ทรายล้อมเพชร: สะมะเรีย (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เมื่อรจนาอย่างนางรำ ‘เพชรไพลิน’ เสี่ยงพวงมาลัยดอกรักออกไป คนรับหาใช่เจ้าเงาะป่าไม่ แต่กลับเป็นถึง ‘ชีคมุซตาฮ์ซาน บินรามาน อัลซาบาฮัท’ ผู้ปกครองรัฐรามาน

ทั้งสองตกอยู่ในบ่วงเสน่หาซึ่งกันและกันเพียงแค่พบสบตา ความรักได้ก่อตัวขึ้นหวานล้ำราวน้ำผึ้ง ทว่า...ที่ใดมีรัก ก็ย่อมมีทุกข์ เพชรไพลินจึงต้องพบกับอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม ทั้งจากมารดาเลี้ยงและบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในฮาเร็มของชีคหนุ่ม

ซ้ำร้ายที่สุด...ชายคนรักยังลงมือกรีดหัวใจของเธอด้วยตัวเขาเอง

เช่นนี้แล้วเพชรที่ว่ากล้าแกร่งจะทนทานต่อการแผดเผาหัวใจจนปวดร้าวทรมานได้หรือไม่ หรือเธอ...จะลาลับจากเขาไปตลอดกาล

*************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "สะมะเรีย" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบนิยายแนวทะเลทราย โรมานซ์ ดราม่า มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง นอกจากความฟินชวนให้ยิ้มแก้มแตกในความเป็นสุภาพบุรุษของท่านชีคแล้ว สะมะเรียถ่ายทอดความดราม่าในความรักของหนุ่มสาวได้ชนิดที่น้ำตาไหลพรากทีเดียว ที่สำคัญ ยังผสมผสานศิลปวัฒนธรรมไทยเข้าไปในแนวทะเลทรายได้อย่างน่าประทับใจ #พร้อมตอนพิเศษ #ฟินทวีคูณ! #ติดหนึบ #รับประกันความสนุก!

***********

นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้าน booksforfun ร้าน booktogothailand และร้าน booksyourlikeshop
-inbox สั่งซื้อโดยตรงกับแอดมินเพจ 'ปลายปากกา สำนักพิมพ์' หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

(หนังสือเหลือแต่เล่มมีตำหนิ)


ราคา 280฿ (จากปก 372฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 320฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 340฿)


หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: โรมานซ์ ชีค นางรำ พาฝัน ดราม่า ริษยา

ตอน: บทที่ 7 -50%

“เพชรเดี๋ยวสิ เธอเป็นอะไรทำไมจู่ๆ รีบกลับ ไหนบอกว่าหิวไม่ใช่เหรอ” ชีคมุซตาฮ์ซานจับแขนหญิงสาวเอาไว้แล้วหมุนร่างบางให้หันมาเผชิญหน้ากับเขา เมื่อเห็นดวงตากลมโตแดงก่ำ หยาดน้ำตาคล้ายจะหยาดหยดทุกขณะชายหนุ่มก็ใจหายวูบ

“ไม่สบายหรือเพชร เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ชายหนุ่มจับที่ไหล่บางเอาไว้อย่างอ่อนโยน เท่านั้นเองน้ำตาที่พยายามสะกดกลั้นก็ร่วงเผาะ คนตัวโตถึงกับทำอะไรไม่ถูก จึงจูงมือหญิงสาวให้ขึ้นรถ เพชรไพลินไม่ได้ขัดขืนแม้จะร้องไห้ราวกับหยุดไม่ได้ก็ตาม

เธอไม่เข้าใจหรอกว่า ทำไมเธอต้องร้องไห้ แต่เธอรู้สึกโกรธและน้อยใจ ทั้งที่รู้ว่าคนรักไม่ได้มีส่วนผิดในเรื่องนี้เลย ผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างเขา ไม่แปลกที่จะมีผู้หญิงมารายล้อม แต่แล้วเธอเป็นอะไรล่ะ ทำไมถึงต้องร้องไห้ ทำไมถึงรู้สึกเจ็บแน่นที่หัวใจ มันเป็นเพราะอะไร!

