ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่ 22 -60%
แจ้งข่าวจ้า งานหนังสือวันที่ 2-13 ตุลาคมนี้ปลายปากกาสำนักพิมพ์ไม่ได้ไปฝากวางขายนะคะ ขอมีหลายๆ เรื่องก่อน ถ้าใครสนใจสั่งซื้อทางออนไลน์กันไปก่อนน้าาา หรือไม่ก็ที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ นะคะมีครบทุกเรื่องเลย
**********
นายสุชาติซมซานกลับมาบ้านวรกาญจน์ในเช้าวันรุ่งขึ้น ใบหน้าดำคล้ำหมองหม่นเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำและเขียวสลับกันเมื่อเห็นโต๊ะกินข้าวหรูกลางห้องเต็มไปด้วยสมาชิกใหม่ของบ้าน ที่หัวโต๊ะ ไมลส์ คูเปอร์สไตน์นั่งเป็นนายใหญ่ มือขวาถือแก้วกาแฟ มือซ้ายถือหนังสือพิมพ์ ขวามือคือภรรยาสาวของเขาแมกโนเลียผู้แสนอ่อนโยน ตรงกันข้ามคือนายธรรศที่บัดนี้เขารู้แล้วว่ามันคือบอดี้การ์ดของมาเฟียตัวร้ายนั่นเอง เสี่ยใหญ่เหวี่ยงเสื้อนอกยับยู่ยี่ลงบนเก้าอี้ด้วยความโมโหสุดขีด
“ดีจริงโว้ยคนสมัยนี้ หน้าด้านหน้าทน เชิญตัวเองเข้ามาเสวยสุขในบ้านคนอื่น สั่งการทุกอย่างไม่เห็นหัวเจ้าของบ้านกันเลย”
“ไม่ทราบมาก่อนว่าคุณสุชาติเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้”
“ฉันเป็นสามีเจ้าของบ้าน มันหมายความว่ายังไงล่ะ”
“ก็แค่ผัว เหอะ” น้ำเสียงและสีหน้าเหยียดหยันของธรรศนั้นทำให้นายสุชาติแทบดิ้นพล่าน ตามมาด้วยแมกโนเลียเอ่ยเสียงขรึมว่า
“คุณสุชาติคะ เชิญที่ห้องคุณนายค่ะ ฉันตั้งโต๊ะไว้ที่ห้องนั้นแล้วสำหรับคุณนายกับคุณ”
“ทำไม ทำไมฉันต้องไปกินในห้องมาลินีด้วย ฉันยังมีสิทธิ์ในบ้านนี้ทุกอย่าง ลืมไปแล้วหรือแมกโนเลีย” ดวงตาหยีกราดเกรี้ยวตวัดไปจับจ้องใบหน้างามของแมกโนเลีย คูเปอร์สไตน์ หล่อนเงยหน้าขึ้นมองเขาช้าๆ พลางยิ้มเยือกเย็น
“คุณเป็นสามีของคุณป้า ตอนนี้คุณป้ากำลังป่วย คุณไปทานข้าวกับท่านก็ดีแล้วละค่ะ”
“เธอ!”
“ไปเสียสิคุณสุชาติ สภาพของคุณมันทำให้ผมไม่อยากอาหารเลย”
“ไอ้มาเฟีย!”
