เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 17 สาวแกลส์
..........ชื่อ บาคาดาส เป็นผับใหญ่ใกล้ย่านรปปงงิ เจ้าของชื่อโคจิ เป็นพี่ชายคนโตของบ้านตระกูลทานากะ ซึ่งเป็นพี่ชายของยูริสมาชิกแก๊งเฮอริเคนนั่นเอง
สาววัยรุ่นชอบมาเที่ยวที่แห่งนี้ เพราะชอบฟังเพลงมันๆ แนวป๊อบร็อก จากวง BK SHARK
อีกทั้งมีวีเจเปิดแผ่น พวกเพลงเทคโนแดนซ์ จังหวะสนุกถูกใจชวนให้อยากออกไปเต้น
“โต๊ะโน้น... เก็บเงินที่ฉันนะยูริ”
“พวกนั้นใคร?”
“แฟนใหม่ฉันกับพวกญาติ มื้อนี้ฉันเลยต้องเลี้ยงเอาใจ”
ฮายาโตะตอบเพื่อนสนิทร่วมแก๊ง
‘แล้วดริ๊งโต๊ะฉัน เก็บเงินที่ใคร’
ข้อความจากเคนถูกส่งมาเข้ามือถือของปลายมีนา เธอนึกขึ้นได้เลยคิดอย่างง่าย แล้วส่งข้อความตอบกลับไป
‘เก็บเงินรวมกับโต๊ะนี้’
จู่ๆ มีเสียงตะโกนเรียกใครบางคน ดังมาจากกลุ่มสาววัยรุ่นโต๊ะใกล้เคียง
“เฮ้... ไอรินทางนี้”
ไม่เพียงแต่เรียกความสนใจจากบรรดาหนุ่มเท่านั้น
คุณคล้ายพิพัฒน์เองยังหันมองตาม
สาวนีโอแกลส์ของญี่ปุ่น สไตล์การแต่งตัวเตะตาแสบจี๊ดสะใจ ด้วยเสื้อสีชมพูลายจุดดำแขนกุด เสื้อตัวในสีฟ้าสะท้อนแสง ทรงผมเปียแปลกแหวกแนวหลากสีพาสเทล
ปลายมีนามองเช่นกันแต่มองทำตาขวาง
สาวแกลส์นุ่งกางเกงดำสั้นจู๋ เห็นโคนขาอ่อนขาวจั๊วะ หล่อนเดินผ่านไปยังกลุ่มเพื่อนสาวสไตล์เดียวกัน หันกลับมาประสบสายตาของชายหนุ่มใหญ่รุ่นพ่อ
ปลายมีนายังคงมองจ้องสาวคนนั้นอยู่อย่างไม่วางตา เห็นพ่อของตนสบตากับสาวแกลส์คนดังกล่าวยิ่งหงุดหงิดถึงกับชักสีหน้าหงิกงอขึ้นมาทันที
ฮายาโตะไม่ได้มานั่งร่วมโต๊ะเพราะเตรียมเพลงกับเพื่อนในวง
เมื่อไฟฟ้าภายในผับเริ่มหรี่แสงมืดสลัวลง นักดนตรีบนเวทีจึงเริ่มบรรเลงเพลงช่วงอินโทร เป็นการเรียกแขกภายนอกให้สนใจเข้ามาในผับด้วย
“สามทุ่มแล้วนะคะฉันอยากกลับบ้าน นี่กว่าจะถึงชิซุโอกะคงดึกดื่นเที่ยงคืน ฉันเป็นห่วงคล้ายอรรณพค่ะคุณคล้าย”
คุณอายะบอกสามี
“รออีกเดี๋ยวเดียว ถึงออกไปตอนนี้รถยังติดอยู่เลย ไว้สักสี่ทุ่มค่อยออกไปนะคุณอายะ อยู่ฟังเพลงอีกหน่อย”
คุณคล้ายพิพัฒน์ถ่วงเวลา เพราะว่ามีความประสงค์อื่นแอบแฝง จากนั้นไม่นานถึงได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
ปลายมีนามองฝ่าความสลัวของแสงไฟภายในผับได้เห็นเคนกำลังปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่ง ลุกเดินตามไปยังสุขาชาย
