เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม

ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้

เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต

จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,

ตอน: ตอน 5 โปรดใช้ชีวิตแทนฉัน




..........เจมส์ หลุยส์ ใช้ความสูงใหญ่ในแบบฉบับลูกครึ่งอเมริกันให้เป็นประโยชน์ ออกหมัดเหวี่ยงซ้ายทีขวาทีแม้มีคนโดนไม่เต็มแรงทำให้ไม่มีใครเข้าถึงตัวเขาได้

แต่การเตะหวังผลมีอยู่ครั้งหนึ่งพลาดไป เตะโดนรั้วไม้เลื้อยประดับสวน รั้วนั้นหักนั่นย่อมแสดงถึงแสนยานุภาพพลังเตะอันมหาศาลของเขาได้เป็นอย่างดี ฝีมือการต่อสู้นี่คือ คาราเต้ ระดับสายดำเช่นกัน

“มัวรอช้าอะไร เข้าไปอัดมันสิวะ”

สมุนคนหนึ่งเกี่ยงกันกับอีกคนหนึ่ง เริ่มเกิดอาการขี้ขลาดตาขาว เกรงกลัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อไม่มีใครกล้ารุกเข้าหา เจมส์จึงต้องเป็นฝ่ายรุกเดินหน้า ล่าคู่ต่อสู้โดยเล็งก้านคอ กระโดดเหวี่ยงขาหมุน ทำหน้าที่เหมือนกังหันลม

คราวนี้ได้ผลดังคาด ...ไม่พลาด โดนก้านคอคู่ต่อสู้ กระเด็นลงไปนอนบนพื้น คว่ำหน้าไม่พูดไม่จาเพราะว่าสลบเหมือด

ส่วนอีกคนหนึ่งโดนศีรษะ หน้าหงายมึนตึ๊บ น็อกเอ้าท์ ไม่มีใครเข้ามานับสิบ ทำตาปริบๆ มองกันไปมาเลิ่กลั่ก

สุดท้ายไม่มีใครคิดเข้าไปรนหาที่ ...ตาย!

ส่วนฮายาโตะใช้ความไวในการเตะขาพับ ทำศัตรูล้มคว่ำ แถมกระทืบซ้ำ โดนกันไปหลายราย

จากที่เคยโดนรุมกระทืบจนช้ำใน ต้องนอนรักษาตัวนานนับสัปดาห์ ยังแค้นฝังใจไม่หาย มาคราวนี้ถึงทีเอาคืน

ฮายาโตะเตะไม่ยั้ง ใครขวางหน้าเป็นโดนเตะ ถ้าใครล้มลงต้องได้โดนกระทืบแหลก ไม่สนหน้าไหนเป็นหน้าไหน แล้วพูดประกาศศักดา

“พวกกูสามคน เก่งคาราเต้ระดับสายดำ ใครอยากลองดี ...ดาหน้าเข้ามา ถ้าอยากตายพวกกูจะจัดให้สาสม”

ในห้องควบคุม... มีจอมอนิเตอร์มากถึงแปดจอ กำลังฉายภาพการต่อสู้ในมุมต่างๆ บริเวณภายนอกตัวบ้าน

“นายน้อย พี่ชุน ปล่อยไว้แบบนี้จะดีหรือ พวกเราจะแย่ไปตามๆ กันถ้าไม่ยิงพวกมัน...”

ลูกชายพ่อบ้านพูดยังไม่ทันจบประโยค

ชุนสุเกะปัดมือห้ามและพูดแทรกทันที

“เฮ้ย... พวกมันมีฝีมือดี ปล่อยพวกมันสั่งสอนพวกลูกกระจ๊อกเรา ให้รู้จักปรับปรุงตัวเสียบ้าง เป็นสมุนยากูซ่าต้องฝีมือแข็งแกร่งกว่านี้”

“พี่ฮิคารุเพิ่งได้เมีย หรือผู้หญิงคนนั้นเป็นของไอ้เจ้านั่น มันถึงบุกมาทวง แบบนี้พี่ใหญ่ทำไม่ถูก”

