ทรายล้อมเพชร: สะมะเรีย (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เมื่อรจนาอย่างนางรำ ‘เพชรไพลิน’ เสี่ยงพวงมาลัยดอกรักออกไป คนรับหาใช่เจ้าเงาะป่าไม่ แต่กลับเป็นถึง ‘ชีคมุซตาฮ์ซาน บินรามาน อัลซาบาฮัท’ ผู้ปกครองรัฐรามาน
ทั้งสองตกอยู่ในบ่วงเสน่หาซึ่งกันและกันเพียงแค่พบสบตา ความรักได้ก่อตัวขึ้นหวานล้ำราวน้ำผึ้ง ทว่า...ที่ใดมีรัก ก็ย่อมมีทุกข์ เพชรไพลินจึงต้องพบกับอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม ทั้งจากมารดาเลี้ยงและบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในฮาเร็มของชีคหนุ่ม
ซ้ำร้ายที่สุด...ชายคนรักยังลงมือกรีดหัวใจของเธอด้วยตัวเขาเอง
เช่นนี้แล้วเพชรที่ว่ากล้าแกร่งจะทนทานต่อการแผดเผาหัวใจจนปวดร้าวทรมานได้หรือไม่ หรือเธอ...จะลาลับจากเขาไปตลอดกาล
*************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "สะมะเรีย" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบนิยายแนวทะเลทราย โรมานซ์ ดราม่า มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง นอกจากความฟินชวนให้ยิ้มแก้มแตกในความเป็นสุภาพบุรุษของท่านชีคแล้ว สะมะเรียถ่ายทอดความดราม่าในความรักของหนุ่มสาวได้ชนิดที่น้ำตาไหลพรากทีเดียว ที่สำคัญ ยังผสมผสานศิลปวัฒนธรรมไทยเข้าไปในแนวทะเลทรายได้อย่างน่าประทับใจ #พร้อมตอนพิเศษ #ฟินทวีคูณ! #ติดหนึบ #รับประกันความสนุก!
***********
นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้าน booksforfun ร้าน booktogothailand และร้าน booksyourlikeshop
-inbox สั่งซื้อโดยตรงกับแอดมินเพจ 'ปลายปากกา สำนักพิมพ์' หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
(หนังสือเหลือแต่เล่มมีตำหนิ)
ราคา 280฿ (จากปก 372฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 320฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 340฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทั้งสองตกอยู่ในบ่วงเสน่หาซึ่งกันและกันเพียงแค่พบสบตา ความรักได้ก่อตัวขึ้นหวานล้ำราวน้ำผึ้ง ทว่า...ที่ใดมีรัก ก็ย่อมมีทุกข์ เพชรไพลินจึงต้องพบกับอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม ทั้งจากมารดาเลี้ยงและบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในฮาเร็มของชีคหนุ่ม
ซ้ำร้ายที่สุด...ชายคนรักยังลงมือกรีดหัวใจของเธอด้วยตัวเขาเอง
เช่นนี้แล้วเพชรที่ว่ากล้าแกร่งจะทนทานต่อการแผดเผาหัวใจจนปวดร้าวทรมานได้หรือไม่ หรือเธอ...จะลาลับจากเขาไปตลอดกาล
*************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "สะมะเรีย" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบนิยายแนวทะเลทราย โรมานซ์ ดราม่า มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง นอกจากความฟินชวนให้ยิ้มแก้มแตกในความเป็นสุภาพบุรุษของท่านชีคแล้ว สะมะเรียถ่ายทอดความดราม่าในความรักของหนุ่มสาวได้ชนิดที่น้ำตาไหลพรากทีเดียว ที่สำคัญ ยังผสมผสานศิลปวัฒนธรรมไทยเข้าไปในแนวทะเลทรายได้อย่างน่าประทับใจ #พร้อมตอนพิเศษ #ฟินทวีคูณ! #ติดหนึบ #รับประกันความสนุก!
