กาลครั้งหนึ่งนั้น(ในความบังเอิญ)
เธอกับเขา ความทรงจำที่เคยมีร่วมกันมาก็แค่... อดีตกิ๊ก!
Tags: แต่งงาน,อดีต,รัก,บุพเพสันนิวาส,พรหมลิขิต
ตอน: ๑๒ แผนหนึ่ง (100%)
หัวใจศศิพิมพ์ทำงานหนัก สุดท้ายเมื่อเขาไม่ปล่อยเธอก็เอาคืนค่าที่เขาชอบทำให้เธอเขินด้วยการตีลงเบาๆ กับอกกว้างนั่น
และจิรสินก็สำออยได้อย่างน่ารัก เขาโอดโอยแต่กอดเธอไว้แนบอกแน่นจนเธอแทบหายใจไม่ออก
ศศิพิมพ์ยิ้มกับอกกว้าง ตอนนี้ไว้ใจเขามากพอที่จะแนบหน้ากับอกอุ่นนั่นอย่างเต็มใจ
ไม่มีใครพูดอะไรอีก มีเพียงเสียงหัวใจเท่านั้นที่เต้นดัง
งานแต่งงานของศศิพิมพ์เขาก็ได้รับเชิญด้วย เพราะนอกจากจะเป็นลูกน้องเก่าของฝ่ายเจ้าบ่าว กับเจ้าสาวเขาก็สนิทด้วยไม่น้อย วันงานณัฐพงษ์พาภรรยาไปร่วมงาน และเขาดีใจ
ศศิพิมพ์ดูมีความสุข
เขายังเสียใจที่ตอบรับความรู้สึกของเธอไม่ได้ และมันก็ทำให้เกิดเรื่องราวมากมายตามมา
ซึ่งเรื่องหนึ่งนั้นก็คือน้องชายของเขา ณวัฒน์ปางตาย เขายอมรับศศิพิมพ์มีส่วนทำให้มันเกิดขึ้นแต่หล่อนไม่ผิด ณวัฒน์อ่อนแอเกินไปและเขาใช้ความอ่อนแอนั่นมาบีบบังคับหล่อนด้วย เขาไม่เห็นด้วยนักกับการที่พ่อแม่และว่าที่คู่หมั้นของณวัฒน์เอ่ยไล่เธอในวันที่น้องชายฟื้น แม้จะอ้างว่าเพื่อน้องชาย แต่ระยะเวลาที่ณวัฒน์เป็นเจ้าชายนิทรา ศศิพิมพ์ไม่เคยจะไม่มาดูแล หล่อนมาอย่างสม่ำเสมอด้วยความรู้สึกผิดเต็มที่ หล่อนก็เป็นอีกคนที่อยากเห็นณวัฒน์กลับมาใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติ
ตัวเขานั้นรู้ดี หล่อนเป็นคนอ่อนโยนขี้สงสาร เห็นใจ และอ่อนไหวอย่างที่สุด การถูกไล่ในวันนั้นเขายังกังวล หล่อนคงจะทุกข์ใจมากไปอีก แต่พอได้ข่าวว่าหล่อนแต่งงาน เขาก็เบาใจ
หล่อนกำลังก้าวต่อไปไม่ได้หยุดย่ำอยู่กับที่อย่างที่ทำมานาน
เจ้าบ่าวของหล่อนนั้นเขาไม่ได้รู้จักสักเท่าไหร่ เพราะถึงเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทแต่ช่วงที่เขาทำงานอีกฝ่ายไม่เคยโผล่หน้าไป วันที่เจอกันครั้งแรกที่ตลาด ณัฐพงษ์รู้สึกว่าทั้งคู่เหมาะกันดี ยิ่งพอได้รู้ข่าวว่าทั้งคู่ตกลงปลงใจแต่งงานกัน เขาก็ดีใจด้วย
เมื่อครู่นี้เขากับภรรยามาเยี่ยมน้องชายที่ความจำขาดหาย ณวัฒน์เริ่มทำกายภาพบำบัดมาหลายเดือนแล้ว โชคดีที่ตอนคนเจ็บหลับยาว หมอเตือนเรื่องกล้ามเนื้อลีบในกรณีที่เป็นเจ้าชายนิทรา อรอุมาห่วงว่าที่คู่หมั้นหนุ่มและช่วยขยับแขนขาของเขาเพื่อรักษากล้ามเนื้อไว้ ครั้นพอณวัฒน์ฟื้นแม้สภาพกล้ามเนื้อจะไม่ได้สมบูรณ์เต็มร้อย แต่พอทำกายภาพร่างกายของน้องชายเขาก็เริ่มฟื้นคืนมาได้เร็ว
