เพื่อนรักปรารถนา LGBTQ
“เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้น ถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาล จะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น”
เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน?
โดยนามปากกา... ไตรติมา
Bisexual Gay
นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย]
หาอ่านเพิ่มเติมได้ >>
https://my.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1756847
https://www.readawrite.com/a/sZ2v24-เพื่อนรักปรารถนา
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=oranamarinlove&group=8
http://www.tunwalai.com/story/228816/เพื่อนรักปรารถนา_lgbtq
ฝากกดไลค์เพจนิยายไตรติมา-ติดตามอัพเดท >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=
* หมายเหตุ *
นิยายรักในแนว LGBTQ คืออะไร?
LGBT หมายถึง กลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ * ในภาษาอังกฤษย่อว่า LGBT (หรือ GLBT) ซึ่งเป็นตัวอักษรตัวแรกของคำว่า lesbian (เลสเบี้ยน) , gay (เกย์) , bisexual (ไบเซ็กชวล) , และ transgender/transsexual (คนข้ามเพศ) มีการใช้คำว่า LGBT มาตั้งแต่ยุค 90 ซึ่งดัดแปลงมาจาก “LGB” ที่ใช้ในการแทนวลี "สังคมเกย์" (Gay community) ที่ในหลาย ๆ กลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ไม่รู้สึกว่าอธิบายกลุ่มคนพวกนี้ได้อย่างถูกต้องตามที่กล่าว ในการใช้สมัยใหม่ LGBT มีความหมายถึงความหลากหลายของเพศวิถี (Sexuality) และลักษณะการแสดงเพศทางสังคม และในบางครั้งอาจหมายถึงกลุ่มคนที่ไม่ใช่กลุ่มรักต่างเพศ แทนการระบุว่าเป็นเลสเบี้ยน เกย์ ไบเซ็กชวล หรือ คนข้ามเพศ
ที่มา:
https://th.wikipedia.org/wiki/กลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ
Q = Queer หมายถึงบุคคลผู้ที่สามารถชอบเพศอะไรก็ได้ในบรรดา LGBTQ หรือจะชอบเพศชายหญิงทั่วไปก็ได้ สามารถเกิดความรักได้กับทุกเพศ
Tags: ไตรติมา, โรมานซ์, รักสามเส้า, LGBT, LGBTQ, หนุ่มหล่อ, หนุ่มหน้าสวย, เพื่อน, แอบรักเพื่อน, เกาะ, ไบเซ็กชวลเกย์,

ตอน: Chapter 18 Nightmare


..........ชยาฝันร้าย เธอนอนดิ้นกระสับกระส่ายกระเทือนกายคนที่นอนกอดจนเขารู้สึกตัวตื่นมองดูเธอ

I’m your nightmare

ฉันคือฝันร้ายของเธอ

I’m Demon

ฉันคือปีศาจร้าย

You’re my soulmate

เธอคือเนื้อคู่ของฉัน

...

“ไม่!”

เธอตะโกนสุดเสียงก่อนสะดุ้งตื่น... ลืมตาโพลง

คาคบจับตัวเธอเขย่า

“เป็นอะไรชยา”

“ฝันเห็นพี่จีราดวงตาน่ากลัวมาก พูดภาษาอังกฤษเหมือนเป็นปีศาจ ทำไมจู่ๆ ถึงฝันแปลกๆ นะ ทั้งที่ฉันไม่เคยคิดถึงพี่จีราเลย”

“คงเป็นความระแวงในจิตใต้สำนึกของเธอละมั้ง”

“พี่จีราเคยพาแม่ฉันไปดูหมอ หมอดูตาทิพย์มองเห็นอดีตชาติ บอกว่าพี่จีรากับฉันเป็นเนื้อคู่กัน แต่เพราะเขาทำให้ฉันเสียใจเลยตั้งจิตอธิษฐานว่าเกิดชาติหน้าจะไม่รักเขาอีก”

“เมื่อก่อนเธอเคยเล่าให้ฉันฟังแบบนี้ แล้วยังบอกฉันไม่ใช่หรือ อนาคตคนเราเปลี่ยนแปลงได้ ชาติก่อนเราระลึกชาติไม่ได้จะเคยเกิดเป็นอะไรก็ช่างมัน แต่ชาติปัจจุบันเราทำมันให้ดีได้”

ชยาพยักหน้ายอมรับ แม้ในใจลึกๆ ยังคงเป็นกังวล...