นิชิกิ คามิกิ พูดกับชุนสุเกะ คนสนิทมือขวาของเขา

นิชิกิเป็นน้องชายฮิคารุ เขาไม่เห็นด้วยกับผู้เป็นพี่ชาย แม้จะยังไม่รู้เรื่องโดยละเอียด

เมื่อไม่มีสั่งการจากนายน้อย การต่อสู้จึงยังคงดำเนินต่อไป

ลูกสมุนของคามิกิต้องเผชิญคู่ต่อสู้ที่น่าหวั่นกลัวที่สุด ซึ่งเก่งมวยไทย ที่สำคัญหมัดหนักที่สุดในบรรดาเพื่อนทั้งหกคน

“เจ้านั่น เรียวทาโร่ โมริตะ หมัดหนักเป็นบ้า เรียกได้ว่าโดนหมัดขวาอาจตาย โดนหมัดซ้ายสลบ ใครจะโชคร้ายโดนหมัดของมันไม่รู้ล่ะงานนี้”

โทชิยะบอก ตัวเขาเองเคยเจอสามหนุ่มมาก่อน

คาร์ล ยูริ และเรียวทาโร่ เคยไปฝึกเรียนมวยไทยเลยเจอกับโทชิยะ

โทชิยะเคยได้ชิมรสชาติหมัดอันหนักหน่วงด้วยตัวเองมาแล้ว รู้ฐานะตัวเองดีว่าฝีมือเป็นรอง ไม่อาจเทียบชั้นทั้งสามคนนั้นได้เลย

“ท่าสวย กระโดดต่อยด้วยพลังหมัดมหาศาล ลูกสมุนเราสลบไปเลย ส่วนไอ้เจ้านั่นเท้าไฟเตะไวจนมองแทบไม่ทัน หน้าตาอย่างกับลูกครึ่งนั่นมันใคร”

“นั่นชื่อ คาร์ล เป็นลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่น ดูนายน้อยออกจะชื่นชมศัตรูเกินหน้า น่าขายหน้าที่เรามีสมุนฝีมือไม่เอาไหน”

“เฮ้ย... คนนี้ก็เก่ง เห็นผอมแห้งนึกว่าจะแรงน้อย ที่ไหนได้พอมันโดนชกท้อง ท่าทางมันไม่สะเทือนเลย แถมมือไวมากตอนปล่อยหมัด ดักทิศทางการต่อยของมันได้ยากมาก ฉันอยากได้...”

“อยากได้? ...หมายความว่าไงครับ”

ชุนสะเกะถามทันควัน

“อีกหน่อยฉันจะต้องแข็งแกร่งกว่าพี่ฮิคารุ ฉันเบื่อลูกสมุนที่ฝีมือไม่ได้เรื่อง เอาพวกนั้นมาเป็นสมุนของฉันได้ไหม”

“เป็นไปไม่ได้แน่นอน นั่นลูกหลานคนรวยมีอิทธิพลทั้งนั้นนะครับ คนหลังสุดนี่ชื่อ ยูริ ลูกชายคนเล็กบ้านทานากะ พี่ชายเป็นเจ้าของผับที่อยู่ใกล้ย่านรปปงงิ พวกวัยรุ่นชอบไปเที่ยวกัน”

โทชิยะรู้ดีรีบบอกทันที

“งั้นเหรอ แล้วคนอื่นเป็นลูกหลานใครกัน ฉันอยากรู้”