***********
นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้าน booksforfun ร้าน booktogothailand และร้าน booksyourlikeshop
-inbox สั่งซื้อโดยตรงกับแอดมินเพจ 'ปลายปากกา สำนักพิมพ์' หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
(หนังสือเหลือแต่เล่มมีตำหนิ)
ราคา 280฿ (จากปก 372฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 320฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 340฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: โรมานซ์ ชีค นางรำ พาฝัน ดราม่า ริษยา
ตอน: บทที่ 9 -50%
องครักษ์คนสนิทลอบมองชีคหนุ่มด้วยความห่วงใย เขาจำผู้หญิงคนนั้นได้ รุจินภามารดาเลี้ยงของเพชรไพลิน แต่ที่เขาไม่รู้ก็คือผู้หญิงคนนั้นมาพบชีคมุซตาฮ์ซานทำไม หากให้เดา ต้องไม่ใช่เรื่องเล็กๆ อย่างแน่นอนเพราะเจ้านายของเขาถึงกับเงียบขรึมลงไปถนัดตา ลูกน้องคนไหนก็เข้าหน้าไม่ติด โดนตะเพิดออกมาเป็นรายที่สามแล้ว
“ท่านชีค” แม้จะรู้ว่าอาจโดนดุด่าไม่พอใจ กระนั้นเขาก็เลือกที่จะเข้าหาเจ้านาย แทนที่จะปล่อยให้เจ้านายต้องเผชิญกับปัญหาตามลำพัง
“ดาอี ฉันพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย ฉันมันโง่เอง หึ น่าขำไหมล่ะดาอี จนอายุสามสิบแล้วยังงมงายกับรักแรกพบ ไม่รู้เลยว่านั่นมันแค่มารยาหญิง” ชีคหนุ่มทุบกำปั้นลงบนโต๊ะโครมใหญ่ กำหมัดเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดที่ข้อมือปูดโปน เจ็บใจตนเองที่เสียรู้ให้กับเด็กอายุสิบแปดปี มันน่าแค้นใจนัก
“มารยาหญิง” องครักษ์ร่างสูงใหญ่ทวนคำพูดของเจ้านายหนุ่มด้วยความแปลกใจ ชีคมุซตาฮ์ซานหมายถึงใครกัน
“ช่างเถอะ คนผิดคือฉันเองที่ยอมเป็นไอ้งั่งให้สองแม่ลูกนั่นหลอก ผู้หญิงหิวเงินพวกนี้มองไม่เห็นค่าของความรักหรอก เพราะกลิ่นเงินมันรัญจวนใจยิ่งกว่า”
ยิ่งฟังเจ้านายหนุ่มพูด ดาอีก็ยิ่งงุนงง “แล้ววันเกิดคุณเพชรอาทิตย์หน้าท่านชีคจะว่าอย่างไรครับ แผนเซอร์ไพร์สของท่านชีคจะยังคงตามเดิม หรือเปลี่ยนแปลง”
“ยกเลิกทุกอย่างให้หมด แล้วจำเอาไว้ว่าห้ามพูดถึงผู้หญิงที่ชื่อเพชรไพลินให้ฉันได้ยินอีก” ชีคหนุ่มยืนขึ้นเต็มความสูง ดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายกล้าราวกับเปลวไฟ
ดาอีผงะด้วยไม่เคยเห็นชีคหนุ่มโมโหถึงเพียงนี้ “ครับท่านชีค”
“โทร.เรียกเมธาวีมาหาฉันคืนนี้” เขาสั่งองครักษ์คนสนิทด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างรวดเร็ว
กมลทิพย์สะดุ้งโหยงแสร้งทำจัดดอกไม้บนโต๊ะทำงาน เธอพยายามแอบฟังว่าชีคมุซตาฮ์ซานกับองครักษ์ดาอีพูดคุยอะไรกันถึงได้เสียงดังโวยวายขนาดนั้น ทว่าบทสนทนาที่เธอได้ยินกลับเป็นภาษาอาหรับหาใช่ภาษาอังกฤษ
“วันนี้ฉันจะไม่กลับเข้ามาแล้ว มีงานอะไรสำคัญก็เอาวางไว้บนโต๊ะได้เลย แล้วพรุ่งนี้ฉันจะเข้ามาจัดการ แล้วถ้าเพชรไพลินโทร.มาบอกว่าฉันไม่อยู่ ไม่ว่างหรืออะไรก็ได้ จำไว้ว่าฉันไม่อยากพบผู้หญิงคนนี้อีก” สั่งงานจบเขาก็ก้าวเข้าไปในลิฟต์ โดยมีองครักษ์คนสนิทวิ่งตามเข้าไปอย่างเร่งรีบ
“เกิดอะไรขึ้นนะ”
กมลทิพย์ชะเง้อตามด้วยความอยากรู้ ทว่าเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ทำให้เธอถอนหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ แต่เมื่อเห็นว่าเป็นธัญธรณ์เธอก็ยิ้มกว้างแล้วกรอกเสียงอ่อนหวานลงไป
