ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว

'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น

หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!

***************************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!


***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว

ตอน: บทที่13 -100%

มาต่อให้อ่านกันในวันหยุดจ้า คุณแม่กำลังจะได้รู้อะไรบางอย่างแล้ว ตามมาๆ อิอิ สามารถซื้อฝนเมษาฯ ได้ที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ นะคะ


*************

แมกโนเลียลุกจากเตียงนอนนุ่มมานั่งอยู่ที่ระเบียง หล่อนเปิดและปิดหนังสือที่หยิบติดมือมาด้วยหลายรอบ ไม่มีสมาธิมากพอที่จะอ่านมัน ชาร้อนที่ชงมาพร้อมดื่มเย็นชืดไปนานแล้วโดยที่หล่อนไม่ได้แตะแม้แต่น้อย หล่อนเอนกายลงที่เก้าอี้ยาว พริ้มตาหลับแต่ในอกสะท้อนยอกแสยงเจ็บแปลบด้วยความห่วงหาอาทร พลันจมูกได้กลิ่นหอมอุ่นๆ ปะปนมากับไอฝน กลิ่นเดิมที่คุ้นเคยมากว่ายี่สิบปี ทำไมหล่อนจะไม่ใจสะท้าน

ใช่เขาใช่ไหม

แมกโนเลียไม่รอช้าอีกต่อไป หล่อนสาวเท้าไวๆ เข้าไปในห้องพัก ผ่านห้องนั่งเล่นไปที่ประตู เปิดประตูออก ไม่ทันได้สังเกตว่าเชษฐ์ไม่ได้อยู่ตรงนั้นอย่างเคย หล่อนถลันไปที่ประตูห้องข้างๆ ราวกับว่ากลิ่นหอมนั้นจะจางหายไปเสียก่อน

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ไม่มีเสียงตอบรับ หรือใครมาเปิดประตู แต่ประตูบานนั้นกลับเปิดแง้มอยู่ หล่อนตัดสินใจผลักมันออกช้าๆ

“สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหม” หล่อนร้องถามออกไป เมื่อได้ความเงียบเป็นคำตอบก็ผลักประตูเปิดออก ถือวิสาสะเดินผ่านห้องนั่งเล่น ตรงไปยังห้องนอนใหญ่ ประตูของห้องทุกห้องเปิดกว้างไว้อย่างกับเชื้อเชิญ หล่อนเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่ กลิ่นซิการ์คิวบาราคาหลายร้อยเหรียญล่องลอยอบอวลอยู่ในห้อง เพราะประตูระเบียงเปิดไว้กว้างขวาง โดยไม่กลัวกลิ่นซิการ์จะเข้ามาภายใน

จะใครเสียอีกล่ะที่ชอบทำแบบนี้ ใครที่หล่อนต้องคอยจ้ำจี้จ้ำไชเรื่องกลิ่นซิการ์ในห้องนอน ถ้าไม่ใช่เขา

“ไมลส์!” เสียงเรียกแผ่วเบานั้นกลับดังกึกก้องในหูของคนที่กำลังยืนพิงกรอบประตูระเบียงมองออกไปยังความมืดมิดด้านนอก ไฟที่ปลายซิการ์ส่องประกายวาบวับรับกับดวงตาสีเขียวมรกตของเขา แมกโนเลียไม่กล้าก้าวขาเข้าไปใกล้เขาอีกเพราะกลัวเหลือเกินว่ามันจะเป็นเพียงภาพฝัน

หล่อนคงคิดถึงเขามากจนเกินไปแล้วเก็บมาฝันไป...ใช่ไหม

“แมกโนเลียของผม” เสียงห้าวแหบ สั่นพร่า มือทั้งสองยื่นออกมาหา

“ที่รัก ผมมาแล้ว”

“ไมลส์!” หล่อนได้แต่ยืนนิ่งงัน ร้องเรียกชื่อเขาราวกับไม่เชื่อสาย ตาตัวเอง ไม่นานหยาดน้ำตาก็ไหลรินลงมาจนภาพร่างสูงใหญ่กำยำในชุดคลุมที่กำลังก้าวเข้ามาหาหล่อนนั้นพร่าเลือน มารู้ตัวอีกที ร่างของหล่อนก็จมหายเข้าไปในอ้อมอกกว้าง เขากอดรัดหล่อนแน่นจนรู้สึกเจ็บ แมกโนเลียสอดมือเล็กเข้าไปในเสื้อคลุมตัวใหญ่ กอดรัดเนื้อตัวอันเปลือยเปล่าของเขาให้แนบแน่นยิ่งขึ้น

“อย่าร้องนะ คุณแม่คนเก่ง” เขาปลอบขวัญ ประกบปากลงกับริมฝีปากสั่นระริกของภรรยา ดูดกลืนเสียงสะอื้นบาดหูกวาดเก็บหยาดน้ำตาจนเหือดแห้ง และเติมความชุ่มฉ่ำลงในหัวใจของหล่อนด้วยริมฝีปากและปลายลิ้นร้อนๆ บนยอดทรวงอวบอิ่มคัดเคร่ง

