+ * + * + พยศดอกฟ้า (ผู้ช่วยกามเทพ รีโพสต์) + * + * +
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
แค่ดื้อกับแม่หน่อยเดียว อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ถึงกับต้องโดนตัดเบี้ยเลี้ยงเลยเรอะ! แถมทางเดียวที่จะพ้นจากสถานการณ์ถังแตกได้ก็คือต้องขอความช่วยเหลือจากผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ อย่างสาวัช ปรเมศวร์
นับจากวินาทีแรกที่เจอกัน ชีวิตของสาวัชก็ไม่เหลือความสงบสุขอีกเลย เมื่อผู้หญิงเอาแต่ใจใช้ทุกวิถีทางบังคับให้เขาทำตามที่เธอต้องการ ทั้งข่มขู่ แบล็กเมล์ และรวบหัวรวบหาง!
ถ้าไม่ใช่เพราะมีเป้าหมายอยู่ในใจ เขาคงไม่ยอมเดินเข้าไปในกับดักที่หญิงสาววางล่อไว้ง่ายๆ เช่นนี้
นายพรานสาวจอมเอาแต่ใจจะถูกเสือซ่อนลายปราบพยศได้หรือไม่ มหากาพย์เรื่องนี้ต้องดูกันยาวๆ เพราะที่เห็นถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด เสือซุ่มอาจรอจังหวะตลบหลังกินรวบดอกฟ้าจอมยุ่งอยู่ก็ได้
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
เพื่อนๆ นักอ่านค้าาาาาา
เก๊ากลับมาแล้ว มาพร้อมกับข่าวดีที่หลายคนรอคอยด้วย
ม่ายยยย ไม่ใช่สิริณจะสละโสด
แต่ข่าวดีที่ว่าก็คือ ใครที่รอผู้ช่วยกามเทพอยู่
กำลังจะได้อ่านแบบเป็นเล่มกันแล้วนะค้าาาาา
โดยเรื่องนี้สิริณจะพิมพ์เองเลยจ้า เห็นเขาฮิตทำมือกัน เลยอยากทำมั่ง
เย้ยยย ม่ายช่าย เนื่องจากส่งสำนักพิมพ์ผ่านแล้ว
แต่สำนักพิมพ์เปลี่ยนไปแนวจีนแทน (รู้กันอยู่เนอว่า สนพ.ไหน 555)
ทำให้ถูกดองต้นฉบับอยู่เป็นปีต่างหาก
ตอนนี้ถอนต้นฉบับออกมาละ
ไม่ส่ง สนพ. อื่นด้วย เกรงจะต้องรออีกนาน
ตอนนี้สิริณรีไรท์จบแล้ว พร้อมพิมพ์แล้ววววววว
แต่จะเปลี่ยนชื่อเรื่องตอนตีพิมพ์นะคะ
โดย ชื่อเดิม : ผู้ช่วยกามเทพ
ชื่อใหม่ : พยศดอกฟ้า
ตั้งใจว่าจะเขียนเป็นซีรีส์ ดอกดอก 55555
สนิมดอกรัก -> พยศดอกฟ้า -> วิวาห์ดอกกระดาษ
สำหรับพยศดอกฟ้านี้
สิริณจะรีโพสต์ให้อ่านกันวันละหนึ่งตอน
โดยมีจำนวนตอนทั้งหมด 60 ตอน
จะลงให้อ่านจนจบ ไม่ทิ้งกันแน่นอน
ส่วนตอนพิเศษอีก 100 กว่าหน้า
จะมีเฉพาะในฉบับหนังสือและอีบุ๊กเท่านั้น
บอกเลยว่าเขียนเอง ยังเขินเอง
คนอ่านจะฟินขนาดไหน ไม่ต้องเดาเนอะ :D
ตอนนี้ปกเสร็จแล้ว เหลือเก็บงานอีกนิดหน่อย
ก็จะพร้อมเปิดให้จองกันแล้ว
อาทิตย์หน้าจะนำปกมาอวดกันนะคะ
สำหรับใครที่สงสัยว่าสิริณหายไปไหนมา
ไปแต่งงานหรือเปล่า (ใช่เรอะ! 5555)
ก็ขอตอบตรงนี้เลยว่าไปทำงานค่ะ
สิริณกลับไปเป็นสาวออฟฟิศได้เกือบสองปีแล้ว
โดยทำงานในบริษัทเครื่องสำอางระดับมหาชน
ตำแหน่งที่มาพร้อมความรับผิดชอบ
ทำให้แทบไม่มีเวลาพักเลย กลับดึกตลอด
จนเกือบลืมวิธีเขียนนิยายไปแระ
ตอนนี้สิริณพักร่างช่วงใหญ่
กำลังจะเปลี่ยนงาน
ก็เลยรีบมาทำภารกิจที่ติดค้างในใจให้จบก่อน
ใครยังไม่ได้กดไลค์เพจ รีบไปกดไว้นะคะ
www.facebook.com/SirinFC
สิริณใช้สิทธิ์พนักงานซื้อเครื่องสำอางไว้แจกเพียบบบบบ 555
แค่ดื้อกับแม่หน่อยเดียว อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ถึงกับต้องโดนตัดเบี้ยเลี้ยงเลยเรอะ! แถมทางเดียวที่จะพ้นจากสถานการณ์ถังแตกได้ก็คือต้องขอความช่วยเหลือจากผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ อย่างสาวัช ปรเมศวร์
นับจากวินาทีแรกที่เจอกัน ชีวิตของสาวัชก็ไม่เหลือความสงบสุขอีกเลย เมื่อผู้หญิงเอาแต่ใจใช้ทุกวิถีทางบังคับให้เขาทำตามที่เธอต้องการ ทั้งข่มขู่ แบล็กเมล์ และรวบหัวรวบหาง!
