กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 17 -100%
วิลลาต้นไม้เป็นบริเวณส่วนที่พักใหม่ของบ้านสวนโฮมสเตย์ ตั้งอยู่บนเนินเขาทางทิศตะวันออก ห่างจากตัวบ้านสวนเดิมที่อยู่เลียบริมทะเลกว้างเกือบแปดสิบเมตร
เอรินยืนพิงระเบียงกว้างในวิลลา กวาดตามองบริเวณโดยรอบที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่อย่างชื่นชมในความสำเร็จ
“ฝีมือคุณมินนี่เฉียบขาดไปเลย ออกแบบออกมาเข้ากับเฟอร์นิเจอร์ที่พ่อหามาได้สุดแสนจะลงตัวจริงๆ”
หญิงสาวย่างก้าวไปบนสะพานปีกไม้แคบที่พาดผ่านระแนงไม้ใหญ่และเนินเขาไล่ระดับอย่างระมัดระวัง เพื่อข้ามมายังตัวบ้านพักซึ่งเป็นห้องนอนเดี่ยวและมีลักษณะเป็นบ้านกระจกสีชารอบทิศ เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็เจอเตียงนอนขนาดใหญ่สีขาวสะอาดตา ภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์พร้อมให้แขกเข้าพักแล้ว
เอรินกระหยิ่มยิ้มย่องพอใจกับผลงานตรงหน้า แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างสุขใจ พลันนั้นก็กลับมีใบหน้าหล่อเหลาของ ‘เขาคนนั้น’ แวบผ่านเข้ามาในห้วงคำนึงของหญิงสาว...
มันเป็นช่วงเวลาที่หล่อนและเขาเคยมีความสุขด้วยกันภายในห้องนอนแสนกว้าง ท่ามกลางแสงสีนวลในยามค่ำคืนนั้นและวิวดูโอโมด้านนอกหลังจากที่เต้นรำด้วยกันที่ระเบียงห้อง ชานนท์ก็อุ้มสาวน้อยมานอนบนเตียง เขากักกันเอรินไว้ในอ้อมแขนพร้อมทั้งจูบแผ่วเบาที่แก้มนวล อารมณ์ชายหนุ่มกระเจิดกระเจิงเพราะฤทธิ์ไวน์ขาวที่ดื่มเข้าไปเกือบหมดขวด
‘คุณยังไม่ได้บอกผมเลยนะ สาวน้อย’
ชานนท์เอ่ยนัยน์ตาหวานฉ่ำ เกลี่ยปอยผมที่ลงมาปรกหน้าปรกตาสาวน้อยที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขา
‘บะ...บอกอะไรหรือคะ’ เอรินถามเขาเขินอายปนประหม่าด้วยฤทธิ์ไวน์พาไปเช่นกัน
‘ก็ที่เคยบอกว่าชอบผมไง ตกลงเรื่องจริงหรือไม่จริง’
‘ขนาดนี้แล้วคุณยังดูไม่ออกอีกหรือคะ’ เอรินตอบ แต่ไม่กล้าสบตาคมกล้าของเขา
‘ก็ผมอยากได้ยินจากปากนี่นา’ ชานนท์กระซิบข้างหู ‘บอกให้ผมฟังใหม่สิเอริน’
‘ไม่เอาแล้ว คุณเมาแล้วทำรุ่มร่ามกับฉันทุกทีเลย ปล่อยฉันเถอะนะคะ ฉันจะนอนแล้ว’ หญิงสาวผลักคนด้านบนออกห่าง แล้วคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงจนมิดคอ เล่นเอาชานนท์ถอนใจยืดยาวยอมทิ้งตัวลงนอนข้างหล่อนแทน
‘ไหนบอกชอบผม โกหกกันนี่’
‘แค่ฉันไม่ยอมคล้อยตามคุณ ก็เลยกลายเป็นผู้หญิงโกหกหรือคะ’
หล่อนถามเสียงแผ่ว แต่คราวนี้กล้าสบตาเขาตอบ
‘เพราะฉันชอบคุณ ก็เลยดูเป็นผู้หญิงใจง่ายในสายตาคุณสินะ คุณถึงคิดที่จะรังแกฉันยังไงเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าคิดกันแบบนี้แสดงว่าคุณเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันหรอกค่ะ คุณแค่เมา...’