นานเกือบสามสิบนาทีกว่าคุณคล้ายพิพัฒน์จะกลับมานั่งยังโต๊ะ
“พวกเราได้เวลากลับบ้านแล้ว เดี๋ยวพ่อไปส่งพวกลูกที่แชร์เฮ้าส์ ฮิโตมิไปบอกลาเพื่อนซะ แล้วให้จ่ายเงินโต๊ะนี้ด้วย”
คุณคล้ายพิพัฒน์ลุกขึ้นก่อน ตามด้วยคุณอายะ
ฮิโตมิไปบอกลาฮายาโตะ
ส่วนปลายมีนาเดินรั้งท้ายออกจากผับ ได้รับรูปภาพพร้อมข้อความอันถูกส่งมาจากเคน
‘เขาเพิ่งรู้จักกัน แล้วขอเบอร์โทรผู้หญิงชื่อไอริน’
“พอแค่นี้ล่ะ ไม่ต้องตามแล้ว เพราะพ่อฉันกำลังจะกลับบ้าน”
ปลายมีนาโทรบอกเคนแค่นั้น เม้มปากเป็นเส้นตรง ในใจหวงห่วงบิดาตนจนหงุดหงิดคิดแล้วให้เกิดความเครียดขึ้นมา
..........เที่ยงคืนกว่า
ฮายาโตะอยากกลับบ้าน หลังเลิกเล่นดนตรี
“ใครวะฮาย ตัวใหญ่ใส่หมวกแก๊ปสีดำ สวมเสื้อโค้ทตัวยาว”
“ฉันไม่รู้จัก”
“อ้าว! ฉันถามเด็กเก็บเงิน เขาบอกว่าสาวชื่อปลายสั่งไว้ให้เก็บเงินรวมกับโต๊ะแฟนนาย แล้วแฟนใหม่นายชื่อปลายเหรอวะ”
“เฮ้ย! แฟนใหม่ฉันอีกคนชื่อฮิโตมิ”
“งั้นฉันไม่ให้เก็บเงินรวมกับพวกแฟนนาย มันมานั่งเป็นชั่วโมง สั่งแค่น้ำเปล่ากับน้ำผลไม้ ส่วนค่าดริ๊งค่าอาหารโต๊ะแฟนนายยังไงก็ยังแพง เพราะสั่งไวน์ชั้นดี ทั้งหมดห้าหมื่นเยน”
“หา! ...”
รายการนี้กระเป๋าสตางค์ฉีกโดยแท้ ฮายาโตะถึงกับอุทานเสียงหลงเมื่อยูริมาแจ้งรายจ่ายให้ฟัง
จำเป็นต้องถอนเงินเก็บออกมาใช้แทบหมดเกลี้ยง หลังจากที่โดนหักค่าใช้จ่ายอยู่แล้ว คาดว่าเดือนนี้อาจจะต้องกัดก้อนเกลือกิน
..........ฮายาโตะใจลอยครุ่นคิดอย่างเหม่อๆ แม้จะกลับมาถึงหน้าตึกแมนชั่นแล้ว
จู่ๆ ต้องตกใจกับเสียงตะโกนเรียก
“ฮายาโตะ...”
หันไปเจอไม้เบสบอลฟาดลงมา เบี่ยงตัวหลบทันจึงไม่โดน แล้วเตะสวน
แต่อีกฝ่ายหลีกหลบทันด้วยความไวไม่แพ้กัน
ฮายาโตะจำได้ เพราะเพิ่งเจอผู้ชายตัวสูงใหญ่ใส่หมวกแก๊ปสีดำสวมโค้ทตัวยาว
ฝ่ายนั้นเงื้อไม้ฟาดซ้ำอีกที!
คราวนี้หลบไม่พ้น โดนมือซ้ายซึ่งฮายาโตะกางกั้นป้องกันใบหน้าตัวเอง ความเจ็บปวดแปลบแล่นขึ้นทันที รีบกุมมือตัวงอย่อลง โดนไม้เบสบอลทำให้เกิดแผลที่มือเลือดไหลหยด...
แต่อีกฝ่ายมิได้เข้ามาตีซ้ำ กลับวิ่งหนีไป แล้วหันหลังมาตะโกนว่า
“ไอ้คนเลว ชอบแย่งแฟนคนอื่น”
“ทำไมต้องดวงซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรอย่างนี้วะนี่”
ฮายาโตะบ่นอย่างเจ็บปวด พอเดาออกว่าเป็นฝีมือพวกนักเลงรับจ้าง จากการจ้างวานของคู่กรณีที่กำลังมีเรื่องกันอยู่ในตอนนี้ จะเป็นคนอื่นไปไม่ได้นอกจาก... เรย์ยะ!