ถ้าไม่ใช่เพราะมีเป้าหมายอยู่ในใจ เขาคงไม่ยอมเดินเข้าไปในกับดักที่หญิงสาววางล่อไว้ง่ายๆ เช่นนี้
นายพรานสาวจอมเอาแต่ใจจะถูกเสือซ่อนลายปราบพยศได้หรือไม่ มหากาพย์เรื่องนี้ต้องดูกันยาวๆ เพราะที่เห็นถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด เสือซุ่มอาจรอจังหวะตลบหลังกินรวบดอกฟ้าจอมยุ่งอยู่ก็ได้
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
เพื่อนๆ นักอ่านค้าาาาาา
เก๊ากลับมาแล้ว มาพร้อมกับข่าวดีที่หลายคนรอคอยด้วย
ม่ายยยย ไม่ใช่สิริณจะสละโสด
แต่ข่าวดีที่ว่าก็คือ ใครที่รอผู้ช่วยกามเทพอยู่
กำลังจะได้อ่านแบบเป็นเล่มกันแล้วนะค้าาาาา
โดยเรื่องนี้สิริณจะพิมพ์เองเลยจ้า เห็นเขาฮิตทำมือกัน เลยอยากทำมั่ง
เย้ยยย ม่ายช่าย เนื่องจากส่งสำนักพิมพ์ผ่านแล้ว
แต่สำนักพิมพ์เปลี่ยนไปแนวจีนแทน (รู้กันอยู่เนอว่า สนพ.ไหน 555)
ทำให้ถูกดองต้นฉบับอยู่เป็นปีต่างหาก
ตอนนี้ถอนต้นฉบับออกมาละ
ไม่ส่ง สนพ. อื่นด้วย เกรงจะต้องรออีกนาน
ตอนนี้สิริณรีไรท์จบแล้ว พร้อมพิมพ์แล้ววววววว
แต่จะเปลี่ยนชื่อเรื่องตอนตีพิมพ์นะคะ
โดย ชื่อเดิม : ผู้ช่วยกามเทพ
ชื่อใหม่ : พยศดอกฟ้า
ตั้งใจว่าจะเขียนเป็นซีรีส์ ดอกดอก 55555
สนิมดอกรัก -> พยศดอกฟ้า -> วิวาห์ดอกกระดาษ
สำหรับพยศดอกฟ้านี้
สิริณจะรีโพสต์ให้อ่านกันวันละหนึ่งตอน
โดยมีจำนวนตอนทั้งหมด 60 ตอน
จะลงให้อ่านจนจบ ไม่ทิ้งกันแน่นอน
ส่วนตอนพิเศษอีก 100 กว่าหน้า
จะมีเฉพาะในฉบับหนังสือและอีบุ๊กเท่านั้น
บอกเลยว่าเขียนเอง ยังเขินเอง
คนอ่านจะฟินขนาดไหน ไม่ต้องเดาเนอะ :D
ตอนนี้ปกเสร็จแล้ว เหลือเก็บงานอีกนิดหน่อย
ก็จะพร้อมเปิดให้จองกันแล้ว
อาทิตย์หน้าจะนำปกมาอวดกันนะคะ
สำหรับใครที่สงสัยว่าสิริณหายไปไหนมา
ไปแต่งงานหรือเปล่า (ใช่เรอะ! 5555)
ก็ขอตอบตรงนี้เลยว่าไปทำงานค่ะ
สิริณกลับไปเป็นสาวออฟฟิศได้เกือบสองปีแล้ว
โดยทำงานในบริษัทเครื่องสำอางระดับมหาชน
ตำแหน่งที่มาพร้อมความรับผิดชอบ
ทำให้แทบไม่มีเวลาพักเลย กลับดึกตลอด
จนเกือบลืมวิธีเขียนนิยายไปแระ
ตอนนี้สิริณพักร่างช่วงใหญ่
กำลังจะเปลี่ยนงาน
ก็เลยรีบมาทำภารกิจที่ติดค้างในใจให้จบก่อน
ใครยังไม่ได้กดไลค์เพจ รีบไปกดไว้นะคะ
www.facebook.com/SirinFC
สิริณใช้สิทธิ์พนักงานซื้อเครื่องสำอางไว้แจกเพียบบบบบ 555
Tags: สิริณ, อิงอรุณ, ผู้ชายเย็นชา, พระเอกซึน
ตอน: ตอนที่ 23
สัญญาโคลาชะงัก หุ้น PRM ดิ่ง
โคลาไม่ต่อสัญญา ปรเมศวร์ฯ ดิ้น!
พาดหัวหนังสือพิมพ์ธุรกิจหลายฉบับเป็นไปในทิศทางเดียวกันทำให้สุพจน์ คิ้วขมวดมุ่น ข่าวทำนองนี้มีให้เห็นจนชินตาก็จริง แต่มันแปลกตรงที่บริษัทในข่าวคือเจ้าของส่วนแบ่งใหญ่สุดในตลาดน้ำดำซึ่งแทบไม่เคยมีข่าวฉาวมาก่อนเลย
“ริสาน่ะเหรอทำข่าวหลุด ไม่น่าเป็นไปได้” สุพจน์วางหนังสือพิมพ์ข้างสำรับ
“ท่านอ่านแต่พาดหัวนี่ครับ ในเนื้อข่าวระบุว่าคนที่ทำพลาดคือสาวัช ปรเมศวร์ ครับ” คนสนิทของเขาที่มารับประทานอาหารเช้าที่บ้านเจ้านายอธิบาย
“ใครน่ะ ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน”
“ตัวละครลับน่ะครับ จู่ ๆ เสี่ยธนาก็พาไปแนะนำว่าเป็นลูกชายคนเล็ก วงในลงความเห็นกันว่าเป็นลูกที่เกิดกับภรรยานอกสมรสครับ”
