ตุ๊กตาแฝงแค้น - จบ
สาวน้อยน้ำทิพมีตุ๊กตาหมีอยู่หนึ่งตัว แต่ตุ๊กตาหมีตัวนี้มีบางอย่างซ่อนอยู่ ทุกครั้งที่น้ำทิพพูดคุย หรือต้องการสิ่งใด มักจะได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ แต่ผลพลอยได้กลับหนักหนา
Tags: ตุ๊กตา ตุ๊กตาหมี ความหวัง ความรัก แรงปรารถนา ความแค้น
ตอน: โดนโกงเงิน
น้ำทิพ ลงทุนธุรกิจออนไลน์กับคนชื่อเอ๋ เธอเป็นเจ้าของธุรกิจแฟรนไชส์ ทั้งสองเจอกันในเฟซบุ๊ก และขณะนี้กำลังสนทนาเรื่องธุรกิจทางโทรศัพท์กันอยู่
"จริงหรือคะพี่"
"จริงจ้ะ"
"ถ้าหนูลงทุนไปนี่ หนูจะได้เงินคืนใช่ไหมคะ"
"ใช่จ้ะ หลายเท่าเลยด้วย"
"ไม่หลอกหนูแน่นะ"
"ไม่แน่นอน เอาเงินมาลงทุนกับบริษัทพี่ ได้ทั้งของและได้เงินตอบแทนตอนสิ้นเดือน เหมือนได้ดอกเบี้ยสะสมเพิ่มยังไงคะ"
"ฮู้ ดีขนาดนั้นเลย ตกลงค่ะ"
"ลงทุนเท่าไหร่"
"หนึ่งหมื่นค่ะ"
"โอนเข้าบัญชีในเอกสารได้เลยค่ะ"
"ค่ะ หนูจะโอนให้วันนี้เลยค่ะ"
หลังจากจบการสนทนาค้าขายทางธุรกิจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว น้ำทิพรีบไปโอนเงินเพื่อลงทุนตามที่ตกลงกันเอาไว้ ถึงเธอจะเสียดายเงินที่ต้องลงทุน แต่เมื่อนึกถึงผลพลอยได้ที่จะได้รับ ก็ถือว่าคุ้มค่าแก่การลอง
เมื่อสิ้นเดือนมาถึง เธอตรวจสอบเงินในบัญชี ต้องตกใจเมื่อเงินที่เธอควรได้รับกลับว่างเปล่า บัญชีไม่มีตัวเลขขยับแม้แต่น้อย มีเพียงเงินที่เธอโอนออกไปจากบัญชีเท่านั้น เมื่อรู้ว่าเงินไม่เข้าเธอเริ่มร้อนใจ เพราะกลัวผู้ปกครองรู้เรื่องว่าแอบเอาเงินค่าเทอมไปลงทุนทำธุรกิจ เหงื่อเริ่มผุดเต็มหน้า เธอรีบหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรออกหาเอ๋ทันที
"ตื้ด ตื้ด ตื้ด"
เธอพยายามโทรหาหลายครั้งต่อหลายครั้งผลสุดท้าย คนปลายสายไม่ยอมรับโทรศัพท์ยิ่งทำให้เธอเครียดหนัก จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายวัน เอ๋ยังคงไม่รับสายแถมยังปิดเครื่องหนีเธออีกด้วย
"เจ้าลูซ ฉันโดนหลอกอีกแล้ว คราวนี้โดนโกงเงินไปตั้งหมื่นหนึ่งเชียวนะ" เธอร้อนรนแล้วพูดกับตุ๊กตาหมีที่นั่งอยู่บนเตียง
