เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 9 ปืนเถื่อน
..........ปลายมีนาสายตาไว มีหรือจะจับทางไม่ถูก รู้ตัวแล้วว่าโดนเห็นของสงวนที่ควรปกป้อง ขาซ้ายที่ไม่ถนัดเธอเตะช้าๆ ฝ่ายตรงข้ามคงคาดไม่ถึงว่า...
“เตะช้าไปครับ... เตะอีก”
สิ้นเสียงสั่ง ปลายมีนาสปริงเท้าหมุนตัวชั่วพริบตา ขาขวาเหวี่ยงอย่างเร็วและเต็มแรงตรงเป้าหมายปลายคางของยูรวรรธน์
แต่จริงๆ แล้วเขาสายตาไว เอี้ยวหลบหลีกทัน
นั่นทำให้ปลายมีนาพอเดาทางออก นับว่าชั้นเชิงมวยไทยเขานั้นเข้าขั้นไม่ธรรมดา
“ฟิ้ว...”
เสียงลม พลาดเป้าไป
ปลายเท้าปลายมีนาเฉี่ยวเฉียดปอยผมจนเสียทรงเกาหลีที่สุดหล่อของยูรวรรธ์ ทำให้เส้นผมปลิวกระจุยกระจาย โอ๊ะ! แม่เจ้า... มันช่างโหดร้าย ขายหน้าขายตา เสียบรรยากาศโรแมนติกขณะกำลังออกเดทกันอยู่นี้
“พักเบรก... ขอเวลานอกครับน้องปลาย”
ยูรวรรธน์รับไม่ได้กับผมเสียทรง หากไม่หล่อต่อหน้าสาวคู่เดทที่เขาหมายปอง ลงมานั่งพัก หยิบมู้ดออกมาลูบผม คว้าแปรงหวีแต่งให้เข้าที่เข้าทาง
ที่ทำให้แปลกใจยิ่งกว่านั้นคือเขาพกไดร์เป่าผม เสียบปลั๊กแล้วเป่า ใช้มือปัดเสยจัดเส้นผมให้พองฟูอยู่ทรง
ปลายมีนานั่งกระพริบ... กระพริบตามอง
“โอ้โฮ... อะไรจะหล่อขนาดหนัก”
นั่นไม่ใช่คำชมนัก ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ยังไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนวิจิตรบรรจงกับทรงผม หน้าตาหล่อผิดผู้ผิดคนเสียขนาดนี้
“พี่ไม่ได้พิถีพิถันเฉพาะทรงผมบนหัวนี่เท่านั้นนะ ทรงขนข้างล่างนี้พี่ก็ใส่ใจ เวลาอาบน้ำต้องใช้แชมพูสระขนในจุดซ่อนเร้นต้องสะอาด ดูแลเป็นพิเศษ เคยเข้าสปาไปให้เขาเปลี่ยนสีขนด้วยนะ”
เขาเอามือลูบต่ำใต้ท้องน้อย คุยโอ้อวด ยิ้มพรายจนปลายหางตามีรอยตีนกาปรากฏ แสดงว่าเขาเป็นคนมีอารมณ์ขันแปลก เข้าพวก ‘สัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส’
เมื่อพูดถึงเรื่องในที่ลับ ปลายมีนาให้อายจนไม่รู้จะวางหน้าอย่างไร จึงต้องถามแก้เขินอายไปว่า...