“ฝากคุณจับตาดูสถานการณ์ในปรเมศวร์เทรดดิ้งหน่อยนะ ฉันว่ามีบางอย่างผิดปกติแน่ ๆ มีข่าวหลุดออกมาว่าซูเปอร์โคลาจะตั้งโต๊ะเทนเดอร์ออฟเฟอร์เร็ว ๆ นี้ แต่อยู่ดี ๆ ราคากลับดิ่งลงเหว เหมือนมีใครสักคนจงใจกดราคาหุ้น”
“แค่จับตาดู หรือจะให้เตรียมการแทรกแซงด้วยครับ” คนสนิทรู้ใจ
“เผื่อไว้ก็ไม่เสียหาย ติดต่อณัฐภัทรคอร์ปฯ ขอสำรองวงเงินไว้สัก...หมื่นล้านละกัน” สุพจน์ลูบคางใช้ความคิด “เกิดเสือสองตัวกัดกันจนเหนื่อย เราก็ควรจะมีไพ่ดี ๆ ไว้สักสองสามใบ จะได้ไม่เสียโอกาส คงมีหลายคนจ้องดีลนี้กันตาเป็นมัน แล้วเกมสนุก ๆ แบบนี้ ฉันไม่ยอมพลาดแน่ ๆ ”
เขานิ่งคิดชั่วครู่ “อ้อ...วันจันทร์ซีเอ็มโอคนใหม่จะมาเริ่มงาน ว่าที่ลูกเขยฉันเอง ฝากคุณเตรียมเขาให้เป็นทายาทคนต่อไปของสยามดริ๊งค์ฯ ด้วยนะ”
“พันเทพ เทพวรสิงห์” อีกฝ่ายเลิกคิ้ว “เขาเป็นดาวรุ่งฝั่งอสังหาฯ นี่ครับ เปลี่ยนสายธุรกิจมาทางด้านนี้ จะไม่เสียของหรือ”
“พันเทพเก่ง หัวไว สอนไม่ยากหรอก คุณคงไม่ต้องหนักใจ” สุพจน์เอ่ยจบจึงเริ่มรับประทานอาหาร ทว่าคิ้วกลับมุ่นขมวดลึกมีรอยกังวลชัดเจน
ธนภูมิเคาะประตูแล้วผลักเข้าไป ชายหนุ่มมองตามสาวัชที่สวนออกมาแล้วนึกหมิ่นในใจ เขาวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะให้เจ้านาย “คุณสาวัชให้ข่าวจนบริษัทเสียหาย ก่อเรื่องยุ่งให้เราต้องตามแก้ขนาดนี้ คุณริสาน่าจะสั่งพักงานเขานะครับ”
“อืม...แล้วฉันจะคิดดู” ริสาเปิดแฟ้มที่เพิ่งได้มา
“คุณน่าจะถือโอกาสนี้ปลดเขาจากทุกตำแหน่ง ท่านประธานคงไม่คัดค้านแน่ แค่นี้คุณก็ชนะในเกมนี้ เขี่ยเขาพ้นทางได้เป็นการถาวรแล้ว”
“ชนะคนอย่างสาวัชน่ะเหรอ” ริสาหัวเราะหึ ๆ “ใช้คนไม่เป็น อ่านงบบัญชีไม่ได้ ทักษะการบริหารก็อ่อนหัด การเอาชนะคู่แข่งที่ด้อยกว่าเราทุกอย่าง ไม่เห็นจะน่าภูมิใจเลย จับพลัดจับผลูแพ้ขึ้นมาก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ไม่ว่าจะออกหน้าไหนก็มีแต่เสียกับเสีย ถ้าสาวัชเก่งจนน่ากลัวสิ ค่อยเป็นคู่แข่งที่เหมาะสมหน่อย”
“แล้วที่คุณเรียกเขาขึ้นมาพบ...”
“เขาทำผิดเรื่องที่ให้ข่าวพลาด ยังไงก็ต้องตำหนิ แต่ก็ต้องไม่ลืมนะว่าเพราะไอเดียของเขา ทำให้ฉันได้หุ้นพีอาร์เอ็มเพิ่มมาห้าล้านหกแสนหุ้น แถมยังราคาถูกจนเหลือเชื่อด้วย แค่หุ้นละสิบสองบาทสี่สิบเท่านั้นเอง”
“ทำไมเก็บในตลาดล่ะครับ น่าจะทำบิ๊กล็อตมากกว่า” เขาอ้างถึงการติดต่อกับ
ผู้ที่มีหุ้นตามจำนวนที่ต้องการเพื่อซื้อขายหุ้นนอกตลาด ซึ่งสามารถกำหนดราคาต่อหุ้นและงบประมาณได้ แตกต่างจากการซื้อในตลาด ซึ่งหากมีนักลงทุนสังเกตเห็นว่ามีการซื้อปริมาณมาก ๆ อาจเข้าแย่งซื้อและทำให้ราคาสูงจนยากแก่การคุมต้นทุน
“ฉันลองติดต่อกลุ่มเศรษฐ์สถาพรแล้ว แต่ทางนั้นบอกว่ายังไม่อยากขาย”
“ตอนนี้สองแม่ลูกเศรษฐ์สถาพรถือหุ้นพีอาร์เอ็มรวมกันสิบสองเปอร์เซ็นต์ นับเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่รองจากซูเปอร์โคลา ที่เขายืนกรานไม่ขาย แสดงว่ายังเชื่อมั่นในตัวคุณริสานะครับว่าจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้แน่นอน”
“ที่เขาไม่ขายให้ฉัน อาจเพราะอยากเก็บไว้ขายซูเปอร์โคลาที่ราคา ๒๙ บาทก็ได้” ริสาไม่ใช่ผู้หญิงโลกสวย เธอมองทุกอย่างด้วยความเป็นจริงเสมอ พ่อแม่พี่น้องหักหลังกันเองยังมีให้เห็นบ่อย ๆ ประสาอะไรกับแค่พันธมิตรทางธุรกิจ!