“อย่าหยาบคายจะดีกว่านะคุณสุชาติ ผมถนัดเรื่องหยาบๆ เถื่อนๆ เสียด้วย อย่าให้อารมณ์เสียแต่เช้าเลยน่า” ไมลส์สะบัดมือ บอดี้การ์ดที่รออยู่ที่หน้าประตูขยับตัวทันที นายสุชาติจึงคว้าเสื้อนอกเดินกระทืบเท้าออกไปจากห้องนั้น ตรงไปที่ห้องนางมาลินีทันที
“ตักข้าวเถอะน้อย คุณธรรศรับกาแฟอีกไหมคะ”
“ขอบคุณครับ” ระหว่างที่แมกโนเลียกำลังรินกาแฟใส่แก้วให้ธรรศ หล่อนก็เหลือบไปเห็นร่างระหงของลูกสาวคนเล็กเดินลงบันไดมาพอดี
“อ้าว ยายหนู”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
“นอนดึกเหรอลูก ขอบตาดำเชียว” ผู้เป็นแม่เย้าหยอก ความจริงแล้วใบหน้านั้นยังสวยสะอาดสะอ้านไร้สิ่งเจือปน ผมยาวปล่อยยาวระบ่า มีสายคาดเล็กๆ รัดไว้เหนือหน้าผากเนียนดูเก๋ไก๋ หล่อนสวมเสื้อแขนยาว กาง เกงขายาวสบายๆ แบบลำลองอยู่กับบ้านจึงได้ชะงักไปนิดนึงที่เห็นว่ามีแขกแต่เช้า แต่ดูเหมือนแขกจะกำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการมื้อเช้าเสียจนแทบไม่ได้ใส่ใจหล่อน เมษาจึงนั่งลงช้าๆ ไม่คิดจะใส่ใจเขาเหมือนกัน
ไมลส์วางหนังสือพิมพ์ลง ยกกาแฟขึ้นจิบ ดวงตาทอประกายพึงพอ ใจเมื่อมองสบตาบอดี้การ์ดหนุ่ม เขาเลื่อนหนังสือพิมพ์ไปด้านหน้าภรรยา หล่อนมองภาพข่าวหน้าหนึ่งแล้วก็อุทานออกมาคำหนึ่ง ดวงตาเบิกกว้าง
เผยภาพลับคล้ายเสี่ยคนดัง ซื้อบริการโสเภณีเด็กในซ่องกลางเมือง
“ภาพคล้ายเหรอคะ ภาพชัดขนาดนี้ ดูยังไงก็เป็นเสี่ยตัณหากลับนั่นชัดๆ” เมษาหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นอ่าน
“ตำรวจยังจับไม่ได้อีกหรือคะ อะไรกัน เสียเวลาเปล่าๆ”
“ถ้าจับได้เขาจะมาอาละวาดที่นี่ได้เหรอลูก”
“เสี่ยนั่นกลับมาบ้านนี้เหรอคะ” เมษาหน้าแดงก่ำผุดลุกขึ้น มือหยาบๆ ของมันที่แตะเนื้อตัวหล่อนยังทำให้ฝันร้ายไปถึงค่อนรุ่ง แต่ธรรศเงยหน้ามองหล่อนจึงได้รู้ตัวนั่งลงตามเดิม
“ถ้าตำรวจจับไม่ได้คาหนังคาเขาก็เอาผิดอะไรเขาไม่ได้หรอกลูก จริงไหมธรรศ”
“ครับ” เขารับแล้วเลยมองหน้าลูกสาวเจ้านาย เมษาหน้าตึง นี่เขาจะโทษว่าหล่อนทำให้เสี่ยนั่นหนีไปได้งั้นหรือ
“แต่ว่า...”
“ภาพดีมากธรรศ คงเป็นหลักฐานได้อย่างดี”
“ครับ ฝีมือนางนกต่อของผมน่ะครับ” ธรรศเอ่ย อมยิ้มกับกาแฟขมๆ ที่กลืนลงไปเป็นแก้วที่สองราวกับมันหวานกลมกล่อมเสียเต็มประดา เมษาหน้าตึงตัวร้อนผ่าว
คิดจะแฉฉันเหรอนายแว่น!