ชีคหนุ่มยื่นผ้าเช็ดหน้าส่งให้หญิงสาวเช็ดน้ำตา ขณะขับรถมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาจอดอยู่หน้าคอนโดฯ เขาเปิดประตูรถแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาว เมื่อเห็นคนตัวเล็กเอาแต่นั่งนิ่ง เขาจึงอุ้มเธอออกมา เพชรไพลินได้สติรีบดิ้นหมายจะลง แต่ไม่ทันเสียแล้วเมื่อชีคมุซตาฮ์ซานก้าวยาวเข้าไปในคอนโดฯ แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปยังห้อง เพนท์เฮาส์ชั้นบนสุดของคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองแห่งนี้

“ท่านชีคปล่อยเพชรนะคะ พาเพชรมาที่นี่ทำไม ปล่อยค่ะ เพชรจะกลับบ้าน”

“ฉันไม่ให้เธอกลับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

เสียงขรึมราบเรียบแกมตำหนิทำให้เพชรไพลินไม่กล้าโวยวายเอาแต่ใจ เธอได้แต่นิ่งเงียบ เมื่อเข้ามาในห้องเขาก็วางเธอลงบนโซฟาแล้วคุกเข่าลงนั่งต่อหน้า

“ไหนลองเล่ามาซิว่าร้องไห้ทำไม ใครแกล้งอะไร”

ชีคมุซตาฮ์ซานจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมเอาไว้เมื่อเห็นท่าทางอึกอัก เขาจึงถามต่อไป “โกรธฉันหรือ”

เพชรไพลินส่ายหน้าจนหางม้าที่มัดไว้ด้านหลังปลิวไปมา

“ถ้าอย่างนั้น...” ชีคมุซตาฮ์ซานครุ่นคิด “คุณกมลาทำอะไรให้ไม่พอใจใช่หรือเปล่า”

พอถูกจี้ตรงจุด คนที่หยุดร้องไห้ไปแล้วก็น้ำตาคลอขึ้นมาอีกเป็นคำรบสอง

“เขาว่าอะไรเพชรหรือเปล่า”

เพชรไพลินส่ายหน้าอีกครั้ง รู้ตัวเลยว่าวุฒิภาวะและการควบคุมอารมณ์ของตัวเองยังไม่ดีพอ จึงได้เก็บเอาถ้อยคำไร้สาระมาโกรธคนรัก ทั้งที่เขาก็แสนดีกับเธอถึงเพียงนี้

“ถ้าอย่างนั้นกมลทิพย์เขารังแกเธออย่างนั้นหรือ” ชีคหนุ่มยังไม่คลายสงสัย

เพชรไพลินเม้มปากเข้าหากันเมื่อคิดถึงผู้หญิงหน้าตาสะสวยใบหน้าอ่อนหวานน่ารักน่าชังคนนั้น หญิงสาวไม่ได้ปฏิเสธแต่กอดชายหนุ่มที่คุกเข่าตรงหน้าเอาไว้แน่น

“เธอหึงฉันหรือเพชรไพลิน”

ประโยคคำถามก็จริง ทว่าในถ้อยน้ำเสียงกลับแฝงแววขบขันและเอ็นดูจนแทบกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่

หญิงสาวผละออกจากชายหนุ่มทันที ใบหน้าแดงซ่าน

“เพชรน่ะหรือคะหึงท่านชีค” หญิงสาวทวนถามอย่างไม่อยากจะเชื่อเมื่อโดนชีคหนุ่มปรักปรำ แต่เมื่อหวนคิดดูแล้วเธอกลับพบว่าเธอหึงเขาจริงๆ หึงจนพานโกรธชายหนุ่มทั้งที่เขามิได้ผิดอะไรเลย

“ก็ถ้าไม่หึงฉัน แล้วมันเรื่องอะไรถึงเดินกลับออกมาแบบนั้นฮึ ไหนบอกมาซิสาวน้อย” เขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนหน้าผากกว้างชนกับหน้าผากของหญิงสาว ปลายจมูกชิดติดกัน อีกนิดเดียวริมฝีปากของเธอก็จะสัมผัสกับริมฝีปากหนาหยักได้รูป

“เพชรไม่ได้หึงท่านชีค” คนตัวเล็กปากแข็งไม่ยอมรับความจริง

“ไม่จริงหรอก เธอหึงฉัน หรือกลัวว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นมาทำหน้าที่เป็นเลขาของฉัน แล้วฉันจะไปรักคนอื่นไม่ได้รักเธอ”

ชายวัยสามสิบกับเด็กสาวอายุสิบแปด ชั้นเชิงและประสบการณ์ชีวิตและเกมรักแตกต่างราวฟ้ากับเหว แค่มองเข้าไปในดวงตาสุกใส ชีคมุซตาฮ์ซานก็อ่านออกได้โดยง่ายดาย นี่ล่ะที่ทำให้เขาเลือกที่จะรักเพชรไพลิน เพราะเขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่มีวันโกหก หรือทำให้เขาเสียใจอย่างแน่นอน

