กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 28 -100%
เอรินหลับตาพริ้มขณะที่ริมฝีปากของชายหนุ่มปะพรมรอยจูบที่ผิวแก้มนวลอย่างรักใคร่ และกดจูบลงบนริมฝีปากนุ่มของสาวน้อยอย่างทะนุถนอม มือสากหนาเริ่มรุกล้ำดึงแขนเสื้อยืดตัวบางของหญิงสาวลงมาเผยหัวไหล่นวลเนียน
“ผมชอบคุณ ชอบมากจริงๆ ไม่คิดว่าจะมีใครทำให้ผมเป็นเอามากได้ขนาดนี้นอกจากคุณ”
ชานนท์พร่ำบอกแผ่วเบาที่ข้างหู มันคือความในใจที่เขาอยากพูดให้หญิงสาวได้รับรู้ แต่วินาทีนั้นเอรินกลับชะงักงัน
หล่อนจับมือของเขาที่กำลังแตะที่ขอบกางเกงของหล่อน “คุณบอกว่าชอบฉัน...หรือคะ”
“ใช่สิ ทำไมเหรอ” เขาบอกแล้วซุกไซร้ที่ซอกคอหญิงสาวอย่างเย้าเล่น แต่แทนที่คนฟังจะรู้สึกดีใจกับคำที่เขาเพิ่งพร่ำเพ้อออกมา กลับผลักชายหนุ่มออกห่าง พานชะงักกันทั้งคู่
เอรินลุกพรวดพราด ร้อนถึงชานนท์ต้องดึงหล่อนไว้ แต่ด้วยความที่ไม่ทันตั้งตัวกลับถูกภรรยาตัวน้อยที่กำลังโมโหจัด ผลักจนแทบหงายหลัง
“เกิดอะไรขึ้นเอริน!”
“คุณบอกว่าชอบฉัน ไม่ได้บอกว่ารักฉัน ความหมายมันต่างกันมากนะคะคุณอเล็กซ์!”
“ต่างกันตรงไหน ก็ผมชอบคุณ ผมรักคุณจริงๆ จะต้องให้บอกอีกกี่พันครั้ง”
“ที่คุณบอกชอบฉัน มันไม่ได้หมายความว่าเพราะคุณแค่ปรารถนาในตัวฉัน อยากให้ฉันอยู่กับคุณคืนนี้ เพื่อนอนกับคุณหรือไงคะ”
“ไปใหญ่แล้วเอริน มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“ใช่ มันใช่อย่างนั้น!” เอรินเถียง
“คุณคงนอนกับผู้หญิงทุกคนที่คุณบอกชอบสินะ และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกันใช่ไหม” เอรินพรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตา ชานนท์ถึงกับใจหายวาบเมื่อรู้ตัวว่าเผลอพูดคำที่ไม่ควรพูดออกไป แล้วมันก็เสียดแทงใจสาวน้อยเข้าให้แล้ว
“โอเคๆ ฟังผมก่อนนะเอริน คุณกำลังเข้าใจผมผิด ผมไม่ใช่ประเภทที่นอนกับใครก็ได้โดยไม่ต้องคิดอะไรนะเอริน แล้วตอนนี้เราก็จดทะเบียนกันแล้วไง”
“คุณไม่ได้เต็มใจแต่แรก”
“ไม่เอาน่า”
ชานนท์โน้มตัวลงมาหมายจะจูบปลอบขวัญภรรยาของเขา แต่เอรินสะบัดตัวหนีห่างแล้วสวนหมัดเต็มๆ เข้าที่ริมฝีปากเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” ชายหนุ่มถึงกับผงะลูบริมฝีปากตัวเอง ได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้งจางๆ เมื่อลิ้นสัมผัสที่กระพุ้งแก้ม เจ็บปวดจนน้ำตาเล็ด
เอรินแค่เชิดหน้าใส่ คนตัวโตเลยบ่นพึมพำออกมา
“เล่นกันถึงเลือดตกยางออกเลยเหรอ ทำไมถึงเอาใจยากนัก คิดว่ามีเมียเด็กจะอ่อนหวานน่ารัก ทีเมื่อเช้ายังเคลิ้มรสจูบจนระทวยอยู่เลย”
“เมื่อเช้าถือว่าฉันผิดเองที่เกือบจะเผลอไปกับคุณ แต่ตอนนี้คุณทำฉันซึ้งมากทีเดียว ขอบคุณที่พูดให้ฉันรู้สึกตัวว่า ฉันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นของคุณ!”