“คนตัวสูงที่สุดชื่อ เจมส์ เป็นลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่น พ่อเป็นหัวหน้าหน่วยตำรวจสากล เจ้าหนุ่มหน้าสวย ชื่อ ไท ยามาโมโตะ นั่นลูกตำรวจ พ่อเป็นระดับผู้กำกับ คนหมัดหนักที่สุด ชื่อ เรียวทาโร่ ลูกชายคนรองบ้านโมริตะ พ่อเป็นเจ้าของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ ส่วนตัวโจทก์ใหญ่ที่ว่าพี่ชายคุณไปแย่งแฟนเขามานั่นชื่อ ฮายาโตะ ลูกชายเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ระดับประเทศ มันมีน้องชายฝาแฝดหน้าเหมือนกันเดี๊ยะ ชื่อ ไฮยาโตะ นายแบบดาวรุ่งที่เพิ่งเข้าวงการ แต่สาวๆ กำลังกรี๊ด”

“อืม... ถึงว่า... เหมือนเคยเห็นหน้า”

ขณะเหตุการณ์ชุลมุนอยู่นั้น เสียงแตรดังมาจากรถยนต์ยุโรปคันหรู ยี่ห้อออดี้สีดำเป็นมันวาว

“ปรี๊นนน...”

คนขับรถตั้งใจกดแตร เพราะไม่มีใครรีบเปิดประตูใหญ่ ทั้งที่มีกล้องวงจรปิดให้ได้เห็นตั้งแต่ไกล

“เปิดประตูใหญ่เร็ว นายใหญ่กลับมาแล้ว”

โทชิยะมัวคุยเพลิน เพิ่งได้เห็นจากจอมอนิเตอร์ จึงได้ออกไมค์กระจายเสียงทันที

ฮิคารุ คามิกิ ก้าวลงจากรถ

คนสนิทที่นั่งคู่คนขับ ออกจากรถมาเดินเคียงข้าง เพื่อให้ความคุ้มครอง

ทันทีที่เห็น... ฮายาโตะเดินตรงปรี่รี่เข้าหาฮิคารุ แล้วเงื้อมมือขึ้นจะต่อย

“เฮ้ย... หยุด”

คนสนิทจ่อปืนเล็ง สายตาโหดนั้นนิ่งแน่ ถ้าหากฮายาโตะต่อยเจ้านายของเขา เขาพร้อมลั่นไก!

“เป็นลูกผู้ชาย... ต้องรักษาสัจจะ ไม่ฆ่า... ก็ต้องไม่ฆ่า ห้ามยิงเด็ดขาด ต่อสู้ป้องกันตัว... มือเปล่าต่อมือเปล่า เอาให้เท่าเทียมกัน ห้ามใช้อาวุธ จะแพ้หรือชนะให้มันสมศักดิ์ศรี”

เสียงดังทรงพลังของคามิกิผู้เป็นนายใหญ่ พูดอย่างห้าวหาญเฉียบขาด

“แต่คุณสัญญากับฉัน จะไม่ทำร้ายเขา อย่ามีการต่อสู้กันอีกเลย บาดเจ็บกันมามากแล้ว”

เลื่อมลาวัณย์พูดขอร้อง เมื่อรีบออกจากรถ เพื่อห้ามทัพของพวกผู้ชาย

“เลื่อม... ผมมารับแล้ว กลับไปกับผมเถอะนะ”

ฮายาโตะเดินเข้ามาพูดกับเลื่อมลาวัณย์

“มันสายเกินไป... ฉันตกเป็นของเขาแล้ว”

“ผมไม่สน ถึงเธอจะเสียความบริสุทธิ์ไปแล้วก็ช่าง... กลับไปกับผมนะเลื่อม”

“มันไม่ใช่แค่นั้น ฉันได้เข้าพิธีวิวาห์ในโบสถ์และจดทะเบียนสมรสเป็นคุณผู้หญิงบ้านคามิกิไปแล้ว”

“ทำไม...”

ฮายาโตะทำสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ให้กับคำตอบที่ได้รับ

“คุณไม่รักผมแล้วหรือ”

เลื่อมลาวัณย์ส่ายหน้า น้ำตาคลอขึ้นมา ก่อนจะพูดว่า...