“ว่าไงคะธัญ วันนี้จะชวนทิพย์ไปไหน” ที่ต้องพูดดีกับเขานั้นเพราะธัญธรณ์คือเบอร์สองของเธอนั่นเอง
แน่นอนถ้าพูดถึงความโก้และความร่ำรวยธัญธรณ์สู้ชีคมุซตาฮ์ซานไม่ได้แม้เศษเสี้ยวธุลี ทว่าหากเทียบกับผู้ชายคนอื่นๆ ที่เข้ามาก้อร่อก้อติกกับเธอ ธัญธรณ์นับว่ามีภาษีดีที่สุด เพราะเป็นลูกนายตำรวจใหญ่ อีกอย่างดูเหมือนธุรกิจบ่อนผิดกฎหมายจะไปได้ดี สร้างเงินให้เขาเป็นกอบเป็นกำ ไม่เช่นนั้นเขาจะซื้อแหวนเพชรราคาเหยียบล้านให้เธอทั้งที่ไม่มีโอกาสพิเศษได้อย่างไร แบบนี้แล้วจะให้เธอใจจืดใจดำผลักไสเขาก็เกรงว่าจะใจร้ายไปหน่อย สู้เก็บเอาไว้เป็นตัวสำรอง หากพลาดพลั้งไม่ได้เป็นชีคคา อย่างน้อยก็ยังได้เป็นเศรษฐีมีเงินใช้อู้ฟู่ไม่ขาดมือ
“ว่าจะชวนมาหาอะไรดื่มที่บ่อนครับ คิดถึงอยากเจอทิพย์จนใจจะขาดแล้ว”
“ที่อื่นไม่ได้เหรอคะ ทำไมต้องที่บ่อนด้วย”
กมลทิพย์อิดออด แอบเบ้ปากเพราะไม่อยากไปที่บ่อน เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ภาพลักษณ์ของเธอจะพลอยเสื่อมเสียไปด้วย
“แต่ผมต้องทำงาน วันนี้มีลูกค้าเยอะ ผมไม่อยู่ไม่ได้ ทิพย์มาหาผมเถอะนะ ผมมีอะไรจะให้คุณด้วย”
“เดี๋ยวทิพย์ขอเคลียร์งานก่อนนะคะ ถ้าว่างจะแวะไปค่ะ”
ได้ผล ลองเขาพูดแบบนี้ละก็ กมลทิพย์จะแสร้งทำท่าอิดออดพอเป็นพิธี แต่แล้วก็จะแจ้นมาหาเขาอย่างว่องไว ผู้หญิงกับเพชรนิลจินดานั้นเป็นของคู่กัน ยังไงเสียก็ตัดกันไม่ขาดหรอก
“ผมจะรอครับ”
*************
กมลทิพย์เลี้ยวรถเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ซึ่งถูกดัดแปลงเป็นบ่อนผิดกฎหมาย เธอสวมแว่นตากันแดดของชาแนลอันโตเพื่อปกปิดใบหน้า หญิงสาวรีบก้าวเข้าไปในบ่อนอย่างคุ้นเคย เดินผ่านห้องข้างล่างซึ่งเปิดเป็นบ่อนให้ขาประจำและขาจรได้เสี่ยงโชค หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องเล็กๆ มีชายร่างสูงสวมสูทสากลสีดำค้อมศีรษะให้เธอเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูให้หญิงสาวเดินลงไปยังห้องใต้ดิน ซึ่งเป็นห้องทำงานส่วนตัวของธัญธรณ์
“มาแล้วหรือครับคนสวย” เจ้าของบ่อนเดินเข้ามาโอบเอวหญิงสาวแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึง
“รถติดมากเลยค่ะ งานที่ทำอยู่ก็เคลียร์ไม่เสร็จสักที” หญิงสาวบ่นราวกับว่าเธอนั้นแสนยุ่ง ทั้งที่จริงแล้วเธอนั่งแต่งหน้าและเล่นโซเชียลเน็ตเวิร์กจนกระทั่งหมดเวลางานต่างหากล่ะ
“นั่นสินะ ผมเกือบลืมไปเลยว่าคุณทำงานแล้ว ว่าแต่คุณทำงานที่ไหนนะ” ชายหนุ่มเอ่ยถามขณะที่เขานั่งลงแล้วดึงหญิงสาวให้นั่งลงบนตัก มือข้างหนึ่งวางไว้ที่ต้นขาขาวๆ สายตาเหลือบมองไปที่กล้องวงจรปิด หยักยิ้มเมื่อเห็นเหยื่อที่กำลังรอคอยเดินเข้ามาในบ่อน
“แน่ล่ะ เรื่องของทิพย์มันไม่สำคัญนี่คะ ธัญไม่อยากจดจำอยู่แล้ว” กมลทิพย์กระเง้ากระงอดอย่างมีจริต ไม่งอนชายหนุ่มจริงจังนักหรอก แต่ต้องหาเรื่องงอน ไม่อย่างนั้นธัญธรณ์ก็ไม่เอาของที่จะให้เธอออกมาเสียที
“ใครว่าเรื่องของทิพย์ไม่สำคัญล่ะครับ สำหรับผมทิพย์คือผู้หญิงที่สำคัญที่สุด” พูดจบเขาก็ฝังปลายจมูกลงไปที่ซอกคอ