เอรินผลุนผลันออกจากห้องไปทั้งที่ยังอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ไม่สนใจชายหนุ่มบนเตียงอีกที่ได้แต่มองตามหลังไปอย่างระอา แววตาคู่นั้นของเขาตัดพ้อหล่อนกรายๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความโมโหเพราะเจ็บใจตัวเอง ทุบผนังห้องระบายความโกรธ!
ถึงแม้จะมีพันธะผูกพันกันในทางกฎหมายแล้ว แต่ดูเหมือนเอรินไม่เคยเชื่อใจเขาเลยแม้แต่น้อย หล่อนกำลังหนีใจตัวเองในขณะที่เขาพยายามเข้าหา หากเมื่อครู่นี้เขากล้าที่จะหักหาญน้ำใจหล่อนสักนิดก็ย่อมทำได้ แต่เขาก็ทำไม่ลง หรือเป็นเพราะอายุที่ห่างกันเกินไปทำให้เขาและหล่อนมักเข้าใจกันสวนทางตลอด
****************
ภาพเรือเร็วที่แล่นพานายทะเบียนออกจากเกาะเต่าไปอยู่ในสายตาของกองเพ็ชรที่ยังคงยืนเด่นอยู่บนท่าเรือไม้อย่างใช้ความคิด มันเป็นลำเดียวกับที่พานายทะเบียนมาเนื่องจากชายชราเป็นคนจัดการหาให้เอง โดยมีชีวินคอยช่วยอีกตามเคยแม้กะทันหันไปหน่อยก็ตาม เมื่อเรือลำนั้นแล่นห่างไกลออกไปจนเป็นเพียงจุดเล็กๆ แล้ว ชายหนุ่มข้างกองเพ็ชรก็เอ่ยขึ้น
“ตกลงผู้ชายคนนั้นกับน้องเอรินยอมจดทะเบียนกันจริงๆ เหรอลุง”
“ทำไม เสียดายเรอะ” กองเพ็ชรถามกลั้วหัวเราะ ละสายตาจากเรือลำนั้นหันมามองชีวินอย่างรู้ทัน “ข้าแก่ปูนนี้แล้ว ไม่ต้องมาปิดหรอก”
“ก็ไม่เชิงลุง” ชีวินยิ้มแหย
“ทีแรกผมก็ทำไปตามแผนลุงนั่นแหละ เล่นตามน้ำไป แต่ยอมรับว่าเธอน่ารักจริงๆ ลุงก็เอ็นดูลูกสาวลุงพัชดีไม่ใช่หรือ แล้วทำไม...”