“ฉันรักคุณฮายที่สุด ฉันยอมตายแทนคุณได้ การแต่งงานครั้งนี้ เพื่อรักษาชีวิตให้คุณฮายมีลมหายใจอยู่และได้ใช้ชีวิตที่มีความสุขต่อไป”

“ผมรู้มันขู่จะฆ่าผม แต่ผมไม่เคยกลัวตาย เลื่อมไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ ผมไม่มีวันมีความสุขได้หากไม่มีเลื่อม”

“มาถึงตอนนี้... ฉันเดินถอยหลังกลับไปเป็นคนรักของคุณฮายอีกไม่ได้แล้ว คุณฮายเป็นโสดมีอิสระ กรุณาหาคนรักใหม่ โปรดพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุข ตอบแทนการเสียสละของฉัน อย่าให้ฉันต้องสูญเสียคนรักไปอย่างไร้ประโยชน์เลยนะคะ”

“ล่ำลากันให้พอใจเถอะ หลังจากนั้น... ให้นับจากก้าวนี้แล้วเดินหน้าต่อไป ไปหาเอาใหม่ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนรักของนายอีกแล้ว แล้วอย่ากลับมาเหยียบที่นี่อีกเป็นอันขาด”

ฮิคารุกล่าวกับฮายาโตะด้วยสีหน้าบึ้งตึง แล้วเดินเลี่ยงไป มุ่งหน้าตรงเข้าประตูตัวตึกใหญ่

“นี่มัน... หมดหนทางแล้วจริงหรือ? ความรักของเราต้องมาสุดทางเท่านี้นะหรือ”

ฮายาโตะยังคงอาลัยอาวรณ์รักแรก และหวังไว้จะให้เป็นรักเดียวที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต

เลื่อมลาวัณย์คว้ากุมมือฮายาโตะ ทั้งสองข้อมือ และพูดทั้งน้ำตาคลอ...

“รักคุณฮายเท่าชีวิต จะรักและเก็บไว้ในใจชั่วนิรันดร์ ถึงฉันจะไม่สามารถใช้ชีวิตอิสระตามใจตัวเองได้อีกแล้ว คุณฮายได้โปรด... ใช้ชีวิตแทนฉันด้วยนะคะ ต่อไปขอให้คุณฮายพบรักแท้ที่เป็นชีวิตจิตใจในอนาคตของคุณฮาย ...ลาก่อนค่ะ”

สิ้นคำล่ำลา เลื่อมลาวัณย์ปล่อยมือฮายาโตะ รีบเดินจาก... หนีหน้าซ่อนน้ำตาที่พลันร่วงหยดไหลไปตลอดทางเดินที่มุ่งสู่ตึกใหญ่

“ทำใจเถอะ...”

เจมส์เป็นคนแรกเข้ามาบีบไหล่ฮายาโตะ

โดยมีคาร์ลพยักหน้าสนับสนุน

“มาถึงขั้นนี้แล้วอย่าคิดเอากลับคืนเลย”

เรียวทาโร่เข้ามาตบไหล่ฮายาโตะอีกคน

ขณะนี้ฮายาโตะก้มหน้างุด ไม่เงยหน้ามองใคร

“ฉันรู้... นายเสียใจมากเพื่อน แต่อย่าบ้าไปหน่อยเลย ร้องไห้ทำไม มันเรื่องแค่นี้”

ยูริพูดปลอบ ด้วยรู้ดีว่ายามนี้เพื่อนของเขา เศร้ามาก... กำลังร้องไห้

“หาเอาใหม่เถอะน่า ผู้หญิงสวยยังมีอีกตั้งเยอะแยะ”

“แต่ไม่มีใครเหมือนเลื่อม ใครจะมารักฉันเท่าชีวิต ฮือ... ฮือ...”

ว่าไม่ทันขาดคำ หลุดร้องไห้โฮ...