“ไมลส์ ลูกเมย์หายไป เอพริลออกไปตามหาพี่สาว ฉันขอโทษนะคะ ฉันทำอะไรไม่ได้เลย ฉันขอโทษ”

ทันทีที่เขาผละจากปากหล่อน แมกโนเลียก็อดคร่ำครวญถึงลูกไม่ได้ ไมลส์ผละจากทรวงอกนุ่มหยุ่น บรรจงจูบที่สองแก้มหอมกรุ่น

“ต่อให้เป็นผมก็ห้ามเอพริลไม่ได้ และถ้าผมเป็นลูกผมก็จะออกไปตามหาพี่สาวเหมือนกัน เพราะฉะนั้นที่รักอย่าโทษตัวเองเลยนะ” เขาสะบัดชุดคลุมลงไปกองที่พื้นข้างเตียง รูดชุดนอนของหล่อนเหวี่ยงทิ้งไปอีกทาง ก่อนจะกอดหล่อนไว้แน่น โถมกายเปลือยเปล่าลงไปบนเตียงนุ่มพร้อมกับ ท่อนขาเรียวกระหวัดพาดบนขาแกร่ง เขากระชับกายเข้าหาอย่างว่องไว มือใหญ่ลูบไล้บั้นท้ายอวบอิ่ม ก่อนจะกระชับด้วยสองมือให้แนบชิดกับกายตนจนหล่อนครางหวิว

“อื้ม ไมลส์คะ” หล่อนร้องเมื่อเขาเริ่มขยับ ก่อกวนร่างเล็กที่ไม่ยอมหมดคำถามง่ายๆ

“ดะ...เดี๋ยว คุณรู้ใช่ไหมคะว่าเอพริลไปกับคุณธรรศ” หล่อนถามด้วยความขยาดในพิษหึงของสามี

เขาทำตาวาวๆ แกล้งเกร็งกายให้หล่อนสะท้านก่อนจะตอบคำถาม

“รู้สิ ก็ผมจ้างเขาไปกับลูกเอง”

“จ้างคุณธรรศน่ะเหรอคะ”

“ใช่ ธรรศทำงานให้ผมมาพักหนึ่งแล้ว ฝีมือดีทีเดียวล่ะ แต่ยังเทียบกับผมไม่ได้หรอกนะ”

“ฉันงงไปหมดแล้ว แล้วเมย์ล่ะคะ”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ผมเชื่อว่าไอ้หนุ่มนั่นต้องการแค่ของของมัน ซึ่งผมจะจัดการเอาคืนมาจากไอ้ชาติชั่วให้ แลกกับตัวลูกเมย์”

“แล้วเขาจะไม่ทำอะไรลูกเหรอคะ” หล่อนไม่หมดห่วง ไมลส์ถอดถอนกายแกร่ง ทำหล่อนผวาเฮือกหยัดสะโพกตามติด

“ผมไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ผมรู้ว่าลูกสาวของเราทั้งสองคนจะต้องเอาตัวรอดได้ คุณเชื่อใจลูกไหม” เขากระซิบเสียงกระเส่า จ้องมองดวงตาหวานปานจะหยดของภรรยารักยามเคลื่อนกายแกร่งเข้าลึกล้ำ กดเน้นให้หล่อนสั่นสะท้านแทบระเบิดเป็นเสี่ยงๆ

“ค่ะ แต่...”

“อื้อ ไม่มีแต่ รู้ไหมผมมาตั้งเป็นอาทิตย์แล้ว ยุ่งจัดการเรื่องลูก จนไม่มีเวลายุ่งกับเมีย อุตส่าห์สูบซิการ์อ่อยมาตั้งหลายคืน เมียก็ไม่มาหาสักที เพราะฉะนั้นคืนนี้คืนของผมนะ” น้ำเสียงออดอ้อนของคุณพ่อวัยสี่สิบหกที่มีเรี่ยวแรงมหาศาลยิ่งกว่าม้าหนุ่มทำให้แมกโนเลียละลายไปกับมือเขา ไมลส์ไม่ยอมปล่อยโอกาสให้หลุดมือ เขาขยับกายแกร่งเป็นจังหวะเชื่องช้าก่อนจะกระหน่ำควบขับสุดแรง สองตาจับจ้องทรวงอกอิ่มที่กำลังเต้นเร่ายั่วเย้าให้เขาประกบปากลงไปดูดดื่มขบเม้มให้หมดทรมาน แมกโนเลียเหนื่อยอ่อนหมดเรี่ยวหมดแรงจะต่อต้านจึงได้แต่ตามใจพ่อของลูกจนเขาอิ่มเอมไปเมื่อใกล้รุ่งสาง



หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 มิ.ย. 2562, 12:14:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 มิ.ย. 2562, 12:14:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 703





<< บทที่13 -50%   บทที่14 -40% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account