..........ครอบครัวของยูริอาศัยอยู่ชั้นที่สามสิบ เพิ่งกลับบ้านตามหลังฮายาโตะ พบเพื่อนบาดเจ็บจึงพาส่งโรงพยาบาลเอกชน
“แผลที่มือนายเป็นไงบ้าง”
“หมอเย็บแผลที่นิ้วกลางสามเข็ม สั่งพักไม่ให้ใช้มือซ้าย จนกว่าแผลจะหาย”
“วงดนตรี BK SHARK ต้องประกาศให้แฟนเพลงรู้ ต้องหยุดเล่นดนตรีห้าวัน”
“เสียรายได้เข้าผับและวงดนตรีด้วย ไม่น่าเกิดเรื่องซวยกับฉันเลย สงสัยมันอาจถูกจ้างวานมา ฉันพอจะเดาออกใครเป็นคนจ้าง”
“แล้วนายจะจัดการยังไงกับคู่อริ”
“ฉันจะต่อยหน้ามันอย่างลูกผู้ชาย ไม่ต้องจ้างวานใครแบบมัน”
เพราะความไม่สบายใจ ฮายาโตะจึงไปนอนค้างบ้านโมริตะสองคืน เพื่อพักฟื้นทั้งร่างกายและจิตใจ แวดล้อมไปด้วยเพื่อนทั้งเรียวทาโร่และยูริก็มาค้างคืนอยู่ด้วย ส่วนไทและเจมส์แวะมาเยี่ยม
..........ไฮยาโตะเข้ามาจัดการเรื่องของแฝดผู้พี่ถึงห้องของแมนชั่น
“นายโดนอเปหิ ฉันกำลังเก็บของให้แพ็ตตี้ พี่ทาคุโตะเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าให้นาย”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นนายถึงมาจุ้นห้องฉัน”
ฮายาโตะถามแฝดผู้น้อง เมื่อก้าวเข้ามาในห้องของตน ซึ่งตอนนี้ค่อนข้างว่างโล่งชอบกล
“ฉันฟ้องพ่อ”
“เรื่องที่ฉันโดนลอบตีนี่เหรอ มันไม่ใช่ความผิดของฉัน”
ไฮยาโตะหันมองมือที่มีผ้าพันแผลของแฝดผู้พี่ แล้วไม่มีท่าทีห่วงใยให้เห็น
“นายมันคนเจ้าปัญหา ฉันไม่รู้นายไปทำอะไรมาถึงเจอเรื่องซวยโดนตีบาดเจ็บ แต่พ่อไล่นายออกจากแมนชั่นเพราะเรื่องแพ็ตตี้”
“เออจริงสิ... แพ็ตตี้อยู่ไหน”
“นอนโรงพยาบาล แท้ง... ตกเลือด ฉันเจอเลยรีบพาส่งโรงพยาบาล ตอนนี้อาการปลอดภัย”
“หา! แท้ง? แพ็ตตี้ท้องงั้นเหรอ ลูกฉัน? ฉันงงไปหมดแล้ว”
“ไอ้โง่... ถ้าท้องลูกของนาย มีหวังนายต้องออกจากมหาวิทยาลัยมารับผิดชอบด้วยการแต่งงานแล้ว แพ็ตตี้คงไม่ทำแท้งหรอก หมอบอกท้องแค่เดือนเดียวก็กินยาทำให้แท้ง ก่อนหน้านั้นไอ้นายแบบไฮโซรุ่นพี่ฉันมันมาบอกให้ฉันหรือไม่ก็นายต้องรับผิดชอบแพ็ตตี้ มันจะบอกทางมหาวิทยาลัยโซฟีที่ฉันเรียนอยู่ให้ไล่ฉันออก ฉันจะรับผิดชอบแพ็ตตี้ทำไม ไม่ได้ท้องกะฉันซะหน่อย เคยนอนด้วยกันผ่านมาตั้งปีแล้ว แค่ครั้งเดียวฉันก็เลิก ก่อนจะแนะนำให้รู้จักนาย ฉันไม่นึกว่านายคิดเลี้ยงดูแพ็ตตี้”
“นี่หมายความว่านายเซ้งต่อผู้หญิงทั้งหมดของนายให้ฉันอย่างนั้นเหรอ”
“แค่แพ็ตตี้คนเดียว มาร์กาเร็ตกับยูกิฉันไม่เคยนอนด้วย”