“ผู้ชายคนนั้นชอบไปป่าวประกาศบอกนักข่าวว่าเราสองคนเป็นคู่หมั้นกัน เขาชอบพูดย้ำว่าฉันกับเขาเป็นเนื้อคู่กัน หลังจากนั้นฉันก็ฝันร้ายบ่อยๆ แต่จำไม่ได้ว่าฝันอะไรบ้าง”

คาคบปลอบประโลมเธอด้วยจุมพิตเพียงแผ่วเบาบนหน้าผากเนียนของสาวเจ้ากังวล

“ช่างมันเถิด ช่างมันเถอะนะ”

เขาพูดย้ำให้ฟังอยู่อย่างนั้น

ชยาผุดยิ้มจางๆ เมื่อได้รับการปลอบประโลมจากคนที่เธอรัก เบาใจขึ้นบ้าง

“อื้ม... ช่างมัน”

แต่จริงๆ คนที่เป็นกังวลเก็บซ่อนไว้ในดวงจิตส่วนลึกคือตัวเขาเอง สังหรณ์ใจว่าจะต้องพรากจากเธอที่เขาทั้งรักทั้งหลง

คาคบให้รู้สึกปวดหนึบหนักหน่วงในห้วงหัวใจ



..........ลูกชายนักการเมืองผู้มีอิทธิพลอย่างจีราไม่ยากที่จะเช่าเหมาลำเรือเฟอร์รี่เดินทางข้ามประเทศไปยังประเทศเพื่อนบ้าน

เขาเดินทางพร้อมกับลูกสมุนอีกหกคน ไม่นับรวมกัปตันเรือกับพวกลูกเรือและช่างซ่อมเครื่องซึ่งเป็นคนของทางบริษัทให้เช่าเหมาเรือ

ลูกสมุนของจีราทั้งหมดหกคนเป็นคนที่บิดาของเขาหาให้ ซึ่งล้วนมาจากซุ้มมือปืนแห่งภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก สามารถพูดได้หลายภาษา ส่วนสูงแต่ละคนไม่ต่ำกว่า 172 เซนติเมตรทั้งอ้วนล่ำแข็งแรงหุ่นบึกบึนกว่าจีรา

แม้จีราจะดูเอวเล็กบางสำอางองค์กว่าพวกลูกสมุนแต่ส่วนสูงของเขา 178 เซนติเมตรบวกกับน้ำหนักตัว 71 กิโลกรัมนั้นจัดได้ว่าเป็นผู้ชายตัวใหญ่ไม่ใช่ตัวเล็กแน่นอน

หากมีผู้ใดล่วงรู้เข้าคงคิดว่าน่าสงสารผู้ต้องตกเป็นเหยื่อ เมื่อทุกคนมีเป้าหมายในการไปจับตัวผู้หญิงตัวน้อยนิดที่ชื่อ ...ชยา

ผู้ชายที่เป็นทั้งมือปืนและบอดี้การ์ดทั้งหกคนมารวมตัวกันทำงานเฉพาะกิจพิเศษครั้งนี้เท่านั้นและอยู่ภายใต้คำบงการของจีรา

เรือเฟอร์รี่แล่นผ่านเข้าน่านน้ำประเทศกัมพูชามาไกลโขแล้ว ระหว่างเดินทางได้มีเสียงโทรเข้ามือถือของจีรามาจากคนคุ้นเคยของเขาที่เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนพิเศษเกินเพื่อนทั่วไป

“ฮัลโหลแมกซ์”

“ใกล้ถึงหรือยัง”

“ใกล้ถึงแล้ว กัปตันเรือบอกว่าเกาะที่เห็นข้างหน้าคือเกาะที่อยู่ของยู ห้าโมงเย็นแล้วยูเลิกงานหรือยังล่ะ เย็นนี้ท้องฟ้าโปร่งใสแดดส่อง ถ้าออกมามองท้องทะเลทางทิศตะวันออกยูจะเห็นเรือเฟอร์รี่ของไอแล่นมาไกลๆ”