“พี่ณุปวดหัวค่ะพี่ณัน บ่นมาตั้งแต่บ่าย พอสักห้าโมงเย็นก็ปวดมากให้ยาแล้วก็ยังไม่หาย คุณหมอเข้ามาดูสั่งให้เพิ่มยาแล้วก็หลับไปอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ”
อรอุมานั่งอยู่กับเขา เธอตัวเล็ก หน้าหวาน ดวงตาของเธอกระจ่างเหมือนกับลูกกวาง และมันทำให้ผู้ชายตกหลุมรักได้ไม่ยาก แต่น้องชายเขาก็ไม่ได้รักเธอ
“คุณพ่อคุณแม่มาแล้วค่ะ แต่กลับไปก่อน อรเลยอยู่เฝ้า”
“น้องอรน่าจะกลับไปพักนะครับ ยังไงณุก็อยู่ใกล้หมอคงไม่มีอะไร”
“คุณหมอบอกว่าที่ปวดเพราะอาจจะ... เอ่อ” เธอดูหนักใจ “พยายามนึกเรื่องเก่าๆ น่ะค่ะ ช่วงหนึ่งเดือนมานี่พี่ณุดูหงุดหงิดมากที่ตัวเองจำเรื่องเมื่อก่อนไม่ค่อยได้ พี่ณุถามหา...” เธอกะพริบตาเหมือนกำลังกลั้นน้ำตาไว้ “พี่พิมพ์ แต่ไม่รู้ว่าเป็นพี่พิมพ์ พี่ณุบอกว่าฝันถึงผู้หญิงคนหนึ่ง ฝันเห็นอยู่ตลอด แต่ในฝันนั่นไม่เคยเห็นหน้าว่าใคร”
ณัฐพงษ์ฟังแล้วก็ถอนหายใจเฮือก ชายหนุ่มเหลียวมองไปยังภรรยาที่กำลังเก็บอาหารเข้าตู้เย็น หล่อนได้ยินและถอนหายใจไม่ต่างจากเขา เพราะนึกกันไว้แล้วว่าถึงศศิพิมพ์จะไม่มา แต่คนที่รักอย่างหมดหัวใจอย่างณวัฒน์ จะมีวันลืมได้หมดจริงๆ หรือ
“มองจนลูกตาถลนออกมานอกเบ้าแล้วพี่วัด” กัญญาประชดเข้าให้ เพราะธนวัฒน์เอาแต่จ้องคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามันที่กำลังเดินขึ้นบันได ถ้อยทีถ้อยอาศัยและการเออออว่าตามกันนั่น บ่งว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาขึ้นไปมากกว่าเดิม
“อย่ามายุ่งกับพี่นะกัญ”
ธนวัฒน์เตือนเสียงต่ำ เบือนหน้าหนีจากภาพบาดตา
จิรสุตาผ่อนลมหายใจไม่รู้ว่าธนวัฒน์กับกัญญามีปัญหาอะไรกัน นิชา อาทิตย์ที่ทำงานแทบจะอยู่ติดออฟฟิศก็ไม่เคยรู้ จะรู้ก็แค่ว่าคราวนี้ธนวัฒน์ดูเหมือนจะเกลียดขี้หน้ากัญญาไปเลย
เพราะอยู่ในครัวกันกับนิชา จิรสุตาจึงโน้มตัวกระซิบ
“ตาว่าตั้งแต่งานแต่งยายพิมพ์ ดูพี่วัฒน์จะไม่ชอบหน้าพี่กัญมากเลยนะ ตัดบทห้วนๆ พูดห้วนๆ ไม่ถนอมน้ำใจเลย”
“พี่ว่ามันนานกว่านั้นนะ เหมือนก่อนหน้านั้นอีก ปกติยายกัญแหย่จิกๆ กัดๆ ก็ไม่เห็นว่าวัฒน์มันจะของขึ้นง่ายๆ แบบนี้”