“เพราะเอ็นดูไง ข้าถึงช่วยให้พวกมันสองคนสมหวังกันเร็วขึ้น งานนี้ต้องขอบใจแกด้วยที่ยอมทิ้งร้านมาเป็นคนขับเรือจำเป็นให้ หมดฝนเมื่อไรข้าว่าจะไปกรุงเทพฯ สักหน่อย ได้กลิ่นไม่ดีมาว่านังตัวแสบกลับมาเมืองไทยแล้ว คงมีอะไรสนุกๆ ให้แกดูอีกแน่”
ชีวินฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่กล้าถามจนกองเพ็ชรเอ่ยขึ้นเอง
“จะว่าไปยังขำไอ้หนุ่มนั่นไม่หาย ข้าแค่แกล้งโวยวายที่เห็นมันทำประเจิดประเจ้อกับหนูเอรินในห้องสองต่อสอง ไอ้หนุ่มนั่นก็บ้าจี้เกิดจะรักษาเกียรติหญิงขึ้นมาถึงกับยอมจดทะเบียนตามที่ข้าเสนอ”
“แล้วพวกเขาสองคนแบบว่า...หรือครับ”
“เฮ้ย! อย่าเพิ่งคิดไกลโว้ย มันแค่จูบ แต่ข้าโวยซะจนมันยอมรับผิดชอบหนูเอรินด้วยจูบจูบเดียว ฮ่าๆ ท่าทางมันไม่บ้าก็เมาว่ะ”
กองเพ็ชรหัวเราะชอบใจ
“แปลก ถ้าแค่นั้นถึงกับต้องจดทะเบียนสมรสได้นี่ก็แสดงว่าหมอนั่นคงรักน้องเอรินจริงๆ” ชีวินพึมพำด้วยความเสียดาย นึกถึงดวงหน้านวลของสาวน้อยที่เคยได้โอบกอด แต่แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงเอรินกลับกลายเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว
“แกทำหน้าละห้อยแบบนี้ แสดงว่าหลงเสน่ห์ลูกสาวไอ้พัชมันเข้าให้แล้วละสิ” กองเพ็ชรเสียงขุ่นมองชายหนุ่มไม่วางตา
“อย่าไปสนใจให้เสียเวลาเลยถ้าไม่อยากลำบากใจ”
“ลุงหมายความว่าไง”
“หึ อันที่จริงข้าก็ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านหรอก แต่เพราะไอ้เด็กนั่นมันกลับมา และข้าจำมันได้”
“เด็กนั่น? หนูเอรินน่ะเหรอลุง” ชีวินตามไม่ทัน
“เปล่า ข้าหมายถึงไอ้หนุ่มนั่นต่างหาก...มันเป็นลูกน้องสาวข้าเอง”
“ฮะ!?” ชีวินประหลาดใจและตกใจในคราเดียวกัน
“ป้าพิมเหรอลุง เอ๊ะ! หรืออีกคน? แต่คนนั้นเสียไปนานมากแล้วนี่”
กองเพ็ชรกระตุกยิ้มร้ายกาจทันทีที่ได้ยินชีวินถามเช่นนั้น ตะกอนในใจค่อยๆ ถูกรื้อฟื้นขึ้นช้าๆ
“ข้าอยากเห็นหน้าไอ้พัชตอนที่รู้ว่าลูกเขยของมันคือใครเสียจริง...หึ ไอ้หนุ่มนั่นเองก็ท่าทางได้ดิบได้ดีจนลืมอดีตตัวเองไปแล้วมั้งนั่น ดูมันไม่ยินดียินร้ายที่กลับมาเลย บอกตรงๆ ว่าข้าโมโหแทนน้องข้าที่มีลูกชายแบบมัน! เหอะ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำหน้ายังไง ถ้าได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่าพ่อตาของตัวเองทำอะไรไว้กับพ่อแม่มันบ้าง!”