“ฝีมือไม่เลวนะนางนกต่อคนนี้ ดักเอาไว้ใช้สิธรรศ”
“อึ๊ก...อะ...ขะ...ครับ” ธรรศสำลักกาแฟดำ ทำหน้าตาประหลาด ขณะที่ไมลส์อมยิ้มเหี้ยม
“อะไรติดคอหรือไง” ไมลส์กระตุกยิ้มมุมปาก เจริญอาหารกว่าปกติ แม่อนงค์เดินค้อมตัวพองามเข้ามาหาแมกโนเลีย พร้อมเอ่ยเสียงเบาพอได้ยิน
“มีตำรวจมาขอพบคุณสุชาติค่ะ แต่ท่านบึ่งรถออกไปแล้ว ยังไม่ทันได้ทานข้าวเช้าด้วยซ้ำ”
“งั้นหรือ” แมกโนเลียหันไปมองสามี เขายิ้มให้ภรรยาก่อนจะเอ่ยกับแม่บ้านอาวุโสว่า
“เชิญคุณตำรวจมารับประทานอาหารเช้าด้วยกันเถอะ ตำรวจนายนี้ฉันรู้จัก”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
**********
นายสุชาติซมซานกลับมาบ้านวรกาญจน์ในเช้าวันรุ่งขึ้น ใบหน้าดำคล้ำหมองหม่นเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำและเขียวสลับกันเมื่อเห็นโต๊ะกินข้าวหรูกลางห้องเต็มไปด้วยสมาชิกใหม่ของบ้าน ที่หัวโต๊ะ ไมลส์ คูเปอร์สไตน์นั่งเป็นนายใหญ่ มือขวาถือแก้วกาแฟ มือซ้ายถือหนังสือพิมพ์ ขวามือคือภรรยาสาวของเขาแมกโนเลียผู้แสนอ่อนโยน ตรงกันข้ามคือนายธรรศที่บัดนี้เขารู้แล้วว่ามันคือบอดี้การ์ดของมาเฟียตัวร้ายนั่นเอง เสี่ยใหญ่เหวี่ยงเสื้อนอกยับยู่ยี่ลงบนเก้าอี้ด้วยความโมโหสุดขีด
“ดีจริงโว้ยคนสมัยนี้ หน้าด้านหน้าทน เชิญตัวเองเข้ามาเสวยสุขในบ้านคนอื่น สั่งการทุกอย่างไม่เห็นหัวเจ้าของบ้านกันเลย”
“ไม่ทราบมาก่อนว่าคุณสุชาติเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้”
“ฉันเป็นสามีเจ้าของบ้าน มันหมายความว่ายังไงล่ะ”
“ก็แค่ผัว เหอะ” น้ำเสียงและสีหน้าเหยียดหยันของธรรศนั้นทำให้นายสุชาติแทบดิ้นพล่าน ตามมาด้วยแมกโนเลียเอ่ยเสียงขรึมว่า
“คุณสุชาติคะ เชิญที่ห้องคุณนายค่ะ ฉันตั้งโต๊ะไว้ที่ห้องนั้นแล้วสำหรับคุณนายกับคุณ”
“ทำไม ทำไมฉันต้องไปกินในห้องมาลินีด้วย ฉันยังมีสิทธิ์ในบ้านนี้ทุกอย่าง ลืมไปแล้วหรือแมกโนเลีย” ดวงตาหยีกราดเกรี้ยวตวัดไปจับจ้องใบหน้างามของแมกโนเลีย คูเปอร์สไตน์ หล่อนเงยหน้าขึ้นมองเขาช้าๆ พลางยิ้มเยือกเย็น
“คุณเป็นสามีของคุณป้า ตอนนี้คุณป้ากำลังป่วย คุณไปทานข้าวกับท่านก็ดีแล้วละค่ะ”
“เธอ!”
“ไปเสียสิคุณสุชาติ สภาพของคุณมันทำให้ผมไม่อยากอาหารเลย”
“ไอ้มาเฟีย!”
“อย่าหยาบคายจะดีกว่านะคุณสุชาติ ผมถนัดเรื่องหยาบๆ เถื่อนๆ เสียด้วย อย่าให้อารมณ์เสียแต่เช้าเลยน่า” ไมลส์สะบัดมือ บอดี้การ์ดที่รออยู่ที่หน้าประตูขยับตัวทันที นายสุชาติจึงคว้าเสื้อนอกเดินกระทืบเท้าออกไปจากห้องนั้น ตรงไปที่ห้องนางมาลินีทันที
“ตักข้าวเถอะน้อย คุณธรรศรับกาแฟอีกไหมคะ”
“ขอบคุณครับ” ระหว่างที่แมกโนเลียกำลังรินกาแฟใส่แก้วให้ธรรศ หล่อนก็เหลือบไปเห็นร่างระหงของลูกสาวคนเล็กเดินลงบันไดมาพอดี
