ดุจจันทร์ดั้นเมฆ: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
‘ตรีเมฆ’ ไม่ได้เกิดมามีชีวิตเลวร้าย เขาไม่ได้มีปมด้อยจนต้องสร้างจุดเด่น ตรงกันข้ามเขามีพร้อมทุกอย่าง แต่ความ ‘พร้อม’ นั้นทำให้ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่างประมาทจนสุดท้ายต้องถูกตราหน้าว่าเป็น ‘ไอ้ขี้คุก’ เขาผลาญทำลายชีวิตทุกคนที่รักเขา และในวันที่เขาได้รับอิสรภาพทางกาย จิตใจเขากลับถูกความรู้สึกผิดพันธนาการแน่นหนา
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 4 -70%
หลังจากที่จันทน์กะพ้อไปทำงานได้ไม่นาน ตรีเมฆผู้ไม่มีอะไรจะทำก็ผลุนผลันลุกจากเตียง คว้าเสื้อแขนยาวลายสก็อตตัวเก่าได้ก็เดินลงมาที่โรงรถ ลองสตาร์ตรถกระบะคันเก่าของพ่อตรีเนตรดู เพียงหนเดียวเครื่องก็ติดอย่างน่าแปลกใจ
“รถคันนี้หนูจันทน์ขับพาแม่กับเจ้าเพชรไปไหนมาไหนบ่อย มันเลยใช้ได้ดีอยู่”
“ครับ ผมว่าจะไปสวน”
เขาพูดพลางขนมีดพร้าและเสียมโยนขึ้นหลังรถ นางมาลีมองอยู่ไกลๆ โดยไม่ได้เข้าไปช่วย ระหว่างนางกับลูกเหมือนมีกำแพงแน่นหนากางกั้น มีอะไรติดค้างในใจกันมากมายที่ไม่มีใครยอมปริปากพูดก่อน มีแผลที่กลัดหนองจนปวดหนึบไร้การเยียวยา ตรีเมฆมองแผ่นหลังบอบบางของร่างผอมเกร็งของแม่เดินขึ้นเรือนไปเงียบๆ เขารู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะยกโทษให้ลูกอย่างเขา
เหอะ อย่าว่าแต่แม่เลย แม้แต่เขาเองก็ยังไม่คิดว่าจะอภัยให้ตัวเองได้จนตลอดชีวิต
***************
วันนี้แดดร้อนเหลือเกิน ขณะที่ตรีเมฆท่องไปตามสวน จัดการถากถางต้นไม้ที่ลามรั้วเบียดรั้วบางส่วนจนแตกร้าว ไล่ดูไปเรื่อยๆ ได้ครึ่งทางเขาก็ต้องหยุดพักที่ใต้ต้นมะดันต้นใหญ่ที่กำลังออกลูกดก ท่าทางเปรี้ยวน่าดู ลูกชายอย่างเขาจำได้ว่าแม่เคยดองขายให้เด็กๆ แถวบ้าน แม่ชอบทำของกินเล่นที่ได้วัตถุดิบมาจากสวนซึ่งทำให้พ่อภูมิใจนักหนา
เงินน้อยของแม่ช่วยดูแลเรื่องค่าน้ำค่าไฟในบ้านได้ทุกเดือน แต่ตรีเมฆไม่เคยสนใจเงินของเม่ เงินในกระเป๋าตุงๆ ของพ่อต่างหากล่ะที่เขาสนใจ
“ไอ้หนุ่ม เขาจ้างเอ็งมาทำสวนแทนข้าแล้วเหรอวะ”
เสียงร้องถามดังมาจากร่างผอมเกร็งของชายวัยราวหกสิบกว่า ในมือแกกำพร้าคม ไหล่สะพายย่ามเก่าขาดรุ่งริ่ง แกยืนจังก้า หน้าตาบูดบึ้ง
“มิน่าล่ะ คุณนายมาลีไม่มาหาเลยช่วงนี้ แกว่าข้าทำไม่ดีหรือไงวะ”
“เปล่าหรอกลุง ผมชื่อเมฆ เป็นลูกชายเจ้าของสวน”
“อ้าว ไหนว่าลูกชายคุณนายติดคุกไงวะ ออกมาแล้วเรอะ”
