กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง

Love go on, until the end of the world…

เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง


***************************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!


***************************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น

3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า

สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***

Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์

ตอน: บทที่ 28 -50%

ใครจะคิดว่าแค่จูบเดียวจะทำให้เรื่องราวเลยเถิดไปไกลขนาดนี้...

กองเพ็ชรลอบยิ้มสมใจที่ทุกอย่างช่างง่ายดายกว่าที่คิด เขาแค่ทำทีเอะอะโวยวายไม่ได้ลงทุนลงแรงอะไรเลยสักนิด พ่อหนุ่มเลือดร้อนก็หลงติดกับเขาแล้ว! ชายสูงวัยจึงกระตือรือร้นกดโทรศัพท์หาใครบางคน แต่ยังคงทำหน้านิ่งสายตามองตรงมายังสองหนุ่มสาว

“สองคนไปแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อย อีกครู่จะมีเจ้าหน้าที่มาจดทะเบียนให้ที่นี่”

กองเพ็ชรจัดการให้เองเสร็จสรรพ ชานนท์และเอรินหันมองหน้ากัน

สีหน้าลังเลและท่าทางสับสนของชายหนุ่มนั้น ทำให้หล่อนอดไม่ได้ที่จะพูด “ฉันบอกคุณแล้วใช่ไหมว่ามันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา คุณยังจะบ้าจี้ตามลุงกองอยู่ได้ เรา เอิ่ม ก็แค่จูบ ถ้าคุณเริ่มรู้สึกว่าตัวเองคิดผิด เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน”

“คุณพูดว่าแค่จูบงั้นหรือ” ชานนท์ทวนคำสีหน้าหงุดหงิด

“คุณไม่คิดว่าตัวเองเสียหายเลยหรือไง”

“คือฉัน...” เอรินอึกอักหลบสายตา

“เถอะน่า ช้าหรือเร็วยังไงผมก็จะแต่งกับคุณ จะวันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้หรือเดือนหน้า ปีไหนผมก็จะแต่งกับคุณ”

“แต่พ่อแม่ฉันจะว่ายังไงที่จู่ๆ ฉันก็จดทะเบียนกับคุณ”

“งั้นผมโทร.บอกเดี๋ยวนี้เลย พวกเขาจะได้รับรู้เรื่องของเราเสียที”

ชานนท์จะเอื้อมหยิบโทรศัพท์มือถือ แต่เอรินจับมือเขาไว้

“ไม่ได้นะ ฉัน...ฉันยังไม่พร้อม”

“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมได้แล้วเอริน...หรือคุณไม่รักผม”

ชานนท์ย้อนถาม สบตาหญิงสาวแน่วนิ่ง นัยน์ตาคู่สวยของเอรินนั้นยังประกายด้วยหยาดน้ำใสที่เอ่อคลอและเพิ่งจะเหือดแห้งไป หลังจากที่เขาตกลงกับกองเพ็ชรเรื่องจดทะเบียนสมรส

“ว่าไง เอริน” เขาถามย้ำ

“ฉันรักคุณค่ะ...แต่มันเร็วเกินไป” เอรินยอมพูดออกมาในที่สุด

หากทว่าหัวใจคนฟังอย่างชานนท์ได้ยินเท่านั้นก็รู้สึกเต็มตื้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขากุมมือนุ่มนิ่มของสาวน้อยไว้แนบอก

“มันไม่เร็วเกินไปสำหรับเราสองคนหรอกเอริน...เอาเป็นว่าผมเต็มใจและจะดีใจมากถ้าคุณเองก็เต็มใจ”

เอรินพยักหน้าให้เขาน้ำตารื้น หล่อนเขินอายที่บอกความในใจให้เขารู้เมื่อครู่นี้ และหวั่นใจในคราเดียวกัน แต่เวลานี้หล่อนเองก็ไม่อาจปฏิเสธหัวใจตัวเองได้อีก จึงยอมให้ชานนท์ดึงไปกอดไว้ในอ้อมอกอุ่นของเขาด้วยความเต็มใจ ทั้งสองเหมือนจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ายังมีกองเพ็ชรอยู่ด้วย

ภาพสองหนุ่มสาวตรงหน้าที่กอดกันกลมนั้นช่างเป็นภาพที่น่าพอใจเป็นที่สุด ชายชราแทบทนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น นับจากนี้! เหตุนี้เขาถึงต้องรีบจัดการเรื่องยุ่งยากพวกนี้ให้สำเร็จเสร็จสิ้นเสีย และรอดูผลของมันต่อไป...