“แล้วนายแบบไฮโซรุ่นพี่นายมันมาเกี่ยวอะไร รู้ได้ไงแพ็ตตี้ท้อง”
“แพ็ตตี้บอกมันว่าท้อง จะให้มันรับผิดชอบ แต่มันสืบรู้ว่าแพ็ตตี้ไม่ได้อยู่กับครอบครัว แต่มาอยู่กินกับนาย นายมัวไปทำอะไรเมื่อเดือนที่แล้วถึงไม่ค่อยรู้เรื่องซุบซิบนินทา แพ็ตตี้แอบกิ๊กกับไอ้หมอนั่น อ้อจริงสิ... นายยุ่งๆ อยู่เพราะเริ่มมีเดทกับแฟนใหม่นี่นะ ดี... เดี๋ยวนายจะได้ไปอยู่กับแฟนใหม่ของนาย”
“พ่อบอกยกแมนชั่นห้องนี้ให้ฉันแล้ว มันเป็นของฉัน”
“ใช่มันต้องเป็นของนายแน่ แต่พ่อยังไม่ได้โอนกรรมสิทธิ์ นายต้องย้ายออก พ่อจะปล่อยให้เช่า แล้วนายเป็นคนมาเก็บค่าเช่า เดือนละสี่แสนเยน ฉันจะบอกให้... เมื่อวานพ่อจัดการโอนเงินให้แพ็ตตี้หนึ่งล้านเยน แลกกับต้องย้ายออกและเลิกกับนาย จบเรื่องแฟนนายไปหนึ่งคน ที่เหลืออีกสองคนนายต้องจัดการเอง เพราะพ่อจะหักเงินเดือนนายต่อไปอีกเป็นเวลาหนึ่งปี”
“ฉันจะกลับไปอยู่บ้านแอนนา”
“ฉันกับพ่อไม่อนุญาต เพราะฉันเหม็นหน้านาย แล้วรู้จักเรย์ยะไหม เป็นช่างภาพนิตยสารแฟชั่นที่มีแฟนชื่อฮิโตมิ ซึ่งเธอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยโทได ตอนนี้พักอยู่ที่แชร์เฮ้าส์ ระวังจะมีปัญหากันนะ เพราะเรย์ยะมาบอกกับฉันว่านายแย่งแฟน”
“ฮิโตมิบอกเลิกกับเรย์ยะแล้ว”
“โง่... หลงเชื่อหญิง”
“ฉันเชื่อใจและให้เกียรติ์ผู้หญิง ไม่ติดตามข่าวซุบซิบนินทาเน่าหนอน ไม่สนใจไม่ได้แปลว่าโง่ เกลียดจริงๆ กับคำว่าโง่ เหม็นหน้า นิสัยเสียขี้อิจฉาของนาย การกระทำและคำพูดมันทุเรศจนฉันไม่นึกรักน้องฝาแฝดอย่างนาย”
“พี่ทาคุโตะรีบเก็บของ แล้วไสหัวพี่ฮายไปให้พ้นหน้าผมที”
ไฮยาโตะตะโกนสั่งพี่เลี้ยงคนสนิทอย่างหัวเสีย
เพราะคำพูดของฮายาโตะทำร้ายจุดเจ็บในจิตใจไฮยาโตะผู้ต้องการความรักความสนใจเท่าไหร่ก็ไม่เคยเพียงพอ
..........ทาคุโตะขับรถมาส่งฮายาโตะยังแชร์เฮ้าส์ซึ่งจะต้องอาศัยอยู่ระหว่างศึกษาเล่าเรียน จากนั้นขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บในห้องของฮายาโตะบนชั้นสอง
“คุณไฮยาโตะสั่งให้บอกคุณฮายว่าตามหารักแท้ให้เจอ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
ทาคุโตะกล่าวทิ้งท้ายอำลากลับไป
ฮายาโตะพยักหน้ารับ ไม่มีกระจิตกระใจไม่อยากพูดอะไร
แล้วโลกของฮายาโตะกลับเปลี่ยนไปอย่างกับไปอยู่ต่างโลก เขาลงชั้นล่างเดินเข้าห้องครัวนึกถึงเรื่องซวยทั้งหลายที่ผ่านพบเจอ ทั้งซวยซ้ำซ้อนและซวยซ้ำซาก นั่งหมดอาลัยตายอยาก ...เซ็งในดวงจิต
.