“แล้วเปลี่ยนเป็นสีอะไรล่ะ”
“สีทองอร่ามงามตา อยากดูไหม พี่เป็นคนใจดีเดี๋ยวเปิดให้ดูได้”
“เอ่อ... ถ้าเป็นความลับใครๆ ก็อยากรู้ แต่ถ้าเป็นของลับไม่ใช่ใครๆ ก็อยากเห็น ไม่ขอดูดีกว่าค่ะ”
ปลายมีนาก้มหน้าก้มตาตอบ อายม้วนจวนจะตีลังกาห้าตลบไปแล้ว
“ปลายพูดจาได้น่ารักน่าฟัง พี่ดีใจที่ได้ปลายเป็นแฟน แล้วปลายล่ะ ดีใจที่ได้พี่เป็นแฟนไหม”
“ค่ะ... ปลายดีใจอย่างอเนจอนาถ ได้แฟนหล่อแปลกมนุษย์มะนา หาที่ไหนไม่ได้อย่างนี้อีกแล้ว”
..........เคน โอตะ หนุ่มนักศึกษาลูกครึ่งญี่ปุ่น – อัฟฟริกัน รูปร่างหน้าตาดีเหมือนดารา พระเอกเรื่องเมนอินแบล็กซึ่งพระเจ้าให้แสงสีผิวมาน้อยเลยดูมืดไปหน่อย
“ไง... วันนี้มีนัดกับสาวใช่เปล่า?”
“ใช่... ซะเมื่อไหร่ล่ะ”
เคนตอบยียวนกวนเพื่อนตามสไตล์นิสัยปกติของตน
แล้วเพื่อนที่ร่วมเล่นด้วยกันอีกเก้าคนต่างไปพักดื่มน้ำบ้างนั่งเล่นบ้าง
ยูรวรรธน์พาปลายมีนามาถึงสถานที่นัดหมาย สนามบาสเก็ตบอล ในสวนสาธารณะ
“ผม... ยูรวรรธน์ นี่ปลายมีนาเป็นแฟนผม”
“ฉันโสด ยังไม่มีแฟน”
ปลายมีนารีบแย้ง
“แล้วกัน... ตอนอยู่เมืองไทยไปออกเดทกันยังเคยบอกดีใจได้แฟนหล่ออยู่เลย”
“ผม... เคน เอ่อ... เชิญนั่งก่อนครับ”
เคนเชื้อเชิญ ระหว่างที่สองหนุ่มสาวเถียงกันไปมาได้ดูท่าทีอย่างนี้แล้วเขาบอกตัวเองได้ว่าสาวน้อยคนนี้ไม่ใช่ย่อย เคนลงนั่งเก้าอี้ซึ่งมีกระเป๋าเป้วางอยู่บนโต๊ะไม้
“ของเล่นล่ะ เอามาหรือยัง”
ยูรวรรธน์ถาม เขาติดต่อเคนทางอินเตอร์เน็ต ส่งรูปให้ดูพอรู้จักหน้าตากัน ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทสนม
“นี่ครับเอามาแล้ว”
เคนหยิบสิ่งของออกมาจากเป้สองสามอย่าง อธิบายเรียงตามลำดับ
“ปืนกล็อก 17 มินิบูมเมอแรง แล้วนี่สนับมือทำจากทองเหลืองแท้”
“ไม่เคยยิงปืนเลย มันยิงยังไง”
ปลายมีนาจับปืนขึ้นมาถือ แบบที่เธอเคยเห็นในหนัง
“ง้างนกตรงนี้ แล้วเหนี่ยวไก”
เคนชี้บอกตำแหน่ง พลางบรรยายคุณสมบัติดีเด่นของปืนพกเถื่อนอย่างภูมิใจนำเสนอสินค้ามิดีมิร้าย