ดวงตากร้าวขุ่นมีน้ำใสๆ คลอหน่วยตา สีหน้าเคียดแค้นรุนแรงไม่สามารถดับอารมณ์ลงได้ จนชีวินถึงกับขนลุก
“ผมว่าลุงใจเย็นๆ ก่อนเถอะ เขาอาจจะไม่รู้อะไรเลยก็ได้”
“ข้าไม่สนเว้ย! รู้ไม่รู้ก็ช่างหัวมัน เพราะยังไงข้าก็ต้องทำให้มันรู้อยู่แล้วว่าไอ้พัชมันเลวระยำแค่ไหน ตอนนั้นมันยังทำเพื่อแลกกับชีวิตลูกสาวคนเดียวของมันได้ ข้าก็ทำได้เหมือนกัน รอดูผลกรรมของพวกมันได้เลย!”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
“ผมชอบคุณ ชอบมากจริงๆ ไม่คิดว่าจะมีใครทำให้ผมเป็นเอามากได้ขนาดนี้นอกจากคุณ”
ชานนท์พร่ำบอกแผ่วเบาที่ข้างหู มันคือความในใจที่เขาอยากพูดให้หญิงสาวได้รับรู้ แต่วินาทีนั้นเอรินกลับชะงักงัน
หล่อนจับมือของเขาที่กำลังแตะที่ขอบกางเกงของหล่อน “คุณบอกว่าชอบฉัน...หรือคะ”
“ใช่สิ ทำไมเหรอ” เขาบอกแล้วซุกไซร้ที่ซอกคอหญิงสาวอย่างเย้าเล่น แต่แทนที่คนฟังจะรู้สึกดีใจกับคำที่เขาเพิ่งพร่ำเพ้อออกมา กลับผลักชายหนุ่มออกห่าง พานชะงักกันทั้งคู่
เอรินลุกพรวดพราด ร้อนถึงชานนท์ต้องดึงหล่อนไว้ แต่ด้วยความที่ไม่ทันตั้งตัวกลับถูกภรรยาตัวน้อยที่กำลังโมโหจัด ผลักจนแทบหงายหลัง
“เกิดอะไรขึ้นเอริน!”
“คุณบอกว่าชอบฉัน ไม่ได้บอกว่ารักฉัน ความหมายมันต่างกันมากนะคะคุณอเล็กซ์!”
“ต่างกันตรงไหน ก็ผมชอบคุณ ผมรักคุณจริงๆ จะต้องให้บอกอีกกี่พันครั้ง”
“ที่คุณบอกชอบฉัน มันไม่ได้หมายความว่าเพราะคุณแค่ปรารถนาในตัวฉัน อยากให้ฉันอยู่กับคุณคืนนี้ เพื่อนอนกับคุณหรือไงคะ”
“ไปใหญ่แล้วเอริน มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“ใช่ มันใช่อย่างนั้น!” เอรินเถียง
“คุณคงนอนกับผู้หญิงทุกคนที่คุณบอกชอบสินะ และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกันใช่ไหม” เอรินพรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตา ชานนท์ถึงกับใจหายวาบเมื่อรู้ตัวว่าเผลอพูดคำที่ไม่ควรพูดออกไป แล้วมันก็เสียดแทงใจสาวน้อยเข้าให้แล้ว
“โอเคๆ ฟังผมก่อนนะเอริน คุณกำลังเข้าใจผมผิด ผมไม่ใช่ประเภทที่นอนกับใครก็ได้โดยไม่ต้องคิดอะไรนะเอริน แล้วตอนนี้เราก็จดทะเบียนกันแล้วไง”
“คุณไม่ได้เต็มใจแต่แรก”
“ไม่เอาน่า”
ชานนท์โน้มตัวลงมาหมายจะจูบปลอบขวัญภรรยาของเขา แต่เอรินสะบัดตัวหนีห่างแล้วสวนหมัดเต็มๆ เข้าที่ริมฝีปากเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” ชายหนุ่มถึงกับผงะลูบริมฝีปากตัวเอง ได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้งจางๆ เมื่อลิ้นสัมผัสที่กระพุ้งแก้ม เจ็บปวดจนน้ำตาเล็ด
เอรินแค่เชิดหน้าใส่ คนตัวโตเลยบ่นพึมพำออกมา
“เล่นกันถึงเลือดตกยางออกเลยเหรอ ทำไมถึงเอาใจยากนัก คิดว่ามีเมียเด็กจะอ่อนหวานน่ารัก ทีเมื่อเช้ายังเคลิ้มรสจูบจนระทวยอยู่เลย”
“เมื่อเช้าถือว่าฉันผิดเองที่เกือบจะเผลอไปกับคุณ แต่ตอนนี้คุณทำฉันซึ้งมากทีเดียว ขอบคุณที่พูดให้ฉันรู้สึกตัวว่า ฉันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นของคุณ!”