"จะทำยังไงดี พ่อต้องด่าฉันแน่เลย ทำไงดีนะ" เธอยังคงบ่นและร้อนใจแล้วเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องนอน
"ฉันโง่เองที่หลงเชื่อคนง่าย ไม่น่าไปเชื่อเลย เสียดายเงินจัง"
เมื่อเธอบ่นเสร็จ ได้หยิบตุ๊กตาหมีมากอดพร้อมกับล้มตัวลงนอนหลับไปเช่นทุกคืน หลังจากเธอหลับลึกจนไม่สามารถได้ยินเสียงอันใดได้แล้ว ภายในห้องที่เงียบกลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
"ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะนำเงินมาคืนให้เอง"
หลายวันต่อมามีเงินเข้าบัญชี 20,000 บาท น้ำทิพดีใจจนเนื้อเต้น เธอวิ่งกลับมาที่ห้องเพื่อบอกข่าวดีกับตุ๊กตาตัวโปรด
"ดูซิ เจ้าลูซ ฉันได้เงินคืนมาแล้ว ดีใจจัง" เธอยื่นสมุดบัญชีที่เธอพึ่งไปปรับให้เจ้าตุ๊กตาหมีสุดที่รักดู
เช้าวันรุ่งขึ้น นำทิพเปิดข่าวฟังก่อนออกจากห้องเช่นทุกวัน
"รายงานข่าวเด่นเช้าวันนี้ มีผู้พบศพหญิงสาวตายปริศนาในห้องพัก มือทั้งสองข้างของเธอถูกตัดออกอย่างน่ากลัว ขณะนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังสืบหาผู้กระทำความผิดอยู่ค่ะ..."
น้ำทิพดูข่าวอย่างตั้งใจ ภาพในจอโทรทัศน์เบลอจึงมองไม่ออกว่าผู้ตายเป็นใคร
"สมัยนี้มีแต่พวกโรคจิตเนอะ อยู่ยากขึ้นทุกวัน แกว่าไหมเจ้าลูซ" เธอบ่นกับตนเองและตุ๊กตาที่ถูกตั้งอยู่บนโต๊ะหนังสือ โดยมือของเธอกำลังเก็บของเตรียมลงไปทานข้าวเช้า เนื่องจากวันนี้วันหยุดจึงไม่ต้องรีบร้อน
น้ำทิพนั่งบนเตียงเพื่อเปิดข่าวอีกช่องหนึ่ง ซึ่งรายงานข่าวได้บอกเพิ่มเติมเกี่ยวกับข่าวผู้หญิงที่ตายปริศนา
"มีผู้พบศพหญิงสาวตายปริศนาโดยมือทั้งสองข้างถูกตัดออก ได้ทราบทีหลังว่าเธอเป็นพนักงานขายของออนไลน์มีผู้ระบุตัว ว่าเธอคือ นางสาว...หรือชื่อในโลกออนไลน์เรียกเธอว่า พี่เอ๋"
"เฮ้ยย!...จ...จะใช่พี่เอ๋จริงเหรอ" น้ำทิพเริ่มเหงื่อตก ทำไมชื่อจริงกับชื่อเรียกถึงเหมือนกันขนาดนี้ เธอยังไม่อยากยอมรับว่าใช่คนที่ลงทุนทำธุรกิจร่วมกับเธอจริง จึงเปิดข่าวอีกช่องหนึ่ง
"ทางตำรวจยืนยันจากศพไม่ได้ว่าใช่ นางสาวเอ๋จริงหรือไม่ เนื่องจากเธอเสียชีวิตมาหลายวันจนไม่สามารถระบุว่าใช่นางสาวเอ๋จริงอย่างที่เพื่อนเธอกล่าว จึงต้องรอผลการชันสูตรศพอีกครั้ง..."