และจิรสินก็สำออยได้อย่างน่ารัก เขาโอดโอยแต่กอดเธอไว้แนบอกแน่นจนเธอแทบหายใจไม่ออก
ศศิพิมพ์ยิ้มกับอกกว้าง ตอนนี้ไว้ใจเขามากพอที่จะแนบหน้ากับอกอุ่นนั่นอย่างเต็มใจ
ไม่มีใครพูดอะไรอีก มีเพียงเสียงหัวใจเท่านั้นที่เต้นดัง
งานแต่งงานของศศิพิมพ์เขาก็ได้รับเชิญด้วย เพราะนอกจากจะเป็นลูกน้องเก่าของฝ่ายเจ้าบ่าว กับเจ้าสาวเขาก็สนิทด้วยไม่น้อย วันงานณัฐพงษ์พาภรรยาไปร่วมงาน และเขาดีใจ
ศศิพิมพ์ดูมีความสุข
เขายังเสียใจที่ตอบรับความรู้สึกของเธอไม่ได้ และมันก็ทำให้เกิดเรื่องราวมากมายตามมา
ซึ่งเรื่องหนึ่งนั้นก็คือน้องชายของเขา ณวัฒน์ปางตาย เขายอมรับศศิพิมพ์มีส่วนทำให้มันเกิดขึ้นแต่หล่อนไม่ผิด ณวัฒน์อ่อนแอเกินไปและเขาใช้ความอ่อนแอนั่นมาบีบบังคับหล่อนด้วย เขาไม่เห็นด้วยนักกับการที่พ่อแม่และว่าที่คู่หมั้นของณวัฒน์เอ่ยไล่เธอในวันที่น้องชายฟื้น แม้จะอ้างว่าเพื่อน้องชาย แต่ระยะเวลาที่ณวัฒน์เป็นเจ้าชายนิทรา ศศิพิมพ์ไม่เคยจะไม่มาดูแล หล่อนมาอย่างสม่ำเสมอด้วยความรู้สึกผิดเต็มที่ หล่อนก็เป็นอีกคนที่อยากเห็นณวัฒน์กลับมาใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติ
ตัวเขานั้นรู้ดี หล่อนเป็นคนอ่อนโยนขี้สงสาร เห็นใจ และอ่อนไหวอย่างที่สุด การถูกไล่ในวันนั้นเขายังกังวล หล่อนคงจะทุกข์ใจมากไปอีก แต่พอได้ข่าวว่าหล่อนแต่งงาน เขาก็เบาใจ
หล่อนกำลังก้าวต่อไปไม่ได้หยุดย่ำอยู่กับที่อย่างที่ทำมานาน
เจ้าบ่าวของหล่อนนั้นเขาไม่ได้รู้จักสักเท่าไหร่ เพราะถึงเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทแต่ช่วงที่เขาทำงานอีกฝ่ายไม่เคยโผล่หน้าไป วันที่เจอกันครั้งแรกที่ตลาด ณัฐพงษ์รู้สึกว่าทั้งคู่เหมาะกันดี ยิ่งพอได้รู้ข่าวว่าทั้งคู่ตกลงปลงใจแต่งงานกัน เขาก็ดีใจด้วย
เมื่อครู่นี้เขากับภรรยามาเยี่ยมน้องชายที่ความจำขาดหาย ณวัฒน์เริ่มทำกายภาพบำบัดมาหลายเดือนแล้ว โชคดีที่ตอนคนเจ็บหลับยาว หมอเตือนเรื่องกล้ามเนื้อลีบในกรณีที่เป็นเจ้าชายนิทรา อรอุมาห่วงว่าที่คู่หมั้นหนุ่มและช่วยขยับแขนขาของเขาเพื่อรักษากล้ามเนื้อไว้ ครั้นพอณวัฒน์ฟื้นแม้สภาพกล้ามเนื้อจะไม่ได้สมบูรณ์เต็มร้อย แต่พอทำกายภาพร่างกายของน้องชายเขาก็เริ่มฟื้นคืนมาได้เร็ว