กมลทิพย์ทำท่าทางสะบัดสะบิ้งพอเป็นพิธี แล้วเหลือบมองเมื่อเห็นเขาเปิดลิ้นชักหยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินเล็กๆ ออกมา เพียงแค่นั้นเองดวงตาของหญิงสาวก็วาววับ
“แหวนวงนี้น้ำงามมาก เพชรล้อมมรกต ยื่นมือมาสิผมจะสวมให้” ธัญธรณ์บรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างขวาของหญิงสาว แล้วจุมพิตที่หลังมืออย่างอ้อยอิ่ง
“วงนี้ขอจองไว้ก่อน ถ้าทิพย์ตกลงแต่งงานกับผมเมื่อไหร่ รับรองว่าแหวนที่จะสวมนิ้วนางข้างซ้ายจะสวยกว่านี้อีกหลายเท่าตัว”
ธัญธรณ์เผยชัดว่าต้องการแต่งงานกับกมลทิพย์เพราะหญิงสาวเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ แถมยังมีดีกรีเป็นถึงนักเรียนนอก แต่งงานเป็นตัวเป็นตนบิดาจะได้หายห่วงเสียที ส่วนอีหนูเล็กๆ ที่เขาเลี้ยงดูก็ยังคงเลี้ยงกันต่อไป เพราะผู้หญิงอย่างกมลทิพย์คงไม่มาร้องแรกแหกกระเชอ หากเขายังมีเงินทองปรนเปรอให้หล่อนไม่ขาดมือ
“ขอบคุณค่ะธัญ ส่วนเรื่องแต่งงานทิพย์ยังไม่พร้อมจริงๆ ค่ะ อยากลองหาประสบการณ์ทำงานดูก่อน” เธอโอบแขนโน้มลำคอของชายหนุ่มไว้แล้วจรดจุมพิตลงบนแก้มสากของชายหนุ่มอย่างเอาใจ เห็นทีเธอต้องจัดการให้เด็ดขาดเสียแล้ว จะได้เป็นการตัดสินใจว่าควรจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปดี
“ว่าแต่ทิพย์ยังไม่ได้บอกผมเลย ว่าทิพย์ทำงานที่ไหน”
“ทิพย์ทำงานเป็นเลขาให้ท่านชีคมุซตาฮ์ซานค่ะ พอดีคุณพ่อเป็นหุ้นส่วนที่โรงแรมเลยฝากทิพย์เข้าทำงาน” เธอพูดอย่างไม่ได้ใส่ใจ เพราะมัวแต่พิศมองมรกตและเพชรที่นิ้วอย่างหลงใหล จึงไม่เห็นสีหน้าไม่พอใจของธัญธรณ์ยามได้ยินชื่อชีคมุซตาฮ์ซาน
“นายครับ” ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้ามา ธัญธรณ์พยักหน้าเชิงว่าให้พูดธุระมาได้เลย
“คุณรุจินภามือขึ้นครับนายได้เงินไปแสนกว่าแล้ว”
“งั้นหรือ”
เขาย้อนถามเสียงสูงอย่างไม่ยี่หระแล้วกดดูภาพที่กล้องวงจรปิดซูมเข้าไปจนเห็นสีหน้าระรื่นของรุจินภา
กมลทิพย์มองไปยังภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาหญิงสาววัยกลางคนคนนี้เหลือเกิน
“นี่มันแม่ของนังเพชรไพลินนี่นา” หญิงสาวอุทานออกมา ไม่คิดว่าโลกจะกลมถึงเพียงนี้
“ทิพย์รู้จักด้วยเหรอ”
“ไม่เชิงหรอกค่ะ แต่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ไปหาท่านชีคที่บริษัท ลูกสาวของมันเป็นคนรักของท่านชีคน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ตกกระป๋องไปแล้ว” หญิงสาวเหยียดริมฝีปาก ลองท่านชีคกำชับว่าหากเพชรไพลินมาหาเขาที่ทำงานให้ไล่กลับไปและจะไม่รับโทรศัพท์ของเพชรไพลินไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม นั่นก็แสดงว่าแม่นางรำหน้าหวานไม่ใช่คู่แข่งของเธออีกต่อไป
“หึ นึกว่าจะอยู่ได้นาน สุดท้ายก็ถูกเขี่ยทิ้ง”
ธัญธรณ์สะใจไม่น้อยเมื่อได้รู้ว่าผู้หญิงที่เคยปฏิเสธเขาโดนสลัดรักอย่างไม่ใยดี แม้เธอจะไม่เคยทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ทว่าเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้เรื่องราวของเขาถูกนำมาพูดล้อเลียนในวงเหล้าอยู่เสมอๆ เป็นสาเหตุที่เขานึกชิงชังและอยากเอาชนะชีคมุซตาฮ์ซานและเพชรไพลินตลอดมา