“มันบรรจุกระสุนได้ 17 นัดขั้นเบสิก จึงเรียกว่าปืนกล็อก 17 แต่มันมีแม็กกาซีนพิเศษที่ทำขึ้นให้บรรจุกระสุนได้สูงสุดเป็นร้อยนัด ยิงรัวได้อย่างปืนกลถึงเห็นมันเป็นปืนพกอย่างนี้ก็เถอะ แถมตัวปืนไม่ร้อนด้วย เพราะทำจากวัสดุอย่างดีโพลิเมอร์ ทั้งแกร่งและเบา น้ำหนักเหมาะมือกับคุณผู้หญิงที่สุด”
“น่าสนใจดีนี่ แต่ปากกระบอกปืนมันดูเทอะทะเกะกะไป”
“นั่นติดปลอกเก็บเสียง เวลายิงจะเงียบมาก”
“น่าสนใจมาก ตกลงฉันซื้ออันนี้แน่นอน แล้วมีกระสุนไหมจะซื้อด้วย”
“มีสิ”
เคนหยิบออกมาวาง ยิ้มกว้าง ดีใจที่ของแพงสุดขายออกก่อน ได้เงินพอกระเป๋าตุง อย่างอื่นจะขายได้หรือไม่ไม่ทุกข์แล้ว
“มินิบูมเมอแรง กับสนับมือล่ะ จะเอาไหม”
“ฉันเอาสนับมือ”
ยูรวรรธน์ลองสวม มันดูพอเหมาะพอดีเข้ากับมือใหญ่ของเขาได้
“บูมเมอแรงตัวนี้ไม่ธรรมดานะ ตรงปลายมันติดใบมีคัทเตอร์ได้ มีน็อตพลาสติกขันล็อค เวลาขว้างไปมันจะกระดอนกลับมาหาผู้ขว้าง”
แล้วเคนก็ใส่ใบมีดคัทเตอร์ให้ดู ถึงตอนนี้พวกเพื่อนของเคน ต่างมาชะโงกล้อมวงดู
“งั้น... ฉันลองขว้างดู”
ปลายมีนาลุกเร็ว แล้วขว้างเลย
“เฮ้ย... หลบ”
พวกเพื่อนเคนที่มุงดูวิ่งหนีลุกลี้ลุกลนเป็นลิง วงแตกแยกย้ายไปคนละทิศละทาง
เพราะพวกเขาเคยโดนกันมาแล้วตอนเคนนำมันมาขาย แล้วสาธิตให้พวกเขาดู ได้ไปคนแผลสองแผล
“เดี๋ยว... ไม่ทันแล้ว ยังไม่ได้สอนวิธีขว้างและวิธีหยุดมันเลย”
เคนห้ามปลายมีนาไม่ทัน จึงออกมายืนตั้งรับการเหวี่ยงกลับมาของบูมเมอแรงติดปลายมีดคัทเตอร์!
ชั่วครู่มันก็หวือกลับมา เขายกเท้าที่สวมรองเท้าผ้าใบหนาขึ้นหยุดมันด้วยเท้าที่นิ่งและแม่นยำห้ามพลาด ทำให้ตกลงบนพื้นโดยไม่เตะ
เพราะถ้าเตะแล้วมันตกพื้นก็ดีไป แต่ถ้าไม่... มันอาจจะเหวี่ยงกลับไปกลับมาอีกให้หวาดเสียวเล่น
“ตกลงฉันซื้ออันนี้ด้วย จะเอาไปลองเล่นดู เอามาเพิ่มอีกสามอัน สำรองกันมันเจ๊ง”
“ได้ครับ”
“สอนฉันใส่กระสุนปืนและสอนฉันยิงด้วย”
ระหว่างปลายมีนาพูด เคนเหลียวมองไปรอบๆ ทั่วบริเวณสวนสาธารณะ เขากังวล... หากตำรวจสายตรวจบังเอิญผ่านมาแถวนี้ เห็นว่าปลอดภัยดีจึงรับปากปลายมีนา สอนวิธีบรรจุลูกกระสุน
แล้วเอามาให้ปลายมีนาลองยิง
“ฟุบ...”
