กาลครั้งหนึ่งนั้น(ในความบังเอิญ)
เธอกับเขา ความทรงจำที่เคยมีร่วมกันมาก็แค่... อดีตกิ๊ก!
Tags: แต่งงาน,อดีต,รัก,บุพเพสันนิวาส,พรหมลิขิต
ตอน: ๑๗ หลอมรวม -จบตอน-
กลิ่นหอมเริ่มอวลเมื่อเขาก้าวลงบันไดมา จิรสินนอนซึมซับความสุขอยู่พักใหญ่ทีเดียวกว่าที่เขาจะลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว เมื่อก้าวลงไปยืนที่พื้นชั้นล่าง ในห้องครัวเขาเห็นแผ่นหลังของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังง่วนอยู่กับเตา ชายหนุ่มยิ้มนึกไปว่าต่อจากนี้ไปจนลมหายใจยังมี ภาพนี้คงจะได้เห็นจนชินตา
ร่างสูงใหญ่ตัดสินใจค่อยๆ ย่อง และชั่ววินาทีก็โอบมือไปรอบเอวคอด กดจมูกลงกับแก้มอิ่มแรงๆ
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ” เสียงทักอ่อนหวานยามเขาแนบแก้มตัวเองเข้ากับแก้มนิ่ม ศศิพิมพ์ที่แต่แรกสะดุ้งชะงักไปเล็กน้อยและหัวเราะออกมา เธอวางมือและหมุนตัวกลับมามองเมื่อเขาคลายวงแขน
“หิวหรือยังคะ”
“หิวแล้วค่ะ” เขาตอบและหรี่ตา “แหม ท่าทางเชี่ยวอย่างกับแม่ครัวมือหนึ่ง”
“อ้อ” คนถูกเย้าหัวเราะ “ก็ต้องให้เหมือนนิดหนึ่ง ถึงแม่จะทำไว้ให้ก็เถอะค่ะ”
เสียงหัวเราะห้าวๆ ดังกลบเสียงหัวเราะสดใส แล้วเสียงหัวเราะก็ค่อยๆ ลดลงเพราะจิรสินค่อยดันตัวภรรยาไปยังโต๊ะกลางห้องครัว
แววตานั้นแม้ใสซื่อแต่ยิ้มร้ายกาจบนใบหน้าบอกชัดเสียจนคนถูกมองชักหวั่นๆ ศศิพิมพ์เบี่ยงตัวจะหนีแต่ก็ถูกรวบไว้ เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นอีกหน เพราะคนตัวโตแกล้งคำรามข่มขู่
“แอบลุกหนีมาก่อนต้องโดนลงโทษ”
หญิงสาวถูกยกตัวขึ้นนั่งบนโต๊ะตอนนี้จะหนีก็ไม่ได้ ศศิพิมพ์ทั้งขำทั้งฉุนพยายามดันใบหน้าคนหื่นไว้ เดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยมียางอายเท่าไหร่นัก ถ้าทั้งบ้านมีกันแค่สองคนทีไร เฮ้อ! อะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ทุกที่!!
‘พิมพ์เอ๊ย นิยายน่ะมันก็คล้ายๆ เรื่องจริงแหละ ไม่ได้มีดาษดื่นแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีนะ’
จิรสุตาผู้รู้มากจนถ้าไม่รู้จักกันคนอื่นมาได้ยินคงคิดว่าเจ้าหล่อนผ่านมาโชกโชน ซึ่งก็ใช่... เพื่อนของเธอผ่านมาโชกโชนเหลือเกินกับนิยาย เรื่องเล่าชวนฟินในพันทิป และเรื่องเม้าท์ในวงของเพื่อนๆ ที่ชื่นชอบกับวันไนต์สแตนด์ที่เล่าแบบไม่มีกั๊ก
เพราะฉะนั้นความเวอร์จิ้นในความคิดจึงไม่มี ทั้งๆ ที่ในชีวิตจริงเจ้าหล่อนบอกหัวเด็ดตีนขาดหากไม่ได้แต่งงานก็จะไม่ยอมให้ใครเจาะไข่แดง ถึงจะเสียของเจ้าหล่อนก็ยอม!
จิรสุตาหัวโบราณในเรื่องเนื้อตัว แต่ในความคิดจินตนาการอย่าได้หวัง เพราะเจ้าหล่อนบอกว่าเสียซิงเรื่องความคิดตั้งแต่อายุสิบสี่!
หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบยามเช้านั้นจนรู้ตัวอีกทีคือเสื้อแสงเกือบหลุดลุ่ย และเธอก็อยู่ในอ้อมแขนเขาเรียบร้อย
อารมณ์โหยหาที่ถูกปลุกพลุ่งพล่านแต่กระนั้นสติที่ยังพอเหลือก็กระซิบเตือน
“พี่สินคะ ข้าวต้ม” เธอกระซิบแทบไม่เป็นคำ
จิรสินชะงักไปแค่นิดเดียวจากนั้นจึงเลื่อนริมฝีปากขึ้นมาจนพบกับริมฝีปากเธอ บดเบียดแย่งชิงอากาศราวอึดใจจึงกระซิบตอบ
“แป๊บเดียวค่ะ”
ดีที่เป็นที่รโหฐานไม่อย่างนั้นศศิพิมพ์คงต้องเอาปี๊บคลุมหัว หญิงสาวคิดพลางสูดลมหายใจเข้าลึก กลิ่นหอมๆ ของข้าวต้มลอยอวลแต่กลับไม่มีใครสนใจ
ศศิพิมพ์เกาะกอดเขาไว้แน่น ชั่วขณะอารมณ์พลุ่งพล่านกลุ่มผมดกหนาถูกเธอขย้ำขยี้จนไม่เป็นทรง กระทั่งทุกอย่างดำเนินไปถึงปลายทาง เนื้อตัวชื้นเหงื่อแนบชิดกัน และหัวใจสองดวงก็เต้นแข่งกันไม่หยุดหย่อน
รอยจูบนั้นยังคงเดินทาง จิรสินปาดเหงื่อชื้นๆ ตามไรผมของภรรยาให้ออกจากดวงหน้า จุมพิตปลายคาง ข้างแก้มและหยุดตรงริมฝีปาก สองมือโอบรอบเอวคอดดึงไว้แนบชิดตัว
“พี่อยากให้เรามีตัวเล็กๆ ของเราสักคน”
เขากระซิบบอกความต้องการ ขณะยังแนบชิดอย่างไร้ช่องว่าง ศศิพิมพ์หน้าแดงและยังหอบหายใจ ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าเหตุใดเขาจึงเรียกร้องจากเธอมากขนาดนี้
ไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กส์แต่มันมากกว่านั้น
ก็อย่างที่จิรสุตาพูด จิรสินจะสี่สิบในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ส่วนเธอสามสิบมาปีกว่าแล้วเพราะฉะนั้นเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องไกลตัว
“ผู้หญิงหรือผู้ชายดีคะ” เสียงเธอเบา แม้เขินแต่ก็อดจะถามไม่ได้ “กี่คนดีคะ”
เขายิ้ม “แล้วแต่พิมพ์จะเมตตาพี่ พูดแบบนี้ได้ไหม”
เธอผ่อนลมหายใจและโอบกอดเขา
“ไปปรึกษาหมอกันดีไหมคะ”
“พิมพ์คิดว่าเราอาจจะมีคนเป็นหมันหรือไงจ๊ะ”
หญิงสาวส่ายหน้า “แค่ทางเลือกค่ะ”
“ลองวิธีธรรมชาติไปก่อนไหมคะ” เขากระซิบและพ่นลมหายใจเบาๆ ที่ข้างหูเธอ ศศิพิมพ์ถึงกับสะดุ้ง “จริงๆ อีกสักปีถ้ายังไม่มีเราค่อยไปหาหมอกันก็ได้ ตอนนี้พี่ยังอยากอยู่กับพิมพ์แค่สองคน คือถ้าเรามีลูกตอนนี้ก็ดี แต่ก็ดีอีกถ้าจะมีกันปีหน้าเลย”
หญิงสาวดันตัวออกเพื่อมองหน้าเขา และแววตาวาววามนั่นก็ทำให้เธอหน้าร้อนอีกหน ศศิพิมพ์ทุบลงกับอกกว้าง กลิ่นข้าวต้มในหม้อที่คงเริ่มข้นจนเกือบไหม้ทำให้เขาผละไปปิดไฟ ศศิพิมพ์ส่งค้อนให้สามีจอมหื่นขณะจัดแจงเนื้อตัวให้อยู่ในสภาพเรียบร้อย
จิรสินกลับมาหาเธอในอีกไม่ถึงนาที เขาจูบเธออีกหนขณะช่วยเธอแต่งตัวให้เข้าที่เข้าทาง
ฝ่ามือร้อนเหมือนอังไฟโอบรอบพุ่มทรวงยามช่วยติดตะขอบราที่ด้านหลัง ขณะดึงเสื้อลงให้เข้าที่เขาก็วาดผ่านผิวเธออย่างอ้อยอิ่ง เมื่อเคลื่อนผ่านสะโพก และช่วยติดกระดุมที่กางเกงมันก็ยิ่งอ้อยอิ่งมากกว่านั้น และศศิพิมพ์ก็แทบหยุดหายใจ
จิรสินเป็นจอมยั่วและการยั่วของเขาก็ทำได้แทบทุกวิถีทาง!