“ฉันจะทยอยเก็บหุ้นที่ราคานี้ไปเรื่อย ๆ ฉันอยากมีหุ้นในมือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนวันที่ซูเปอร์โคลาแจ้งตลาดหลักทรัพย์ขอทำเทนเดอร์ออฟเฟอร์”
“แต่วงเงินสำรองเรามีไม่พอน่ะสิ วันนี้คุณก็ใช้วงเงินไปเจ็ดสิบล้านแล้ว” ริสาซื้อหุ้นผ่านบัญชีเครดิตโดยต้องหาเงินสดเข้าบัญชีภายในสามวันนับจากวันสั่งซื้อ
“ฉันยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง”
“แต่ถ้าคุณยังซื้อหุ้นต่อเนื่องแบบนี้ สักวันทุนก็หมด รอดูท่าทีซูเปอร์โคลาก่อนเถอะครับ แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะแลกหมัด หรือหาวิธีอื่นมารับมือ”
ริสาหน้าบึ้ง สุดท้ายก็ยอมเห็นด้วยทั้งที่ไม่เต็มใจ เธอเคาะแฟ้มที่เพิ่งเปิดค้างอยู่ที่หน้าแรก “นี่อะไร”
“ที่คุณริสาสั่งให้ตรวจสอบน่ะครับ ผมได้ข้อมูลมาแล้ว เป็นอย่างที่คุณคาดครับ คุณสาวัชถือหุ้นในบริษัทสี่แห่ง จำนวนไม่มากพอจะแสดงในฐานข้อมูลบริษัทเหล่านั้น เขาเข้าถือตั้งแต่ราคาต่ำมาก ดูเหมือนเป็นนักลงทุนประเภทเน้นคุณค่า [1] ”
“มูลค่าทรัพย์สินรวมของสาวัชล่ะ”
“ด้วยมูลค่าหุ้นทุกตัวที่เขาถืออยู่ ณ ราคาตลาดปิดเมื่อวาน เขามีทรัพย์สินรวมเกือบ ๆ สองร้อยล้านครับ”
ริสานิ่งงัน ก่อนหัวเราะหึ ๆ ด้วยความรู้สึกอันยากอธิบาย “นี่ฉันมีเศรษฐีอยู่ในบ้านโดยไม่รู้ตัวเลยเหรอเนี่ย รู้หรือเปล่าว่าที่มาของแหล่งทุนคือใคร”
“น่าจะเป็นเงินเก็บส่วนตัวครับ สมัยอยู่อเมริกาคุณสาวัชมีรายได้เข้าธนาคารเดือนละสองพันเหรียญ คาดว่ามาจากการเป็นผู้ช่วยสอนในมหาวิทยาลัย เขาลงทุนแบบดีซีเอ [2] ในหุ้นบริษัทแอปเปิลตั้งแต่ปีแรกที่เข้ามหาวิทยาลัย”
ริสาหัวเราะหยันไม่เชื่อถือ “เล่นหุ้นตัวเดียว รวยเป็นร้อยล้านได้เลยเหรอ”
“คุณสาวัชลงทุนเดือนละหนึ่งพันเหรียญ เข้าถือหุ้นแอปเปิลอิงค์ [3] ตั้งแต่ราคาหุ้นละ ๑.๓๙ เหรียญ ตอนที่ขายหุ้นทั้งหมดเพื่อกลับเมืองไทย เขามีหุ้นแอปเปิลราวห้าหมื่นห้าพันหุ้น ขายไปที่ราคาหุ้นละ ๙๑ เหรียญ รวมเป็นเงินเกือบห้าล้านเหรียญ เมื่อเทียบกับทุนแสนหกหมื่นเหรียญ เท่ากับเขาได้รับผลตอบแทนสองพันเก้าร้อยเปอร์เซ็นต์ หรือเฉลี่ยปีละสองร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ”
“สิบสี่ปี ดัชนีราคาหุ้นในแนสแดกซ์ให้ผลตอบแทนสูงขนาดนี้เชียวเหรอ”
ธนภูมิชี้ตาราง “เขาโชคดีที่ลงทุนหุ้นถูกตัว ราคาหุ้นไต่ขึ้นปีละสามถึงห้าเปอร์เซ็นต์ตามกลไกเศรษฐกิจมาตลอด แต่พอแอปเปิลออกไอโฟน แค่ปีเดียวราคาหุ้นก็ขึ้นไปเป็นสองเท่า แล้วก้าวกระโดดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตอนกลับมาเมืองไทย เขาเปิดพอร์ตลงทุนด้วยเงินตั้งต้น ๑๕๐ ล้าน และยังคงทำดีซีเอมาจนถึงทุกวันนี้”
ธนภูมิพลิกไปเอกสารหน้าหลัง ๆ “อีกเรื่องที่คุณควรทราบก็คือครั้งแรกที่ไปอเมริกาคุณสาวัชได้ทุนจากบริษัทซอฟต์แวร์แห่งนึง เป็นทุนให้เปล่า ไม่ต้องทำงานใช้คืน แต่นี่เป็นรายงานการเงินของท่านประธาน หลังคุณสาวัชไปอเมริกาได้ปีนึง ท่านเริ่มว่าจ้างบริษัทนี้ด้วยมูลค่าโครงการราวแสนเหรียญทุกปี”
“แล้วมันผิดปกติตรงไหน”
“บริษัทนี้ให้ทุนนักศึกษาปีละหนึ่งทุน แต่ช่วงที่คุณสาวัชได้ทุน บริษัทเพิ่มเป็นปีละสองทุน จนคุณสาวัชจบปริญญาเอก ก็กลับมาให้แค่หนึ่งทุนเหมือนเดิม โดยช่วงที่คุณสาวัชเรียน ปรเมศว์เทรดดิ้งจ้างบริษัทนี้ดูแลระบบคอมพิวเตอร์มาตลอด เพิ่งยกเลิกตอนที่เขาเรียนจบ คุณริสาไม่คิดว่ามันบังเอิญเกินไปหรือครับ”
ริสาคิดตาม สุดท้ายจึงหัวเราะเบา ๆ “นี่น้องชายคนเก่งของฉันคงไม่รู้เรื่องนี้สินะ ว่าไอ้ทุนที่ภูมิใจนักหนา ที่แท้เตี่ยก็เป็นคนจัดการทั้งหมดนี่เอง”
“เขาสอบได้ทุนเอง ท่านประธานคงแทรกแซงเข้าไปภายหลังมากกว่าครับ”
“ถึงยังไงมันก็หมายความว่าเงินที่ส่งเขาเรียนจนจบเป็นเงินของเตี่ยอยู่ดีนั่นละ คุณทำดีมาก กลับมาเรื่องเดิมดีกว่า ตอนนี้สาวัชมีหุ้นพีอาร์เอ็มในมือเท่าไหร่”
“ราว ๆ หนึ่งล้านแปดแสนหุ้นครับ ทยอยเข้าซื้อตั้งแต่ราคาหกบาทกว่า คิดเป็น ๐.๖๘% รวมกับที่ท่านประธานเพิ่งโอนให้อีกสามเปอร์เซ็นต์ ก็เป็น ๓.๖๘%”
“ทำไมเราไม่เคยระแคะระคายถึงสถานการณ์ทางการเงินของเขามาก่อนเลย น่าโมโหจริง” ริสาสบถพลางทุบโต๊ะระบายความไม่พอใจ
“เขาฉลาดมากครับที่เข้าถือหุ้นแต่ละตัวด้วยเปอร์เซ็นต์ไม่สูงมาก ในเว็บไซต์ของตลาดหลักทรัพย์แสดงเฉพาะชื่อผู้ถือหุ้นรายใหญ่แค่ยี่สิบคนแรก ชื่อของเขาถึงไม่เคยปรากฏอยู่ในฐานข้อมูลบนอินเตอร์เน็ตเลย”
“ต่อให้ฝั่งเรามีหุ้นเพิ่มขึ้นอีก ๐.๖๘% แต่ก็แทบไม่มีนัยสำคัญ” ริสารำพึงเหนื่อยใจ “วันจันทร์นัดประชุมเรื่องซูเปอร์โคลาอีกครั้งละกัน วันนี้ขอบคุณมาก”
“คุณริสาจะทำงานต่อหรือครับ พักกลางวันแล้ว ออกไปกินข้าวข้างนอกสักวันดีกว่า อาทิตย์นี้คุณกินข้าวบนออฟฟิศทุกวันเลยนะ”
“นี่คุณสั่งสอนฉันเหรอ” หญิงสาวขมวดคิ้ว “คุณทำงานกับฉันมานานแค่ไหนแล้ว ทำไมถึงไม่รู้ว่าฉัน...”