กระสุนหนึ่งนัดพุ่งจากปากกระบอกปืน เงียบเสียงแทบไม่ได้ยิน ตรงเข้าเป้าหมายกอหญ้า
“เดี๋ยวผมจะสอนวิธียิงปืนให้แม่นนะครับ”
เคนพูด ยิ้มกรุ้มกริ่มปนกวนๆ เข้ามาซ้อนด้านหลังโอบประคองแขนด้วยเรือนร่างที่สูงใหญ่กว่าปลายมีนา น่าจะสูงราว 185 เซนติเมตร
“ตัวเล็ก น่ารักจัง”
จากการกระทำ ทั้งคำพูดทั้งน้ำเสียงและสายตาที่มองมา
ปลายมีนาให้นึกหมั่นไส้ มีหรือจะปล่อยให้มาทำลวนลามกันง่ายๆ
“ถอยหลังไปหน่อย”
ปลายมีนาร้องสั่งอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงมวยอยู่เต็มสมองเพียบ
ซึ่งฝ่ายตรงข้ามยังไม่รู้เท่าทันจึงทำตาม
แล้วเธอฉวยโอกาสทีเผลอ กระทุ้งศอกขวาแทงเข้าลิ้นปี่ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามจุก เจ็บแปลบแน่นหน้าอก แล้วใช้ลำตัวกระแทกอย่างแรง
จนร่างใหญ่โตล้มหงายท้องไม่เป็นท่า แต่ร้ายยิ่งกว่านั้นกลางแผ่นหลังล้มฟาดลงกับแง่โต๊ะ ทำให้เจ็บกลางหลังจี๊ดไปเลย
“ไงล่ะตัวใหญ่... ล้มดังใช่ไหม พูดไม่ออกคงจุกล่ะสิ จะบอกให้ว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ฉันกะให้นายล้มกระแทกแง่โต๊ะ นี่แหละเขาเรียกว่าวางสนุ้ก แค่ใช้คนแทนลูกสนุ้ก”
“นี่นายทำอะไรแฟนฉัน”
ยูรวรรธน์เข้ามายืนเคียงข้างปลายมีนา
“เห็นนายติดต่อกับพี่ยูรวรรธน์ทางเน็ต ไม่รู้เป็นเกย์รึเปล่า แต่รู้ไว้ด้วย ถึงฉันยังไม่ยอมเป็นแฟนเขา แต่เขาเป็นของฉัน แค่นายลวนลามฉัน ยังเจอขนาดนี้ แต่ถ้าคิดจะยุ่งกับแฟนฉันจะเจอจัดหนักกว่านี้อีกหลายเท่าตัว เพราะฉันเป็นชะนีไทยใจห้าวหาญ ใครมารุกรานจะสู้ไม่ถอยจนก้าวเดียว”
ปลายมีนาทำหน้าเก๊กสวยแบบโหดๆ
“หึ หึ... ‘ชะนีไทย ใจห้าวหาญ’ แต่งตั้งขนามนามตัวเองได้น่าฟัง ได้ใจพี่ไปเลยปลาย ตั้งแต่คบสาวๆ มา เจอปลายนี่ล่ะจี๊ดโดนใจสุดๆ”
“นายเป็นไงบ้าง ฉันแค่แนะนำตัวให้รู้จักเท่านั้น”
“ไม่เป็นไรผมไม่ถือ สวยดุแบบนี้ตรงสเป็คผม ยิ่งจ่ายเงินดี กระเป๋าหนัก ผมล่ะรัก รัก... เลย”
“ดี... นายทำอาชีพอะไร”
“ผมเป็นนักศึกษา ยังไม่มีอาชีพ แค่รับจ๊อบรับจ้างทั่วไปและขายของกระจุกกระจิก”
“รับจ้าง? ฆ่าคนด้วยไหม”
“ไม่... นั่นงานใหญ่ไป มันเสี่ยงเกินไป”
“รับจ้างกระทืบคนล่ะ? เอาไหม”
“โอเคเลย”
“งั้นขอเบอร์ เฟชบุ๊ก ไลน์ อีเมล์ด้วย ต่อไปเราคงได้คบค้ากัน หึ หึ...”
หัวเราะตามสไตล์ปลายมีนา ยิ้มริมมุมปากทิ้งท้ายไว้เป็นปริศนาว่าจะต้องมีอะไรอะไรอีกมากนับจากนี้ต่อไป
.