สาววัยรุ่นชอบมาเที่ยวที่แห่งนี้ เพราะชอบฟังเพลงมันๆ แนวป๊อบร็อก จากวง BK SHARK
อีกทั้งมีวีเจเปิดแผ่น พวกเพลงเทคโนแดนซ์ จังหวะสนุกถูกใจชวนให้อยากออกไปเต้น
“โต๊ะโน้น... เก็บเงินที่ฉันนะยูริ”
“พวกนั้นใคร?”
“แฟนใหม่ฉันกับพวกญาติ มื้อนี้ฉันเลยต้องเลี้ยงเอาใจ”
ฮายาโตะตอบเพื่อนสนิทร่วมแก๊ง
‘แล้วดริ๊งโต๊ะฉัน เก็บเงินที่ใคร’
ข้อความจากเคนถูกส่งมาเข้ามือถือของปลายมีนา เธอนึกขึ้นได้เลยคิดอย่างง่าย แล้วส่งข้อความตอบกลับไป
‘เก็บเงินรวมกับโต๊ะนี้’
จู่ๆ มีเสียงตะโกนเรียกใครบางคน ดังมาจากกลุ่มสาววัยรุ่นโต๊ะใกล้เคียง
“เฮ้... ไอรินทางนี้”
ไม่เพียงแต่เรียกความสนใจจากบรรดาหนุ่มเท่านั้น
คุณคล้ายพิพัฒน์เองยังหันมองตาม
สาวนีโอแกลส์ของญี่ปุ่น สไตล์การแต่งตัวเตะตาแสบจี๊ดสะใจ ด้วยเสื้อสีชมพูลายจุดดำแขนกุด เสื้อตัวในสีฟ้าสะท้อนแสง ทรงผมเปียแปลกแหวกแนวหลากสีพาสเทล
ปลายมีนามองเช่นกันแต่มองทำตาขวาง
สาวแกลส์นุ่งกางเกงดำสั้นจู๋ เห็นโคนขาอ่อนขาวจั๊วะ หล่อนเดินผ่านไปยังกลุ่มเพื่อนสาวสไตล์เดียวกัน หันกลับมาประสบสายตาของชายหนุ่มใหญ่รุ่นพ่อ
ปลายมีนายังคงมองจ้องสาวคนนั้นอยู่อย่างไม่วางตา เห็นพ่อของตนสบตากับสาวแกลส์คนดังกล่าวยิ่งหงุดหงิดถึงกับชักสีหน้าหงิกงอขึ้นมาทันที
ฮายาโตะไม่ได้มานั่งร่วมโต๊ะเพราะเตรียมเพลงกับเพื่อนในวง
เมื่อไฟฟ้าภายในผับเริ่มหรี่แสงมืดสลัวลง นักดนตรีบนเวทีจึงเริ่มบรรเลงเพลงช่วงอินโทร เป็นการเรียกแขกภายนอกให้สนใจเข้ามาในผับด้วย
“สามทุ่มแล้วนะคะฉันอยากกลับบ้าน นี่กว่าจะถึงชิซุโอกะคงดึกดื่นเที่ยงคืน ฉันเป็นห่วงคล้ายอรรณพค่ะคุณคล้าย”
คุณอายะบอกสามี
“รออีกเดี๋ยวเดียว ถึงออกไปตอนนี้รถยังติดอยู่เลย ไว้สักสี่ทุ่มค่อยออกไปนะคุณอายะ อยู่ฟังเพลงอีกหน่อย”
คุณคล้ายพิพัฒน์ถ่วงเวลา เพราะว่ามีความประสงค์อื่นแอบแฝง จากนั้นไม่นานถึงได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
ปลายมีนามองฝ่าความสลัวของแสงไฟภายในผับได้เห็นเคนกำลังปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่ง ลุกเดินตามไปยังสุขาชาย
นานเกือบสามสิบนาทีกว่าคุณคล้ายพิพัฒน์จะกลับมานั่งยังโต๊ะ
“พวกเราได้เวลากลับบ้านแล้ว เดี๋ยวพ่อไปส่งพวกลูกที่แชร์เฮ้าส์ ฮิโตมิไปบอกลาเพื่อนซะ แล้วให้จ่ายเงินโต๊ะนี้ด้วย”