น้ำทิพรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอรีบปิดทีวีไม่อยากรับฟังสิ่งใด ดูจากสถานที่หอพักในข่าวซึ่งเป็นหอพักเดียวกับที่เอ๋พักอาศัย สิ่งเหล่านี้ยืนยันว่าต้องใช่อย่างแน่นอน
"แล้วเราได้เงินคืนมาได้ยังไง" น้ำทิพบ่นกับตัวเองและเก็บความสงสัยเอาไว้กับตัว และลงไปทานข้าวข้างล่าง โดยทิ้งเจ้าตุ๊กตาหมีน้อยนุ่มนิ่มเอาไว้ในห้องอย่างเคย หลังจากประตูห้องถูกปิดลงเสียงหนึ่งจึงดังขึ้น
"ไม่มีของฟรีบนโลกใบนี้ ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยน...หึ...หึ"
"จริงหรือคะพี่"
"จริงจ้ะ"
"ถ้าหนูลงทุนไปนี่ หนูจะได้เงินคืนใช่ไหมคะ"
"ใช่จ้ะ หลายเท่าเลยด้วย"
"ไม่หลอกหนูแน่นะ"
"ไม่แน่นอน เอาเงินมาลงทุนกับบริษัทพี่ ได้ทั้งของและได้เงินตอบแทนตอนสิ้นเดือน เหมือนได้ดอกเบี้ยสะสมเพิ่มยังไงคะ"
"ฮู้ ดีขนาดนั้นเลย ตกลงค่ะ"
"ลงทุนเท่าไหร่"
"หนึ่งหมื่นค่ะ"
"โอนเข้าบัญชีในเอกสารได้เลยค่ะ"
"ค่ะ หนูจะโอนให้วันนี้เลยค่ะ"
หลังจากจบการสนทนาค้าขายทางธุรกิจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว น้ำทิพรีบไปโอนเงินเพื่อลงทุนตามที่ตกลงกันเอาไว้ ถึงเธอจะเสียดายเงินที่ต้องลงทุน แต่เมื่อนึกถึงผลพลอยได้ที่จะได้รับ ก็ถือว่าคุ้มค่าแก่การลอง
เมื่อสิ้นเดือนมาถึง เธอตรวจสอบเงินในบัญชี ต้องตกใจเมื่อเงินที่เธอควรได้รับกลับว่างเปล่า บัญชีไม่มีตัวเลขขยับแม้แต่น้อย มีเพียงเงินที่เธอโอนออกไปจากบัญชีเท่านั้น เมื่อรู้ว่าเงินไม่เข้าเธอเริ่มร้อนใจ เพราะกลัวผู้ปกครองรู้เรื่องว่าแอบเอาเงินค่าเทอมไปลงทุนทำธุรกิจ เหงื่อเริ่มผุดเต็มหน้า เธอรีบหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรออกหาเอ๋ทันที
"ตื้ด ตื้ด ตื้ด"
เธอพยายามโทรหาหลายครั้งต่อหลายครั้งผลสุดท้าย คนปลายสายไม่ยอมรับโทรศัพท์ยิ่งทำให้เธอเครียดหนัก จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายวัน เอ๋ยังคงไม่รับสายแถมยังปิดเครื่องหนีเธออีกด้วย
"เจ้าลูซ ฉันโดนหลอกอีกแล้ว คราวนี้โดนโกงเงินไปตั้งหมื่นหนึ่งเชียวนะ" เธอร้อนรนแล้วพูดกับตุ๊กตาหมีที่นั่งอยู่บนเตียง
"จะทำยังไงดี พ่อต้องด่าฉันแน่เลย ทำไงดีนะ" เธอยังคงบ่นและร้อนใจแล้วเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องนอน
"ฉันโง่เองที่หลงเชื่อคนง่าย ไม่น่าไปเชื่อเลย เสียดายเงินจัง"
เมื่อเธอบ่นเสร็จ ได้หยิบตุ๊กตาหมีมากอดพร้อมกับล้มตัวลงนอนหลับไปเช่นทุกคืน หลังจากเธอหลับลึกจนไม่สามารถได้ยินเสียงอันใดได้แล้ว ภายในห้องที่เงียบกลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
"ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะนำเงินมาคืนให้เอง"
หลายวันต่อมามีเงินเข้าบัญชี 20,000 บาท น้ำทิพดีใจจนเนื้อเต้น เธอวิ่งกลับมาที่ห้องเพื่อบอกข่าวดีกับตุ๊กตาตัวโปรด
"ดูซิ เจ้าลูซ ฉันได้เงินคืนมาแล้ว ดีใจจัง" เธอยื่นสมุดบัญชีที่เธอพึ่งไปปรับให้เจ้าตุ๊กตาหมีสุดที่รักดู
เช้าวันรุ่งขึ้น นำทิพเปิดข่าวฟังก่อนออกจากห้องเช่นทุกวัน
"รายงานข่าวเด่นเช้าวันนี้ มีผู้พบศพหญิงสาวตายปริศนาในห้องพัก มือทั้งสองข้างของเธอถูกตัดออกอย่างน่ากลัว ขณะนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังสืบหาผู้กระทำความผิดอยู่ค่ะ..."
