เจ้าบ่าวสองเงา
เจ้าบ่าวผู้ที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยกับน้องชายจอมกวนของเขามีบางอย่างที่เป็นปริศนา...นิชาลัยยังต้องค้นหาความจริงที่ปกปิดซ่อนเร้นอยู่
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: 4.สาปส่งนายตัวร้าย
4.สาปส่งนายตัวร้าย!
ทำไมน้าสุไม่เทคแอคชั่นอะไรเลย!?
แล้วทำไมอีตาสิรัฐถึงขึ้นมานอนกอดเธอบนเตียง ทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนบ้านนี้เพี๊ยนกันไปหมดแล้วเหรอ!!
นิชาลัยนอนนิ่งตัวแข็งเป็นหุ่นยนต์ ครุ่นคิดอย่างตระหนกเสียขวัญ ไม่เคยเลยจะคิดว่าตัวเองต้องมาเผชิญอะไรที่มันพิลึกพิลั่น ดูผิดที่ผิดทาง นายสิรัฐลากตัวเธอมาเข้าห้องนอนต่อหน้าน้าสุ แม่บ้านคนสนิทของสิโรจน์ แล้วก็กอดเธอนอนหลับไปทั้งอย่างนี้...เขาช่างหลับง่ายหลับดาย เธอสิ ตาแข็งค้าง ข่มตาหลับไม่ลง เกิดมาก็เพิ่งจะเคยถูกผู้ชายนอนกอด อยากกรีดร้อง อยากเล่นงานเขาใจจะขาดแต่ก็กลัว อีตาสิรัฐขู่เธอเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่า
‘ถ้าดิ้นร้องโวยวายน่ารำคาญ ฉันจะไม่หยุดแค่กอดแน่ เลือกเอาเองก็แล้วกัน อยากได้แบบไหน’
เล่นขู่กันขนาดนี้ เธอเลยไม่กล้ากระดุกกระดิก นิชาลัยเฝ้ารอคอยจนแน่ใจว่าชายหนุ่มหลับแล้ว จึงค่อยๆ ขยับตัว ดันท่อนแขนใหญ่ทั้งหนาและหนักของเขาให้พ้นจากหน้าท้องของตัวเองไป กลับมาหายใจโล่งได้อีกครั้ง
โอ คนบ้านนี้นี่คืออะไร ทำไมน้องชายของสิโรจน์ถึงกล้าทำอย่างงี้กับเธอซึ่งเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่ชายเขา...ทำไม...และทำไม....ในหัวของเธอมันมีแต่คำถามที่ไม่เข้าใจเลย จนเสียงบโทรศัพท์มือถือของสิรัฐ ดังกระหึ่มขึ้นท่ามกลางความเงียบและมืดสลัวภายในห้อง
นิชาลัยตกใจ แทบจะวิ่งไปคว้ามือถือของชายหนุ่มที่อยู่มุมหัวเตียงอีกด้านมากดตัดสายซะเอง เธต้องรอตั้งนานแทบจะหายใจไม่ออกตายไปตั้งหลายรอบ ใครทะลึ่งผ่ามาโทรหาเขาตอนนี้!!
หญิงสาวเกือบจะทำอย่างที่คิดเอาไว้ แต่จู่ๆ คนหลับก็ผุดลุกขึ้น ควานมือไปหยิบโทรศัพท์มากรอกเสียงห้าวลงไป
“วิเหรอ อะไรนะ จะให้ไปรับ...ตอนนี้เนี่ยนะ...ไม่ไหวหรอก วันนี้ผมเหนื่อยมากเลย ให้ไอ้เมฆมันไปรับคุณเองเถอะ”
ชายหนุ่มงึมงำคล้ายทำเสียงรับรู้ไปตามเรื่องอีกครู่ก่อนจะวางมือถือกลับไปที่เดิม ตาคมเรียวปัดมองมาทางหญิงสาวที่นั่งจ๋อยอยู่ใกล้ๆแสบหนึ่ง ก่อนเจ้าของร่างสูงหนาจะทิ้งตัวลงนอนคว่ำหน้ากับหมอนนุ่ม ถอนใจยาว แล้วตวัดมือเชื้อเชิญเธอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ดึกแล้ว นั่งตากลมเป็นนกฮูกอยู่ได้ นอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องให้ทำอีกเยอะ”
นิชาลัยไม่แน่ใจว่า คำพูดของเขามีนัยอะไรแอบแฝงหรือไม่ เขาเป็นห่วงเธอเหรอ...แต่ก็แค่คนเพิ่งเจอหน้ากัน แล้วเขาก็ยังจงใจกลั่นแกล้งเธอสารพัดด้วย
แต่จะว่ากันจริงๆแล้ว ทำไมเธอรู้สึกแปลกๆ...เหมือนคุ้นๆหน้าสองพี่น้องสิโรจน์กับสิรัฐจากที่ไหนมาก่อนหน้านี้...รู้สึกเหมือนนานมมาแล้ว แต่เธอก็นึกไม่ออก...
