เจ้าบ่าวสองเงา
เจ้าบ่าวผู้ที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยกับน้องชายจอมกวนของเขามีบางอย่างที่เป็นปริศนา...นิชาลัยยังต้องค้นหาความจริงที่ปกปิดซ่อนเร้นอยู่
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: 3.แรกพบที่ไม่ประทับใจ1
3.แรกพบที่ไม่ประทับใจ!
ค่ำคืนแรกของการย่านเข้ามาอยู่บ้านใหม่ ความไม่คุ้นชินทำให้นิชาลัยนอนไม่หลับ เธอนอนกระสับกระส่าย ตาแข็ง จนดึกดื่น ล่วงเลยเวลาของวันใหม่มาเกือบชั่วโมง หญิงสาวจึงค่อยๆ เคลิ้ม หลับลงไปจนได้
แต่แล้วในท่ามกลางความมืดสลัว นิชาลัยก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ผิดแผกไป เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ กลิ่นหอมที่ไม่คุ้นเคยและที่ร้ายแรงที่สุดก็คือร่างอุ่นๆ แกร่งกล้าของใครคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆกัน!!
หญิงสาวลุกพรวดพราดขึ้นมานั่งหูตาตื่นท่ามกลางความมืด ตกใจแทบสิ้นสติ เจ้าของเงาดำใหญ่ทะมึนที่นอนอยู่เคียงข้างกันก็ลุกขึ้นมานั่งด้วยเช่นกัน เธอเขม้นมองเจ้าของร่างนั้น หัวใจแทบจะหยุดเต้นตรงนี้
เขาเป็นใคร...ความมืดสลัวทำให้เห็นหน้าอีกฝ่ายไม่ชัด รู้ก็แต่ว่าเขามีรูปร่างที่สูงใหญ่ เป็นผู้ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่นี่มันห้องนอนของเธอแล้วใครที่ไหนจะเข้ามาได้
หรือเป็นสิโรจน์!!
“พี่หนึ่ง...พี่หนึ่งใช่หรือเปล่าคะ...?” เธอแข็งใจถามออกไปเสียงแผ่ว นึกถึงใครอื่นไม่ออกอีกแล้วในบ้านหลังนี้ นอกจากสิโรจน์
“หึๆ...”
เขาไม่ตอบ แต่หัวเราะในลำคอ ดูอารมณ์ดี แล้วยังเขยิบเข้ามาใกล้เธอจนหน้าแทบจะชนกัน
“มองดูเองสิ ว่าใช่หรือเปล่า”
“พี่หนึ่ง!!”
พอสายตาปรับจนชินกับความมืดสลัวแล้วหน้าของเขาก็เข้ามาซะใกล้ ในที่สุดนิชาลัยก็จำชายหนุ่มได้ เธอเกือบถอนใจโล่งอก แต่ก็ต้องตกใจที่จู่ๆ สิโรจน์ก็คว้าปลายคางมนของเธอ ดึงให้เงยหน้าขึ้นสบตากับเขาท่ามกลางเงามืดสลัว
ดวงตาคมกริบวาววามในความมืดของเขาสะกดสายตาเธอเอาไว้ นิชาลัยกลืนน้ำลายลงคอ หัวใจเต้นตุ้บๆ...ตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
รู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเมื่อตอนเย็น แต่ก็บอกไม่ถูกว่าไม่เหมือนตรงไหน สายตาคมกริบอย่างกับใบมีดโกนที่จ้องมองมาทำให้เธอสะเทิ้นหวั่นไหว...ใจเต้นแรงขึ้นทุกขณะ
“เข้ามาทำไมในห้องนิคะ ไหนว่าจะไม่ออกจากห้องแล้วไงคะ...แล้ว...พี่หนึ่งเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไงคะ คุณหมอกับคุณพยาบาลไม่มาด้วยเหรอ...” เธอมองไปรอบๆห้อง ไม่เห็นใครเลยแม้แต่รถเข็นไฟฟ้าของอีกฝ่าย
“ถามหลายอย่างจังเลย ว่าแต่ เราสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เรียกพ่งพี่เลยเหรอ เพิ่งเจอกันเองไม่ใช่รึไง”
“อ้าว ก็พี่หนึ่งเป็นคนบอกให้นิเรียกว่าพี่เอง...” นิชาลัยงง เขาจำที่บอกกับเธอเอาไว้ไม่ได้แล้วเหรอ?
“บอกอะไรก็ทำตามทุกอย่างเลยเหรอ...เชื่องจัง”
“พี่หนึ่ง!”