***************



ผ่านไปร่วมสองชั่วโมง นายทะเบียนก็มาถึงที่พักของชานนท์และเอรินรวดเร็วทันใจกองเพ็ชร และอีกไม่กี่นาทีถัดมา หน้าที่ของนายทะเบียนก็เสร็จสิ้นสมดังใจหมาย ก่อนจะออกจากห้องพักของชานนท์ไปพร้อมกองเพ็ชร

สองหนุ่มสาวที่เพิ่งเปลี่ยนสถานะฉับพลันต่างขัดเขินต่อกันอย่างเห็นได้ชัด ชานนท์นั้นด้วยความที่ยังคงเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเพราะพิษไข้อ่อนๆ รุมเร้า ถึงกับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงทันที ขณะที่เอรินเดินตามไปส่งกองเพ็ชรที่หน้าห้อง

“ลุงไปล่ะ กลับไปก็จัดการแต่งงานแต่งการบอกสังคมให้รับรู้เสีย”

“แต่หนูว่ามันเร็วไป”

“ลุงก็ทำให้ได้เท่านี้ ไม่งั้นคงปล่อยให้หนูอยู่กับผู้ชายคนนั้นต่อไม่ ได้” บอกแล้วกองเพ็ชรก็ถอนหายใจยาว

“เชื่อลุงเถอะ ลุงดูออกว่าผู้ชายคนนั้นจริงใจกับหนู ไม่อย่างนั้นคงหนีไปแล้ว แต่นี่เขายืดอกรับอย่างสง่าผ่าเผย ลุงชอบนะ...คิดว่าพ่อกับแม่หนูก็คงคิดเหมือนกัน แต่งเมื่อไหร่อย่าลืมส่งข่าวลุงคนนี้ละ”

กองเพ็ชรจากไปพร้อมนายทะเบียนที่ยังคงยืนรออยู่แถวนั้น เมื่อคนทั้งคู่ลับสายตาไปแล้ว เอรินถึงค่อยกลับเข้ามาในห้อง

“คิดอะไรอยู่เหรอคุณ มานั่งนี่สิ”

ชานนท์ตบที่นอนข้างๆ เพราะเห็นสาวน้อยยังคงยืนเคว้งอยู่กลางห้องพักของเขา แน่นอนตอนนี้มันได้กลายเป็นห้องหอของเขากับเอรินไปแล้ว และดูเหมือนเจ้าหล่อนจะรู้ตัวถึงได้อึกอักเอ่ยว่า

“ฉะ...ฉันว่าฉันกลับห้องดีกว่าค่ะ”

“เฮ้! ได้ไงเอริน ผมยังป่วยอยู่นะ”

“ใช่ไงคะ ฉันเลยจะกลับห้องไง คุณจะได้พักผ่อน” เอรินก้มหน้างุด เดินกลับไปที่ประตูห้อง แต่ไม่ไวเท่าชานนท์ที่ผุดลุกจากเตียงมาคว้าแขนของหล่อนไว้ก่อนที่จะดึงร่างนุ่มนิ่มให้หันมาเผชิญหน้า

“เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ จะไปนอนห้องอื่นทำไม”

“มันไม่ใช่ ฉันตั้งตัวไม่ทัน”

เอรินหลบสายตา ชานนท์กักกันร่างบอบบางไว้ในวงแขน ก่อนจะเชยคางหล่อนให้มองสบตา เขาเห็นดวงตากลมใสเต็มไปด้วยหยดน้ำคลอก็รู้สึกใจหาย