“ยังจะนั่งตากลมอยู่อีก มานี่”
“ว้าย!!”
นิชาลัยกำลังใช้ความคิดเพลิน จู่ๆอีกฝ่ายก็ลุกพรวดขึ้นมาดึงแขนให้เธอล้มตัวลงนอนเคียงข้างเขา นิชาลัยเด้งตัวจะรีบลุกหนีแต่ลำแขนใหญ่ตวัดกดเอวบางของเธอ ตรึงเอาไว้แน่นจนหญิงสาวไม่มีโอกาสหนีไปไหนได้
“คุณสิรัฐ ปล่อยนะ คุณจะทำอะไร...?” ร้องถามหวาดกลัว ใจเต้นระส่ำไม่หยุดเลยตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเข้าใกล้
สิรัฐก็เหมือนพี่ชายของเขา หรืออาจจะยิ่งกว่า เพราะสิโรจน์ดูสุขุม เรียบร้อย เก็บกิริยาอาการสมเป็นพี่ชาย แต่คนนี้นี่ลูกหูลูกตาและรอยยิ้มแพรวพราว ดูเจ้าสำอางพราวเสน่ห์ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิรัฐต้องเจ้าชู้มากแน่ๆ เมื่อกี้เพิ่งจะมีผู้หญิงโทรมาเรียกเขาออกไปหาอยู่หลัดๆ
“ฉันจะย้ำให้ฟังอีกครั้งนะ เผื่อเธอจะลืม...อย่าดิ้น อย่าร้องโวยวาย ถ้าไม่อยากให้ฉันทำอะไร”
เสียงเฉียบขาดเย็นชา น่ากลัว...นิชาลัยเงียบกริบในพลัน
“อืม ดีแล้ว แสดงว่าเลือกจะนอนกับฉันด้วยความเต็มใจ”
กรี๊ดดดดดดดด คนบ้า คิดเข้าข้างตัวเองเกินไปแล้ว
“ฉันถูกคุณบังคับต่างหาก อย่ามาหลงตัวเอง” เธอเถียง อดทนขันติไม่ไหวแล้ว ทั้งเกลียดหน้า ทั้งหมั่นไส้ คนอะไรนิสัยไม่ดีซ้ำยังหลงตัวเอง แย่สุดๆ!
แต่เธอจะโวยวายกรี๊ดๆ มากไปก็ไม่ได้ เดี๋ยวคนในบ้านจะแตกตื่น...นิชาลัยอยากจะร้องไห้ ไม่รู้จะเอายังไงดี ใจหนึ่งก็อยากดีดร่างสูงใหญ่ไปให้ไกล แต่เธอดีดเขาไหวไหมล่ะนั่น...
ปวดหัว คิดไม่ออก...พรุ่งนี้เธอจะฟ้องสิโรจน์ จะแฉให้หมดเลยว่าน้องชายตัวดีของเขาทำอะไรเอาไว้บ้าง!!