“ดีจัง อย่างนั้นเดี๋ยวไอจะออกไปรอรับยูที่ท่าเรือ แต่ทำไมยูเพิ่งมา เมื่อหลายวันก่อนบอกว่าจะมาแล้วกลับเงียบหายไป ไอติดต่อยูไม่ได้”

“ติดพายุเข้าตั้งแต่ยังไม่พ้นเขตประเทศไทย เลยแวะพักติดเกาะอยู่เจ็ดวันแต่เกาะนั้นดันไม่มีสัญญาณมือถือเลยติดต่อใครไม่ได้เลย กว่าจะออกเรือได้ถึงเพิ่งมานี่ล่ะ”

ขณะนั้นหน้าห้องผู้บริหารที่มีป้าย...

Chief executive officer

Mr. Maxime Douglas Loic

แมกซิมผู้เป็นบอสใหญ่ของกลุ่มบริษัทอสังหาริมทรัพย์หันมองออกไปนอกหน้าต่างกระใส ไกลออกไปทางทิศตะวันออก ท้องทะเลด้านนั้นมีเรือเฟอร์รี่แล่นมาลำเดียวจริงดังคำกล่าวของจีรา

เขาเปิดลิ้นชักของโต๊ะทำงานหยิบกล้องส่องทางไกลมาส่องดูจึงได้เห็นเรือลำนั้นชัดขึ้นพร้อมกับธงชาติไทยปลิวไสวบนเสากระโดงเรือ

ระยะทางห่างจากห้องทำงานผู้บริหารสามร้อยเมตร แมกซิมเดินเรื่อยมาถึงท่าเทียบเรือใหญ่ซึ่งอยู่ติดสวนสาธารณะของบริษัท

สองหนุ่มสาวชยากับคาคบวิ่งพะรุงพะรังหอบหิ้วถุงของกินกันเต็มมือทั้งสี่มือพากันออกจากสวนสาธารณะมายังท่าเทียบเรือเช่นกัน เห็นผู้บริหารฝรั่งตัวสูงใหญ่ 184 เซนติเมตรก็พากันโค้งคำนับทำความเคารพตามมารยาทพนักงาน

แมกซิมกำลังอารมณ์ดีที่จะได้เจอคนสำคัญของเขาจึงมองเห็นสองคนนั้นดูตลกดีไปด้วย

ในสายตาของเขามองพนักงานชายหนุ่มหล่อที่สุดในบริษัทนั้นยิ้มแย้มทำความเคารพในใบหน้าร่าเริงเห็นต่างหูสร้อยระย้าแกว่งไกวระยิบระยับสะท้อนแสงแดดยามเย็น เขาเป็นพนักงานชายคนเดียวในบริษัทที่ใส่ต่างหูยาวเช่นนี้และมันดูเหมาะสมดีให้นึกได้ว่า...

‘ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีจริงๆ นั่นแหละ’

แมกซิมยิ้มให้พนักงานของเขาก่อนถามเป็นเชิงสัพยอก

“ขนของย้ายบ้านกันเหรอ”

“นี่ของกินที่ได้มาจากห้องอาหารของบริษัทครับ ว่าจะเอาใส่เรือไปนั่งกินดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้ากันครับ ขออนุญาตยืมเรือสปีดโบ้ทสักลำนะครับ”

“อ้อ... ฉันอนุญาต เชิญเถิด”

กล่าวอนุญาตแล้วผายมือหลีกทางให้พนักงานกับเพื่อนสาวทอม

“ขอบคุณครับ”

ประสานเสียงพร้อมกันทั้งชยากับคาคบ แล้วพากันเดินไปเลือกเรือสปีดโบ้ทหลายลำซึ่งจอดอยู่เรียงราย

เลือกเรือได้ลำหนึ่งจึงวางของลงไปก่อนก้าวลงเรือไปนั่ง คาคบขับเรือออกไปเล็กน้อยก่อนดับเครื่องเรือ

“ยังมีแดดตอนเย็นคลุมหน้าด้วยฮู้ดก่อน เดี๋ยวแดดเผาหน้าดำ”