น้ำทิพดูข่าวอย่างตั้งใจ ภาพในจอโทรทัศน์เบลอจึงมองไม่ออกว่าผู้ตายเป็นใคร
"สมัยนี้มีแต่พวกโรคจิตเนอะ อยู่ยากขึ้นทุกวัน แกว่าไหมเจ้าลูซ" เธอบ่นกับตนเองและตุ๊กตาที่ถูกตั้งอยู่บนโต๊ะหนังสือ โดยมือของเธอกำลังเก็บของเตรียมลงไปทานข้าวเช้า เนื่องจากวันนี้วันหยุดจึงไม่ต้องรีบร้อน
น้ำทิพนั่งบนเตียงเพื่อเปิดข่าวอีกช่องหนึ่ง ซึ่งรายงานข่าวได้บอกเพิ่มเติมเกี่ยวกับข่าวผู้หญิงที่ตายปริศนา
"มีผู้พบศพหญิงสาวตายปริศนาโดยมือทั้งสองข้างถูกตัดออก ได้ทราบทีหลังว่าเธอเป็นพนักงานขายของออนไลน์มีผู้ระบุตัว ว่าเธอคือ นางสาว...หรือชื่อในโลกออนไลน์เรียกเธอว่า พี่เอ๋"
"เฮ้ยย!...จ...จะใช่พี่เอ๋จริงเหรอ" น้ำทิพเริ่มเหงื่อตก ทำไมชื่อจริงกับชื่อเรียกถึงเหมือนกันขนาดนี้ เธอยังไม่อยากยอมรับว่าใช่คนที่ลงทุนทำธุรกิจร่วมกับเธอจริง จึงเปิดข่าวอีกช่องหนึ่ง
"ทางตำรวจยืนยันจากศพไม่ได้ว่าใช่ นางสาวเอ๋จริงหรือไม่ เนื่องจากเธอเสียชีวิตมาหลายวันจนไม่สามารถระบุว่าใช่นางสาวเอ๋จริงอย่างที่เพื่อนเธอกล่าว จึงต้องรอผลการชันสูตรศพอีกครั้ง..."
น้ำทิพรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอรีบปิดทีวีไม่อยากรับฟังสิ่งใด ดูจากสถานที่หอพักในข่าวซึ่งเป็นหอพักเดียวกับที่เอ๋พักอาศัย สิ่งเหล่านี้ยืนยันว่าต้องใช่อย่างแน่นอน
"แล้วเราได้เงินคืนมาได้ยังไง" น้ำทิพบ่นกับตัวเองและเก็บความสงสัยเอาไว้กับตัว และลงไปทานข้าวข้างล่าง โดยทิ้งเจ้าตุ๊กตาหมีน้อยนุ่มนิ่มเอาไว้ในห้องอย่างเคย หลังจากประตูห้องถูกปิดลงเสียงหนึ่งจึงดังขึ้น
"ไม่มีของฟรีบนโลกใบนี้ ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยน...หึ...หึ"
HM06 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 มี.ค. 2561, 23:12:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มี.ค. 2561, 23:12:18 น.
จำนวนการเข้าชม : 548
| << เลิกกับแฟน | โดนเพื่อนแกล้ง >> |