“ครับ เพิ่งออกมาได้สามสี่วัน”
“เออดี ข้านึกว่าตกงานเสียแล้ว รกหน่อยนะ ที่คุณนายเยอะ ข้าทำไม่ค่อยไหว”
“แม่จ้างลุงคนเดียวเรอะ”
“เปล่า จ้างทั้งบ้าน มีทั้งข้า ลูกชาย แล้วก็ลูกสะใภ้ แต่ไอ้ลูกชายข้ามันติดไอ้ยาพันธุ์อย่างว่านั่นแหละ งานการมันไม่ทำ เอาแต่เล่นยา ข้าว่าไม่นานมันคงติดคุกเหมือนเอ็งแน่”
ลุงพูดอย่างคนตรง ตรีเมฆฟังแล้วก็ยิ้มหยันตัวเอง
“ลุงชื่ออะไร คุยกันตั้งนานยังไม่รู้เลย”
“เกิด ข้าชื่อเกิด ลูกชายชื่อไอ้จอม เมียมันชื่ออีลำดวน มันกำลังท้องอยู่ ข้ากำลังจะมีหลาน เอ็งอย่าเพิ่งไล่ข้าออกเลยนะ เดี๋ยวข้าไม่มีเงินซื้อนม ซื้อผ้าอ้อมให้หลาน” ลุงเกิดยิ้มฟันหลอ
“แล้วลุงทำไหวเรอะ”
“ไหวสิวะ เอ็งไปพักในร่มไป ข้าทำต่อเอง”
“ไม่เป็นไรลุง ไม่ต้องกลัวผมไล่ลุงออกหรอกน่า ผมไม่มีสิทธิ์ไล่ใครทั้งนั้น ผมก็แค่คนอาศัยเหมือนกัน นี่ก็มาทำงานแลกข้าวแลกที่อยู่อาศัย”
คำพูดนั้นชวนให้ลุงเกิดพิศมองสีหน้าอีกฝ่าย เมื่อไม่เห็นความน้อยอกน้อยใจให้น่ารำคาญก็พูดต่อว่า “เอ็งนี่พูดตรงดีว่ะ ข้าชอบไอ้หลานชาย”
“ครับลุง ไปทำงานกันเรา”
***************
เย็นวันนั้น
“คุณเมฆได้อะไรมาคะ หอบใหญ่เชียว”
เสียงของคนที่สวมผ้าถุงกรอมเท้า และสวมเสื้อแขนตุ๊กตากับผ้ากันเปื้อน ทำให้นางมาลีเงยหน้าขึ้นมาจากการดูตรีเพชรทำการบ้าน
“มะดัน มะม่วง ขนุน ผักบุ้ง” ตรีเมฆวางทุกอย่างที่ว่าลงบนโต๊ะไม้กลางครัว กลิ่นขนุนสุกจัดหอมกระจายไปทั้งห้อง ชายหนุ่มหันมามองแม่และเจ้าหมูอ้วนที่เคี้ยวขนมตุ้ยๆ หลังจากวางของเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันหลังทำท่าจะเดินออกจากครัวไป
“เดี๋ยว ลุงยักษ์” เด็กชายเรียกอย่างใจกล้า
“มีอะไรเจ้าหมู” เขาย้อนเข้าให้
ตรีเพชรลุกขึ้นยืน มองผ้าสีอ่อนๆ ที่พันอยู่รอบมือเขาเขม็ง
“ลุงยักษ์ขโมยผ้าเช็ดหน้าคุณครูเหรอ” ไม่แค่ถาม ตรีเพชรชี้ไปที่มือเขา ผ้าผืนนั้นเป็นของจันทน์กะพ้อ หล่อนลืมไว้ในรถเมื่อครั้งก่อนที่ใช้รถนั่นเอง
“เปล่าขโมย เห็นตกอยู่ในรถเลยยืมใช้ก่อน...พอดีผมดายหญ้าแล้วทำพร้าบาดมือ เลยพันห้ามเลือด”
“ทำแผลดีไหมคะ”
“กำลังจะไปทำ ฉันไปได้หรือยังเจ้าหมู”
“อย่าเรียกเพชรแบบนั้นสิเมฆ”
“ก็ได้ ฉันไปได้หรือยังเจ้ายุ่ง”
“เหอะ ได้ แต่ซักผ้ามาคืนคุณครูด้วยนะลุงยักษ์ ไม่งั้นเป็นหัวขโมยนะ” เด็กชายขู่หน้ามุ่ย ตรีเมฆส่ายหน้าด้วยความระอาใจแล้วเดินออกไปจากห้อง
“เพชร พอแล้ว...ผ้าผืนเดียว ครูไม่เอาคืนหรอก ลุงยักษ์เขามีแผลเห็นไหม ต้องพันแผล ลุงเขาทำถูกแล้ว”