“ธัญรู้จักนังเพชรไพลินด้วยหรือคะ” หญิงสาวขยับลุกออกจากตักเขา แสดงท่าทางอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจชายหนุ่ม
“แค่ผิวเผินน่ะ เขาพยายามจะยั่วผม แต่ผมไม่สนใจ” เขาโอบร่างบางเข้ามากอดอย่างเอาใจ
กมลทิพย์ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มกว้างอย่างถูกใจ
“นังเพชรไพลินนี่ก็ร้ายกาจเหมือนกันนะคะ แสร้งทำเป็นโง่ๆ ซื่อๆ ที่แท้ก็ร้ายไม่เบา แล้วนี่แม่ของมันติดการพนันเหรอคะธัญ”
“ใช่ เพิ่งเอาเงินมาใช้หนี้ผม แต่ดูเหมือนจะไม่เข็ด แบบนี้ล่ะ ลองผีพนันเข้าสิง ต่อให้สิ้นเนื้อประดาตัว บางคนก็ยังไม่สำนึกอยู่ดี” คำพูดเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน เขารู้ธรรมชาติของพวกผีพนันดี จึงเลือกที่จะหากินกับพวกหน้ามืดตาบอดพวกนี้
“วันนี้ปล่อยให้มันได้ไปก่อน ถ้าพรุ่งนี้มันกลับมา พวกแกก็จัดการได้เลย” ธัญธรณ์สั่งเสียงเฉียบ ราวกับกำลังเล่นเกม ล่อเนื้อชิ้นโตให้เหยื่อกระโจนลงมาทั้งตัว แล้วค่อยตะครุบเหยื่อก็ยังไม่สาย
“ทิพย์หิวแล้วค่ะ เราออกไปหาอะไรทานข้างนอกกันเถอะนะคะ อยู่ในห้องนี้ทิพย์อึดอัดจะแย่” กมลทิพย์หมดความสนใจมารดาเลี้ยงของเพชรไพลิน จึงหันมาออดอ้อนชายหนุ่มให้พาไปดินเนอร์มื้อหรู
“ได้สิ ผมเองก็หิวเหมือนกัน” สายตากรุ้มกริ่มทอดมองเรือนกายของหญิงสาว ส่วนเว้าส่วนโค้งทำให้เขารู้สึกหิวกระหาย
กมลทิพย์แสร้งตีที่ไหล่ของชายหนุ่มอย่างเขินอายก่อนจะเดินนำออกไป โดยยักย้ายส่ายสะโพกอย่างยั่วเย้าอีกฝ่าย
“ฝากด้วย เดี๋ยวฉันกลับมา” ธัญธรณ์หันไปสั่งลูกน้องก่อนจะตามหญิงสาวออกไปอย่างเร่งรีบ
*********
มาลงให้แต่เช้าเลยค่ะ^^ ตอนนี้มีกิจกรรม ‘แจกความฟิน’ ให้นักอ่านได้ร่วมสนุกกันที่เพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ด้วยนะคะ ลุ้นรับหนังสือ ‘พนาพร่ำรัก’ (ฉบับพิมพ์ครั้งที่2)
ส่วน ‘ทรายล้อมเพชร’ ยังคงสั่งซื้อได้ทุกช่องทางจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บเลิฟ
“ท่านชีค” แม้จะรู้ว่าอาจโดนดุด่าไม่พอใจ กระนั้นเขาก็เลือกที่จะเข้าหาเจ้านาย แทนที่จะปล่อยให้เจ้านายต้องเผชิญกับปัญหาตามลำพัง
“ดาอี ฉันพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย ฉันมันโง่เอง หึ น่าขำไหมล่ะดาอี จนอายุสามสิบแล้วยังงมงายกับรักแรกพบ ไม่รู้เลยว่านั่นมันแค่มารยาหญิง” ชีคหนุ่มทุบกำปั้นลงบนโต๊ะโครมใหญ่ กำหมัดเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดที่ข้อมือปูดโปน เจ็บใจตนเองที่เสียรู้ให้กับเด็กอายุสิบแปดปี มันน่าแค้นใจนัก
“มารยาหญิง” องครักษ์ร่างสูงใหญ่ทวนคำพูดของเจ้านายหนุ่มด้วยความแปลกใจ ชีคมุซตาฮ์ซานหมายถึงใครกัน
“ช่างเถอะ คนผิดคือฉันเองที่ยอมเป็นไอ้งั่งให้สองแม่ลูกนั่นหลอก ผู้หญิงหิวเงินพวกนี้มองไม่เห็นค่าของความรักหรอก เพราะกลิ่นเงินมันรัญจวนใจยิ่งกว่า”
ยิ่งฟังเจ้านายหนุ่มพูด ดาอีก็ยิ่งงุนงง “แล้ววันเกิดคุณเพชรอาทิตย์หน้าท่านชีคจะว่าอย่างไรครับ แผนเซอร์ไพร์สของท่านชีคจะยังคงตามเดิม หรือเปลี่ยนแปลง”
“ยกเลิกทุกอย่างให้หมด แล้วจำเอาไว้ว่าห้ามพูดถึงผู้หญิงที่ชื่อเพชรไพลินให้ฉันได้ยินอีก” ชีคหนุ่มยืนขึ้นเต็มความสูง ดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายกล้าราวกับเปลวไฟ