นิชาลัยขึ้นเสียงเรียกเขาด้วยความไม่พอใจ ทำไมต้องว่าเธอ “เชื่อง” ด้วย...เธอไม่ใช่หมาสักหน่อย
“ทำไม ไม่พอใจเหรอ แค่นี้ก็ไม่พอใจแล้ว โมโหง่ายจังเลย...แต่ก็ช่างเถอะ ฉันง่วงแล้ว นอนต่อเถอะ”
“ว้าย!!”
นิชาลัยร้องเสียงหลง เธอถูกเขาเหนี่ยวคอกดลงนอน ราบลงไปบนเตียงโดยมีร่างสูงใหญ่ของเขาตามเข้ามากดทาบทับบดเบียดเนื้อตัวนุ่มนิ่มของเธอแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
“คุณ โอ๊ย ฉันหนักนะ ออกไป...” สั่งเขาเสียงลอดไรฟัน ทั้งโมโหแล้วก็เขินอาย เนื้อตัวแข็งแกร่งของผู้ชายตัวโต ทั้งหนาหนักทับเธอแทบจะแบน ร่างเล็กของหญิงสาวจมลึกลงไปในเตียงนอนนุ่ม กระดิกกระเดี้ยไม่ได้เลย
สิโรจน์เป็นบ้าอะไร ไหนเขาเดินไม่ได้ ช่วงขาล่างไร้ความรู้สึกไม่ใช่เหรอ...ที่เธอเผชิญอยู่นี่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยนะ!!
“อย่าพูดอย่างงั้นสิ เธอชอบฉันไม่ใช่เหรอ ตามใจกันหน่อย...ว่าที่เจ้าสาว”
“ไม่!!”
นิชาลัยผลักไสร่างหนาหนักอึ้งของเขา ดิ้นเท่าที่เธอจะสามารถดิ้นได้ ไม่รู้สึกประทับใจสิโรจน์อีกแล้ว เมื่อตอนเย็นเขาทั้งสุภาพ เรียบร้อยดูน่าสงสารน่าเอาใจช่วย แต่ตอนนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับเขา ถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
คนละคน...หรือว่า!!
!!!!!!
*****************
**********************************
**********เกิดอะไรขึ้นกับหนูนินะ คนอ่านทายกันได้แล้วใช่มั้ยคะ อิอิ ตอนหน้ามาต่อกันอีกเนอะ จุ๊บบบบบบ
ค่ำคืนแรกของการย่านเข้ามาอยู่บ้านใหม่ ความไม่คุ้นชินทำให้นิชาลัยนอนไม่หลับ เธอนอนกระสับกระส่าย ตาแข็ง จนดึกดื่น ล่วงเลยเวลาของวันใหม่มาเกือบชั่วโมง หญิงสาวจึงค่อยๆ เคลิ้ม หลับลงไปจนได้
แต่แล้วในท่ามกลางความมืดสลัว นิชาลัยก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ผิดแผกไป เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ กลิ่นหอมที่ไม่คุ้นเคยและที่ร้ายแรงที่สุดก็คือร่างอุ่นๆ แกร่งกล้าของใครคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆกัน!!
หญิงสาวลุกพรวดพราดขึ้นมานั่งหูตาตื่นท่ามกลางความมืด ตกใจแทบสิ้นสติ เจ้าของเงาดำใหญ่ทะมึนที่นอนอยู่เคียงข้างกันก็ลุกขึ้นมานั่งด้วยเช่นกัน เธอเขม้นมองเจ้าของร่างนั้น หัวใจแทบจะหยุดเต้นตรงนี้
เขาเป็นใคร...ความมืดสลัวทำให้เห็นหน้าอีกฝ่ายไม่ชัด รู้ก็แต่ว่าเขามีรูปร่างที่สูงใหญ่ เป็นผู้ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่นี่มันห้องนอนของเธอแล้วใครที่ไหนจะเข้ามาได้
หรือเป็นสิโรจน์!!
“พี่หนึ่ง...พี่หนึ่งใช่หรือเปล่าคะ...?” เธอแข็งใจถามออกไปเสียงแผ่ว นึกถึงใครอื่นไม่ออกอีกแล้วในบ้านหลังนี้ นอกจากสิโรจน์
“หึๆ...”
เขาไม่ตอบ แต่หัวเราะในลำคอ ดูอารมณ์ดี แล้วยังเขยิบเข้ามาใกล้เธอจนหน้าแทบจะชนกัน
“มองดูเองสิ ว่าใช่หรือเปล่า”
“พี่หนึ่ง!!”