ศศิพิมพ์จะลงจากโต๊ะแต่เขายังบังคับให้เธอนั่งต่อ ตัวเขานั่งเก้าอี้และแนบหน้ากับท้องของเธอ
ท่าทีออดอ้อนนี้คล้ายเด็กแต่ชวนปลื้มใจ นอกจากแม่เขาคนที่เขาทำด้วยก็มีแค่เธอ
“เวลามีลูกมันจะรู้สึกยังไงกันนะ พิมพ์เคยคิดไหมจ๊ะ”
ศศิพิมพ์อดยิ้มไม่ได้จริงๆ เธอวางมือบนบ่าเขา ก่อนเกลี่ยผมที่ข้างหูของเขาเล่นเบาๆ
“คงตื่นเต้นมากมั้งคะ ท้องเราเล็กแค่นี้แต่กลับมีคนอยู่ในนั้น”
“ตอนกลับจากแม่ฮ่องสอน” เขาเงยหน้ามองเธอ “รู้ไหม แม่เห่อมาก ตอนกลับมาพ่อแอบกระซิบว่าร่ำๆ จะชวนแม่พิมพ์ไปซื้อของใช้เด็กอ่อนด้วยกันแล้ว”
“แหม” หญิงสาวเขินจัดจนแก้มแดงเรื่อ “คุณแม่น่ะได้หลานไปตั้งสี่คนแล้วนะคะ นี่ยังไม่เลิกเห่ออีกเหรอ”
จิรสินมีพี่น้องพ่อแม่เดียวกันอีกสองคน เป็นพี่สาวทั้งหมดอายุห่างกันเฉลี่ยเจ็ดปี สุนิษากับสุจิราล้วนแล้วแต่มีลูกเป็นผู้ชาย ดังนั้นตอนนี้ความหวังจะได้หลานสาวจึงมากองที่ศศิพิมพ์ เพราะลูกสาวทั้งสองทำหมันเรียบร้อยแล้วหลังจากท้องสองก็ยังได้ผู้ชายอีก
“ถ้าได้หลานสาวก็อาจจะหายเห่อ” เขาว่า
ศศิพิมพ์หัวเราะ “กำหนดได้เองก็ดีสิคะ”
“หื้อใครว่าไม่ได้” จิรสินเงยหน้ามองเธอจริงจัง ศศิพิมพ์ขมวดคิ้วรอฟังเพราะสงสัยกระทั่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ก็ไอ้ท่าหลายๆ ท่านั่นน่ะเขาว่าทำให้ได้ลูกสาวนะ”
หญิงสาวหยิกหมับเข้าให้และเขาก็โอดโอย
ท้ายที่สุดเขาก็ยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระเมื่อเสียงออดดังขึ้นที่หน้าบ้าน
“เดี๋ยวพี่ไปดูเองค่ะ”
รอยอุ่นข้างแก้มเกิดขึ้นหลังเขาลุกจากไป ศศิพิมพ์ตรงไปจัดการกับหม้อข้าวต้มบนเตา ขณะที่สามีเธอตอนนี้เลื่อนเปิดประตูกระจกออกไป และพบว่าที่รั้วติดถนน ณัฐพงษ์อยู่ตรงนั้นพร้อมกับชายอีกคน
ใคร?
ชั่วขณะความสงสัยเกิดขึ้น
ทั้งคู่มาที่นี่ทำไม?
และชั่วเสี้ยววินาทีต่อมาลางสังหรณ์บอก หน้าตาที่คล้ายและท่าทางที่ยังไม่แข็งแรงนั้น...
ณวัฒน์
ถึงทำใจไว้แล้วแท้ๆ แต่เมื่อได้เห็นว่าคนเปิดประตูบ้านออกมาเป็นผู้ชาย ความรู้สึกผิดหวังเสียใจก็ปะทุขึ้นมาอย่างยากจะห้ามได้
น้ำลายในคอของณวัฒน์กลืนยากเย็นเหลือเกินในเวลานี้ เขามอง และมองคนที่เลื่อนประตูกระจกโดยไม่กะพริบตา ผู้ชายคนนั้นมีสุนัขหน้าตาไม่คุ้นคลอเคลียอยู่ที่ปลายเท้า
เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดี แต่งตัวไม่ใคร่เรียบร้อยนัก เสื้อยืดค่อนข้างยับกับกางเกงที่สภาพพอกัน กลุ่มผมยุ่งเหยิงถูกมือเสยลวกๆ ให้เข้าที่เข้าทาง
ไม่ใช่แขก ไม่ใช่ญาติ แน่นอนนี่คือสามีของศศิพิมพ์
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ส.ค. 2561, 20:16:48 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ส.ค. 2561, 20:16:48 น.
จำนวนการเข้าชม : 759
| << ๑๗ หลอมรวม (200%) | ๑๘ เขาและเรา (50%) >> |
กาซะลองพลัดถิ่น 6 ส.ค. 2561, 21:40:48 น.
อย่านะ กำลังลุ้นว่าจะมี จิรสินจูเนียร์ หรือ พิมพ์จูเนียร์ ...อย่ามีมารมารังควานนะ
อย่านะ กำลังลุ้นว่าจะมี จิรสินจูเนียร์ หรือ พิมพ์จูเนียร์ ...อย่ามีมารมารังควานนะ