‘ใช่ ผมเมาแล้วจริงๆ ผมเมา เมาคุณ ฉะนั้นคุณต้องรับผิดชอบ’ ว่าแล้วชานนท์ก็ผุดลุกขึ้นนั่งบนที่นอนอย่างไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ที่ผ่านมาเวลาเขาตกอยู่ในสถานการณ์และ...อารมณ์...เช่นนี้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขา ยกเว้นยายดักแด้ตัวน้อยที่นอนคลุมโปงอยู่ตอนนี้!
แต่แทนที่เขาจะรู้สึกหงุดหงิด กลับมองหล่อนอย่างเอ็นดู
‘ทำไมถึงปฏิเสธ’
ชานนท์ถามแล้วแกล้งดึงผ้าห่มบนตัวหล่อนออก สาวน้อยในผ้าห่มเลยยิ่งนอนทับไว้แน่น หน้าแดงแจ๋
‘ไม่ค่ะ ก็คุณไม่ได้รักฉัน อย่าทำอะไรให้เราต้องเสียใจเลยดีกว่า ฉันอยากเก็บคุณไว้เป็นความทรงจำที่สวยงาม อย่าให้มันต้องมาแปดเปื้อนเพียงเพราะคุณเมาและไม่คิดจริงจังกับฉันเลย’
‘แต่...ผม’
‘คุณยังลืมคุณมินไม่ได้หรอกค่ะ แผลยังใหม่เกินไป แล้วฉันก็ไม่ใช่ของเล่นของคุณ’
คำตอบแผ่วเบานั้นมาพร้อมเสียงสะอื้นอัดอั้น ชานนท์ไม่ทันได้ตั้งตัว ปล่อยมือจากผ้าห่มอัตโนมัติ เขาขมวดคิ้วมุ่น มีสีหน้ายุ่งยากอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะผ่อนลมหายใจหนักหน่วงออกมา
‘เคยมีใครบอกคุณไหมว่าคุณน่ะดื้อมาก แต่ก็ขอบใจที่เตือนสติ ผมหายเมาเป็นปลิดทิ้งเลย’
ชานนท์ยอมล้มตัวลงนอนเคียงข้างหล่อนอีกครั้งทั้งสีหน้าผิดหวัง
หนุ่มสาวบนเตียงต่างเงียบกันไปครู่หนึ่ง เอรินรอจนมั่นใจว่าชายหนุ่มข้างกายสิ้นฤทธิ์แล้วจริงๆ ค่อยคลายผ้าห่มออกหน่อย เปลี่ยนท่ามาเป็นนอนตะแคงมองเขา สีหน้าผิดหวังอย่างซ่อนไม่มิดบนใบหน้าหล่อเหลานั้นทำให้สาวน้อยรู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน
‘ขอโทษนะคะที่ฉันเป็นภาระให้คุณตลอดเลย ฉันเสียใจที่ตอบแทนคุณตามที่คุณต้องการไม่ได้ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้จริงๆ ฉันควรจะรู้ตัวแต่แรก ไม่น่าตามคุณมา...’
