มาลีเริงไฟ: รังสี(วิรัตต์ยา) ปลายปากกาสำนักพิมพ์
‘ญานีน’ ถึงกับช็อกเมื่อรู้ว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับเธอ
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผี ดราม่า แก้แค้น แต่งงาน สลับตัว เล่นของ
ตอน: บทที่ 16 -85%
“มันเกินไปแล้วนะแก” วิรัลยาทะลึ่งลุกขึ้น แต่อัคนีกดบ่าหล่อนให้นั่งลงท่าเดิม แล้วเงยหน้าเอ่ยกับหญิงสาวอีกคน
“นี่ใช่ไหมสิ่งที่หนึ่งต้องการ ให้พี่กราบเท้า ขอร้องให้หนึ่งเลิกยุ่งกับพวกเรา”
“ไม่ใช่ค่ะ นี่ไม่อยู่ในความต้องการมาก่อน...แต่พอได้รับแล้ว...ก็รู้ สึกดี” ญานีนยักไหล่และยิ้มสะใจ
“ทนไม่ไหวแล้ว ถ้าวันนี้ไม่ได้ตบยายนี่ กินข้าวไม่อร่อยแน่ๆ”
วิรัลยาทะลึ่งลุกขึ้นอีกครั้ง หมายจะตบอีกฝ่ายให้สาแก่ใจ แต่ก็มีอันต้องหงายหลังก้นจ้ำเบ้าเมื่อเท้าของญานีนถีบเข้าที่กลางลำตัวเสียก่อน!
ผู้ชายสองคนในที่นั้นลุกพรวดด้วยความตกใจ อัคนีที่ใบหน้าแดงก่ำเพราะความโกรธตรงเข้าประคองภรรยา ส่วนวิญญูหันมาตวาด ‘มือถีบ’ ลั่น
“แกทำเกินไปแล้ว พอที!”
“ไม่พอค่ะ แค่นี้มันยังน้อยไป”
“ยาย...”
“ช่างเถอะค่ะพ่อ ถ้าหนึ่งเขาสบายใจที่ได้ทำแบบนี้ ยิหวาก็ยอมค่ะ”
วิรัลยายังคงปั้นหน้าสวมบทบาทเป็นหล่อนต่อ ญานีนเบะปากด้วยความหมั่นไส้
“พี่ขอคุยกับหนึ่งหน่อยได้ไหม” อัคนีเอ่ยเสียงราบเรียบ
“ไม่ได้ค่ะ ขี้เกียจคุย”
อัคนีเข้ามากระชากข้อมือหล่อนให้ออกจากตรงนั้น ญานีนร้องออก มาคำหนึ่ง แล้วพยายามฝืนตัวเอาไว้อย่างสุดความสามารถ หล่อนรู้ทันหรอก ว่าเขากำลังหาทางให้บิดากับวิรัลยาได้อยู่กันตามลำพัง เพื่อเปิดโอกาสให้ธนาคมพาตัววารุณออกมาจากห้องนั้น ถึงจะมองไม่เห็นธนาคม แต่หล่อนก็อ่านเกมของวิรัลยาออก!
“ไม่ไปค่ะ ปล่อยนะพี่เดี่ยว เจ็บนะ” ญานีนโอดเมื่อรู้สึกว่าเขาบีบข้อมือหล่อนแรงมาก อัคนีรู้สึกตัว เขาก้มลงมองข้อมือหล่อนก็เห็นเป็นรอยนิ้วเขา ไม่เพียงเท่านั้น บริเวณแขนยังมีรอยผื่นแดงๆ ด้วย
“หนึ่งเป็นอะไร ทำไมแขนแดงขนาดนี้” พูดจบเขาก็ดึงแขนอีกข้างหล่อนไปดู
“ฝั่งนี้ก็มี นี่หนึ่งแพ้อะไร”
ญานีนดึงแขนของตนออกทั้งสองข้าง และไม่พูดอะไร เขาจะแกล้งถามไปทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่าหล่อนมีผิวที่บอบบางมาก โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะเป็นรอยชัดเจนและใช้เวลานานกว่าคนอื่น ริ้วรอยพวกนั้นถึงจะค่อยๆ หายไป
“นี่เป็นโรคเดียวกับยิหวาเหรอ” อัคนีถามขึ้นอีก ยังคงมองหล่อนอย่างพิจารณา
หล่อนยังไม่ทันตอบอะไร ไอศูรย์ก็มาถึง ในมือเขามีดอกไม้ช่อสวยด้วย เขาออกอาการเขินเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าไม่ได้มีแค่หญิงสาวที่เขาพึงใจเท่านั้น และสีหน้าแต่ละคนในตอนนั้นก็ดูแปลกๆ ชอบกล
“เอ่อ...ผม...”