“เตะช้าไปครับ... เตะอีก”
สิ้นเสียงสั่ง ปลายมีนาสปริงเท้าหมุนตัวชั่วพริบตา ขาขวาเหวี่ยงอย่างเร็วและเต็มแรงตรงเป้าหมายปลายคางของยูรวรรธน์
แต่จริงๆ แล้วเขาสายตาไว เอี้ยวหลบหลีกทัน
นั่นทำให้ปลายมีนาพอเดาทางออก นับว่าชั้นเชิงมวยไทยเขานั้นเข้าขั้นไม่ธรรมดา
“ฟิ้ว...”
เสียงลม พลาดเป้าไป
ปลายเท้าปลายมีนาเฉี่ยวเฉียดปอยผมจนเสียทรงเกาหลีที่สุดหล่อของยูรวรรธ์ ทำให้เส้นผมปลิวกระจุยกระจาย โอ๊ะ! แม่เจ้า... มันช่างโหดร้าย ขายหน้าขายตา เสียบรรยากาศโรแมนติกขณะกำลังออกเดทกันอยู่นี้
“พักเบรก... ขอเวลานอกครับน้องปลาย”
ยูรวรรธน์รับไม่ได้กับผมเสียทรง หากไม่หล่อต่อหน้าสาวคู่เดทที่เขาหมายปอง ลงมานั่งพัก หยิบมู้ดออกมาลูบผม คว้าแปรงหวีแต่งให้เข้าที่เข้าทาง
ที่ทำให้แปลกใจยิ่งกว่านั้นคือเขาพกไดร์เป่าผม เสียบปลั๊กแล้วเป่า ใช้มือปัดเสยจัดเส้นผมให้พองฟูอยู่ทรง
ปลายมีนานั่งกระพริบ... กระพริบตามอง
“โอ้โฮ... อะไรจะหล่อขนาดหนัก”
นั่นไม่ใช่คำชมนัก ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ยังไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนวิจิตรบรรจงกับทรงผม หน้าตาหล่อผิดผู้ผิดคนเสียขนาดนี้
“พี่ไม่ได้พิถีพิถันเฉพาะทรงผมบนหัวนี่เท่านั้นนะ ทรงขนข้างล่างนี้พี่ก็ใส่ใจ เวลาอาบน้ำต้องใช้แชมพูสระขนในจุดซ่อนเร้นต้องสะอาด ดูแลเป็นพิเศษ เคยเข้าสปาไปให้เขาเปลี่ยนสีขนด้วยนะ”
เขาเอามือลูบต่ำใต้ท้องน้อย คุยโอ้อวด ยิ้มพรายจนปลายหางตามีรอยตีนกาปรากฏ แสดงว่าเขาเป็นคนมีอารมณ์ขันแปลก เข้าพวก ‘สัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส’
เมื่อพูดถึงเรื่องในที่ลับ ปลายมีนาให้อายจนไม่รู้จะวางหน้าอย่างไร จึงต้องถามแก้เขินอายไปว่า...
“แล้วเปลี่ยนเป็นสีอะไรล่ะ”
“สีทองอร่ามงามตา อยากดูไหม พี่เป็นคนใจดีเดี๋ยวเปิดให้ดูได้”
“เอ่อ... ถ้าเป็นความลับใครๆ ก็อยากรู้ แต่ถ้าเป็นของลับไม่ใช่ใครๆ ก็อยากเห็น ไม่ขอดูดีกว่าค่ะ”
ปลายมีนาก้มหน้าก้มตาตอบ อายม้วนจวนจะตีลังกาห้าตลบไปแล้ว
“ปลายพูดจาได้น่ารักน่าฟัง พี่ดีใจที่ได้ปลายเป็นแฟน แล้วปลายล่ะ ดีใจที่ได้พี่เป็นแฟนไหม”
“ค่ะ... ปลายดีใจอย่างอเนจอนาถ ได้แฟนหล่อแปลกมนุษย์มะนา หาที่ไหนไม่ได้อย่างนี้อีกแล้ว”
..........เคน โอตะ หนุ่มนักศึกษาลูกครึ่งญี่ปุ่น – อัฟฟริกัน รูปร่างหน้าตาดีเหมือนดารา พระเอกเรื่องเมนอินแบล็กซึ่งพระเจ้าให้แสงสีผิวมาน้อยเลยดูมืดไปหน่อย
“ไง... วันนี้มีนัดกับสาวใช่เปล่า?”