คาคบยังอุตส่าห์มีแก่ใจดูแลเทคแคร์เพื่อนสาวทอมที่สวมเสื้อคลุมแบบมีฮู้ดบังแดดได้ ดึงมันขึ้นมาคลุมศีรษะบังแดดให้ใบหน้าเธอ

แมกซิมละสายตาจากเรือสปีดโบ้ท มองไกลออกไปยังเรือเฟอร์รี่ที่มีคนที่เขาเฝ้าใฝ่ฝันถึงราวกับเป็นเทวดาหรือนางฟ้าก็ไม่ปาน ทั้งเลอโฉมดีงามล้ำเลอค่า ใบหน้าเหมือนเด็กหนุ่มวัยสะรุ่นแม้จะอายุยี่สิบหกปีเท่ากันกับตัวเขา จีราอารมณ์ร้อนสะท้อนแววออกมาจากดวงตากลมโตกระจ่างสดใสเหมือนดวงตากวางตัวผู้แข็งแกร่งสง่างาม พร้อมน้ำใจดีขี้สงสารชอบช่วยเหลือชาวบ้านเวลาเห็นใครเดือดร้อนชอบบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคม คู่ควรควรค่าให้ตัวเขาเฝ้าหลงรักเพื่อนชายหนุ่มดูผู้ดีสะอาดสะอ้านคนนี้มาเนิ่นนาน

บนเรือเฟอร์รี่

จีราออกมายืนเหม่อมองพระอาทิตย์ยามเย็นที่เริ่มโรยราจากการส่องแสงแรงกล้าค่อยๆ อ่อนแสงลง

ในห้วงคำนึงนึกถึงแต่เพียงใบหน้านวลน้อยของสาวงามสุดที่รัก

“ไม่ว่าเธอจะอยู่แห่งหนไหนของโลก อันตรายเพียงใดฉันจะไปหาเธอ ต่อให้ต้องฆ่าใครเพื่อให้ได้เธอมาฉันก็จะทำ”

พูดกับตัวเองด้วยสายตามุ่งมั่นที่มองตรงไปเบื้องหน้า

เขายกกล้องส่องทางไกลมองไปยังเกาะแห่งนั้นบริเวณท่าเทียบเรือเห็นชายร่างสูงใหญ่ในชุดสูททำงานสีดำยืนอยู่คนเดียว นั่นคือแมกซิมที่เขานับเป็นเพื่อนรักที่สุด ชอบเรียกชื่อเล่นว่า ...แม็กซ์

จีราสาดกล้องส่องทางไกลมามองเรือลำเล็กสปีดโบ้ทเห็นคนสองคนในเรือสวมชุดฮู้ดคลุมหัวไม่เห็นใบหน้า กำลังก้มหน้ากินอาหารด้วยกัน

ขณะที่เรือเฟอร์รี่เร่งเครื่องเพื่อเข้าใกล้เกาะให้เร็วขึ้น

แม้หากชยาหรือคาคบเพียงเงยหน้าหันมองมาที่เรือเฟอร์รี่ในชั่วขณะที่จีรากำลังส่องกล้องจะเห็นใบหน้ากันและจำได้

ถ้าเป็นเช่นนั้นแน่นอนว่าจีราบนเรือเฟอร์รี่จะสั่งให้แล่นเข้ามาหาเรือสปีดโบ้ทเพื่อจับตัวชยาไปในทันทีทันใด โดยที่ใครขัดขวางไม่ได้ในเมื่อจีรามาพร้อมลูกน้องพกปืนทั้งหกคนรวมทั้งตัวเขาด้วย

แต่โชคดีที่สองคนในเรือสปีดโบ้ทเอาแต่ง่วนก้มหน้าก้มตากินอาหารมื้อเย็นกันอย่างเอร็ดอร่อย เลยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเรือเฟอร์รี่ที่แล่นเข้ามายังท่าเทียบเรือใหญ่



..........แมกซิมโทรตามตัวลูกน้องฝ่ายต้อนรับและดูแลที่พักพร้อมทั้งพ่อครัวในห้องอาหารมาคอยยืนรอต้อนรับผู้มาจากเรือเฟอร์รี่พร้อมกับจีรา