ดาอีผงะด้วยไม่เคยเห็นชีคหนุ่มโมโหถึงเพียงนี้ “ครับท่านชีค”
“โทร.เรียกเมธาวีมาหาฉันคืนนี้” เขาสั่งองครักษ์คนสนิทด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างรวดเร็ว
กมลทิพย์สะดุ้งโหยงแสร้งทำจัดดอกไม้บนโต๊ะทำงาน เธอพยายามแอบฟังว่าชีคมุซตาฮ์ซานกับองครักษ์ดาอีพูดคุยอะไรกันถึงได้เสียงดังโวยวายขนาดนั้น ทว่าบทสนทนาที่เธอได้ยินกลับเป็นภาษาอาหรับหาใช่ภาษาอังกฤษ
“วันนี้ฉันจะไม่กลับเข้ามาแล้ว มีงานอะไรสำคัญก็เอาวางไว้บนโต๊ะได้เลย แล้วพรุ่งนี้ฉันจะเข้ามาจัดการ แล้วถ้าเพชรไพลินโทร.มาบอกว่าฉันไม่อยู่ ไม่ว่างหรืออะไรก็ได้ จำไว้ว่าฉันไม่อยากพบผู้หญิงคนนี้อีก” สั่งงานจบเขาก็ก้าวเข้าไปในลิฟต์ โดยมีองครักษ์คนสนิทวิ่งตามเข้าไปอย่างเร่งรีบ
“เกิดอะไรขึ้นนะ”
กมลทิพย์ชะเง้อตามด้วยความอยากรู้ ทว่าเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ทำให้เธอถอนหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ แต่เมื่อเห็นว่าเป็นธัญธรณ์เธอก็ยิ้มกว้างแล้วกรอกเสียงอ่อนหวานลงไป
“ว่าไงคะธัญ วันนี้จะชวนทิพย์ไปไหน” ที่ต้องพูดดีกับเขานั้นเพราะธัญธรณ์คือเบอร์สองของเธอนั่นเอง
แน่นอนถ้าพูดถึงความโก้และความร่ำรวยธัญธรณ์สู้ชีคมุซตาฮ์ซานไม่ได้แม้เศษเสี้ยวธุลี ทว่าหากเทียบกับผู้ชายคนอื่นๆ ที่เข้ามาก้อร่อก้อติกกับเธอ ธัญธรณ์นับว่ามีภาษีดีที่สุด เพราะเป็นลูกนายตำรวจใหญ่ อีกอย่างดูเหมือนธุรกิจบ่อนผิดกฎหมายจะไปได้ดี สร้างเงินให้เขาเป็นกอบเป็นกำ ไม่เช่นนั้นเขาจะซื้อแหวนเพชรราคาเหยียบล้านให้เธอทั้งที่ไม่มีโอกาสพิเศษได้อย่างไร แบบนี้แล้วจะให้เธอใจจืดใจดำผลักไสเขาก็เกรงว่าจะใจร้ายไปหน่อย สู้เก็บเอาไว้เป็นตัวสำรอง หากพลาดพลั้งไม่ได้เป็นชีคคา อย่างน้อยก็ยังได้เป็นเศรษฐีมีเงินใช้อู้ฟู่ไม่ขาดมือ
“ว่าจะชวนมาหาอะไรดื่มที่บ่อนครับ คิดถึงอยากเจอทิพย์จนใจจะขาดแล้ว”
“ที่อื่นไม่ได้เหรอคะ ทำไมต้องที่บ่อนด้วย”
กมลทิพย์อิดออด แอบเบ้ปากเพราะไม่อยากไปที่บ่อน เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ภาพลักษณ์ของเธอจะพลอยเสื่อมเสียไปด้วย
“แต่ผมต้องทำงาน วันนี้มีลูกค้าเยอะ ผมไม่อยู่ไม่ได้ ทิพย์มาหาผมเถอะนะ ผมมีอะไรจะให้คุณด้วย”
“เดี๋ยวทิพย์ขอเคลียร์งานก่อนนะคะ ถ้าว่างจะแวะไปค่ะ”
ได้ผล ลองเขาพูดแบบนี้ละก็ กมลทิพย์จะแสร้งทำท่าอิดออดพอเป็นพิธี แต่แล้วก็จะแจ้นมาหาเขาอย่างว่องไว ผู้หญิงกับเพชรนิลจินดานั้นเป็นของคู่กัน ยังไงเสียก็ตัดกันไม่ขาดหรอก
“ผมจะรอครับ”
*************
กมลทิพย์เลี้ยวรถเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ซึ่งถูกดัดแปลงเป็นบ่อนผิดกฎหมาย เธอสวมแว่นตากันแดดของชาแนลอันโตเพื่อปกปิดใบหน้า หญิงสาวรีบก้าวเข้าไปในบ่อนอย่างคุ้นเคย เดินผ่านห้องข้างล่างซึ่งเปิดเป็นบ่อนให้ขาประจำและขาจรได้เสี่ยงโชค หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องเล็กๆ มีชายร่างสูงสวมสูทสากลสีดำค้อมศีรษะให้เธอเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูให้หญิงสาวเดินลงไปยังห้องใต้ดิน ซึ่งเป็นห้องทำงานส่วนตัวของธัญธรณ์
“มาแล้วหรือครับคนสวย” เจ้าของบ่อนเดินเข้ามาโอบเอวหญิงสาวแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึง
“รถติดมากเลยค่ะ งานที่ทำอยู่ก็เคลียร์ไม่เสร็จสักที” หญิงสาวบ่นราวกับว่าเธอนั้นแสนยุ่ง ทั้งที่จริงแล้วเธอนั่งแต่งหน้าและเล่นโซเชียลเน็ตเวิร์กจนกระทั่งหมดเวลางานต่างหากล่ะ
“นั่นสินะ ผมเกือบลืมไปเลยว่าคุณทำงานแล้ว ว่าแต่คุณทำงานที่ไหนนะ” ชายหนุ่มเอ่ยถามขณะที่เขานั่งลงแล้วดึงหญิงสาวให้นั่งลงบนตัก มือข้างหนึ่งวางไว้ที่ต้นขาขาวๆ สายตาเหลือบมองไปที่กล้องวงจรปิด หยักยิ้มเมื่อเห็นเหยื่อที่กำลังรอคอยเดินเข้ามาในบ่อน
“แน่ล่ะ เรื่องของทิพย์มันไม่สำคัญนี่คะ ธัญไม่อยากจดจำอยู่แล้ว” กมลทิพย์กระเง้ากระงอดอย่างมีจริต ไม่งอนชายหนุ่มจริงจังนักหรอก แต่ต้องหาเรื่องงอน ไม่อย่างนั้นธัญธรณ์ก็ไม่เอาของที่จะให้เธอออกมาเสียที
“ใครว่าเรื่องของทิพย์ไม่สำคัญล่ะครับ สำหรับผมทิพย์คือผู้หญิงที่สำคัญที่สุด” พูดจบเขาก็ฝังปลายจมูกลงไปที่ซอกคอ
กมลทิพย์ทำท่าทางสะบัดสะบิ้งพอเป็นพิธี แล้วเหลือบมองเมื่อเห็นเขาเปิดลิ้นชักหยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินเล็กๆ ออกมา เพียงแค่นั้นเองดวงตาของหญิงสาวก็วาววับ
“แหวนวงนี้น้ำงามมาก เพชรล้อมมรกต ยื่นมือมาสิผมจะสวมให้” ธัญธรณ์บรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างขวาของหญิงสาว แล้วจุมพิตที่หลังมืออย่างอ้อยอิ่ง
“วงนี้ขอจองไว้ก่อน ถ้าทิพย์ตกลงแต่งงานกับผมเมื่อไหร่ รับรองว่าแหวนที่จะสวมนิ้วนางข้างซ้ายจะสวยกว่านี้อีกหลายเท่าตัว”
ธัญธรณ์เผยชัดว่าต้องการแต่งงานกับกมลทิพย์เพราะหญิงสาวเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ แถมยังมีดีกรีเป็นถึงนักเรียนนอก แต่งงานเป็นตัวเป็นตนบิดาจะได้หายห่วงเสียที ส่วนอีหนูเล็กๆ ที่เขาเลี้ยงดูก็ยังคงเลี้ยงกันต่อไป เพราะผู้หญิงอย่างกมลทิพย์คงไม่มาร้องแรกแหกกระเชอ หากเขายังมีเงินทองปรนเปรอให้หล่อนไม่ขาดมือ
“ขอบคุณค่ะธัญ ส่วนเรื่องแต่งงานทิพย์ยังไม่พร้อมจริงๆ ค่ะ อยากลองหาประสบการณ์ทำงานดูก่อน” เธอโอบแขนโน้มลำคอของชายหนุ่มไว้แล้วจรดจุมพิตลงบนแก้มสากของชายหนุ่มอย่างเอาใจ เห็นทีเธอต้องจัดการให้เด็ดขาดเสียแล้ว จะได้เป็นการตัดสินใจว่าควรจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปดี
“ว่าแต่ทิพย์ยังไม่ได้บอกผมเลย ว่าทิพย์ทำงานที่ไหน”
“ทิพย์ทำงานเป็นเลขาให้ท่านชีคมุซตาฮ์ซานค่ะ พอดีคุณพ่อเป็นหุ้นส่วนที่โรงแรมเลยฝากทิพย์เข้าทำงาน” เธอพูดอย่างไม่ได้ใส่ใจ เพราะมัวแต่พิศมองมรกตและเพชรที่นิ้วอย่างหลงใหล จึงไม่เห็นสีหน้าไม่พอใจของธัญธรณ์ยามได้ยินชื่อชีคมุซตาฮ์ซาน
“นายครับ” ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้ามา ธัญธรณ์พยักหน้าเชิงว่าให้พูดธุระมาได้เลย
“คุณรุจินภามือขึ้นครับนายได้เงินไปแสนกว่าแล้ว”
“งั้นหรือ”
เขาย้อนถามเสียงสูงอย่างไม่ยี่หระแล้วกดดูภาพที่กล้องวงจรปิดซูมเข้าไปจนเห็นสีหน้าระรื่นของรุจินภา
กมลทิพย์มองไปยังภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาหญิงสาววัยกลางคนคนนี้เหลือเกิน
“นี่มันแม่ของนังเพชรไพลินนี่นา” หญิงสาวอุทานออกมา ไม่คิดว่าโลกจะกลมถึงเพียงนี้
“ทิพย์รู้จักด้วยเหรอ”