“เพชรไม่ได้หึงเสียหน่อย ท่านชีคอย่ามาใส่ร้ายเพชรนะ” คนตัวเล็กแกล้งพาลกลบเกลื่อนความอายที่มันบ่งบอกอยู่บนใบหน้าหวานแดงก่ำ จนชายหนุ่มอยากเอื้อมมือไปหยิกแก้มนัก

“ไม่จริงหรอก เธอหึงฉันยอมรับมาเถอะเพชรไพลิน”

ชีคมุซตาฮ์ซานใช้หน้าผากของตนดันหน้าผากของหญิงสาว จนร่างบางล้มลงไปกับโซฟาตัวนุ่ม

“ไม่จริง ท่านชีคออกไปนะคะ อย่ารังแกเพชร”

แม้จะร้องประท้วงก็คงไม่ทันเสียแล้ว เพียงพริบตาเดียวร่างหนาก็คร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ จนแทบขยับตัวไม่ได้

“ไหนบอกสิว่าเธอหึงฉันหรือเปล่า”

“ไม่นี่คะ เพชรจะหึงท่านชีคทำไม” หญิงสาวเบือนหน้าหนี เมื่อเขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้

“แต่หน้าเธอมันฟ้องว่าเธอหึงฉัน วางใจเถอะ ฉันจะรักเธอคนเดียวเท่านั้น...เพชรไพลิน”

คำมั่นที่เขาเอื้อนเอ่ยทำให้หญิงสาวเบือนหน้ากลับมา แล้วหัวใจก็ต้องกระตุกแรง เมื่อชีคแห่งรัฐรามานครอบครองริมฝีปากอิ่มก่อนที่เธอจะได้เอ่ยคำใดออกไป ร่างบางชาวูบราวกับมีกระแสไฟแล่นผ่านไปทั่วร่าง เมื่อเขากดร่างหนาแนบชิดเรือนกายบอบบาง มือข้างหนึ่งสอดเข้าโอบกระชับเอวคอด ส่วนมืออีกข้างประคองท้ายทอยของเธอเอาไว้เพื่อให้เธอแหงนเงยรับรสจูบได้อย่างถนัดถนี่

กว่าจะผละจากหญิงสาว เธอก็หน้าแดงก่ำเห่อร้อนไปทั้งตัว

“ไหนลองบอกมาสิว่าเธอหึงฉันใช่หรือเปล่า” เมื่อหญิงสาวยังคงอ้ำอึ้ง เขาก็ก้มลงหมายจะจูบอีกครั้ง

เพชรไพลินรีบดันร่างสูงให้ออกห่าง แล้วขยับหนีราวกับกลัวว่าเขาจะมาขโมยจูบเธออีก จูบรสหวาน ที่หากได้ลิ้มรสบ่อยเข้าเธอคงเสพติดมันจนถอนตัวไม่ขึ้น

“เพชรหึงท่านชีคค่ะ” เธอยอมรับออกมาในที่สุด “ก็ผู้หญิงคนนั้นทั้งสวยทั้งการศึกษาดี ไม่เหมือนเพชรนี่คะ เพชรมันเป็นแค่นางรำ ผู้หญิงเต้นกินรำกินไม่ได้มีเกียรติอะไรเลย”

ชีคมุซตาฮ์ซานได้ยินหญิงสาวตัดพ้อต่อว่าตนเองดังนั้น ก็ส่ายหน้างุด

“คิดมาก เห็นฉันเป็นคนเจ้าชู้ขนาดนั้นเชียวหรือ”

เมื่อคำตอบที่ได้รับคือการพยักหน้าก็ทำให้ชีคมุซตาฮ์ซานถึงกับขำไม่ออก มันก็จริงอย่างที่เพชรไพลินนึกกลัว เพราะชื่อเสียงเขามันไปทางด้านฉาวเสียก็มาก โดยเฉพาะเรื่องการเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า

“รอก่อนนะ ฉันมีอะไรจะให้เธอ”

ชีคหนุ่มเดินหายเข้าไปในห้องนอนครู่ใหญ่ เมื่อเดินกลับมาจึงเห็นว่าเพชรไพลินชะเง้อคอยด้วยความอยากรู้

“ท่านชีคจะให้อะไรเพชรหรือคะ”

“หลับตาสิ แล้วฉันจะบอก”

หญิงสาวมีท่าทางลังเลเล็กน้อย แต่แล้วก็ค่อยๆ หลับตาลงในที่สุด สัมผัสนุ่มที่ปากทำให้เธอค่อยๆ เผยอริมฝีปากขึ้นเบาๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกได้ว่ามีวัตถุบางอย่างแทรกเข้ามา หญิงสาวคาบมันเอาไว้แล้วจึงหยิบมันออกมาดู