“ดอกไม้ของฉันใช่ไหมคะไอซ์ ขอบคุณนะคะ” ญานีนส่งยิ้มหวานให้เขา พร้อมยื่นมือไปรับ
“ดอกไม้ที่ชอบด้วยสิ รู้ใจฉันทุกเรื่องจริงๆ นะคะ”
ไอศูรย์ยิ้ม ก่อนหันไปยกมือไหว้ผู้อาวุโสที่สุดในที่นั้น ตามด้วยการค้อมศีรษะทักทายอัคนีและ ‘ญานีน’
“พวกคุณสองคนคบกันงั้นเหรอ” วิรัลยาในใบหน้าญานีนโพล่งถาม น้ำเสียงหล่อนฟังออกว่าไม่พอใจเอาเสียเลย
นังยิหวา ใช้ร่างหล่อนไปกับผู้ชายคนนี้หรือยัง!!!?
ญานีนยิ้ม ไม่ตอบคำถาม หล่อนควงแขนไอศูรย์แล้วเอ่ยหน้าระรื่น “ไอซ์มาแล้ว ทานข้าวกันดีกว่าไหมคะ หนึ่งหิวแล้วค่ะ”
***********************
ช่วงที่ทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับประทานอาหาร ธนาคมเร้นกายเข้ามาอย่างเงียบเชียบ โดยใช้วิธีกำบังกายเข้ามาพร้อมวิรัลยา และวิรัลยาอีกเช่นกันที่บอกว่ามารดาของหล่อนถูกขังไว้ในห้องไหน
เมื่อมาหยุดยืนหน้าประตู เขาจึงปรากฏร่างขึ้น เขาพึมพำบทสวดอยู่ครู่เดียวก็เป่าพรวดไปที่กุญแจ จากนั้นจึงลืมตาขึ้น แต่กลับพบว่ากุญแจไม่ยอมหลุดออก
“อีแก่ มึงเก่งนักใช่ไหม” เขาทำเสียงเคียดแค้นเจิมจันทร์ ก่อนจะหยิบของบางอย่างออกจากกระเป๋า มันคือเลื่อยอาคม แต่ยังไม่ทันจะได้เลื่อย ก็มีเสียงฝีเท้าตรงมาทางที่เขากำลังยืนอยู่ ตามด้วยเสียงพูด
“ครับ คุณอาวิรัช...คลิปใหม่งั้นเหรอครับ แน่ใจนะครับว่าเป็นหนึ่ง ครับ แล้วผมจะดู...”
ธนาคมรีบหลบไปอีกทางหนึ่งทันที หูก็ได้ยินเสียงอัคนีต่อเนื่อง
“ครับผม แล้วผมจะเรียนคุณพ่อให้นะครับ...สวัสดีครับ” ทางด้านอัคนี เขาวางสายด้วยสีหน้าหนักใจล้นพ้น
วิรัช หนึ่งในคณะกรรมการอาวุโสโทร.มาบอกเขาว่า ตอนนี้มีคลิปผู้หญิงหน้าเหมือนวิรัลยาหลุดออกมาอีกแล้ว โดยคราวนี้เต้นโชว์อยู่บนเวทีในผับแห่งหนึ่ง และกรรมการก็อยากให้วิญญูเตือนวิรัลยาบ้าง ตอนนี้สถานีเสียหายมาก
ระหว่างหมุนตัวเพื่อจะกลับเข้าไปในห้องรับประทานอาหารนั่นเอง ชายหนุ่มก็มองไปเห็นห้องหนึ่งซึ่งคล้องกุญแจไว้...