‘ผมขอเวลาหนึ่งปี’
‘คะ?’ จู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมาทั้งที่หล่อนยังพูดไม่จบดีด้วยซ้ำ
‘ผมบอกว่าผมขอเวลาหนึ่งปี...พอไหมเอริน’
‘หนึ่งปีอะไรคะ’
‘หัวใจของผมไง ผมจะพิสูจน์ให้คุณดูว่าหนึ่งปีจากนี้ไป หัวใจของผมจะยังเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไป...คุณล่ะ พร้อมจะยอมรับความรักจากชายแก่ๆ คนนี้ได้จริงหรือ’
ด้วยความที่อยู่ห่างกันเพียงคืบ เอรินเห็นความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว และจริงใจฉายชัดในแววตาของชายหนุ่ม เอรินสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่ส่งผ่านแววตาคู่นั้นมาด้วย สาวน้อยถึงกับวูบไหวระคนงุนงง
‘เพื่ออะไรคะ ในเมื่อพรุ่งนี้เราก็ต่างคนต่างไปแล้ว ฉันไม่หวังอะไรหรอกค่ะ’
‘งั้นคุณคงต้องหวังแล้วล่ะ เพราะผมให้เวลาคุณเตรียมตัวตั้งหนึ่งปี เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือไปเหมือนอย่างวันนี้แน่ จำสัญญาของผมไว้นะเอริน...รอผมก่อน อย่ารีบมีใครจนกว่าเราจะเจอกัน’
ชานนท์ขอสัญญา จ้องมองดวงหน้านวลลึกซึ้ง
‘ขะ...คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา’ เอรินอึกอัก
‘แล้วคุณจะเปลี่ยนใจเพราะคุณไม่ได้รักฉัน คุณแค่ต้องการใครสักคนก็เท่านั้น’
‘รอให้ถึงวันนั้นก่อนแล้วมาดูกันว่า ผมจะยังต้องการคุณเหมือนเดิม หรือคุณเองที่เป็นฝ่ายลืมผม’
ไม่มีเสียงตอบรับจากเอริน ชานนท์เลยเขม้นมองสาวน้อยข้างกายที่ตอนนี้กลับไปม้วนตัวเป็นดักแด้แล้ว แถมยังหลับใส่เขาอีก
ชานนท์ส่ายหน้าเอ็นดู ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่าแค่มอง เขาเลยลูบไล้เรียวปากบางของหล่อน พร่ำบอกราวกับต้องการให้คำพูดของเขาลอยเข้าไปในฝันของสาวน้อย
‘ใครว่าคุณใจง่ายกัน ผมเองต่างหากที่ตอนนี้ปรารถนาในตัวคุณ อยากได้คุณมาเป็นของผมจนแทบบ้า คุณอาจจะยังไม่รู้ตัว แต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ รู้ไหม...ยายกุหลาบชมพู’
************
อย่าลืมใช้โปรฯ special price กันน้าาาา ได้ถึงเที่ยงคืนวันจันทร์นี้เท่านั้นค่ะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
เอรินยืนพิงระเบียงกว้างในวิลลา กวาดตามองบริเวณโดยรอบที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่อย่างชื่นชมในความสำเร็จ
“ฝีมือคุณมินนี่เฉียบขาดไปเลย ออกแบบออกมาเข้ากับเฟอร์นิเจอร์ที่พ่อหามาได้สุดแสนจะลงตัวจริงๆ”
หญิงสาวย่างก้าวไปบนสะพานปีกไม้แคบที่พาดผ่านระแนงไม้ใหญ่และเนินเขาไล่ระดับอย่างระมัดระวัง เพื่อข้ามมายังตัวบ้านพักซึ่งเป็นห้องนอนเดี่ยวและมีลักษณะเป็นบ้านกระจกสีชารอบทิศ เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็เจอเตียงนอนขนาดใหญ่สีขาวสะอาดตา ภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์พร้อมให้แขกเข้าพักแล้ว
เอรินกระหยิ่มยิ้มย่องพอใจกับผลงานตรงหน้า แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างสุขใจ พลันนั้นก็กลับมีใบหน้าหล่อเหลาของ ‘เขาคนนั้น’ แวบผ่านเข้ามาในห้วงคำนึงของหญิงสาว...
มันเป็นช่วงเวลาที่หล่อนและเขาเคยมีความสุขด้วยกันภายในห้องนอนแสนกว้าง ท่ามกลางแสงสีนวลในยามค่ำคืนนั้นและวิวดูโอโมด้านนอกหลังจากที่เต้นรำด้วยกันที่ระเบียงห้อง ชานนท์ก็อุ้มสาวน้อยมานอนบนเตียง เขากักกันเอรินไว้ในอ้อมแขนพร้อมทั้งจูบแผ่วเบาที่แก้มนวล อารมณ์ชายหนุ่มกระเจิดกระเจิงเพราะฤทธิ์ไวน์ขาวที่ดื่มเข้าไปเกือบหมดขวด
‘คุณยังไม่ได้บอกผมเลยนะ สาวน้อย’
ชานนท์เอ่ยนัยน์ตาหวานฉ่ำ เกลี่ยปอยผมที่ลงมาปรกหน้าปรกตาสาวน้อยที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขา
‘บะ...บอกอะไรหรือคะ’ เอรินถามเขาเขินอายปนประหม่าด้วยฤทธิ์ไวน์พาไปเช่นกัน
‘ก็ที่เคยบอกว่าชอบผมไง ตกลงเรื่องจริงหรือไม่จริง’
‘ขนาดนี้แล้วคุณยังดูไม่ออกอีกหรือคะ’ เอรินตอบ แต่ไม่กล้าสบตาคมกล้าของเขา
‘ก็ผมอยากได้ยินจากปากนี่นา’ ชานนท์กระซิบข้างหู ‘บอกให้ผมฟังใหม่สิเอริน’
‘ไม่เอาแล้ว คุณเมาแล้วทำรุ่มร่ามกับฉันทุกทีเลย ปล่อยฉันเถอะนะคะ ฉันจะนอนแล้ว’ หญิงสาวผลักคนด้านบนออกห่าง แล้วคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงจนมิดคอ เล่นเอาชานนท์ถอนใจยืดยาวยอมทิ้งตัวลงนอนข้างหล่อนแทน
‘ไหนบอกชอบผม โกหกกันนี่’
‘แค่ฉันไม่ยอมคล้อยตามคุณ ก็เลยกลายเป็นผู้หญิงโกหกหรือคะ’
หล่อนถามเสียงแผ่ว แต่คราวนี้กล้าสบตาเขาตอบ
‘เพราะฉันชอบคุณ ก็เลยดูเป็นผู้หญิงใจง่ายในสายตาคุณสินะ คุณถึงคิดที่จะรังแกฉันยังไงเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าคิดกันแบบนี้แสดงว่าคุณเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันหรอกค่ะ คุณแค่เมา...’
‘ใช่ ผมเมาแล้วจริงๆ ผมเมา เมาคุณ ฉะนั้นคุณต้องรับผิดชอบ’ ว่าแล้วชานนท์ก็ผุดลุกขึ้นนั่งบนที่นอนอย่างไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ที่ผ่านมาเวลาเขาตกอยู่ในสถานการณ์และ...อารมณ์...เช่นนี้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขา ยกเว้นยายดักแด้ตัวน้อยที่นอนคลุมโปงอยู่ตอนนี้!
แต่แทนที่เขาจะรู้สึกหงุดหงิด กลับมองหล่อนอย่างเอ็นดู
‘ทำไมถึงปฏิเสธ’
ชานนท์ถามแล้วแกล้งดึงผ้าห่มบนตัวหล่อนออก สาวน้อยในผ้าห่มเลยยิ่งนอนทับไว้แน่น หน้าแดงแจ๋
‘ไม่ค่ะ ก็คุณไม่ได้รักฉัน อย่าทำอะไรให้เราต้องเสียใจเลยดีกว่า ฉันอยากเก็บคุณไว้เป็นความทรงจำที่สวยงาม อย่าให้มันต้องมาแปดเปื้อนเพียงเพราะคุณเมาและไม่คิดจริงจังกับฉันเลย’
‘แต่...ผม’
‘คุณยังลืมคุณมินไม่ได้หรอกค่ะ แผลยังใหม่เกินไป แล้วฉันก็ไม่ใช่ของเล่นของคุณ’
คำตอบแผ่วเบานั้นมาพร้อมเสียงสะอื้นอัดอั้น ชานนท์ไม่ทันได้ตั้งตัว ปล่อยมือจากผ้าห่มอัตโนมัติ เขาขมวดคิ้วมุ่น มีสีหน้ายุ่งยากอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะผ่อนลมหายใจหนักหน่วงออกมา
‘เคยมีใครบอกคุณไหมว่าคุณน่ะดื้อมาก แต่ก็ขอบใจที่เตือนสติ ผมหายเมาเป็นปลิดทิ้งเลย’
ชานนท์ยอมล้มตัวลงนอนเคียงข้างหล่อนอีกครั้งทั้งสีหน้าผิดหวัง
หนุ่มสาวบนเตียงต่างเงียบกันไปครู่หนึ่ง เอรินรอจนมั่นใจว่าชายหนุ่มข้างกายสิ้นฤทธิ์แล้วจริงๆ ค่อยคลายผ้าห่มออกหน่อย เปลี่ยนท่ามาเป็นนอนตะแคงมองเขา สีหน้าผิดหวังอย่างซ่อนไม่มิดบนใบหน้าหล่อเหลานั้นทำให้สาวน้อยรู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน
‘ขอโทษนะคะที่ฉันเป็นภาระให้คุณตลอดเลย ฉันเสียใจที่ตอบแทนคุณตามที่คุณต้องการไม่ได้ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้จริงๆ ฉันควรจะรู้ตัวแต่แรก ไม่น่าตามคุณมา...’
‘ผมขอเวลาหนึ่งปี’
‘คะ?’ จู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมาทั้งที่หล่อนยังพูดไม่จบดีด้วยซ้ำ
‘ผมบอกว่าผมขอเวลาหนึ่งปี...พอไหมเอริน’
‘หนึ่งปีอะไรคะ’
‘หัวใจของผมไง ผมจะพิสูจน์ให้คุณดูว่าหนึ่งปีจากนี้ไป หัวใจของผมจะยังเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไป...คุณล่ะ พร้อมจะยอมรับความรักจากชายแก่ๆ คนนี้ได้จริงหรือ’
ด้วยความที่อยู่ห่างกันเพียงคืบ เอรินเห็นความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว และจริงใจฉายชัดในแววตาของชายหนุ่ม เอรินสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่ส่งผ่านแววตาคู่นั้นมาด้วย สาวน้อยถึงกับวูบไหวระคนงุนงง
‘เพื่ออะไรคะ ในเมื่อพรุ่งนี้เราก็ต่างคนต่างไปแล้ว ฉันไม่หวังอะไรหรอกค่ะ’
‘งั้นคุณคงต้องหวังแล้วล่ะ เพราะผมให้เวลาคุณเตรียมตัวตั้งหนึ่งปี เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือไปเหมือนอย่างวันนี้แน่ จำสัญญาของผมไว้นะเอริน...รอผมก่อน อย่ารีบมีใครจนกว่าเราจะเจอกัน’
ชานนท์ขอสัญญา จ้องมองดวงหน้านวลลึกซึ้ง
‘ขะ...คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา’ เอรินอึกอัก
‘แล้วคุณจะเปลี่ยนใจเพราะคุณไม่ได้รักฉัน คุณแค่ต้องการใครสักคนก็เท่านั้น’
‘รอให้ถึงวันนั้นก่อนแล้วมาดูกันว่า ผมจะยังต้องการคุณเหมือนเดิม หรือคุณเองที่เป็นฝ่ายลืมผม’
ไม่มีเสียงตอบรับจากเอริน ชานนท์เลยเขม้นมองสาวน้อยข้างกายที่ตอนนี้กลับไปม้วนตัวเป็นดักแด้แล้ว แถมยังหลับใส่เขาอีก
ชานนท์ส่ายหน้าเอ็นดู ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่าแค่มอง เขาเลยลูบไล้เรียวปากบางของหล่อน พร่ำบอกราวกับต้องการให้คำพูดของเขาลอยเข้าไปในฝันของสาวน้อย
‘ใครว่าคุณใจง่ายกัน ผมเองต่างหากที่ตอนนี้ปรารถนาในตัวคุณ อยากได้คุณมาเป็นของผมจนแทบบ้า คุณอาจจะยังไม่รู้ตัว แต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ รู้ไหม...ยายกุหลาบชมพู’
************
อย่าลืมใช้โปรฯ special price กันน้าาาา ได้ถึงเที่ยงคืนวันจันทร์นี้เท่านั้นค่ะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ต.ค. 2562, 01:35:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ต.ค. 2562, 01:35:26 น.
จำนวนการเข้าชม : 509
| << บทที่ 17 -60% + โปรโมชั่นทิ้งทวนงานหนังสือ | บทที่ 18 -60% >> |