“แหวนนี่คะท่านชีค” หญิงสาวมองแหวนเพชรน้ำงามด้วยความตกใจ

“เป็นแหวนของคุณแม่ฉันเอง ฉันให้เธอเพชรไพลิน ขอให้มันเป็นเครื่องแทนใจของฉันว่า ฉันจะรักเธอจนกว่าผืนแผ่นดินจะกลบหน้า” เขาบรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาว แหวนวงค่อนข้างเล็กแต่ใส่ได้อย่างพอดิบพอดี

“ขอบคุณค่ะท่านชีค เพชรต้องขอโทษด้วยที่ไม่ไว้ใจท่านชีค ต่อไปนี้เพชรจะไม่คิดมากอีกแล้วค่ะ” หญิงสาวกุมมือตนเองเอาไว้ ก่อนจะยื่นหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม

“ไม่ใช่” ชีคมุซตาฮ์ซานส่ายหน้าน้อยๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเขาจึงพูดต่อไปว่า

“ต้องจูบต่างหาก จูบเหมือนที่ฉันสอนเธอเมื่อครู่นี้ นั่นต่างหากถึงจะแทนคำขอโทษได้ดีที่สุด ว่ายังไงเพชร” ชายหนุ่มไล่ต้อนหญิงสาวจนจนมุม

“แต่ว่า...” เพชรไพลินใบหน้าแดงระเรื่อ เมื่อคิดว่าต้องเป็นฝ่ายจูบชายหนุ่มก่อน

“ฮื้อ? ว่ายังไง” เขายื่นหน้าไปใกล้ๆ เรียกร้องจูบขอโทษจากอีกฝ่าย

เพชรไพลินหลับตาปี๋แล้วจูบที่ริมฝีปากของชีคหนุ่มแผ่วเบา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจกับการขอโทษอันแสนน้อยนิดจึงกระหวัดร่างบางขึ้นนั่งบนตักแล้วบดจูบอย่างเร่าร้อนปลุกเร้าไฟสิเน่หาจนลุกโชน

“อืม” เพชรไพลินมิอาจต้านทาน เมื่อเขาเปิดกลีบปากสีสวยแล้วแทรกลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหอมหวานอย่างมิรู้หน่าย กว่าจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ หญิงสาวก็ไร้เรี่ยวแรงจำต้องอิงแอบอกกว้างเพื่อพยุงกายเอาไว้

“ท่านชีคคิดจะคบกับเพชรแบบไหนคะ” เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ริมฝีปากอิ่มเย้ายวนขยับอย่างเชื่องช้าราวกับต้องการจะล่อหลอกให้เขาหลงใหล

“เธออยากคบกับฉันแบบไหนล่ะเพชรไพลิน” เขาเชยคางมนขึ้นเพื่อพิศมองใบหน้าได้อย่างชัดเจน เขามีคำตอบเอาไว้ในใจแล้ว ผู้หญิงที่จะมาเป็นชีคคาเคียงคู่กับเขาต้องเป็นเพชรไพลินเท่านั้น

“เพชรอยากเป็นเจ้าสาวของท่านชีคค่ะ อยากอยู่ในอ้อมกอดของท่านชีคแบบนี้ไปจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ” เธอเป็นฝ่ายกอดเขาบ้างแล้วบอกความรู้สึกทั้งหมดที่มีออกไป

“แน่นอนเพชรไพลิน เจ้าสาวของฉันจะมีเพียงแต่เธอเท่านั้น” ชีคมุซตาฮ์ซานจรดจุมพิตลงบนหน้าผากไล่เรื่อยลงมายังเปลือกตาก่อนจะประทับลงบนแก้มอิ่มเนิบช้า

*************

ทีมงานละลาย >///<
โหลด eBook ทรายล้อมเพชรได้ที่เว็บ Mebmarket นะคะ หรือซื้อแบบหนังสือเล่มได้ที่ ศูนย์หนังสือจุฬาฯ และร้านนิยายออนไลน์ หรือจะสั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ก็ inbox กับแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ได้โดยตรงเลยน้าาา

เมื่อวันอาทิตย์ ‘ทรายล้อมเพชร’ ได้ออกรายการข่าวช่อง NBT ด้วยนะคะ^^ ใครยังไม่ได้ดู ตามดูคลิปในเพจสนพ.ได้เลยจ้า แอดมินลงไว้ให้เรียบร้อยค่ะ


หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บเลิฟ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ค. 2561, 09:19:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ค. 2561, 09:19:20 น.

จำนวนการเข้าชม : 549





<< บทที่ 6 -100%   บทที่ 7 -100% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account