“อ้าว ยายหนู”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
“นอนดึกเหรอลูก ขอบตาดำเชียว” ผู้เป็นแม่เย้าหยอก ความจริงแล้วใบหน้านั้นยังสวยสะอาดสะอ้านไร้สิ่งเจือปน ผมยาวปล่อยยาวระบ่า มีสายคาดเล็กๆ รัดไว้เหนือหน้าผากเนียนดูเก๋ไก๋ หล่อนสวมเสื้อแขนยาว กาง เกงขายาวสบายๆ แบบลำลองอยู่กับบ้านจึงได้ชะงักไปนิดนึงที่เห็นว่ามีแขกแต่เช้า แต่ดูเหมือนแขกจะกำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการมื้อเช้าเสียจนแทบไม่ได้ใส่ใจหล่อน เมษาจึงนั่งลงช้าๆ ไม่คิดจะใส่ใจเขาเหมือนกัน
ไมลส์วางหนังสือพิมพ์ลง ยกกาแฟขึ้นจิบ ดวงตาทอประกายพึงพอ ใจเมื่อมองสบตาบอดี้การ์ดหนุ่ม เขาเลื่อนหนังสือพิมพ์ไปด้านหน้าภรรยา หล่อนมองภาพข่าวหน้าหนึ่งแล้วก็อุทานออกมาคำหนึ่ง ดวงตาเบิกกว้าง
เผยภาพลับคล้ายเสี่ยคนดัง ซื้อบริการโสเภณีเด็กในซ่องกลางเมือง
“ภาพคล้ายเหรอคะ ภาพชัดขนาดนี้ ดูยังไงก็เป็นเสี่ยตัณหากลับนั่นชัดๆ” เมษาหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นอ่าน
“ตำรวจยังจับไม่ได้อีกหรือคะ อะไรกัน เสียเวลาเปล่าๆ”
“ถ้าจับได้เขาจะมาอาละวาดที่นี่ได้เหรอลูก”
“เสี่ยนั่นกลับมาบ้านนี้เหรอคะ” เมษาหน้าแดงก่ำผุดลุกขึ้น มือหยาบๆ ของมันที่แตะเนื้อตัวหล่อนยังทำให้ฝันร้ายไปถึงค่อนรุ่ง แต่ธรรศเงยหน้ามองหล่อนจึงได้รู้ตัวนั่งลงตามเดิม
“ถ้าตำรวจจับไม่ได้คาหนังคาเขาก็เอาผิดอะไรเขาไม่ได้หรอกลูก จริงไหมธรรศ”
“ครับ” เขารับแล้วเลยมองหน้าลูกสาวเจ้านาย เมษาหน้าตึง นี่เขาจะโทษว่าหล่อนทำให้เสี่ยนั่นหนีไปได้งั้นหรือ
“แต่ว่า...”
“ภาพดีมากธรรศ คงเป็นหลักฐานได้อย่างดี”
“ครับ ฝีมือนางนกต่อของผมน่ะครับ” ธรรศเอ่ย อมยิ้มกับกาแฟขมๆ ที่กลืนลงไปเป็นแก้วที่สองราวกับมันหวานกลมกล่อมเสียเต็มประดา เมษาหน้าตึงตัวร้อนผ่าว
คิดจะแฉฉันเหรอนายแว่น!
“ฝีมือไม่เลวนะนางนกต่อคนนี้ ดักเอาไว้ใช้สิธรรศ”
“อึ๊ก...อะ...ขะ...ครับ” ธรรศสำลักกาแฟดำ ทำหน้าตาประหลาด ขณะที่ไมลส์อมยิ้มเหี้ยม
“อะไรติดคอหรือไง” ไมลส์กระตุกยิ้มมุมปาก เจริญอาหารกว่าปกติ แม่อนงค์เดินค้อมตัวพองามเข้ามาหาแมกโนเลีย พร้อมเอ่ยเสียงเบาพอได้ยิน
“มีตำรวจมาขอพบคุณสุชาติค่ะ แต่ท่านบึ่งรถออกไปแล้ว ยังไม่ทันได้ทานข้าวเช้าด้วยซ้ำ”
“งั้นหรือ” แมกโนเลียหันไปมองสามี เขายิ้มให้ภรรยาก่อนจะเอ่ยกับแม่บ้านอาวุโสว่า
“เชิญคุณตำรวจมารับประทานอาหารเช้าด้วยกันเถอะ ตำรวจนายนี้ฉันรู้จัก”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ย. 2562, 08:50:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ย. 2562, 08:50:00 น.
จำนวนการเข้าชม : 702
| << บทที่ 22 -30% | บทที่ 22 -100% >> |