ไทต้องกอดปลอบเพื่อน โน้มศีรษะมาซบบ่าของเขา ไทนับเป็นเพื่อนที่อบอุ่นและอ่อนโยนต่อเพื่อนมากที่สุดในกลุ่ม



..........ไฮยาโตะ เป็นหนุ่มน้อยวัยสิบเก้า หุ่นเท่ห์ด้วยส่วนสูง 176 เซ็นติเมตร ผิวขาวเหลืองสไตล์ชาวเอเชีย ช่วงขายาวเรียว หน้าท้องโชว์ซิกแพ็กไร้ไขมันได้ไม่อายใคร กล้ามหน้าอกรับกับวงแขน ช่วงแขนมีกล้ามเนื้อแน่นไม่ถึงกับล่ำแต่แขนเรียวยาว

ใบหน้าหล่อแบบแมนๆ รูปหน้ากลม เสริมด้วยแก้มอิ่ม ริมฝีปากอิ่มรูปกระจับ มีตำหนิไฝเม็ดเล็กเหนือริมฝีปาก จมูกโด่งตรงปลายเชิดรั้นแต่ดั้งจมูกแคบ ดวงตาสองชั้นหลบใน คิ้วคมขนดกเรียงเป็นระเบียบ หน้าผากกว้าง แต่ถูกปกปิดด้วยทรงผมสไตล์เกาหลี มีปอยผมระปรกหน้าตาให้ดูมีเสน่ห์น่าค้นหาเวลาเล่นหูเล่นตาแลมองสาว

ขณะนี้เป็นนายแบบหนุ่มหน้าใหม่ อยู่ในความสนใจของสาวมาก สาวน้อยและผู้ไม่ระบุเพศ

หลังจากสลัดผ้าถ่ายแฟชั่นชุดว่ายน้ำต้อนรับซัมเมอร์ของปีนี้ จึงมีงานโฆษณากางเกงในชายวิ่งตามมาขอให้ไปเป็นพรีเซ็นเตอร์ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ค่อยมีเวลาว่าง เพราะยังต้องเรียนมหาวิทยาลัยควบคู่ไปกับการทำงานด้วย

“พ่อมีอะไรถึงเรียกผมมา เวลามีน้อย... ใช้สอยต้องประหยัดนะครับพ่อ”

“ไปตามพี่ฮาย พากลับบ้านเรา”

นั่นคือคำสั่งจากผู้เป็นพ่อให้ออกตามหาฝาแฝดคนพี่ที่ชื่อ ฮายาโตะ ซึ่งชื่อคล้ายกับไฮยาโตะ

คุณ เคนทาโร่ มัทสึมูระ เป็นพ่อของพี่น้องฝาแฝดชาย ฮายาโตะคนพี่และไฮยาโตะคนน้อง เขาคือเจ้าของบริษัทเอ็มเอ็มโปรเทค ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ผู้ยิ่งใหญ่ในวงการธุรกิจที่รู้จักกันดีว่ามีอิทธิพลและร่ำรวยระดับแนวหน้า

“โอ้โฮพ่อ... แล้วผมจะรู้ไหมนี่พี่ฮายอยู่ไหน”

“อย่าเถียง ลูกมีหน้าที่ต้องทำตาม จะทำไงก็ได้ เวลามีน้อยใช้สอยต้องประหยัด จะไปไหนก็รีบไป”

เจอพ่อเล่นมุขสวนกลับ

ไฮยาโตะเกือบมืดแปดด้าน แต่บังเอิญด้านที่แปดมีเส้นยาแดงผ่าแปด ไฮยาโตะจึงแทรกช่องน้อยลอดออกไปได้

“ผมจะลองไปถามคาร์ล...”




ไตรติมา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 พ.ย. 2561, 11:54:21 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ย. 2561, 18:35:22 น.

จำนวนการเข้าชม : 718





<< ตอน 4 ศึกษาต่อญี่ปุ่น   ตอน 6 จอมเจ้าชู้ >>
ไตรติมา 25 พ.ย. 2561, 18:58:34 น.
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฝากผลงานในชุดเดียวกันนี้้ด้วยนะคะ ดาวน์โหลดอีบุ๊กกันได้แล้ว
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account