เขาจำได้ว่าวิรัลยาเคยนอนรักษาตัวอยู่ห้องนั้น
“เอ...ทำไมต้องล็อกด้วย” ชายหนุ่มพึมพำด้วยความสงสัย
**********************
วันพฤหัสนี้ก็งานหนังสือแล้ว ฝากพายิหวากลับบ้านหน่อยนะ มาอ้อนค่ะ >///< มีวางขายที่บูธบ้านมงคล P09 โซนC1 นะคะ
“นี่ใช่ไหมสิ่งที่หนึ่งต้องการ ให้พี่กราบเท้า ขอร้องให้หนึ่งเลิกยุ่งกับพวกเรา”
“ไม่ใช่ค่ะ นี่ไม่อยู่ในความต้องการมาก่อน...แต่พอได้รับแล้ว...ก็รู้ สึกดี” ญานีนยักไหล่และยิ้มสะใจ
“ทนไม่ไหวแล้ว ถ้าวันนี้ไม่ได้ตบยายนี่ กินข้าวไม่อร่อยแน่ๆ”
วิรัลยาทะลึ่งลุกขึ้นอีกครั้ง หมายจะตบอีกฝ่ายให้สาแก่ใจ แต่ก็มีอันต้องหงายหลังก้นจ้ำเบ้าเมื่อเท้าของญานีนถีบเข้าที่กลางลำตัวเสียก่อน!
ผู้ชายสองคนในที่นั้นลุกพรวดด้วยความตกใจ อัคนีที่ใบหน้าแดงก่ำเพราะความโกรธตรงเข้าประคองภรรยา ส่วนวิญญูหันมาตวาด ‘มือถีบ’ ลั่น
“แกทำเกินไปแล้ว พอที!”
“ไม่พอค่ะ แค่นี้มันยังน้อยไป”
“ยาย...”
“ช่างเถอะค่ะพ่อ ถ้าหนึ่งเขาสบายใจที่ได้ทำแบบนี้ ยิหวาก็ยอมค่ะ”
วิรัลยายังคงปั้นหน้าสวมบทบาทเป็นหล่อนต่อ ญานีนเบะปากด้วยความหมั่นไส้
“พี่ขอคุยกับหนึ่งหน่อยได้ไหม” อัคนีเอ่ยเสียงราบเรียบ
“ไม่ได้ค่ะ ขี้เกียจคุย”
อัคนีเข้ามากระชากข้อมือหล่อนให้ออกจากตรงนั้น ญานีนร้องออก มาคำหนึ่ง แล้วพยายามฝืนตัวเอาไว้อย่างสุดความสามารถ หล่อนรู้ทันหรอก ว่าเขากำลังหาทางให้บิดากับวิรัลยาได้อยู่กันตามลำพัง เพื่อเปิดโอกาสให้ธนาคมพาตัววารุณออกมาจากห้องนั้น ถึงจะมองไม่เห็นธนาคม แต่หล่อนก็อ่านเกมของวิรัลยาออก!
“ไม่ไปค่ะ ปล่อยนะพี่เดี่ยว เจ็บนะ” ญานีนโอดเมื่อรู้สึกว่าเขาบีบข้อมือหล่อนแรงมาก อัคนีรู้สึกตัว เขาก้มลงมองข้อมือหล่อนก็เห็นเป็นรอยนิ้วเขา ไม่เพียงเท่านั้น บริเวณแขนยังมีรอยผื่นแดงๆ ด้วย
“หนึ่งเป็นอะไร ทำไมแขนแดงขนาดนี้” พูดจบเขาก็ดึงแขนอีกข้างหล่อนไปดู
“ฝั่งนี้ก็มี นี่หนึ่งแพ้อะไร”
ญานีนดึงแขนของตนออกทั้งสองข้าง และไม่พูดอะไร เขาจะแกล้งถามไปทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่าหล่อนมีผิวที่บอบบางมาก โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะเป็นรอยชัดเจนและใช้เวลานานกว่าคนอื่น ริ้วรอยพวกนั้นถึงจะค่อยๆ หายไป
“นี่เป็นโรคเดียวกับยิหวาเหรอ” อัคนีถามขึ้นอีก ยังคงมองหล่อนอย่างพิจารณา
หล่อนยังไม่ทันตอบอะไร ไอศูรย์ก็มาถึง ในมือเขามีดอกไม้ช่อสวยด้วย เขาออกอาการเขินเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าไม่ได้มีแค่หญิงสาวที่เขาพึงใจเท่านั้น และสีหน้าแต่ละคนในตอนนั้นก็ดูแปลกๆ ชอบกล
“เอ่อ...ผม...”