“ไม่เชิงหรอกค่ะ แต่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ไปหาท่านชีคที่บริษัท ลูกสาวของมันเป็นคนรักของท่านชีคน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ตกกระป๋องไปแล้ว” หญิงสาวเหยียดริมฝีปาก ลองท่านชีคกำชับว่าหากเพชรไพลินมาหาเขาที่ทำงานให้ไล่กลับไปและจะไม่รับโทรศัพท์ของเพชรไพลินไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม นั่นก็แสดงว่าแม่นางรำหน้าหวานไม่ใช่คู่แข่งของเธออีกต่อไป
“หึ นึกว่าจะอยู่ได้นาน สุดท้ายก็ถูกเขี่ยทิ้ง”
ธัญธรณ์สะใจไม่น้อยเมื่อได้รู้ว่าผู้หญิงที่เคยปฏิเสธเขาโดนสลัดรักอย่างไม่ใยดี แม้เธอจะไม่เคยทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ทว่าเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้เรื่องราวของเขาถูกนำมาพูดล้อเลียนในวงเหล้าอยู่เสมอๆ เป็นสาเหตุที่เขานึกชิงชังและอยากเอาชนะชีคมุซตาฮ์ซานและเพชรไพลินตลอดมา
“ธัญรู้จักนังเพชรไพลินด้วยหรือคะ” หญิงสาวขยับลุกออกจากตักเขา แสดงท่าทางอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจชายหนุ่ม
“แค่ผิวเผินน่ะ เขาพยายามจะยั่วผม แต่ผมไม่สนใจ” เขาโอบร่างบางเข้ามากอดอย่างเอาใจ
กมลทิพย์ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มกว้างอย่างถูกใจ
“นังเพชรไพลินนี่ก็ร้ายกาจเหมือนกันนะคะ แสร้งทำเป็นโง่ๆ ซื่อๆ ที่แท้ก็ร้ายไม่เบา แล้วนี่แม่ของมันติดการพนันเหรอคะธัญ”
“ใช่ เพิ่งเอาเงินมาใช้หนี้ผม แต่ดูเหมือนจะไม่เข็ด แบบนี้ล่ะ ลองผีพนันเข้าสิง ต่อให้สิ้นเนื้อประดาตัว บางคนก็ยังไม่สำนึกอยู่ดี” คำพูดเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน เขารู้ธรรมชาติของพวกผีพนันดี จึงเลือกที่จะหากินกับพวกหน้ามืดตาบอดพวกนี้
“วันนี้ปล่อยให้มันได้ไปก่อน ถ้าพรุ่งนี้มันกลับมา พวกแกก็จัดการได้เลย” ธัญธรณ์สั่งเสียงเฉียบ ราวกับกำลังเล่นเกม ล่อเนื้อชิ้นโตให้เหยื่อกระโจนลงมาทั้งตัว แล้วค่อยตะครุบเหยื่อก็ยังไม่สาย
“ทิพย์หิวแล้วค่ะ เราออกไปหาอะไรทานข้างนอกกันเถอะนะคะ อยู่ในห้องนี้ทิพย์อึดอัดจะแย่” กมลทิพย์หมดความสนใจมารดาเลี้ยงของเพชรไพลิน จึงหันมาออดอ้อนชายหนุ่มให้พาไปดินเนอร์มื้อหรู
“ได้สิ ผมเองก็หิวเหมือนกัน” สายตากรุ้มกริ่มทอดมองเรือนกายของหญิงสาว ส่วนเว้าส่วนโค้งทำให้เขารู้สึกหิวกระหาย
กมลทิพย์แสร้งตีที่ไหล่ของชายหนุ่มอย่างเขินอายก่อนจะเดินนำออกไป โดยยักย้ายส่ายสะโพกอย่างยั่วเย้าอีกฝ่าย
“ฝากด้วย เดี๋ยวฉันกลับมา” ธัญธรณ์หันไปสั่งลูกน้องก่อนจะตามหญิงสาวออกไปอย่างเร่งรีบ
*********
มาลงให้แต่เช้าเลยค่ะ^^ ตอนนี้มีกิจกรรม ‘แจกความฟิน’ ให้นักอ่านได้ร่วมสนุกกันที่เพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ด้วยนะคะ ลุ้นรับหนังสือ ‘พนาพร่ำรัก’ (ฉบับพิมพ์ครั้งที่2)
ส่วน ‘ทรายล้อมเพชร’ ยังคงสั่งซื้อได้ทุกช่องทางจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บเลิฟ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ก.ค. 2561, 09:08:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ก.ค. 2561, 09:08:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 572
| << บทที่ 8 -100% | บทที่ 9 -100% >> |