คุณคล้ายพิพัฒน์ลุกขึ้นก่อน ตามด้วยคุณอายะ
ฮิโตมิไปบอกลาฮายาโตะ
ส่วนปลายมีนาเดินรั้งท้ายออกจากผับ ได้รับรูปภาพพร้อมข้อความอันถูกส่งมาจากเคน
‘เขาเพิ่งรู้จักกัน แล้วขอเบอร์โทรผู้หญิงชื่อไอริน’
“พอแค่นี้ล่ะ ไม่ต้องตามแล้ว เพราะพ่อฉันกำลังจะกลับบ้าน”
ปลายมีนาโทรบอกเคนแค่นั้น เม้มปากเป็นเส้นตรง ในใจหวงห่วงบิดาตนจนหงุดหงิดคิดแล้วให้เกิดความเครียดขึ้นมา
..........เที่ยงคืนกว่า
ฮายาโตะอยากกลับบ้าน หลังเลิกเล่นดนตรี
“ใครวะฮาย ตัวใหญ่ใส่หมวกแก๊ปสีดำ สวมเสื้อโค้ทตัวยาว”
“ฉันไม่รู้จัก”
“อ้าว! ฉันถามเด็กเก็บเงิน เขาบอกว่าสาวชื่อปลายสั่งไว้ให้เก็บเงินรวมกับโต๊ะแฟนนาย แล้วแฟนใหม่นายชื่อปลายเหรอวะ”
“เฮ้ย! แฟนใหม่ฉันอีกคนชื่อฮิโตมิ”
“งั้นฉันไม่ให้เก็บเงินรวมกับพวกแฟนนาย มันมานั่งเป็นชั่วโมง สั่งแค่น้ำเปล่ากับน้ำผลไม้ ส่วนค่าดริ๊งค่าอาหารโต๊ะแฟนนายยังไงก็ยังแพง เพราะสั่งไวน์ชั้นดี ทั้งหมดห้าหมื่นเยน”
“หา! ...”
รายการนี้กระเป๋าสตางค์ฉีกโดยแท้ ฮายาโตะถึงกับอุทานเสียงหลงเมื่อยูริมาแจ้งรายจ่ายให้ฟัง
จำเป็นต้องถอนเงินเก็บออกมาใช้แทบหมดเกลี้ยง หลังจากที่โดนหักค่าใช้จ่ายอยู่แล้ว คาดว่าเดือนนี้อาจจะต้องกัดก้อนเกลือกิน
..........ฮายาโตะใจลอยครุ่นคิดอย่างเหม่อๆ แม้จะกลับมาถึงหน้าตึกแมนชั่นแล้ว
จู่ๆ ต้องตกใจกับเสียงตะโกนเรียก
“ฮายาโตะ...”
หันไปเจอไม้เบสบอลฟาดลงมา เบี่ยงตัวหลบทันจึงไม่โดน แล้วเตะสวน
แต่อีกฝ่ายหลีกหลบทันด้วยความไวไม่แพ้กัน
ฮายาโตะจำได้ เพราะเพิ่งเจอผู้ชายตัวสูงใหญ่ใส่หมวกแก๊ปสีดำสวมโค้ทตัวยาว
ฝ่ายนั้นเงื้อไม้ฟาดซ้ำอีกที!
คราวนี้หลบไม่พ้น โดนมือซ้ายซึ่งฮายาโตะกางกั้นป้องกันใบหน้าตัวเอง ความเจ็บปวดแปลบแล่นขึ้นทันที รีบกุมมือตัวงอย่อลง โดนไม้เบสบอลทำให้เกิดแผลที่มือเลือดไหลหยด...
แต่อีกฝ่ายมิได้เข้ามาตีซ้ำ กลับวิ่งหนีไป แล้วหันหลังมาตะโกนว่า
“ไอ้คนเลว ชอบแย่งแฟนคนอื่น”
“ทำไมต้องดวงซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรอย่างนี้วะนี่”
ฮายาโตะบ่นอย่างเจ็บปวด พอเดาออกว่าเป็นฝีมือพวกนักเลงรับจ้าง จากการจ้างวานของคู่กรณีที่กำลังมีเรื่องกันอยู่ในตอนนี้ จะเป็นคนอื่นไปไม่ได้นอกจาก... เรย์ยะ!
