังเมื่อเดินหันหลังจากไปทางประตู การจากไปของแขกทำให้คริสได้สติ เขาขบกรามแน่นก่อนหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู สิ่งที่เห็นยิ่งทำให้เขาหายใจเร็วขึ้น และแรงขึ้น ใบหน้าถมึงทึง และโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้นก็ปลิวหวือกระแทกกับผนังห้อง
“อาเธอร์ อาเธอร์มานี่!” เสียงแผดดังของคริส เบลลาทิสที่เรียกหาพ่อบ้านก็ดังขึ้น เขายืนงุ่นง่านอยู่ในห้องโถง หมอนอิงบนโซฟากระจายเกลื่อน ข้าวของทุกอย่างถูกกวาดเรียบลงกับพื้น “อาเธอร์!” จากนั้นเสียงดังอันเกิดจากเนื้อกระแทกกระจกดังขึ้น และพ่อบ้านสูงวัยก็รีบวิ่งออกมาจากห้องใต้โค้งบันได คริส เบลลาทิสกำหมัดชกกับผนังกระจก และเหล่าแม่บ้านที่รับใช้ก็ยืนตัวสั่นงันงกหลบอยู่ด้านหลังของบาร์เครื่องดื่ม
ไม่มีเวลาให้พ่อบ้านสูงวัยได้ตกใจนานนัก อาเธอร์ตั้งสติได้หลังคริสตะโกนซ้ำๆ
“มัน มัน มันอีกแล้ว!” และยังคงชกกับผนังกระจกของโถงจนเริ่มมีรอยร้าว
เขาตะโกนบอกแม่บ้าน “ไปเอายามา!” เสียงสั่งเฉียบขาด “ไป๊!” หนึ่งในแม่บ้านลนลานวิ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ม.ค. 2561, 22:50:11 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ม.ค. 2561, 22:50:11 น.
จำนวนการเข้าชม : 742
| << Chapter 8 โฉมงาม (75%) | Chapter 8 โฉมงาม -จบตอน- >> |
ดังปัณณ์ 6 ม.ค. 2561, 22:51:24 น.
พาคลินตันมาส่งฮับ
คุณgoldensun จะใช่ไหม ใกล้เฉลยแล้วค่า มาลุ้นกันๆๆๆ
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จ้า เจอกันใหม่พรุ่งนี้ คืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ
พาคลินตันมาส่งฮับ
คุณgoldensun จะใช่ไหม ใกล้เฉลยแล้วค่า มาลุ้นกันๆๆๆ
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จ้า เจอกันใหม่พรุ่งนี้ คืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