ธนภูมิแทรกขึ้นกลางคัน “ก็เพราะทำงานกับคุณมานานน่ะสิ ผมถึงรู้ว่าคุณไม่เคยหาความสุขให้ตัวเองเลย ทำแต่งาน งาน แล้วก็งาน คุณทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากท่านประธาน ทั้งที่ลึกที่สุดในใจแล้วคุณก็รู้ดีว่า คุณไม่มีวันจะได้รับสิ่งนั้น! ”
-------------------------------------
[1] Value Investment หรือ VI เป็นการลงทุนแบบเน้นคุณค่าของพื้นฐานหุ้น โดยอ่านจากงบการเงินและผลประกอบการ มักเข้าซื้อหุ้นและถืออย่างน้อยหกเดือนขึ้นไปเพื่อรอรับเงินปันผล
[2] DCA (Dollar Cost Average) ใช้เงินจำนวนเท่าเดิมซื้อหุ้นตัวเดียวกันทุกเดือนโดยไม่สนใจราคา เพื่อถัวเฉลี่ยต้นทุน
[3] Apple Inc. บริษัทแอปเปิ้ล ผู้ผลิตโทรศัพท์ไอโฟน และอุปกรณ์ตระกูลไอแพด ไอพอด และคอมพิวเตอร์แมคอินทอช
-----------------------------------------------------------------
ประกาศ
เรื่องนี้จะลงให้อ่านฟรีจนจบ
หลังลงครบทุกตอน
จะลบ 5/6 ของเล่มนะคะ
ท่านไหนที่รออีบุ๊ค ตอนนี้โพสต์ขายแล้วนะคะ
แค่ 6 ชั่วโมงแรกที่ขึ้นระบบ
ก็ติดอันดับขายดีอันดับสองของหมวดโรแมนติกแล้ว กรี๊ดดดดด
ใครถนัดร้านไหน เลือกตามสะดวกเลยค่ะ
mebmarket > https://goo.gl/o9FXn6
ookbee > https://goo.gl/rf274b
Hytexts > https://goo.gl/KcekzB
พิเศษสำหรับฉบับอีบุ๊ก
ภายใน 31 พ.ค. รับที่คั่นลายนกฟลามิงโกจัดส่งถึงบ้าน
อีก 100 รางวัลจ้ะ จัดกันไปเน้นๆ
บอกให้รู้ว่าจะซื้อเล่มหรืออีบุ๊ก ก็รักเท่ากันนะจ๊ะ
วิธีการรับของรางวัล อ่านกันดีๆ ค่ะ
1. ถ้าซื้อจาก Meb ไปที่ My Account -> My privilege แล้วรับสิทธิ์เลย
2. ถ้าซื้อจาก ookbee หรือ hytexts แคปหน้าจอการสั่งซื้อ ระบุอีเมลที่ใช้ login ส่งมาที่กล่องข้อความของเพจสิริณ
สิริณจะยืนยันกลับเฉพาะท่านที่ได้รับสิทธิ์นะคะ
เฉพาะอีบุ๊ก แจก 100 ชิ้นค่ะ ครบเมื่อไหร่ ปิดการแจกทันที
สั่งซื้อฉบับหนังสื> https://goo.gl/HA1QWz
100 คนแรก จัดส่งฟรี + รับที่คั่นนกฟลามิงโกเพิ่มพิเศษ
หรือซื้อฉบับหนังสือจากร้านออนไลน์ชื่อดัง
ร้านนิยายรัก > https://goo.gl/uPTdCs
สะดวกช่องทางไหนสั่งซื้อเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ยังรักและเมตตากันเสมอนะคะ
โคลาไม่ต่อสัญญา ปรเมศวร์ฯ ดิ้น!