จีรามีเงินสดนำมาด้วยมากมาย เมื่อเขาเดินนำหน้าลูกสมุนลงจากเรือมาถึงตัวแมกซิมจึงได้ยื่นเงินเป็นฟ่อนส่งให้โดยสั่งว่า

“ยูเอาเงินนี่ไป ช่วยดูแลลูกน้องไอรวมทั้งคนเรือด้วย จัดที่พักกับอาหารเย็นให้พวกเขาด้วย”

“ได้สิ ไม่ต้องห่วงพวกลูกน้อง ที่นี่มีห้องพักมากพอรับรองแขกพร้อมอาหารการกิน”

“ส่วนไอขอห้องพักที่เป็นส่วนตัวสะดวกสบายหน่อยนะ ขอเป็นห้องเดี่ยว”

“ไม่เอาน่า จะแยกไปนอนห้องเดี่ยวคนเดียวให้มันเปลี่ยวเหงาทำไม ไอคิดถึงยูจะตายนอนกะไอเถอะนะ เราไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแล้วอยู่กับไอให้หายคิดถึงหน่อยเถอะ”

แมกซิมพูดใกล้ๆ จนริมฝีปากแนบติดใบหูผู้ที่ตัวเตี้ยกว่าเล็กน้อย ท่อนแขนที่โอบไหล่ยกขึ้นมาล็อคคอให้แนบใบหน้าเข้ามาชิดใกล้กัน

จีราเห็นท่าว่าลูกน้องของเขามองอยู่ดูอาจจะคิดอะไรไม่รู้ ไม่อยากให้ใครมองภาพพจน์ว่าเป็นเกย์เลยดึงท่อนแขนใหญ่นั้นให้คลายออก แต่ยินยอมตามใจเจ้าของสถานที่

“ตกลงไอพักกับยูก็ได้ที่บ้านของยูใช่ไหม”



..........แมกซิมเปิดคฤหาสน์ริมหน้าผาของเขาให้จีราเข้ามาพักด้วย

ตัวคฤหาสน์มีสองชั้นเป็นตึกปูนสีขาวครึ่งล่างหุ้มหินแกรนิตสีเข้มไม่ขัดเรียบ จึงขรุขระตามลักษณะเนื้อหินดูคลาสสิกสวยงามตามธรรมชาติไปอีกแบบ แต่ละห้องเรียงรายไปตามลักษณะหน้าผายักเยื้อง

แมกซิมสั่งให้พ่อครัวในห้องครัวของบ้านทำอาหารเย็นสำหรับตัวเขากับจีรา

หลังจากนั้นจึงสั่งให้ทำของว่างและเครื่องดื่มสำหรับจัดงานปาร์ตี้แบบส่วนตัวไม่เป็นทางการ

แมกซิมโทรเชิญเพื่อนบ้านมางานปาร์ตี้ประมาณสิบกว่าคน ซึ่งปาร์ตี้นี้จัดขึ้นเพื่อจีราให้ได้มาร่วมสนุกพูดคุยเล่นกับเพื่อนๆ ของเขา

จะมีการเต้นรำในงาน ซึ่งมีสัญลักษณ์ทางกายเป็นที่รู้กันวงในว่าคนที่โอบเอวจะเป็นท็อปหรือคิง ส่วนคนที่ยอมโดนโอบเอวจะเป็นควีนหรือฝ่ายรับ และจะมีการสลับคู่เต้นรำหมุนเวียนกันไปตลอดงาน

งานปาร์ตี้ที่เป็นกันเองนี้จัดในห้องโถงกลางความสูงสองชั้น มีแชนเดอเลียร์คริสตัลเจียระไนขนาดใหญ่เด่นตระการตาส่องสว่างวิบวับอยู่กึ่งกลางโถงกว้าง

จีราอยู่ในชุดขาวผ้าไหมคอญี่ปุ่นด้านหน้าส่วนด้านหลังผ้าบางพลิ้วลายลูกไม้บางจนเห็นเงาผิวเนื้อเซ็กซี่แบบผู้ชาย ใส่กางเกงผ้ายืดสีดำรัดรูป ในงานนี้จีราใส่ต่างหูวงแหวนทั้งสองข้าง ซึ่งปกติอยู่บ้านเขาใส่ไม่ได้เพราะเกรงใจบิดาที่ไม่ชอบให้เขาใส่ต่างหู