เอรินผลุนผลันออกจากห้องไปทั้งที่ยังอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ไม่สนใจชายหนุ่มบนเตียงอีกที่ได้แต่มองตามหลังไปอย่างระอา แววตาคู่นั้นของเขาตัดพ้อหล่อนกรายๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความโมโหเพราะเจ็บใจตัวเอง ทุบผนังห้องระบายความโกรธ!
ถึงแม้จะมีพันธะผูกพันกันในทางกฎหมายแล้ว แต่ดูเหมือนเอรินไม่เคยเชื่อใจเขาเลยแม้แต่น้อย หล่อนกำลังหนีใจตัวเองในขณะที่เขาพยายามเข้าหา หากเมื่อครู่นี้เขากล้าที่จะหักหาญน้ำใจหล่อนสักนิดก็ย่อมทำได้ แต่เขาก็ทำไม่ลง หรือเป็นเพราะอายุที่ห่างกันเกินไปทำให้เขาและหล่อนมักเข้าใจกันสวนทางตลอด
****************
ภาพเรือเร็วที่แล่นพานายทะเบียนออกจากเกาะเต่าไปอยู่ในสายตาของกองเพ็ชรที่ยังคงยืนเด่นอยู่บนท่าเรือไม้อย่างใช้ความคิด มันเป็นลำเดียวกับที่พานายทะเบียนมาเนื่องจากชายชราเป็นคนจัดการหาให้เอง โดยมีชีวินคอยช่วยอีกตามเคยแม้กะทันหันไปหน่อยก็ตาม เมื่อเรือลำนั้นแล่นห่างไกลออกไปจนเป็นเพียงจุดเล็กๆ แล้ว ชายหนุ่มข้างกองเพ็ชรก็เอ่ยขึ้น
“ตกลงผู้ชายคนนั้นกับน้องเอรินยอมจดทะเบียนกันจริงๆ เหรอลุง”
“ทำไม เสียดายเรอะ” กองเพ็ชรถามกลั้วหัวเราะ ละสายตาจากเรือลำนั้นหันมามองชีวินอย่างรู้ทัน “ข้าแก่ปูนนี้แล้ว ไม่ต้องมาปิดหรอก”
“ก็ไม่เชิงลุง” ชีวินยิ้มแหย
“ทีแรกผมก็ทำไปตามแผนลุงนั่นแหละ เล่นตามน้ำไป แต่ยอมรับว่าเธอน่ารักจริงๆ ลุงก็เอ็นดูลูกสาวลุงพัชดีไม่ใช่หรือ แล้วทำไม...”