“เหอะ ครูเข้าข้างลุงยักษ์ ทีเพชรขอผ้าเช็ดหน้าครูไม่ยอมให้”
“ก็เอ็งมันจะเอาไปหลอกครูที่โรงเรียนว่าเป็นผ้าเช็ดหน้าแฟนเอ็งนี่หว่า” ป้ามาลีขัดคอขันๆ เด็กชายตรีเพชรค้อนคมน่าเอ็นดู
“รถคันนี้หนูจันทน์ขับพาแม่กับเจ้าเพชรไปไหนมาไหนบ่อย มันเลยใช้ได้ดีอยู่”
“ครับ ผมว่าจะไปสวน”
เขาพูดพลางขนมีดพร้าและเสียมโยนขึ้นหลังรถ นางมาลีมองอยู่ไกลๆ โดยไม่ได้เข้าไปช่วย ระหว่างนางกับลูกเหมือนมีกำแพงแน่นหนากางกั้น มีอะไรติดค้างในใจกันมากมายที่ไม่มีใครยอมปริปากพูดก่อน มีแผลที่กลัดหนองจนปวดหนึบไร้การเยียวยา ตรีเมฆมองแผ่นหลังบอบบางของร่างผอมเกร็งของแม่เดินขึ้นเรือนไปเงียบๆ เขารู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะยกโทษให้ลูกอย่างเขา
เหอะ อย่าว่าแต่แม่เลย แม้แต่เขาเองก็ยังไม่คิดว่าจะอภัยให้ตัวเองได้จนตลอดชีวิต
***************
วันนี้แดดร้อนเหลือเกิน ขณะที่ตรีเมฆท่องไปตามสวน จัดการถากถางต้นไม้ที่ลามรั้วเบียดรั้วบางส่วนจนแตกร้าว ไล่ดูไปเรื่อยๆ ได้ครึ่งทางเขาก็ต้องหยุดพักที่ใต้ต้นมะดันต้นใหญ่ที่กำลังออกลูกดก ท่าทางเปรี้ยวน่าดู ลูกชายอย่างเขาจำได้ว่าแม่เคยดองขายให้เด็กๆ แถวบ้าน แม่ชอบทำของกินเล่นที่ได้วัตถุดิบมาจากสวนซึ่งทำให้พ่อภูมิใจนักหนา
เงินน้อยของแม่ช่วยดูแลเรื่องค่าน้ำค่าไฟในบ้านได้ทุกเดือน แต่ตรีเมฆไม่เคยสนใจเงินของเม่ เงินในกระเป๋าตุงๆ ของพ่อต่างหากล่ะที่เขาสนใจ
“ไอ้หนุ่ม เขาจ้างเอ็งมาทำสวนแทนข้าแล้วเหรอวะ”
เสียงร้องถามดังมาจากร่างผอมเกร็งของชายวัยราวหกสิบกว่า ในมือแกกำพร้าคม ไหล่สะพายย่ามเก่าขาดรุ่งริ่ง แกยืนจังก้า หน้าตาบูดบึ้ง
“มิน่าล่ะ คุณนายมาลีไม่มาหาเลยช่วงนี้ แกว่าข้าทำไม่ดีหรือไงวะ”
“เปล่าหรอกลุง ผมชื่อเมฆ เป็นลูกชายเจ้าของสวน”
“อ้าว ไหนว่าลูกชายคุณนายติดคุกไงวะ ออกมาแล้วเรอะ”
“ครับ เพิ่งออกมาได้สามสี่วัน”
“เออดี ข้านึกว่าตกงานเสียแล้ว รกหน่อยนะ ที่คุณนายเยอะ ข้าทำไม่ค่อยไหว”
“แม่จ้างลุงคนเดียวเรอะ”
“เปล่า จ้างทั้งบ้าน มีทั้งข้า ลูกชาย แล้วก็ลูกสะใภ้ แต่ไอ้ลูกชายข้ามันติดไอ้ยาพันธุ์อย่างว่านั่นแหละ งานการมันไม่ทำ เอาแต่เล่นยา ข้าว่าไม่นานมันคงติดคุกเหมือนเอ็งแน่”
ลุงพูดอย่างคนตรง ตรีเมฆฟังแล้วก็ยิ้มหยันตัวเอง
“ลุงชื่ออะไร คุยกันตั้งนานยังไม่รู้เลย”