คาคบได้รับเชิญมางานในฐานะหนุ่มหล่อที่สุดของบริษัท ใจเขาอยากชวนชยามาด้วยในงานนี้แต่เมื่อเธอไม่ได้รับเชิญ เขาจึงจำใจปล่อยเธออยู่ที่ห้องเช่าคนเดียวปิดประตูลงกลอนรอเขาเลิกงานกลับไปหาเธอ

เขาก้าวเข้ามาในโถงงานพร้อมนีลที่ขับรถไปรับมาจากห้องเช่าเมื่อตอนหัวค่ำ

ชายหนุ่มคู่เกย์หลายคนสนใจหันมามองเขาด้วยความชื่นชม เนื้อหอมใครก็อยากรุมตอมเพราะสรรพคุณคือหนุ่มที่สุดโสดที่สุดยังไม่มีคู่นั่นเอง

การแต่งตัวของเขามีการเขียนขอบตาสีดำเข้มเน้นดวงตาคมโดดเด่นซึ่งไม่ค่อยมีผู้ชายคนไหนทำกัน ทาลิปมันสีออกแดงใส สวมสายหนังสีดำรัดคอมีจี้รูปลูกกุญแจใจ ต่างหูยาวระย้าและสร้อยข้อมือพร้อมแหวนเป็นเครื่องประดับประจำตัวที่ขาดไม่ได้

ชุดที่คาคบสวมใส่แบบสบายสไตล์กึ่งลำลอง สวมเบลเซอร์สีน้ำเงินสว่างเสื้อสลิปตัวในเนื้อผ้ายืดบางสีครีมกางเกงหนังสีดำเลื่อมเข้ารูปเน้นช่วงขาเรียวเพรียวงาม

แมกซิมเรียกคาคบเข้ามาใกล้เพื่อแนะนำให้รู้จักกับจีราเพื่อนรักของเขา เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองหนุ่มนั้นเป็นคนคุ้นเคยกันมาก่อนแล้ว

ทันทีที่ได้สบตากันทั้งจีรากับคาคบจำกันได้ทันที

ตกใจที่สุดประดุจได้เจอพญายมราช ดวงตาคมกลมโตเบิกกว้างยิ่งขึ้นไปกว่าไข่ห่าน คาคบอ้าปากค้างไปชั่วครู่

แล้วรู้สติทันทีจึงเก็บอากัปกิริยาทำตามมารยาททางสังคมกล่าวทักทายอย่างคนรู้จักคุ้นเคยกัน

“เราเคยเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันรู้จักกันมานานแล้วครับ สวัสดีครับจีรา”

ประโยคแรกคาคบบอกบอสของเขา ประโยคหลังพูดกับจีรา

“รู้จักกันมานานแต่เหมือนไม่เคยรู้จักกันเลย ไม่นึกมาก่อนว่านายเป็นเกย์”

“ผมก็คาดไม่ถึงว่าจีราจะเป็นเกย์”

“ฉันไม่ได้เป็นเกย์ แค่ไบฯ เท่านั้น ฉันมีคู่หมั้นคือชยาเพื่อนซี้ของนาย ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกับใคร”

สายตาคมวาวจ้องจับไม่วางตานี่คือสิ่งประสงค์ตรงใจที่สุด

เป็นคำถามที่ไม่อยากตอบ แต่ใครเขารู้กันทั้งเกาะว่าคาคบกับสาวทอมอยู่ด้วยกันฉันท์เพื่อน ถึงไม่ตอบจีราต้องรู้จากผู้อื่นอยู่ดี

“อยู่กับผมที่ห้องเช่าชาวเล”

จีรารู้แล้วว่าจะไปจับตัวคู่หมั้นของเขาได้ที่ไหน ไม่ต้องเหนื่อยไปตามหาไกลจึงค่อยเบาใจลง

“มิน่าผมถึงคุ้นหน้าสาวทอมเพื่อนของคาคบ ที่แท้เคยเจอกันในผับวันนั้นแต่จำหน้ากันไม่ได้นั่นเอง”