พอสายตาปรับจนชินกับความมืดสลัวแล้วหน้าของเขาก็เข้ามาซะใกล้ ในที่สุดนิชาลัยก็จำชายหนุ่มได้ เธอเกือบถอนใจโล่งอก แต่ก็ต้องตกใจที่จู่ๆ สิโรจน์ก็คว้าปลายคางมนของเธอ ดึงให้เงยหน้าขึ้นสบตากับเขาท่ามกลางเงามืดสลัว
ดวงตาคมกริบวาววามในความมืดของเขาสะกดสายตาเธอเอาไว้ นิชาลัยกลืนน้ำลายลงคอ หัวใจเต้นตุ้บๆ...ตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
รู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเมื่อตอนเย็น แต่ก็บอกไม่ถูกว่าไม่เหมือนตรงไหน สายตาคมกริบอย่างกับใบมีดโกนที่จ้องมองมาทำให้เธอสะเทิ้นหวั่นไหว...ใจเต้นแรงขึ้นทุกขณะ
“เข้ามาทำไมในห้องนิคะ ไหนว่าจะไม่ออกจากห้องแล้วไงคะ...แล้ว...พี่หนึ่งเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไงคะ คุณหมอกับคุณพยาบาลไม่มาด้วยเหรอ...” เธอมองไปรอบๆห้อง ไม่เห็นใครเลยแม้แต่รถเข็นไฟฟ้าของอีกฝ่าย
“ถามหลายอย่างจังเลย ว่าแต่ เราสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เรียกพ่งพี่เลยเหรอ เพิ่งเจอกันเองไม่ใช่รึไง”
“อ้าว ก็พี่หนึ่งเป็นคนบอกให้นิเรียกว่าพี่เอง...” นิชาลัยงง เขาจำที่บอกกับเธอเอาไว้ไม่ได้แล้วเหรอ?
“บอกอะไรก็ทำตามทุกอย่างเลยเหรอ...เชื่องจัง”
“พี่หนึ่ง!”
นิชาลัยขึ้นเสียงเรียกเขาด้วยความไม่พอใจ ทำไมต้องว่าเธอ “เชื่อง” ด้วย...เธอไม่ใช่หมาสักหน่อย
“ทำไม ไม่พอใจเหรอ แค่นี้ก็ไม่พอใจแล้ว โมโหง่ายจังเลย...แต่ก็ช่างเถอะ ฉันง่วงแล้ว นอนต่อเถอะ”
“ว้าย!!”
นิชาลัยร้องเสียงหลง เธอถูกเขาเหนี่ยวคอกดลงนอน ราบลงไปบนเตียงโดยมีร่างสูงใหญ่ของเขาตามเข้ามากดทาบทับบดเบียดเนื้อตัวนุ่มนิ่มของเธอแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
“คุณ โอ๊ย ฉันหนักนะ ออกไป...” สั่งเขาเสียงลอดไรฟัน ทั้งโมโหแล้วก็เขินอาย เนื้อตัวแข็งแกร่งของผู้ชายตัวโต ทั้งหนาหนักทับเธอแทบจะแบน ร่างเล็กของหญิงสาวจมลึกลงไปในเตียงนอนนุ่ม กระดิกกระเดี้ยไม่ได้เลย
สิโรจน์เป็นบ้าอะไร ไหนเขาเดินไม่ได้ ช่วงขาล่างไร้ความรู้สึกไม่ใช่เหรอ...ที่เธอเผชิญอยู่นี่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยนะ!!
“อย่าพูดอย่างงั้นสิ เธอชอบฉันไม่ใช่เหรอ ตามใจกันหน่อย...ว่าที่เจ้าสาว”
“ไม่!!”
นิชาลัยผลักไสร่างหนาหนักอึ้งของเขา ดิ้นเท่าที่เธอจะสามารถดิ้นได้ ไม่รู้สึกประทับใจสิโรจน์อีกแล้ว เมื่อตอนเย็นเขาทั้งสุภาพ เรียบร้อยดูน่าสงสารน่าเอาใจช่วย แต่ตอนนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับเขา ถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
คนละคน...หรือว่า!!
!!!!!!
*****************
**********************************
**********เกิดอะไรขึ้นกับหนูนินะ คนอ่านทายกันได้แล้วใช่มั้ยคะ อิอิ ตอนหน้ามาต่อกันอีกเนอะ จุ๊บบบบบบ
ธีมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ก.ค. 2561, 17:50:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ก.ค. 2561, 18:34:48 น.
จำนวนการเข้าชม : 483
| << 2.ที่โต๊ะอาหารมื้อแรก | 3.แรกพบที่ไม่ประทับใจ2 >> |
ธีมา 28 ก.ค. 2561, 18:36:05 น.
ขอโทษค่ะ ลงผิด คนเขียนเบลอ ลงแก้ให้แล้วนะคะ ><
ขอโทษค่ะ ลงผิด คนเขียนเบลอ ลงแก้ให้แล้วนะคะ ><
titirat 31 ก.ค. 2561, 12:39:11 น.
ติดตามอยู่นะคะ
ติดตามอยู่นะคะ