“ใช่... ซะเมื่อไหร่ล่ะ”
เคนตอบยียวนกวนเพื่อนตามสไตล์นิสัยปกติของตน
แล้วเพื่อนที่ร่วมเล่นด้วยกันอีกเก้าคนต่างไปพักดื่มน้ำบ้างนั่งเล่นบ้าง
ยูรวรรธน์พาปลายมีนามาถึงสถานที่นัดหมาย สนามบาสเก็ตบอล ในสวนสาธารณะ
“ผม... ยูรวรรธน์ นี่ปลายมีนาเป็นแฟนผม”
“ฉันโสด ยังไม่มีแฟน”
ปลายมีนารีบแย้ง
“แล้วกัน... ตอนอยู่เมืองไทยไปออกเดทกันยังเคยบอกดีใจได้แฟนหล่ออยู่เลย”
“ผม... เคน เอ่อ... เชิญนั่งก่อนครับ”
เคนเชื้อเชิญ ระหว่างที่สองหนุ่มสาวเถียงกันไปมาได้ดูท่าทีอย่างนี้แล้วเขาบอกตัวเองได้ว่าสาวน้อยคนนี้ไม่ใช่ย่อย เคนลงนั่งเก้าอี้ซึ่งมีกระเป๋าเป้วางอยู่บนโต๊ะไม้
“ของเล่นล่ะ เอามาหรือยัง”
ยูรวรรธน์ถาม เขาติดต่อเคนทางอินเตอร์เน็ต ส่งรูปให้ดูพอรู้จักหน้าตากัน ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทสนม
“นี่ครับเอามาแล้ว”
เคนหยิบสิ่งของออกมาจากเป้สองสามอย่าง อธิบายเรียงตามลำดับ
“ปืนกล็อก 17 มินิบูมเมอแรง แล้วนี่สนับมือทำจากทองเหลืองแท้”
“ไม่เคยยิงปืนเลย มันยิงยังไง”
ปลายมีนาจับปืนขึ้นมาถือ แบบที่เธอเคยเห็นในหนัง
“ง้างนกตรงนี้ แล้วเหนี่ยวไก”
เคนชี้บอกตำแหน่ง พลางบรรยายคุณสมบัติดีเด่นของปืนพกเถื่อนอย่างภูมิใจนำเสนอสินค้ามิดีมิร้าย
“มันบรรจุกระสุนได้ 17 นัดขั้นเบสิก จึงเรียกว่าปืนกล็อก 17 แต่มันมีแม็กกาซีนพิเศษที่ทำขึ้นให้บรรจุกระสุนได้สูงสุดเป็นร้อยนัด ยิงรัวได้อย่างปืนกลถึงเห็นมันเป็นปืนพกอย่างนี้ก็เถอะ แถมตัวปืนไม่ร้อนด้วย เพราะทำจากวัสดุอย่างดีโพลิเมอร์ ทั้งแกร่งและเบา น้ำหนักเหมาะมือกับคุณผู้หญิงที่สุด”
“น่าสนใจดีนี่ แต่ปากกระบอกปืนมันดูเทอะทะเกะกะไป”
“นั่นติดปลอกเก็บเสียง เวลายิงจะเงียบมาก”