..........ครอบครัวของยูริอาศัยอยู่ชั้นที่สามสิบ เพิ่งกลับบ้านตามหลังฮายาโตะ พบเพื่อนบาดเจ็บจึงพาส่งโรงพยาบาลเอกชน
“แผลที่มือนายเป็นไงบ้าง”
“หมอเย็บแผลที่นิ้วกลางสามเข็ม สั่งพักไม่ให้ใช้มือซ้าย จนกว่าแผลจะหาย”
“วงดนตรี BK SHARK ต้องประกาศให้แฟนเพลงรู้ ต้องหยุดเล่นดนตรีห้าวัน”
“เสียรายได้เข้าผับและวงดนตรีด้วย ไม่น่าเกิดเรื่องซวยกับฉันเลย สงสัยมันอาจถูกจ้างวานมา ฉันพอจะเดาออกใครเป็นคนจ้าง”
“แล้วนายจะจัดการยังไงกับคู่อริ”
“ฉันจะต่อยหน้ามันอย่างลูกผู้ชาย ไม่ต้องจ้างวานใครแบบมัน”
เพราะความไม่สบายใจ ฮายาโตะจึงไปนอนค้างบ้านโมริตะสองคืน เพื่อพักฟื้นทั้งร่างกายและจิตใจ แวดล้อมไปด้วยเพื่อนทั้งเรียวทาโร่และยูริก็มาค้างคืนอยู่ด้วย ส่วนไทและเจมส์แวะมาเยี่ยม
..........ไฮยาโตะเข้ามาจัดการเรื่องของแฝดผู้พี่ถึงห้องของแมนชั่น
“นายโดนอเปหิ ฉันกำลังเก็บของให้แพ็ตตี้ พี่ทาคุโตะเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าให้นาย”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นนายถึงมาจุ้นห้องฉัน”
ฮายาโตะถามแฝดผู้น้อง เมื่อก้าวเข้ามาในห้องของตน ซึ่งตอนนี้ค่อนข้างว่างโล่งชอบกล
“ฉันฟ้องพ่อ”
“เรื่องที่ฉันโดนลอบตีนี่เหรอ มันไม่ใช่ความผิดของฉัน”
ไฮยาโตะหันมองมือที่มีผ้าพันแผลของแฝดผู้พี่ แล้วไม่มีท่าทีห่วงใยให้เห็น
“นายมันคนเจ้าปัญหา ฉันไม่รู้นายไปทำอะไรมาถึงเจอเรื่องซวยโดนตีบาดเจ็บ แต่พ่อไล่นายออกจากแมนชั่นเพราะเรื่องแพ็ตตี้”
“เออจริงสิ... แพ็ตตี้อยู่ไหน”
“นอนโรงพยาบาล แท้ง... ตกเลือด ฉันเจอเลยรีบพาส่งโรงพยาบาล ตอนนี้อาการปลอดภัย”
“หา! แท้ง? แพ็ตตี้ท้องงั้นเหรอ ลูกฉัน? ฉันงงไปหมดแล้ว”
“ไอ้โง่... ถ้าท้องลูกของนาย มีหวังนายต้องออกจากมหาวิทยาลัยมารับผิดชอบด้วยการแต่งงานแล้ว แพ็ตตี้คงไม่ทำแท้งหรอก หมอบอกท้องแค่เดือนเดียวก็กินยาทำให้แท้ง ก่อนหน้านั้นไอ้นายแบบไฮโซรุ่นพี่ฉันมันมาบอกให้ฉันหรือไม่ก็นายต้องรับผิดชอบแพ็ตตี้ มันจะบอกทางมหาวิทยาลัยโซฟีที่ฉันเรียนอยู่ให้ไล่ฉันออก ฉันจะรับผิดชอบแพ็ตตี้ทำไม ไม่ได้ท้องกะฉันซะหน่อย เคยนอนด้วยกันผ่านมาตั้งปีแล้ว แค่ครั้งเดียวฉันก็เลิก ก่อนจะแนะนำให้รู้จักนาย ฉันไม่นึกว่านายคิดเลี้ยงดูแพ็ตตี้”
“นี่หมายความว่านายเซ้งต่อผู้หญิงทั้งหมดของนายให้ฉันอย่างนั้นเหรอ”
“แค่แพ็ตตี้คนเดียว มาร์กาเร็ตกับยูกิฉันไม่เคยนอนด้วย”
“แล้วนายแบบไฮโซรุ่นพี่นายมันมาเกี่ยวอะไร รู้ได้ไงแพ็ตตี้ท้อง”
“แพ็ตตี้บอกมันว่าท้อง จะให้มันรับผิดชอบ แต่มันสืบรู้ว่าแพ็ตตี้ไม่ได้อยู่กับครอบครัว แต่มาอยู่กินกับนาย นายมัวไปทำอะไรเมื่อเดือนที่แล้วถึงไม่ค่อยรู้เรื่องซุบซิบนินทา แพ็ตตี้แอบกิ๊กกับไอ้หมอนั่น อ้อจริงสิ... นายยุ่งๆ อยู่เพราะเริ่มมีเดทกับแฟนใหม่นี่นะ ดี... เดี๋ยวนายจะได้ไปอยู่กับแฟนใหม่ของนาย”