นิชาลัยคิดว่าตัวเองตื่นเช้าแล้ว เพราะเมื่อคืนเธอนอนไม่ค่อยหลับ แต่ก็ยังช้ากว่าสิรัฐ เขาตื่นนอนก่อนเธอแล้วก็หายไปไหนแล้วไม่รู้ หญิงสาวลุกขึ้นนั่งงงอยู่บนเตียงนอนแสนสบาย ก่อนจะนึกได้ รีบก้มมองสำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว
เสื้อผ้ายังอยู่ครบ ร่างกายไม่มีตรงไหนบุบสลาย...นิชาลัยถอนใจยาว โล่งอก ใจหนึ่งก็โมโหที่สิรัฐกล้าเข้ามาระรานเธอถึงในห้อง แต่อีกใจก็อดทึ่งเขาไม่ได้ เขาไม่ทำอะไรเธอจริงๆ ถึงปากจะพูดจากวนประสาท ยั่วให้โมโหสารพัด แต่เอาเข้าจริงก็เหมือนจะเป็นคนดีกว่าที่คาด
“ไม่สิๆ อย่าไปเผลอไว้ใจคนอย่างนั้น ยังไงเขาก็เป็นคนไม่ดี กล้ามายุ่งย่ามกับว่าที่พี่สะใภ้ อย่าใจอ่อนนะยัยนิ ยังไงเธอก็ต้องฟ้องให้พี่หนึ่งเขารู้เอาไว้ ต่อไปนายสิรัฐจะได้ไม่กล้าทำอย่างเมื่อคืนอีก”
นิชาลัยสะบัดหน้าไปมายกใหญ่ ตัดสินใจว่าจะต้องเดินหน้าเปิดโปงสิรัฐให้สิโรจน์รู้ เธอลุกจากเตียงไปรื้อเสื้อผ้าตัวเองในกระเป๋าพลาสติกใบโต เมื่อคืนมัวแต่รีบเร่งไปหมด เธอยังไม่ได้เก็บเสื้อผ้าของตัวเองเข้าไปในตู้ใหญ่เลย
นิชาลัยจัดเสื้อผ้าของตัวเองจะเอาเข้าเก็บในตู้ปลายเตียง แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจ ภายในตู้เสื้อผ้าเรียบหรูแบบบิลด์อินมีเสื้อผ้าของคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว...เป็นของ “ผู้ชาย” ด้วย
ที่นี่ไม่ใช่ห้องว่าง แต่เป็นห้องมีเจ้าของอยู่ก่อนแล้วเหรอ...?
หญิงสาวตะลึงตาโต จังงัง คิดไม่ออกอยู่ชั่วขณะหนึ่ง นาทีนั้นเอง ประตูหน้าห้องน้ำก็ถูกผลักออก ร่างสูงใหญ่ แน่นเครียดไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนสวยสวมเพียงผ้าขนหนูปิดเอวสอบอยู่ผืนเดียวก้าวเดินออกมา หยดน้ำยังเกาะพราว ผมเผ้ายังเปียกลู่
นิชาลัยอ้าปากค้าง ตาเบิกโพลง ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนขวัญอ่อน แต่เธอก็หลุดเสียงกรีดร้องออกไปโดยไม่รู้ตัว
“กรี๊ด!!!!!”
******************************
*******************************
********* โอ๊ะๆ หนูนิเจอกับอะไรน้อ.................!!! ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ขอบคุณคุณ Kim มากนะคะ แม้คุณสองจะร้าย แต่ก็ขอฝากด้วยนะคะ งือออ T^T
ธีมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ค. 2561, 05:44:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ก.ค. 2561, 06:01:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 534
| << 3.แรกพบที่ไม่ประทับใจ3-4 | 5.ว่าที่สามีที่แสนดี >> |
Kim 30 ก.ค. 2561, 15:59:34 น.
นายสองกับพี่หนึ่งเป็นคนเดียวกันแน่ๆเลย ถ้าเป็นคนเดียวกันจริงๆ พี่หนึ่งเล่นเกมโรคจิตกับหนูนิใช่ไหม
นายสองกับพี่หนึ่งเป็นคนเดียวกันแน่ๆเลย ถ้าเป็นคนเดียวกันจริงๆ พี่หนึ่งเล่นเกมโรคจิตกับหนูนิใช่ไหม
titirat 31 ก.ค. 2561, 12:41:23 น.
หนูนิ ถูกทดสอบแน่ ๆ เลย จากว่าที่เจ้าบ่าว
หนูนิ ถูกทดสอบแน่ ๆ เลย จากว่าที่เจ้าบ่าว