“น่าสนใจมาก ตกลงฉันซื้ออันนี้แน่นอน แล้วมีกระสุนไหมจะซื้อด้วย”
“มีสิ”
เคนหยิบออกมาวาง ยิ้มกว้าง ดีใจที่ของแพงสุดขายออกก่อน ได้เงินพอกระเป๋าตุง อย่างอื่นจะขายได้หรือไม่ไม่ทุกข์แล้ว
“มินิบูมเมอแรง กับสนับมือล่ะ จะเอาไหม”
“ฉันเอาสนับมือ”
ยูรวรรธน์ลองสวม มันดูพอเหมาะพอดีเข้ากับมือใหญ่ของเขาได้
“บูมเมอแรงตัวนี้ไม่ธรรมดานะ ตรงปลายมันติดใบมีคัทเตอร์ได้ มีน็อตพลาสติกขันล็อค เวลาขว้างไปมันจะกระดอนกลับมาหาผู้ขว้าง”
แล้วเคนก็ใส่ใบมีดคัทเตอร์ให้ดู ถึงตอนนี้พวกเพื่อนของเคน ต่างมาชะโงกล้อมวงดู
“งั้น... ฉันลองขว้างดู”
ปลายมีนาลุกเร็ว แล้วขว้างเลย
“เฮ้ย... หลบ”
พวกเพื่อนเคนที่มุงดูวิ่งหนีลุกลี้ลุกลนเป็นลิง วงแตกแยกย้ายไปคนละทิศละทาง
เพราะพวกเขาเคยโดนกันมาแล้วตอนเคนนำมันมาขาย แล้วสาธิตให้พวกเขาดู ได้ไปคนแผลสองแผล
“เดี๋ยว... ไม่ทันแล้ว ยังไม่ได้สอนวิธีขว้างและวิธีหยุดมันเลย”
เคนห้ามปลายมีนาไม่ทัน จึงออกมายืนตั้งรับการเหวี่ยงกลับมาของบูมเมอแรงติดปลายมีดคัทเตอร์!
ชั่วครู่มันก็หวือกลับมา เขายกเท้าที่สวมรองเท้าผ้าใบหนาขึ้นหยุดมันด้วยเท้าที่นิ่งและแม่นยำห้ามพลาด ทำให้ตกลงบนพื้นโดยไม่เตะ
เพราะถ้าเตะแล้วมันตกพื้นก็ดีไป แต่ถ้าไม่... มันอาจจะเหวี่ยงกลับไปกลับมาอีกให้หวาดเสียวเล่น
“ตกลงฉันซื้ออันนี้ด้วย จะเอาไปลองเล่นดู เอามาเพิ่มอีกสามอัน สำรองกันมันเจ๊ง”
“ได้ครับ”
“สอนฉันใส่กระสุนปืนและสอนฉันยิงด้วย”
ระหว่างปลายมีนาพูด เคนเหลียวมองไปรอบๆ ทั่วบริเวณสวนสาธารณะ เขากังวล... หากตำรวจสายตรวจบังเอิญผ่านมาแถวนี้ เห็นว่าปลอดภัยดีจึงรับปากปลายมีนา สอนวิธีบรรจุลูกกระสุน
แล้วเอามาให้ปลายมีนาลองยิง
“ฟุบ...”