“พี่ณุปวดหัวค่ะพี่ณัน บ่นมาตั้งแต่บ่าย พอสักห้าโมงเย็นก็ปวดมากให้ยาแล้วก็ยังไม่หาย คุณหมอเข้ามาดูสั่งให้เพิ่มยาแล้วก็หลับไปอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ”
อรอุมานั่งอยู่กับเขา เธอตัวเล็ก หน้าหวาน ดวงตาของเธอกระจ่างเหมือนกับลูกกวาง และมันทำให้ผู้ชายตกหลุมรักได้ไม่ยาก แต่น้องชายเขาก็ไม่ได้รักเธอ
“คุณพ่อคุณแม่มาแล้วค่ะ แต่กลับไปก่อน อรเลยอยู่เฝ้า”
“น้องอรน่าจะกลับไปพักนะครับ ยังไงณุก็อยู่ใกล้หมอคงไม่มีอะไร”
“คุณหมอบอกว่าที่ปวดเพราะอาจจะ... เอ่อ” เธอดูหนักใจ “พยายามนึกเรื่องเก่าๆ น่ะค่ะ ช่วงหนึ่งเดือนมานี่พี่ณุดูหงุดหงิดมากที่ตัวเองจำเรื่องเมื่อก่อนไม่ค่อยได้ พี่ณุถามหา...” เธอกะพริบตาเหมือนกำลังกลั้นน้ำตาไว้ “พี่พิมพ์ แต่ไม่รู้ว่าเป็นพี่พิมพ์ พี่ณุบอกว่าฝันถึงผู้หญิงคนหนึ่ง ฝันเห็นอยู่ตลอด แต่ในฝันนั่นไม่เคยเห็นหน้าว่าใคร”
ณัฐพงษ์ฟังแล้วก็ถอนหายใจเฮือก ชายหนุ่มเหลียวมองไปยังภรรยาที่กำลังเก็บอาหารเข้าตู้เย็น หล่อนได้ยินและถอนหายใจไม่ต่างจากเขา เพราะนึกกันไว้แล้วว่าถึงศศิพิมพ์จะไม่มา แต่คนที่รักอย่างหมดหัวใจอย่างณวัฒน์ จะมีวันลืมได้หมดจริงๆ หรือ
“มองจนลูกตาถลนออกมานอกเบ้าแล้วพี่วัด” กัญญาประชดเข้าให้ เพราะธนวัฒน์เอาแต่จ้องคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามันที่กำลังเดินขึ้นบันได ถ้อยทีถ้อยอาศัยและการเออออว่าตามกันนั่น บ่งว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาขึ้นไปมากกว่าเดิม
“อย่ามายุ่งกับพี่นะกัญ”
ธนวัฒน์เตือนเสียงต่ำ เบือนหน้าหนีจากภาพบาดตา
จิรสุตาผ่อนลมหายใจไม่รู้ว่าธนวัฒน์กับกัญญามีปัญหาอะไรกัน นิชา อาทิตย์ที่ทำงานแทบจะอยู่ติดออฟฟิศก็ไม่เคยรู้ จะรู้ก็แค่ว่าคราวนี้ธนวัฒน์ดูเหมือนจะเกลียดขี้หน้ากัญญาไปเลย
เพราะอยู่ในครัวกันกับนิชา จิรสุตาจึงโน้มตัวกระซิบ
“ตาว่าตั้งแต่งานแต่งยายพิมพ์ ดูพี่วัฒน์จะไม่ชอบหน้าพี่กัญมากเลยนะ ตัดบทห้วนๆ พูดห้วนๆ ไม่ถนอมน้ำใจเลย”
“พี่ว่ามันนานกว่านั้นนะ เหมือนก่อนหน้านั้นอีก ปกติยายกัญแหย่จิกๆ กัดๆ ก็ไม่เห็นว่าวัฒน์มันจะของขึ้นง่ายๆ แบบนี้”
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ก.ค. 2561, 21:00:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ก.ค. 2561, 21:00:52 น.
จำนวนการเข้าชม : 708
| << ๑๒ แผนหนึ่ง (75%) | ๑๒ แผนหนึ่ง -จบตอน- >> |