“ดอกไม้ของฉันใช่ไหมคะไอซ์ ขอบคุณนะคะ” ญานีนส่งยิ้มหวานให้เขา พร้อมยื่นมือไปรับ
“ดอกไม้ที่ชอบด้วยสิ รู้ใจฉันทุกเรื่องจริงๆ นะคะ”
ไอศูรย์ยิ้ม ก่อนหันไปยกมือไหว้ผู้อาวุโสที่สุดในที่นั้น ตามด้วยการค้อมศีรษะทักทายอัคนีและ ‘ญานีน’
“พวกคุณสองคนคบกันงั้นเหรอ” วิรัลยาในใบหน้าญานีนโพล่งถาม น้ำเสียงหล่อนฟังออกว่าไม่พอใจเอาเสียเลย
นังยิหวา ใช้ร่างหล่อนไปกับผู้ชายคนนี้หรือยัง!!!?
ญานีนยิ้ม ไม่ตอบคำถาม หล่อนควงแขนไอศูรย์แล้วเอ่ยหน้าระรื่น “ไอซ์มาแล้ว ทานข้าวกันดีกว่าไหมคะ หนึ่งหิวแล้วค่ะ”
***********************
ช่วงที่ทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับประทานอาหาร ธนาคมเร้นกายเข้ามาอย่างเงียบเชียบ โดยใช้วิธีกำบังกายเข้ามาพร้อมวิรัลยา และวิรัลยาอีกเช่นกันที่บอกว่ามารดาของหล่อนถูกขังไว้ในห้องไหน
เมื่อมาหยุดยืนหน้าประตู เขาจึงปรากฏร่างขึ้น เขาพึมพำบทสวดอยู่ครู่เดียวก็เป่าพรวดไปที่กุญแจ จากนั้นจึงลืมตาขึ้น แต่กลับพบว่ากุญแจไม่ยอมหลุดออก
“อีแก่ มึงเก่งนักใช่ไหม” เขาทำเสียงเคียดแค้นเจิมจันทร์ ก่อนจะหยิบของบางอย่างออกจากกระเป๋า มันคือเลื่อยอาคม แต่ยังไม่ทันจะได้เลื่อย ก็มีเสียงฝีเท้าตรงมาทางที่เขากำลังยืนอยู่ ตามด้วยเสียงพูด
“ครับ คุณอาวิรัช...คลิปใหม่งั้นเหรอครับ แน่ใจนะครับว่าเป็นหนึ่ง ครับ แล้วผมจะดู...”
ธนาคมรีบหลบไปอีกทางหนึ่งทันที หูก็ได้ยินเสียงอัคนีต่อเนื่อง
“ครับผม แล้วผมจะเรียนคุณพ่อให้นะครับ...สวัสดีครับ” ทางด้านอัคนี เขาวางสายด้วยสีหน้าหนักใจล้นพ้น
วิรัช หนึ่งในคณะกรรมการอาวุโสโทร.มาบอกเขาว่า ตอนนี้มีคลิปผู้หญิงหน้าเหมือนวิรัลยาหลุดออกมาอีกแล้ว โดยคราวนี้เต้นโชว์อยู่บนเวทีในผับแห่งหนึ่ง และกรรมการก็อยากให้วิญญูเตือนวิรัลยาบ้าง ตอนนี้สถานีเสียหายมาก
ระหว่างหมุนตัวเพื่อจะกลับเข้าไปในห้องรับประทานอาหารนั่นเอง ชายหนุ่มก็มองไปเห็นห้องหนึ่งซึ่งคล้องกุญแจไว้...
เขาจำได้ว่าวิรัลยาเคยนอนรักษาตัวอยู่ห้องนั้น
“เอ...ทำไมต้องล็อกด้วย” ชายหนุ่มพึมพำด้วยความสงสัย
**********************
วันพฤหัสนี้ก็งานหนังสือแล้ว ฝากพายิหวากลับบ้านหน่อยนะ มาอ้อนค่ะ >///< มีวางขายที่บูธบ้านมงคล P09 โซนC1 นะคะ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 มี.ค. 2562, 14:22:35 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 มี.ค. 2562, 14:22:35 น.
จำนวนการเข้าชม : 546
| << บทที่ 16 -55% | บทที่ 16 -100% >> |