กระสุนหนึ่งนัดพุ่งจากปากกระบอกปืน เงียบเสียงแทบไม่ได้ยิน ตรงเข้าเป้าหมายกอหญ้า
“เดี๋ยวผมจะสอนวิธียิงปืนให้แม่นนะครับ”
เคนพูด ยิ้มกรุ้มกริ่มปนกวนๆ เข้ามาซ้อนด้านหลังโอบประคองแขนด้วยเรือนร่างที่สูงใหญ่กว่าปลายมีนา น่าจะสูงราว 185 เซนติเมตร
“ตัวเล็ก น่ารักจัง”
จากการกระทำ ทั้งคำพูดทั้งน้ำเสียงและสายตาที่มองมา
ปลายมีนาให้นึกหมั่นไส้ มีหรือจะปล่อยให้มาทำลวนลามกันง่ายๆ
“ถอยหลังไปหน่อย”
ปลายมีนาร้องสั่งอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงมวยอยู่เต็มสมองเพียบ
ซึ่งฝ่ายตรงข้ามยังไม่รู้เท่าทันจึงทำตาม
แล้วเธอฉวยโอกาสทีเผลอ กระทุ้งศอกขวาแทงเข้าลิ้นปี่ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามจุก เจ็บแปลบแน่นหน้าอก แล้วใช้ลำตัวกระแทกอย่างแรง
จนร่างใหญ่โตล้มหงายท้องไม่เป็นท่า แต่ร้ายยิ่งกว่านั้นกลางแผ่นหลังล้มฟาดลงกับแง่โต๊ะ ทำให้เจ็บกลางหลังจี๊ดไปเลย
“ไงล่ะตัวใหญ่... ล้มดังใช่ไหม พูดไม่ออกคงจุกล่ะสิ จะบอกให้ว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ฉันกะให้นายล้มกระแทกแง่โต๊ะ นี่แหละเขาเรียกว่าวางสนุ้ก แค่ใช้คนแทนลูกสนุ้ก”
“นี่นายทำอะไรแฟนฉัน”
ยูรวรรธน์เข้ามายืนเคียงข้างปลายมีนา
“เห็นนายติดต่อกับพี่ยูรวรรธน์ทางเน็ต ไม่รู้เป็นเกย์รึเปล่า แต่รู้ไว้ด้วย ถึงฉันยังไม่ยอมเป็นแฟนเขา แต่เขาเป็นของฉัน แค่นายลวนลามฉัน ยังเจอขนาดนี้ แต่ถ้าคิดจะยุ่งกับแฟนฉันจะเจอจัดหนักกว่านี้อีกหลายเท่าตัว เพราะฉันเป็นชะนีไทยใจห้าวหาญ ใครมารุกรานจะสู้ไม่ถอยจนก้าวเดียว”
ปลายมีนาทำหน้าเก๊กสวยแบบโหดๆ
“หึ หึ... ‘ชะนีไทย ใจห้าวหาญ’ แต่งตั้งขนามนามตัวเองได้น่าฟัง ได้ใจพี่ไปเลยปลาย ตั้งแต่คบสาวๆ มา เจอปลายนี่ล่ะจี๊ดโดนใจสุดๆ”
“นายเป็นไงบ้าง ฉันแค่แนะนำตัวให้รู้จักเท่านั้น”
“ไม่เป็นไรผมไม่ถือ สวยดุแบบนี้ตรงสเป็คผม ยิ่งจ่ายเงินดี กระเป๋าหนัก ผมล่ะรัก รัก... เลย”
“ดี... นายทำอาชีพอะไร”
“ผมเป็นนักศึกษา ยังไม่มีอาชีพ แค่รับจ๊อบรับจ้างทั่วไปและขายของกระจุกกระจิก”
“รับจ้าง? ฆ่าคนด้วยไหม”
“ไม่... นั่นงานใหญ่ไป มันเสี่ยงเกินไป”
“รับจ้างกระทืบคนล่ะ? เอาไหม”
“โอเคเลย”
“งั้นขอเบอร์ เฟชบุ๊ก ไลน์ อีเมล์ด้วย ต่อไปเราคงได้คบค้ากัน หึ หึ...”
หัวเราะตามสไตล์ปลายมีนา ยิ้มริมมุมปากทิ้งท้ายไว้เป็นปริศนาว่าจะต้องมีอะไรอะไรอีกมากนับจากนี้ต่อไป
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ธ.ค. 2561, 16:35:21 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ธ.ค. 2561, 16:35:21 น.
จำนวนการเข้าชม : 856
| << ตอน 8 คนสำคัญไม่เหมือนกันกับคนรัก | ตอน 10 ยังไม่รู้จัก >> |
ไตรติมา 6 ธ.ค. 2561, 16:36:15 น.
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove