กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 25 -100%
เนื่องจากตกลงกันไว้แล้วว่าทริปวันนี้ไปแค่ใกล้ๆ เท่านั้น กอปรกับลูกทัวร์จอมเอาแต่ใจของหล่อนอยากดำน้ำเลย เอรินจึงต้องปรับโปรแกรมทัวร์ตามอารมณ์เขา เรือสปีดโบ้ทส่วนตัวแล่นไปตามจุดต่างๆ ที่ไกด์สาววางไว้อย่างราบรื่นตั้งแต่เช้ายันบ่าย พอผ่านจุดไหนหล่อนก็อธิบายจุดนั้นไปตามหน้าที่ไกด์ พูดจากับชานนท์แทบนับคำได้เพราะยังเคืองเขาอยู่
“จุดนี้อยู่ทางทิศเหนือของเกาะเต่าค่ะ เรียกว่าอ่าวม่วง เป็นจุดที่น้ำทะเลสวยใสมาก ปะการังอุดมสมบูรณ์ที่สุด คุณจะดำดูปะการังจุดนี้ก็ได้นะคะ ระดับน้ำไม่ลึกมาก ปลาที่นี่ก็เยอะ มีทั้งปลาการ์ตูน ปลา...”
“พอเถอะ ไม่ต้องอธิบายแล้ว...คุณไกด์”
เอรินถึงกับชะงัก เขาจงใจไม่ฟังในสิ่งที่หล่อนอธิบาย หนำซ้ำยังทำหูทวนลม ลุกขึ้นดื้อๆ ตามมาด้วยถอดเสื้อกล้ามสีขาวแนบเนื้อกับกางเกงขาสั้นออก เหลือเพียงกางเกงว่ายน้ำเหนือเข่าสีเข้ม
เอรินรีบหันหน้าหนี หน้าขึ้นสีโดยไม่ทันตั้งตัว
“คุณจะลงน้ำแล้วหรือคะ”
ชานนท์ไม่ตอบ แค่เหลือบมองมาทางหล่อนแวบหนึ่งก่อนจะกระชับแว่นกันน้ำพร้อมท่อช่วยหายใจ กระโดดลงไปในทะเลทันที ปล่อยให้ไกด์สาวได้แต่มองตามไปแววตาละห้อย...สีหน้าเรียบเฉยกับท่าทีหมางเมินอย่างเห็นได้ชัดของชานนท์นั้นไม่ต่างจากสงครามเย็นขนาดย่อม
แน่ล่ะ เอรินรู้ว่าเขาเองก็ไม่พอใจหล่อนอยู่เหมือนกัน พอเห็นคนในน้ำเอาแต่ดำผุดดำว่ายไม่สนใจ หล่อนก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด
“ผู้ชายอะไร ตัวโตซะเปล่า ขี้น้อยใจเป็นบ้า”
“คุณสองคนดูไม่เหมือนไกด์กับลูกทัวร์เลย เหมือนเป็นแฟนที่กำลังงอนกันมากกว่า”
จู่ๆ ชีวินก็เดินมานั่งข้างๆ ชวนคุย
เอรินนั้นกำลังหงุดหงิดไม่ทันได้สนใจฟัง จนชีวินต้องสะกิด
“คุณ...คุณครับ”
“คะ คุณว่าอะไรนะ” หล่อนหันมาถาม
ชีวินยิ้มกรุ้มกริ่ม จับจ้องเอรินไม่วางตาเมื่อเอ่ยถามว่า “คุณสองคนเป็นแฟนกันใช่ไหม ดูสมกันดีนะ”
“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับเขา คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ”
เอรินปฏิเสธใบหน้าแดงซ่าน เรียกเสียงหัวเราะจากชีวินเล็กน้อย
“ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกหรือ งั้นก็ดีสิ เรียกพี่วินได้นะ...น้องเอริน”
“ค่ะ พี่วิน” แม้จะยังตั้งหลักไม่ทันที่อยู่ดีๆ อีกฝ่ายก็เข้ามาคุยด้วย แต่เอรินก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
หารู้ไม่ว่าระหว่างนั้น ภาพผูกสัมพันธ์ของหล่อนกับคนขับเรือที่เพิ่งเพิ่มความสนิทสนมด้วยการแทนตัวว่าพี่ไปเรียบร้อยแล้ว อยู่ในสายตาของลูกทัวร์เอาแต่ใจที่ขึ้นจากน้ำพอดิบพอดี กำลังเกาะราวบันไดท้ายเรือมองมาเงียบๆ
ชีวินเห็นด้วยหางตาก็ยิ่งนึกสนุก!
“พี่ขอโทษนะที่เข้าใจน้องเอรินผิด ก็ลุงกองน่ะสิบอกว่าน้องมากับแฟน”
“โอย ไปกันใหญ่แล้วค่ะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับลูกทัวร์ของฉันจริงๆ ฉันแค่ทำไปตามหน้าที่เท่านั้นเอง” เอรินปฏิเสธแก้เก้อ
“แต่พี่ว่าน้องกับเขาอยู่ด้วยกันก็ดูน่ารักดีนะ เขาดูเทกแคร์ดี”
“หรือคะ” เอรินยิ้มอายๆ
“แต่ขอย้ำนะคะว่าฉันเป็นแค่ไกด์ ไม่ได้เป็นแฟนกับเขาค่ะ”
ชีวินแค่พยักหน้ารับรู้ ขณะเดียวกันเหลือบมองไปทางชานนท์ เห็นขึ้นมายืนจังก้าที่ท้ายเรือแล้วหน้าตาบอกบุญไม่รับสุดๆ เพราะได้ยินเอรินปฏิเสธแล้วก็ปฏิเสธอีกอยู่นั่นเองว่าไม่ได้เป็นแฟนกับเขา! แค่นั้นยังไม่พอชีวินยังทำก้อร่อก้อติกกระเถิบเข้าใกล้ พร้อมกับยื่นเบียร์กระป๋องในลังส่งให้เอรินด้วยท่าทีสนิทสนม
“สักหน่อยไหม จะได้สดชื่น”
“ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่...”
“เอามานี่ ผมดื่มเอง” ชานนท์ย่างสามขุมเข้ามากระแทกตัวลงนั่งข้างหญิงสาว จัดการคว้ากระป๋องเบียร์ในมือชีวินไปดื่มแทนเฉย ชีวินเห็นดังนั้นก็รีบลุกไปประจำที่คนขับ ไม่พูดอะไรแต่แสยะยิ้มมองดูผลงานชิ้นโบแดงของตัวเองผ่านกระจกเรือ เพราะเพิ่งวางระเบิดในใจให้ใครบางคนสำเร็จ!
“เอ๊ะ! คุณ นั่นมันของฉันนะ” เอรินโวยวาย
“เป็นสาวเป็นนางห้ามกิน!” ชานนท์ขึ้นเสียงแล้วยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มรวดเดียวหมด ไม่พอยังนั่งเบียดหน้าตาเฉย
“อะไร...คุณตัวเปียกจะมานั่งทำไมใกล้ขนาดนี้ล่ะ”
ร่างบอบบางกระเถิบหนี แต่อีกฝ่ายกระเถิบตาม แถมด้วยสะบัดผมใส่จนหล่อนต้องสะบัดหน้าหนี
“ไปนั่งไกลๆ หน่อยสิคะ ฉันเปียกหมดแล้วนะ!”
“ไม่ได้หรอก เดี๋ยวมีแมวขโมยมาวอแว ผมหวง”
เอรินถึงกับชะงักกับคำพูดชายหนุ่ม เผลอเหลือบมองชีวินที่กำลังวุ่นวายกับการถอนสมอแล้วพรูลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทนไม่ได้กระทุ้งสีข้างชานนท์ไปหนหนึ่งด้วยความขุ่นเคือง
“อย่ามาพูดเล่นแถวนี้นะคุณ อายคนอื่นมั่ง”
“แล้วผมบอกรึยังว่าพูดเล่น โอ๊ย...ที่รักชอบความรุนแรงก็ไม่บอก”
ชานนท์แกล้งร้องเสียงดังเพราะถูกเจ้าหล่อนหยิกแขนเข้าให้ เรียกความสนใจจากชีวินที่ลอบมองผ่านกระจกเรืออยู่ก่อนแล้วกระตุกยิ้มมุมปากสมใจ
“ที่รักอะไรของคุณ อย่ามาพูดมั่วนะคะ” เอรินบ่นกระปอดกระแปดอายสายตาชีวินยังไม่พอ อายเด็กท้ายเรือที่มาด้วยกันด้วย
แต่ชีวินไม่ปล่อยให้โอกาสงามของสองหนุ่มสาวหลุดลอยไปเป็นแน่ พอเห็นเอรินตั้งท่าจะโวยวายขึ้นอีก คนขับก็เร่งเครื่องกระโจนออกไปอย่างแรงทำเอาร่างบอบบางถึงกับหงายหลังเอนไปซบตักชานนท์ที่นั่งติดกันพอดี
“นั่งนิ่งๆ สิคุณไกด์ที่รัก”
ชานนท์เสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาทันที ถูกใจที่ได้กอดเนื้อนุ่มนิ่มตรงหน้า ขณะที่คนถูกกอดกลับยิ่งโมโห เพราะเขาเล่นจับหล่อนให้นั่งตักไม่ยอมปล่อย
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคุณอเล็กซ์!”
“ไม่ปล่อย ก็บอกแล้วว่าหวง”
“แต่ฉันอายคนอื่นเขา” เอรินดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขน
“คุณไม่ต้องมาหวงไม่ต้องมาจับอะไรฉันทั้งนั้น ไม่ต้องมาเข้าใกล้ในระยะหนึ่งเมตรด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน” เขาถามย้ำเสียงเข้ม
“แน่ใจสิคะ เราไม่เป็นอะไรกันนอกจากไกด์กับลูกทัวร์ แค่นั้นค่ะ”
สิ้นคำพูดหญิงสาว ชานนท์ก็ปล่อยมือออก เอรินไม่ทันตั้งตัวถึงกับเซตามเรือ แต่ก็รีบลุกจากตักเขาไปนั่งอีกฝั่งทันที
ชานนท์ได้แต่มองตามอย่างฮึดฮัดขัดใจ
ก็ได้! หากหล่อนต้องการอย่างนั้นเขาจะสนองให้!
***********
หยุดยาวปีใหม่นี้มีความสุขกันมากๆนะคะ^^ ใครออกเดินทางต่างจังหวัดขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
“จุดนี้อยู่ทางทิศเหนือของเกาะเต่าค่ะ เรียกว่าอ่าวม่วง เป็นจุดที่น้ำทะเลสวยใสมาก ปะการังอุดมสมบูรณ์ที่สุด คุณจะดำดูปะการังจุดนี้ก็ได้นะคะ ระดับน้ำไม่ลึกมาก ปลาที่นี่ก็เยอะ มีทั้งปลาการ์ตูน ปลา...”
“พอเถอะ ไม่ต้องอธิบายแล้ว...คุณไกด์”
เอรินถึงกับชะงัก เขาจงใจไม่ฟังในสิ่งที่หล่อนอธิบาย หนำซ้ำยังทำหูทวนลม ลุกขึ้นดื้อๆ ตามมาด้วยถอดเสื้อกล้ามสีขาวแนบเนื้อกับกางเกงขาสั้นออก เหลือเพียงกางเกงว่ายน้ำเหนือเข่าสีเข้ม
เอรินรีบหันหน้าหนี หน้าขึ้นสีโดยไม่ทันตั้งตัว
“คุณจะลงน้ำแล้วหรือคะ”
ชานนท์ไม่ตอบ แค่เหลือบมองมาทางหล่อนแวบหนึ่งก่อนจะกระชับแว่นกันน้ำพร้อมท่อช่วยหายใจ กระโดดลงไปในทะเลทันที ปล่อยให้ไกด์สาวได้แต่มองตามไปแววตาละห้อย...สีหน้าเรียบเฉยกับท่าทีหมางเมินอย่างเห็นได้ชัดของชานนท์นั้นไม่ต่างจากสงครามเย็นขนาดย่อม
แน่ล่ะ เอรินรู้ว่าเขาเองก็ไม่พอใจหล่อนอยู่เหมือนกัน พอเห็นคนในน้ำเอาแต่ดำผุดดำว่ายไม่สนใจ หล่อนก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด
“ผู้ชายอะไร ตัวโตซะเปล่า ขี้น้อยใจเป็นบ้า”
“คุณสองคนดูไม่เหมือนไกด์กับลูกทัวร์เลย เหมือนเป็นแฟนที่กำลังงอนกันมากกว่า”
จู่ๆ ชีวินก็เดินมานั่งข้างๆ ชวนคุย
เอรินนั้นกำลังหงุดหงิดไม่ทันได้สนใจฟัง จนชีวินต้องสะกิด
“คุณ...คุณครับ”
“คะ คุณว่าอะไรนะ” หล่อนหันมาถาม
ชีวินยิ้มกรุ้มกริ่ม จับจ้องเอรินไม่วางตาเมื่อเอ่ยถามว่า “คุณสองคนเป็นแฟนกันใช่ไหม ดูสมกันดีนะ”
“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับเขา คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ”
เอรินปฏิเสธใบหน้าแดงซ่าน เรียกเสียงหัวเราะจากชีวินเล็กน้อย
“ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกหรือ งั้นก็ดีสิ เรียกพี่วินได้นะ...น้องเอริน”
“ค่ะ พี่วิน” แม้จะยังตั้งหลักไม่ทันที่อยู่ดีๆ อีกฝ่ายก็เข้ามาคุยด้วย แต่เอรินก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
หารู้ไม่ว่าระหว่างนั้น ภาพผูกสัมพันธ์ของหล่อนกับคนขับเรือที่เพิ่งเพิ่มความสนิทสนมด้วยการแทนตัวว่าพี่ไปเรียบร้อยแล้ว อยู่ในสายตาของลูกทัวร์เอาแต่ใจที่ขึ้นจากน้ำพอดิบพอดี กำลังเกาะราวบันไดท้ายเรือมองมาเงียบๆ
ชีวินเห็นด้วยหางตาก็ยิ่งนึกสนุก!
“พี่ขอโทษนะที่เข้าใจน้องเอรินผิด ก็ลุงกองน่ะสิบอกว่าน้องมากับแฟน”
“โอย ไปกันใหญ่แล้วค่ะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับลูกทัวร์ของฉันจริงๆ ฉันแค่ทำไปตามหน้าที่เท่านั้นเอง” เอรินปฏิเสธแก้เก้อ
“แต่พี่ว่าน้องกับเขาอยู่ด้วยกันก็ดูน่ารักดีนะ เขาดูเทกแคร์ดี”
“หรือคะ” เอรินยิ้มอายๆ
“แต่ขอย้ำนะคะว่าฉันเป็นแค่ไกด์ ไม่ได้เป็นแฟนกับเขาค่ะ”
ชีวินแค่พยักหน้ารับรู้ ขณะเดียวกันเหลือบมองไปทางชานนท์ เห็นขึ้นมายืนจังก้าที่ท้ายเรือแล้วหน้าตาบอกบุญไม่รับสุดๆ เพราะได้ยินเอรินปฏิเสธแล้วก็ปฏิเสธอีกอยู่นั่นเองว่าไม่ได้เป็นแฟนกับเขา! แค่นั้นยังไม่พอชีวินยังทำก้อร่อก้อติกกระเถิบเข้าใกล้ พร้อมกับยื่นเบียร์กระป๋องในลังส่งให้เอรินด้วยท่าทีสนิทสนม
“สักหน่อยไหม จะได้สดชื่น”
“ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่...”
“เอามานี่ ผมดื่มเอง” ชานนท์ย่างสามขุมเข้ามากระแทกตัวลงนั่งข้างหญิงสาว จัดการคว้ากระป๋องเบียร์ในมือชีวินไปดื่มแทนเฉย ชีวินเห็นดังนั้นก็รีบลุกไปประจำที่คนขับ ไม่พูดอะไรแต่แสยะยิ้มมองดูผลงานชิ้นโบแดงของตัวเองผ่านกระจกเรือ เพราะเพิ่งวางระเบิดในใจให้ใครบางคนสำเร็จ!
“เอ๊ะ! คุณ นั่นมันของฉันนะ” เอรินโวยวาย
“เป็นสาวเป็นนางห้ามกิน!” ชานนท์ขึ้นเสียงแล้วยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มรวดเดียวหมด ไม่พอยังนั่งเบียดหน้าตาเฉย
“อะไร...คุณตัวเปียกจะมานั่งทำไมใกล้ขนาดนี้ล่ะ”
ร่างบอบบางกระเถิบหนี แต่อีกฝ่ายกระเถิบตาม แถมด้วยสะบัดผมใส่จนหล่อนต้องสะบัดหน้าหนี
“ไปนั่งไกลๆ หน่อยสิคะ ฉันเปียกหมดแล้วนะ!”
“ไม่ได้หรอก เดี๋ยวมีแมวขโมยมาวอแว ผมหวง”
เอรินถึงกับชะงักกับคำพูดชายหนุ่ม เผลอเหลือบมองชีวินที่กำลังวุ่นวายกับการถอนสมอแล้วพรูลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทนไม่ได้กระทุ้งสีข้างชานนท์ไปหนหนึ่งด้วยความขุ่นเคือง
“อย่ามาพูดเล่นแถวนี้นะคุณ อายคนอื่นมั่ง”
“แล้วผมบอกรึยังว่าพูดเล่น โอ๊ย...ที่รักชอบความรุนแรงก็ไม่บอก”
ชานนท์แกล้งร้องเสียงดังเพราะถูกเจ้าหล่อนหยิกแขนเข้าให้ เรียกความสนใจจากชีวินที่ลอบมองผ่านกระจกเรืออยู่ก่อนแล้วกระตุกยิ้มมุมปากสมใจ
“ที่รักอะไรของคุณ อย่ามาพูดมั่วนะคะ” เอรินบ่นกระปอดกระแปดอายสายตาชีวินยังไม่พอ อายเด็กท้ายเรือที่มาด้วยกันด้วย
แต่ชีวินไม่ปล่อยให้โอกาสงามของสองหนุ่มสาวหลุดลอยไปเป็นแน่ พอเห็นเอรินตั้งท่าจะโวยวายขึ้นอีก คนขับก็เร่งเครื่องกระโจนออกไปอย่างแรงทำเอาร่างบอบบางถึงกับหงายหลังเอนไปซบตักชานนท์ที่นั่งติดกันพอดี
“นั่งนิ่งๆ สิคุณไกด์ที่รัก”
ชานนท์เสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาทันที ถูกใจที่ได้กอดเนื้อนุ่มนิ่มตรงหน้า ขณะที่คนถูกกอดกลับยิ่งโมโห เพราะเขาเล่นจับหล่อนให้นั่งตักไม่ยอมปล่อย
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคุณอเล็กซ์!”
“ไม่ปล่อย ก็บอกแล้วว่าหวง”
“แต่ฉันอายคนอื่นเขา” เอรินดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขน
“คุณไม่ต้องมาหวงไม่ต้องมาจับอะไรฉันทั้งนั้น ไม่ต้องมาเข้าใกล้ในระยะหนึ่งเมตรด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน” เขาถามย้ำเสียงเข้ม
“แน่ใจสิคะ เราไม่เป็นอะไรกันนอกจากไกด์กับลูกทัวร์ แค่นั้นค่ะ”
สิ้นคำพูดหญิงสาว ชานนท์ก็ปล่อยมือออก เอรินไม่ทันตั้งตัวถึงกับเซตามเรือ แต่ก็รีบลุกจากตักเขาไปนั่งอีกฝั่งทันที
ชานนท์ได้แต่มองตามอย่างฮึดฮัดขัดใจ
ก็ได้! หากหล่อนต้องการอย่างนั้นเขาจะสนองให้!
***********
หยุดยาวปีใหม่นี้มีความสุขกันมากๆนะคะ^^ ใครออกเดินทางต่างจังหวัดขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ธ.ค. 2562, 13:22:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ธ.ค. 2562, 13:30:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 528
| << บทที่ 25 -60% + Gift Sets ปีใหม่ | บทที่ 26 -40% >> |