“เพราะเอ็นดูไง ข้าถึงช่วยให้พวกมันสองคนสมหวังกันเร็วขึ้น งานนี้ต้องขอบใจแกด้วยที่ยอมทิ้งร้านมาเป็นคนขับเรือจำเป็นให้ หมดฝนเมื่อไรข้าว่าจะไปกรุงเทพฯ สักหน่อย ได้กลิ่นไม่ดีมาว่านังตัวแสบกลับมาเมืองไทยแล้ว คงมีอะไรสนุกๆ ให้แกดูอีกแน่”
ชีวินฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่กล้าถามจนกองเพ็ชรเอ่ยขึ้นเอง
“จะว่าไปยังขำไอ้หนุ่มนั่นไม่หาย ข้าแค่แกล้งโวยวายที่เห็นมันทำประเจิดประเจ้อกับหนูเอรินในห้องสองต่อสอง ไอ้หนุ่มนั่นก็บ้าจี้เกิดจะรักษาเกียรติหญิงขึ้นมาถึงกับยอมจดทะเบียนตามที่ข้าเสนอ”
“แล้วพวกเขาสองคนแบบว่า...หรือครับ”
“เฮ้ย! อย่าเพิ่งคิดไกลโว้ย มันแค่จูบ แต่ข้าโวยซะจนมันยอมรับผิดชอบหนูเอรินด้วยจูบจูบเดียว ฮ่าๆ ท่าทางมันไม่บ้าก็เมาว่ะ”
กองเพ็ชรหัวเราะชอบใจ
“แปลก ถ้าแค่นั้นถึงกับต้องจดทะเบียนสมรสได้นี่ก็แสดงว่าหมอนั่นคงรักน้องเอรินจริงๆ” ชีวินพึมพำด้วยความเสียดาย นึกถึงดวงหน้านวลของสาวน้อยที่เคยได้โอบกอด แต่แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงเอรินกลับกลายเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว
“แกทำหน้าละห้อยแบบนี้ แสดงว่าหลงเสน่ห์ลูกสาวไอ้พัชมันเข้าให้แล้วละสิ” กองเพ็ชรเสียงขุ่นมองชายหนุ่มไม่วางตา
“อย่าไปสนใจให้เสียเวลาเลยถ้าไม่อยากลำบากใจ”
“ลุงหมายความว่าไง”
“หึ อันที่จริงข้าก็ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านหรอก แต่เพราะไอ้เด็กนั่นมันกลับมา และข้าจำมันได้”
“เด็กนั่น? หนูเอรินน่ะเหรอลุง” ชีวินตามไม่ทัน
“เปล่า ข้าหมายถึงไอ้หนุ่มนั่นต่างหาก...มันเป็นลูกน้องสาวข้าเอง”
“ฮะ!?” ชีวินประหลาดใจและตกใจในคราเดียวกัน
“ป้าพิมเหรอลุง เอ๊ะ! หรืออีกคน? แต่คนนั้นเสียไปนานมากแล้วนี่”
กองเพ็ชรกระตุกยิ้มร้ายกาจทันทีที่ได้ยินชีวินถามเช่นนั้น ตะกอนในใจค่อยๆ ถูกรื้อฟื้นขึ้นช้าๆ
“ข้าอยากเห็นหน้าไอ้พัชตอนที่รู้ว่าลูกเขยของมันคือใครเสียจริง...หึ ไอ้หนุ่มนั่นเองก็ท่าทางได้ดิบได้ดีจนลืมอดีตตัวเองไปแล้วมั้งนั่น ดูมันไม่ยินดียินร้ายที่กลับมาเลย บอกตรงๆ ว่าข้าโมโหแทนน้องข้าที่มีลูกชายแบบมัน! เหอะ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำหน้ายังไง ถ้าได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่าพ่อตาของตัวเองทำอะไรไว้กับพ่อแม่มันบ้าง!”
ดวงตากร้าวขุ่นมีน้ำใสๆ คลอหน่วยตา สีหน้าเคียดแค้นรุนแรงไม่สามารถดับอารมณ์ลงได้ จนชีวินถึงกับขนลุก
“ผมว่าลุงใจเย็นๆ ก่อนเถอะ เขาอาจจะไม่รู้อะไรเลยก็ได้”
“ข้าไม่สนเว้ย! รู้ไม่รู้ก็ช่างหัวมัน เพราะยังไงข้าก็ต้องทำให้มันรู้อยู่แล้วว่าไอ้พัชมันเลวระยำแค่ไหน ตอนนั้นมันยังทำเพื่อแลกกับชีวิตลูกสาวคนเดียวของมันได้ ข้าก็ทำได้เหมือนกัน รอดูผลกรรมของพวกมันได้เลย!”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 ก.พ. 2563, 09:23:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 ก.พ. 2563, 09:23:25 น.
จำนวนการเข้าชม : 451
| << บทที่ 28 -50% | บทที่ 29 -50% + โปรฯ วาเลนไทน์ >> |