“พ่อบอกยกแมนชั่นห้องนี้ให้ฉันแล้ว มันเป็นของฉัน”
“ใช่มันต้องเป็นของนายแน่ แต่พ่อยังไม่ได้โอนกรรมสิทธิ์ นายต้องย้ายออก พ่อจะปล่อยให้เช่า แล้วนายเป็นคนมาเก็บค่าเช่า เดือนละสี่แสนเยน ฉันจะบอกให้... เมื่อวานพ่อจัดการโอนเงินให้แพ็ตตี้หนึ่งล้านเยน แลกกับต้องย้ายออกและเลิกกับนาย จบเรื่องแฟนนายไปหนึ่งคน ที่เหลืออีกสองคนนายต้องจัดการเอง เพราะพ่อจะหักเงินเดือนนายต่อไปอีกเป็นเวลาหนึ่งปี”
“ฉันจะกลับไปอยู่บ้านแอนนา”
“ฉันกับพ่อไม่อนุญาต เพราะฉันเหม็นหน้านาย แล้วรู้จักเรย์ยะไหม เป็นช่างภาพนิตยสารแฟชั่นที่มีแฟนชื่อฮิโตมิ ซึ่งเธอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยโทได ตอนนี้พักอยู่ที่แชร์เฮ้าส์ ระวังจะมีปัญหากันนะ เพราะเรย์ยะมาบอกกับฉันว่านายแย่งแฟน”
“ฮิโตมิบอกเลิกกับเรย์ยะแล้ว”
“โง่... หลงเชื่อหญิง”
“ฉันเชื่อใจและให้เกียรติ์ผู้หญิง ไม่ติดตามข่าวซุบซิบนินทาเน่าหนอน ไม่สนใจไม่ได้แปลว่าโง่ เกลียดจริงๆ กับคำว่าโง่ เหม็นหน้า นิสัยเสียขี้อิจฉาของนาย การกระทำและคำพูดมันทุเรศจนฉันไม่นึกรักน้องฝาแฝดอย่างนาย”
“พี่ทาคุโตะรีบเก็บของ แล้วไสหัวพี่ฮายไปให้พ้นหน้าผมที”
ไฮยาโตะตะโกนสั่งพี่เลี้ยงคนสนิทอย่างหัวเสีย
เพราะคำพูดของฮายาโตะทำร้ายจุดเจ็บในจิตใจไฮยาโตะผู้ต้องการความรักความสนใจเท่าไหร่ก็ไม่เคยเพียงพอ
..........ทาคุโตะขับรถมาส่งฮายาโตะยังแชร์เฮ้าส์ซึ่งจะต้องอาศัยอยู่ระหว่างศึกษาเล่าเรียน จากนั้นขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บในห้องของฮายาโตะบนชั้นสอง
“คุณไฮยาโตะสั่งให้บอกคุณฮายว่าตามหารักแท้ให้เจอ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
ทาคุโตะกล่าวทิ้งท้ายอำลากลับไป
ฮายาโตะพยักหน้ารับ ไม่มีกระจิตกระใจไม่อยากพูดอะไร
แล้วโลกของฮายาโตะกลับเปลี่ยนไปอย่างกับไปอยู่ต่างโลก เขาลงชั้นล่างเดินเข้าห้องครัวนึกถึงเรื่องซวยทั้งหลายที่ผ่านพบเจอ ทั้งซวยซ้ำซ้อนและซวยซ้ำซาก นั่งหมดอาลัยตายอยาก ...เซ็งในดวงจิต
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ม.ค. 2562, 14:43:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ม.ค. 2562, 14:43:06 น.
จำนวนการเข้าชม : 719
| << ตอน 16 ผู้ชายแรง | ตอน 18 เหมือนไปอยู่ต่างโลก >> |
ไตรติมา 8 ม.ค. 2562, 14:46:59 น.
อีบุ๊กออกใหม่นิยายวัยรุ่นไปโหลดกันค่ะ
https://www.mebmarket.com/ebook-87520-เปลวไฟในกระแสลม-ภาคคุกคาม
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
อีบุ๊กออกใหม่นิยายวัยรุ่นไปโหลดกันค่ะ
https://www.mebmarket.com/ebook-87520-เปลวไฟในกระแสลม-ภาคคุกคาม
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >> https://www.facebook.com/oranamarinlove