พาดหัวหนังสือพิมพ์ธุรกิจหลายฉบับเป็นไปในทิศทางเดียวกันทำให้สุพจน์ คิ้วขมวดมุ่น ข่าวทำนองนี้มีให้เห็นจนชินตาก็จริง แต่มันแปลกตรงที่บริษัทในข่าวคือเจ้าของส่วนแบ่งใหญ่สุดในตลาดน้ำดำซึ่งแทบไม่เคยมีข่าวฉาวมาก่อนเลย
“ริสาน่ะเหรอทำข่าวหลุด ไม่น่าเป็นไปได้” สุพจน์วางหนังสือพิมพ์ข้างสำรับ
“ท่านอ่านแต่พาดหัวนี่ครับ ในเนื้อข่าวระบุว่าคนที่ทำพลาดคือสาวัช ปรเมศวร์ ครับ” คนสนิทของเขาที่มารับประทานอาหารเช้าที่บ้านเจ้านายอธิบาย
“ใครน่ะ ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน”
“ตัวละครลับน่ะครับ จู่ ๆ เสี่ยธนาก็พาไปแนะนำว่าเป็นลูกชายคนเล็ก วงในลงความเห็นกันว่าเป็นลูกที่เกิดกับภรรยานอกสมรสครับ”
“ฝากคุณจับตาดูสถานการณ์ในปรเมศวร์เทรดดิ้งหน่อยนะ ฉันว่ามีบางอย่างผิดปกติแน่ ๆ มีข่าวหลุดออกมาว่าซูเปอร์โคลาจะตั้งโต๊ะเทนเดอร์ออฟเฟอร์เร็ว ๆ นี้ แต่อยู่ดี ๆ ราคากลับดิ่งลงเหว เหมือนมีใครสักคนจงใจกดราคาหุ้น”
“แค่จับตาดู หรือจะให้เตรียมการแทรกแซงด้วยครับ” คนสนิทรู้ใจ
“เผื่อไว้ก็ไม่เสียหาย ติดต่อณัฐภัทรคอร์ปฯ ขอสำรองวงเงินไว้สัก...หมื่นล้านละกัน” สุพจน์ลูบคางใช้ความคิด “เกิดเสือสองตัวกัดกันจนเหนื่อย เราก็ควรจะมีไพ่ดี ๆ ไว้สักสองสามใบ จะได้ไม่เสียโอกาส คงมีหลายคนจ้องดีลนี้กันตาเป็นมัน แล้วเกมสนุก ๆ แบบนี้ ฉันไม่ยอมพลาดแน่ ๆ ”
เขานิ่งคิดชั่วครู่ “อ้อ...วันจันทร์ซีเอ็มโอคนใหม่จะมาเริ่มงาน ว่าที่ลูกเขยฉันเอง ฝากคุณเตรียมเขาให้เป็นทายาทคนต่อไปของสยามดริ๊งค์ฯ ด้วยนะ”
“พันเทพ เทพวรสิงห์” อีกฝ่ายเลิกคิ้ว “เขาเป็นดาวรุ่งฝั่งอสังหาฯ นี่ครับ เปลี่ยนสายธุรกิจมาทางด้านนี้ จะไม่เสียของหรือ”
“พันเทพเก่ง หัวไว สอนไม่ยากหรอก คุณคงไม่ต้องหนักใจ” สุพจน์เอ่ยจบจึงเริ่มรับประทานอาหาร ทว่าคิ้วกลับมุ่นขมวดลึกมีรอยกังวลชัดเจน
ธนภูมิเคาะประตูแล้วผลักเข้าไป ชายหนุ่มมองตามสาวัชที่สวนออกมาแล้วนึกหมิ่นในใจ เขาวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะให้เจ้านาย “คุณสาวัชให้ข่าวจนบริษัทเสียหาย ก่อเรื่องยุ่งให้เราต้องตามแก้ขนาดนี้ คุณริสาน่าจะสั่งพักงานเขานะครับ”
“อืม...แล้วฉันจะคิดดู” ริสาเปิดแฟ้มที่เพิ่งได้มา
“คุณน่าจะถือโอกาสนี้ปลดเขาจากทุกตำแหน่ง ท่านประธานคงไม่คัดค้านแน่ แค่นี้คุณก็ชนะในเกมนี้ เขี่ยเขาพ้นทางได้เป็นการถาวรแล้ว”
“ชนะคนอย่างสาวัชน่ะเหรอ” ริสาหัวเราะหึ ๆ “ใช้คนไม่เป็น อ่านงบบัญชีไม่ได้ ทักษะการบริหารก็อ่อนหัด การเอาชนะคู่แข่งที่ด้อยกว่าเราทุกอย่าง ไม่เห็นจะน่าภูมิใจเลย จับพลัดจับผลูแพ้ขึ้นมาก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ไม่ว่าจะออกหน้าไหนก็มีแต่เสียกับเสีย ถ้าสาวัชเก่งจนน่ากลัวสิ ค่อยเป็นคู่แข่งที่เหมาะสมหน่อย”
“แล้วที่คุณเรียกเขาขึ้นมาพบ...”
“เขาทำผิดเรื่องที่ให้ข่าวพลาด ยังไงก็ต้องตำหนิ แต่ก็ต้องไม่ลืมนะว่าเพราะไอเดียของเขา ทำให้ฉันได้หุ้นพีอาร์เอ็มเพิ่มมาห้าล้านหกแสนหุ้น แถมยังราคาถูกจนเหลือเชื่อด้วย แค่หุ้นละสิบสองบาทสี่สิบเท่านั้นเอง”
“ทำไมเก็บในตลาดล่ะครับ น่าจะทำบิ๊กล็อตมากกว่า” เขาอ้างถึงการติดต่อกับ
ผู้ที่มีหุ้นตามจำนวนที่ต้องการเพื่อซื้อขายหุ้นนอกตลาด ซึ่งสามารถกำหนดราคาต่อหุ้นและงบประมาณได้ แตกต่างจากการซื้อในตลาด ซึ่งหากมีนักลงทุนสังเกตเห็นว่ามีการซื้อปริมาณมาก ๆ อาจเข้าแย่งซื้อและทำให้ราคาสูงจนยากแก่การคุมต้นทุน
“ฉันลองติดต่อกลุ่มเศรษฐ์สถาพรแล้ว แต่ทางนั้นบอกว่ายังไม่อยากขาย”
“ตอนนี้สองแม่ลูกเศรษฐ์สถาพรถือหุ้นพีอาร์เอ็มรวมกันสิบสองเปอร์เซ็นต์ นับเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่รองจากซูเปอร์โคลา ที่เขายืนกรานไม่ขาย แสดงว่ายังเชื่อมั่นในตัวคุณริสานะครับว่าจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้แน่นอน”
“ที่เขาไม่ขายให้ฉัน อาจเพราะอยากเก็บไว้ขายซูเปอร์โคลาที่ราคา ๒๙ บาทก็ได้” ริสาไม่ใช่ผู้หญิงโลกสวย เธอมองทุกอย่างด้วยความเป็นจริงเสมอ พ่อแม่พี่น้องหักหลังกันเองยังมีให้เห็นบ่อย ๆ ประสาอะไรกับแค่พันธมิตรทางธุรกิจ!
“ฉันจะทยอยเก็บหุ้นที่ราคานี้ไปเรื่อย ๆ ฉันอยากมีหุ้นในมือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนวันที่ซูเปอร์โคลาแจ้งตลาดหลักทรัพย์ขอทำเทนเดอร์ออฟเฟอร์”
“แต่วงเงินสำรองเรามีไม่พอน่ะสิ วันนี้คุณก็ใช้วงเงินไปเจ็ดสิบล้านแล้ว” ริสาซื้อหุ้นผ่านบัญชีเครดิตโดยต้องหาเงินสดเข้าบัญชีภายในสามวันนับจากวันสั่งซื้อ
“ฉันยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง”
“แต่ถ้าคุณยังซื้อหุ้นต่อเนื่องแบบนี้ สักวันทุนก็หมด รอดูท่าทีซูเปอร์โคลาก่อนเถอะครับ แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะแลกหมัด หรือหาวิธีอื่นมารับมือ”
ริสาหน้าบึ้ง สุดท้ายก็ยอมเห็นด้วยทั้งที่ไม่เต็มใจ เธอเคาะแฟ้มที่เพิ่งเปิดค้างอยู่ที่หน้าแรก “นี่อะไร”
“ที่คุณริสาสั่งให้ตรวจสอบน่ะครับ ผมได้ข้อมูลมาแล้ว เป็นอย่างที่คุณคาดครับ คุณสาวัชถือหุ้นในบริษัทสี่แห่ง จำนวนไม่มากพอจะแสดงในฐานข้อมูลบริษัทเหล่านั้น เขาเข้าถือตั้งแต่ราคาต่ำมาก ดูเหมือนเป็นนักลงทุนประเภทเน้นคุณค่า [1] ”
“มูลค่าทรัพย์สินรวมของสาวัชล่ะ”
“ด้วยมูลค่าหุ้นทุกตัวที่เขาถืออยู่ ณ ราคาตลาดปิดเมื่อวาน เขามีทรัพย์สินรวมเกือบ ๆ สองร้อยล้านครับ”
ริสานิ่งงัน ก่อนหัวเราะหึ ๆ ด้วยความรู้สึกอันยากอธิบาย “นี่ฉันมีเศรษฐีอยู่ในบ้านโดยไม่รู้ตัวเลยเหรอเนี่ย รู้หรือเปล่าว่าที่มาของแหล่งทุนคือใคร”
“น่าจะเป็นเงินเก็บส่วนตัวครับ สมัยอยู่อเมริกาคุณสาวัชมีรายได้เข้าธนาคารเดือนละสองพันเหรียญ คาดว่ามาจากการเป็นผู้ช่วยสอนในมหาวิทยาลัย เขาลงทุนแบบดีซีเอ [2] ในหุ้นบริษัทแอปเปิลตั้งแต่ปีแรกที่เข้ามหาวิทยาลัย”
ริสาหัวเราะหยันไม่เชื่อถือ “เล่นหุ้นตัวเดียว รวยเป็นร้อยล้านได้เลยเหรอ”
“คุณสาวัชลงทุนเดือนละหนึ่งพันเหรียญ เข้าถือหุ้นแอปเปิลอิงค์ [3] ตั้งแต่ราคาหุ้นละ ๑.๓๙ เหรียญ ตอนที่ขายหุ้นทั้งหมดเพื่อกลับเมืองไทย เขามีหุ้นแอปเปิลราวห้าหมื่นห้าพันหุ้น ขายไปที่ราคาหุ้นละ ๙๑ เหรียญ รวมเป็นเงินเกือบห้าล้านเหรียญ เมื่อเทียบกับทุนแสนหกหมื่นเหรียญ เท่ากับเขาได้รับผลตอบแทนสองพันเก้าร้อยเปอร์เซ็นต์ หรือเฉลี่ยปีละสองร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ”
“สิบสี่ปี ดัชนีราคาหุ้นในแนสแดกซ์ให้ผลตอบแทนสูงขนาดนี้เชียวเหรอ”
ธนภูมิชี้ตาราง “เขาโชคดีที่ลงทุนหุ้นถูกตัว ราคาหุ้นไต่ขึ้นปีละสามถึงห้าเปอร์เซ็นต์ตามกลไกเศรษฐกิจมาตลอด แต่พอแอปเปิลออกไอโฟน แค่ปีเดียวราคาหุ้นก็ขึ้นไปเป็นสองเท่า แล้วก้าวกระโดดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตอนกลับมาเมืองไทย เขาเปิดพอร์ตลงทุนด้วยเงินตั้งต้น ๑๕๐ ล้าน และยังคงทำดีซีเอมาจนถึงทุกวันนี้”
ธนภูมิพลิกไปเอกสารหน้าหลัง ๆ “อีกเรื่องที่คุณควรทราบก็คือครั้งแรกที่ไปอเมริกาคุณสาวัชได้ทุนจากบริษัทซอฟต์แวร์แห่งนึง เป็นทุนให้เปล่า ไม่ต้องทำงานใช้คืน แต่นี่เป็นรายงานการเงินของท่านประธาน หลังคุณสาวัชไปอเมริกาได้ปีนึง ท่านเริ่มว่าจ้างบริษัทนี้ด้วยมูลค่าโครงการราวแสนเหรียญทุกปี”
“แล้วมันผิดปกติตรงไหน”
“บริษัทนี้ให้ทุนนักศึกษาปีละหนึ่งทุน แต่ช่วงที่คุณสาวัชได้ทุน บริษัทเพิ่มเป็นปีละสองทุน จนคุณสาวัชจบปริญญาเอก ก็กลับมาให้แค่หนึ่งทุนเหมือนเดิม โดยช่วงที่คุณสาวัชเรียน ปรเมศว์เทรดดิ้งจ้างบริษัทนี้ดูแลระบบคอมพิวเตอร์มาตลอด เพิ่งยกเลิกตอนที่เขาเรียนจบ คุณริสาไม่คิดว่ามันบังเอิญเกินไปหรือครับ”
ริสาคิดตาม สุดท้ายจึงหัวเราะเบา ๆ “นี่น้องชายคนเก่งของฉันคงไม่รู้เรื่องนี้สินะ ว่าไอ้ทุนที่ภูมิใจนักหนา ที่แท้เตี่ยก็เป็นคนจัดการทั้งหมดนี่เอง”
“เขาสอบได้ทุนเอง ท่านประธานคงแทรกแซงเข้าไปภายหลังมากกว่าครับ”
“ถึงยังไงมันก็หมายความว่าเงินที่ส่งเขาเรียนจนจบเป็นเงินของเตี่ยอยู่ดีนั่นละ คุณทำดีมาก กลับมาเรื่องเดิมดีกว่า ตอนนี้สาวัชมีหุ้นพีอาร์เอ็มในมือเท่าไหร่”
“ราว ๆ หนึ่งล้านแปดแสนหุ้นครับ ทยอยเข้าซื้อตั้งแต่ราคาหกบาทกว่า คิดเป็น ๐.๖๘% รวมกับที่ท่านประธานเพิ่งโอนให้อีกสามเปอร์เซ็นต์ ก็เป็น ๓.๖๘%”
“ทำไมเราไม่เคยระแคะระคายถึงสถานการณ์ทางการเงินของเขามาก่อนเลย น่าโมโหจริง” ริสาสบถพลางทุบโต๊ะระบายความไม่พอใจ
“เขาฉลาดมากครับที่เข้าถือหุ้นแต่ละตัวด้วยเปอร์เซ็นต์ไม่สูงมาก ในเว็บไซต์ของตลาดหลักทรัพย์แสดงเฉพาะชื่อผู้ถือหุ้นรายใหญ่แค่ยี่สิบคนแรก ชื่อของเขาถึงไม่เคยปรากฏอยู่ในฐานข้อมูลบนอินเตอร์เน็ตเลย”
“ต่อให้ฝั่งเรามีหุ้นเพิ่มขึ้นอีก ๐.๖๘% แต่ก็แทบไม่มีนัยสำคัญ” ริสารำพึงเหนื่อยใจ “วันจันทร์นัดประชุมเรื่องซูเปอร์โคลาอีกครั้งละกัน วันนี้ขอบคุณมาก”
“คุณริสาจะทำงานต่อหรือครับ พักกลางวันแล้ว ออกไปกินข้าวข้างนอกสักวันดีกว่า อาทิตย์นี้คุณกินข้าวบนออฟฟิศทุกวันเลยนะ”
“นี่คุณสั่งสอนฉันเหรอ” หญิงสาวขมวดคิ้ว “คุณทำงานกับฉันมานานแค่ไหนแล้ว ทำไมถึงไม่รู้ว่าฉัน...”
ธนภูมิแทรกขึ้นกลางคัน “ก็เพราะทำงานกับคุณมานานน่ะสิ ผมถึงรู้ว่าคุณไม่เคยหาความสุขให้ตัวเองเลย ทำแต่งาน งาน แล้วก็งาน คุณทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากท่านประธาน ทั้งที่ลึกที่สุดในใจแล้วคุณก็รู้ดีว่า คุณไม่มีวันจะได้รับสิ่งนั้น! ”
-------------------------------------
[1] Value Investment หรือ VI เป็นการลงทุนแบบเน้นคุณค่าของพื้นฐานหุ้น โดยอ่านจากงบการเงินและผลประกอบการ มักเข้าซื้อหุ้นและถืออย่างน้อยหกเดือนขึ้นไปเพื่อรอรับเงินปันผล
[2] DCA (Dollar Cost Average) ใช้เงินจำนวนเท่าเดิมซื้อหุ้นตัวเดียวกันทุกเดือนโดยไม่สนใจราคา เพื่อถัวเฉลี่ยต้นทุน
[3] Apple Inc. บริษัทแอปเปิ้ล ผู้ผลิตโทรศัพท์ไอโฟน และอุปกรณ์ตระกูลไอแพด ไอพอด และคอมพิวเตอร์แมคอินทอช
-----------------------------------------------------------------
ประกาศ
เรื่องนี้จะลงให้อ่านฟรีจนจบ
หลังลงครบทุกตอน
จะลบ 5/6 ของเล่มนะคะ
ท่านไหนที่รออีบุ๊ค ตอนนี้โพสต์ขายแล้วนะคะ
แค่ 6 ชั่วโมงแรกที่ขึ้นระบบ
ก็ติดอันดับขายดีอันดับสองของหมวดโรแมนติกแล้ว กรี๊ดดดดด
ใครถนัดร้านไหน เลือกตามสะดวกเลยค่ะ
mebmarket > https://goo.gl/o9FXn6
ookbee > https://goo.gl/rf274b
Hytexts > https://goo.gl/KcekzB
พิเศษสำหรับฉบับอีบุ๊ก
ภายใน 31 พ.ค. รับที่คั่นลายนกฟลามิงโกจัดส่งถึงบ้าน
อีก 100 รางวัลจ้ะ จัดกันไปเน้นๆ
บอกให้รู้ว่าจะซื้อเล่มหรืออีบุ๊ก ก็รักเท่ากันนะจ๊ะ
วิธีการรับของรางวัล อ่านกันดีๆ ค่ะ
1. ถ้าซื้อจาก Meb ไปที่ My Account -> My privilege แล้วรับสิทธิ์เลย
2. ถ้าซื้อจาก ookbee หรือ hytexts แคปหน้าจอการสั่งซื้อ ระบุอีเมลที่ใช้ login ส่งมาที่กล่องข้อความของเพจสิริณ
สิริณจะยืนยันกลับเฉพาะท่านที่ได้รับสิทธิ์นะคะ
เฉพาะอีบุ๊ก แจก 100 ชิ้นค่ะ ครบเมื่อไหร่ ปิดการแจกทันที
สั่งซื้อฉบับหนังสื> https://goo.gl/HA1QWz
100 คนแรก จัดส่งฟรี + รับที่คั่นนกฟลามิงโกเพิ่มพิเศษ
หรือซื้อฉบับหนังสือจากร้านออนไลน์ชื่อดัง
ร้านนิยายรัก > https://goo.gl/uPTdCs
สะดวกช่องทางไหนสั่งซื้อเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ยังรักและเมตตากันเสมอนะคะ
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 พ.ค. 2561, 22:35:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 พ.ค. 2561, 22:35:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 636
| << ตอนที่ 22 | ตอนที่ 24 >> |