แมกซิมเพิ่งนึกออกว่าที่แท้คือคนกันเองทั้งนั้น

จีราเพิ่งหันมาพินิจพิจารณาใบหน้าคาคบประหนึ่งว่าไม่เคยพบพานกันมาก่อน

“นายดูสวย... เปลี่ยนไปมากแทบจำเค้าเดิมไม่ได้ จากผมสีดำเปลี่ยนเป็นผมสีน้ำตาลทองใส่คอนแทคเลนส์ตาสีฟ้าคราม”

แมกซิมเห็นท่าทางทั้งสองคนคงมีเรื่องคุยกันยาว จึงแนะนำให้ไปเต้นรำด้วยกันเพื่อจะได้คุยกันเพลินๆ ไปด้วย

“ออกไปเต้นกันสิ คาคบจับเอวจีราได้นะ”

ทั้งสองคนเข้าใจในความหมายนั้นทันควัน ต่างหันมองสบตากันอย่างประหลาดใจอีกรอบ

“นึกว่านายเป็นควีนเสียอีก แต่กลับกลายเป็นคิง”

คาคบประหลาดใจมาก จึงหันมาสนใจพินิจใบหน้าจีราเช่นกัน ผู้ชายเพอร์เฟ็กในสเปคสาวขาวสูงรูปหล่อร่ำรวยเคยเป็นเดือนเด่นในมหาวิทยาลัยตอนนี้ได้อยู่ตรงหน้าของเขา และเขากำลังได้โอบเอวมองตากันในระดับสายตาเดียวกันเพราะส่วนสูงพอๆ กันด้วยส่วนสูงของเขา 179 เซนติเมตร ความรู้สึกตื่นเต้นต่อเนื่องมาจากการตกใจเมื่อแรกเจอ หัวใจยังไม่หยุดเต้นแรงรัวในหัวอก

“ผมไม่คิดว่าจีราจะเป็นควีน อย่างนั้นเราก็เข้าขั้วกันได้”

เพราะคำพูดและสายตาคมที่คาคบจ้องมาทำให้จีราสะเทิ้นเขินอายขึ้นมาชั่วแล่น จึงหลบสายตาไปมองที่อื่นครู่หนึ่ง กับความรู้สึกที่เคยไม่ค่อยชอบหน้าคาคบบัดนี้พลันผันแปรเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

“แน่นอนอยู่แล้ว”

จีรากล่าวด้วยรอยยิ้มในดวงตาแพรวพราวราวดาวกระพริบแสง

“นายนี่ไม่ว่าจะมองพิศหรือมองผ่านดูทั้งสวยทั้งหล่อ สมกับได้รับคำชมว่าหน้าตาดีที่สุดในบริษัทเลย”

คาคบยิ้มแย้มเห็นไรฟัน เขินรับกับคำชื่นชมนั้นจนต้องตอบกลับเช่นกัน

“จีราก็หล่อมากนะครับ ไม่งั้นสาวทั้งมหาวิทยาลัยคงไม่ยกให้เป็นเดือนประจำมหาวิทยาลัยจริงไหมครับ”

จีรายิ้มเขินรับคำชม

บรรยากาศตึงเครียดเมื่อก่อนหน้าได้มลายหายไปพลัน มีแต่รอยยิ้มของทั้งสองที่มองจ้องตากันแวววาวเหมือนดาวเหมือนเดือนเคียงคู่กัน

“เฮ้... แมกซ์ดูสองคนนั้นสิ หล่อทั้งคู่ดูเปล่งประกายเจิดจ้าเหมือนดาราเลย ผมถ่ายรูปสองคนนั้นเก็บไว้ดูดีกว่า”

พวกเพื่อนของแมกซิมชี้ชวนให้พวกผู้ชายทั้งหลายหันมองจ้องดูกันด้วยความทึ่งในความงามนั้น




ไตรติมา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 มี.ค. 2562, 15:42:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 มี.ค. 2562, 15:42:17 น.

จำนวนการเข้าชม : 707





<< Chapter 17 Fucking friend   Chapter 19 Young and beautiful >>