“กลัวใช่ไหม” เขากระซิบถาม คำตอบคือหล่อนพยักหน้า รอยยิ้มบางผุดขึ้นบนดวงหน้าคมของชายหนุ่ม “มากินข้าวก่อนค่อยไป เรายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้ามัวแต่วุ่นวาย”

ชานนท์คว้าเอกสารในมือเอรินมาถือไว้เอง แล้วจูงมือหล่อนมานั่งที่โต๊ะอาหารด้วยกัน แต่ด้วยความที่อาหารมาเสิร์ฟนานแล้วเขาอีกเช่นกันที่เป็นคนยกไปอุ่นให้เองเสร็จสรรพ จากนั้นสองหนุ่มสาวจึงนั่งจัดการอาหารกันเงียบๆ

ถึงอย่างนั้นท่าทางของเอรินก็ยังคงเศร้าสร้อยเสียจนทำให้ชายหนุ่มร่วมโต๊ะนิ่วหน้า

“ไม่ยักรู้ว่าการจดทะเบียนกับผมมันทำให้คุณเศร้าได้ขนาดนี้” 

ชานนท์หมดอารมณ์พานทิ้งช้อนส้อมในมือ เอรินเอาแต่เขี่ยอาหารในจานไปมาอยู่นั่นเอง ท่าทางหมดอาลัยตายอยาก

“มันไม่ใช่เพราะคุณหรอกค่ะ...ฉันแค่ยังไม่แน่ใจ เหมือนเรากำลังทำผิด”

“ถ้าเป็นเรื่องพ่อแม่คุณ ไม่ต้องห่วง พอเรากลับไปผมจะเป็นคนคุยกับพวกเขาเอง”

“แต่ตอนนี้ฉันกินอะไรไม่ลงจริงๆ ค่ะ ขอกลับห้องก่อนนะคะ”

หล่อนลุกพรวดพราดหันหลังจะก้าวออกไปจากห้อง แต่แล้วถึงกับสะดุ้งเมื่อร่างทั้งร่างถูกชายหนุ่มอุ้มจนตัวลอยมาวางลงบนเตียงนุ่ม พร้อมกับที่เขาพาร่างกายกำยำของตัวเองที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามตามลงมาทาบทับ

“ผมไม่ให้ไป เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะเอริน และตอนนี้ผมอยากเข้าหอกับคุณมาก” เขากระซิบถ้อยคำหวานหู เอรินใจเต้นไม่เป็นส่ำ กลัวจนนิ่งงันไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านจนตัวเองยังนึกประหลาดใจ ชานนท์ค่อยยิ้มออกเมื่อภรรยาตัวน้อยไม่มีท่าทีรังเกียจเขา

“คืนนี้อยู่กับผมนะ เอริน”

“ฉะ...ฉันกลัว”

“ไม่ต้องกลัว ผมไม่มีวันทำคุณเจ็บ” เขาพูดพลางยิ้มเต็มหน้า แววตาออดอ้อน “ตกลงนะ”

หล่อนเพียงพยักหน้าตอบรับด้วยความขัดเขิน ใช่ หล่อนรักเขา ได้ครอบครองหัวใจของเขา ทั้งยังตีตราจองผู้ชายสมบูรณ์แบบคนนี้แล้ว จะมีอะไรที่ต้องกลัว...

(((แจ้งข่าวสำหรับอีบุ๊คค่ะรีดเดอร์ เนื่องจากบริษัท apple มีการเปลี่ยนอัตราแลกเปลี่ยนใหม่ ฉะนั้นราคากระซิบรักฯ ที่วางขายใน app mebmarket ซึ่งผ่านระบบ apple จะราคาสูงกว่าซื้อตรงจากเว็บไซต์ mebmarket นะคะ

สรุป ใครอยากซื้อราคาที่ถูกกว่า แนะนำให้ซื้อในเว็บไซต์ mebmarket จ้า และก็ยังสามารถอ่านใน app ได้เหมือนกัน ไม่มีอะไรต่างกันค่ะ^^ จ๊วบบบบ



หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ก.พ. 2563, 23:05:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ก.พ. 2563, 23:07:02 น.

จำนวนการเข้าชม : 396





<< บทที่ 27 -100%   บทที่ 28 -100% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account