“เกิด ข้าชื่อเกิด ลูกชายชื่อไอ้จอม เมียมันชื่ออีลำดวน มันกำลังท้องอยู่ ข้ากำลังจะมีหลาน เอ็งอย่าเพิ่งไล่ข้าออกเลยนะ เดี๋ยวข้าไม่มีเงินซื้อนม ซื้อผ้าอ้อมให้หลาน” ลุงเกิดยิ้มฟันหลอ
“แล้วลุงทำไหวเรอะ”
“ไหวสิวะ เอ็งไปพักในร่มไป ข้าทำต่อเอง”
“ไม่เป็นไรลุง ไม่ต้องกลัวผมไล่ลุงออกหรอกน่า ผมไม่มีสิทธิ์ไล่ใครทั้งนั้น ผมก็แค่คนอาศัยเหมือนกัน นี่ก็มาทำงานแลกข้าวแลกที่อยู่อาศัย”
คำพูดนั้นชวนให้ลุงเกิดพิศมองสีหน้าอีกฝ่าย เมื่อไม่เห็นความน้อยอกน้อยใจให้น่ารำคาญก็พูดต่อว่า “เอ็งนี่พูดตรงดีว่ะ ข้าชอบไอ้หลานชาย”
“ครับลุง ไปทำงานกันเรา”
***************
เย็นวันนั้น
“คุณเมฆได้อะไรมาคะ หอบใหญ่เชียว”
เสียงของคนที่สวมผ้าถุงกรอมเท้า และสวมเสื้อแขนตุ๊กตากับผ้ากันเปื้อน ทำให้นางมาลีเงยหน้าขึ้นมาจากการดูตรีเพชรทำการบ้าน
“มะดัน มะม่วง ขนุน ผักบุ้ง” ตรีเมฆวางทุกอย่างที่ว่าลงบนโต๊ะไม้กลางครัว กลิ่นขนุนสุกจัดหอมกระจายไปทั้งห้อง ชายหนุ่มหันมามองแม่และเจ้าหมูอ้วนที่เคี้ยวขนมตุ้ยๆ หลังจากวางของเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันหลังทำท่าจะเดินออกจากครัวไป
“เดี๋ยว ลุงยักษ์” เด็กชายเรียกอย่างใจกล้า
“มีอะไรเจ้าหมู” เขาย้อนเข้าให้
ตรีเพชรลุกขึ้นยืน มองผ้าสีอ่อนๆ ที่พันอยู่รอบมือเขาเขม็ง
“ลุงยักษ์ขโมยผ้าเช็ดหน้าคุณครูเหรอ” ไม่แค่ถาม ตรีเพชรชี้ไปที่มือเขา ผ้าผืนนั้นเป็นของจันทน์กะพ้อ หล่อนลืมไว้ในรถเมื่อครั้งก่อนที่ใช้รถนั่นเอง
“เปล่าขโมย เห็นตกอยู่ในรถเลยยืมใช้ก่อน...พอดีผมดายหญ้าแล้วทำพร้าบาดมือ เลยพันห้ามเลือด”
“ทำแผลดีไหมคะ”
“กำลังจะไปทำ ฉันไปได้หรือยังเจ้าหมู”
“อย่าเรียกเพชรแบบนั้นสิเมฆ”
“ก็ได้ ฉันไปได้หรือยังเจ้ายุ่ง”
“เหอะ ได้ แต่ซักผ้ามาคืนคุณครูด้วยนะลุงยักษ์ ไม่งั้นเป็นหัวขโมยนะ” เด็กชายขู่หน้ามุ่ย ตรีเมฆส่ายหน้าด้วยความระอาใจแล้วเดินออกไปจากห้อง
“เพชร พอแล้ว...ผ้าผืนเดียว ครูไม่เอาคืนหรอก ลุงยักษ์เขามีแผลเห็นไหม ต้องพันแผล ลุงเขาทำถูกแล้ว”
“เหอะ ครูเข้าข้างลุงยักษ์ ทีเพชรขอผ้าเช็ดหน้าครูไม่ยอมให้”
“ก็เอ็งมันจะเอาไปหลอกครูที่โรงเรียนว่าเป็นผ้าเช็ดหน้าแฟนเอ็งนี่หว่า” ป้ามาลีขัดคอขันๆ เด็กชายตรีเพชรค้อนคมน่าเอ็นดู
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 เม.ย. 2563, 08:28:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 เม.ย. 2563, 08:28:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 501
| << บทที่ 4 -35% | บทที่ 4 -100% + วางขาย eBook >> |